📜

നമോ തസ്സ ഭഗവതോ അരഹതോ സമ്മാസമ്ബുദ്ധസ്സ

ഖുദ്ദകനികായേ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥാ

(ദുതിയോ ഭാഗോ)

൨. ചൂളവഗ്ഗോ

൪. മങ്ഗലസുത്തവണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി മങ്ഗലസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ജമ്ബുദീപേ കിര തത്ഥ തത്ഥ നഗരദ്വാരസന്ഥാഗാരസഭാദീസു മഹാജനാ സന്നിപതിത്വാ ഹിരഞ്ഞസുവണ്ണം ദത്വാ നാനപ്പകാരം സീതാഹരണാദിബാഹിരകകഥം കഥാപേന്തി, ഏകേകാ കഥാ ചതുമാസച്ചയേന നിട്ഠാതി. തത്ഥ ഏകദിവസം മങ്ഗലകഥാ സമുട്ഠാസി – ‘‘കിം നു ഖോ മങ്ഗലം, കിം ദിട്ഠം മങ്ഗലം, സുതം മങ്ഗലം, മുതം മങ്ഗലം, കോ മങ്ഗലം ജാനാതീ’’തി?

അഥ ദിട്ഠമങ്ഗലികോ നാമേകോ പുരിസോ ആഹ – ‘‘അഹം മങ്ഗലം ജാനാമി, ദിട്ഠം ലോകേ മങ്ഗലം, ദിട്ഠം നാമ അഭിമങ്ഗലസമ്മതം രൂപം. സേയ്യഥിദം – ഇധേകച്ചോ കാലസ്സേവ വുട്ഠായ ചാതകസകുണം വാ പസ്സതി, ബേലുവലട്ഠിം വാ ഗബ്ഭിനിം വാ കുമാരകേ വാ അലങ്കതപടിയത്തേ പുണ്ണഘടം വാ അല്ലരോഹിതമച്ഛം വാ ആജഞ്ഞം വാ ആജഞ്ഞരഥം വാ ഉസഭം വാ ഗാവിം വാ കപിലം വാ, യം വാ പനഞ്ഞമ്പി കിഞ്ചി ഏവരൂപം അഭിമങ്ഗലസമ്മതം രൂപം പസ്സതി, ഇദം വുച്ചതി ദിട്ഠമങ്ഗല’’ന്തി. തസ്സ വചനം ഏകച്ചേ അഗ്ഗഹേസും, ഏകച്ചേ നാഗ്ഗഹേസും. യേ നാഗ്ഗഹേസും, തേ തേന സഹ വിവദിംസു.

അഥ സുതമങ്ഗലികോ നാമേകോ പുരിസോ ആഹ – ‘‘ചക്ഖു നാമേതം, ഭോ, സുചിമ്പി അസുചിമ്പി പസ്സതി, തഥാ സുന്ദരമ്പി അസുന്ദരമ്പി, മനാപമ്പി അമനാപമ്പി. യദി തേന ദിട്ഠം മങ്ഗലം സിയാ, സബ്ബമ്പി മങ്ഗലം സിയാ, തസ്മാ ന ദിട്ഠം മങ്ഗലം, അപിച ഖോ പന സുതം മങ്ഗലം, സുതം നാമ അഭിമങ്ഗലസമ്മതോ സദ്ദോ. സേയ്യഥിദം – ഇധേകച്ചോ കാലസ്സേവ വുട്ഠായ വഡ്ഢാതി വാ വഡ്ഢമാനാതി വാ പുണ്ണാതി വാ ഫുസ്സാതി വാ സുമനാതി വാ സിരീതി വാ സിരിവഡ്ഢാതി വാ അജ്ജ സുനക്ഖത്തം സുമുഹുത്തം സുദിവസം സുമങ്ഗലന്തി ഏവരൂപം വാ യംകിഞ്ചി അഭിമങ്ഗലസമ്മതം സദ്ദം സുണാതി, ഇദം വുച്ചതി സുതമങ്ഗല’’ന്തി. തസ്സപി വചനം ഏകച്ചേ അഗ്ഗഹേസും, ഏകച്ചേ നാഗ്ഗഹേസും. യേ നാഗ്ഗഹേസും, തേ തേന സഹ വിവദിംസു.

അഥ മുതമങ്ഗലികോ നാമേകോ പുരിസോ ആഹ – ‘‘സോതമ്പി ഹി നാമേതം ഭോ സാധുമ്പി അസാധുമ്പി മനാപമ്പി അമനാപമ്പി സുണാതി. യദി തേന സുതം മങ്ഗലം സിയാ, സബ്ബമ്പി മങ്ഗലം സിയാ, തസ്മാ ന സുതം മങ്ഗലം, അപിച ഖോ പന മുതം മങ്ഗലം, മുതം നാമ അഭിമങ്ഗലസമ്മതം ഗന്ധരസഫോട്ഠബ്ബം. സേയ്യഥിദം – ഇധേകച്ചോ കാലസ്സേവ വുട്ഠായ പദുമഗന്ധാദിപുപ്ഫഗന്ധം വാ ഘായതി, ഫുസ്സദന്തകട്ഠം വാ ഖാദതി, പഥവിം വാ ആമസതി, ഹരിതസസ്സം വാ അല്ലഗോമയം വാ കച്ഛപം വാ തിലവാഹം വാ പുപ്ഫം വാ ഫലം വാ ആമസതി, ഫുസ്സമത്തികായ വാ സമ്മാ ലിമ്പതി, ഫുസ്സസാടകം വാ നിവാസേതി, ഫുസ്സവേഠനം വാ ധാരേതി, യം വാ പനഞ്ഞമ്പി കിഞ്ചി ഏവരൂപം അഭിമങ്ഗലസമ്മതം ഗന്ധം വാ ഘായതി, രസം വാ സായതി, ഫോട്ഠബ്ബം വാ ഫുസതി, ഇദം വുച്ചതി മുതമങ്ഗല’’ന്തി. തസ്സപി വചനം ഏകച്ചേ അഗ്ഗഹേസും, ഏകച്ചേ നാഗ്ഗഹേസും.

തത്ഥ ന ദിട്ഠമങ്ഗലികോ സുതമുതമങ്ഗലികേ അസക്ഖി സഞ്ഞാപേതും. ന തേസം അഞ്ഞതരോ ഇതരേ ദ്വേ. തേസു ച മനുസ്സേസു യേ ദിട്ഠമങ്ഗലികസ്സ വചനം ഗണ്ഹിംസു, തേ ‘‘ദിട്ഠംയേവ മങ്ഗല’’ന്തി ഗതാ. യേ സുതമുതമങ്ഗലികാനം വചനം ഗണ്ഹിംസു, തേ ‘‘സുതംയേവ മുതംയേവ മങ്ഗല’’ന്തി ഗതാ. ഏവമയം മങ്ഗലകഥാ സകലജമ്ബുദീപേ പാകടാ ജാതാ.

അഥ സകലജമ്ബുദീപേ മനുസ്സാ ഗുമ്ബഗുമ്ബാ ഹുത്വാ ‘‘കിം നു ഖോ മങ്ഗല’’ന്തി മങ്ഗലാനി ചിന്തയിംസു. തേസം മനുസ്സാനം ആരക്ഖദേവതാ തം കഥം സുത്വാ തഥേവ മങ്ഗലാനി ചിന്തയിംസു. താസം ദേവതാനം ഭുമ്മദേവതാ മിത്താ ഹോന്തി, അഥ തതോ സുത്വാ ഭുമ്മദേവതാപി തഥേവ മങ്ഗലാനി ചിന്തയിംസു. താസമ്പി ദേവതാനം ആകാസട്ഠദേവതാ മിത്താ ഹോന്തി, ആകാസട്ഠദേവതാനം ചാതുമഹാരാജികദേവതാ. ഏതേനേവ ഉപായേന യാവ സുദസ്സീദേവതാനം അകനിട്ഠദേവതാ മിത്താ ഹോന്തി, അഥ തതോ സുത്വാ അകനിട്ഠദേവതാപി തഥേവ ഗുമ്ബഗുമ്ബാ ഹുത്വാ മങ്ഗലാനി ചിന്തയിംസു. ഏവം ദസസഹസ്സചക്കവാളേസു സബ്ബത്ഥ മങ്ഗലചിന്താ ഉദപാദി. ഉപ്പന്നാ ച സാ ‘‘ഇദം മങ്ഗലം ഇദം മങ്ഗല’’ന്തി വിനിച്ഛിയമാനാപി അപ്പത്താ ഏവ വിനിച്ഛയം ദ്വാദസ വസ്സാനി അട്ഠാസി. സബ്ബേ മനുസ്സാ ച ദേവാ ച ബ്രഹ്മാനോ ച ഠപേത്വാ അരിയസാവകേ ദിട്ഠസുതമുതവസേന തിധാ ഭിന്നാ. ഏകോപി ‘‘ഇദമേവ മങ്ഗല’’ന്തി യഥാഭുച്ചതോ നിട്ഠങ്ഗതോ നാഹോസി, മങ്ഗലകോലാഹലം ലോകേ ഉപ്പജ്ജി.

കോലാഹലം നാമ പഞ്ചവിധം – കപ്പകോലാഹലം, ചക്കവത്തികോലാഹലം, ബുദ്ധകോലാഹലം, മങ്ഗലകോലാഹലം, മോനേയ്യകോലാഹലന്തി. തത്ഥ കാമാവചരദേവാ മുത്തസിരാ വികിണ്ണകേസാ രുദമ്മുഖാ അസ്സൂനി ഹത്ഥേഹി പുഞ്ഛമാനാ രത്തവത്ഥനിവത്ഥാ അതിവിയ വിരൂപവേസധാരിനോ ഹുത്വാ, ‘‘വസ്സസതസഹസ്സസ്സ അച്ചയേന കപ്പുട്ഠാനം ഭവിസ്സതി. അയം ലോകോ വിനസ്സിസ്സതി, മഹാസമുദ്ദോ സുസ്സിസ്സതി, അയഞ്ച മഹാപഥവീ സിനേരു ച പബ്ബതരാജാ ഉഡ്ഢയ്ഹിസ്സതി വിനസ്സിസ്സതി, യാവ ബ്രഹ്മലോകാ ലോകവിനാസോ ഭവിസ്സതി. മേത്തം, മാരിസാ, ഭാവേഥ, കരുണം മുദിതം ഉപേക്ഖം, മാരിസാ, ഭാവേഥ, മാതരം ഉപട്ഠഹഥ, പിതരം ഉപട്ഠഹഥ, കുലേ ജേട്ഠാപചായിനോ ഹോഥ, ജാഗരഥ മാ പമാദത്ഥാ’’തി മനുസ്സപഥേ വിചരിത്വാ ആരോചേന്തി. ഇദം കപ്പകോലാഹലം നാമ.

കാമാവചരദേവായേവ ‘‘വസ്സസതസ്സച്ചയേന ചക്കവത്തിരാജാ ലോകേ ഉപ്പജ്ജിസ്സതീ’’തി മനുസ്സപഥേ വിചരിത്വാ ആരോചേന്തി. ഇദം ചക്കവത്തികോലാഹലം നാമ.

സുദ്ധാവാസാ പന ദേവാ ബ്രഹ്മാഭരണേന അലങ്കരിത്വാ ബ്രഹ്മവേഠനം സീസേ കത്വാ പീതിസോമനസ്സജാതാ ബുദ്ധഗുണവാദിനോ ‘‘വസ്സസഹസ്സസ്സ അച്ചയേന ബുദ്ധോ ലോകേ ഉപ്പജ്ജിസ്സതീ’’തി മനുസ്സപഥേ വിചരിത്വാ ആരോചേന്തി. ഇദം ബുദ്ധകോലാഹലം നാമ.

സുദ്ധാവാസാ ഏവ ദേവാ മനുസ്സാനം ചിത്തം ഞത്വാ ‘‘ദ്വാദസന്നം വസ്സാനം അച്ചയേന സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ മങ്ഗലം കഥേസ്സതീ’’തി മനുസ്സപഥേ വിചരിത്വാ ആരോചേന്തി. ഇദം മങ്ഗലകോലാഹലം നാമ.

സുദ്ധാവാസാ ഏവ ദേവാ ‘‘സത്തന്നം വസ്സാനം അച്ചയേന അഞ്ഞതരോ ഭിക്ഖു ഭഗവതാ സദ്ധിം സമാഗമ്മ മോനേയ്യപടിപദം പുച്ഛിസ്സതീ’’തി മനുസ്സപഥേ വിചരിത്വാ ആരോചേന്തി. ഇദം മോനേയ്യകോലാഹലം നാമ. ഇമേസു പഞ്ചസു കോലാഹലേസു ദിട്ഠമങ്ഗലാദിവസേന തിധാ ഭിന്നേസു ദേവമനുസ്സേസു ഇദം മങ്ഗലകോലാഹലം ലോകേ ഉപ്പജ്ജി.

അഥ ദേവേസു ച മനുസ്സേസു ച വിചിനിത്വാ വിചിനിത്വാ മങ്ഗലാനി അലഭമാനേസു ദ്വാദസന്നം വസ്സാനം അച്ചയേന താവതിംസകായികാ ദേവതാ സങ്ഗമ്മ സമാഗമ്മ ഏവം സമചിന്തേസും – ‘‘സേയ്യഥാപി നാമ, മാരിസാ, ഘരസാമികോ അന്തോഘരജനാനം, ഗാമസാമികോ ഗാമവാസീനം, രാജാ സബ്ബമനുസ്സാനം, ഏവമേവം അയം സക്കോ ദേവാനമിന്ദോ അമ്ഹാകം അഗ്ഗോ ച സേട്ഠോ ച യദിദം പുഞ്ഞേന തേജേന ഇസ്സരിയേന പഞ്ഞായ ദ്വിന്നം ദേവലോകാനം അധിപതി. യംനൂന മയം സക്കം ദേവാനമിന്ദം ഏതമത്ഥം പുച്ഛേയ്യാമാ’’തി. താ സക്കസ്സ സന്തികം ഗന്ത്വാ സക്കം ദേവാനമിന്ദം തങ്ഖണാനുരൂപനിവാസനാഭരണസസ്സിരികസരീരം അഡ്ഢതേയ്യകോടിഅച്ഛരാഗണപരിവുതം പാരിച്ഛത്തകമൂലേ പണ്ഡുകമ്ബലവരാസനേ നിസിന്നം അഭിവാദേത്വാ ഏകമന്തം ഠത്വാ ഏതദവോചും – ‘‘യഗ്ഘേ, മാരിസ, ജാനേയ്യാസി, ഏതരഹി മങ്ഗലപഞ്ഹാ സമുട്ഠിതാ, ഏകേ ദിട്ഠം മങ്ഗലന്തി വദന്തി, ഏകേ സുതം മങ്ഗലന്തി വദന്തി, ഏകേ മുതം മങ്ഗലന്തി വദന്തി. തത്ഥ മയഞ്ച അഞ്ഞേ ച അനിട്ഠങ്ഗതാ, സാധു വത നോ ത്വം യാഥാവതോ ബ്യാകരോഹീ’’തി. ദേവരാജാ പകതിയാപി പഞ്ഞവാ ‘‘അയം മങ്ഗലകഥാ കത്ഥ പഠമം സമുട്ഠിതാ’’തി ആഹ. ‘‘മയം ദേവ ചാതുമഹാരാജികാനം അസ്സുമ്ഹാ’’തി ആഹംസു. തതോ ചാതുമഹാരാജികാ ആകാസട്ഠദേവതാനം, ആകാസട്ഠദേവതാ ഭുമ്മദേവതാനം, ഭുമ്മദേവതാ മനുസ്സാരക്ഖദേവതാനം, മനുസ്സാരക്ഖദേവതാ ‘‘മനുസ്സലോകേ സമുട്ഠിതാ’’തി ആഹംസു.

അഥ ദേവാനമിന്ദോ ‘‘സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ കത്ഥ വസതീ’’തി പുച്ഛി. ‘‘മനുസ്സലോകേ, ദേവാ’’തി ആഹംസു. ‘‘തം ഭഗവന്തം കോചി പുച്ഛീ’’തി ആഹ. ‘‘ന കോചി ദേവാ’’തി. ‘‘കിം നു ഖോ നാമ തുമ്ഹേ മാരിസാ അഗ്ഗിം ഛഡ്ഡേത്വാ ഖജ്ജോപനകം ഉജ്ജാലേഥ, യേ അനവസേസമങ്ഗലദേസകം തം ഭഗവന്തം അതിക്കമിത്വാ മം പുച്ഛിതബ്ബം മഞ്ഞഥ? ആഗച്ഛഥ, മാരിസാ, തം ഭഗവന്തം പുച്ഛാമ, അദ്ധാ സസ്സിരികം പഞ്ഹബ്യാകരണം ലഭിസ്സാമാ’’തി ഏകം ദേവപുത്തം ആണാപേസി – ‘‘ത്വം ഭഗവന്തം പുച്ഛാ’’തി. സോ ദേവപുത്തോ തങ്ഖണാനുരൂപേന അലങ്കാരേന അത്താനം അലങ്കരിത്വാ വിജ്ജുരിവ വിജ്ജോതമാനോ ദേവഗണപരിവുതോ ജേതവനമഹാവിഹാരം ആഗന്ത്വാ ഭഗവന്തം അഭിവാദേത്വാ ഏകമന്തം ഠത്വാ മങ്ഗലപഞ്ഹം പുച്ഛന്തോ ഗാഥായ അജ്ഝഭാസി. ഭഗവാ തസ്സ തം പഞ്ഹം വിസ്സജ്ജേന്തോ ഇമം സുത്തമഭാസി.

തത്ഥ ഏവം മേ സുതന്തിആദീനമത്ഥോ സങ്ഖേപതോ കസിഭാരദ്വാജസുത്തവണ്ണനായം വുത്തോ, വിത്ഥാരം പന ഇച്ഛന്തേഹി പപഞ്ചസൂദനിയാ മജ്ഝിമട്ഠകഥായം വുത്തനയേന ഗഹേതബ്ബോ. കസിഭാരദ്വാജസുത്തേ ച ‘‘മഗധേസു വിഹരതി ദക്ഖിണാഗിരിസ്മിം ഏകനാളായം ബ്രാഹ്മണഗാമേ’’തി വുത്തം, ഇധ ‘‘സാവത്ഥിയം വിഹരതി ജേതവനേ അനാഥപിണ്ഡികസ്സ ആരാമേ’’തി. തസ്മാ ‘‘സാവത്ഥിയ’’ന്തി ഇമം പദം ആദിം കത്വാ ഇധ അപുബ്ബപദവണ്ണനം കരിസ്സാമ.

സേയ്യഥിദം, സാവത്ഥിയന്തി ഏവംനാമകേ നഗരേ. തം കിര സവത്ഥസ്സ നാമ ഇസിനോ നിവാസട്ഠാനം അഹോസി. തസ്മാ യഥാ കുസമ്ബസ്സ നിവാസോ കോസമ്ബീ, കാകണ്ഡസ്സ നിവാസോ കാകണ്ഡീതി, ഏവം ഇത്ഥിലിങ്ഗവസേന ‘‘സാവത്ഥീ’’തി വുച്ചതി. പോരാണാ പന വണ്ണയന്തി – യസ്മാ തസ്മിം ഠാനേ സത്ഥസമായോഗേ ‘‘കിംഭണ്ഡമത്ഥീ’’തി പുച്ഛിതേ ‘‘സബ്ബമത്ഥീ’’തി ആഹംസു, തസ്മാ തം വചനമുപാദായ ‘‘സാവത്ഥീ’’തി വുച്ചതി. തസ്സം സാവത്ഥിയം. ഏതേനസ്സ ഗോചരഗാമോ ദീപിതോ ഹോതി. ജേതോ നാമ രാജകുമാരോ, തേന രോപിതസംവഡ്ഢിതത്താ തസ്സ ജേതസ്സ വനന്തി ജേതവനം, തസ്മിം ജേതവനേ. അനാഥാനം പിണ്ഡോ ഏതസ്മിം അത്ഥീതി അനാഥപിണ്ഡികോ, തസ്സ അനാഥപിണ്ഡികസ്സ. അനാഥപിണ്ഡികേന ഗഹപതിനാ ചതുപണ്ണാസകോടിപരിച്ചാഗേന നിട്ഠാപിതാരാമേതി അത്ഥോ. ഏതേനസ്സ പബ്ബജിതാനുരൂപനിവാസോകാസോ ദീപിതോ ഹോതി.

അഥാതി അവിച്ഛേദത്ഥേ, ഖോതി അധികാരന്തരനിദസ്സനത്ഥേ നിപാതോ. തേന അവിച്ഛിന്നേയേവ തത്ഥ ഭഗവതോ വിഹാരേ ‘‘ഇദമധികാരന്തരം ഉദപാദീ’’തി ദസ്സേതി. കിം തന്തി? അഞ്ഞതരാ ദേവതാതിആദി. തത്ഥ അഞ്ഞതരാതി അനിയമിതനിദ്ദേസോ. സാ ഹി നാമഗോത്തതോ അപാകടാ, തസ്മാ ‘‘അഞ്ഞതരാ’’തി വുത്താ. ദേവോ ഏവ ദേവതാ, ഇത്ഥിപുരിസസാധാരണമേതം. ഇധ പന പുരിസോ ഏവ സോ ദേവപുത്തോ, കിന്തു സാധാരണനാമവസേന ‘‘ദേവതാ’’തി വുത്തോ.

അഭിക്കന്തായ രത്തിയാതി ഏത്ഥ അഭിക്കന്തസദ്ദോ ഖയസുന്ദരാഭിരൂപഅബ്ഭനുമോദനാദീസു ദിസ്സതി. തത്ഥ ‘‘അഭിക്കന്താ, ഭന്തേ, രത്തി, നിക്ഖന്തോ പഠമോ യാമോ, ചിരനിസിന്നോ ഭിക്ഖുസങ്ഘോ. ഉദ്ദിസതു, ഭഗവാ ഭിക്ഖൂനം പാതിമോക്ഖ’’ന്തി ഏവമാദീസു (ചൂളവ. ൩൮൩; അ. നി. ൮.൨൦; ഉദാ. ൪൫) ഖയേ ദിസ്സതി. ‘‘അയം ഇമേസം ചതുന്നം പുഗ്ഗലാനം അഭിക്കന്തതരോ ച പണീതതരോ ചാ’’തി ഏവമാദീസു (അ. നി. ൪.൧൦൦) സുന്ദരേ.

‘‘കോ മേ വന്ദതി പാദാനി, ഇദ്ധിയാ യസസാ ജലം;

അഭിക്കന്തേന വണ്ണേന, സബ്ബാ ഓഭാസയം ദിസാ’’തി. (വി. വ. ൮൫൭) –

ഏവമാദീസു അഭിരൂപേ. ‘‘അഭിക്കന്തം, ഭോ ഗോതമ, അഭിക്കന്തം, ഭോ ഗോതമാ’’തി ഏവമാദീസു (അ. നി. ൨.൧൬; പാരാ. ൧൫) അബ്ഭനുമോദനേ. ഇധ പന ഖയേ. തേന അഭിക്കന്തായ രത്തിയാ, പരിക്ഖീണായ രത്തിയാതി വുത്തം ഹോതി.

അഭിക്കന്തവണ്ണാതി ഏത്ഥ അഭിക്കന്തസദ്ദോ അഭിരൂപേ, വണ്ണസദ്ദോ പന ഛവിഥുതികുലവഗ്ഗകാരണസണ്ഠാനപ്പമാണരൂപായതനാദീസു ദിസ്സതി. തത്ഥ ‘‘സുവണ്ണവണ്ണോസി ഭഗവാ’’തി ഏവമാദീസു (മ. നി. ൨.൩൯൯; സു. നി. ൫൫൩) ഛവിയം. ‘‘കദാ സഞ്ഞൂള്ഹാ പന തേ, ഗഹപതി, ഇമേ സമണസ്സ ഗോതമസ്സ വണ്ണാ’’തി ഏവമാദീസു (മ. നി. ൨.൭൭) ഥുതിയം. ‘‘ചത്താരോമേ, ഭോ ഗോതമ, വണ്ണാ’’തി ഏവമാദീസു (ദീ. നി. ൩.൧൧൫) കുലവഗ്ഗേ. ‘‘അഥ കേന നു വണ്ണേന, ഗന്ധത്ഥേനോതി വുച്ചതീ’’തി ഏവമാദീസു (സം. നി. ൧.൨൩൪) കാരണേ. ‘‘മഹന്തം ഹത്ഥിരാജവണ്ണം അഭിനിമ്മിനിത്വാ’’തി ഏവമാദീസു (സം. നി. ൧.൧൩൮) സണ്ഠാനേ. ‘‘തയോ പത്തസ്സ വണ്ണാ’’തി ഏവമാദീസു പമാണേ. ‘‘വണ്ണോ ഗന്ധോ രസോ ഓജാ’’തി ഏവമാദീസു രൂപായതനേ. സോ ഇധ ഛവിയം ദട്ഠബ്ബോ. തേന അഭിക്കന്തവണ്ണാ അഭിരൂപച്ഛവീതി വുത്തം ഹോതി.

കേവലകപ്പന്തി ഏത്ഥ കേവലസദ്ദോ അനവസേസയേഭുയ്യഅബ്യാമിസ്സഅനതിരേകദള്ഹത്ഥവിസംയോഗാദിഅനേകത്ഥോ. തഥാ ഹിസ്സ ‘‘കേവലപരിപുണ്ണം പരിസുദ്ധം ബ്രഹ്മചരിയ’’ന്തി ഏവമാദീസു (ദീ. നി. ൧.൨൫൫; പാരാ. ൧) അനവസേസതാ അത്ഥോ. ‘‘കേവലകപ്പാ ച അങ്ഗമാഗധാ പഹൂതം ഖാദനീയം ഭോജനീയം ആദായ ഉപസങ്കമിസ്സന്തീ’’തി ഏവമാദീസു (മഹാവ. ൪൩) യേഭുയ്യതാ. ‘‘കേവലസ്സ ദുക്ഖക്ഖന്ധസ്സ സമുദയോ ഹോതീ’’തി ഏവമാദീസു (വിഭ. ൨൨൫) അബ്യാമിസ്സതാ. ‘‘കേവലം സദ്ധാമത്തകം നൂന അയമായസ്മാ’’തി ഏവമാദീസു (മഹാവ. ൨൪൪) അനതിരേകതാ. ‘‘ആയസ്മതോ ഭന്തേ അനുരുദ്ധസ്സ ബാഹികോ നാമ സദ്ധിവിഹാരികോ കേവലകപ്പം സങ്ഘഭേദായ ഠിതോ’’തി ഏവമാദീസു (അ. നി. ൪.൨൪൩) ദള്ഹത്ഥതാ. ‘‘കേവലീ വുസിതവാ ഉത്തമപുരിസോതി വുച്ചതീ’’തി ഏവമാദീസു (സം. നി. ൩.൫൭) വിസംയോഗോ. ഇധ പനസ്സ അനവസേസതോ അത്ഥോ അധിപ്പേതോ.

കപ്പസദ്ദോ പനായം അഭിസദ്ദഹനവോഹാരകാലപഞ്ഞത്തിഛേദനവികപ്പലേസസമന്തഭാവാദിഅനേകത്ഥോ. തഥാ ഹിസ്സ ‘‘ഓകപ്പനിയമേതം ഭോതോ ഗോതമസ്സ, യതാ തം അരഹതോ സമ്മാസമ്ബുദ്ധസ്സാ’’തി ഏവമാദീസു (മ. നി. ൧.൩൮൭) അഭിസദ്ദഹനമത്ഥോ. ‘‘അനുജാനാമി, ഭിക്ഖവേ, പഞ്ചഹി സമണകപ്പേഹി ഫലം പരിഭുഞ്ജിതു’’ന്തി ഏവമാദീസു (ചൂളവ. ൨൫൦) വോഹാരോ. ‘‘യേന സുദം നിച്ചകപ്പം വിഹരാമീ’’തി ഏവമാദീസു (മ. നി. ൧.൩൮൭) കാലോ. ‘‘ഇച്ചായസ്മാ കപ്പോ’’തി ഏവമാദീസു (സു. നി. ൧൦൯൮; ചൂളനി. കപ്പമാണവപുച്ഛാ ൧൧൭) പഞ്ഞത്തി. ‘‘അലങ്കതോ കപ്പിതകേസമസ്സൂ’’തി ഏവമാദീസു (ജാ. ൨.൨൨.൧൩൬൮) ഛേദനം. ‘‘കപ്പതി ദ്വങ്ഗുലകപ്പോ’’തി ഏവമാദീസു (ചൂളവ. ൪൪൬) വികപ്പോ. ‘‘അത്ഥി കപ്പോ നിപജ്ജിതു’’ന്തി ഏവമാദീസു (അ. നി. ൮.൮൦) ലേസോ. ‘‘കേവലകപ്പം വേളുവനം ഓഭാസേത്വാ’’തി ഏവമാദീസു (സം. നി. ൧.൯൪) സമന്തഭാവോ. ഇധ പനസ്സ സമന്തഭാവോ അത്ഥോതി അധിപ്പേതോ. യതോ കേവലകപ്പം ജേതവനന്തി ഏത്ഥ അനവസേസം സമന്തതോ ജേതവനന്തി ഏവമത്ഥോ ദട്ഠബ്ബോ.

ഓഭാസേത്വാതി ആഭായ ഫരിത്വാ, ചന്ദിമാ വിയ സൂരിയോ വിയ ച ഏകോഭാസം ഏകപജ്ജോതം കരിത്വാതി അത്ഥോ.

യേന ഭഗവാ തേനുപസങ്കമീതി ഭുമ്മത്ഥേ കരണവചനം, യതോ യത്ഥ ഭഗവാ, തത്ഥ ഉപസങ്കമീതി ഏവമേത്ഥ അത്ഥോ ദട്ഠബ്ബോ. യേന വാ കാരണേന ഭഗവാ ദേവമനുസ്സേഹി ഉപസങ്കമിതബ്ബോ, തേനേവ കാരണേന ഉപസങ്കമീതി ഏവമ്പേത്ഥ അത്ഥോ ദട്ഠബ്ബോ. കേന ച കാരണേന ഭഗവാ ഉപസങ്കമിതബ്ബോ? നാനപ്പകാരഗുണവിസേസാധിഗമാധിപ്പായേന സാദുഫലൂപഭോഗാധിപ്പായേന ദിജഗണേഹി നിച്ചഫലിതമഹാരുക്ഖോ വിയ. ഉപസങ്കമീതി ച ഗതാതി വുത്തം ഹോതി. ഉപസങ്കമിത്വാതി ഉപസങ്കമനപരിയോസാനദീപനം. അഥ വാ ഏവം ഗതാ തതോ ആസന്നതരം ഠാനം ഭഗവതോ സമീപസങ്ഖാതം ഗന്ത്വാതിപി വുത്തം ഹോതി. ഭഗവന്തം അഭിവാദേത്വാതി ഭഗവന്തം വന്ദിത്വാ പണമിത്വാ നമസ്സിത്വാ.

ഏകമന്തന്തി ഭാവനപുംസകനിദ്ദേസോ, ഏകോകാസം ഏകപസ്സന്തി വുത്തം ഹോതി. ഭുമ്മത്ഥേ വാ ഉപയോഗവചനം. അട്ഠാസീതി നിസജ്ജാദിപടിക്ഖേപോ, ഠാനം കപ്പേസി, ഠിതാ അഹോസീതി അത്ഥോ.

കഥം ഠിതാ പന സാ ഏകമന്തം ഠിതാ അഹൂതി?

‘‘ന പച്ഛതോ ന പുരതോ, നാപി ആസന്നദൂരതോ;

ന കച്ഛേ നോപി പടിവാതേ, ന ചാപി ഓണതുണ്ണതേ;

ഇമേ ദോസേ വിവജ്ജേത്വാ, ഏകമന്തം ഠിതാ അഹൂ’’തി.

കസ്മാ പനായം അട്ഠാസി ഏവ, ന നിസീദീതി? ലഹും നിവത്തിതുകാമതായ. ദേവതാ ഹി കഞ്ചിദേവ അത്ഥവസം പടിച്ച സുചിപുരിസോ വിയ വച്ചട്ഠാനം മനുസ്സലോകം ആഗച്ഛന്തി. പകതിയാ പനേതാസം യോജനസതതോ പഭുതി മനുസ്സലോകോ ദുഗ്ഗന്ധതായ പടികൂലോ ഹോതി, ന തത്ഥ അഭിരമന്തി. തേന സാ ആഗതകിച്ചം കത്വാ ലഹും നിവത്തിതുകാമതായ ന നിസീദി. യസ്സ ച ഗമനാദിഇരിയാപഥപരിസ്സമസ്സ വിനോദനത്ഥം നിസീദന്തി, സോ ദേവാനം പരിസ്സമോ നത്ഥി, തസ്മാപി ന നിസീദി. യേ ച മഹാസാവകാ ഭഗവന്തം പരിവാരേത്വാ ഠിതാ, തേ പതിമാനേസി, തസ്മാപി ന നിസീദി. അപിച ഭഗവതി ഗാരവേനേവ ന നിസീദി. ദേവാനഞ്ഹി നിസീദിതുകാമാനം ആസനം നിബ്ബത്തതി, തം അനിച്ഛമാനാ നിസജ്ജായ ചിത്തമ്പി അകത്വാ ഏകമന്തം അട്ഠാസി.

ഏകമന്തം ഠിതാ ഖോ സാ ദേവതാതി ഏവം ഇമേഹി കാരണേഹി ഏകമന്തം ഠിതാ ഖോ സാ ദേവതാ. ഭഗവന്തം ഗാഥായ അജ്ഝഭാസീതി ഭഗവന്തം ഗാഥായ അക്ഖരപദനിയമിതഗന്ഥിതേന വചനേന അഭാസീതി അത്ഥോ.

൨൬൧. തത്ഥ ബഹൂതി അനിയമിതസങ്ഖ്യാനിദ്ദേസോ. തേന അനേകസതാ അനേകസഹസ്സാ അനേകസതസഹസ്സാതി വുത്തം ഹോതി. ദിബ്ബന്തീതി ദേവാ, പഞ്ചഹി കാമഗുണേഹി കീളന്തി, അത്തനോ വാ സിരിയാ ജോതന്തീതി അത്ഥോ. അപിച തിവിധാ ദേവാ സമ്മുതിഉപപത്തിവിസുദ്ധിവസേന. യഥാഹ –

‘‘ദേവാതി തയോ ദേവാ സമ്മുതിദേവാ, ഉപപത്തിദേവാ, വിസുദ്ധിദേവാ. തത്ഥ സമ്മുതിദേവാ നാമ രാജാനോ, ദേവിയോ, രാജകുമാരാ. ഉപപത്തിദേവാ നാമ ചാതുമഹാരാജികേ ദേവേ ഉപാദായ തദുത്തരിദേവാ. വിസുദ്ധിദേവാ നാമ അരഹന്തോ വുച്ചന്തീ’’തി (ചൂളനി. ധോതകമാണവപുച്ഛാനിദ്ദേസ ൩൨, പാരായനാനുഗീതിഗാഥാനിദ്ദേസ ൧൧൯).

തേസു ഇധ ഉപപത്തിദേവാ അധിപ്പേതാ. മനുനോ അപച്ചാതി മനുസ്സാ. പോരാണാ പന ഭണന്തി – മനസ്സ ഉസ്സന്നതായ മനുസ്സാ. തേ ജമ്ബുദീപകാ, അപരഗോയാനകാ, ഉത്തരകുരുകാ, പുബ്ബവിദേഹകാതി ചതുബ്ബിധാ. ഇധ ജമ്ബുദീപകാ അധിപ്പേതാ. മങ്ഗലന്തി ഇമേഹി സത്താതി മങ്ഗലാനി, ഇദ്ധിം വുദ്ധിഞ്ച പാപുണന്തീതി അത്ഥോ. അചിന്തയുന്തി ചിന്തേസും. ആകങ്ഖമാനാതി ഇച്ഛമാനാ പത്ഥയമാനാ പിഹയമാനാ. സോത്ഥാനന്തി സോത്ഥിഭാവം, സബ്ബേസം ദിട്ഠധമ്മികസമ്പരായികാനം സോഭനാനം സുന്ദരാനം കല്യാണാനം ധമ്മാനമത്ഥിതന്തി വുത്തം ഹോതി. ബ്രൂഹീതി ദേസേഹി പകാസേഹി ആചിക്ഖ വിവര വിഭജ ഉത്താനീകരോഹി. മങ്ഗലന്തി ഇദ്ധികാരണം വുദ്ധികാരണം സബ്ബസമ്പത്തികാരണം. ഉത്തമന്തി വിസിട്ഠം പവരം സബ്ബലോകഹിതസുഖാവഹന്തി അയം ഗാഥായ അനുപുബ്ബപദവണ്ണനാ.

അയം പന പിണ്ഡത്ഥോ – സോ ദേവപുത്തോ ദസസഹസ്സചക്കവാളേസു ദേവതാ മങ്ഗലപഞ്ഹം സോതുകാമതായ ഇമസ്മിം ഏകചക്കവാളേ സന്നിപതിത്വാ ഏകവാലഗ്ഗകോടിഓകാസമത്തേ ദസപി വീസമ്പി തിംസമ്പി ചത്താലീസമ്പി പഞ്ഞാസമ്പി സട്ഠിപി സത്തതിപി അസീതിപി സുഖുമത്തഭാവേ നിമ്മിനിത്വാ സബ്ബദേവമാരബ്രഹ്മാനോ സിരിയാ ച തേജസാ ച അധിഗയ്ഹ വിരോചമാനം പഞ്ഞത്തവരബുദ്ധാസനേ നിസിന്നം ഭഗവന്തം പരിവാരേത്വാ ഠിതാ ദിസ്വാ തസ്മിം ച സമയേ അനാഗതാനമ്പി സകലജമ്ബുദീപകാനം മനുസ്സാനം ചേതസാ ചേതോപരിവിതക്കമഞ്ഞായ സബ്ബദേവമനുസ്സാനം വിചികിച്ഛാസല്ലസമുദ്ധരണത്ഥം ആഹ – ‘‘ബഹൂ ദേവാ മനുസ്സാ ച, മങ്ഗലാനി അചിന്തയും, ആകങ്ഖമാനാ സോത്ഥാനം അത്തനോ സോത്ഥിഭാവം ഇച്ഛന്താ, ബ്രൂഹി മങ്ഗലമുത്തമം, തേസം ദേവാനം അനുമതിയാ മനുസ്സാനഞ്ച അനുഗ്ഗഹേന മയാ പുട്ഠോ സമാനോ യം സബ്ബേസമേവ അമ്ഹാകം ഏകന്തഹിതസുഖാവഹനതോ ഉത്തമം മങ്ഗലം, തം നോ അനുകമ്പം ഉപാദായ ബ്രൂഹി ഭഗവാ’’തി.

