📜

ಧಾತುಪಾಠ ವಿಲಾಸಿನಿಯಾ

ನಮೋ ತಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಅರಹತೋ ಸಮ್ಮಾಸಮ್ಬುದ್ಧಸ್ಸ

೧.

ಸಮ್ಮಾಸಮ್ಬುದ್ಧ ಸೂರಿಯೋ ಯೋ ಸಮ್ಬೋಧೋ ದಯೋ ದಿತೋ;

ಜಗು ಪಙ್ಕಜ ಸಙ್ಘಾತೇ ಬೋಧಯೀ ಪಣಮಾಮಿ ತಂ.

೨.

ಸದ್ಧಮ್ಮಭಾನು ಯೋ ಲೋಕಾ ಲೋಕಂ ಕತ್ವಾನ ಧೀ ತಮಂ;

ಧಂಸಯೀ ಮುನಿನಾ ಸಮ್ಮಾ ಪಾತುಭೂತೋ ನಮಾಮಿ ತಂ.

೩.

ಸಿಲಗನ್ಧಸಮಾಕಿಣ್ಣೋ ಬುದ್ಧೋ ಸದ್ಧಮ್ಮಹಾಯ ಯೋ;

ಸಙ್ಘತೋಯರುಹೋ ಪಾಣ ಲೀ ತೋಸೇಸಿ ನಮಾಮಿ ತಂ-

೪.

ನತ್ವಾ ಮಮ ಗರುಂವಾಸಿ ಪದುಮಾರಾಮ ನಾಮಕಂ;

ಪಾಳಿಂ ನಿಸ್ಸಾಯ ಕಸ್ಸಾ ಹಂ ಧಾತುಪಾಠವಿಲಾಸಿನಿ-

೫.

ಇಮಞ್ಹಿ ಗನ್ಥಕರಣಂ ಸತ್ಥಾಗಮನಯೇ ರತೋ;

ಮೂಕಲಂಗಮು ಸಙ್ಖಾತೇ ಗಾಮೇ ಸಜ್ಜನಕಾರಿತೇ-

೬.

ಸುವಿಸುದ್ಧಾರಾಮನಾಮ ವಿಹಾರಮ್ಹಿ ನಿವಾಸಕೋ;

ತಸ್ಮಿಂ ಪಧಾನ ಥೇರೋ ಸಿ ಕತಞ್ಞೂ ಸನ್ತವುತ್ತಿ ಯೋ-

೭.

ಗುಣಾಲಙ್ಕಾರನಾಮೋ ಸೋ ಥೇರೋ ಥೇರನ್ವಯೇ ರತೋ;

ಯಾಚಿ ಮಂ ಅಭಿಗನ್ತ್ವಾನ ಮಿತ್ತೋ ಮೇ ವಙ್ಕಮಾನಸೋ.

೮.

ಬುದ್ಧೋ ಹೇಸ್ಸಂ ಯದಾ ಲೋಕೇ ನಿದ್ದೇಸೋ ಹಂ ತದಾ ಇತಿ;

ಪಾಪುಣಿಸ್ಸ ಮಹಙ್ಕಾರಂ ಕೋ ವಾದೋ ಪನಿ ಹನ್ತರೇ-

ಅಪ್ಪಚ್ಚಯೋ ಪರೋ ಹೋತಿ ಭೂವಾದಿ ಗಣತೋ ಸತಿ;

ಸುದ್ಧಕತ್ತು ಕಿರಯಾಖ್ಯಾನೇ ಸಬ್ಬಧಾತುಕ ನಿಸ್ಸಿತಂ-

ಪಯುತ್ತೋ ಕತ್ತುನಾ ಯೋಗೇ ಠಿತೋ ಯೇವಾ ಪ್ಪಧಾನಿಯೇ;

ಕಿರಯಂ ಸಾಧೇತಿ ಏತಸ್ಸ ದೀಪಕಂ ಸಾಸನೇ ಪದಂ-

ಕರಣ ವಚನಂಯೇವ ಯೇಭುಯ್ಯೇನ ಪದಿಸ್ಸತಿ;

ಆಖ್ಯಾತೇ ಕಾರಿತಟ್ಠಾನಂ ಸನ್ಧಾಯ ಕಥಿತಂ ಇದಂ;

ನ ನಾಮೇ ಕಾರತಟ್ಠಾನಂ ಬೋಧೇತಾ ಇತಿಆದಿಕಂ-

ಸುನಖೇಹಿಪಿ ಖಾದಾಪೇನ್ತಿ ಇಚ್ಚಾದಿನಿ ಪದಾನಿತು;

ಆಹರಿತ್ವಾನ ದೀಪೇಯ್ಯ ಪಯೋಗ ಕುಸಲೋ ಬುಧೋ-ಯೀ.