൨൬൨. ഏവമേതം ദേവപുത്തസ്സ വചനം സുത്വാ ഭഗവാ ‘‘അസേവനാ ച ബാലാന’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ അസേവനാതി അഭജനാ അപയിരുപാസനാ. ബാലാനന്തി ബലന്തി അസ്സസന്തീതി ബാലാ, അസ്സസിതപസ്സസിതമത്തേന ജീവന്തി, ന പഞ്ഞാജീവിതേനാതി അധിപ്പായോ. തേസം ബാലാനം പണ്ഡിതാനന്തി പണ്ഡന്തീതി പണ്ഡിതാ, സന്ദിട്ഠികസമ്പരായികേസു അത്ഥേസു ഞാണഗതിയാ ഗച്ഛന്തീതി അധിപ്പായോ. തേസം പണ്ഡിതാനം. സേവനാതി ഭജനാ പയിരുപാസനാ തംസഹായതാ തംസമ്പവങ്കതാ. പൂജാതി സക്കാരഗരുകാരമാനനവന്ദനാ. പൂജനേയ്യാനന്തി പൂജാരഹാനം. ഏതം മങ്ഗലമുത്തമന്തി യാ ച ബാലാനം അസേവനാ, യാ ച പണ്ഡിതാനം സേവനാ, യാ ച പൂജനേയ്യാനം പൂജാ, തം സബ്ബം സമ്പിണ്ഡേത്വാ ആഹ ഏതം മങ്ഗലമുത്തമന്തി. യം തയാ പുട്ഠം ‘‘ബ്രൂഹി മങ്ഗലമുത്തമ’’ന്തി, ഏത്ഥ താവ ഏതം മങ്ഗലമുത്തമന്തി ഗണ്ഹാഹീതി വുത്തം ഹോതി. അയമേതിസ്സാ ഗാഥായ പദവണ്ണനാ.

അത്ഥവണ്ണനാ പനസ്സാ ഏവം വേദിതബ്ബാ – ഏവമേതം ദേവപുത്തസ്സ വചനം സുത്വാ ഭഗവാ ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്ഥ യസ്മാ ചതുബ്ബിധാ കഥാ പുച്ഛിതകഥാ, അപുച്ഛിതകഥാ, സാനുസന്ധികഥാ, അനനുസന്ധികഥാതി. തത്ഥ ‘‘പുച്ഛാമി തം, ഗോതമ, ഭൂരിപഞ്ഞം, കഥംകരോ സാവകോ സാധു ഹോതീ’’തി (സു. നി. ൩൭൮) ച, ‘‘കഥം നു ത്വം, മാരിസ, ഓഘമതരീ’’തി (സം. നി. ൧.൧) ച ഏവമാദീസു പുച്ഛിതേന കഥികാ പുച്ഛിതകഥാ. ‘‘യം പരേ സുഖതോ ആഹു, തദരിയാ ആഹു ദുക്ഖതോ’’തി ഏവമാദീസു (സു. നി. ൭൬൭) അപുച്ഛിതേന അത്തജ്ഝാസയവസേനേവ കഥിതാ അപുച്ഛിതകഥാ. സബ്ബാപി ബുദ്ധാനം കഥാ ‘‘സനിദാനാഹം, ഭിക്ഖവേ, ധമ്മം ദേസേമീ’’തി (അ. നി. ൩.൧൨൬; കഥാ. ൮൦൬) വചനതോ സാനുസന്ധികഥാ. അനനുസന്ധികഥാ ഇമസ്മിം സാസനേ നത്ഥി. ഏവമേതാസു കഥാസു അയം ദേവപുത്തേന പുച്ഛിതേന ഭഗവതാ കഥിതത്താ പുച്ഛിതകഥാ. പുച്ഛിതകഥായഞ്ച യഥാ ഛേകോ പുരിസോ കുസലോ മഗ്ഗസ്സ, കുസലോ അമഗ്ഗസ്സ, മഗ്ഗം പുട്ഠോ പഠമം വിജഹിതബ്ബം ആചിക്ഖിത്വാ പച്ഛാ ഗഹേതബ്ബം ആചിക്ഖതി – ‘‘അസുകസ്മിം നാമ ഠാനേ ദ്വേധാപഥോ ഹോതി, തത്ഥ വാമം മുഞ്ചിത്വാ ദക്ഖിണം ഗണ്ഹഥാ’’തി, ഏവം സേവിതബ്ബാസേവിതബ്ബേസു അസേവിതബ്ബം ആചിക്ഖിത്വാ സേവിതബ്ബം ആചിക്ഖതി. ഭഗവാ ച മഗ്ഗകുസലപുരിസസദിസോ. യഥാഹ –

‘‘പുരിസോ മഗ്ഗകുസലോതി ഖോ, തിസ്സ, തഥാഗതസ്സേതം അധിവചനം അരഹതോ സമ്മാസമ്ബുദ്ധസ്സാ’’തി (സം. നി. ൩.൮൪).

സോ ഹി കുസലോ ഇമസ്സ ലോകസ്സ, കുസലോ പരസ്സ ലോകസ്സ, കുസലോ മച്ചുധേയ്യസ്സ, കുസലോ അമച്ചുധേയ്യസ്സ, കുസലോ മാരധേയ്യസ്സ, കുസലോ അമാരധേയ്യസ്സാതി. തസ്മാ പഠമം അസേവിതബ്ബം ആചിക്ഖിത്വാ സേവിതബ്ബം ആചിക്ഖന്തോ ആഹ – ‘‘അസേവനാ ച ബാലാനം, പണ്ഡിതാനഞ്ച സേവനാ’’തി. വിജഹിതബ്ബമഗ്ഗോ വിയ ഹി പഠമം ബാലാ ന സേവിതബ്ബാ ന പയിരുപാസിതബ്ബാ, തതോ ഗഹേതബ്ബമഗ്ഗോ വിയ പണ്ഡിതാ സേവിതബ്ബാ പയിരുപാസിതബ്ബാതി.

കസ്മാ പന ഭഗവതാ മങ്ഗലം കഥേന്തേന പഠമം ബാലാനം അസേവനാ പണ്ഡിതാനഞ്ച സേവനാ കഥിതാതി? വുച്ചതേ – യസ്മാ ഇമം ദിട്ഠാദീസു മങ്ഗലദിട്ഠിം ബാലസേവനായ ദേവമനുസ്സാ ഗണ്ഹിംസു, സാ ച അമങ്ഗലം, തസ്മാ നേസം തം ഇധലോകത്ഥപരലോകത്ഥഭഞ്ജകം അകല്യാണമിത്തസംസഗ്ഗം ഗരഹന്തേന ഉഭയലോകത്ഥസാധകഞ്ച കല്യാണമിത്തസംസഗ്ഗം പസംസന്തേന ഭഗവതാ പഠമം ബാലാനം അസേവനാ പണ്ഡിതാനഞ്ച സേവനാ കഥിതാതി.

തത്ഥ ബാലാ നാമ യേ കേചി പാണാതിപാതാദിഅകുസലകമ്മപഥസമന്നാഗതാ സത്താ. തേ തീഹാകാരേഹി ജാനിതബ്ബാ. യഥാഹ – ‘‘തീണിമാനി, ഭിക്ഖവേ, ബാലസ്സ ബാലലക്ഖണാനീ’’തി (അ. നി. ൩.൩; മ. നി. ൩.൨൪൬) സുത്തം. അപിച പൂരണകസ്സപാദയോ ഛ സത്ഥാരോ ദേവദത്തകോകാലികകടമോദകതിസ്സഖണ്ഡദേവിയാപുത്തസമുദ്ദദത്തചിഞ്ചമാണവികാദയോ അതീതകാലേ ച ദീഘവിദസ്സ ഭാതാതി ഇമേ അഞ്ഞേ ച ഏവരൂപാ സത്താ ബാലാതി വേദിതബ്ബാ.

തേ അഗ്ഗിപദിത്തമിവ അങ്ഗാരം അത്തനാ ദുഗ്ഗഹിതേന അത്താനഞ്ച അത്തനോ വചനകാരകേ ച വിനാസേന്തി, യഥാ ദീഘവിദസ്സ ഭാതാ ചതുബുദ്ധന്തരം സട്ഠിയോജനമത്തേന അത്തഭാവേന ഉത്താനോ പതിതോ മഹാനിരയേ പച്ചതി, യഥാ ച തസ്സ ദിട്ഠിം അഭിരുചികാനി പഞ്ച കുലസതാനി തസ്സേവ സഹബ്യതം ഉപപന്നാനി നിരയേ പച്ചന്തി. വുത്തം ഹേതം –

‘‘സേയ്യഥാപി, ഭിക്ഖവേ, നളാഗാരാ വാ തിണാഗാരാ വാ അഗ്ഗി മുത്തോ കൂടാഗാരാനിപി ഡഹതി ഉല്ലിത്താവലിത്താനി നിവാതാനി ഫുസിതഗ്ഗളാനി പിഹിതവാതപാനാനി, ഏവമേവ ഖോ, ഭിക്ഖവേ, യാനി കാനിചി ഭയാനി ഉപ്പജ്ജന്തി, സബ്ബാനി താനി ബാലതോ ഉപ്പജ്ജന്തി, നോ പണ്ഡിതതോ. യേ കേചി ഉപദ്ദവാ ഉപ്പജ്ജന്തി…പേ… യേ കേചി ഉപസഗ്ഗാ…പേ… നോ പണ്ഡിതതോ. ഇതി ഖോ, ഭിക്ഖവേ, സപ്പടിഭയോ ബാലോ, അപ്പടിഭയോ പണ്ഡിതോ. സഉപദ്ദവോ ബാലോ, അനുപദ്ദവോ പണ്ഡിതോ, സഉപസഗ്ഗോ ബാലോ, അനുപസഗ്ഗോ പണ്ഡിതോ’’തി (അ. നി. ൩.൧).

അപിച പൂതിമച്ഛസദിസോ ബാലോ, പൂതിമച്ഛബന്ധപത്തപുടസദിസോ ഹോതി തദുപസേവീ, ഛഡ്ഡനീയതം ജിഗുച്ഛനീയതഞ്ച ആപജ്ജതി വിഞ്ഞൂനം. വുത്തഞ്ചേതം –

‘‘പൂതിമച്ഛം കുസഗ്ഗേന, യോ നരോ ഉപനയ്ഹതി;

കുസാപി പൂതീ വായന്തി, ഏവം ബാലൂപസേവനാ’’തി. (ഇതിവു. ൭൬; ജാ. ൧.൧൫.൧൮൩; ൨.൨൨.൧൨൫൭);

അകിത്തിപണ്ഡിതോ ചാപി സക്കേന ദേവാനമിന്ദേന വരേ ദിയ്യമാനേ ഏവമാഹ –

‘‘ബാലം ന പസ്സേ ന സുണേ, ന ച ബാലേന സംവസേ;

ബാലേനല്ലാപസല്ലാപം, ന കരേ ന ച രോചയേ.

‘‘കിന്നു തേ അകരം ബാലോ, വദ കസ്സപ കാരണം;

കേന കസ്സപ ബാലസ്സ, ദസ്സനം നാഭികങ്ഖസി.

‘‘അനയം നയതി ദുമ്മേധോ, അധുരായം നിയുഞ്ജതി;

ദുന്നയോ സേയ്യസോ ഹോതി, സമ്മാ വുത്തോ പകുപ്പതി;

വിനയം സോ ന ജാനാതി, സാധു തസ്സ അദസ്സന’’ന്തി. (ജാ. ൧.൧൩.൯൦-൯൨);

ഏവം ഭഗവാ സബ്ബാകാരേന ബാലൂപസേവനം ഗരഹന്തോ ബാലാനം അസേവനം ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വത്വാ ഇദാനി പണ്ഡിതസേവനം പസംസന്തോ ‘‘പണ്ഡിതാനഞ്ച സേവനാ മങ്ഗല’’ന്തി ആഹ. തത്ഥ പണ്ഡിതാ നാമ യേ കേചി പാണാതിപാതാവേരമണിആദിദസകുസലകമ്മപഥസമന്നാഗതാ സത്താ, തേ തീഹാകാരേഹി ജാനിതബ്ബാ. യഥാഹ – ‘‘തീണിമാനി, ഭിക്ഖവേ, പണ്ഡിതസ്സ പണ്ഡിതലക്ഖണാനീ’’തി (അ. നി. ൩.൩; മ. നി. ൩.൨൫൩) വുത്തം. അപിച ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധഅസീതിമഹാസാവകാ അഞ്ഞേ ച തഥാഗതസ്സ സാവകാ സുനേത്തമഹാഗോവിന്ദവിധുരസരഭങ്ഗമഹോസധസുതസോമനിമിരാജ- അയോഘരകുമാരഅകിത്തിപണ്ഡിതാദയോ ച പണ്ഡിതാതി വേദിതബ്ബാ.

തേ ഭയേ വിയ രക്ഖാ, അന്ധകാരേ വിയ പദീപോ, ഖുപ്പിപാസാദിദുക്ഖാഭിഭവേ വിയ അന്നപാനാദിപടിലാഭോ, അത്തനോ വചനകരാനം സബ്ബഭയഉപദ്ദവൂപസഗ്ഗവിദ്ധംസനസമത്ഥാ ഹോന്തി. തഥാ ഹി തഥാഗതം ആഗമ്മ അസങ്ഖ്യേയ്യാ അപരിമാണാ ദേവമനുസ്സാ ആസവക്ഖയം പത്താ, ബ്രഹ്മലോകേ പതിട്ഠിതാ, ദേവലോകേ പതിട്ഠിതാ, സുഗതിലോകേ ഉപ്പന്നാ. സാരിപുത്തത്ഥേരേ ചിത്തം പസാദേത്വാ ചതൂഹി പച്ചയേഹി ഥേരം ഉപട്ഠഹിത്വാ അസീതി കുലസഹസ്സാനി സഗ്ഗേ നിബ്ബത്താനി. തഥാ മഹാമോഗ്ഗല്ലാനമഹാകസ്സപപ്പഭുതീസു സബ്ബമഹാസാവകേസു, സുനേത്തസ്സ സത്ഥുനോ സാവകാ അപ്പേകച്ചേ ബ്രഹ്മലോകേ ഉപ്പജ്ജിംസു, അപ്പേകച്ചേ പരനിമ്മിതവസവത്തീനം ദേവാനം സഹബ്യതം…പേ… അപ്പേകച്ചേ ഗഹപതിമഹാസാലകുലാനം സഹബ്യതം ഉപപജ്ജിംസു. വുത്തഞ്ചേതം –

‘‘നത്ഥി, ഭിക്ഖവേ, പണ്ഡിതതോ ഭയം, നത്ഥി പണ്ഡിതതോ ഉപദ്ദവോ, നത്ഥി പണ്ഡിതതോ ഉപസഗ്ഗോ’’തി (അ. നി. ൩.൧).

അപിച തഗരമാലാദിഗന്ധഭണ്ഡസദിസോ പണ്ഡിതോ, തഗരമാലാദിഗന്ധഭണ്ഡപലിവേഠനപത്തസദിസോ ഹോതി തദുപസേവീ, ഭാവനീയതം മനുഞ്ഞതഞ്ച ആപജ്ജതി വിഞ്ഞൂനം. വുത്തഞ്ചേതം –

‘‘തഗരഞ്ച പലാസേന, യോ നരോ ഉപനയ്ഹതി;

പത്താപി സുരഭീ വായന്തി, ഏവം ധീരൂപസേവനാ’’തി. (ഇതിവു. ൭൬; ജാ. ൧.൧൫.൧൮൪; ൨.൨൨.൧൨൫൮);

അകിത്തിപണ്ഡിതോ ചാപി സക്കേന ദേവാനമിന്ദേന വരേ ദിയ്യമാനേ ഏവമാഹ –

‘‘ധീരം പസ്സേ സുണേ ധീരം, ധീരേന സഹ സംവസേ;

ധീരേനല്ലാപസല്ലാപം, തം കരേ തഞ്ച രോചയേ.

‘‘കിന്നു തേ അകരം ധീരോ, വദ കസ്സപ കാരണം;

കേന കസ്സപ ധീരസ്സ, ദസ്സനം അഭികങ്ഖസി.

‘‘നയം നയതി മേധാവീ, അധുരായം ന യുഞ്ജതി;

സുനയോ സേയ്യസോ ഹോതി, സമ്മാ വുത്തോ ന കുപ്പതി;

വിനയം സോ പജാനാതി, സാധു തേന സമാഗമോ’’തി. (ജാ. ൧.൧൩.൯൪-൯൬);

ഏവം ഭഗവാ സബ്ബാകാരേന പണ്ഡിതസേവനം പസംസന്തോ, പണ്ഡിതാനം സേവനം ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വത്വാ ഇദാനി തായ ബാലാനം അസേവനായ പണ്ഡിതാനം സേവനായ ച അനുപുബ്ബേന പൂജനേയ്യഭാവം ഉപഗതാനം പൂജം പസംസന്തോ ‘‘പൂജാ ച പൂജനേയ്യാനം ഏതം മങ്ഗലമുത്തമ’’ന്തി ആഹ. തത്ഥ പൂജനേയ്യാ നാമ സബ്ബദോസവിരഹിതത്താ സബ്ബഗുണസമന്നാഗതത്താ ച ബുദ്ധാ ഭഗവന്തോ, തതോ പച്ഛാ പച്ചേകബുദ്ധാ അരിയസാവകാ ച. തേസഞ്ഹി പൂജാ അപ്പകാപി ദീഘരത്തം ഹിതായ സുഖായ ഹോതി, സുമനമാലാകാരമല്ലികാദയോ ചേത്ഥ നിദസ്സനം.

തത്ഥേകം നിദസ്സനമത്തം ഭണാമ. ഭഗവാ കിര ഏകദിവസം പുബ്ബണ്ഹസമയം നിവാസേത്വാ പത്തചീവരമാദായ രാജഗഹം പിണ്ഡായ പാവിസി. അഥ ഖോ സുമനമാലാകാരോ രഞ്ഞോ മാഗധസ്സ സേനിയസ്സ ബിമ്ബിസാരസ്സ പുപ്ഫാനി ഗഹേത്വാ ഗച്ഛന്തോ അദ്ദസ ഭഗവന്തം നഗരദ്വാരം അനുപ്പത്തം പാസാദികം പസാദനീയം ദ്വത്തിംസമഹാപുരിസലക്ഖണാസീതാനുബ്യഞ്ജനപടിമണ്ഡിതം ബുദ്ധസിരിയാ ജലന്തം. ദിസ്വാനസ്സ ഏതദഹോസി – ‘‘രാജാ പുപ്ഫാനി ഗഹേത്വാ സതം വാ സഹസ്സം വാ ദദേയ്യ, തഞ്ച ഇധലോകമത്തമേവ സുഖം ഭവേയ്യ, ഭഗവതോ പന പൂജാ അപ്പമേയ്യഅസങ്ഖ്യേയ്യഫലാ ദീഘരത്തം ഹിതസുഖാവഹാ ഹോതി. ഹന്ദാഹം ഇമേഹി പുപ്ഫേഹി ഭഗവന്തം പൂജേമീ’’തി പസന്നചിത്തോ ഏകം പുപ്ഫമുട്ഠിം ഗഹേത്വാ ഭഗവതോ പടിമുഖം ഖിപി, പുപ്ഫാനി ആകാസേന ഗന്ത്വാ ഭഗവതോ ഉപരി മാലാവിതാനം ഹുത്വാ അട്ഠംസു. മാലാകാരോ തം ആനുഭാവം ദിസ്വാ പസന്നതരചിത്തോ പുന ഏകം പുപ്ഫമുട്ഠിം ഖിപി, താനി ഗന്ത്വാ മാലാകഞ്ചുകോ ഹുത്വാ അട്ഠംസു. ഏവം അട്ഠ പുപ്ഫമുട്ഠിയോ ഖിപി, താനി ഗന്ത്വാ പുപ്ഫകൂടാഗാരം ഹുത്വാ അട്ഠംസു. ഭഗവാ അന്തോകൂടാഗാരേ വിയ അഹോസി, മഹാജനകായോ സന്നിപതി. ഭഗവാ മാലാകാരം പസ്സന്തോ സിതം പാത്വാകാസി. ആനന്ദത്ഥേരോ ‘‘ന ബുദ്ധാ അഹേതു അപ്പച്ചയാ സിതം പാതുകരോന്തീ’’തി സിതകാരണം പുച്ഛി. ഭഗവാ ആഹ – ‘‘ഏസോ, ആനന്ദ, മാലാകാരോ ഇമിസ്സാ പൂജായ ആനുഭാവേന സതസഹസ്സകപ്പേ ദേവേസു ച മനുസ്സേസു ച സംസരിത്വാ പരിയോസാനേ സുമനിസ്സരോ നാമ പച്ചേകബുദ്ധോ ഭവിസ്സതീ’’തി. വചനപരിയോസാനേ ച ധമ്മദേസനത്ഥം ഇമം ഗാഥം അഭാസി –

‘‘തഞ്ച കമ്മം കതം സാധു, യം കത്വാ നാനുതപ്പതി;

യസ്സ പതീതോ സുമനോ, വിപാകം പടിസേവതീ’’തി. (ധ. പ. ൬൮);

ഗാഥാപരിയോസാനേ ചതുരാസീതിയാ പാണസഹസ്സാനം ധമ്മാഭിസമയോ അഹോസി, ഏവം അപ്പകാപി തേസം പൂജാ ദീഘരത്തം ഹിതായ സുഖായ ഹോതീതി വേദിതബ്ബാ. സാ ച ആമിസപൂജാവ കോ പന വാദോ പടിപത്തിപൂജായ. യതോ യേ കുലപുത്താ സരണഗമനേന സിക്ഖാപദപടിഗ്ഗഹണേന ഉപോസഥങ്ഗസമാദാനേന ചതുപാരിസുദ്ധിസീലാദീഹി ച അത്തനോ ഗുണേഹി ഭഗവന്തം പൂജേന്തി, കോ തേസം പൂജായ ഫലം വണ്ണയിസ്സതി. തേ ഹി തഥാഗതം പരമായ പൂജായ പൂജേന്തീതി വുത്താ. യഥാഹ –

‘‘യോ ഖോ, ആനന്ദ, ഭിക്ഖു വാ ഭിക്ഖുനീ വാ ഉപാസകോ വാ ഉപാസികാ വാ ധമ്മാനുധമ്മപടിപന്നോ വിഹരതി സാമീചിപ്പടിപന്നോ അനുധമ്മചാരീ, സോ തഥാഗതം സക്കരോതി ഗരും കരോതി മാനേതി പൂജേതി അപചിയതി പരമായ പൂജായാ’’തി.

ഏതേനാനുസാരേന പച്ചേകബുദ്ധഅരിയസാവകാനമ്പി പൂജായ ഹിതസുഖാവഹതാ വേദിതബ്ബാ.

അപിച ഗഹട്ഠാനം കനിട്ഠസ്സ ജേട്ഠോ ഭാതാപി ഭഗിനീപി പൂജനേയ്യാ, പുത്തസ്സ മാതാപിതരോ, കുലവധൂനം സാമികസസ്സുസസുരാതി ഏവമ്പേത്ഥ പൂജനേയ്യാ വേദിതബ്ബാ. ഏതേസമ്പി ഹി പൂജാ കുസലധമ്മസങ്ഖാതത്താ ആയുആദിവഡ്ഢിഹേതുത്താ ച മങ്ഗലമേവ. വുത്തഞ്ഹേതം –

‘‘തേ മത്തേയ്യാ ഭവിസ്സന്തി പേത്തേയ്യാ സാമഞ്ഞാ ബ്രഹ്മഞ്ഞാ കുലേ ജേട്ഠാപചായിനോ, ഇദം കുസലം ധമ്മം സമാദായ വത്തിസ്സന്തി. തേ തേസം കുസലാനം ധമ്മാനം സമാദാനഹേതു ആയുനാപി വഡ്ഢിസ്സന്തി, വണ്ണേനപി വഡ്ഢിസ്സന്തീ’’തിആദി.

ഏവമേതിസ്സാ ഗാഥായ ബാലാനം അസേവനാ പണ്ഡിതാനം സേവനാ പൂജനേയ്യാനം പൂജാതി തീണി മങ്ഗലാനി വുത്താനി. തത്ഥ ബാലാനം അസേവനാ ബാലസേവനപച്ചയഭയാദിപരിത്താണേന ഉഭയലോകഹിതഹേതുത്താ പണ്ഡിതാനം സേവനാ പൂജനേയ്യാനം പൂജാ ച താസം ഫലവിഭൂതിവണ്ണനായം വുത്തനയേനേവ നിബ്ബാനസുഗതിഹേതുത്താ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബാ. ഇതോ പരം തു മാതികം അദസ്സേത്വാ ഏവ യം യത്ഥ മങ്ഗലം, തം വവത്ഥപേസ്സാമ, തസ്സ ച മങ്ഗലത്തം വിഭാവയിസ്സാമാതി.

നിട്ഠിതാ അസേവനാ ച ബാലാനന്തി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അത്ഥവണ്ണനാ.

൨൬൩. ഏവം ഭഗവാ ‘‘ബ്രൂഹി മങ്ഗലമുത്തമ’’ന്തി ഏകം അജ്ഝേസിതോപി അപ്പം യാചിതോ ബഹുദായകോ ഉളാരപുരിസോ വിയ ഏകായ ഗാഥായ തീണി മങ്ഗലാനി വത്വാ തതോ ഉത്തരിപി ദേവതാനം സോതുകാമതായ മങ്ഗലാനഞ്ച അത്ഥിതായ യേസം യേസം യം യം അനുകൂലം, തേ തേ സത്തേ തത്ഥ തത്ഥ മങ്ഗലേ നിയോജേതുകാമതായ ച ‘‘പതിരൂപദേസവാസോ ചാ’’തിആദീഹി ഗാഥാഹി പുനപി അനേകാനി മങ്ഗലാനി വത്തുമാരദ്ധോ.

തത്ഥ പഠമഗാഥായ താവ പതിരൂപോതി അനുച്ഛവികോ. ദേസോതി ഗാമോപി നിഗമോപി നഗരമ്പി ജനപദോപി യോ കോചി സത്താനം നിവാസോകാസോ. വാസോതി തത്ഥ നിവാസോ. പുബ്ബേതി പുരാ അതീതാസു ജാതീസു. കതപുഞ്ഞതാതി ഉപചിതകുസലതാ. അത്താതി ചിത്തം വുച്ചതി, സകലോ വാ അത്തഭാവോ. സമ്മാപണിധീതി തസ്സ അത്തനോ സമ്മാ പണിധാനം നിയുഞ്ജനം, ഠപനന്തി വുത്തം ഹോതി. സേസം വുത്തനയമേവാതി അയമേത്ഥ പദവണ്ണനാ.

അത്ഥവണ്ണനാ പന ഏവം വേദിതബ്ബാ പതിരൂപദേസോ നാമ യത്ഥ ചതസ്സോ പരിസാ വിഹരന്തി, ദാനാദീനി പുഞ്ഞകിരിയാവത്ഥൂനി വത്തന്തി, നവങ്ഗം സത്ഥു സാസനം ദിപ്പതി. തത്ഥ നിവാസോ സത്താനം പുഞ്ഞകിരിയായ പച്ചയത്താ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി. സീഹളദീപപവിട്ഠകേവട്ടാദയോ ചേത്ഥ നിദസ്സനം.

അപരോ നയോ – പതിരൂപദേസോ നാമ ഭഗവതോ ബോധിമണ്ഡപ്പദേസോ, ധമ്മചക്കപ്പവത്തിതപ്പദേസോ, ദ്വാദസയോജനായ പരിസായ മജ്ഝേ സബ്ബതിത്ഥിയമതം ഭിന്ദിത്വാ യമകപാടിഹാരിയദസ്സിതകണ്ഡമ്ബരുക്ഖമൂലപ്പദേസോ, ദേവോരോഹനപ്പദേസോ, യോ വാ പനഞ്ഞോപി സാവത്ഥിരാജഗഹാദിബുദ്ധാദിവാസപ്പദേസോ. തത്ഥ നിവാസോ സത്താനം ഛഅനുത്തരിയപടിലാഭപച്ചയതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി.

അപരോ നയോ – പുരത്ഥിമായ ദിസായ കജങ്ഗലം നാമ നിഗമോ, തസ്സ അപരേന മഹാസാലാ, തതോ പരം പച്ചന്തിമാ ജനപദാ, ഓരതോ മജ്ഝേ. ദക്ഖിണപുരത്ഥിമായ ദിസായ സല്ലവതീ നാമ നദീ, തതോ പരം പച്ചന്തിമാ ജനപദാ, ഓരതോ മജ്ഝേ. ദക്ഖിണായ ദിസായ സേതകണ്ണികം നാമ നിഗമോ, തതോ പരം പച്ചന്തിമാ ജനപദാ, ഓരതോ മജ്ഝേ. പച്ഛിമായ ദിസായ ഥൂണം നാമ ബ്രാഹ്മണഗാമോ, തതോ പരം പച്ചന്തിമാ ജനപദാ, ഓരതോ മജ്ഝേ. ഉത്തരായ ദിസായ ഉസിരദ്ധജോ നാമ പബ്ബതോ, തതോ പരം പച്ചന്തിമാ ജനപദാ, ഓരതോ മജ്ഝേ (മഹാവ. ൨൫൯). അയം മജ്ഝിമപ്പദേസോ ആയാമേന തീണി യോജനസതാനി, വിത്ഥാരേന അഡ്ഢതേയ്യാനി, പരിക്ഖേപേന നവയോജനസതാനി ഹോന്തി, ഏസോ പതിരൂപദേസോ നാമ.

ഏത്ഥ ചതുന്നം മഹാദീപാനം ദ്വിസഹസ്സാനം പരിത്തദീപാനഞ്ച ഇസ്സരിയാധിപച്ചകാരകാ ചക്കവത്തീ ഉപ്പജ്ജന്തി, ഏകം അസങ്ഖ്യേയ്യം കപ്പസതസഹസ്സഞ്ച പാരമിയോ പൂരേത്വാ സാരിപുത്തമഹാമോഗ്ഗല്ലാനാദയോ മഹാസാവകാ ഉപ്പജ്ജന്തി, ദ്വേ അസങ്ഖ്യേയ്യാനി കപ്പസതസഹസ്സഞ്ച പാരമിയോ പൂരേത്വാ പച്ചേകബുദ്ധാ, ചത്താരി അട്ഠ സോളസ വാ അസങ്ഖ്യേയ്യാനി കപ്പസതസഹസ്സഞ്ച പാരമിയോ പൂരേത്വാ സമ്മാസമ്ബുദ്ധാ ച ഉപ്പജ്ജന്തി. തത്ഥ സത്താ ചക്കവത്തിരഞ്ഞോ ഓവാദം ഗഹേത്വാ പഞ്ചസു സീലേസു പതിട്ഠായ സഗ്ഗപരായണാ ഹോന്തി, തഥാ പച്ചേകബുദ്ധാനം ഓവാദേ പതിട്ഠായ. സമ്മാസമ്ബുദ്ധസാവകാനം പന ഓവാദേ പതിട്ഠായ സഗ്ഗപരായണാ നിബ്ബാനപരായണാ ച ഹോന്തി. തസ്മാ തത്ഥ വാസോ ഇമാസം സമ്പത്തീനം പച്ചയതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി.

പുബ്ബേ കതപുഞ്ഞതാ നാമ അതീതജാതിയം ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധഖീണാസവേ ആരബ്ഭ ഉപചിതകുസലതാ, സാപി മങ്ഗലം. കസ്മാ? ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധേ സമ്മുഖതോ ദസ്സേത്വാ ബുദ്ധാനം വാ ബുദ്ധസാവകാനം വാ സമ്മുഖാ സുതായ ചതുപ്പദികായപി ഗാഥായ പരിയോസാനേ അരഹത്തം പാപേതീതി കത്വാ. യോ ച മനുസ്സോ പുബ്ബേ കതാധികാരോ ഉസ്സന്നകുസലമൂലോ ഹോതി, സോ തേനേവ കുസലമൂലേന വിപസ്സനം ഉപ്പാദേത്വാ ആസവക്ഖയം പാപുണാതി യഥാ രാജാ മഹാകപ്പിനോ അഗ്ഗമഹേസീ ച. തേന വുത്തം ‘‘പുബ്ബേ ച കതപുഞ്ഞതാ മങ്ഗല’’ന്തി.

അത്തസമ്മാപണിധി നാമ ഇധേകച്ചോ അത്താനം ദുസ്സീലം സീലേ പതിട്ഠാപേതി, അസ്സദ്ധം സദ്ധാസമ്പദായ പതിട്ഠാപേതി, മച്ഛരിം ചാഗസമ്പദായ പതിട്ഠാപേതി. അയം വുച്ചതി ‘‘അത്തസമ്മാപണിധീ’’തി. ഏസോ ച മങ്ഗലം. കസ്മാ? ദിട്ഠധമ്മികസമ്പരായികവേരപ്പഹാനവിവിധാനിസംസാധിഗമഹേതുതോതി.

ഏവം ഇമിസ്സാപി ഗാഥായ പതിരൂപദേസവാസോ, പുബ്ബേ ച കതപുഞ്ഞതാ, അത്തസമ്മാപണിധീതി തീണിയേവ മങ്ഗലാനി വുത്താനി, മങ്ഗലത്തഞ്ച നേസം തത്ഥ തത്ഥ വിഭാവിതമേവാതി.

നിട്ഠിതാ പതിരൂപദേസവാസോ ചാതി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അത്ഥവണ്ണനാ.

൨൬൪. ഇദാനി ബാഹുസച്ചഞ്ചാതി ഏത്ഥ ബാഹുസച്ചന്തി ബഹുസ്സുതഭാവോ. സിപ്പന്തി യംകിഞ്ചി ഹത്ഥകോസല്ലം. വിനയോതി കായവാചാചിത്തവിനയനം. സുസിക്ഖിതോതി സുട്ഠു സിക്ഖിതോ. സുഭാസിതാതി സുട്ഠു ഭാസിതാ. യാതി അനിയമനിദ്ദേസോ. വാചാതി ഗിരാ ബ്യപ്പഥോ. സേസം വുത്തനയമേവാതി. അയമേത്ഥ പദവണ്ണനാ.

അത്ഥവണ്ണനാ പന ഏവം വേദിതബ്ബാ – ബാഹുസച്ചം നാമ യം തം ‘‘സുതധരോ ഹോതി സുതസന്നിചയോ’’തി (മ. നി. ൧.൩൩൯; അ. നി. ൪.൨൨) ച ‘‘ഇധ, ഭിക്ഖവേ, ഏകച്ചസ്സ പുഗ്ഗലസ്സ ബഹുകം സുതം ഹോതി സുത്തം ഗേയ്യം വേയ്യാകരണ’’ന്തി (അ. നി. ൪.൬) ച ഏവമാദിനാ നയേന സത്ഥുസാസനധരത്തം വണ്ണിതം, തം അകുസലപ്പഹാനകുസലാധിഗമഹേതുതോ അനുപുബ്ബേന പരമത്ഥസച്ചസച്ഛികിരിയഹേതുതോ ച ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി. വുത്തഞ്ഹേതം ഭഗവതാ –

‘‘സുതവാ ച ഖോ, ഭിക്ഖവേ, അരിയസാവകോ അകുസലം പജഹതി, കുസലം ഭാവേതി, സാവജ്ജം പജഹതി, അനവജ്ജം ഭാവേതി, സുദ്ധമത്താനം പരിഹരതീ’’തി (അ. നി. ൭.൬൭).

അപരമ്പി വുത്തം –

‘‘ധതാനം ധമ്മാനം അത്ഥമുപപരിക്ഖതി, അത്ഥം ഉപപരിക്ഖതോ ധമ്മാ നിജ്ഝാനം ഖമന്തി, ധമ്മനിജ്ഝാനക്ഖന്തിയാ സതി ഛന്ദോ ജായതി, ഛന്ദജാതോ ഉസ്സഹതി, ഉസ്സഹന്തോ തുലയതി, തുലയന്തോ പദഹതി, പദഹന്തോ കായേന ചേവ പരമത്ഥസച്ചം സച്ഛികരോതി, പഞ്ഞായ ച അതിവിജ്ഝ പസ്സതീ’’തി (മ. നി. ൨.൪൩൨).

അപിച അഗാരികബാഹുസച്ചമ്പി യം അനവജ്ജം, തം ഉഭയലോകഹിതസുഖാവഹനതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബം.

സിപ്പം നാമ അഗാരികസിപ്പഞ്ച അനഗാരികസിപ്പഞ്ച. തത്ഥ അഗാരികസിപ്പം നാമ യം പരൂപരോധവിരഹിതം അകുസലവിവജ്ജിതം മണികാരസുവണ്ണകാരകമ്മാദി, തം ഇധലോകത്ഥാവഹനതോ മങ്ഗലം. അനഗാരികസിപ്പം നാമ ചീവരവിചാരണസിബ്ബനാദി സമണപരിക്ഖാരാഭിസങ്ഖരണം, യം തം ‘‘ഇധ, ഭിക്ഖവേ, ഭിക്ഖു യാനി താനി സബ്രഹ്മചാരീനം ഉച്ചാവചാനി കിംകരണീയാനി, തത്ഥ ദക്ഖോ ഹോതീ’’തിആദിനാ നയേന തത്ഥ തത്ഥ സംവണ്ണിതം, യം ‘‘നാഥകരണോ ധമ്മോ’’തി (ദീ. നി. ൩.൩൪൫; അ. നി. ൧൦.൧൭) ച വുത്തം, തം അത്തനോ ച പരേസഞ്ച ഉഭയലോകഹിതസുഖാവഹനതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബം.

വിനയോ നാമ അഗാരികവിനയോ ച അനഗാരികവിനയോ ച. തത്ഥ അഗാരികവിനയോ നാമ ദസഅകുസലകമ്മപഥവിരമണം, സോ തത്ഥ അസംകിലേസാപജ്ജനേന ആചാരഗുണവവത്ഥാനേന ച സുസിക്ഖിതോ ഉഭയലോകഹിതസുഖാവഹനതോ മങ്ഗലം. അനഗാരികവിനയോ നാമ സത്താപത്തിക്ഖന്ധേ അനാപജ്ജനം, സോപി വുത്തനയേനേവ സുസിക്ഖിതോ. ചതുപാരിസുദ്ധിസീലം വാ അനഗാരികവിനയോ. സോ യഥാ തത്ഥ പതിട്ഠായ അരഹത്തം പാപുണാതി, ഏവം സിക്ഖനേന സുസിക്ഖിതോ ലോകിയലോകുത്തരസുഖാധിഗമഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബോ.

സുഭാസിതാ വാചാ നാമ മുസാവാദാദിദോസവിരഹിതാ വാചാ. യഥാഹ – ‘‘ചതൂഹി, ഭിക്ഖവേ, അങ്ഗേഹി സമന്നാഗതാ വാചാ സുഭാസിതാ ഹോതീ’’തി. അസമ്ഫപ്പലാപാ വാചാ ഏവ വാ സുഭാസിതാ. യഥാഹ –

‘‘സുഭാസിതം ഉത്തമമാഹു സന്തോ,

ധമ്മം ഭണേ നാധമ്മം തം ദുതിയം;

പിയം ഭണേ നാപ്പിയം തം തതിയം,

സച്ചം ഭണേ നാലികം തം ചതുത്ഥ’’ന്തി. (സം. നി. ൧.൨൧൩; സു. നി. ൪൫൨);

അയമ്പി ഉഭയലോകഹിതസുഖാവഹനതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബാ. യസ്മാ ച അയം വിനയപരിയാപന്നാ ഏവ, തസ്മാ വിനയഗ്ഗഹണേന ഏതം അസങ്ഗണ്ഹിത്വാ വിനയോ സങ്ഗഹേതബ്ബോ. അഥവാ കിം ഇമിനാ പരിസ്സമേന പരേസം ധമ്മദേസനാവാചാ ഇധ ‘‘സുഭാസിതാ വാചാ’’തി വേദിതബ്ബാ. സാ ഹി യഥാ പതിരൂപദേസവാസോ, ഏവം സത്താനം ഉഭയലോകഹിതസുഖനിബ്ബാനാധിഗമപച്ചയതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി. ആഹ ച –

‘‘യം ബുദ്ധോ ഭാസതി വാചം, ഖേമം നിബ്ബാനപത്തിയാ;

ദുക്ഖസ്സന്തകിരിയായ, സാ വേ വാചാനമുത്തമാ’’തി. (സം. നി. ൧.൨൧൩; സു. നി. ൪൫൬);

ഏവം ഇമിസ്സാ ഗാഥായ ബാഹുസച്ചം, സിപ്പം, വിനയോ സുസിക്ഖിതോ, സുഭാസിതാ വാചാതി ചത്താരി മങ്ഗലാനി വുത്താനി, മങ്ഗലത്തഞ്ച നേസം തത്ഥ തത്ഥ വിഭാവിതമേവാതി.

നിട്ഠിതാ ബാഹുസച്ചഞ്ചാതി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അത്ഥവണ്ണനാ.

൨൬൫. ഇദാനി മാതാപിതുഉപട്ഠാനന്തി ഏത്ഥ മാതു ച പിതു ചാതി മാതാപിതു. ഉപട്ഠാനന്തി ഉപട്ഠഹനം. പുത്താനഞ്ച ദാരാനഞ്ചാതി പുത്തദാരസ്സ. സങ്ഗണ്ഹനം സങ്ഗഹോ. ന ആകുലാ അനാകുലാ. കമ്മാനി ഏവ കമ്മന്താ. സേസം വുത്തനയമേവാതി അയം പദവണ്ണനാ.

അത്ഥവണ്ണനാ പന ഏവം വേദിതബ്ബാ – മാതാ നാമ ജനികാ വുച്ചതി, തഥാ പിതാ. ഉപട്ഠാനം നാമ പാദധോവനസമ്ബാഹനഉച്ഛാദനന്ഹാപനേഹി ചതുപച്ചയസമ്പദാനേന ച ഉപകാരകരണം. തത്ഥ യസ്മാ മാതാപിതരോ ബഹൂപകാരാ പുത്താനം അത്ഥകാമാ അനുകമ്പകാ, യം പുത്തകേ ബഹി കീളിത്വാ പംസുമക്ഖിതസരീരകേ ആഗതേ ദിസ്വാ പംസുകം പുഞ്ഛിത്വാ മത്ഥകം ഉപസിങ്ഘായന്താ പരിചുമ്ബന്താ ച സിനേഹം ഉപ്പാദേന്തി, വസ്സസതമ്പി മാതാപിതരോ സീസേന പരിഹരന്താ പുത്താ തേസം പടികാരം കാതും അസമത്ഥാ. യസ്മാ ച തേ ആപാദകാ പോസകാ ഇമസ്സ ലോകസ്സ ദസ്സേതാരോ ബ്രഹ്മസമ്മതാ പുബ്ബാചരിയസമ്മതാ, തസ്മാ തേസം ഉപട്ഠാനം ഇധ പസംസം പേച്ച സഗ്ഗസുഖഞ്ച ആവഹതി, തേന ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി. വുത്തഞ്ഹേതം ഭഗവതാ –

‘‘ബ്രഹ്മാതി മാതാപിതരോ, പുബ്ബാചരിയാതി വുച്ചരേ;

ആഹുനേയ്യാ ച പുത്താനം, പജായ അനുകമ്പകാ.

‘‘തസ്മാ ഹി നേ നമസ്സേയ്യ, സക്കരേയ്യ ച പണ്ഡിതോ;

അന്നേന അഥ പാനേന, വത്ഥേന സയനേന ച.

‘‘ഉച്ഛാദനേന ന്ഹാപനേന, പാദാനം ധോവനേന ച;

തായ നം പാരിചരിയായ, മാതാപിതൂസു പണ്ഡിതാ;

ഇധേവ നം പസംസന്തി, പേച്ച സഗ്ഗേ പമോദതീ’’തി. (അ. നി. ൩.൩൧; ഇതിവു. ൧൦൬; ജാ. ൨.൨൦.൧൮൧-൧൮൩);

അപരോ നയോ – ഉപട്ഠാനം നാമ ഭരണകിച്ചകരണകുലവംസട്ഠപനാദിപഞ്ചവിധം, തം പാപനിവാരണാദിപഞ്ചവിധദിട്ഠധമ്മികഹിതഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബം. വുത്തഞ്ഹേതം ഭഗവതാ –

‘‘പഞ്ചഹി ഖോ, ഗഹപതിപുത്ത, ഠാനേഹി പുത്തേന പുരത്ഥിമാ ദിസാ മാതാപിതരോ പച്ചുപട്ഠാതബ്ബാ ‘ഭതോ നേ ഭരിസ്സാമി, കിച്ചം നേസം കരിസ്സാമി, കുലവംസം ഠപേസ്സാമി, ദായജ്ജം പടിപജ്ജിസ്സാമി, അഥ വാ പന പേതാനം കാലകതാനം ദക്ഖിണം അനുപ്പദസ്സാമീ’തി. ഇമേഹി ഖോ, ഗഹപതിപുത്ത, പഞ്ചഹി ഠാനേഹി പുത്തേന പുരത്ഥിമാ ദിസാ മാതാപിതരോ പച്ചുപട്ഠിതാ പഞ്ചഹി ഠാനേഹി പുത്തം അനുകമ്പന്തി, പാപാ നിവാരേന്തി, കല്യാണേ നിവേസേന്തി, സിപ്പം സിക്ഖാപേന്തി, പതിരൂപേന ദാരേന സംയോജേന്തി, സമയേ ദായജ്ജം നിയ്യാദേന്തീ’’തി (ദീ. നി. ൩.൨൬൭).

അപിച യോ മാതാപിതരോ തീസു വത്ഥൂസു പസാദുപ്പാദനേന സീലസമാദാപനേന പബ്ബജ്ജായ വാ ഉപട്ഠഹതി, അയം മാതാപിതുഉപട്ഠാകാനം അഗ്ഗോ, തസ്സ തം മാതാപിതുഉപട്ഠാനം മാതാപിതൂഹി കതസ്സ ഉപകാരസ്സ പച്ചുപകാരഭൂതം അനേകേസം ദിട്ഠധമ്മികാനം സമ്പരായികാനഞ്ച അത്ഥാനം പദട്ഠാനതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി.

പുത്തദാരസ്സാതി ഏത്ഥ അത്തനാ ജനിതാ പുത്താപി ധീതരോപി ‘‘പുത്താ’’ ത്വേവ സങ്ഖ്യം ഗച്ഛന്തി. ദാരാതി വീസതിയാ ഭരിയാനം യാ കാചി ഭരിയാ. പുത്താ ച ദാരാ ച പുത്തദാരം, തസ്സ പുത്തദാരസ്സ. സങ്ഗഹോതി സമ്മാനനാദീഹി ഉപകാരകരണം. തം സുസംവിഹിതകമ്മന്തതാദിദിട്ഠധമ്മികഹിതഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബം. വുത്തഞ്ഹേതം ഭഗവതാ – ‘‘പച്ഛിമാ ദിസാ പുത്തദാരാ വേദിതബ്ബാ’’തി (ദീ. നി. ൩.൨൬൬) ഏത്ഥ ഉദ്ദിട്ഠം പുത്തദാരം ഭരിയാസദ്ദേന സങ്ഗണ്ഹിത്വാ –

‘‘പഞ്ചഹി ഖോ, ഗഹപതിപുത്ത, ഠാനേഹി സാമികേന പച്ഛിമാ ദിസാ ഭരിയാ പച്ചുപട്ഠാതബ്ബാ, സമ്മാനനായ അനവമാനനായ അനതിചരിയായ ഇസ്സരിയവോസ്സഗ്ഗേന അലങ്കാരാനുപ്പദാനേന. ഇമേഹി ഖോ, ഗഹപതിപുത്ത, പഞ്ചഹി ഠാനേഹി സാമികേന പച്ഛിമാ ദിസാ ഭരിയാ പച്ചുപട്ഠിതാ പഞ്ചഹി ഠാനേഹി സാമികം അനുകമ്പതി, സുസംവിഹിതകമ്മന്താ ച ഹോതി, സങ്ഗഹിതപരിജനാ ച, അനതിചാരിനീ ച, സമ്ഭതഞ്ച അനുരക്ഖതി, ദക്ഖാ ച ഹോതി അനലസാ സബ്ബകിച്ചേസൂ’’തി (ദീ. നി. ൩.൨൬൯).

അയം വാ അപരോ നയോ – സങ്ഗഹോതി ധമ്മികാഹി ദാനപിയവാചഅത്ഥചരിയാഹി സങ്ഗണ്ഹനം. സേയ്യഥിദം – ഉപോസഥദിവസേസു പരിബ്ബയദാനം, നക്ഖത്തദിവസേസു നക്ഖത്തദസ്സാപനം, മങ്ഗലദിവസേസു മങ്ഗലകരണം, ദിട്ഠധമ്മികസമ്പരായികേസു അത്ഥേസു ഓവാദാനുസാസനന്തി. തം വുത്തനയേനേവ ദിട്ഠധമ്മികഹിതഹേതുതോ സമ്പരായികഹിതഹേതുതോ ദേവതാഹിപി നമസ്സനീയഭാവഹേതുതോ ച ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബം. യഥാഹ സക്കോ ദേവാനമിന്ദോ –

‘‘യേ ഗഹട്ഠാ പുഞ്ഞകരാ, സീലവന്തോ ഉപാസകാ;

ധമ്മേന ദാരം പോസേന്തി, തേ നമസ്സാമി മാതലീ’’തി. (സം. നി. ൧.൨൬൪);

അനാകുലാ കമ്മന്താ നാമ കാലഞ്ഞുതായ പതിരൂപകാരിതായ അനലസതായ ഉട്ഠാനവീരിയസമ്പദായ അബ്യസനീയതായ ച കാലാതിക്കമനഅപ്പതിരൂപകരണാകരണസിഥിലകരണാദിആകുലഭാവവിരഹിതാ കസിഗോരക്ഖവണിജ്ജാദയോ കമ്മന്താ. ഏതേ അത്തനോ വാ പുത്തദാരസ്സ വാ ദാസകമ്മകരാനം വാ ബ്യത്തതായ ഏവം പയോജിതാ ദിട്ഠേവ ധമ്മേ ധനധഞ്ഞവുഡ്ഢിപടിലാഭഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുത്താ. വുത്തഞ്ചേതം ഭഗവതാ –

‘‘പതിരൂപകാരീ ധുരവാ, ഉട്ഠാതാ വിന്ദതേ ധന’’ന്തി. (സു. നി. ൧൮൯; സം. നി. ൧.൨൪൬) ച;

‘‘ന ദിവാ സോപ്പസീലേന, രത്തിമുട്ഠാനദേസ്സിനാ;

നിച്ചം മത്തേന സോണ്ഡേന, സക്കാ ആവസിതും ഘരം.

‘‘അതിസീതം അതിഉണ്ഹം, അതിസായമിദം അഹു;

ഇതി വിസ്സട്ഠകമ്മന്തേ, അത്ഥാ അച്ചേന്തി മാണവേ.

‘‘യോധ സീതഞ്ച ഉണ്ഹഞ്ച, തിണാ ഭിയ്യോ ന മഞ്ഞതി;

കരം പുരിസകിച്ചാനി, സോ സുഖാ ന വിഹായതീ’’തി. ച (ദീ. നി. ൩.൨൫൩);

‘‘ഭോഗേ സംഹരമാനസ്സ, ഭമരസ്സേവ ഇരീയതോ;

ഭോഗാ സന്നിചയം യന്തി, വമ്മികോവൂപചീയതീ’’തി. (ദീ. നി. ൩.൨൬൫) –

ച ഏവമാദി.

ഏവം ഇമിസ്സാപി ഗാഥായ മാതുപട്ഠാനം, പിതുപട്ഠാനം, പുത്തദാരസ്സ സങ്ഗഹോ, അനാകുലാ ച കമ്മന്താതി ചത്താരി മങ്ഗലാനി വുത്താനി, പുത്തദാരസ്സ സങ്ഗഹം വാ ദ്വിധാ കത്വാ പഞ്ച, മാതാപിതുഉപട്ഠാനം വാ ഏകമേവ കത്വാ തീണി. മങ്ഗലത്തഞ്ച നേസം തത്ഥ തത്ഥ വിഭാവിതമേവാതി.

നിട്ഠിതാ മാതാപിതുഉപട്ഠാനന്തി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അത്ഥവണ്ണനാ.

൨൬൬. ഇദാനി ദാനഞ്ചാതി ഏത്ഥ ദീയതേ ഇമിനാതി ദാനം, അത്തനോ സന്തകം പരസ്സ പടിപാദീയതീതി വുത്തം ഹോതി. ധമ്മസ്സ ചരിയാ, ധമ്മാ വാ അനപേതാ ചരിയാ ധമ്മചരിയാ. ഞായന്തേ ‘‘അമ്ഹാകം ഇമേ’’തി ഞാതകാ. ന അവജ്ജാനി അനവജ്ജാനി, അനിന്ദിതാനി അഗരഹിതാനീതി വുത്തം ഹോതി. സേസം വുത്തനയമേവാതി അയം പദവണ്ണനാ.

അത്ഥവണ്ണനാ പന ഏവം വേദിതബ്ബാ – ദാനം നാമ പരം ഉദ്ദിസ്സ സുബുദ്ധിപുബ്ബികാ അന്നാദിദസദാനവത്ഥുപരിച്ചാഗചേതനാ തംസമ്പയുത്തോ വാ അലോഭോ. അലോഭേന ഹി തം വത്ഥും പരസ്സ പടിപാദേതി. തേന വുത്തം ‘‘ദീയതേ ഇമിനാതി ദാന’’ന്തി. തം ബഹുജനപിയമനാപതാദീനം ദിട്ഠധമ്മികസമ്പരായികാനം ഫലവിസേസാനം അധിഗമഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുത്തം. ‘‘ദായകോ സീഹ ദാനപതി ബഹുനോ ജനസ്സ പിയോ ഹോതി മനാപോ’’തി ഏവമാദീനി ചേത്ഥ സുത്താനി (അ. നി. ൫.൩൪) അനുസ്സരിതബ്ബാനി.

അപരോ നയോ – ദാനം നാമ ദുവിധം ആമിസദാനഞ്ച, ധമ്മദാനഞ്ച. തത്ഥ ആമിസദാനം വുത്തപ്പകാരമേവ. ഇധലോകപരലോകദുക്ഖക്ഖയസുഖാവഹസ്സ പന സമ്മാസമ്ബുദ്ധപ്പവേദിതസ്സ ധമ്മസ്സ പരേസം ഹിതകാമതായ ദേസനാ ധമ്മദാനം. ഇമേസഞ്ച ദ്വിന്നം ദാനാനം ഏതദേവ അഗ്ഗം. യഥാഹ –

‘‘സബ്ബദാനം ധമ്മദാനം ജിനാതി,

സബ്ബരസം ധമ്മരസോ ജിനാതി;

സബ്ബരതിം ധമ്മരതീ ജിനാതി,

തണ്ഹക്ഖയോ സബ്ബദുക്ഖം ജിനാതീ’’തി. (ധ. പ. ൩൫൪);

തത്ഥ ആമിസദാനസ്സ മങ്ഗലത്തം വുത്തമേവ. ധമ്മദാനം പന യസ്മാ അത്ഥപടിസംവേദിതാദീനം ഗുണാനം പദട്ഠാനം, തസ്മാ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി. വുത്തഞ്ഹേതം ഭഗവതാ –

‘‘യഥാ യഥാ, ഭിക്ഖവേ, ഭിക്ഖു യഥാസുതം യഥാപരിയത്തം ധമ്മം വിത്ഥാരേന പരേസം ദേസേതി, തഥാ തഥാ സോ തസ്മിം ധമ്മേ അത്ഥപടിസംവേദീ ച ഹോതി ധമ്മപടിസംവേദീ ചാ’’തി ഏവമാദി (ദീ. നി. ൩.൩൫൫; അ. നി. ൫.൨൬).

ധമ്മചരിയാ നാമ ദസകുസലകമ്മപഥചരിയാ. യഥാഹ – ‘‘തിവിധം ഖോ, ഗഹപതയോ, കായേന ധമ്മചരിയാസമചരിയാ ഹോതീ’’തി ഏവമാദി. സാ പനേസാ ധമ്മചരിയാ സഗ്ഗലോകൂപപത്തിഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബാ. വുത്തഞ്ഹേതം ഭഗവതാ – ‘‘ധമ്മചരിയാസമചരിയാഹേതു ഖോ, ഗഹപതയോ, ഏവമിധേകച്ചേ സത്താ കായസ്സ ഭേദാ പരം മരണാ സുഗതിം സഗ്ഗം ലോകം ഉപപജ്ജന്തീ’’തി (മ. നി. ൧.൪൪൧).

ഞാതകാ നാമ മാതിതോ വാ പിതിതോ വാ യാവ സത്തമാ പിതാമഹയുഗാ സമ്ബന്ധാ. തേസം ഭോഗപാരിജുഞ്ഞേന വാ ബ്യാധിപാരിജുഞ്ഞേന വാ അഭിഹതാനം അത്തനോ സമീപം ആഗതാനം യഥാബലം ഘാസച്ഛാദനധനധഞ്ഞാദീഹി സങ്ഗഹോ പസംസാദീനം ദിട്ഠധമ്മികാനം സുഗതിഗമനാദീനഞ്ച സമ്പരായികാനം വിസേസാധിഗമാനം ഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി.

അനവജ്ജാനി കമ്മാനി നാമ ഉപോസഥങ്ഗസമാദാനവേയ്യാവച്ചകരണആരാമവനരോപനസേതുകരണാദീനി കായവചീമനോസുചരിതകമ്മാനി. താനി ഹി നാനപ്പകാരഹിതസുഖാധിഗമഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി. ‘‘ഠാനം ഖോ പനേതം, വിസാഖേ, വിജ്ജതി യം ഇധേകച്ചോ ഇത്ഥീ വാ പുരിസോ വാ അട്ഠങ്ഗസമന്നാഗതം ഉപോസഥം ഉപവസിത്വാ കായസ്സ ഭേദാ പരം മരണാ ചാതുമഹാരാജികാനം ദേവാനം സഹബ്യതം ഉപപജ്ജേയ്യാ’’തി ഏവമാദീനി ചേത്ഥ സുത്താനി (അ. നി. ൮.൪൩) അനുസ്സരിതബ്ബാനി.

ഏവം ഇമിസ്സാ ഗാഥായ ദാനം, ധമ്മചരിയാ, ഞാതകാനം സങ്ഗഹോ, അനവജ്ജാനി കമ്മാനീതി ചത്താരി മങ്ഗലാനി വുത്താനി, മങ്ഗലത്തഞ്ച നേസം തത്ഥ തത്ഥ വിഭാവിതമേവാതി.

നിട്ഠിതാ ദാനഞ്ചാതി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അത്ഥവണ്ണനാ.

൨൬൭. ഇദാനി ആരതീ വിരതീതി ഏത്ഥ ആരതീതി ആരമണം. വിരതീതി വിരമണം, വിരമന്തി വാ ഏതായ സത്താതി വിരതി. പാപാതി അകുസലാ. മദനീയട്ഠേന മജ്ജം, മജ്ജസ്സ പാനം മജ്ജപാനം, തതോ മജ്ജപാനാ. സംയമനം സംയമോ. അപ്പമജ്ജനം അപ്പമാദോ. ധമ്മേസൂതി കുസലേസു. സേസം വുത്തനയമേവാതി അയം പദവണ്ണനാ.

അത്ഥവണ്ണനാ പന ഏവം വേദിതബ്ബാ – ആരതി നാമ പാപേ ആദീനവദസ്സാവിനോ മനസാ ഏവ അനഭിരതി. വിരതി നാമ കമ്മദ്വാരവസേന കായവാചാഹി വിരമണം. സാ ചേസാ വിരതി നാമ സമ്പത്തവിരതി സമാദാനവിരതി സമുച്ഛേദവിരതീതി തിവിധാ ഹോതി. തത്ഥ യാ കുലപുത്തസ്സ അത്തനോ ജാതിം വാ കുലം വാ ഗോത്തം വാ പടിച്ച ‘‘ന മേ ഏതം പതിരൂപം, യ്വാഹം ഇമം പാണം ഹനേയ്യം, അദിന്നം ആദിയേയ്യ’’ന്തിആദിനാ നയേന സമ്പത്തവത്ഥുതോ വിരതി, അയം സമ്പത്തവിരതി നാമ. സിക്ഖാപദസമാദാനവസേന പന പവത്താ സമാദാനവിരതി നാമ, യസ്സാ പവത്തിതോ പഭുതി കുലപുത്തോ പാണാതിപാതാദീനി ന സമാചരതി. അരിയമഗ്ഗസമ്പയുത്താ സമുച്ഛേദവിരതി നാമ, യസ്സാ പവത്തിതോ പഭുതി അരിയസാവകസ്സ പഞ്ച ഭയാനി വേരാനി വൂപസന്താനി ഹോന്തി. പാപം നാമ യം തം ‘‘പാണാതിപാതോ ഖോ, ഗഹപതിപുത്ത, കമ്മകിലേസോ അദിന്നാദാനം…പേ… കാമേസുമിച്ഛാചാരോ…പേ… മുസാവാദോ’’തി ഏവം വിത്ഥാരേത്വാ –

‘‘പാണാതിപാതോ അദിന്നാദാനം, മുസാവാദോ ച വുച്ചതി;

പരദാരഗമനഞ്ചേവ, നപ്പസംസന്തി പണ്ഡിതാ’’തി. (ദീ. നി. ൩.൨൪൫) –

ഏവം ഗാഥായ സങ്ഗഹിതം കമ്മകിലേസസങ്ഖാതം ചതുബ്ബിധം അകുസലം, തതോ പാപാ. സബ്ബാപേസാ ആരതി ച വിരതി ച ദിട്ഠധമ്മികസമ്പരായികഭയവേരപ്പഹാനാദിനാനപ്പകാരവിസേസാധിഗമഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി. ‘‘പാണാതിപാതാ പടിവിരതോ ഖോ, ഗഹപതിപുത്ത, അരിയസാവകോ’’തിആദീനി ചേത്ഥ സുത്താനി അനുസ്സരിതബ്ബാനി.

മജ്ജപാനാ ച സംയമോ നാമ പുബ്ബേ വുത്തസുരാമേരയമജ്ജപമാദട്ഠാനാ വേരമണിയാവേതം അധിവചനം. യസ്മാ പന മജ്ജപായീ അത്ഥം ന ജാനാതി, ധമ്മം ന ജാനാതി, മാതുപി അന്തരായം കരോതി, പിതു ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധതഥാഗതസാവകാനമ്പി അന്തരായം കരോതി, ദിട്ഠേവ ധമ്മേ ഗരഹം, സമ്പരായേ ദുഗ്ഗതിം, അപരാപരിയായേ ഉമ്മാദഞ്ച പാപുണാതി. മജ്ജപാനാ പന സംയതോ തേസം ദോസാനം വൂപസമം തബ്ബിപരീതഗുണസമ്പദഞ്ച പാപുണാതി. തസ്മാ അയം മജ്ജപാനാ സംയമോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബോ.

കുസലേസു ധമ്മേസു അപ്പമാദോ നാമ ‘‘കുസലാനം വാ ധമ്മാനം ഭാവനായ അസക്കച്ചകിരിയതാ അസാതച്ചകിരിയതാ അനട്ഠിതകിരിയതാ ഓലീനവുത്തിതാ നിക്ഖിത്തഛന്ദതാ നിക്ഖിത്തധുരതാ അനാസേവനാ അഭാവനാ അബഹുലീകമ്മം അനധിട്ഠാനം അനനുയോഗോ പമാദോ. യോ ഏവരൂപോ പമാദോ പമജ്ജനാ പമജ്ജിതത്തം, അയം വുച്ചതി പമാദോ’’തി (വിഭ. ൮൪൬) ഏത്ഥ വുത്തസ്സ പമാദസ്സ പടിപക്ഖനയേന അത്ഥതോ കുസലേസു ധമ്മേസു സതിയാ അവിപ്പവാസോ വേദിതബ്ബോ. സോ നാനപ്പകാരകുസലാധിഗമഹേതുതോ അമതാധിഗമഹേതുതോ ച ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി. തത്ഥ ‘‘അപ്പമത്തസ്സ ആതാപിനോ’’തി (മ. നി. ൨.൧൮-൧൯; അ. നി. ൫.൨൬) ച ‘‘അപ്പമാദോ അമതപദ’’ന്തി (ധ. പ. ൨൧) ച ഏവമാദി സത്ഥുസാസനം അനുസ്സരിതബ്ബം.

ഏവം ഇമിസ്സാ ഗാഥായ പാപാ വിരതി, മജ്ജപാനാ സംയമോ, കുസലേസു ധമ്മേസു അപ്പമാദോതി തീണി മങ്ഗലാനി വുത്താനി, മങ്ഗലത്തഞ്ച നേസം തത്ഥ തത്ഥ വിഭാവിതമേവാതി.

നിട്ഠിതാ ആരതീ വിരതീതി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അത്ഥവണ്ണനാ.

൨൬൮. ഇദാനി ഗാരവോ ചാതി ഏത്ഥ ഗാരവോതി ഗരുഭാവോ. നിവാതോതി നീചവുത്തിതാ. സന്തുട്ഠീതി സന്തോസോ. കതസ്സ ജാനനതാ കതഞ്ഞുതാ. കാലേനാതി ഖണേന സമയേന. ധമ്മസ്സ സവനം ധമ്മസ്സവനം. സേസം വുത്തനയമേവാതി അയം പദവണ്ണനാ.

അത്ഥവണ്ണനാ പന ഏവം വേദിതബ്ബാ – ഗാരവോ നാമ ഗരുകാരപയോഗാരഹേസു ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധതഥാഗതസാവകആചരിയുപജ്ഝായമാതാപിതുജേട്ഠഭാതികഭഗിനിആദീസു യഥാനുരൂപം ഗരുകാരോ ഗരുകരണം സഗാരവതാ. സ്വായം ഗാരവോ യസ്മാ സുഗതിഗമനാദീനം ഹേതു. യഥാഹ –

‘‘ഗരുകാതബ്ബം ഗരും കരോതി, മാനേതബ്ബം മാനേതി, പൂജേതബ്ബം പൂജേതി. സോ തേന കമ്മേന ഏവം സമത്തേന ഏവം സമാദിന്നേന കായസ്സ ഭേദാ പരം മരണാ സുഗതിം സഗ്ഗം ലോകം ഉപപജ്ജതി. നോ ചേ കായസ്സ ഭേദാ…പേ… ഉപപജ്ജതി, സചേ മനുസ്സത്തം ആഗച്ഛതി, യത്ഥ യത്ഥ പച്ചാജായതി, ഉച്ചാകുലീനോ ഹോതീ’’തി (മ. നി. ൩.൨൯൫).

യഥാ ചാഹ – ‘‘സത്തിമേ, ഭിക്ഖവേ, അപരിഹാനിയാ ധമ്മാ. കതമേ സത്ത? സത്ഥുഗാരവതാ’’തിആദി (അ. നി. ൭.൩൨-൩൩). തസ്മാ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി.

നിവാതോ നാമ നീചമനതാ നിവാതവുത്തിതാ, യായ സമന്നാഗതോ പുഗ്ഗലോ നിഹതമാനോ നിഹതദപ്പോ പാദപുഞ്ഛനചോളകസമോ ഛിന്നവിസാണുസഭസമോ ഉദ്ധടദാഠസപ്പസമോ ച ഹുത്വാ സണ്ഹോ സഖിലോ സുഖസമ്ഭാസോ ഹോതി, അയം നിവാതോ. സ്വായം യസാദിഗുണപടിലാഭഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി. ആഹ ച – ‘‘നിവാതവുത്തി അത്ഥദ്ധോ, താദിസോ ലഭതേ യസ’’ന്തി ഏവമാദി (ദീ. നി. ൩.൨൭൩).

സന്തുട്ഠി നാമ ഇതരീതരപച്ചയസന്തോസോ, സോ ദ്വാദസവിധോ ഹോതി. സേയ്യഥിദം – ചീവരേ യഥാലാഭസന്തോസോ, യഥാബലസന്തോസോ, യഥാസാരുപ്പസന്തോസോതി തിവിധോ. ഏവം പിണ്ഡപാതാദീസു.

തസ്സായം പഭേദവണ്ണനാ – ഇധ ഭിക്ഖു ചീവരം ലഭതി സുന്ദരം വാ അസുന്ദരം വാ, സോ തേനേവ യാപേതി, അഞ്ഞം ന പത്ഥേതി, ലഭന്തോപി ന ഗണ്ഹാതി, അയമസ്സ ചീവരേ യഥാലാഭസന്തോസോ. അഥ പന ആബാധികോ ഹോതി, ഗരും ചീവരം പാരുപന്തോ ഓണമതി വാ കിലമതി വാ. സോ സഭാഗേന ഭിക്ഖുനാ സദ്ധിം തം പരിവത്തേത്വാ ലഹുകേന യാപേന്തോപി സന്തുട്ഠോവ ഹോതി, അയമസ്സ ചീവരേ യഥാബലസന്തോസോ. അപരോ ഭിക്ഖു പണീതപച്ചയലാഭീ ഹോതി, സോ പട്ടചീവരാദീനം അഞ്ഞതരം മഹഗ്ഘം ചീവരം ലഭിത്വാ ‘‘ഇദം ഥേരാനം ചിരപബ്ബജിതാനം ബഹുസ്സുതാനഞ്ച അനുരൂപ’’ന്തി തേസം ദത്വാ അത്തനാ സങ്കാരകൂടാ വാ അഞ്ഞതോ വാ കുതോചി നന്തകാനി ഉച്ചിനിത്വാ സങ്ഘാടിം കത്വാ ധാരേന്തോപി സന്തുട്ഠോവ ഹോതി, അയമസ്സ ചീവരേ യഥാസാരുപ്പസന്തോസോ.

ഇധ പന ഭിക്ഖു പിണ്ഡപാതം ലഭതി ലൂഖം വാ പണീതം വാ, സോ തേനേവ യാപേതി, അഞ്ഞം ന പത്ഥേതി, ലഭന്തോപി ന ഗണ്ഹാതി, അയമസ്സ പിണ്ഡപാതേ യഥാലാഭസന്തോസോ. അഥ പന ആബാധികോ ഹോതി, ലൂഖം പിണ്ഡപാതം ഭുഞ്ജിത്വാ ബാള്ഹം രോഗാതങ്കം പാപുണാതി, സോ സഭാഗസ്സ ഭിക്ഖുനോ തം ദത്വാ തസ്സ ഹത്ഥതോ സപ്പിമധുഖീരാദീനി ഭുഞ്ജിത്വാ സമണധമ്മം കരോന്തോപി സന്തുട്ഠോവ ഹോതി, അയമസ്സ പിണ്ഡപാതേ യഥാബലസന്തോസോ. അപരോ ഭിക്ഖു പണീതം പിണ്ഡപാതം ലഭതി, സോ ‘‘അയം പിണ്ഡപാതോ ഥേരാനം ചിരപബ്ബജിതാനം അഞ്ഞേസഞ്ച പണീതപിണ്ഡപാതം വിനാ അയാപേന്താനം സബ്രഹ്മചാരീനം അനുരൂപോ’’തി തേസം ദത്വാ അത്തനാ പിണ്ഡായ ചരിത്വാ മിസ്സകാഹാരം ഭുഞ്ജന്തോപി സന്തുട്ഠോവ ഹോതി, അയമസ്സ പിണ്ഡപാതേ യഥാസാരുപ്പസന്തോസോ.

ഇധ പന ഭിക്ഖുനോ സേനാസനം പാപുണാതി, സോ തേനേവ സന്തുസ്സതി, പുന അഞ്ഞം സുന്ദരതരമ്പി പാപുണന്തം ന ഗണ്ഹാതി, അയമസ്സ സേനാസനേ യഥാലാഭസന്തോസോ. അഥ പന ആബാധികോ ഹോതി, നിവാതസേനാസനേ വസന്തോ അതിവിയ പിത്തരോഗാദീഹി ആതുരീയതി, സോ സഭാഗസ്സ ഭിക്ഖുനോ തം ദത്വാ തസ്സ പാപുണനകേ സവാതസീതലസേനാസനേ വസിത്വാ സമണധമ്മം കരോന്തോപി സന്തുട്ഠോവ ഹോതി, അയമസ്സ സേനാസനേ യഥാബലസന്തോസോ. അപരോ ഭിക്ഖു സുന്ദരം സേനാസനം പത്തമ്പി ന സമ്പടിച്ഛതി ‘‘സുന്ദരസേനാസനം പമാദട്ഠാനം, തത്ര നിസിന്നസ്സ ഥിനമിദ്ധം ഓക്കമതി, നിദ്ദാഭിഭൂതസ്സ ച പുന പടിബുജ്ഝതോ കാമവിതക്കാ സമുദാചരന്തീ’’തി, സോ തം പടിക്ഖിപിത്വാ അബ്ഭോകാസരുക്ഖമൂലപണ്ണകുടീസു യത്ഥ കത്ഥചി നിവസന്തോപി സന്തുട്ഠോവ ഹോതി, അയമസ്സ സേനാസനേ യഥാസാരുപ്പസന്തോസോ.

ഇധ പന ഭിക്ഖു ഭേസജ്ജം ലഭതി ഹരീതകം വാ ആമലകം വാ, സോ തേനേവ യാപേതി, അഞ്ഞേഹി ലദ്ധം സപ്പിമധുഫാണിതാദിമ്പി ന പത്ഥേതി, ലഭന്തോപി ന ഗണ്ഹാതി, അയമസ്സ ഗിലാനപച്ചയേ യഥാലാഭസന്തോസോ. അഥ പന ആബാധികോ തേലേന അത്ഥികോ ഫാണിതം ലഭതി, സോ തം സഭാഗസ്സ ഭിക്ഖുനോ ദത്വാ തസ്സ ഹത്ഥതോ തേലേന ഭേസജ്ജം കത്വാ സമണധമ്മം കരോന്തോപി സന്തുട്ഠോവ ഹോതി, അയമസ്സ ഗിലാനപച്ചയേ യഥാബലസന്തോസോ. അപരോ ഭിക്ഖു ഏകസ്മിം ഭാജനേ പൂതിമുത്തഹരീതകം ഠപേത്വാ ഏകസ്മിം ചതുമധുരം ‘‘ഗണ്ഹഥ, ഭന്തേ, യദിച്ഛസീ’’തി വുച്ചമാനോ സചസ്സ തേസം ദ്വിന്നം അഞ്ഞതരേനപി ബ്യാധി വൂപസമ്മതി, അഥ ‘‘പൂതിമുത്തഹരീതകം നാമ ബുദ്ധാദീഹി വണ്ണിതം, അയഞ്ച പൂതിമുത്തഭേസജ്ജം നിസ്സായ പബ്ബജ്ജാ, തത്ഥ തേ യാവജീവം ഉസ്സാഹോ കരണീയോ’’തി (മഹാവ. ൧൨൮) വുത്തന്തി ചിന്തേന്തോ ചതുമധുരഭേസജ്ജം പടിക്ഖിപിത്വാ മുത്തഹരീതകേന ഭേസജ്ജം കരോന്തോപി പരമസന്തുട്ഠോവ ഹോതി, അയമസ്സ ഗിലാനപച്ചയേ യഥാസാരുപ്പസന്തോസോ.

ഏവം പഭേദോ സബ്ബോപേസോ സന്തോസോ സന്തുട്ഠീതി വുച്ചതി. സാ അത്രിച്ഛതാപാപിച്ഛതാമഹിച്ഛതാദീനം പാപധമ്മാനം പഹാനാധിഗമഹേതുതോ സുഗതിഹേതുതോ അരിയമഗ്ഗസമ്ഭാരഭാവതോ ചാതുദ്ദിസാദിഭാവഹേതുതോ ച ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബാ. ആഹ ച –

‘‘ചാതുദ്ദിസോ അപ്പടിഘോ ച ഹോതി,

സന്തുസ്സമാനോ ഇതരീതരേനാ’’തി. (സു. നി. ൪൨; ചൂളനി. ഖഗ്ഗവിസാണസുത്തനിദ്ദേസ ൧൨൮) ഏവമാദി;

കതഞ്ഞുതാ നാമ അപ്പസ്സ വാ ബഹുസ്സ വാ യേന കേനചി കതസ്സ ഉപകാരസ്സ പുനപ്പുനം അനുസ്സരണഭാവേന ജാനനതാ. അപിച നേരയികാദിദുക്ഖപരിത്താണതോ പുഞ്ഞാനി ഏവ പാണീനം ബഹൂപകാരാനി, തതോ തേസമ്പി ഉപകാരാനുസ്സരണതാ ‘‘കതഞ്ഞുതാ’’തി വേദിതബ്ബാ. സാ സപ്പുരിസേഹി പസംസനീയതാദിനാനപ്പകാരവിസേസാധിഗമഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുത്താ. ആഹ ച – ‘‘ദ്വേമേ, ഭിക്ഖവേ, പുഗ്ഗലാ ദുല്ലഭാ ലോകസ്മിം. കതമേ ദ്വേ? യോ ച പുബ്ബകാരീ, യോ ച കതഞ്ഞൂ കതവേദീ’’തി (അ. നി. ൨.൧൨൦).