ಕಥಿತೋ ಸಚ್ಚ ಸಙ್ಖೇಪೇ ಪಚ್ಚನ್ತ ವಚನೇನ ವೇ;

ಭುಯ್ಯತೇ ಇತಿ ಸದ್ದಸ್ಸ ಸಮ್ಬನ್ಧೋ ಭಾವದೀಪನೋ-

ನಿದ್ದೇಸಪಾಳಿಯಂ ರೂಪಂ ವಿಹೋತಿ ವಿಹವೀಯತಿ;

ಇತಿ ದಸ್ಸನತೋವಾಪಿ ಪಚ್ಚತ್ತವಚನಂ ಥಿರಂ-

ತಥಾ ಧಜಗ್ಗಸುತ್ತನ್ತೇ ಮುನಿನಾ ಹಚ್ಚ ಭಾಸಿತೇ;

ಸೋ ಪಹೀಯಿಸ್ಸತಿ ಇತಿ ಪಾಳಿದಸ್ಸನತೋಪಿಚ-

ಪಾರಮಿತಾನು ಭಾವೇನ ಮಹೇಸೀನಂವ ದೇಹತೋ;

ಸನ್ನಿ ನಿಪ್ಫಾದನಾ ನೇವ ಸಕ್ಕಟಾದಿ ವಚೋ ವಿಯ-

ಪಚ್ಚತ್ತ ದಸ್ಸನೇನೇವ ಪುರಿಸತ್ತಯ ಯೋಜನಂ;

ಏಕವಚನಿಕಞ್ಚಾಪಿ ಬಹುವಚನಿಕಮ್ಪಿಚ;

ಕಾತಬ್ಬ ಮಿತಿ ನೋ ಖನ್ತೀ ಪರಸ್ಸಪದಆದಿಕೇ-

ಭಾವೇ ಕಿರಯಾಪದಂ ನಾಮ ಪಾಳಿಯಾ ಅತಿದುದ್ದಸಂ;

ತಸ್ಮಾ ತಗ್ಗಹಣೂಪಾಯೋ ವುತ್ತೋ ಏತ್ತಾವತಾ ಮಯಾ-ಯೀ.

ಯಂ ತಿಕಾಲಂ ತಿಪುರಿಸಂ ಕಿರಯಾವಾಚಿ ತಿಕಾರಕಂ;

ಅತ್ತಿಲಿಙ್ಗಂ ದ್ವಿವಚನಂ ತ ದಾಖ್ಯಾತನ್ತಿ ವುಚ್ಚತಿ-ಯೀ.

ಆಖ್ಯಾತ ಸಾಗರ ಮಥ ಜ್ಜತನಿ ತರಙ್ಗಂ,

ಧಾತುಜ್ಜಲಂ ವಿಕರಣ ಗಮ ಕಾಲಮೀನಂ;

ಲೋಪಾ ನುಬನ್ಧ ರಯ ಮತ್ಥ ವಿಭಾಗತೀರಂ,

ಧೀರಾ ತರನ್ತಿ ಕವಿನೋ ಪುಥು ಬುದ್ಧಿ ನಾವಾ-ಯೀ.

ಚಕ್ಖಕ್ಖೀ ನಯನಂ ನೇತ್ತಂ ಲೋಚನಂ ದಿಟ್ಠಿ ದಸ್ಸನಂ;

ಪೇಕ್ಖನಂ ಅಚ್ಛಿ ಪಮ್ಹನ್ತು ಪಖುಮನ್ತಿ ಪವುಚ್ಚತಿ-ಯಿ.