കാലേന ധമ്മസ്സവനം നാമ യസ്മിം കാലേ ഉദ്ധച്ചസഹഗതം ചിത്തം ഹോതി, കാമവിതക്കാദീനം വാ അഞ്ഞതരേന അഭിഭൂതം, തസ്മിം കാലേ തേസം വിനോദനത്ഥം ധമ്മസ്സവനം. അപരേ ആഹു – പഞ്ചമേ പഞ്ചമേ ദിവസേ ധമ്മസ്സവനം കാലേന ധമ്മസ്സവനം നാമ. യഥാഹ ആയസ്മാ അനുരുദ്ധോ ‘‘പഞ്ചാഹികം ഖോ പന മയം, ഭന്തേ, സബ്ബരത്തിം ധമ്മിയാ കഥായ സന്നിസീദാമാ’’തി (മ. നി. ൧.൩൨൭; മഹാവ. ൪൬൬).

അപിച യസ്മിം കാലേ കല്യാണമിത്തേ ഉപസങ്കമിത്വാ സക്കാ ഹോതി അത്തനോ കങ്ഖാപടിവിനോദകം ധമ്മം സോതും, തസ്മിം കാലേപി ധമ്മസ്സവനം ‘‘കാലേന ധമ്മസ്സവന’’ന്തി വേദിതബ്ബം. യഥാഹ – ‘‘തേ കാലേന കാലം ഉപസങ്കമിത്വാ പരിപുച്ഛതി പരിപഞ്ഹതീ’’തിആദി (ദീ. നി. ൩.൩൫൮). തദേതം കാലേന ധമ്മസ്സവനം നീവരണപ്പഹാനചതുരാനിസംസആസവക്ഖയാദിനാനപ്പകാരവിസേസാധിഗമഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബം. വുത്തഞ്ഹേതം –

‘‘യസ്മിം, ഭിക്ഖവേ, സമയേ അരിയസാവകോ അട്ഠിം കത്വാ മനസി കത്വാ സബ്ബം ചേതസോ സമന്നാഹരിത്വാ ഓഹിതസോതോ ധമ്മം സുണാതി, പഞ്ചസ്സ നീവരണാനി തസ്മിം സമയേ ന ഹോന്തീ’’തി (സം. നി. ൫.൨൧൯) ച.

‘‘സോതാനുഗതാനം, ഭിക്ഖവേ, ധമ്മാനം…പേ… സുപ്പടിവിദ്ധാനം ചത്താരോ ആനിസംസാ പാടികങ്ഖാ’’തി (അ. നി. ൪.൧൯൧) ച.

‘‘ചത്താരോമേ, ഭിക്ഖവേ, ധമ്മാ കാലേന കാലം സമ്മാ ഭാവിയമാനാ സമ്മാ അനുപരിവത്തിയമാനാ അനുപുബ്ബേന ആസവാനം ഖയം പാപേന്തി. കതമേ ചത്താരോ? കാലേന ധമ്മസ്സവന’’ന്തി ച ഏവമാദീനി (അ. നി. ൪.൧൪൭).

ഏവം ഇമിസ്സാ ഗാഥായ ഗാരവോ, നിവാതോ, സന്തുട്ഠി, കതഞ്ഞുതാ, കാലേന ധമ്മസ്സവനന്തി പഞ്ച മങ്ഗലാനി വുത്താനി, മങ്ഗലത്തഞ്ച നേസം തത്ഥ തത്ഥ വിഭാവിതമേവാതി.

നിട്ഠിതാ ഗാരവോ ച നിവാതോ ചാതി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അത്ഥവണ്ണനാ.

൨൬൯. ഇദാനി ഖന്തീ ചാതി ഏത്ഥ ഖമനം ഖന്തി. പദക്ഖിണഗ്ഗാഹിതായ സുഖം വചോ അസ്മിന്തി സുവചോ, സുവചസ്സ കമ്മം സോവചസ്സം, സോവചസ്സസ്സ ഭാവോ സോവചസ്സതാ. കിലേസാനം സമിതത്താ സമണാ. ദസ്സനന്തി പേക്ഖനം. ധമ്മസ്സ സാകച്ഛാ ധമ്മസാകച്ഛാ. സേസം വുത്തനയമേവാതി അയം പദവണ്ണനാ.

അത്ഥവണ്ണനാ പന ഏവം വേദിതബ്ബാ ഖന്തി നാമ അധിവാസനക്ഖന്തി, യായ സമന്നാഗതോ ഭിക്ഖു ദസഹി അക്കോസവത്ഥൂഹി അക്കോസന്തേ, വധബന്ധാദീഹി വാ വിഹിംസന്തേ പുഗ്ഗലേ അസുണന്തോ വിയ ച അപസ്സന്തോ വിയ ച നിബ്ബികാരോ ഹോതി ഖന്തിവാദീ വിയ. യഥാഹ –

‘‘അഹൂ അതീതമദ്ധാനം, സമണോ ഖന്തിദീപനോ;

തം ഖന്തിയായേവ ഠിതം, കാസിരാജാ അഛേദയീ’’തി. (ജാ. ൧.൪.൫൧);

ഭദ്ദകതോ വാ മനസി കരോതി തതോ ഉത്തരി അപരാധാഭാവേന ആയസ്മാ പുണ്ണത്ഥേരോ വിയ. യഥാഹ –

‘‘സചേ മം, ഭന്തേ, സുനാപരന്തകാ മനുസ്സാ അക്കോസിസ്സന്തി പരിഭാസിസ്സന്തി, തത്ഥ മേ ഏവം ഭവിസ്സതി ‘ഭദ്ദകാ വതിമേ സുനാപരന്തകാ മനുസ്സാ, സുഭദ്ദകാ വതിമേ സുനാപരന്തകാ മനുസ്സാ, യം മേ നയിമേ പാണിനാ പഹാരം ദേന്തീ’’’തിആദി (മ. നി. ൩.൩൯൬; സം. നി. ൪.൮൮).

യായ ച സമന്നാഗതോ ഇസീനമ്പി പസംസനീയോ ഹോതി. യഥാഹ സരഭങ്ഗോ ഇസി –

‘‘കോധം വധിത്വാ ന കദാചി സോചതി,

മക്ഖപ്പഹാനം ഇസയോ വണ്ണയന്തി;

സബ്ബേസം വുത്തം ഫരുസം ഖമേഥ,

ഏതം ഖന്തിം ഉത്തമമാഹു സന്തോ’’തി. (ജാ. ൨.൧൭.൬൪);

ദേവതാനമ്പി പസംസനീയോ ഹോതി. യഥാഹ സക്കോ ദേവാനമിന്ദോ –

‘‘യോ ഹവേ ബലവാ സന്തോ, ദുബ്ബലസ്സ തിതിക്ഖതി;

തമാഹു പരമം ഖന്തിം, നിച്ചം ഖമതി ദുബ്ബലോ’’തി. (സം. നി. ൧.൨൫൦-൨൫൧);

ബുദ്ധാനമ്പി പസംസനീയോ ഹോതി. യഥാഹ ഭഗവാ –

‘‘അക്കോസം വധബന്ധഞ്ച, അദുട്ഠോ യോ തിതിക്ഖതി;

ഖന്തീബലം ബലാനീകം, തമഹം ബ്രൂമി ബ്രാഹ്മണ’’ന്തി. (ധ. പ. ൩൯൯);

സാ പനേസാ ഖന്തി ഏതേസഞ്ച ഇധ വണ്ണിതാനം അഞ്ഞേസഞ്ച ഗുണാനം അധിഗമഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബാ.

സോവചസ്സതാ നാമ സഹധമ്മികം വുച്ചമാനേ വിക്ഖേപം വാ തുണ്ഹീഭാവം വാ ഗുണദോസചിന്തനം വാ അനാപജ്ജിത്വാ അതിവിയ ആദരഞ്ച ഗാരവഞ്ച നീചമനതഞ്ച പുരക്ഖത്വാ ‘‘സാധൂ’’തി വചനകരണതാ. സാ സബ്രഹ്മചാരീനം സന്തികാ ഓവാദാനുസാസനീപടിലാഭഹേതുതോ ദോസപ്പഹാനഗുണാധിഗമഹേതുതോ ച ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി.

സമണാനം ദസ്സനം നാമ ഉപസമിതകിലേസാനം ഭാവിതകായവചീചിത്തപഞ്ഞാനം ഉത്തമദമഥസമഥസമന്നാഗതാനം പബ്ബജിതാനം ഉപസങ്കമനുപട്ഠാനഅനുസ്സരണസവനദസ്സനം, സബ്ബമ്പി ഓമകദേസനായ ‘‘ദസ്സന’’ന്തി വുത്തം. തം ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബം. കസ്മാ? ബഹൂപകാരത്താ. ആഹ ച – ‘‘ദസ്സനമ്പഹം, ഭിക്ഖവേ, തേസം ഭിക്ഖൂനം ബഹൂപകാരം വദാമീ’’തിആദി (ഇതിവു. ൧൦൪). യതോ ഹിതകാമേന കുലപുത്തേന സീലവന്തേ ഭിക്ഖൂ ഘരദ്വാരം സമ്പത്തേ ദിസ്വാ യദി ദേയ്യധമ്മോ അത്ഥി, യഥാബലം ദേയ്യധമ്മേന പതിമാനേതബ്ബാ. യദി നത്ഥി, പഞ്ചപതിട്ഠിതം കത്വാ വന്ദിതബ്ബാ. തസ്മിം അസമ്പജ്ജമാനേ അഞ്ജലിം പഗ്ഗഹേത്വാ നമസ്സിതബ്ബാ, തസ്മിമ്പി അസമ്പജ്ജമാനേ പസന്നചിത്തേന പിയചക്ഖൂഹി സമ്പസ്സിതബ്ബാ. ഏവം ദസ്സനമൂലകേനാപി ഹി പുഞ്ഞേന അനേകാനി ജാതിസഹസ്സാനി ചക്ഖുമ്ഹി രോഗോ വാ ദാഹോ വാ ഉസ്സദാ വാ പിളകാ വാ ന ഹോന്തി, വിപ്പസന്നപഞ്ചവണ്ണസസ്സിരികാനി ഹോന്തി ചക്ഖൂനി രതനവിമാനേ ഉഗ്ഘാടിതമണികവാടസദിസാനി, സതസഹസ്സകപ്പമത്തം ദേവേസു ച മനുസ്സേസു ച സബ്ബസമ്പത്തീനം ലാഭീ ഹോതി. അനച്ഛരിയഞ്ചേതം, യം മനുസ്സഭൂതോ സപ്പഞ്ഞജാതികോ സമ്മാ പവത്തിതേന സമണദസ്സനമയേന പുഞ്ഞേന ഏവരൂപം വിപാകസമ്പത്തിം അനുഭവേയ്യ, യത്ഥ തിരച്ഛാനഗതാനമ്പി കേവലം സദ്ധാമത്തകജനിതസ്സ സമണദസ്സനസ്സ ഏവം വിപാകസമ്പത്തിം വണ്ണയന്തി –

‘‘ഉലൂകോ മണ്ഡലക്ഖികോ,

വേദിയകേ ചിരദീഘവാസികോ;

സുഖിതോ വത കോസിയോ അയം,

കാലുട്ഠിതം പസ്സതി ബുദ്ധവരം.

‘‘മയി ചിത്തം പസാദേത്വാ, ഭിക്ഖുസങ്ഘേ അനുത്തരേ;

കപ്പാനം സതസഹസ്സാനി, ദുഗ്ഗതിം സോ ന ഗച്ഛതി.

‘‘ദേവലോകാ ചവിത്വാന, കുസലകമ്മേന ചോദിതോ;

ഭവിസ്സതി അനന്തഞാണോ, സോമനസ്സോതി വിസ്സുതോ’’തി. (മ. നി. അട്ഠ. ൧.൧൪൪; ഖു. പാ. അട്ഠ. ൫.൧൦);

കാലേന ധമ്മസാകച്ഛാ നാമ പദോസേ വാ പച്ചൂസേ വാ ദ്വേ സുത്തന്തികാ ഭിക്ഖൂ അഞ്ഞമഞ്ഞം സുത്തന്തം സാകച്ഛന്തി, വിനയധരാ വിനയം, ആഭിധമ്മികാ അഭിധമ്മം, ജാതകഭാണകാ ജാതകം, അട്ഠകഥികാ അട്ഠകഥം, ലീനുദ്ധതവിചികിച്ഛാപരേതചിത്തവിസോധനത്ഥം വാ തമ്ഹി തമ്ഹി കാലേ സാകച്ഛന്തി, അയം കാലേന ധമ്മസാകച്ഛാ. സാ ആഗമബ്യത്തിആദീനം ഗുണാനം ഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതീതി.

ഏവം ഇമിസ്സാ ഗാഥായ ഖന്തി, സോവചസ്സതാ, സമണദസ്സനം, കാലേന ധമ്മസാകച്ഛാതി ചത്താരി മങ്ഗലാനി വുത്താനി, മങ്ഗലത്തഞ്ച നേസം തത്ഥ തത്ഥ വിഭാവിതമേവാതി.

നിട്ഠിതാ ഖന്തീ ചാതി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അത്ഥവണ്ണനാ.

൨൭൦. ഇദാനി തപോ ചാതി ഏത്ഥ പാപകേ അകുസലേ ധമ്മേ തപതീതി തപോ. ബ്രഹ്മം ചരിയം, ബ്രഹ്മാനം വാ ചരിയം ബ്രഹ്മചരിയം, സേട്ഠചരിയന്തി വുത്തം ഹോതി. അരിയസച്ചാനം ദസ്സനം അരിയസച്ചാന ദസ്സനം. അരിയസച്ചാനി ദസ്സനന്തിപി ഏകേ, തം ന സുന്ദരം. നിക്ഖന്തം വാനതോതി നിബ്ബാനം, സച്ഛികരണം സച്ഛികിരിയാ, നിബ്ബാനസ്സ സച്ഛികിരിയാ നിബ്ബാനസച്ഛികിരിയാ. സേസം വുത്തനയമേവാതി അയം പദവണ്ണനാ.

അത്ഥവണ്ണനാ പന ഏവം വേദിതബ്ബാ – തപോ നാമ അഭിജ്ഝാദോമനസ്സാദീനം തപനതോ ഇന്ദ്രിയസംവരോ, കോസജ്ജസ്സ വാ തപനതോ വീരിയം. തേന ഹി സമന്നാഗതോ പുഗ്ഗലോ ആതാപീതി വുച്ചതി. സ്വായം അഭിജ്ഝാദിപ്പഹാനഝാനാദിപടിലാഭഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബോ.

ബ്രഹ്മചരിയം നാമ മേഥുനവിരതിസമണധമ്മസാസനമഗ്ഗാനം അധിവചനം. തഥാ ഹി ‘‘അബ്രഹ്മചരിയം പഹായ ബ്രഹ്മചാരീ ഹോതീ’’തി (ദീ. നി. ൧.൧൯൪; മ. നി. ൧.൨൯൨) ഏവമാദീസു മേഥുനവിരതി ബ്രഹ്മചരിയന്തി വുച്ചതി. ‘‘ഭഗവതി നോ, ആവുസോ, ബ്രഹ്മചരിയം വുസ്സതീ’’തി ഏവമാദീസു (മ. നി. ൧.൨൫൭) സമണധമ്മോ. ‘‘ന താവാഹം, പാപിമ, പരിനിബ്ബായിസ്സാമി, യാവ മേ ഇദം ബ്രഹ്മചരിയം ന ഇദ്ധഞ്ചേവ ഭവിസ്സതി ഫീതഞ്ച വിത്ഥാരികം ബാഹുജഞ്ഞ’’ന്തി ഏവമാദീസു (ദീ. നി. ൨.൧൬൮; സം. നി. ൫.൮൨൨; ഉദാ. ൫൧) സാസനം. ‘‘അയമേവ ഖോ, ഭിക്ഖു, അരിയോ അട്ഠങ്ഗികോ മഗ്ഗോ ബ്രഹ്മചരിയം. സേയ്യഥിദം, സമ്മാദിട്ഠീ’’തി ഏവമാദീസു (സം. നി. ൫.൬) മഗ്ഗോ. ഇധ പന അരിയസച്ചദസ്സനേന പരതോ മഗ്ഗസ്സ ഗഹിതത്താ അവസേസം സബ്ബമ്പി വട്ടതി. തഞ്ചേതം ഉപരൂപരി നാനപ്പകാരവിസേസാധിഗമഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബം.

അരിയസച്ചാന ദസ്സനം നാമ കുമാരപഞ്ഹേ വുത്തത്ഥാനം ചതുന്നം അരിയസച്ചാനം അഭിസമയവസേന മഗ്ഗദസ്സനം. തം സംസാരദുക്ഖവീതിക്കമഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വുച്ചതി.

നിബ്ബാനസച്ഛികിരിയാ നാമ ഇധ അരഹത്തഫലം ‘‘നിബ്ബാന’’ന്തി അധിപ്പേതം. തമ്പി ഹി പഞ്ചഗതിവാനനേന വാനസഞ്ഞിതായ തണ്ഹായ നിക്ഖന്തത്താ ‘‘നിബ്ബാന’’ന്തി വുച്ചതി. തസ്സ പത്തി വാ പച്ചവേക്ഖണാ വാ ‘‘സച്ഛികിരിയാ’’തി വുച്ചതി. ഇതരസ്സ പന നിബ്ബാനസ്സ അരിയസച്ചാനം ദസ്സനേനേവ സച്ഛികിരിയാ സിദ്ധാ, തേനേതം ഇധ ന അധിപ്പേതം. ഏവമേസാ നിബ്ബാനസച്ഛികിരിയാ ദിട്ഠധമ്മസുഖവിഹാരാദിഹേതുതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബാ.

ഏവം ഇമിസ്സാപി ഗാഥായ തപോ, ബ്രഹ്മചരിയം, അരിയസച്ചാന ദസ്സനം, നിബ്ബാനസച്ഛികിരിയാതി ചത്താരി മങ്ഗലാനി വുത്താനി, മങ്ഗലത്തഞ്ച നേസം തത്ഥ തത്ഥ വിഭാവിതമേവാതി.

നിട്ഠിതാ തപോ ചാതി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അത്ഥവണ്ണനാ.

൨൭൧. ഇദാനി ഫുട്ഠസ്സ ലോകധമ്മേഹീതി ഏത്ഥ ഫുട്ഠസ്സാതി ഫുസിതസ്സ ഛുപിതസ്സ സമ്പത്തസ്സ. ലോകേ ധമ്മാ ലോകധമ്മാ, യാവ ലോകപ്പവത്തി, താവ അനിവത്തകാ ധമ്മാതി വുത്തം ഹോതി. ചിത്തന്തി മനോ മാനസം. യസ്സാതി നവസ്സ വാ മജ്ഝിമസ്സ വാ ഥേരസ്സ വാ. ന കമ്പതീതി ന ചലതി, ന വേധതി. അസോകന്തി നിസ്സോകം അബ്ബൂള്ഹസോകസല്ലം. വിരജന്തി വിഗതരജം വിദ്ധംസിതരജം. ഖേമന്തി അഭയം നിരുപദ്ദവം. സേസം വുത്തനയമേവാതി അയം താവ പദവണ്ണനാ.

അത്ഥവണ്ണനാ പന ഏവം വേദിതബ്ബാ – ഫുട്ഠസ്സ ലോകധമ്മേഹി യസ്സ ചിത്തം ന കമ്പതി, യസ്സ ലാഭാലാഭാദീഹി അട്ഠഹി ലോകധമ്മേഹി ഫുട്ഠസ്സ അജ്ഝോത്ഥടസ്സ ചിത്തം ന കമ്പതി, ന ചലതി, ന വേധതി, തസ്സ തം ചിത്തം കേനചി അകമ്പനീയലോകുത്തരഭാവാവഹനതോ ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബം.

കസ്സ പന ഏതേഹി ഫുട്ഠസ്സ ചിത്തം ന കമ്പതി? അരഹതോ ഖീണാസവസ്സ, ന അഞ്ഞസ്സ കസ്സചി. വുത്തഞ്ഹേതം –

‘‘സേലോ യഥാ ഏകഗ്ഘനോ, വാതേന ന സമീരതി;

ഏവം രൂപാ രസാ സദ്ദാ, ഗന്ധാ ഫസ്സാ ച കേവലാ.

‘‘ഇട്ഠാ ധമ്മാ അനിട്ഠാ ച, ന പവേധേന്തി താദിനോ;

ഠിതം ചിത്തം വിപ്പമുത്തം, വയഞ്ചസ്സാനുപസ്സതീ’’തി. (അ. നി. ൬.൫൫; മഹാവ. ൨൪൪);

അസോകം നാമ ഖീണാസവസ്സേവ ചിത്തം. തഞ്ഹി യോ ‘‘സോകോ സോചനാ സോചിതത്തം അന്തോസോകോ അന്തോപരിസോകോ ചേതസോ പരിനിജ്ഝായിതത്ത’’ന്തിആദിനാ (വിഭ. ൨൩൭) നയേന വുച്ചതി സോകോ, തസ്സ അഭാവതോ അസോകം. കേചി നിബ്ബാനം വദന്തി, തം പുരിമപദേന നാനുസന്ധിയതി. യഥാ ച അസോകം, ഏവം വിരജം ഖേമന്തിപി ഖീണാസവസ്സേവ ചിത്തം. തഞ്ഹി രാഗദോസമോഹരജാനം വിഗതത്താ വിരജം, ചതൂഹി ച യോഗേഹി ഖേമത്താ ഖേമം. യതോ ഏതം തേന തേനാകാരേന തമ്ഹി തമ്ഹി പവത്തിക്ഖണേ ഗഹേത്വാ നിദ്ദിട്ഠവസേന തിവിധമ്പി അപ്പവത്തക്ഖന്ധതാദിലോകുത്തമഭാവാവഹനതോ ആഹുനേയ്യാദിഭാവാവഹനതോ ച ‘‘മങ്ഗല’’ന്തി വേദിതബ്ബം.

ഏവം ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അട്ഠലോകധമ്മേഹി അകമ്പിതചിത്തം, അസോകചിത്തം, വിരജചിത്തം, ഖേമചിത്തന്തി ചത്താരി മങ്ഗലാനി വുത്താനി, മങ്ഗലത്തഞ്ച നേസം തത്ഥ തത്ഥ വിഭാവിതമേവാതി.

നിട്ഠിതാ ഫുട്ഠസ്സ ലോകധമ്മേഹീതി ഇമിസ്സാ ഗാഥായ അത്ഥവണ്ണനാ.

൨൭൨. ഏവം ഭഗവാ ‘‘അസേവനാ ച ബാലാന’’ന്തിആദീഹി ദസഹി ഗാഥാഹി അട്ഠതിംസ മങ്ഗലാനി കഥേത്വാ ഇദാനി ഏതാനേവ അത്തനാ വുത്തമങ്ഗലാനി ഥുനന്തോ ‘‘ഏതാദിസാനി കത്വാനാ’’തി ഇമം അവസാനഗാഥമഭാസി.

തസ്സായം അത്ഥവണ്ണനാ – ഏതാദിസാനീതി ഏതാനി ഈദിസാനി മയാ വുത്തപ്പകാരാനി ബാലാനം അസേവനാദീനി. കത്വാനാതി കത്വാ. കത്വാന കത്വാ കരിത്വാതി ഹി അത്ഥതോ അനഞ്ഞം. സബ്ബത്ഥമപരാജിതാതി സബ്ബത്ഥ ഖന്ധകിലേസാഭിസങ്ഖാരദേവപുത്തമാരപ്പഭേദേസു ചതൂസു പച്ചത്ഥികേസു ഏകേനപി അപരാജിതാ ഹുത്വാ, സയമേവ തേ ചത്താരോ മാരേ പരാജേത്വാതി വുത്തം ഹോതി. മകാരോ ചേത്ഥ പദസന്ധികരണമത്തോതി വിഞ്ഞാതബ്ബോ.

സബ്ബത്ഥ സോത്ഥിം ഗച്ഛന്തീതി ഏതാദിസാനി മങ്ഗലാനി കത്വാ ചതൂഹി മാരേഹി അപരാജിതാ ഹുത്വാ സബ്ബത്ഥ ഇധലോകപരലോകേസു ഠാനചങ്കമനാദീസു ച സോത്ഥിം ഗച്ഛന്തി, ബാലസേവനാദീഹി യേ ഉപ്പജ്ജേയ്യും ആസവാ വിഘാതപരിളാഹാ, തേസം അഭാവാ സോത്ഥിം ഗച്ഛന്തി, അനുപദ്ദുതാ അനുപസട്ഠാ ഖേമിനോ അപ്പടിഭയാ ഗച്ഛന്തീതി വുത്തം ഹോതി. അനുനാസികോ ചേത്ഥ ഗാഥാബന്ധസുഖത്ഥം വുത്തോതി വേദിതബ്ബോ.

തം തേസം മങ്ഗലമുത്തമന്തി ഇമിനാ ഗാഥാപാദേന ഭഗവാ ദേസനം നിട്ഠാപേസി. കഥം? ഏവം ദേവപുത്ത യേ ഏതാദിസാനി കരോന്തി, തേ യസ്മാ സബ്ബത്ഥ സോത്ഥിം ഗച്ഛന്തി, തസ്മാ തം ബാലാനം അസേവനാദി അട്ഠതിംസവിധമ്പി തേസം ഏതാദിസകാരകാനം മങ്ഗലം ഉത്തമം സേട്ഠം പവരന്തി ഗണ്ഹാഹീതി.

ഏവഞ്ച ഭഗവതാ നിട്ഠാപിതായ ദേസനായ പരിയോസാനേ കോടിസതസഹസ്സദേവതാ അരഹത്തം പാപുണിംസു, സോതാപത്തിസകദാഗാമിഅനാഗാമിഫലപ്പത്താനം ഗണനാ അസങ്ഖ്യേയ്യാ അഹോസി. അഥ ഭഗവാ ദുതിയദിവസേ ആനന്ദത്ഥേരം ആമന്തേസി – ‘‘ഇമം, ആനന്ദ, രത്തിം അഞ്ഞതരാ ദേവതാ മം ഉപസങ്കമിത്വാ മങ്ഗലപഞ്ഹം പുച്ഛി. അഥസ്സാഹം അട്ഠതിംസ മങ്ഗലാനി അഭാസിം, ഉഗ്ഗണ്ഹ, ആനന്ദ, ഇമം മങ്ഗലപരിയായം, ഉഗ്ഗഹേത്വാ ഭിക്ഖൂ വാചേഹീ’’തി. ഥേരോ ഉഗ്ഗഹേത്വാ ഭിക്ഖൂ വാചേസി. തയിദം ആചരിയപരമ്പരാഭതം യാവജ്ജതനാ പവത്തതി, ഏവമിദം ബ്രഹ്മചരിയം ഇദ്ധഞ്ചേവ ഫീതഞ്ച വിത്ഥാരികം ബാഹുജഞ്ഞം പുഥുഭൂതം യാവ ദേവമനുസ്സേഹി സുപ്പകാസിതന്തി വേദിതബ്ബം.

ഇദാനി ഏതേസ്വേവ മങ്ഗലേസു ഞാണപരിചയപാടവത്ഥം അയം ആദിതോ പഭുതി യോജനാ – ഏവമിമേ ഇധലോകപരലോകലോകുത്തരസുഖകാമാ സത്താ ബാലജനസേവനം പഹായ, പണ്ഡിതേ നിസ്സായ, പൂജനേയ്യേ പൂജേന്താ, പതിരൂപദേസവാസേന പുബ്ബേ കതപുഞ്ഞതായ ച കുസലപ്പവത്തിയം ചോദിയമാനാ, അത്താനം സമ്മാ പണിധായ, ബാഹുസച്ചസിപ്പവിനയേഹി അലങ്കതത്തഭാവാ, വിനയാനുരൂപം സുഭാസിതം ഭാസമാനാ, യാവ ഗിഹിഭാവം ന വിജഹന്തി, താവ മാതാപിതുഉപട്ഠാനേന പോരാണം ഇണമൂലം വിസോധയമാനാ, പുത്തദാരസങ്ഗഹേന നവം ഇണമൂലം പയോജയമാനാ, അനാകുലകമ്മന്തതായ ധനധഞ്ഞാദിസമിദ്ധിം പാപുണന്താ, ദാനേന ഭോഗസാരം ധമ്മചരിയായ ജീവിതസാരഞ്ച ഗഹേത്വാ, ഞാതിസങ്ഗഹേന സകജനഹിതം അനവജ്ജകമ്മന്തതായ പരജനഹിതഞ്ച കരോന്താ, പാപവിരതിയാ പരൂപഘാതം മജ്ജപാനസംയമേന അത്തൂപഘാതഞ്ച വിവജ്ജേത്വാ, ധമ്മേസു അപ്പമാദേന കുസലപക്ഖം വഡ്ഢേത്വാ, വഡ്ഢിതകുസലതായ ഗിഹിബ്യഞ്ജനം ഓഹായ പബ്ബജിതഭാവേ ഠിതാപി ബുദ്ധബുദ്ധസാവകുപജ്ഝാചരിയാദീസു ഗാരവേന നിവാതേന ച വത്തസമ്പദം ആരാധേത്വാ, സന്തുട്ഠിയാ പച്ചയഗേധം പഹായ, കതഞ്ഞുതായ സപ്പുരിസഭൂമിയം ഠത്വാ, ധമ്മസ്സവനേന ചിത്തലീനതം പഹായ, ഖന്തിയാ സബ്ബപരിസ്സയേ അഭിഭവിത്വാ, സോവചസ്സതായ സനാഥമത്താനം കത്വാ, സമണദസ്സനേന പടിപത്തിപയോഗം പസ്സന്താ, ധമ്മസാകച്ഛായ കങ്ഖാട്ഠാനിയേസു ധമ്മേസു കങ്ഖം പടിവിനോദേത്വാ, ഇന്ദ്രിയസംവരതപേന സീലവിസുദ്ധിം സമണധമ്മബ്രഹ്മചരിയേന ചിത്തവിസുദ്ധിം തതോ പരാ ച ചതസ്സോ വിസുദ്ധിയോ സമ്പാദേന്താ, ഇമായ പടിപദായ അരിയസച്ചദസ്സനപരിയായം ഞാണദസ്സനവിസുദ്ധിം പത്വാ അരഹത്തഫലസങ്ഖാതം നിബ്ബാനം സച്ഛികരോന്തി. യം സച്ഛികത്വാ സിനേരുപബ്ബതോ വിയ വാതവുട്ഠീഹി അട്ഠഹി ലോകധമ്മേഹി അവികമ്പമാനചിത്താ അസോകാ വിരജാ ഖേമിനോ ഹോന്തി. യേ ച ഖേമിനോ, തേ സബ്ബത്ഥ ഏകേനാപി അപരാജിതാ ഹോന്തി, സബ്ബത്ഥ ച സോത്ഥിം ഗച്ഛന്തി. തേനാഹ ഭഗവാ –

‘‘ഏതാദിസാനി കത്വാന, സബ്ബത്ഥമപരാജിതാ;

സബ്ബത്ഥ സോത്ഥിം ഗച്ഛന്തി, തം തേസം മങ്ഗലമുത്തമ’’ന്തി.

ഇതി പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ മങ്ഗലസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൫. സൂചിലോമസുത്തവണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി സൂചിലോമസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? അത്ഥവണ്ണനാനയേനേവസ്സ ഉപ്പത്തി ആവി ഭവിസ്സതി. അത്ഥവണ്ണനായഞ്ച ‘‘ഏവം മേ സുത’’ന്തിആദി വുത്തത്ഥമേവ. ഗയായം വിഹരതി ടങ്കിതമഞ്ചേ സൂചിലോമസ്സ യക്ഖസ്സ ഭവനേതി ഏത്ഥ പന കാ ഗയാ, കോ ടങ്കിതമഞ്ചോ, കസ്മാ ച ഭഗവാ തസ്സ യക്ഖസ്സ ഭവനേ വിഹരതീതി? വുച്ചതേ – ഗയാതി ഗാമോപി തിത്ഥമ്പി വുച്ചതി, തദുഭയമ്പി ഇധ വട്ടതി. ഗയാഗാമസ്സ ഹി അവിദൂരേ ദേസേ വിഹരന്തോപി ‘‘ഗയായം വിഹരതീ’’തി വുച്ചതി, തസ്സ ച ഗാമസ്സ സമീപേ അവിദൂരേ ദ്വാരസന്തികേ സോ ടങ്കിതമഞ്ചോ. ഗയാതിത്ഥേ വിഹരന്തോപി ‘‘ഗയായം വിഹരതീ’’തി വുച്ചതി, ഗയാതിത്ഥേ ച സോ ടങ്കിതമഞ്ചോ. ടങ്കിതമഞ്ചോതി ചതുന്നം പാസാണാനം ഉപരി വിത്ഥതം പാസാണം ആരോപേത്വാ കതോ പാസാണമഞ്ചോ. തം നിസ്സായ യക്ഖസ്സ ഭവനം ആളവകസ്സ ഭവനം വിയ. യസ്മാ വാ പന ഭഗവാ തം ദിവസം പച്ചൂസസമയേ മഹാകരുണാസമാപത്തിതോ വുട്ഠായ ബുദ്ധചക്ഖുനാ ലോകം വോലോകേന്തോ സൂചിലോമസ്സ ച ഖരലോമസ്സ ചാതി ദ്വിന്നമ്പി യക്ഖാനം സോതാപത്തിഫലൂപനിസ്സയം അദ്ദസ, തസ്മാ പത്തചീവരം ആദായ അന്തോഅരുണേയേവ നാനാദിസാഹി സന്നിപതിതസ്സ ജനസ്സ ഖേളസിങ്ഘാണികാദിനാനപ്പകാരാസുചിനിസ്സന്ദകിലിന്നഭൂമിഭാഗമ്പി തം തിത്ഥപ്പദേസം ആഗന്ത്വാ തസ്മിം ടങ്കിതമഞ്ചേ നിസീദി സൂചിലോമസ്സ യക്ഖസ്സ ഭവനേ. തേന വുത്തം ‘‘ഏകം സമയം ഭഗവാ ഗയായം വിഹരതി ടങ്കിതമഞ്ചേ സൂചിലോമസ്സ യക്ഖസ്സ ഭവനേ’’തി.

തേന ഖോ പന സമയേനാതി യം സമയം ഭഗവാ തത്ഥ വിഹരതി, തേന സമയേന. ഖരോ ച യക്ഖോ സൂചിലോമോ ച യക്ഖോ ഭഗവതോ അവിദൂരേ അതിക്കമന്തീതി. കേ തേ യക്ഖാ, കസ്മാ ച അതിക്കമന്തീതി? വുച്ചതേ – തേസു താവ ഏകോ അതീതേ സങ്ഘസ്സ തേലം അനാപുച്ഛാ ഗഹേത്വാ അത്തനോ സരീരം മക്ഖേസി. സോ തേന കമ്മേന നിരയേ പച്ചിത്വാ ഗയാപോക്ഖരണിതീരേ യക്ഖയോനിയം നിബ്ബത്തോ. തസ്സേവ ചസ്സ കമ്മസ്സ വിപാകാവസേസേന വിരൂപാനി അങ്ഗപച്ചങ്ഗാനി അഹേസും, ഇട്ഠകച്ഛദനസദിസഞ്ച ഖരസമ്ഫസ്സം ചമ്മം. സോ കിര യദാ പരം ഭിംസാപേതുകാമോ ഹോതി, തദാ ഛദനിട്ഠകസദിസാനി ചമ്മകപാലാനി ഉക്ഖിപിത്വാ ഭിംസാപേതി. ഏവം സോ ഖരസമ്ഫസ്സത്താ ഖരോ യക്ഖോത്വേവ നാമം ലഭി.

ഇതരോ കസ്സപസ്സ ഭഗവതോ കാലേ ഉപാസകോ ഹുത്വാ മാസസ്സ അട്ഠ ദിവസേ വിഹാരം ഗന്ത്വാ ധമ്മം സുണാതി. സോ ഏകദിവസം ധമ്മസ്സവനേ ഘോസിതേ സങ്ഘാരാമദ്വാരേ അത്തനോ ഖേത്തം കേലായന്തോ ഉഗ്ഘോസനം സുത്വാ ‘‘സചേ ന്ഹായാമി, ചിരം ഭവിസ്സതീ’’തി കിലിട്ഠഗത്തോവ ഉപോസഥാഗാരം പവിസിത്വാ മഹഗ്ഘേ ഭുമ്മത്ഥരണേ അനാദരേന നിപജ്ജിത്വാ സുപി. ഭിക്ഖു ഏവായം, ന ഉപാസകോതി സംയുത്തഭാണകാ. സോ തേന ച അഞ്ഞേന കമ്മേന ച നിരയേ പച്ചിത്വാ ഗയാപോക്ഖരണിയാ തീരേ യക്ഖയോനിയം നിബ്ബത്തോ. സോ തസ്സ കമ്മസ്സ വിപാകാവസേസേന ദുദ്ദസികോ അഹോസി, സരീരേ ചസ്സ സൂചിസദിസാനി ലോമാനി അഹേസും. സോ ഹി ഭിംസാപേതബ്ബകേ സത്തേ സൂചീഹി വിജ്ഝന്തോ വിയ ഭിംസാപേതി. ഏവം സോ സൂചിസദിസലോമത്താ സൂചിലോമോ യക്ഖോത്വേവ നാമം ലഭി. തേ അത്തനോ ഗോചരത്ഥായ ഭവനതോ നിക്ഖമിത്വാ മുഹുത്തം ഗന്ത്വാ ഗതമഗ്ഗേനേവ നിവത്തിത്വാ ഇതരം ദിസാഭാഗം ഗച്ഛന്താ ഭഗവതോ അവിദൂരേ അതിക്കമന്തി.

അഥ ഖോ ഖരോതി കസ്മാ തേ ഏവമാഹംസു? ഖരോ സമണകപ്പം ദിസ്വാ ആഹ. സൂചിലോമോ പന ‘‘യോ ഭായതി ന സോ സമണോ, സമണപടിരൂപകത്താ പന സമണകോ ഹോതീ’’തി ഏവംലദ്ധികോ. തസ്മാ താദിസം ഭഗവന്തം മഞ്ഞമാനോ ‘‘നേസോ സമണോ, സമണകോ ഏസോ’’തി സഹസാവ വത്വാപി പുന വീമംസിതുകാമോ ആഹ – ‘‘യാവാഹം ജാനാമീ’’തി. ‘‘അഥ ഖോ’’തി ഏവം വത്വാ തതോ. സൂചിലോമോ യക്ഖോതി ഇതോ പഭുതി യാവ അപിച ഖോ തേ സമ്ഫസ്സോ പാപകോതി, താവ ഉത്താനത്ഥമേവ കേവലഞ്ചേത്ഥ ഭഗവതോ കായന്തി അത്തനോ കായം ഭഗവതോ ഉപനാമേസീതി ഏവം സമ്ബന്ധോ വേദിതബ്ബോ.