‘‘ಪಬ್ಬಾಜಿತೋ ಸಕಾ ರಟ್ಠಾ, ಅಞ್ಞಂ ಜನಪದಂ ಗತೋ,

ಮಹನ್ತಂ ಕೋಟ್ಠಂ ಕಯಿರಾಥ, ದುರುತ್ತಾನಂ ನಿವೇತವೇ’’-

ಪೋರಾಣ ಮೇತಂ ಅತುಲ ನೇತಂ ಅಜ್ಜತನಾಮಿವ,

ನಿನ್ದನ್ತಿ ತುಣ್ಹಿ ಮಾಸೀನಂ ನಿನ್ದನ್ತಿ ಬಹುಭಾಣಿನಂ;

ಮಿತಭಾಣಿನಮ್ಪಿ ನಿನ್ದನ್ತಿ ನತ್ಥಿ ಲೋಕೇ ಅನಿನ್ದಿತೋ-

ನಗರಂ ಯಥಾ ಪಚ್ಚನ್ತಂ ‘‘ಗುತ್ತಂ’’ ಸನ್ತರಬಾಹಿಯಂ,

ಏವಂ ‘ಗೋಪೇಥ’ ಅತ್ತಾನಂ, ಖಣೇ ವೇ ಮಾ ಉಪಚ್ಚಗಾ-

ಧಿರತ್ಥು ತಂ ವಿಸವನ್ತಂ, ಯಮಹಂ ಜೀವಿತ ಕಾರಣಾ,

ವನ್ತಂ ಪಚ್ಛಾ ವಮಿಸ್ಸಾಮಿ, ಮತಂ ಮೇ ಜಿವಿತಂ ವರಂ-

ವಿಲುಪ್ಪತೇವ ಪುರಿಸೋ, ಯಾವಸ್ಸ ಉಪಕಪ್ಪತಿ,

ಯದಾ ಚಞ್ಞೇ ವಿಲುಮ್ಪನ್ತೀ, ಸೋ ವಿಲುತ್ತೋ ವಿಲುಮ್ಪತೀ-

‘‘ಅಪ್ಪಮಾದೋ ಅಮತಪದಂ, ಪಮಾದೋ ಮಚ್ಚುನೋ ಪದಂ,

ಅಪ್ಪಮತ್ತಾ ನ ಮೀಯನ್ತಿ, ಯೇ ಪಮತ್ತಾ ಯಥಾಮತಾ’’.

೧.

ಞಾಣವಿಮಲ ತಿಸ್ಸಾಖ್ಯೋ, ಯೋ ಮಹಾಸಙ್ಘ ನಾಯಕೋ,

ಮರಮ್ಮವಂಸಂ ಆದೋಚ, ದೀಪೇ ಸಣ್ಠಾಪಯೀ ಇಧ-

೨.

ತಸ್ಸ ಪಧಾನ ಸಿಸ್ಸೋಸಿ, ಪಾಳಿ ಯಟ್ಠಕಥಾ ವಿದೂ,

ಧಮ್ಮಧಾರ ಸಮಞ್ಞಾತೋ, ಯೋ ಮಹಾ ಸಙ್ಘಸಾಮಿಕೋ-

೩.

ಯೋ ತಸ್ಸ ಮುಖ್ಯಸಿಂಸ್ಸಾ ಸಿ, ಧಮ್ಮೇ ಸತ್ಥೇವ ಕೋವಿದೋ,

ಞಾಣಾನನ್ದ ಮಹಾಥೇರೋ, ಖೇ ಮಾ ವಿಯ ಸುಪಾಕಟೋ-

೪.

ವಿಮಲಸಾರ ತಿಸ್ಸಾಖ್ಯೋ, ಮಹಾಸಂಸಾಧಿಪೋ ಕವಿ,

ಸಿಸ್ಸೋಸಿ ದುತಿಯೋ ತಸ್ಸ, ಪರಿಯತ್ತಿ ವಿಸಾರದೋ-

೫.

ಪದುಮಾರಾಮ ನಾಮೋ ಮೇ, ಆಚೇರೋ ಥೇರಪುಙ್ಗವೋ,

ತತಿಯೋ ತಸ್ಸ ಸಿಸ್ಸೋ ಸಿ ಸಿಕ್ಖಾಗಾರವ ಸಞ್ಞುತೋ-

೬.