തതോ അഭായന്തം ഭഗവന്തം ദിസ്വാ ‘‘പഞ്ഹം തം സമണാ’’തിആദിമാഹ. കിം കാരണാ? സോ ഹി ചിന്തേസി – ‘‘ഇമിനാപി നാമ മേ ഏവം ഖരേന അമനുസ്സസമ്ഫസ്സേന മനുസ്സോ സമാനോ അയം ന ഭായതി, ഹന്ദാഹം ഏതം ബുദ്ധവിസയേ പഞ്ഹം പുച്ഛാമി, അദ്ധാ അയം തത്ഥ ന സമ്പായിസ്സതി, തതോ നം ഏവം വിഹേഠേസ്സാമീ’’തി. ഭഗവാ തം സുത്വാ ‘‘ന ഖ്വാഹം തം ആവുസോ’’തിആദിമാഹ. തം സബ്ബം ആളവകസുത്തേ വുത്തനയേനേവ സബ്ബാകാരേഹി വേദിതബ്ബം.

൨൭൩. അഥ ഖോ സൂചിലോമോ യക്ഖോ ഭഗവന്തം ഗാഥായ അജ്ഝഭാസി ‘‘രാഗോ ച ദോസോ ചാ’’തി. തത്ഥ രാഗദോസാ വുത്തനയാ ഏവ. കുതോനിദാനാതി കിംനിദാനാ കിംഹേതുകാ. കുതോതി പച്ചത്തവചനസ്സ തോ-ആദേസോ വേദിതബ്ബോ, സമാസേ ചസ്സ ലോപാഭാവോ. അഥ വാ നിദാനാതി ജാതാ ഉപ്പന്നാതി അത്ഥോ, തസ്മാ കുതോനിദാനാ, കുതോജാതാ, കുതോഉപ്പന്നാതി വുത്തം ഹോതി. അരതീ രതീ ലോമഹംസോ കുതോജാതി യായം ‘‘പന്തേസു വാ സേനാസനേസു അഞ്ഞതരഞ്ഞതരേസു വാ അധികുസലേസു ധമ്മേസു അരതി അരതിതാ അനഭിരതി അനഭിരമണാ ഉക്കണ്ഠിതാ പരിതസ്സിതാ’’തി (വിഭ. ൮൫൬) ഏവം വിഭത്താ അരതി, യാ ച പഞ്ചസു കാമഗുണേസു രതി, യോ ച ലോമഹംസസമുട്ഠാപനതോ ‘‘ലോമഹംസോ’’ത്വേവ സങ്ഖ്യം ഗതോ ചിത്തുത്രാസോ. ഇമേ തയോ ധമ്മാ കുതോജാ കുതോജാതാതി പുച്ഛതി. കുതോ സമുട്ഠായാതി കുതോ ഉപ്പജ്ജിത്വാ. മനോതി കുസലചിത്തം, വിതക്കാതി ഉരഗസുത്തേ വുത്താ നവ കാമവിതക്കാദയോ. കുമാരകാ ധങ്കമിവോസ്സജന്തീതി യഥാ ഗാമദാരകാ കീളന്താ കാകം സുത്തേന പാദേ ബന്ധിത്വാ ഓസ്സജന്തി ഖിപന്തി, ഏവം കുസലമനം അകുസലവിതക്കാ കുതോ സമുട്ഠായ ഓസ്സജന്തീതി പുച്ഛതി.

൨൭൪. അഥസ്സ ഭഗവാ തേ പഞ്ഹേ വിസ്സജ്ജേന്തോ ‘‘രാഗോ ചാ’’തി ദുതിയഗാഥമഭാസി. തത്ഥ ഇതോതി അത്തഭാവം സന്ധായാഹ. അത്തഭാവനിദാനാ ഹി രാഗദോസാ. അരതിരതിലോമഹംസാ ച അത്തഭാവതോ ജാതാ, കാമവിതക്കാദിഅകുസലവിതക്കാ ച അത്തഭാവതോയേവ സമുട്ഠായ കുസലമനോ ഓസ്സജന്തി, തേന തദഞ്ഞം പകതിആദികാരണം പടിക്ഖിപന്തോ ആഹ – ‘‘ഇതോനിദാനാ ഇതോജാ ഇതോ സമുട്ഠായാ’’തി. സദ്ദസിദ്ധി ചേത്ഥ പുരിമഗാഥായ വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബാ.

൨൭൫-൬. ഏവം തേ പഞ്ഹേ വിസ്സജ്ജേത്വാ ഇദാനി യ്വായം ‘‘ഇതോനിദാനാ’’തിആദീസു ‘‘അത്തഭാവനിദാനാ അത്തഭാവതോ ജാതാ അത്തഭാവതോ സമുട്ഠായാ’’തി അത്ഥോ വുത്തോ, തം സാധേന്തോ ആഹ – ‘‘സ്നേഹജാ അത്തസമ്ഭൂതാ’’തി. ഏതേ ഹി സബ്ബേപി രാഗാദയോ വിതക്കപരിയോസാനാ തണ്ഹാസ്നേഹേന ജാതാ, തഥാ ജായന്താ ച പഞ്ചുപാദാനക്ഖന്ധഭേദേ അത്തഭാവപരിയായേ അത്തനി സമ്ഭൂതാ. തേനാഹ – ‘‘സ്നേഹജാ അത്തസമ്ഭൂതാ’’തി. ഇദാനി തദത്ഥജോതികം ഉപമം കരോതി ‘‘നിഗ്രോധസ്സേവ ഖന്ധജാ’’തി. തത്ഥ ഖന്ധേസു ജാതാ ഖന്ധജാ, പാരോഹാനമേതം അധിവചനം. കിം വുത്തം ഹോതി? യഥാ നിഗ്രോധസ്സ ഖന്ധജാ നാമ പാരോഹാ ആപോരസസിനേഹേ സതി ജായന്തി, ജായന്താ ച തസ്മിംയേവ നിഗ്രോധേ തേസു തേസു സാഖപ്പഭേദേസു സമ്ഭവന്തി, ഏവമേതേപി രാഗാദയോ അജ്ഝത്തതണ്ഹാസ്നേഹേ സതി ജായന്തി, ജായന്താ ച തസ്മിംയേവ അത്തഭാവേ തേസു തേസു ചക്ഖാദിഭേദേസു ദ്വാരാരമ്മണവത്ഥൂസു സമ്ഭവന്തി. തസ്മാ വേദിതബ്ബമേതം ‘‘അത്തഭാവനിദാനാ അത്തഭാവജാ അത്തഭാവസമുട്ഠാനാ ച ഏതേ’’തി.

അവസേസദിയഡ്ഢഗാഥായ പന അയം സബ്ബസങ്ഗാഹികാ അത്ഥവണ്ണനാ – ഏവം അത്തസമ്ഭൂതാ ച ഏതേ പുഥൂ വിസത്താ കാമേസു. രാഗോപി ഹി പഞ്ചകാമഗുണികാദിവസേന, ദോസോപി ആഘാതവത്ഥാദിവസേന, അരതിആദയോപി തസ്സ തസ്സേവ ഭേദസ്സ വസേനാതി സബ്ബഥാ സബ്ബേപിമേ കിലേസാ പുഥൂ അനേകപ്പകാരാ ഹുത്വാ വത്ഥുദ്വാരാരമ്മണാദിവസേന തേസു തേസു വത്ഥുകാമേസു തഥാ തഥാ വിസത്താ ലഗ്ഗാ ലഗ്ഗിതാ സംസിബ്ബിത്വാ ഠിതാ. കിമിവ? മാലുവാവ വിതതാ വനേ, യഥാ വനേ വിതതാ മാലുവാ തേസു തേസു രുക്ഖസ്സ സാഖപസാഖാദിഭേദേസു വിസത്താ ഹോതി ലഗ്ഗാ ലഗ്ഗിതാ സംസിബ്ബിത്വാ ഠിതാ, ഏവം പുഥുപ്പഭേദേസു വത്ഥുകാമേസു വിസത്തം കിലേസഗണം യേ നം പജാനന്തി യതോനിദാനം, തേ നം വിനോദേന്തി സുണോഹി യക്ഖ.

തത്ഥ യതോനിദാനന്തി ഭാവനപുംസകനിദ്ദേസോ, തേന കിം ദീപേതി? യേ സത്താ നം കിലേസഗണം ‘‘യതോനിദാനം ഉപ്പജ്ജതീ’’തി ഏവം ജാനന്തി, തേ നം ‘‘തണ്ഹാസ്നേഹസ്നേഹിതേ അത്തഭാവേ ഉപ്പജ്ജതീ’’തി ഞത്വാ തം തണ്ഹാസ്നേഹം ആദീനവാനുപസ്സനാദിഭാവനാഞാണഗ്ഗിനാ വിസോസേന്താ വിനോദേന്തി പജഹന്തി ബ്യന്തീകരോന്തി ച, ഏതം അമ്ഹാകം സുഭാസിതം സുണോഹി യക്ഖാതി. ഏവമേത്ഥ അത്തഭാവജാനനേന ദുക്ഖപരിഞ്ഞം തണ്ഹാസ്നേഹരാഗാദികിലേസഗണവിനോദനേന സമുദയപ്പഹാനഞ്ച ദീപേതി.

യേ ച നം വിനോദേന്തി, തേ ദുത്തരം ഓഘമിമം തരന്തി അതിണ്ണപുബ്ബം അപുനബ്ഭവായ. ഏതേന മഗ്ഗഭാവനം നിരോധസച്ഛികിരിയഞ്ച ദീപേതി. യേ ഹി നം കിലേസഗണം വിനോദേന്തി, തേ അവസ്സം മഗ്ഗം ഭാവേന്തി. ന ഹി മഗ്ഗഭാവനം വിനാ കിലേസവിനോദനം അത്ഥി. യേ ച മഗ്ഗം ഭാവേന്തി, തേ ദുത്തരം പകതിഞാണേന കാമോഘാദിം ചതുബ്ബിധമ്പി ഓഘമിമം തരന്തി. മഗ്ഗഭാവനാ ഹി ഓഘതരണം. അതിണ്ണപുബ്ബന്തി ഇമിനാ ദീഘേന അദ്ധുനാ സുപിനന്തേനപി അവീതിക്കന്തപുബ്ബം. അപുനബ്ഭവായാതി നിബ്ബാനായ. ഏവമിമം ചതുസച്ചദീപികം ഗാഥം സുണന്താ ‘‘സുത്വാ ധമ്മം ധാരേന്തി, ധതാനം ധമ്മാനം അത്ഥമുപപരിക്ഖന്തീ’’തിആദികം കഥം സുഭാവിനിയാ പഞ്ഞായ അനുക്കമമാനാ തേ ദ്വേപി സഹായകാ യക്ഖാ ഗാഥാപരിയോസാനേയേവ സോതാപത്തിഫലേ പതിട്ഠഹിംസു, പാസാദികാ ച അഹേസും സുവണ്ണവണ്ണാ ദിബ്ബാലങ്കാരവിഭൂസിതാതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ സൂചിലോമസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൬. കപിലസുത്ത-(ധമ്മചരിയസുത്ത)-വണ്ണനാ

ധമ്മചരിയന്തി കപിലസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഹേമവതസുത്തേ വുത്തനയേനേവ പരിനിബ്ബുതേ കസ്സപേ ഭഗവതി ദ്വേ കുലപുത്താ ഭാതരോ നിക്ഖമിത്വാ സാവകാനം സന്തികേ പബ്ബജിംസു. ജേട്ഠോ സോധനോ നാമ, കനിട്ഠോ കപിലോ നാമ. തേസം മാതാ സാധനീ നാമ, കനിട്ഠഭഗിനീ താപനാ നാമ. താപി ഭിക്ഖുനീസു പബ്ബജിംസു. തതോ തേ ദ്വേപി ഹേമവതസുത്തേ വുത്തനയേനേവ ‘‘സാസനേ കതി ധുരാനീ’’തി പുച്ഛിത്വാ സുത്വാ ച ജേട്ഠോ ‘‘വാസധുരം പൂരേസ്സാമീ’’തി പഞ്ച വസ്സാനി ആചരിയുപജ്ഝായാനം സന്തികേ വസിത്വാ പഞ്ചവസ്സോ ഹുത്വാ യാവ അരഹത്തം, താവ കമ്മട്ഠാനം സുത്വാ അരഞ്ഞം പവിസിത്വാ വായമന്തോ അരഹത്തം പാപുണി. കപിലോ ‘‘അഹം താവ തരുണോ, വുഡ്ഢകാലേ വാസധുരം പരിപൂരേസ്സാമീ’’തി ഗന്ഥധുരം ആരഭിത്വാ തേപിടകോ അഹോസി. തസ്സ പരിയത്തിം നിസ്സായ പരിവാരോ, പരിവാരം നിസ്സായ ലാഭോ ച ഉദപാദി.

സോ ബാഹുസച്ചമദേന മത്തോ പണ്ഡിതമാനീ അനഞ്ഞാതേപി അഞ്ഞാതമാനീ ഹുത്വാ പരേഹി വുത്തം കപ്പിയമ്പി അകപ്പിയം, അകപ്പിയമ്പി കപ്പിയം, സാവജ്ജമ്പി അനവജ്ജം, അനവജ്ജമ്പി സാവജ്ജന്തി ഭണതി. സോ പേസലേഹി ഭിക്ഖൂഹി, ‘‘മാ, ആവുസോ കപില, ഏവം അവചാ’’തിആദിനാ നയേന ഓവദിയമാനോ ‘‘തുമ്ഹേ കിം ജാനാഥ രിത്തമുട്ഠിസദിസാ’’തിആദീഹി വചനേഹി ഖുംസേന്തോ വമ്ഭേന്തോയേവ ചരതി. ഭിക്ഖൂ തസ്സ ഭാതുനോ സോധനത്ഥേരസ്സാപി ഏതമത്ഥം ആരോചേസും. സോപി നം ഉപസങ്കമിത്വാ ആഹ – ‘‘ആവുസോ കപില, സാസനസ്സ ആയു നാമ തുമ്ഹാദിസാനം സമ്മാപടിപത്തി. മാ, ആവുസോ കപില, കപ്പിയമ്പി അകപ്പിയം, അകപ്പിയമ്പി കപ്പിയം, സാവജ്ജമ്പി അനവജ്ജം, അനവജ്ജമ്പി സാവജ്ജന്തി വദേഹീ’’തി. സോ തസ്സപി വചനം നാദിയി. തതോ നം സോധനത്ഥേരോ ദ്വത്തിക്ഖത്തും വത്വാ –

‘‘ഏകവാചമ്പി ദ്വിവാചം, ഭണേയ്യ അനുകമ്പകോ;

തതുത്തരിം ന ഭാസേയ്യ, ദാസോവയ്യസ്സ സന്തികേ’’തി. (ജാ. ൨.൧൯.൩൪) –

പരിവജ്ജേത്വാ ‘‘ത്വമേവ, ആവുസോ, സകേന കമ്മേന പഞ്ഞായിസ്സസീ’’തി പക്കാമി. തതോ പഭുതി നം പേസലാ ഭിക്ഖൂ ഛഡ്ഡേസും.

സോ ദുരാചാരോ ഹുത്വാ ദുരാചാരപരിവുതോ വിഹരന്തോ ഏകദിവസം ‘‘ഉപോസഥം ഓസാരേസ്സാമീ’’തി സീഹാസനം അഭിരുയ്ഹ ചിത്രബീജനിം ഗഹേത്വാ നിസിന്നോ ‘‘വത്തതി, ആവുസോ, ഏത്ഥ ഭിക്ഖൂനം പാതിമോക്ഖോ’’തി തിക്ഖത്തും ആഹ. അഥേകോ ഭിക്ഖുപി ‘‘മയ്ഹം വത്തതീ’’തി ന അവോച. ന ച തസ്സ തേസം വാ പാതിമോക്ഖോ വത്തതി. തതോ സോ ‘‘പാതിമോക്ഖേ സുതേപി അസുതേപി വിനയോ നാമ നത്ഥീ’’തി ആസനാ വുട്ഠാസി. ഏവം കസ്സപസ്സ ഭഗവതോ സാസനം ഓസക്കാപേസി വിനാസേസി. അഥ സോധനത്ഥേരോ തദഹേവ പരിനിബ്ബായി. സോപി കപിലോ ഏവം തം സാസനം ഓസക്കാപേത്വാ കാലകതോ അവീചിമഹാനിരയേ നിബ്ബത്തി, സാപിസ്സ മാതാ ച ഭഗിനീ ച തസ്സേവ ദിട്ഠാനുഗതിം ആപജ്ജിത്വാ പേസലേ ഭിക്ഖൂ അക്കോസമാനാ പരിഭാസമാനാ കാലം കത്വാ നിരയേ നിബ്ബത്തിംസു.

തസ്മിംയേവ ച കാലേ പഞ്ചസതാ പുരിസാ ഗാമഘാതാദീനി കത്വാ ചോരികായ ജീവന്താ ജനപദമനുസ്സേഹി അനുബദ്ധാ പലായമാനാ അരഞ്ഞം പവിസിത്വാ തത്ഥ കിഞ്ചി ഗഹനം വാ പടിസരണം വാ അപസ്സന്താ അവിദൂരേ പാസാണേ വസന്തം അഞ്ഞതരം ആരഞ്ഞികം ഭിക്ഖും ദിസ്വാ വന്ദിത്വാ ‘‘അമ്ഹാകം, ഭന്തേ, പടിസരണം ഹോഥാ’’തി ഭണിംസു. ഥേരോ ‘‘തുമ്ഹാകം സീലസദിസം പടിസരണം നത്ഥി, സബ്ബേ പഞ്ച സീലാനി സമാദിയഥാ’’തി ആഹ. തേ ‘‘സാധൂ’’തി സമ്പടിച്ഛിത്വാ സീലാനി സമാദിയിംസു. ഥേരോ ‘‘തുമ്ഹേ സീലവന്തോ, ഇദാനി അത്തനോ ജീവിതം വിനാസേന്തേസുപി മാ മനോ പദൂസയിത്ഥാ’’തി ആഹ. തേ ‘‘സാധൂ’’തി സമ്പടിച്ഛിംസു. അഥ തേ ജാനപദാ സമ്പത്താ ഇതോ ചിതോ ച മഗ്ഗമാനാ തേ ചോരേ ദിസ്വാ സബ്ബേവ ജീവിതാ വോരോപേസും. തേ കാലം കത്വാ കാമാവചരദേവലോകേ നിബ്ബത്തിംസു. തേസു ജേട്ഠകചോരോ ജേട്ഠകദേവപുത്തോ അഹോസി, ഇതരേ തസ്സേവ പരിവാരാ.

തേ അനുലോമപടിലോമം സംസരന്താ ഏകം ബുദ്ധന്തരം ദേവലോകേ ഖേപേത്വാ അമ്ഹാകം ഭഗവതോ കാലേ ദേവലോകതോ ചവിത്വാ ജേട്ഠകദേവപുത്തോ സാവത്ഥിദ്വാരേ കേവട്ടഗാമോ അത്ഥി, തത്ഥ പഞ്ചസതകുലജേട്ഠസ്സ കേവട്ടസ്സ പജാപതിയാ കുച്ഛിമ്ഹി പടിസന്ധിം അഗ്ഗഹേസി, ഇതരേ അവസേസകേവട്ടപജാപതീനം. ഏവം തേസം ഏകദിവസംയേവ പടിസന്ധിഗ്ഗഹണഞ്ച ഗബ്ഭവുട്ഠാനഞ്ച അഹോസി. അഥ കേവട്ടജേട്ഠോ ‘‘അത്ഥി നു ഖോ ഇമസ്മിം ഗാമേ അഞ്ഞേപി ദാരകാ അജ്ജ ജാതാ’’തി വിചിനന്തോ തേ ദാരകേ ദിസ്വാ ‘‘ഇമേ മേ പുത്തസ്സ സഹായകാ ഭവിസ്സന്തീ’’തി സബ്ബേസം പോസാവനികം അദാസി. തേ സബ്ബേ സഹായകാ സഹപംസും കീളന്താ അനുപുബ്ബേന വയപ്പത്താ അഹേസും. യസോജോ തേസം അഗ്ഗോ അഹോസി.

കപിലോപി തദാ നിരയേ പക്കാവസേസേന അചിരവതിയാ സുവണ്ണവണ്ണോ ദുഗ്ഗന്ധമുഖോ മച്ഛോ ഹുത്വാ നിബ്ബത്തി. അഥേകദിവസം സബ്ബേപി കേവട്ടദാരകാ ജാലാനി ഗഹേത്വാ ‘‘മച്ഛേ ബന്ധിസ്സാമാ’’തി നദിം ഗന്ത്വാ ജാലാനി പക്ഖിപിംസു. തേസം ജാലം സോ മച്ഛോ പാവിസി. തം ദിസ്വാ സബ്ബോ കേവട്ടഗാമോ ഉച്ചാസദ്ദമഹാസദ്ദോ അഹോസി – ‘‘അമ്ഹാകം പുത്താ പഠമം മച്ഛേ ബന്ധന്താ സുവണ്ണമച്ഛം ബന്ധിംസു, വുഡ്ഢി നേസം ദാരകാനം, ഇദാനി ച നോ രാജാ പഹൂതം ധനം ദസ്സതീ’’തി. അഥ തേ പഞ്ചസതാപി ദാരകസഹായകാ മച്ഛം നാവായ പക്ഖിപിത്വാ നാവം ഉക്ഖിപിത്വാ രഞ്ഞോ സന്തികം അഗമംസു. രാജാ ദിസ്വാ ‘‘കിം ഏതം ഭണേ’’തി ആഹ. ‘‘മച്ഛോ ദേവാ’’തി. രാജാ സുവണ്ണവണ്ണം മച്ഛം ദിസ്വാ ‘‘ഭഗവാ ഏതസ്സ വണ്ണകാരണം ജാനിസ്സതീ’’തി മച്ഛം ഗാഹാപേത്വാ ഭഗവതോ സന്തികം അഗമാസി. മച്ഛസ്സ മുഖവിവരണകാലേ ജേതവനം അതിവിയ ദുഗ്ഗന്ധം ഹോതി.

രാജാ ഭഗവന്തം പുച്ഛി – ‘‘കസ്മാ, ഭന്തേ, മച്ഛോ സുവണ്ണവണ്ണോ ജാതോ, കസ്മാ ചസ്സ മുഖതോ ദുഗ്ഗന്ധോ വായതീ’’തി? അയം, മഹാരാജ, കസ്സപസ്സ ഭഗവതോ പാവചനേ കപിലോ നാമ ഭിക്ഖു അഹോസി, ബഹുസ്സുതോ ആഗതാഗമോ. അത്തനോ വചനം അഗണ്ഹന്താനം ഭിക്ഖൂനം അക്കോസകപരിഭാസകോ. തസ്സ ച ഭഗവതോ സാസനവിനാസകോ. യം സോ തസ്സ ഭഗവതോ സാസനം വിനാസേസി, തേന കമ്മേന അവീചിമഹാനിരയേ നിബ്ബത്തി, വിപാകാവസേസേന ച ഇദാനി മച്ഛോ ജാതോ. യം ദീഘരത്തം ബുദ്ധവചനം വാചേസി, ബുദ്ധസ്സ വണ്ണം കഥേസി, തസ്സ നിസ്സന്ദേന ഈദിസം വണ്ണം പടിലഭി. യം ഭിക്ഖൂനം അക്കോസകപരിഭാസകോ അഹോസി, തേനസ്സ മുഖതോ ദുഗ്ഗന്ധോ വായതി. ‘‘ഉല്ലപാപേമി നം മഹാരാജാ’’തി? ‘‘ആമ ഭഗവാ’’തി. അഥ ഭഗവാ മച്ഛം ആലപി – ‘‘ത്വംസി കപിലോ’’തി? ‘‘ആമ ഭഗവാ, അഹം കപിലോ’’തി. ‘‘കുതോ ആഗതോസീ’’തി? ‘‘അവീചിമഹാനിരയതോ ഭഗവാ’’തി. ‘‘സോധനോ കുഹിം ഗതോ’’തി? ‘‘പരിനിബ്ബുതോ ഭഗവാ’’തി. ‘‘സാധനീ കുഹിം ഗതാ’’തി? ‘‘മഹാനിരയേ നിബ്ബത്താ ഭഗവാ’’തി. ‘‘താപനാ കുഹിം ഗതാ’’തി? ‘‘മഹാനിരയേ നിബ്ബത്താ ഭഗവാ’’തി. ‘‘ഇദാനി ത്വം കുഹിം ഗമിസ്സസീ’’തി? ‘‘മഹാനിരയം ഭഗവാ’’തി. താവദേവ വിപ്പടിസാരാഭിഭൂതോ നാവം സീസേന പഹരിത്വാ കാലകതോ മഹാനിരയേ നിബ്ബത്തി. മഹാജനോ സംവിഗ്ഗോ അഹോസി ലോമഹട്ഠജാതോ. അഥ ഭഗവാ തത്ഥ സമ്പത്തഗഹട്ഠപബ്ബജിതപരിസായ തങ്ഖണാനുരൂപം ധമ്മം ദേസേന്തോ ഇമം സുത്തമഭാസി.

൨൭൭-൮. തത്ഥ ധമ്മചരിയന്തി കായസുചരിതാദി ധമ്മചരിയം. ബ്രഹ്മചരിയന്തി മഗ്ഗബ്രഹ്മചരിയം. ഏതദാഹു വസുത്തമന്തി ഏതം ഉഭയമ്പി ലോകിയലോകുത്തരം സുചരിതം സഗ്ഗമോക്ഖസുഖസമ്പാപകത്താ വസുത്തമന്തി ആഹു അരിയാ. വസുത്തമം നാമ ഉത്തമരതനം, അനുഗാമികം അത്താധീനം രാജാദീനം അസാധാരണന്തി അധിപ്പായോ.

ഏത്താവതാ ‘‘ഗഹട്ഠസ്സ വാ പബ്ബജിതസ്സ വാ സമ്മാപടിപത്തിയേവ പടിസരണ’’ന്തി ദസ്സേത്വാ ഇദാനി പടിപത്തിവിരഹിതായ പബ്ബജ്ജായ അസാരകത്തദസ്സനേന കപിലം അഞ്ഞേ ച തഥാരൂപേ ഗരഹന്തോ ‘‘പബ്ബജിതോപി ചേ ഹോതീ’’തി ഏവമാദിമാഹ.

തത്രായം അത്ഥവണ്ണനാ – യോ ഹി കോചി ഗിഹിബ്യഞ്ജനാനി അപനേത്വാ ഭണ്ഡുകാസാവാദിഗഹണമത്തം ഉപസങ്കമനേന പബ്ബജിതോപി ചേ ഹോതി പുബ്ബേ വുത്തത്ഥം അഗാരസ്മാ അനഗാരിയം, സോ ചേ മുഖരജാതികോ ഹോതി ഫരുസവചനോ, നാനപ്പകാരായ വിഹേസായ അഭിരതത്താ വിഹേസാഭിരതോ, ഹിരോത്തപ്പാഭാവേന മഗസദിസത്താ മഗോ, ജീവിതം തസ്സ പാപിയോ, തസ്സ ഏവരൂപസ്സ ജീവിതം അതിപാപം അതിഹീനം. കസ്മാ? യസ്മാ ഇമായ മിച്ഛാപടിപത്തിയാ രാഗാദിമനേകപ്പകാരം രജം വഡ്ഢേതി അത്തനോ.

൨൭൯. ന കേവലഞ്ച ഇമിനാവ കാരണേനസ്സ ജീവിതം പാപിയോ, അപിച ഖോ പന അയം ഏവരൂപോ മുഖരജാതികത്താ കലഹാഭിരതോ ഭിക്ഖു സുഭാസിതസ്സ അത്ഥവിജാനനസമ്മോഹനേന മോഹധമ്മേന ആവുതോ, ‘‘മാ, ആവുസോ കപില, ഏവം അവച, ഇമിനാപി പരിയായേന തം ഗണ്ഹാഹീ’’തി ഏവമാദിനാ നയേന പേസലേഹി ഭിക്ഖൂഹി അക്ഖാതമ്പി ന ജാനാതി ധമ്മം ബുദ്ധേന ദേസിതം. യോ ധമ്മോ ബുദ്ധേന ദേസിതോ, തം നാനപ്പകാരേന അത്തനോ വുച്ചമാനമ്പി ന ജാനാതി. ഏവമ്പിസ്സ ജീവിതം പാപിയോ.

൨൮൦. തഥാ സോ ഏവരൂപോ വിഹേസാഭിരതത്താ വിഹേസം ഭാവിതത്താനം ഭാവിതത്തേ ഖീണാസവഭിക്ഖൂ സോധനത്ഥേരപഭുതികേ ‘‘ന തുമ്ഹേ വിനയം ജാനാഥ, ന സുത്തം ന അഭിധമ്മം, വുഡ്ഢപബ്ബജിതാ’’തിആദിനാ നയേന വിഹേസന്തോ. ഉപയോഗപ്പവത്തിയഞ്ഹി ഇദം സാമിവചനം. അഥ വാ യഥാവുത്തേനേവ നയേന ‘‘വിഹേസം ഭാവിതത്താനം കരോന്തോ’’തി പാഠസേസോ വേദിതബ്ബോ. ഏവം നിപ്പരിയായമേവ സാമിവചനം സിജ്ഝതി. അവിജ്ജായ പുരക്ഖതോതി ഭാവിതത്തവിഹേസനേ ആദീനവദസ്സനപടിച്ഛാദികായ അവിജ്ജായ പുരക്ഖതോ പേസിതോ പയോജിതോ സേസപബ്ബജിതാനം ഭാവിതത്താനം വിഹേസഭാവേന പവത്തം ദിട്ഠേവ ധമ്മേ ചിത്തവിബാധനേന സങ്കിലേസം, ആയതിഞ്ച നിരയസമ്പാപനേന മഗ്ഗം നിരയഗാമിനം ന ജാനാതി.

൨൮൧. അജാനന്തോ ച തേന മഗ്ഗേന ചതുബ്ബിധാപായഭേദം വിനിപാതം സമാപന്നോ. തത്ഥ ച വിനിപാതേ ഗബ്ഭാ ഗബ്ഭം തമാ തമം ഏകേകനികായേ സതക്ഖത്തും സഹസ്സക്ഖത്തുമ്പി മാതുകുച്ഛിതോ മാതുകുച്ഛിം ചന്ദിമസൂരിയേഹിപി അവിദ്ധംസനീയാ അസുരകായതമാ തമഞ്ച സമാപന്നോ. സ വേ താദിസകോ ഭിക്ഖു പേച്ച ഇതോ പരലോകം ഗന്ത്വാ അയം കപിലമച്ഛോ വിയ നാനപ്പകാരം ദുക്ഖം നിഗച്ഛതി.

൨൮൨. കിം കാരണാ? ഗൂഥകൂപോ യഥാ അസ്സ, സമ്പുണ്ണോ ഗണവസ്സികോ,യഥാ വച്ചകുടിഗൂഥകൂപോ ഗണവസ്സികോ അനേകവസ്സികോ ബഹൂനി വസ്സാനി മുഖതോ ഗൂഥേന പൂരിയമാനോ സമ്പുണ്ണോ അസ്സ, സോ ഉദകകുമ്ഭസതേഹി ഉദകകുമ്ഭസഹസ്സേഹി ധോവിയമാനോപി ദുഗ്ഗന്ധദുബ്ബണ്ണിയാനപഗമാ ദുബ്ബിസോധോ ഹോതി, ഏവമേവ യോ ഏവരൂപോ അസ്സ ദീഘരത്തം സംകിലിട്ഠകമ്മന്തോ ഗൂഥകൂപോ വിയ ഗൂഥേന പാപേന സമ്പുണ്ണത്താ സമ്പുണ്ണോ പുഗ്ഗലോ, സോ ദുബ്ബിസോധോ ഹി സാങ്ഗണോ, ചിരകാലം തസ്സ അങ്ഗണസ്സ വിപാകം പച്ചനുഭോന്തോപി ന സുജ്ഝതി. തസ്മാ വസ്സഗണനായ അപരിമാണമ്പി കാലം സ വേ താദിസകോ ഭിക്ഖു പേച്ച ദുക്ഖം നിഗച്ഛതീതി. അഥ വാ അയം ഇമിസ്സാ ഗാഥായ സമ്ബന്ധോ – യം വുത്തം ‘‘സ വേ താദിസകോ ഭിക്ഖു, പേച്ച ദുക്ഖം നിഗച്ഛതീ’’തി, തത്ര സിയാ തുമ്ഹാകം ‘‘സക്കാ പനായം തഥാ കാതും, യഥാ പേച്ച ദുക്ഖം ന നിഗച്ഛേയ്യാ’’തി. ന സക്കാ. കസ്മാ? യസ്മാ ഗൂഥകൂപോ…പേ… സാങ്ഗണോതി.

൨൮൩-൪. യതോ പടികച്ചേവ യം ഏവരൂപം ജാനാഥ, ഭിക്ഖവോ ഗേഹനിസ്സിതം, യം ഏവരൂപം പഞ്ചകാമഗുണനിസ്സിതം ജാനേയ്യാഥ അഭൂതഗുണപത്ഥനാകാരപ്പവത്തായ പാപികായ ഇച്ഛായ സമന്നാഗതത്താ പാപിച്ഛം, കാമവിതക്കാദീഹി സമന്നാഗതത്താ പാപസങ്കപ്പം, കായികവീതിക്കമാദിനാ വേളുദാനാദിഭേദേന ച പാപാചാരേന സമന്നാഗതത്താ പാപാചാരം, വേസിയാദിപാപഗോചരതോ പാപഗോചരം, സബ്ബേ സമഗ്ഗാ ഹുത്വാന അഭിനിബ്ബജ്ജിയാഥ നം. തത്ഥ അഭിനിബ്ബജ്ജിയാഥാതി വിവജ്ജേയ്യാഥ മാ ഭജേയ്യാഥ, മാ ചസ്സ അഭിനിബ്ബജ്ജനമത്തേനേവ അപ്പോസ്സുക്കതം ആപജ്ജേയ്യാഥ, അപിച ഖോ പന കാരണ്ഡവം നിദ്ധമഥ, കസമ്ബും അപകസ്സഥ, തം കചവരഭൂതം പുഗ്ഗലം കചവരമിവ അനപേക്ഖാ നിദ്ധമഥ, കസടഭൂതഞ്ച നം ഖത്തിയാദീനം മജ്ഝേ പവിട്ഠം പഭിന്നപഗ്ഘരിതകുട്ഠം ചണ്ഡാലം വിയ അപകസ്സഥ, ഹത്ഥേ വാ സീസേ വാ ഗഹേത്വാ നിക്കഡ്ഢഥ. സേയ്യഥാപി ആയസ്മാ മഹാമോഗ്ഗല്ലാനോ തം പുഗ്ഗലം പാപധമ്മം ബാഹായ ഗഹേത്വാ ബഹിദ്വാരകോട്ഠകാ നിക്ഖാമേത്വാ സൂചിഘടികം അദാസി, ഏവം അപകസ്സഥാതി ദസ്സേതി. കിം കാരണാ? സങ്ഘാരാമോ നാമ സീലവന്താനം കതോ, ന ദുസ്സീലാനം.

൨൮൫-൬. യതോ ഏതദേവ തതോ പലാപേ വാഹേഥ, അസ്സമണേ സമണമാനിനേ, യഥാ ഹി പലാപാ അന്തോ തണ്ഡുലരഹിതാപി ബഹി ഥുസേഹി വീഹീ വിയ ദിസ്സന്തി, ഏവം പാപഭിക്ഖൂ അന്തോ സീലാദിവിരഹിതാപി ബഹി കാസാവാദിപരിക്ഖാരേന ഭിക്ഖൂ വിയ ദിസ്സന്തി. തസ്മാ ‘‘പലാപാ’’തി വുച്ചന്തി. തേ പലാപേ വാഹേഥ, ഓപുനാഥ, വിധമഥ പരമത്ഥതോ അസ്സമണേ വേസമത്തേന സമണമാനിനേ. ഏവം നിദ്ധമിത്വാന…പേ… പതിസ്സതാ. തത്ഥ കപ്പയവ്ഹോതി കപ്പേഥ, കരോഥാതി വുത്തം ഹോതി. പതിസ്സതാതി അഞ്ഞമഞ്ഞം സഗാരവാ സപ്പതിസ്സാ. തതോ സമഗ്ഗാ നിപകാ, ദുക്ഖസ്സന്തം കരിസ്സഥാതി അഥേവം തുമ്ഹേ സുദ്ധാ സുദ്ധേഹി സംവാസം കപ്പേന്താ, ദിട്ഠിസീലസാമഞ്ഞതായ സമഗ്ഗാ, അനുപുബ്ബേന പരിപാകഗതായ പഞ്ഞായ നിപകാ, സബ്ബസ്സേവിമസ്സ വട്ടദുക്ഖാദിനോ ദുക്ഖസ്സ അന്തം കരിസ്സഥാതി അരഹത്തനികൂടേനേവ ദേസനം നിട്ഠപേസി.

ദേസനാപരിയോസാനേ തേ പഞ്ചസതാ കേവട്ടപുത്താ സംവേഗമാപജ്ജിത്വാ ദുക്ഖസ്സന്തകിരിയം പത്ഥയമാനാ ഭഗവതോ സന്തികേ പബ്ബജിത്വാ നചിരസ്സേവ ദുക്ഖസ്സന്തം കത്വാ ഭഗവതാ സദ്ധിം ആനേഞ്ജവിഹാരസമാപത്തിധമ്മപരിഭോഗേന ഏകപരിഭോഗാ അഹേസും. സാ ച നേസം ഏവം ഭഗവതാ സദ്ധിം ഏകപരിഭോഗതാ ഉദാനേ വുത്തയസോജസുത്തവസേനേവ വേദിതബ്ബാതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ കപിലസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൭. ബ്രാഹ്മണധമ്മികസുത്തവണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി ബ്രാഹ്മണധമ്മികസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? അയമേവ യാസ്സ നിദാനേ ‘‘അഥ ഖോ സമ്ബഹുലാ’’തിആദിനാ നയേന വുത്താ. തത്ഥ സമ്ബഹുലാതി ബഹൂ അനേകേ. കോസലകാതി കോസലരട്ഠവാസിനോ. ബ്രാഹ്മണമഹാസാലാതി ജാതിയാ ബ്രാഹ്മണാ മഹാസാരതായ മഹാസാലാ. യേസം കിര നിദഹിത്വാ ഠപിതംയേവ അസീതികോടിസങ്ഖ്യം ധനമത്ഥി, തേ ‘‘ബ്രാഹ്മണമഹാസാലാ’’തി വുച്ചന്തി. ഇമേ ച താദിസാ, തേന വുത്തം ‘‘ബ്രാഹ്മണമഹാസാലാ’’തി. ജിണ്ണാതി ജജ്ജരീഭൂതാ ജരായ ഖണ്ഡിച്ചാദിഭാവമാപാദിതാ. വുഡ്ഢാതി അങ്ഗപച്ചങ്ഗാനം വുഡ്ഢിമരിയാദം പത്താ. മഹല്ലകാതി ജാതിമഹല്ലകതായ സമന്നാഗതാ, ചിരകാലപ്പസുതാതി വുത്തം ഹോതി. അദ്ധഗതാതി അദ്ധാനം ഗതാ, ദ്വേ തയോ രാജപരിവട്ടേ അതീതാതി അധിപ്പായോ. വയോ അനുപ്പത്താതി പച്ഛിമവയം സമ്പത്താ. അപിച ജിണ്ണാതി പോരാണാ, ചിരകാലപ്പവത്തകുലന്വയാതി വുത്തം ഹോതി. വുഡ്ഢാതി സീലാചാരാദിഗുണവുഡ്ഢിയുത്താ. മഹല്ലകാതി വിഭവമഹന്തതായ സമന്നാഗതാ മഹദ്ധനാ മഹാഭോഗാ. അദ്ധഗതാതി മഗ്ഗപടിപന്നാ ബ്രാഹ്മണാനം വതചരിയാദിമരിയാദം അവീതിക്കമ്മ ചരമാനാ. വയോ അനുപ്പത്താതി ജാതിവുഡ്ഢഭാവമ്പി അന്തിമവയം അനുപ്പത്താതി ഏവമ്പേത്ഥ യോജനാ വേദിതബ്ബാ. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

ഭഗവതാ സദ്ധിം സമ്മോദിംസൂതി ഖമനീയാദീനി പുച്ഛന്താ അഞ്ഞമഞ്ഞം സമപ്പവത്തമോദാ അഹേസും. യായ ച ‘‘കച്ചി ഭോതോ ഗോതമസ്സ ഖമനീയം, കച്ചി യാപനീയം, അപ്പാബാധം, അപ്പാതങ്കം, ബലം, ലഹുട്ഠാനം, ഫാസുവിഹാരോ’’തിആദികായ കഥായ സമ്മോദിംസു, തം പീതിപാമോജ്ജസങ്ഖാതസമ്മോദജനനതോ സമ്മോദിതും അരഹതോ ച സമ്മോദനീയം, അത്ഥബ്യഞ്ജനമധുരതായ സുചിരമ്പി കാലം സാരേതും നിരന്തരം പവത്തേതും അരഹതോ സരിതബ്ബഭാവതോ ച സാരണീയം. സുയ്യമാനസുഖതോ ച സമ്മോദനീയം, അനുസ്സരിയമാനസുഖതോ സാരണീയം, തഥാ ബ്യഞ്ജനപരിസുദ്ധതായ സമ്മോദനീയം, അത്ഥപരിസുദ്ധതായ സാരണീയന്തി ഏവം അനേകേഹി പരിയായേഹി സമ്മോദനീയം കഥം സാരണീയം വീതിസാരേത്വാ പരിയോസാപേത്വാ നിട്ഠാപേത്വാ യേനത്ഥേന ആഗതാ, തം പുച്ഛിതുകാമാ ഏകമന്തം നിസീദിംസു. തം –

‘‘ന പച്ഛതോ ന പുരതോ, നാപി ആസന്നദൂരതോ;

ന പസ്സേ നാപി പടിവാതേ, ന ചാപി ഓണതുണ്ണതേ’’തി. –

ആദിനാ നയേന മങ്ഗലസുത്തവണ്ണനായം വുത്തമേവ.

ഏവം ഏകമന്തം നിസിന്നാ ഖോ തേ ബ്രാഹ്മണമഹാസാലാ ഭഗവന്തം ഏതദവോചും – ‘‘കിം ത’’ന്തി? ‘‘സന്ദിസ്സന്തി നു ഖോ’’തിആദി. തം സബ്ബം ഉത്താനത്ഥമേവ. കേവലഞ്ഹേത്ഥ ബ്രാഹ്മണാനം ബ്രാഹ്മണധമ്മേതി ദേസകാലാദിധമ്മേ ഛഡ്ഡേത്വാ യോ ബ്രാഹ്മണധമ്മോ, തസ്മിംയേവ. തേന ഹി ബ്രാഹ്മണാതി യസ്മാ മം തുമ്ഹേ യാചിത്ഥ, തസ്മാ ബ്രാഹ്മണാ സുണാഥ, സോതം ഓദഹഥ, സാധുകം മനസി കരോഥ, യോനിസോ മനസി കരോഥ. തഥാ പയോഗസുദ്ധിയാ സുണാഥ, ആസയസുദ്ധിയാ സാധുകം മനസി കരോഥ. അവിക്ഖേപേന സുണാഥ, പഗ്ഗഹേന സാധുകം മനസി കരോഥാതിആദിനാ നയേന ഏതേസം പദാനം പുബ്ബേ അവുത്തോപി അധിപ്പായോ വേദിതബ്ബോ. അഥ ഭഗവതാ വുത്തം തം വചനം സമ്പടിച്ഛന്താ ‘‘ഏവം ഭോ’’തി ഖോ തേ ബ്രാഹ്മണമഹാസാലാ ഭഗവതോ പച്ചസ്സോസും, ഭഗവതോ വചനം അഭിമുഖാ ഹുത്വാ അസ്സോസും. അഥ വാ പടിസ്സുണിംസു. ‘‘സുണാഥ സാധുകം മനസി കരോഥാ’’തി വുത്തമത്ഥം കത്തുകാമതായ പടിജാനിംസൂതി വുത്തം ഹോതി. അഥ തേസം ഏവം പടിസ്സുതവതം ഭഗവാ ഏതദവോച – ‘‘കിം ത’’ന്തി? ‘‘ഇസയോ പുബ്ബകാ’’തിആദി.

൨൮൭. തത്ഥ പഠമഗാഥായ താവ സഞ്ഞതത്താതി സീലസംയമേന സംയതചിത്താ. തപസ്സിനോതി ഇന്ദ്രിയസംവരതപയുത്താ. അത്തദത്ഥമചാരിസുന്തി മന്തജ്ഝേനബ്രഹ്മവിഹാരഭാവനാദിം അത്തനോ അത്ഥം അകംസു. സേസം പാകടമേവ.

൨൮൮. ദുതിയഗാഥാദീസുപി അയം സങ്ഖേപവണ്ണനാ – ന പസൂ ബ്രാഹ്മണാനാസുന്തി പോരാണാനം ബ്രാഹ്മണാനം പസൂ ന ആസും, ന തേ പസുപരിഗ്ഗഹമകംസു. ന ഹിരഞ്ഞം ന ധാനിയന്തി ഹിരഞ്ഞഞ്ച ബ്രാഹ്മണാനം അന്തമസോ ജതുമാസകോപി നാഹോസി, തഥാ വീഹിസാലിയവഗോധൂമാദി പുബ്ബണ്ണാപരണ്ണഭേദം ധാനിയമ്പി തേസം നാഹോസി. തേ ഹി നിക്ഖിത്തജാതരൂപരജതാ അസന്നിധികാരകാവ ഹുത്വാ കേവലം സജ്ഝായധനധഞ്ഞാ അത്തനോ മന്തജ്ഝേനസങ്ഖാതേനേവ ധനേന ധഞ്ഞേന ച സമന്നാഗതാ അഹേസും. യോ ചായം മേത്താദിവിഹാരോ സേട്ഠത്താ അനുഗാമികത്താ ച ബ്രഹ്മനിധീതി വുച്ചതി, തഞ്ച ബ്രഹ്മം നിധിമപാലയും സദാ തസ്സ ഭാവനാനുയോഗേന.

൨൮൯. ഏവം വിഹാരീനം യം നേസം പകതം ആസി, യം ഏതേസം പകതം ഏതേ ബ്രാഹ്മണേ ഉദ്ദിസ്സ കതം അഹോസി. ദ്വാരഭത്തം ഉപട്ഠിതന്തി ‘‘ബ്രാഹ്മണാനം ദസ്സാമാ’’തി സജ്ജേത്വാ തേഹി തേഹി ദായകേഹി അത്തനോ അത്തനോ ഘരദ്വാരേ ഠപിതഭത്തം. സദ്ധാപകതന്തി സദ്ധായ പകതം, സദ്ധാദേയ്യന്തി വുത്തം ഹോതി. ഏസാനന്തി ഏസന്തീതി ഏസാ, തേസം ഏസാനം, ഏസമാനാനം പരിയേസമാനാനന്തി വുത്തം ഹോതി. ദാതവേതി ദാതബ്ബം. തദമഞ്ഞിസുന്തി തം അമഞ്ഞിംസു, തം ദ്വാരേ സജ്ജേത്വാ ഠപിതം ഭത്തം സദ്ധാദേയ്യം പരിയേസമാനാനം ഏതേസം ബ്രാഹ്മണാനം ദാതബ്ബം അമഞ്ഞിംസു ദായകാ ജനാ, ന തതോ പരം. അനത്ഥികാ ഹി തേ അഞ്ഞേന അഹേസും, കേവലം ഘാസച്ഛാദനപരമതായ സന്തുട്ഠാതി അധിപ്പായോ.

൨൯൦. നാനാരത്തേഹീതി നാനാവിധരാഗരത്തേഹി വത്ഥേഹി വിചിത്രത്ഥരണത്ഥതേഹി, സയനേഹി ഏകഭൂമികദ്വിഭൂമികാദിപാസാദവരേഹി. ആവസഥേഹീതി ഏവരൂപേഹി ഉപകരണേഹി. ഫീതാ ജനപദാ രട്ഠാ ഏകേകപ്പദേസഭൂതാ ജനപദാ ച കേചി കേചി സകലരട്ഠാ ച ‘‘നമോ ബ്രാഹ്മണാന’’ന്തി സായം പാതം ബ്രാഹ്മണേ ദേവേ വിയ നമസ്സിംസു.

൨൯൧. തേ ഏവം നമസ്സിയമാനാ ലോകേന അവജ്ഝാ ബ്രാഹ്മണാ ആസും, ന കേവലഞ്ച അവജ്ഝാ, അജേയ്യാ വിഹിംസിതുമ്പി അനഭിഭവനീയത്താ അജേയ്യാ ച അഹേസും. കിം കാരണാ? ധമ്മരക്ഖിതാ, യസ്മാ ധമ്മേന രക്ഖിതാ. തേ ഹി പഞ്ച വരസീലധമ്മേ രക്ഖിംസു, ‘‘ധമ്മോ ഹവേ രക്ഖതി ധമ്മചാരി’’ന്തി (ജാ. ൧.൧൦.൧൦൨; ൧.൧൫.൩൮൫) ധമ്മരക്ഖിതാ ഹുത്വാ അവജ്ഝാ അജേയ്യാ ച അഹേസുന്തി അധിപ്പായോ. ന നേ കോചി നിവാരേസീതി തേ ബ്രാഹ്മണേ കുലാനം ദ്വാരേസു സബ്ബസോ ബാഹിരേസു ച അബ്ഭന്തരേസു ച സബ്ബദ്വാരേസു യസ്മാ തേസു പിയസമ്മതേസു വരസീലസമന്നാഗതേസു മാതാപിതൂസു വിയ അതിവിസ്സത്ഥാ മനുസ്സാ അഹേസും, തസ്മാ ‘‘ഇദം നാമ ഠാനം തയാ ന പവിസിതബ്ബ’’ന്തി ന കോചി നിവാരേസി.

൨൯൨. ഏവം ധമ്മരക്ഖിതാ കുലദ്വാരേസു അനിവാരിതാ ചരന്താ അട്ഠ ച ചത്താലീസഞ്ചാതി അട്ഠചത്താലീസം വസ്സാനി കുമാരഭാവതോ പഭുതി ചരണേന കോമാരം ബ്രഹ്മചരിയം ചരിംസു തേ. യേപി ബ്രാഹ്മണചണ്ഡാലാ അഹേസും, കോ പന വാദോ ബ്രഹ്മസമാദീസൂതി ഏവമേത്ഥ അധിപ്പായോ വേദിതബ്ബോ. ഏവം ബ്രഹ്മചരിയം ചരന്താ ഏവ ഹി വിജ്ജാചരണപരിയേട്ഠിം അചരും ബ്രാഹ്മണാ പുരേ, ന അബ്രഹ്മചാരിനോ ഹുത്വാ. തത്ഥ വിജ്ജാപരിയേട്ഠീതി മന്തജ്ഝേനം. വുത്തഞ്ചേതം ‘‘സോ അട്ഠചത്താലീസ വസ്സാനി കോമാരം ബ്രഹ്മചരിയം ചരതി മന്തേ അധീയമാനോ’’തി (അ. നി. ൫.൧൯൨). ചരണപരിയേട്ഠീതി സീലരക്ഖണം. ‘‘വിജ്ജാചരണപരിയേട്ഠു’’ന്തിപി പാഠോ, വിജ്ജാചരണം പരിയേസിതും അചരുന്തി അത്ഥോ.

൨൯൩. യഥാവുത്തഞ്ച കാലം ബ്രഹ്മചരിയം ചരിത്വാ തതോ പരം ഘരാവാസം കപ്പേന്താപി ന ബ്രാഹ്മണാ അഞ്ഞമഗമും ഖത്തിയം വാ വേസ്സാദീസു അഞ്ഞതരം വാ, യേ അഹേസും ദേവസമാ വാ മരിയാദാ വാതി അധിപ്പായോ. തഥാ സതം വാ സഹസ്സം വാ ദത്വാ നപി ഭരിയം കിണിംസു തേ, സേയ്യഥാപി ഏതരഹി ഏകച്ചേ കിണന്തി. തേ ഹി ധമ്മേന ദാരം പരിയേസന്തി. കഥം? അട്ഠചത്താലീസം വസ്സാനി ബ്രഹ്മചരിയം ചരിത്വാ ബ്രാഹ്മണാ കഞ്ഞാഭിക്ഖം ആഹിണ്ഡന്തി – ‘‘അഹം അട്ഠചത്താലീസ വസ്സാനി ചിണ്ണബ്രഹ്മചരിയോ, യദി വയപ്പത്താ ദാരികാ അത്ഥി, ദേഥ മേ’’തി. തതോ യസ്സ വയപ്പത്താ ദാരികാ ഹോതി, സോ തം അലങ്കരിത്വാ നീഹരിത്വാ ദ്വാരേ ഠിതസ്സേവ ബ്രാഹ്മണസ്സ ഹത്ഥേ ഉദകം ആസിഞ്ചന്തോ ‘‘ഇമം തേ, ബ്രാഹ്മണ, ഭരിയം പോസാവനത്ഥായ ദമ്മീ’’തി വത്വാ ദേതി.

കസ്മാ പന തേ ഏവം ചിരം ബ്രഹ്മചരിയം ചരിത്വാപി ദാരം പരിയേസന്തി, ന യാവജീവം ബ്രഹ്മചാരിനോ ഹോന്തീതി? മിച്ഛാദിട്ഠിവസേന. തേസഞ്ഹി ഏവംദിട്ഠി ഹോതി – ‘‘യോ പുത്തം ന ഉപ്പാദേതി, സോ കുലവംസച്ഛേദകരോ ഹോതി, തതോ നിരയേ പച്ചതീ’’തി. ചത്താരോ കിര അഭായിതബ്ബം ഭായന്തി ഗണ്ഡുപ്പാദോ കികീ കുന്തനീ ബ്രാഹ്മണാതി. ഗണ്ഡുപ്പാദാ കിര മഹാപഥവിയാ ഖയഭയേന മത്തഭോജിനോ ഹോന്തി, ന ബഹും മത്തികം ഖാദന്തി. കികീ സകുണികാ ആകാസപതനഭയേന അണ്ഡസ്സ ഉപരി ഉത്താനാ സേതി. കുന്തനീ സകുണികാ പഥവികമ്പനഭയേന പാദേഹി ഭൂമിം ന സുട്ഠു അക്കമതി. ബ്രാഹ്മണാ കുലവംസൂപച്ഛേദഭയേന ദാരം പരിയേസന്തി. ആഹ ചേത്ഥ –

‘‘ഗണ്ഡുപ്പാദോ കികീ ചേവ, കുന്തീ ബ്രാഹ്മണധമ്മികോ;

ഏതേ അഭയം ഭായന്തി, സമ്മൂള്ഹാ ചതുരോ ജനാ’’തി.

ഏവം ധമ്മേന ദാരം പരിയേസിത്വാപി ച സമ്പിയേനേവ സംവാസം സങ്ഗന്ത്വാ സമരോചയും, സമ്പിയേനേവ അഞ്ഞമഞ്ഞം പേമേനേവ കായേന ച ചിത്തേന ച മിസ്സീഭൂതാ സങ്ഘടിതാ സംസട്ഠാ ഹുത്വാ സംവാസം സമരോചയും, ന അപ്പിയേന ന നിഗ്ഗഹേന ചാതി വുത്തം ഹോതി.

൨൯൪. ഏവം സമ്പിയേനേവ സംവാസം കരോന്താപി ച അഞ്ഞത്ര തമ്ഹാതി, യോ സോ ഉതുസമയോ, യമ്ഹി സമയേ ബ്രാഹ്മണീ ബ്രാഹ്മണേന ഉപഗന്തബ്ബാ, അഞ്ഞത്ര തമ്ഹാ സമയാ ഠപേത്വാ തം സമയം ഉതുതോ വിരതം ഉതുവേരമണിം പതി ഭരിയം, യാവ പുന സോ സമയോ ആഗച്ഛതി, താവ അട്ഠത്വാ അന്തരായേവ. മേഥുനം ധമ്മന്തി മേഥുനായ ധമ്മായ. സമ്പദാനവചനപത്തിയാ കിരേതം ഉപയോഗവചനം. നാസ്സു ഗച്ഛന്തീതി നേവ ഗച്ഛന്തി. ബ്രാഹ്മണാതി യേ ഹോന്തി ദേവസമാ ച മരിയാദാ ചാതി അധിപ്പായോ.

൨൯൫. അവിസേസേന പന സബ്ബേപി ബ്രഹ്മചരിയഞ്ച…പേ… അവണ്ണയും. തത്ഥ ബ്രഹ്മചരിയന്തി മേഥുനവിരതി. സീലന്തി സേസാനി ചത്താരി സിക്ഖാപദാനി. അജ്ജവന്തി ഉജുഭാവോ, അത്ഥതോ അസഠതാ അമായാവിതാ ച. മദ്ദവന്തി മുദുഭാവോ, അത്ഥതോ അത്ഥദ്ധതാ അനതിമാനിതാ ച. തപോതി ഇന്ദ്രിയസംവരോ. സോരച്ചന്തി സുരതഭാവോ സുഖസീലതാ അപ്പടികൂലസമാചാരതാ. അവിഹിംസാതി പാണിആദീഹി അവിഹേസികജാതികതാ സകരുണഭാവോ. ഖന്തീതി അധിവാസനക്ഖന്തി. ഇച്ചേതേ ഗുണേ അവണ്ണയും. യേപി നാസക്ഖിംസു സബ്ബസോ പടിപത്തിയാ ആരാധേതും, തേപി തത്ഥ സാരദസ്സിനോ ഹുത്വാ വാചായ വണ്ണയിംസു പസംസിംസു.

൨൯൬. ഏവം വണ്ണേന്താനഞ്ച യോ നേസം…പേ… നാഗമാ, യോ ഏതേസം ബ്രാഹ്മണാനം പരമോ ബ്രഹ്മാ അഹോസി, ബ്രഹ്മസമോ നാമ ഉത്തമോ ബ്രാഹ്മണോ അഹോസി, ദള്ഹേന പരക്കമേന സമന്നാഗതത്താ ദള്ഹപരക്കമോ. സ വാതി വിഭാവനേ വാ-സദ്ദോ, തേന സോ ഏവരൂപോ ബ്രാഹ്മണോതി തമേവ വിഭാവേതി. മേഥുനം ധമ്മന്തി മേഥുനസമാപത്തിം. സുപിനന്തേപി നാഗമാതി സുപിനേപി ന അഗമാസി.

൨൯൭. തതോ തസ്സ വത്തം…പേ… അവണ്ണയും. ഇമായ ഗാഥായ നവമഗാഥായ വുത്തഗുണേയേവ ആദിഅന്തവസേന നിദ്ദിസന്തോ ദേവസമേ ബ്രാഹ്മണേ പകാസേതി. തേ ഹി വിഞ്ഞുജാതികാ പണ്ഡിതാ തസ്സ ബ്രഹ്മസമസ്സ ബ്രാഹ്മണസ്സ വത്തം അനുസിക്ഖന്തി പബ്ബജ്ജായ ഝാനഭാവനായ ച, തേ ച ഇമേ ബ്രഹ്മചരിയാദിഗുണേ പടിപത്തിയാ ഏവ വണ്ണയന്തീതി. തേ സബ്ബേപി ബ്രാഹ്മണാ പഞ്ചകനിപാതേ ദോണസുത്തേ (അ. നി. ൫.൧൯൨) വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബാ.

൨൯൮. ഇദാനി മരിയാദേ ബ്രാഹ്മണേ ദസ്സേന്തോ ആഹ – ‘‘തണ്ഡുലം സയന’’ന്തി. തസ്സത്ഥോ – തേസു യേ ഹോന്തി മരിയാദാ, തേ ബ്രാഹ്മണാ സചേ യഞ്ഞം കപ്പേതുകാമാ ഹോന്തി, അഥ ആമകധഞ്ഞപടിഗ്ഗഹണാ പടിവിരതത്താ നാനപ്പകാരകം തണ്ഡുലഞ്ച, മഞ്ചപീഠാദിഭേദം സയനഞ്ച, ഖോമാദിഭേദം വത്ഥഞ്ച, ഗോസപ്പിതിലതേലാദിഭേദം സപ്പിതേലഞ്ച യാചിയ ധമ്മേന, ‘‘ഉദ്ദിസ്സ അരിയാ തിട്ഠന്തി, ഏസാ അരിയാന യാചനാ’’തി ഏവം വുത്തേന ഉദ്ദിസ്സഠാനസങ്ഖാതേന ധമ്മേന യാചിത്വാ, അഥ യോ യം ഇച്ഛതി ദാതും, തേന തം ദിന്നതണ്ഡുലാദിം സമോധാനേത്വാ സംകഡ്ഢിത്വാ. ‘‘സമുദാനേത്വാ’’തിപി പാഠോ, ഏകോയേവത്ഥോ. തതോ യഞ്ഞമകപ്പയുന്തി തതോ ഗഹേത്വാ ദാനമകംസു.

൨൯൯. കരോന്താ ച ഏവമേതസ്മിം ഉപട്ഠിതസ്മിം ദാനസങ്ഖാതേ യഞ്ഞസ്മിം നാസ്സു ഗാവോ ഹനിംസു തേ, ന തേ ഗാവിയോ ഹനിംസു. ഗാവീമുഖേന ചേത്ഥ സബ്ബപാണാ വുത്താതി വേദിതബ്ബാ. കിംകാരണാ ന ഹനിംസൂതി? ബ്രഹ്മചരിയാദിഗുണയുത്തത്താ. അപിച വിസേസതോ യഥാ മാതാ…പേ… നാസ്സു ഗാവോ ഹനിംസു തേ. തത്ഥ യാസു ജായന്തി ഓസധാതി യാസു പിത്താദീനം ഭേസജ്ജഭൂതാ പഞ്ച ഗോരസാ ജായന്തി.

൩൦൦. അന്നദാതിആദീസു യസ്മാ പഞ്ച ഗോരസേ പരിഭുഞ്ജന്താനം ഖുദാ വൂപസമ്മതി, ബലം വഡ്ഢതി, ഛവിവണ്ണോ വിപ്പസീദതി, കായികമാനസികം സുഖം ഉപ്പജ്ജതി, തസ്മാ അന്നദാ ബലദാ വണ്ണദാ സുഖദാ ചേതാതി വേദിതബ്ബാ. സേസമേത്ഥ ഉത്താനത്ഥമേവ.

൩൦൧. ഏവം തേ യഞ്ഞേസു ഗാവോ അഹനന്താ പുഞ്ഞപ്പഭാവാനുഗ്ഗഹിതസരീരാ സുഖുമാലാ…പേ… സുഖമേധിത്ഥ യം പജാ. തത്ഥ സുഖുമാലാ മുദുതലുണഹത്ഥപാദാദിതായ, മഹാകായാ ആരോഹപരിണാഹസമ്പത്തിയാ, വണ്ണവന്തോ സുവണ്ണവണ്ണതായ സണ്ഠാനയുത്തതായ ച, യസസ്സിനോ ലാഭപരിവാരസമ്പദായ. സേഹി ധമ്മേഹീതി സകേഹി ചാരിത്തേഹി. കിച്ചാകിച്ചേസു ഉസ്സുകാതി കിച്ചേസു ‘‘ഇദം കാതബ്ബം’’, അകിച്ചേസു ‘‘ഇദം ന കാതബ്ബ’’ന്തി ഉസ്സുക്കമാപന്നാ ഹുത്വാതി അത്ഥോ. ഏവം തേ പോരാണാ ബ്രാഹ്മണാ ഏവരൂപാ ഹുത്വാ ദസ്സനീയാ പസാദനീയാ ലോകസ്സ പരമദക്ഖിണേയ്യാ ഇമായ പടിപത്തിയാ യാവ ലോകേ അവത്തിംസു, താവ വിഗതഈതിഭയുപദ്ദവാ ഹുത്വാ നാനപ്പകാരകം സുഖം ഏധിത്ഥ പാപുണി, സുഖം വാ ഏധിത്ഥ സുഖം വുഡ്ഢിം അഗമാസി. അയം പജാതി സത്തലോകം നിദസ്സേതി.

൩൦൨-൩. കാലച്ചയേന പന സമ്ഭിന്നമരിയാദഭാവം ആപജ്ജിതുകാമാനം തേസം ആസി വിപല്ലാസോ…പേ… ഭാഗസോ മിതേ. തത്ഥ വിപല്ലാസോതി വിപരീതസഞ്ഞാ. അണുതോ അണുന്തി ലാമകട്ഠേന പരിത്തട്ഠേന അപ്പസ്സാദട്ഠേന അണുഭൂതതോ കാമഗുണതോ ഉപ്പന്നം ഝാനസാമഞ്ഞനിബ്ബാനസുഖാനി ഉപനിധായ സങ്ഖ്യമ്പി അനുപഗമനേന അണും കാമസുഖം, ലോകുത്തരസുഖം വാ ഉപനിധായ അണുഭൂതതോ അത്തനാ പടിലദ്ധലോകിയസമാപത്തിസുഖതോ അണും അപ്പകതോപി അപ്പകം കാമസുഖം ദിസ്വാതി അധിപ്പായോ. രാജിനോ ചാതി രഞ്ഞോ ച. വിയാകാരന്തി സമ്പത്തിം. ആജഞ്ഞസംയുത്തേതി അസ്സാജാനീയസംയുത്തേ. സുകതേതി ദാരുകമ്മലോഹകമ്മേന സുനിട്ഠിതേ. ചിത്തസിബ്ബനേതി സീഹചമ്മാദീഹി അലങ്കരണവസേന ചിത്രസിബ്ബനേ. നിവേസനേതി ഘരവത്ഥൂനി. നിവേസേതി തത്ഥ പതിട്ഠാപിതഘരാനി. വിഭത്തേതി ആയാമവിത്ഥാരവസേന വിഭത്താനി. ഭാഗസോ മിതേതി അങ്ഗണദ്വാരപാസാദകൂടാഗാരാദിവസേന കോട്ഠാസം കോട്ഠാസം കത്വാ മിതാനി. കിം വുത്തം ഹോതി? തേസം ബ്രാഹ്മണാനം അണുതോ അണുസഞ്ഞിതം കാമസുഖഞ്ച രഞ്ഞോ ബ്യാകാരഞ്ച അലങ്കതനാരിയോ ച വുത്തപ്പകാരേ രഥേ ച നിവേസനേ നിവേസേ ച ദിസ്വാ ദുക്ഖേസുയേവ ഏതേസു വത്ഥൂസു ‘‘സുഖ’’ന്തി പവത്തത്താ പുബ്ബേ പവത്തനേക്ഖമ്മസഞ്ഞാവിപല്ലാസസങ്ഖാതാ വിപരീതസഞ്ഞാ ആസി.

൩൦൪. തേ ഏവം വിപരീതസഞ്ഞാ ഹുത്വാ ഗോമണ്ഡലപരിബ്യൂള്ഹം…പേ… ബ്രാഹ്മണാ. തത്ഥ ഗോമണ്ഡലപരിബ്യൂള്ഹന്തി ഗോയൂഥേഹി പരികിണ്ണം. നാരീവരഗണായുതന്തി വരനാരീഗണസംയുത്തം. ഉളാരന്തി വിപുലം. മാനുസം ഭോഗന്തി മനുസ്സാനം നിവേസനാദിഭോഗവത്ഥും. അഭിജ്ഝായിംസൂതി ‘‘അഹോ വതിദം അമ്ഹാകം അസ്സാ’’തി തണ്ഹം വഡ്ഢേത്വാ അഭിപത്ഥയമാനാ ഝായിംസു.

൩൦൫. ഏവം അഭിജ്ഝായന്താ ച ‘‘ഏതേ മനുസ്സാ സുന്ഹാതാ സുവിലിത്താ കപ്പിതകേസമസ്സൂ ആമുത്തമണിആഭരണാ പഞ്ചഹി കാമഗുണേഹി പരിചാരേന്തി, മയം പന ഏവം തേഹി നമസ്സിയമാനാപി സേദമലകിലിട്ഠഗത്താ പരൂള്ഹകച്ഛനഖലോമാ ഭോഗരഹിതാ പരമകാരുഞ്ഞതം പത്താ വിഹരാമ. ഏതേ ച ഹത്ഥിക്ഖന്ധഅസ്സപിട്ഠിസിവികാസുവണ്ണരഥാദീഹി വിചരന്തി, മയം പാദേഹി. ഏതേ ദ്വിഭൂമികാദിപാസാദതലേസു വസന്തി, മയം അരഞ്ഞരുക്ഖമൂലാദീസു. ഏതേ ച ഗോനകാദീഹി അത്ഥരണേഹി അത്ഥതാസു വരസേയ്യാസു സയന്തി, മയം തട്ടികാചമ്മഖണ്ഡാദീനി അത്ഥരിത്വാ ഭൂമിയം. ഏതേ നാനാരസാനി ഭോജനാനി ഭുഞ്ജന്തി, മയം ഉഞ്ഛാചരിയായ യാപേമ. കഥം നു ഖോ മയമ്പി ഏതേഹി സദിസാ ഭവേയ്യാമാ’’തി ചിന്തേത്വാ ‘‘ധനം ഇച്ഛിതബ്ബം, ന സക്കാ ധനരഹിതേഹി അയം സമ്പത്തി പാപുണിതു’’ന്തി ച അവധാരേത്വാ വേദേ ഭിന്ദിത്വാ ധമ്മയുത്തേ പുരാണമന്തേ നാസേത്വാ അധമ്മയുത്തേ കൂടമന്തേ ഗന്ഥേത്വാ ധനത്ഥികാ ഓക്കാകരാജാനമുപസങ്കമ്മ സോത്ഥിവചനാദീനി പയുഞ്ജിത്വാ ‘‘അമ്ഹാകം, മഹാരാജ, ബ്രാഹ്മണവംസേ പവേണിയാ ആഗതം പോരാണമന്തപദം അത്ഥി, തം മയം ആചരിയമുട്ഠിതായ ന കസ്സചി ഭണിമ്ഹാ, തം മഹാരാജാ സോതുമരഹതീ’’തി ച വത്വാ അസ്സമേധാദിയഞ്ഞം വണ്ണയിംസു. വണ്ണയിത്വാ ച രാജാനം ഉസ്സാഹേന്താ ‘‘യജ, മഹാരാജ, ഏവം പഹൂതധനധഞ്ഞോ ത്വം, നത്ഥി തേ യഞ്ഞസമ്ഭാരവേകല്ലം, ഏവഞ്ഹി തേ യജതോ സത്തകുലപരിവട്ടാ സഗ്ഗേ ഉപ്പജ്ജിസ്സന്തീ’’തി അവോചും. തേന നേസം തം പവത്തിം ദസ്സേന്തോ ആഹ ഭഗവാ ‘‘തേ തത്ഥ മന്തേ…പേ… ബഹു തേ ധന’’ന്തി.

തത്ഥ തത്ഥാതി തസ്മിം, യം ഭോഗമഭിജ്ഝായിംസു, തന്നിമിത്തന്തി വുത്തം ഹോതി. നിമിത്തത്ഥേ ഹി ഏതം ഭുമ്മവചനം. തദുപാഗമുന്തി തദാ ഉപാഗമും. പഹൂതധനധഞ്ഞോസീതി പഹൂതധനധഞ്ഞോ ഭവിസ്സസി, അഭിസമ്പരായന്തി അധിപ്പായോ. ആസംസായഞ്ഹി അനാഗതേപി വത്തമാനവചനം ഇച്ഛന്തി സദ്ദകോവിദാ. യജസ്സൂതി യജാഹി. വിത്തം ധനന്തി ജാതരൂപാദിരതനമേവ വിത്തികാരണതോ വിത്തം, സമിദ്ധികാരണതോ ധനന്തി വുത്തം. അഥ വാ വിത്തന്തി വിത്തികാരണഭൂതമേവ ആഭരണാദി ഉപകരണം, യം ‘‘പഹൂതവിത്തൂപകരണോ’’തിആദീസു (ദീ. നി. ൧.൩൩൧) ആഗച്ഛതി. ധനന്തി ഹിരഞ്ഞസുവണ്ണാദി. കിം വുത്തം ഹോതി? തേ ബ്രാഹ്മണാ മന്തേ ഗന്ഥേത്വാ തദാ ഓക്കാകം ഉപാഗമും. കിന്തി? ‘‘മഹാരാജ, ബഹൂ തേ വിത്തഞ്ച ധനഞ്ച, യജസ്സു, ആയതിമ്പി പഹൂതധനധഞ്ഞോ ഭവിസ്സസീ’’തി.

൩൦൬. ഏവം കാരണം വത്വാ സഞ്ഞാപേന്തേഹി തതോ ച രാജാ…പേ… അദാ ധനം. തത്ഥ സഞ്ഞത്തോതി ഞാപിതോ. രഥേസഭോതി മഹാരഥേസു ഖത്തിയേസു അകമ്പിയട്ഠേന ഉസഭസദിസോ. ‘‘അസ്സമേധ’’ന്തിആദീസു അസ്സമേത്ഥ മേധന്തീതി അസ്സമേധോ, ദ്വീഹി പരിയഞ്ഞേഹി യജിതബ്ബസ്സ ഏകവീസതിയൂപസ്സ ഠപേത്വാ ഭൂമിഞ്ച പുരിസേ ച അവസേസസബ്ബവിഭവദക്ഖിണസ്സ യഞ്ഞസ്സേതം അധിവചനം. പുരിസമേത്ഥ മേധന്തീതി പുരിസമേധോ, ചതൂഹി പരിയഞ്ഞേഹി യജിതബ്ബസ്സ സദ്ധിം ഭൂമിയാ അസ്സമേധേ വുത്തവിഭവദക്ഖിണസ്സ യഞ്ഞസ്സേതം അധിവചനം. സമ്മമേത്ഥ പാസന്തീതി സമ്മാപാസോ, ദിവസേ ദിവസേ സമ്മം ഖിപിത്വാ തസ്സ പതിതോകാസേ വേദിം കത്വാ സംഹാരിമേഹി യൂപാദീഹി സരസ്സതിനദിയാ നിമുഗ്ഗോകാസതോ പഭുതി പടിലോമം ഗച്ഛന്തേന യജിതബ്ബസ്സ സത്രയാഗസ്സേതം അധിവചനം. വാജമേത്ഥ പിവന്തീതി വാജപേയ്യോ. ഏകേന പരിയഞ്ഞേന സത്തരസഹി പസൂഹി യജിതബ്ബസ്സ ബേലുവയൂപസ്സ സത്തരസകദക്ഖിണസ്സ യഞ്ഞസ്സേതം അധിവചനം. നത്ഥി ഏത്ഥ അഗ്ഗളാതി നിരഗ്ഗളോ, നവഹി പരിയഞ്ഞേഹി യജിതബ്ബസ്സ സദ്ധിം ഭൂമിയാ ച പുരിസേഹി ച അസ്സമേധേ വുത്തവിഭവദക്ഖിണസ്സ സബ്ബമേധപരിയായനാമസ്സ അസ്സമേധവികപ്പസ്സേതം അധിവചനം. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

൩൦൭-൮. ഇദാനി യം വുത്തം ‘‘ബ്രാഹ്മണാനമദാ ധന’’ന്തി, തം ദസ്സേന്തോ ‘‘ഗാവോ സയനഞ്ചാ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. സോ ഹി രാജാ ‘‘ദീഘരത്തം ലൂഖാഹാരേന കിലന്താ പഞ്ച ഗോരസേ പരിഭുഞ്ജന്തൂ’’തി നേസം സപുങ്ഗവാനി ഗോയൂഥാനേവ അദാസി, തഥാ ‘‘ദീഘരത്തം ഥണ്ഡിലസായിതായ ഥൂലസാടകനിവാസനേന ഏകസേയ്യായ പാദചാരേന രുക്ഖമൂലാദിവാസേന ച കിലന്താ ഗോനകാദിഅത്ഥതവരസയനാദീസു സുഖം അനുഭോന്തൂ’’തി നേസം മഹഗ്ഘാനി സയനാദീനി ച അദാസി. ഏവമേതം നാനപ്പകാരകം അഞ്ഞഞ്ച ഹിരഞ്ഞസുവണ്ണാദിധനം അദാസി. തേനാഹ ഭഗവാ – ‘‘ഗാവോ സയനഞ്ച വത്ഥഞ്ച…പേ… ബ്രാഹ്മണാനമദാ ധന’’ന്തി.