ಸಙ್ಘಾಧಿಪೋಚ ವಿಮಲ, ಸಾರಾಖ್ಯೋ ಥೇರಕುಞ್ಜರೋ,

ಪದುಮಾರಾಮ ವಿಖ್ಯಾತ, ಮಹಾಥೇರೋ ಚಿಮೇ ದುವೇ-

೭.

ಧಮ್ಮಾಧಾರ ಮಹಾಸಙ್ಘ, ಸಾಮಿನೋಚ ಉಪನ್ತಿಕೇ,

ಞಾಣಾನನ್ದ ಮಹಾಥೇರ, ಸ್ಸನ್ತಿಕೇವ ಸಮುಗ್ಗಹುಂ-

೮.

ತೇಸು ಖೋ ಪದುಮಾರಾಮ ಮಹಾಥೇರೋ ಅವಂ ಮಮಂ,

ಸಿಕ್ಖಯಿ ಸದ್ದ ಸತ್ಥೇಚ, ಪಾಳಿಯಟ್ಠಕಥಾಸು ಚ-

೯.

ತಸ್ಮಿಂ ದಿವಙ್ಗತೇ ಪಚ್ಛಾ, ಛನ್ದೋ ವ್ಯಾಕರಣಾದಿಕಂ,

ವಿಮಲಸಾರ ಮಹಾಥೇರ, ಸ್ಸನ್ತಿಕೇಚ ಸಮುಗ್ಗಹಿಂ-

೧೦.

ತಸ್ಸ ಖೋ ಪದುಮಾರಾಮ ಮಹಾಥೇರಸ್ಸ ಧೀಮತೋ,

ಸಿಸ್ಸೇನ ಞಾಣತಿಲಕ ಥೇರೇನ ಸಂಸಸಾಮಿನಾ-

೧೧.

ಬುದ್ಧಸ್ಸ ಪರಿನಿಬ್ಬಾಣ ವೀಸಹಸ್ಸೇ ಚತುಸ್ಸತೇ,

ಸ ಸತ್ತತ್ಯಾಧಿಕೇ ವಸ್ಸೇ ಜೇಟ್ಠಮಾಸೇ ಮನೋರಮೇ-

೧೨.

ಅಟ್ಠಮಿಯಂ ಕಾಳಪಕ್ಖೇ, ಕತಾಯಂ ಮತಿಸೂದನೀ,

ಧಾತುಪಾಠತ್ಥ ಬೋಧಾಯ ಧಾತುಪಾಠ ವಿಲಾಸಿನೀ-

೧೩.

ಆದಿ ಮುದ್ದಾಪನಂ ಅಸ್ಸಾ, ಗುಣಾಲಙ್ಕಾರ ನಾಮಿನೋ,

ಓನೋಜಿತಂ, ಮಮಾಯತ್ತಂ ತತೋಪರಿ ತಪಸ್ಸಿನೋ-

೧೪.

ಸಿಸ್ಸೋ ಮಯ್ಹಂ ಗುನಾನನ್ದೋ ಉನಾಕುರುವ ಗಾಮಜೋ,

ಮಮು ಪತ್ಥಮ್ಹಿತೋ ಆಸಿ, ಗಣ್ಠಿಟ್ಠಾನೇಸನಾದಿತೋ;

೧೫.

ಬಸ್ತ್ಯಂ ಸಮಞ್ಞಕೋ ರಾಜಾ, ಮಚ್ಚೋ ಮಮ ಪಿತಾ ಅಹು,

ಓನ್ತೀನ್ಯಾ ವೀ ಸನಾಮಾ ಮೇ ಮಾತಾ ಸೇನಾಪತಾನ್ಯನು–

೧೬.

ಆಚೇರಾ ಚೇವ ಪಾಚೇರಾ, ಜನಕೋ ಜನನೀವ ಮೇ,

ದೇವಾ ಚೇತ್ಯಙ್ಗಿನೋ ಸಬ್ಬೇ, ನೇನಪಪ್ಪೋನ್ತು ನಿಬ್ಬುತಿನ್ತಿ-

ಧಾತುಪಾಠವಿಲಾಸಿನಿಯಾ ಸಮಾಪ್ತಯಿ.