൩൦൯-൧൦. ഏവം തസ്സ രഞ്ഞോ സന്തികാ തേ ച തത്ഥ…പേ… പുന മുപാഗമും. കിം വുത്തം ഹോതി? തസ്സ രഞ്ഞോ സന്തികാ തേ ബ്രാഹ്മണാ തേസു യാഗേസു ധനം ലഭിത്വാ ദീഘരത്തം ദിവസേ ദിവസേ ഏവമേവ ഘാസച്ഛാദനം പരിയേസിത്വാ നാനപ്പകാരകം വത്ഥുകാമ സന്നിധിം സമരോചയും. തതോ തേസം ഇച്ഛാവതിണ്ണാനം ഖീരാദിപഞ്ചഗോരസസ്സാദവസേന രസതണ്ഹായ ഓതിണ്ണചിത്താനം ‘‘ഖീരാദീനിപി താവ ഗുന്നം സാദൂനി, അദ്ധാ ഇമാസം മംസം സാദുതരം ഭവിസ്സതീ’’തി ഏവം മംസം പടിച്ച ഭിയ്യോ തണ്ഹാ പവഡ്ഢഥ. തതോ ചിന്തേസും – ‘‘സചേ മയം മാരേത്വാ ഖാദിസ്സാമ, ഗാരയ്ഹാ ഭവിസ്സാമ, യംനൂന മന്തേ ഗന്ഥേയ്യാമാ’’തി. അഥ പുനപി വേദം ഭിന്ദിത്വാ തദനുരൂപേ തേ തത്ഥ മന്തേ ഗന്ഥേത്വാ തേ ബ്രാഹ്മണാ തന്നിമിത്തം കൂടമന്തേ ഗന്ഥേത്വാ ഓക്കാകരാജാനം പുന ഉപാഗമിംസു. ഇമമത്ഥം ഭാസമാനാ ‘‘യഥാ ആപോ ച…പേ… ബഹു തേ ധന’’ന്തി.

കിം വുത്തം ഹോതി? അമ്ഹാകം, മഹാരാജ, മന്തേസു ഏതദാഗതം യഥാ ആപോ ഹത്ഥധോവനാദിസബ്ബകിച്ചേസു പാണീനം ഉപയോഗം ഗച്ഛതി, നത്ഥി തേസം തതോനിദാനം പാപം. കസ്മാ? യസ്മാ പരിക്ഖാരോ സോ ഹി പാണിനം, ഉപകരണത്ഥായ ഉപ്പന്നോതി അധിപ്പായോ. യഥാ ചായം മഹാപഥവീ ഗമനട്ഠാനാദിസബ്ബകിച്ചേസു കഹാപണസങ്ഖാതം ഹിരഞ്ഞം സുവണ്ണരജതാദിഭേദം ധനം, യവഗോധൂമാദിഭേദം ധാനിയഞ്ച, സംവോഹാരാദിസബ്ബകിച്ചേസു ഉപയോഗം ഗച്ഛതി, ഏവം ഗാവോ മനുസ്സാനം സബ്ബകിച്ചേസു ഉപയോഗഗമനത്ഥായ ഉപ്പന്നാ. തസ്മാ ഏതാ ഹനിത്വാ നാനപ്പകാരകേ യാഗേ യജസ്സു ബഹു തേ വിത്തം, യജസ്സു ബഹു തേ ധനന്തി.

൩൧൧-൧൨. ഏവം പുരിമനയേനേവ തതോ ച രാജാ…പേ… അഘാതയി, യം തതോ പുബ്ബേ കഞ്ചി സത്തം ന പാദാ…പേ… ഘാതയി. തദാ കിര ബ്രാഹ്മണാ യഞ്ഞാവാടം ഗാവീനം പൂരേത്വാ മങ്ഗലഉസഭം ബന്ധിത്വാ രഞ്ഞോ മൂലം നേത്വാ ‘‘മഹാരാജ, ഗോമേധയഞ്ഞം യജസ്സു, ഏവം തേ ബ്രഹ്മലോകസ്സ മഗ്ഗോ വിസുദ്ധോ ഭവിസ്സതീ’’തി ആഹംസു. രാജാ കതമങ്ഗലകിച്ചോ ഖഗ്ഗം ഗഹേത്വാ പുങ്ഗവേന സഹ അനേകസതസഹസ്സാ ഗാവോ മാരേസി. ബ്രാഹ്മണാ യഞ്ഞാവാടേ മംസാനി ഛിന്ദിത്വാ ഖാദിംസു, പീതകോദാതരത്തകമ്ബലേ ച പാരുപിത്വാ മാരേസും. തദുപാദായ കിര ഗാവോ പാരുതേ ദിസ്വാ ഉബ്ബിജ്ജന്തി. തേനാഹ ഭഗവാ – ‘‘ന പാദാ…പേ… ഘാതയീ’’തി.

൩൧൩. തതോ ദേവാതി ഏവം തസ്മിം രാജിനി ഗാവിയോ ഘാതേതുമാരദ്ധേ അഥ തദനന്തരമേവ തം ഗോഘാതകം ദിസ്വാ ഏതേ ചാതുമഹാരാജികാദയോ ദേവാ ച, പിതരോതി ബ്രാഹ്മണേസു ലദ്ധവോഹാരാ ബ്രഹ്മാനോ ച, സക്കോ ദേവാനമിന്ദോ ച, പബ്ബതപാദനിവാസിനോ ദാനവയക്ഖസഞ്ഞിതാ അസുരരക്ഖസാ ച ‘‘അധമ്മോ അധമ്മോ’’തി ഏവം വാചം നിച്ഛാരേന്താ ‘‘ധി മനുസ്സാ, ധി മനുസ്സാ’’തി ച വദന്താ പക്കന്ദും. ഏവം ഭൂമിതോ പഭുതി സോ സദ്ദോ മുഹുത്തേന യാവ ബ്രഹ്മലോകാ അഗമാസി, ഏകധിക്കാരപരിപുണ്ണോ ലോകോ അഹോസി. കിം കാരണം? യം സത്ഥം നിപതീ ഗവേ, യസ്മാ ഗാവിമ്ഹി സത്ഥം നിപതീതി വുത്തം ഹോതി.

൩൧൪. ന കേവലഞ്ച ദേവാദയോ പക്കന്ദും, അയമഞ്ഞോപി ലോകേ അനത്ഥോ ഉദപാദി – യേ ഹി തേ തയോ രോഗാ പുരേ ആസും, ഇച്ഛാ അനസനം ജരാ, കിഞ്ചി കിഞ്ചിദേവ പത്ഥനതണ്ഹാ ച ഖുദാ ച പരിപാകജരാ ചാതി വുത്തം ഹോതി. തേ പസൂനഞ്ച സമാരമ്ഭാ, അട്ഠാനവുതിമാഗമും, ചക്ഖുരോഗാദിനാ ഭേദേന അട്ഠനവുതിഭാവം പാപുണിംസൂതി അത്ഥോ.

൩൧൫. ഇദാനി ഭഗവാ തം പസുസമാരമ്ഭം നിന്ദന്തോ ആഹ ‘‘ഏസോ അധമ്മോ’’തി. തസ്സത്ഥോ ഏസോ പസുസമാരമ്ഭസങ്ഖാതോ കായദണ്ഡാദീനം തിണ്ണം ദണ്ഡാനം അഞ്ഞതരദണ്ഡഭൂതോ ധമ്മതോ അപേതത്താ അധമ്മോ ഓക്കന്തോ അഹു, പവത്തോ ആസി, സോ ച ഖോ തതോ പഭുതി പവത്തത്താ പുരാണോ, യസ്സ ഓക്കമനതോ പഭുതി കേനചി പാദാദിനാ അഹിംസനതോ അദൂസികായോ ഗാവോ ഹഞ്ഞന്തി. യാ ഘാതേന്താ ധമ്മാ ധംസന്തി ചവന്തി പരിഹായന്തി യാജകാ യഞ്ഞയാജിനോ ജനാതി.

൩൧൬. ഏവമേസോ അണുധമ്മോതി ഏവം ഏസോ ലാമകധമ്മോ ഹീനധമ്മോ, അധമ്മോതി വുത്തം ഹോതി. യസ്മാ വാ ഏത്ഥ ദാനധമ്മോപി അപ്പകോ അത്ഥി, തസ്മാ തം സന്ധായാഹ ‘‘അണുധമ്മോ’’തി. പോരാണോതി താവ ചിരകാലതോ പഭുതി പവത്തത്താ പോരാണോ. വിഞ്ഞൂഹി പന ഗരഹിതത്താ വിഞ്ഞൂഗരഹിതോതി വേദിതബ്ബോ. യസ്മാ ച വിഞ്ഞുഗരഹിതോ, തസ്മാ യത്ഥ ഏദിസകം പസ്സതി, യാജകം ഗരഹതീ ജനോ. കഥം? ‘‘അബ്ബുദം ബ്രാഹ്മണേഹി ഉപ്പാദിതം, ഗാവോ വധിത്വാ മംസം ഖാദന്തീ’’തി ഏവമാദീനി വത്വാതി അയമേത്ഥ അനുസ്സവോ.

൩൧൭. ഏവം ധമ്മേ വിയാപന്നേതി ഏവം പോരാണേ ബ്രാഹ്മണധമ്മേ നട്ഠേ. ‘‘വിയാവത്തേ’’തിപി പാഠോ, വിപരിവത്തിത്വാ അഞ്ഞഥാ ഭൂതേതി അത്ഥോ. വിഭിന്നാ സുദ്ദവേസ്സികാതി പുബ്ബേ സമഗ്ഗാ വിഹരന്താ സുദ്ദാ ച വേസ്സാ ച തേ വിഭിന്നാ. പുഥൂ വിഭിന്നാ ഖത്തിയാതി ഖത്തിയാപി ബഹൂ അഞ്ഞമഞ്ഞം ഭിന്നാ. പതിം ഭരിയാവമഞ്ഞഥാതി ഭരിയാ ച ഘരാവാസത്ഥം ഇസ്സരിയബലേ ഠപിതാ പുത്തബലാദീഹി ഉപേതാ ഹുത്വാ പതിം അവമഞ്ഞഥ, പരിഭവി അവമഞ്ഞി ന സക്കച്ചം ഉപട്ഠാസി.

൩൧൮. ഏവം അഞ്ഞമഞ്ഞം വിഭിന്നാ സമാനാ ഖത്തിയാ ബ്രഹ്മബന്ധൂ ച…പേ… കാമാനം വസമന്വഗുന്തി. ഖത്തിയാ ച ബ്രാഹ്മണാ ച യേ ചഞ്ഞേ വേസ്സസുദ്ദാ യഥാ സങ്കരം നാപജ്ജന്തി, ഏവം അത്തനോ അത്തനോ ഗോത്തേന രക്ഖിതത്താ ഗോത്തരക്ഖിതാ. തേ സബ്ബേപി തം ജാതിവാദം നിരംകത്വാ, ‘‘അഹം ഖത്തിയോ, അഹം ബ്രാഹ്മണോ’’തി ഏതം സബ്ബമ്പി നാസേത്വാ പഞ്ചകാമഗുണസങ്ഖാതാനം കാമാനം വസം അന്വഗും ആസത്തം പാപുണിംസു, കാമഹേതു ന കിഞ്ചി അകത്തബ്ബം നാകംസൂതി വുത്തം ഹോതി.

ഏവമേത്ഥ ഭഗവാ ‘‘ഇസയോ പുബ്ബകാ’’തിആദീഹി നവഹി ഗാഥാഹി പോരാണാനം ബ്രാഹ്മണാനം വണ്ണം ഭാസിത്വാ ‘‘യോ നേസം പരമോ’’തി ഗാഥായ ബ്രഹ്മസമം, ‘‘തസ്സ വത്തമനുസിക്ഖന്താ’’തി ഗാഥായ ദേവസമം, ‘‘തണ്ഡുലം സയന’’ന്തിആദികാഹി ചതൂഹി ഗാഥാഹി മരിയാദം, ‘‘തേസം ആസി വിപല്ലാസോ’’തിആദീഹി സത്തരസഹി ഗാഥാഹി സമ്ഭിന്നമരിയാദം, തസ്സ വിപ്പടിപത്തിയാ ദേവാദീനം പക്കന്ദനാദിദീപനത്ഥഞ്ച ദസ്സേത്വാ ദേസനം നിട്ഠാപേസി. ബ്രാഹ്മണചണ്ഡാലോ പന ഇധ അവുത്തോയേവ. കസ്മാ? യസ്മാ വിപത്തിയാ അകാരണം. ബ്രാഹ്മണധമ്മസമ്പത്തിയാ ഹി ബ്രഹ്മസമദേവസമമരിയാദാ കാരണം ഹോന്തി, വിപത്തിയാ സമ്ഭിന്നമരിയാദോ. അയം പന ദോണസുത്തേ (അ. നി. ൫.൧൯൨) വുത്തപ്പകാരോ ബ്രാഹ്മണചണ്ഡാലോ ബ്രാഹ്മണധമ്മവിപത്തിയാപി അകാരണം. കസ്മാ? വിപന്നേ ധമ്മേ ഉപ്പന്നത്താ. തസ്മാ തം അദസ്സേത്വാവ ദേസനം നിട്ഠാപേസി. ഏതരഹി പന സോപി ബ്രാഹ്മണചണ്ഡാലോ ദുല്ലഭോ. ഏവമയം ബ്രാഹ്മണാനം ധമ്മോ വിനട്ഠോ. തേനേവാഹ ദോണോ ബ്രാഹ്മണോ – ‘‘ഏവം സന്തേ മയം, ഭോ ഗോതമ, ബ്രാഹ്മണചണ്ഡാലമ്പി ന പൂരേമാ’’തി. സേസമേത്ഥ വുത്തനയമേവ.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ ബ്രാഹ്മണധമ്മികസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൮. ധമ്മസുത്ത-(നാവാസുത്ത)-വണ്ണനാ

൩൧൯. യസ്മാ ഹി ധമ്മന്തി ധമ്മസുത്തം, ‘‘നാവാസുത്ത’’ന്തിപി വുച്ചതി. കാ ഉപ്പത്തി? ഇദം സുത്തം ആയസ്മന്തം സാരിപുത്തത്ഥേരം ആരബ്ഭ വുത്തം. അയമേത്ഥ സങ്ഖേപോ, വിത്ഥാരോ പന ദ്വിന്നം അഗ്ഗസാവകാനം ഉപ്പത്തിതോ പഭുതി വേദിതബ്ബോ. സേയ്യഥിദം – അനുപ്പന്നേ കിര ഭഗവതി ദ്വേ അഗ്ഗസാവകാ ഏകം അസങ്ഖ്യേയ്യം കപ്പസതസഹസ്സഞ്ച പാരമിയോ പൂരേത്വാ ദേവലോകേ നിബ്ബത്താ. തേസം പഠമോ ചവിത്വാ രാജഗഹസ്സ അവിദൂരേ ഉപതിസ്സഗാമോ നാമ ബ്രാഹ്മണാനം ഭോഗഗാമോ അത്ഥി, തത്ഥ സട്ഠിഅധികപഞ്ചകോടിസതധനവിഭവസ്സ ഗാമസാമിനോ ബ്രാഹ്മണസ്സ രൂപസാരീ നാമ ബ്രാഹ്മണീ, തസ്സാ കുച്ഛിയം പടിസന്ധിം അഗ്ഗഹേസി. ദുതിയോ തസ്സേവാവിദൂരേ കോലിതഗാമോ നാമ ബ്രാഹ്മണാനം ഭോഗഗാമോ അത്ഥി. തത്ഥ തഥാരൂപവിഭവസ്സേവ ഗാമസാമിനോ ബ്രാഹ്മണസ്സ മോഗ്ഗല്ലാനീ നാമ ബ്രാഹ്മണീ, തസ്സാ കുച്ഛിയം തം ദിവസമേവ പടിസന്ധിം അഗ്ഗഹേസി. ഏവം തേസം ഏകദിവസമേവ പടിസന്ധിഗ്ഗഹണഞ്ച ഗബ്ഭവുട്ഠാനഞ്ച അഹോസി. ഏകദിവസേയേവ ച നേസം ഏകസ്സ ഉപതിസ്സഗാമേ ജാതത്താ ഉപതിസ്സോ, ഏകസ്സ കോലിതഗാമേ ജാതത്താ കോലിതോതി നാമമകംസു.

തേ സഹപംസും കീളന്താ സഹായകാ അനുപുബ്ബേന വുഡ്ഢിം പാപുണിംസു, ഏകമേകസ്സ ച പഞ്ചപഞ്ചമാണവകസതാനി പരിവാരാ അഹേസും. തേ ഉയ്യാനം വാ നദീതിത്ഥം വാ ഗച്ഛന്താ സപരിവാരായേവ ഗച്ഛന്തി. ഏകോ പഞ്ചഹി സുവണ്ണസിവികാസതേഹി, ദുതിയോ പഞ്ചഹി ആജഞ്ഞരഥസതേഹി. തദാ ച രാജഗഹേ കാലാനുകാലം ഗിരഗ്ഗസമജ്ജോ നാമ ഹോതി. സായന്ഹസമയേ നഗരവേമജ്ഝേ യത്ഥ സകലഅങ്ഗമഗധവാസിനോ അഭിഞ്ഞാതാ ഖത്തിയകുമാരാദയോ സന്നിപതിത്വാ സുപഞ്ഞത്തേസു മഞ്ചപീഠാദീസു നിസിന്നാ സമജ്ജവിഭൂതിം പസ്സന്തി. അഥ തേ സഹായകാ തേന പരിവാരേന സദ്ധിം തത്ഥ ഗന്ത്വാ പഞ്ഞത്താസനേസു നിസീദിംസു. തതോ ഉപതിസ്സോ സമജ്ജവിഭൂതിം പസ്സന്തോ മഹാജനകായം സന്നിപതിതം ദിസ്വാ ‘‘ഏത്തകോ ജനകായോ വസ്സസതം അപ്പത്വാവ മരിസ്സതീ’’തി ചിന്തേസി. തസ്സ മരണം ആഗന്ത്വാ നലാടന്തേ പതിട്ഠിതം വിയ അഹോസി, തഥാ കോലിതസ്സ. തേസം അനേകപ്പകാരേസു നടേസു നച്ചന്തേസു ദസ്സനമത്തേപി ചിത്തം ന നമി, അഞ്ഞദത്ഥു സംവേഗോയേവ ഉദപാദി.

അഥ വുട്ഠിതേ സമജ്ജേ പക്കന്തായ പരിസായ സകപരിവാരേന പക്കന്തേസു തേസു സഹായേസു കോലിതോ ഉപതിസ്സം പുച്ഛി – ‘‘കിം, സമ്മ, നാടകാദിദസ്സനേന തവ പമോദനമത്തമ്പി നാഹോസീ’’തി? സോ തസ്സ തം പവത്തിം ആരോചേത്വാ തമ്പി തഥേവ പടിപുച്ഛി. സോപി തസ്സ അത്തനോ പവത്തിം ആരോചേത്വാ ‘‘ഏഹി, സമ്മ, പബ്ബജിത്വാ അമതം ഗവേസാമാ’’തി ആഹ. ‘‘സാധു സമ്മാ’’തി ഉപതിസ്സോ തം സമ്പടിച്ഛി. തതോ ദ്വേപി ജനാ തം സമ്പത്തിം ഛഡ്ഡേത്വാ പുനദേവ രാജഗഹമനുപ്പത്താ. തേന ച സമയേന രാജഗഹേ സഞ്ചയോ നാമ പരിബ്ബാജകോ പടിവസതി. തേ തസ്സ സന്തികേ പഞ്ചഹി മാണവകസതേഹി സദ്ധിം പബ്ബജിത്വാ കതിപാഹേനേവ തയോ വേദേ സബ്ബഞ്ച പരിബ്ബാജകസമയം ഉഗ്ഗഹേസും. തേ തേസം സത്ഥാനം ആദിമജ്ഝപരിയോസാനം ഉപപരിക്ഖന്താ പരിയോസാനം അദിസ്വാ ആചരിയം പുച്ഛിംസു – ‘‘ഇമേസം സത്ഥാനം ആദിമജ്ഝം ദിസ്സതി, പരിയോസാനം പന ന ദിസ്സതി ‘ഇദം നാമ ഇമേഹി സത്ഥേഹി പാപുണേയ്യാതി, യതോ ഉത്തരി പാപുണിതബ്ബം നത്ഥീ’’’തി. സോപി ആഹ – ‘‘അഹമ്പി തേസം തഥാവിധം പരിയോസാനം ന പസ്സാമീ’’തി. തേ ആഹംസു – ‘‘തേന ഹി മയം ഇമേസം പരിയോസാനം ഗവേസാമാ’’തി. തേ ആചരിയോ ‘‘യഥാസുഖം ഗവേസഥാ’’തി ആഹ. ഏവം തേ തേന അനുഞ്ഞാതാ അമതം ഗവേസമാനാ ആഹിണ്ഡന്താ ജമ്ബുദീപേ പാകടാ അഹേസും. തേഹി ഖത്തിയപണ്ഡിതാദയോ പഞ്ഹം പുട്ഠാ ഉത്തരുത്തരിം ന സമ്പായന്തി. ‘‘ഉപതിസ്സോ കോലിതോ’’തി വുത്തേ പന ‘‘കേ ഏതേ, ന ഖോ മയം ജാനാമാ’’തി ഭണന്താ നത്ഥി, ഏവം വിസ്സുതാ അഹേസും.

ഏവം തേസു അമതപരിയേസനം ചരമാനേസു അമ്ഹാകം ഭഗവാ ലോകേ ഉപ്പജ്ജിത്വാ പവത്തിതവരധമ്മചക്കോ അനുപുബ്ബേന രാജഗഹമനുപ്പത്തോ. തേ ച പരിബ്ബാജകാ സകലജമ്ബുദീപം ചരിത്വാ തിട്ഠതു അമതം, അന്തമസോ പരിയോസാനപഞ്ഹവിസ്സജ്ജനമത്തമ്പി അലഭന്താ പുനദേവ രാജഗഹം അഗമംസു. അഥ ഖോ ആയസ്മാ അസ്സജി പുബ്ബണ്ഹസമയം നിവാസേത്വാതി യാവ തേസം പബ്ബജ്ജാ, താവ സബ്ബം പബ്ബജ്ജാക്ഖന്ധകേ (മഹാവ. ൬൦) ആഗതനയേനേവ വിത്ഥാരതോ ദട്ഠബ്ബം.

ഏവം പബ്ബജിതേസു തേസു ദ്വീസു സഹായകേസു ആയസ്മാ സാരിപുത്തോ അഡ്ഢമാസേന സാവകപാരമീഞാണം സച്ഛാകാസി. സോ യദാ അസ്സജിത്ഥേരേന സദ്ധിം ഏകവിഹാരേ വസതി, തദാ ഭഗവതോ ഉപട്ഠാനം ഗന്ത്വാ അനന്തരം ഥേരസ്സ ഉപട്ഠാനം ഗച്ഛതി ‘‘പുബ്ബാചരിയോ മേ അയമായസ്മാ, ഏതമഹം നിസ്സായ ഭഗവതോ സാസനം അഞ്ഞാസി’’ന്തി ഗാരവേന. യദാ പന അസ്സജിത്ഥേരേന സദ്ധിം ഏകവിഹാരേ ന വസതി, തദാ യസ്സം ദിസായം ഥേരോ വസതി, തം ദിസം ഓലോകേത്വാ പഞ്ചപതിട്ഠിതേന വന്ദിത്വാ അഞ്ജലിം പഗ്ഗയ്ഹ നമസ്സതി. തം ദിസ്വാ കേചി ഭിക്ഖൂ കഥം സമുട്ഠാപേസും – ‘‘സാരിപുത്തോ അഗ്ഗസാവകോ ഹുത്വാ ദിസം നമസ്സതി, അജ്ജാപി മഞ്ഞേ ബ്രാഹ്മണദിട്ഠി അപ്പഹീനാ’’തി. അഥ ഭഗവാ ദിബ്ബായ സോതധാതുയാ തം കഥാസല്ലാപം സുത്വാ പഞ്ഞത്തവരബുദ്ധാസനേ നിസിന്നംയേവ അത്താനം ദസ്സേന്തോ ഭിക്ഖൂ ആമന്തേസി – ‘‘കായ നുത്ഥ, ഭിക്ഖവേ, ഏതരഹി കഥായ സന്നിസിന്നാ’’തി? തേ തം പവത്തിം ആചിക്ഖിംസു. തതോ ഭഗവാ ‘‘ന, ഭിക്ഖവേ, സാരിപുത്തോ ദിസം നമസ്സതി, യം നിസ്സായ സാസനം അഞ്ഞാസി, തം അത്തനോ ആചരിയം വന്ദതി നമസ്സതി സമ്മാനേതി, ആചരിയപൂജകോ, ഭിക്ഖവേ, സാരിപുത്തോ’’തി വത്വാ തത്ഥ സന്നിപതിതാനം ധമ്മദേസനത്ഥം ഇമം സുത്തമഭാസി.

തത്ഥ യസ്മാ ഹി ധമ്മം പുരിസോ വിജഞ്ഞാതി യതോ പുഗ്ഗലാ പിടകത്തയപ്പഭേദം പരിയത്തിധമ്മം വാ, പരിയത്തിം സുത്വാ അധിഗന്തബ്ബം നവലോകുത്തരപ്പഭേദം പടിവേധധമ്മം വാ പുരിസോ വിജഞ്ഞാ ജാനേയ്യ വേദേയ്യ. ‘‘യസ്സാ’’തിപി പാഠോ, സോ ഏവത്ഥോ. ഇന്ദംവ നം ദേവതാ പൂജയേയ്യാതി യഥാ സക്കം ദേവാനമിന്ദം ദ്വീസു ദേവലോകേസു ദേവതാ പൂജേന്തി, ഏവം സോ പുഗ്ഗലോ തം പുഗ്ഗലം കാലസ്സേവ വുട്ഠായ ഉപാഹനഓമുഞ്ചനാദിം സബ്ബം വത്തപടിവത്തം കരോന്തോ പൂജേയ്യ സക്കരേയ്യ ഗരുകരേയ്യ. കിം കാരണം? സോ പൂജിതോ…പേ… പാതുകരോതി ധമ്മം, സോ ആചരിയോ ഏവം പൂജിതോ തസ്മിം അന്തേവാസിമ്ഹി പസന്നചിത്തോ പരിയത്തിപടിവേധവസേന ബഹുസ്സുതോ ദേസനാവസേനേവ പരിയത്തിധമ്മഞ്ച, ദേസനം സുത്വാ യഥാനുസിട്ഠം പടിപത്തിയാ അധിഗന്തബ്ബം പടിവേധധമ്മഞ്ച പാതുകരോതി ദേസേതി, ദേസനായ വാ പരിയത്തിധമ്മം, ഉപമാവസേന അത്തനാ അധിഗതപടിവേധധമ്മം പാതുകരോതി.

൩൨൦. തദട്ഠികത്വാന നിസമ്മ ധീരോതി ഏവം പസന്നേന ആചരിയേന പാതുകതം ധമ്മം അട്ഠികത്വാന സുണിത്വാ ഉപധാരണസമത്ഥതായ ധീരോ പുരിസോ. ധമ്മാനുധമ്മം പടിപജ്ജമാനോതി ലോകുത്തരധമ്മസ്സ അനുലോമത്താ അനുധമ്മഭൂതം വിപസ്സനം ഭാവയമാനോ. വിഞ്ഞൂ വിഭാവീ നിപുണോ ച ഹോതീതി വിഞ്ഞുതാസങ്ഖാതായ പഞ്ഞായ അധിഗമേന വിഞ്ഞൂ, വിഭാവേത്വാ പരേസമ്പി പാകടം കത്വാ ഞാപനസമത്ഥതായ വിഭാവീ, പരമസുഖുമത്ഥപടിവേധതായ നിപുണോ ച ഹോതി. യോ താദിസം ഭജതി അപ്പമത്തോതി യോ താദിസം പുബ്ബേ വുത്തപ്പകാരം ബഹുസ്സുതം അപ്പമത്തോ തപ്പസാദനപരോ ഹുത്വാ ഭജതി.

൩൨൧. ഏവം പണ്ഡിതാചരിയസേവനം പസംസിത്വാ ഇദാനി ബാലാചരിയസേവനം നിന്ദന്തോ ‘‘ഖുദ്ദഞ്ച ബാല’’ന്തി ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്ഥ ഖുദ്ദന്തി ഖുദ്ദേന കായകമ്മാദിനാ സമന്നാഗതം, പഞ്ഞാഭാവതോ ബാലം. അനാഗതത്ഥന്തി അനധിഗതപരിയത്തിപടിവേധത്ഥം. ഉസൂയകന്തി ഇസ്സാമനകതായ അന്തേവാസികസ്സ വുഡ്ഢിം അസഹമാനം. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ പദതോ. അധിപ്പായതോ പന യോ ബഹുചീവരാദിലാഭീ ആചരിയോ അന്തേവാസികാനം ചീവരാദീനി ന സക്കോതി ദാതും, ധമ്മദാനേ പന അനിച്ചദുക്ഖാനത്തവചനമത്തമ്പി ന സക്കോതി. ഏതേഹി ഖുദ്ദതാദിധമ്മേഹി സമന്നാഗതത്താ തം ഖുദ്ദം ബാലം അനാഗതത്ഥം ഉസൂയകം ആചരിയം ഉപസേവമാനോ ‘‘പൂതിമച്ഛം കുസഗ്ഗേനാ’’തി (ഇതിവു. ൭൬; ജാ. ൧.൧൫.൧൮൩) വുത്തനയേന സയമ്പി ബാലോ ഹോതി. തസ്മാ ഇധ സാസനേ കിഞ്ചി അപ്പമത്തകമ്പി പരിയത്തിധമ്മം പടിവേധധമ്മം വാ അവിഭാവയിത്വാ ച അവിജാനിത്വാ ച യസ്സ ധമ്മേസു കങ്ഖാ, തം അതരിത്വാ മരണം ഉപേതീതി ഏവമസ്സ അത്ഥോ വേദിതബ്ബോ.

൩൨൨-൩. ഇദാനി തസ്സേവത്ഥസ്സ പാകടകരണത്ഥം ‘‘യഥാ നരോ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ ആപഗന്തി നദിം. മഹോദകന്തി ബഹുഉദകം. സലിലന്തി ഇതോ ചിതോ ച ഗതം, വിത്ഥിണ്ണന്തി വുത്തം ഹോതി. ‘‘സരിത’’ന്തിപി പാഠോ, സോ ഏവത്ഥോ. സീഘസോതന്തി ഹാരഹാരികം, വേഗവതിന്തി വുത്തം ഹോതി. കിം സോതി ഏത്ഥ ‘‘സോ വുയ്ഹമാനോ’’തി ഇമിനാ ച സോകാരേന തസ്സ നരസ്സ നിദ്ദിട്ഠത്താ നിപാതമത്തോ സോകാരോ. കിം സൂതി വുത്തം ഹോതി യഥാ ‘‘ന ഭവിസ്സാമി നാമ സോ, വിനസ്സിസ്സാമി നാമ സോ’’തി. ധമ്മന്തി പുബ്ബേ വുത്തം ദുവിധമേവ. അനിസാമയത്ഥന്തി അനിസാമേത്വാ അത്ഥം. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ പദതോ.

അധിപ്പായതോ പന യഥാ യോ കോചിദേവ നരോ വുത്തപ്പകാരം നദിം ഓതരിത്വാ തായ നദിയാ വുയ്ഹമാനോ അനുസോതഗാമീ സോതമേവ അനുഗച്ഛന്തോ പരേ പാരത്ഥികേ കിം സക്ഖതി പാരം നേതും. ‘‘സക്കതീ’’തിപി പാഠോ. തഥേവ ദുവിധമ്പി ധമ്മം അത്തനോ പഞ്ഞായ അവിഭാവയിത്വാ ബഹുസ്സുതാനഞ്ച സന്തികേ അത്ഥം അനിസാമേത്വാ സയം അവിഭാവിതത്താ അജാനന്തോ അനിസാമിതത്താ ച അവിതിണ്ണകങ്ഖോ പരേ കിം സക്ഖതി നിജ്ഝാപേതും പേക്ഖാപേതുന്തി ഏവമേത്ഥ അത്ഥോ ദട്ഠബ്ബോ. ‘‘സോ വത, ചുന്ദ, അത്തനാ പലിപപലിപന്നോ’’തിആദികഞ്ചേത്ഥ (മ. നി. ൧.൮൭) സുത്തപദം അനുസ്സരിതബ്ബം.

൩൨൪-൫. ഏവം ബാലസേവനായ ബാലസ്സ പരം നിജ്ഝാപേതും അസമത്ഥതായ പാകടകരണത്ഥം ഉപമം വത്വാ ഇദാനി ‘‘യോ താദിസം ഭജതി അപ്പമത്തോ’’തി ഏത്ഥ വുത്തസ്സ പണ്ഡിതസ്സ പരേ നിജ്ഝാപേതും സമത്ഥതായ പാകടകരണത്ഥം ‘‘യഥാപി നാവ’’ന്തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ ഫിയേനാതി ദബ്ബിപദരേന. രിത്തേനാതി വേളുദണ്ഡേന. തത്ഥാതി തസ്സം നാവായം. തത്രൂപയഞ്ഞൂതി തസ്സാ നാവായ ആഹരണപടിഹരണാദിഉപായജാനനേന മഗ്ഗപടിപാദനേന ഉപായഞ്ഞൂ. സിക്ഖിതസിക്ഖതായ സുകുസലഹത്ഥതായ ച കുസലോ. ഉപ്പന്നുപദ്ദവപടികാരസമത്ഥതായ മുതീമാ. വേദഗൂതി വേദസങ്ഖാതേഹി ചതൂഹി മഗ്ഗഞാണേഹി ഗതോ. ഭാവിതത്തോതി തായേവ മഗ്ഗഭാവനായ ഭാവിതചിത്തോ. ബഹുസ്സുതോതി പുബ്ബേ വുത്തനയേനേവ. അവേധധമ്മോതി അട്ഠഹി ലോകധമ്മേഹി അകമ്പനിയസഭാവോ. സോതാവധാനൂപനിസൂപപന്നേതി സോതഓദഹനേന ച മഗ്ഗഫലാനം ഉപനിസ്സയേന ച ഉപപന്നേ. സേസം ഉത്താനപദത്ഥമേവ. അധിപ്പായയോജനാപി സക്കാ പുരിമനയേനേവ ജാനിതുന്തി ന വിത്ഥാരിതാ.

൩൨൬. ഏവം പണ്ഡിതസ്സ പരേ നിജ്ഝാപേതും സമത്ഥഭാവപാകടകരണത്ഥം ഉപമം വത്വാ തസ്സാ പണ്ഡിതസേവനായ നിയോജേന്തോ ‘‘തസ്മാ ഹവേ’’തി ഇമം അവസാനഗാഥമാഹ. തത്രായം സങ്ഖേപത്ഥോ – യസ്മാ ഉപനിസ്സയസമ്പന്നാ പണ്ഡിതസേവനേന വിസേസം പാപുണന്തി, തസ്മാ ഹവേ സപ്പുരിസം ഭജേഥ. കീദിസം സപ്പുരിസം ഭജേഥ? മേധാവിനഞ്ചേവ ബഹുസ്സുതഞ്ച, പഞ്ഞാസമ്പത്തിയാ ച മേധാവിനം വുത്തപ്പകാരസുതദ്വയേന ച ബഹുസ്സുതം. താദിസഞ്ഹി ഭജമാനോ തേന ഭാസിതസ്സ ധമ്മസ്സ അഞ്ഞായ അത്ഥം ഏവം ഞത്വാ ച യഥാനുസിട്ഠം പടിപജ്ജമാനോ തായ പടിപത്തിയാ പടിവേധവസേന വിഞ്ഞാതധമ്മോ സോ മഗ്ഗഫലനിബ്ബാനപ്പഭേദം ലോകുത്തരസുഖം ലഭേഥ അധിഗച്ഛേയ്യ പാപുണേയ്യാതി അരഹത്തനികൂടേന ദേസനം സമാപേസീതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ ധമ്മസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൯. കിംസീലസുത്തവണ്ണനാ

൩൨൭. കിംസീലോതി കിംസീലസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ആയസ്മതോ സാരിപുത്തസ്സ ഗിഹിസഹായകോ ഏകോ ഥേരസ്സേവ പിതുനോ വങ്ഗന്തബ്രാഹ്മണസ്സ സഹായസ്സ ബ്രാഹ്മണസ്സ പുത്തോ സട്ഠികോടിഅധികം പഞ്ചസതകോടിധനം പരിച്ചജിത്വാ ആയസ്മതോ സാരിപുത്തത്ഥേരസ്സ സന്തികേ പബ്ബജിത്വാ സബ്ബം ബുദ്ധവചനം പരിയാപുണി. തസ്സ ഥേരോ ബഹുസോ ഓവദിത്വാ കമ്മട്ഠാനമദാസി, സോ തേന വിസേസം നാധിഗച്ഛതി. തതോ ഥേരോ ‘‘ബുദ്ധവേനേയ്യോ ഏസോ’’തി ഞത്വാ തം ആദായ ഭഗവതോ സന്തികം ഗന്ത്വാ തം ഭിക്ഖും ആരബ്ഭ പുഗ്ഗലം അനിയമേത്വാ ‘‘കിംസീലോ’’തി പുച്ഛി. അഥസ്സ ഭഗവാ തതോ പരം അഭാസി. തത്ഥ കിംസീലോതി കീദിസേന വാരിത്തസീലേന സമന്നാഗതോ, കീദിസപകതികോ വാ. കിംസമാചാരോതി കീദിസേന ചാരിത്തേന യുത്തോ. കാനി കമ്മാനി ബ്രൂഹയന്തി കാനി കായകമ്മാദീനി വഡ്ഢേന്തോ. നരോ സമ്മാ നിവിട്ഠസ്സാതി അഭിരതോ നരോ സാസനേ സമ്മാ പതിട്ഠിതോ ഭവേയ്യ. ഉത്തമത്ഥഞ്ച പാപുണേതി സബ്ബത്ഥാനം ഉത്തമം അരഹത്തഞ്ച പാപുണേയ്യാതി വുത്തം ഹോതി.

൩൨൮. തതോ ഭഗവാ ‘‘സാരിപുത്തോ അഡ്ഢമാസൂപസമ്പന്നോ സാവകപാരമിപ്പത്തോ, കസ്മാ ആദികമ്മികപുഥുജ്ജനപഞ്ഹം പുച്ഛതീ’’തി ആവജ്ജേന്തോ ‘‘സദ്ധിവിഹാരികം ആരബ്ഭാ’’തി ഞത്വാ പുച്ഛായ വുത്തം ചാരിത്തസീലം അവിഭജിത്വാവ തസ്സ സപ്പായവസേന ധമ്മം ദേസേന്തോ ‘‘വുഡ്ഢാപചായീ’’തിആദിമാഹ.

തത്ഥ പഞ്ഞാവുഡ്ഢോ, ഗുണവുഡ്ഢോ, ജാതിവുഡ്ഢോ, വയോവുഡ്ഢോതി ചത്താരോ വുഡ്ഢാ. ജാതിയാ ഹി ദഹരോപി ബഹുസ്സുതോ ഭിക്ഖു അപ്പസ്സുതമഹല്ലകഭിക്ഖൂനമന്തരേ ബാഹുസച്ചപഞ്ഞായ വുഡ്ഢത്താ പഞ്ഞാവുഡ്ഢോ. തസ്സ ഹി സന്തികേ മഹല്ലകഭിക്ഖൂപി ബുദ്ധവചനം പരിയാപുണന്തി, ഓവാദവിനിച്ഛയപഞ്ഹവിസ്സജ്ജനാനി ച പച്ചാസീസന്തി. തഥാ ദഹരോപി ഭിക്ഖു അധിഗമസമ്പന്നോ ഗുണവുഡ്ഢോ നാമ. തസ്സ ഹി ഓവാദേ പതിട്ഠായ മഹല്ലകാപി വിപസ്സനാഗബ്ഭം ഗഹേത്വാ അരഹത്തഫലം പാപുണന്തി. തഥാ ദഹരോപി രാജാ ഖത്തിയോ മുദ്ധാവസിത്തോ ബ്രാഹ്മണോ വാ സേസജനസ്സ വന്ദനാരഹതോ ജാതിവുഡ്ഢോ നാമ. സബ്ബോ പന പഠമജാതോ വയോവുഡ്ഢോ നാമ. തത്ഥ യസ്മാ പഞ്ഞായ സാരിപുത്തത്ഥേരസ്സ സദിസോ നത്ഥി ഠപേത്വാ ഭഗവന്തം, തഥാ ഗുണേനപി അഡ്ഢമാസേന സബ്ബസാവകപാരമീഞാണസ്സ പടിവിദ്ധത്താ. ജാതിയാപി സോ ബ്രാഹ്മണമഹാസാലകുലേ ഉപ്പന്നോ, തസ്മാ തസ്സ ഭിക്ഖുനോ വയേന സമാനോപി സോ ഇമേഹി തീഹി കാരണേഹി വുഡ്ഢോ. ഇമസ്മിം പനത്ഥേ പഞ്ഞാഗുണേഹി ഏവ വുഡ്ഢഭാവം സന്ധായ ഭഗവാ ആഹ – ‘‘വുഡ്ഢാപചായീ’’തി. തസ്മാ താദിസാനം വുഡ്ഢാനം അപചിതികരണേന വുഡ്ഢാപചായീ, തേസമേവ വുഡ്ഢാനം ലാഭാദീസു ഉസൂയവിഗമേന അനുസൂയകോ ച സിയാതി അയമാദിപാദസ്സ അത്ഥോ.

കാലഞ്ഞൂ ചസ്സാതി ഏത്ഥ പന രാഗേ ഉപ്പന്നേ തസ്സ വിനോദനത്ഥായ ഗരൂനം ദസ്സനം ഗച്ഛന്തോപി കാലഞ്ഞൂ, ദോസേ… മോഹേ… കോസജ്ജേ ഉപ്പന്നേ തസ്സ വിനോദനത്ഥായ ഗരൂനം ദസ്സനം ഗച്ഛന്തോപി കാലഞ്ഞൂ, യതോ ഏവം കാലഞ്ഞൂ ച അസ്സ ഗരൂനം ദസ്സനായ. ധമ്മിം കഥന്തി സമഥവിപസ്സനായുത്തം. ഏരയിതന്തി വുത്തം. ഖണഞ്ഞൂതി തസ്സാ കഥായ ഖണവേദീ, ദുല്ലഭോ വാ അയം ഈദിസായ കഥായ സവനക്ഖണോതി ജാനന്തോ. സുണേയ്യ സക്കച്ചാതി തം കഥം സക്കച്ചം സുണേയ്യ. ന കേവലഞ്ച തമേവ, അഞ്ഞാനിപി ബുദ്ധഗുണാദിപടിസംയുത്താനി സുഭാസിതാനി സക്കച്ചമേവ സുണേയ്യാതി അത്ഥോ.

൩൨൯. ‘‘കാലഞ്ഞൂ ചസ്സ ഗരൂനം ദസ്സനായാ’’തി ഏത്ഥ വുത്തനയഞ്ച അത്തനോ ഉപ്പന്നരാഗാദിവിനോദനകാലം ഞത്വാപി ഗരൂനം സന്തികം ഗച്ഛന്തോ കാലേന ഗച്ഛേ ഗരൂനം സകാസം, ‘‘അഹം കമ്മട്ഠാനികോ ധുതങ്ഗധരോ ചാ’’തി കത്വാ ന ചേതിയവന്ദനബോധിയങ്ഗണഭിക്ഖാചാരമഗ്ഗഅതിമജ്ഝന്ഹികവേലാദീസു യത്ഥ കത്ഥചി ഠിതമാചരിയം ദിസ്വാ പരിപുച്ഛനത്ഥായ ഉപസങ്കമേയ്യ, സകസേനാസനേ പന അത്തനോ ആസനേ നിസിന്നം വൂപസന്തദരഥം സല്ലക്ഖേത്വാ കമ്മട്ഠാനാദിവിധിപുച്ഛനത്ഥം ഉപസങ്കമേയ്യാതി അത്ഥോ. ഏവം ഉപസങ്കമന്തോപി ച ഥമ്ഭം നിരംകത്വാ നിവാതവുത്തി ഥദ്ധഭാവകരം മാനം വിനാസേത്വാ നീചവുത്തി പാദപുഞ്ഛനചോളകഛിന്നവിസാണുസഭഉദ്ധതദാഠസപ്പസദിസോ ഹുത്വാ ഉപസങ്കമേയ്യ. അഥ തേന ഗരുനാ വുത്തം അത്ഥം ധമ്മം…പേ… സമാചരേ ച. അത്ഥന്തി ഭാസിതത്ഥം. ധമ്മന്തി പാളിധമ്മം. സംയമന്തി സീലം. ബ്രഹ്മചരിയന്തി അവസേസസാസനബ്രഹ്മചരിയം. അനുസ്സരേ ചേവ സമാചരേ ചാതി അത്ഥം കഥിതോകാസേ അനുസ്സരേയ്യ, ധമ്മം സംയമം ബ്രഹ്മചരിയം കഥിതോകാസേ അനുസ്സരേയ്യ, അനുസ്സരണമത്തേനേവ ച അതുസ്സന്തോ തം സബ്ബമ്പി സമാചരേ സമാചരേയ്യ സമാദായ വത്തേയ്യ. താസം കഥാനം അത്തനി പവത്തനേ ഉസ്സുക്കം കരേയ്യാതി അത്ഥോ. ഏവം കരോന്തോ ഹി കിച്ചകരോ ഹോതി.

൩൩൦. തതോ പരഞ്ച ധമ്മാരാമോ ധമ്മരതോ ധമ്മേ ഠിതോ ധമ്മവിനിച്ഛയഞ്ഞൂ ഭവേയ്യ. സബ്ബപദേസു ചേത്ഥ ധമ്മോതി സമഥവിപസ്സനാ, ആരാമോ രതീതി ഏകോവ അത്ഥോ, ധമ്മേ ആരാമോ അസ്സാതി ധമ്മാരാമോ. ധമ്മേ രതോ, ന അഞ്ഞം പിഹേതീതി ധമ്മരതോ. ധമ്മേ ഠിതോ ധമ്മം വത്തനതോ. ധമ്മവിനിച്ഛയം ജാനാതി ‘‘ഇദം ഉദയഞാണം ഇദം വയഞാണ’’ന്തി ധമ്മവിനിച്ഛയഞ്ഞൂ, ഏവരൂപോ അസ്സ. അഥ യായം രാജകഥാദിതിരച്ഛാനകഥാ തരുണവിപസ്സകസ്സ ബഹിദ്ധാരൂപാദീസു അഭിനന്ദനുപ്പാദനേന തം സമഥവിപസ്സനാധമ്മം സന്ദൂസേതി, തസ്മാ ‘‘ധമ്മസന്ദോസവാദോ’’തി വുച്ചതി, തം നേവാചരേ ധമ്മസന്ദോസവാദം, അഞ്ഞദത്ഥു ആവാസഗോചരാദിസപ്പായാനി സേവന്തോ തച്ഛേഹി നീയേഥ സുഭാസിതേഹി. സമഥവിപസ്സനാപടിസംയുത്താനേവേത്ഥ തച്ഛാനി, തഥാരൂപേഹി സുഭാസിതേഹി നീയേഥ നീയേയ്യ, കാലം ഖേപേയ്യാതി അത്ഥോ.

൩൩൧. ഇദാനി ‘‘ധമ്മസന്ദോസവാദ’’ന്തി ഏത്ഥ അതിസങ്ഖേപേന വുത്തം സമഥവിപസ്സനായുത്തസ്സ ഭിക്ഖുനോ ഉപക്കിലേസം പാകടം കരോന്തോ തദഞ്ഞേനപി ഉപക്കിലേസേന സദ്ധിം ‘‘ഹസ്സം ജപ്പ’’ന്തി ഇമം ഗാഥമാഹ. ഹാസന്തിപി പാഠോ. വിപസ്സകേന ഹി ഭിക്ഖുനാ ഹസനീയസ്മിം വത്ഥുസ്മിം സിതമത്തമേവ കാതബ്ബം, നിരത്ഥകകഥാജപ്പോ ന ഭാസിതബ്ബോ, ഞാതിബ്യസനാദീസു പരിദേവോ ന കാതബ്ബോ, ഖാണുകണ്ടകാദിമ്ഹി മനോപദോസോ ന ഉപ്പാദേതബ്ബോ. മായാകതന്തി വുത്താ മായാ, തിവിധം കുഹനം, പച്ചയേസു ഗിദ്ധി, ജാതിആദീഹി മാനോ, പച്ചനീകസാതതാസങ്ഖാതോ സാരമ്ഭോ, ഫരുസവചനലക്ഖണം കക്കസം, രാഗാദയോ കസാവാ, അധിമത്തതണ്ഹാലക്ഖണാ മുച്ഛാതി ഇമേ ച ദോസാ സുഖകാമേന അങ്ഗാരകാസു വിയ, സുചികാമേന ഗൂഥഠാനം വിയ, ജീവിതുകാമേന ആസിവിസാദയോ വിയ ച പഹാതബ്ബാ. ഹിത്വാ ച ആരോഗ്യമദാദിവിഗമാ വീതമദേന ചിത്തവിക്ഖേപാഭാവാ ഠിതത്തേന ചരിതബ്ബം. ഏവം പടിപന്നോ ഹി സബ്ബുപക്കിലേസപരിസുദ്ധായ ഭാവനായ ന ചിരസ്സേവ അരഹത്തം പാപുണാതി. തേനാഹ ഭഗവാ – ‘‘ഹസ്സം ജപ്പം…പേ… ഠിതത്തോ’’തി.

൩൩൨. ഇദാനി യ്വായം ‘‘ഹസ്സം ജപ്പ’’ന്തിആദിനാ നയേന ഉപക്കിലേസോ വുത്തോ, തേന സമന്നാഗതോ ഭിക്ഖു യസ്മാ സാഹസോ ഹോതി അവീമംസകാരീ, രത്തോ രാഗവസേന ദുട്ഠോ ദോസവസേന ഗച്ഛതി, പമത്തോ ച ഹോതി കുസലാനം ധമ്മാനം ഭാവനായ അസാതച്ചകാരീ, തഥാരൂപസ്സ ച ‘‘സുണേയ്യ സക്കച്ച സുഭാസിതാനീ’’തിആദിനാ നയേന വുത്തോ ഓവാദോ നിരത്ഥകോ, തസ്മാ ഇമസ്സ സംകിലേസസ്സ പുഗ്ഗലാധിട്ഠാനായ ദേസനായ സുതാദിവുദ്ധിപടിപക്ഖഭാവം ദസ്സേന്തോ ‘‘വിഞ്ഞാതസാരാനീ’’തി ഇമം ഗാഥമാഹ.

തസ്സത്ഥോ – യാനി ഹേതാനി സമഥവിപസ്സനാപടിസംയുത്താനി സുഭാസിതാനി, തേസം വിജാനനം സാരോ. യദി വിഞ്ഞാതാനി സാധു, അഥ സദ്ദമത്തമേവ ഗഹിതം, ന കിഞ്ചി കതം ഹോതി, യേന ഏതാനി സുതമയേന ഞാണേന വിഞ്ഞായന്തി, തം സുതം, ഏതഞ്ച സുതമയഞാണം വിഞ്ഞാതസമാധിസാരം, തേസു വിഞ്ഞാതേസു ധമ്മേസു യോ സമാധി ചിത്തസ്സാവിക്ഖേപോ തഥത്തായ പടിപത്തി, അയമസ്സ സാരോ. ന ഹി വിജാനനമത്തേനേവ കോചി അത്ഥോ സിജ്ഝതി. യോ പനായം നരോ രാഗാദിവസേന വത്തനതോ സാഹസോ, കുസലാനം ധമ്മാനം ഭാവനായ അസാതച്ചകാരിതായ പമത്തോ, സോ സദ്ദമത്തഗ്ഗാഹീയേവ ഹോതി. തേന തസ്സ അത്ഥവിജാനനാഭാവതോ സാ സുഭാസിതവിജാനനപഞ്ഞാ ച, തഥത്തായ പടിപത്തിയാ അഭാവതോ സുതഞ്ച ന വഡ്ഢതീതി.

൩൩൩. ഏവം പമത്താനം സത്താനം പഞ്ഞാപരിഹാനിം സുതപരിഹാനിഞ്ച ദസ്സേത്വാ ഇദാനി അപ്പമത്താനം തദുഭയസാരാധിഗമം ദസ്സേന്തോ ആഹ – ‘‘ധമ്മേ ച യേ…പേ… സാരമജ്ഝഗൂ’’തി. തത്ഥ അരിയപ്പവേദിതോ ധമ്മോ നാമ സമഥവിപസ്സനാധമ്മോ. ഏകോപി ഹി ബുദ്ധോ സമഥവിപസ്സനാധമ്മം അദേസേത്വാ പരിനിബ്ബുതോ നാമ നത്ഥി. തസ്മാ ഏതസ്മിം ധമ്മേ ച യേ അരിയപ്പവേദിതേ രതാ നിരതാ അപ്പമത്താ സാതച്ചാനുയോഗിനോ, അനുത്തരാ തേ വചസാ മനസാ കമ്മുനാ ച, തേ ചതുബ്ബിധേന വചീസുചരിതേന തിവിധേന മനോസുചരിതേന തിവിധേന കായസുചരിതേന ച സമന്നാഗതത്താ വചസാ മനസാ കമ്മുനാ ച അനുത്തരാ, അവസേസസത്തേഹി അസമാ അഗ്ഗാവിസിട്ഠാ. ഏത്താവതാ സദ്ധിം പുബ്ബഭാഗസീലേന അരിയമഗ്ഗസമ്പയുത്തം സീലം ദസ്സേതി. ഏവം പരിസുദ്ധസീലാ തേ സന്തിസോരച്ചസമാധിസണ്ഠിതാ, സുതസ്സ പഞ്ഞായ ച സാരമജ്ഝഗൂ, യേ അരിയപ്പവേദിതേ ധമ്മേ രതാ, തേ ന കേവലം വാചാദീഹി അനുത്തരാ ഹോന്തി, അപിച ഖോ പന സന്തിസോരച്ചേ സമാധിമ്ഹി ച സണ്ഠിതാ ഹുത്വാ സുതസ്സ പഞ്ഞായ ച സാരമജ്ഝഗൂ അധിഗതാ ഇച്ചേവ വേദിതബ്ബാ. ആസംസായം ഭൂതവചനം. തത്ഥ സന്തീതി നിബ്ബാനം, സോരച്ചന്തി സുന്ദരേ രതഭാവേന യഥാഭൂതപടിവേധികാ പഞ്ഞാ, സന്തിയാ സോരച്ചന്തി സന്തിസോരച്ചം, നിബ്ബാനാരമ്മണായ മഗ്ഗപഞ്ഞായേതം അധിവചനം. സമാധീതി തംസമ്പയുത്തോവ മഗ്ഗസമാധി. സണ്ഠിതാതി തദുഭയേ പതിട്ഠിതാ. സുതപഞ്ഞാനം സാരം നാമ അരഹത്തഫലവിമുത്തി. വിമുത്തിസാരഞ്ഹി ഇദം ബ്രഹ്മചരിയം.

ഏവമേത്ഥ ഭഗവാ ധമ്മേന പുബ്ബഭാഗപടിപദം, ‘‘അനുത്തരാ വചസാ’’തിആദീഹി സീലക്ഖന്ധം, സന്തിസോരച്ചസമാധീഹി പഞ്ഞാക്ഖന്ധസമാധിക്ഖന്ധേതി തീഹിപി ഇമേഹി ഖന്ധേഹി അപരഭാഗപടിപദഞ്ച ദസ്സേത്വാ സുതപഞ്ഞാസാരേന അകുപ്പവിമുത്തിം ദസ്സേന്തോ അരഹത്തനികൂടേന ദേസനം സമാപേസി. ദേസനാപരിയോസാനേ ച സോ ഭിക്ഖു സോതാപത്തിഫലം പത്വാ പുന ന ചിരസ്സേവ അഗ്ഗഫലേ അരഹത്തേ പതിട്ഠാസീതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ കിംസീലസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൧൦. ഉട്ഠാനസുത്തവണ്ണനാ

൩൩൪. ഉട്ഠഹഥാതി ഉട്ഠാനസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഏകം സമയം ഭഗവാ സാവത്ഥിയം വിഹരന്തോ രത്തിം ജേതവനവിഹാരേ വസിത്വാ പുബ്ബണ്ഹസമയം ഭിക്ഖുസങ്ഘപരിവുതോ സാവത്ഥിയം പിണ്ഡായ ചരിത്വാ പാചീനദ്വാരേന നഗരാ നിക്ഖമിത്വാ മിഗാരമാതുപാസാദം അഗമാസി ദിവാവിഹാരത്ഥായ. ആചിണ്ണം കിരേതം ഭഗവതോ രത്തിം ജേതവനവിഹാരേ വസിത്വാ മിഗാരമാതുപാസാദേ ദിവാവിഹാരൂപഗമനം, രത്തിഞ്ച മിഗാരമാതുപാസാദേ വസിത്വാ ജേതവനേ ദിവാവിഹാരൂപഗമനം. കസ്മാ? ദ്വിന്നം കുലാനം അനുഗ്ഗഹത്ഥായ മഹാപരിച്ചാഗഗുണപരിദീപനത്ഥായ ച. മിഗാരമാതുപാസാദസ്സ ച ഹേട്ഠാ പഞ്ച കൂടാഗാരഗബ്ഭസതാനി ഹോന്തി, യേസു പഞ്ചസതാ ഭിക്ഖൂ വസന്തി. തത്ഥ യദാ ഭഗവാ ഹേട്ഠാപാസാദേ വസതി, തദാ ഭിക്ഖൂ ഭഗവതോ ഗാരവേന ഉപരിപാസാദം നാരുഹന്തി. തം ദിവസം പന ഭഗവാ ഉപരിപാസാദേ കൂടാഗാരഗബ്ഭം പാവിസി, തേന ഹേട്ഠാപാസാദേ പഞ്ചപി ഗബ്ഭസതാനി പഞ്ചസതാ ഭിക്ഖൂ പവിസിംസു. തേ ച സബ്ബേവ നവാ ഹോന്തി അധുനാഗതാ ഇമം ധമ്മവിനയം ഉദ്ധതാ ഉന്നളാ പാകതിന്ദ്രിയാ. തേ പവിസിത്വാ ദിവാസേയ്യം സുപിത്വാ സായം ഉട്ഠായ മഹാതലേ സന്നിപതിത്വാ ‘‘അജ്ജ ഭത്തഗ്ഗേ തുയ്ഹം കിം അഹോസി, ത്വം കത്ഥ അഗമാസി, അഹം ആവുസോ കോസലരഞ്ഞോ ഘരം, അഹം അനാഥപിണ്ഡികസ്സ, തത്ഥ ഏവരൂപോ ച ഏവരൂപോ ച ഭോജനവിധി അഹോസീ’’തി നാനപ്പകാരം ആമിസകഥം കഥേന്താ ഉച്ചാസദ്ദമഹാസദ്ദാ അഹേസും.

ഭഗവാ തം സദ്ദം സുത്വാ ‘‘ഇമേ മയാ സദ്ധിം വസന്താപി ഏവം പമത്താ, അഹോ അയുത്തകാരിനോ’’തി മഹാമോഗ്ഗല്ലാനത്ഥേരസ്സ ആഗമനം ചിന്തേസി. താവദേവ ആയസ്മാ മഹാമോഗ്ഗല്ലാനോ ഭഗവതോ ചിത്തം ഞത്വാ ഇദ്ധിയാ ആഗമ്മ പാദമൂലേ വന്ദമാനോയേവ അഹോസി. തതോ നം ഭഗവാ ആമന്തേസി – ‘‘ഏതേ തേ, മോഗ്ഗല്ലാന, സബ്രഹ്മചാരിനോ പമത്താ, സാധു നേ സംവേജേഹീ’’തി. ‘‘ഏവം ഭന്തേ’’തി ഖോ സോ ആയസ്മാ മഹാമോഗ്ഗല്ലാനോ ഭഗവതോ പടിസ്സുണിത്വാ താവദേവ ആപോകസിണം സമാപജ്ജിത്വാ കരീസഭൂമിയം ഠിതം മഹാപാസാദം നാവം വിയ മഹാവാതോ പാദങ്ഗുട്ഠകേന കമ്പേസി സദ്ധിം പതിട്ഠിതപഥവിപ്പദേസേന. അഥ തേ ഭിക്ഖൂ ഭീതാ വിസ്സരം കരോന്താ സകസകചീവരാനി ഛഡ്ഡേത്വാ ചതൂഹി ദ്വാരേഹി നിക്ഖമിംസു. ഭഗവാ തേസം അത്താനം ദസ്സേന്തോ അഞ്ഞേന ദ്വാരേന ഗന്ധകുടിം പവിസന്തോ വിയ അഹോസി, തേ ഭഗവന്തം ദിസ്വാ വന്ദിത്വാ അട്ഠംസു. ഭഗവാ ‘‘കിം, ഭിക്ഖവേ, ഭീതത്ഥാ’’തി പുച്ഛി, തേ ‘‘അയം, ഭന്തേ, മിഗാരമാതുപാസാദോ കമ്പിതോ’’തി ആഹംസു. ‘‘ജാനാഥ, ഭിക്ഖവേ, കേനാ’’തി? ‘‘ന ജാനാമ, ഭന്തേ’’തി. അഥ ഭഗവാ ‘‘തുമ്ഹാദിസാനം, ഭിക്ഖവേ, മുട്ഠസ്സതീനം അസമ്പജാനാനം പമാദവിഹാരീനം സംവേഗജനനത്ഥം മോഗ്ഗല്ലാനേന കമ്പിതോ’’തി വത്വാ തേസം ഭിക്ഖൂനം ധമ്മദേസനത്ഥം ഇമം സുത്തമഭാസി.

തത്ഥ ഉട്ഠഹഥാതി ആസനാ ഉട്ഠഹഥ ഘടഥ വായമഥ, മാ കുസീതാ ഹോഥ. നിസീദഥാതി പല്ലങ്കം ആഭുജിത്വാ കമ്മട്ഠാനാനുയോഗത്ഥായ നിസീദഥ. കോ അത്ഥോ സുപിതേന വോതി കോ തുമ്ഹാകം അനുപാദാപരിനിബ്ബാനത്ഥായ പബ്ബജിതാനം സുപിതേന അത്ഥോ. ന ഹി സക്കാ സുപന്തേന കോചി അത്ഥോ പാപുണിതും. ആതുരാനഞ്ഹി കാ നിദ്ദാ, സല്ലവിദ്ധാന രുപ്പതന്തി യത്ര ച നാമ അപ്പകേപി സരീരപ്പദേസേ ഉട്ഠിതേന ചക്ഖുരോഗാദിനാ രോഗേന ആതുരാനം ഏകദ്വങ്ഗുലമത്തമ്പി പവിട്ഠേന അയസല്ലഅട്ഠിസല്ലദന്തസല്ലവിസാണസല്ലകട്ഠസല്ലാനം അഞ്ഞതരേന സല്ലേന രുപ്പമാനാനം മനുസ്സാനം നിദ്ദാ നത്ഥി, തത്ഥ തുമ്ഹാകം സകലചിത്തസരീരസന്താനം ഭഞ്ജിത്വാ ഉപ്പന്നേഹി നാനപ്പകാരകിലേസരോഗേഹി ആതുരാനഞ്ഹി കാ നിദ്ദാ രാഗസല്ലാദീഹി ച പഞ്ചഹി സല്ലേഹി അന്തോഹദയം പവിസിയ വിദ്ധത്താ സല്ലവിദ്ധാനം രുപ്പതം.

൩൩൫. ഏവം വത്വാ പുന ഭഗവാ ഭിയ്യോസോമത്തായ തേ ഭിക്ഖൂ ഉസ്സാഹേന്തോ സംവേജേന്തോ ച ആഹ – ‘‘ഉട്ഠഹഥ…പേ… വസാനുഗേ’’തി. തത്രായം സാധിപ്പായയോജനാ അത്ഥവണ്ണനാ – ഏവം കിലേസസല്ലവിദ്ധാനഞ്ഹി വോ, ഭിക്ഖവേ, കാലോ പബുജ്ഝിതും. കിം കാരണം? മണ്ഡപേയ്യമിദം, ഭിക്ഖവേ, ബ്രഹ്മചരിയം, സത്ഥാ സമ്മുഖീഭൂതോ, ഇതോ പുബ്ബേ പന വോ ദീഘരത്തം സുത്തം, ഗിരീസു സുത്തം, നദീസു സുത്തം, സമേസു സുത്തം, വിസമേസു സുത്തം, രുക്ഖഗ്ഗേസുപി സുത്തം അദസ്സനാ അരിയസച്ചാനം, തസ്മാ തസ്സാ നിദ്ദായ അന്തകിരിയത്ഥം ഉട്ഠഹഥ നിസീദഥ ദള്ഹം സിക്ഖഥ സന്തിയാ.

തത്ഥ പുരിമപാദസ്സത്ഥോ വുത്തനയോ ഏവ. ദുതിയപാദേ പന സന്തീതി തിസ്സോ സന്തിയോ – അച്ചന്തസന്തി, തദങ്ഗസന്തി, സമ്മുതിസന്തീതി, നിബ്ബാനവിപസ്സനാദിട്ഠിഗതാനമേതം അധിവചനം. ഇധ പന അച്ചന്തസന്തി നിബ്ബാനമധിപ്പേതം, തസ്മാ നിബ്ബാനത്ഥം ദള്ഹം സിക്ഖഥ, അസിഥിലപരക്കമാ ഹുത്വാ സിക്ഖഥാതി വുത്തം ഹോതി. കിം കാരണം? മാ വോ പമത്തേ വിഞ്ഞായ, മച്ചുരാജാ അമോഹയിത്ഥ വസാനുഗേ, മാ തുമ്ഹേ ‘‘പമത്താ ഏതേ’’തി ഏവം ഞത്വാ മച്ചുരാജപരിയായനാമോ മാരോ വസാനുഗേ അമോഹയിത്ഥ, യഥാ തസ്സ വസം ഗച്ഛഥ, ഏവം വസാനുഗേ കരോന്തോ മാ അമോഹയിത്ഥാതി വുത്തം ഹോതി.

൩൩൬. യതോ തസ്സ വസം അനുപഗച്ഛന്താ യായ ദേവാ മനുസ്സാ ച…പേ… സമപ്പിതാ, യായ ദേവാ ച മനുസ്സാ ച അത്ഥികാ രൂപസദ്ദഗന്ധരസഫോട്ഠബ്ബത്ഥികാ, തം രൂപാദിം സിതാ നിസ്സിതാ അല്ലീനാ ഹുത്വാ തിട്ഠന്തി, തരഥ സമതിക്കമഥ ഏതം നാനപ്പകാരേസു വിസയേസു വിസടവിത്ഥിണ്ണവിസാലത്താ വിസത്തികം ഭവഭോഗതണ്ഹം. ഖണോ വോ മാ ഉപച്ചഗാ, അയം തുമ്ഹാകം സമണധമ്മകരണക്ഖണോ മാ അതിക്കമി. യേസഞ്ഹി അയമേവരൂപോ ഖണോ അതിക്കമതി, യേ ച ഇമം ഖണം അതിക്കമന്തി, തേ ഖണാതീതാ ഹി സോചന്തി നിരയമ്ഹി സമപ്പിതാ, നിരസ്സാദട്ഠേന നിരയസഞ്ഞിതേ ചതുബ്ബിധേപി അപായേ പതിട്ഠിതാ ‘‘അകതം വത നോ കല്യാണ’’ന്തിആദിനാ നയേന സോചന്തി.

൩൩൭. ഏവം ഭഗവാ തേ ഭിക്ഖൂ ഉസ്സാഹേത്വാ സംവേജേത്വാ ച ഇദാനി തേസം തം പമാദവിഹാരം വിഗരഹിത്വാ സബ്ബേവ തേ അപ്പമാദേ നിയോജേന്തോ ‘‘പമാദോ രജോ’’തി ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്ഥ പമാദോതി സങ്ഖേപതോ സതിവിപ്പവാസോ, സോ ചിത്തമലിനട്ഠേന രജോ. തം പമാദമനുപതിതോ പമാദാനുപതിതോ, പമാദാനുപതിതത്താ അപരാപരുപ്പന്നോ പമാദോ ഏവ, സോപി രജോ. ന ഹി കദാചി പമാദോ നാമ അരജോ അത്ഥി. തേന കിം ദീപേതി? മാ തുമ്ഹേ ‘‘ദഹരാ താവ മയം പച്ഛാ ജാനിസ്സാമാ’’തി വിസ്സാസമാപജ്ജിത്ഥ. ദഹരകാലേപി ഹി പമാദോ രജോ, മജ്ഝിമകാലേപി ഥേരകാലേപി പമാദാനുപതിതത്താ മഹാരജോ സങ്കാരകൂടോ ഏവ ഹോതി, യഥാ ഘരേ ഏകദ്വേദിവസികോ രജോ രജോ ഏവ, വഡ്ഢമാനോ പന ഗണവസ്സികോ സങ്കാരകൂടോ ഏവ ഹോതി. ഏവം സന്തേപി പന പഠമവയേ ബുദ്ധവചനം പരിയാപുണിത്വാ ഇതരവയേസു സമണധമ്മം കരോന്തോ, പഠമവയേ വാ പരിയാപുണിത്വാ മജ്ഝിമവയേ സുണിത്വാ പച്ഛിമവയേ സമണധമ്മം കരോന്തോപി ഭിക്ഖു പമാദവിഹാരീ ന ഹോതി അപ്പമാദാനുലോമപടിപദം പടിപന്നത്താ. യോ പന സബ്ബവയേസു പമാദവിഹാരീ ദിവാസേയ്യം ആമിസകഥഞ്ച അനുയുത്തോ, സേയ്യഥാപി തുമ്ഹേ, തസ്സേവ സോ പഠമവയേ പമാദോ രജോ, ഇതരവയേസു പമാദാനുപതിതോ മഹാപമാദോ ച മഹാരജോ ഏവാതി.

ഏവം തേസം പമാദവിഹാരം വിഗരഹിത്വാ അപ്പമാദേ നിയോജേന്തോ ആഹ – ‘‘അപ്പമാദേന വിജ്ജായ, അബ്ബഹേ സല്ലമത്തനോ’’തി, തസ്സത്ഥോ – യസ്മാ ഏവമേസോ സബ്ബദാപി പമാദോ രജോ, തസ്മാ സതിഅവിപ്പവാസസങ്ഖാതേന അപ്പമാദേന ആസവാനം ഖയഞാണസങ്ഖാതായ ച വിജ്ജായ പണ്ഡിതോ കുലപുത്തോ ഉദ്ധരേ അത്തനോ ഹദയനിസ്സിതം രാഗാദിപഞ്ചവിധം സല്ലന്തി അരഹത്തനികൂടേന ദേസനം സമാപേസി. ദേസനാപരിയോസാനേ സംവേഗമാപജ്ജിത്വാ തമേവ ധമ്മദേസനം മനസി കരിത്വാ പച്ചവേക്ഖമാനാ വിപസ്സനം ആരഭിത്വാ പഞ്ചസതാപി തേ ഭിക്ഖൂ അരഹത്തേ പതിട്ഠഹിംസൂതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ ഉട്ഠാനസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൧൧. രാഹുലസുത്തവണ്ണനാ

൩൩൮. കച്ചി അഭിണ്ഹസംവാസാതി രാഹുലസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഭഗവാ സമ്മാസമ്ബോധിം അഭിസമ്ബുജ്ഝിത്വാ ബോധിമണ്ഡതോ അനുപുബ്ബേന കപിലവത്ഥും ഗന്ത്വാ തത്ഥ രാഹുലകുമാരേന ‘‘ദായജ്ജം മേ സമണ ദേഹീ’’തി ദായജ്ജം യാചിതോ സാരിപുത്തത്ഥേരം ആണാപേസി – ‘‘രാഹുലകുമാരം പബ്ബാജേഹീ’’തി. തം സബ്ബം ഖന്ധകട്ഠകഥായം (മഹാവ. അട്ഠ. ൧൦൫) വുത്തനയേനേവ ഗഹേതബ്ബം. ഏവം പബ്ബജിതം പന രാഹുലകുമാരം വുഡ്ഢിപ്പത്തം സാരിപുത്തത്ഥേരോവ ഉപസമ്പാദേസി, മഹാമോഗ്ഗല്ലാനത്ഥേരോ അസ്സ കമ്മവാചാചരിയോ അഹോസി. തം ഭഗവാ ‘‘അയം കുമാരോ ജാതിആദിസമ്പന്നോ, സോ ജാതിഗോത്തകുലവണ്ണപോക്ഖരതാദീനി നിസ്സായ മാനം വാ മദം വാ മാ അകാസീ’’തി ദഹരകാലതോ പഭുതി യാവ ന അരിയഭൂമിം പാപുണി, താവ ഓവദന്തോ അഭിണ്ഹം ഇമം സുത്തമഭാസി. തസ്മാ ചേതം സുത്തപരിയോസാനേപി വുത്തം ‘‘ഇത്ഥം സുദം ഭഗവാ ആയസ്മന്തം രാഹുലം ഇമാഹി ഗാഥാഹി അഭിണ്ഹം ഓവദതീ’’തി. തത്ഥ പഠമഗാഥായം അയം സങ്ഖേപത്ഥോ ‘‘കച്ചി ത്വം, രാഹുല, അഭിണ്ഹം സംവാസഹേതു ജാതിആദീനം അഞ്ഞതരേന വത്ഥുനാ ന പരിഭവസി പണ്ഡിതം, ഞാണപദീപസ്സ ധമ്മദേസനാപദീപസ്സ ച ധാരണതോ ഉക്കാധാരോ മനുസ്സാനം കച്ചി അപചിതോ തയാ, കച്ചി നിച്ചം പൂജിതോ തയാ’’തി ആയസ്മന്തം സാരിപുത്തം സന്ധായ ഭണതി.

൩൩൯. ഏവം വുത്തേ ആയസ്മാ രാഹുലോ ‘‘നാഹം ഭഗവാ നീചപുരിസോ വിയ സംവാസഹേതു മാനം വാ മദം വാ കരോമീ’’തി ദീപേന്തോ ഇമം പടിഗാഥമാഹ ‘‘നാഹം അഭിണ്ഹസംവാസാ’’തി. സാ ഉത്താനത്ഥാ ഏവ.

൩൪൦. തതോ നം ഭഗവാ ഉത്തരിം ഓവദന്തോ പഞ്ച കാമഗുണേതിആദികാ അവസേസഗാഥായോ ആഹ. തത്ഥ യസ്മാ പഞ്ച കാമഗുണാ സത്താനം പിയരൂപാ പിയജാതികാ അതിവിയ സത്തേഹി ഇച്ഛിതാ പത്ഥിതാ, മനോ ച നേസം രമയന്തി, തേ ചായസ്മാ രാഹുലോ ഹിത്വാ സദ്ധായ ഘരാ നിക്ഖന്തോ, ന രാജാഭിനീതോ, ന ചോരാഭിനീതോ, ന ഇണട്ടോ, ന ഭയട്ടോ, ന ജീവികാപകതോ, തസ്മാ നം ഭഗവാ ‘‘പഞ്ച കാമഗുണേ ഹിത്വാ, പിയരൂപേ മനോരമേ, സദ്ധായ ഘരാ നിക്ഖമ്മാ’’തി സമുത്തേജേത്വാ ഇമസ്സ നേക്ഖമ്മസ്സ പതിരൂപായ പടിപത്തിയാ നിയോജേന്തോ ആഹ – ‘‘ദുക്ഖസ്സന്തകരോ ഭവാ’’തി.

തത്ഥ സിയാ ‘‘നനു ചായസ്മാ ദായജ്ജം പത്ഥേന്തോ ബലക്കാരേന പബ്ബാജിതോ, അഥ കസ്മാ ഭഗവാ ആഹ – ‘സദ്ധായ ഘരാ നിക്ഖമ്മാ’’’തി വുച്ചതേ – നേക്ഖമ്മാധിമുത്തത്താ. അയഞ്ഹി ആയസ്മാ ദീഘരത്തം നേക്ഖമ്മാധിമുത്തോ പദുമുത്തരസമ്മാസമ്ബുദ്ധസ്സ പുത്തം ഉപരേവതം നാമ സാമണേരം ദിസ്വാ സങ്ഖോ നാമ നാഗരാജാ ഹുത്വാ സത്ത ദിവസേ ദാനം ദത്വാ തഥാഭാവം പത്ഥേത്വാ തതോ പഭുതി പത്ഥനാസമ്പന്നോ അഭിനീഹാരസമ്പന്നോ സതസഹസ്സകപ്പേ പാരമിയോ പൂരേത്വാ അന്തിമഭവം ഉപപന്നോ. ഏവം നേക്ഖമ്മാധിമുത്തതഞ്ചസ്സ ഭഗവാ ജാനാതി. തഥാഗതബലഞ്ഞതരഞ്ഹി ഏതം ഞാണം. തസ്മാ ആഹ – ‘‘സദ്ധായ ഘരാ നിക്ഖമ്മാ’’തി. അഥ വാ ദീഘരത്തം സദ്ധായേവ ഘരാ നിക്ഖമ്മ ഇദാനി ദുക്ഖസ്സന്തകരോ ഭവാതി അയമേത്ഥ അധിപ്പായോ.

൩൪൧. ഇദാനിസ്സ ആദിതോ പഭുതി വട്ടദുക്ഖസ്സ അന്തകിരിയായ പടിപത്തിം ദസ്സേതും ‘‘മിത്തേ ഭജസ്സു കല്യാണേ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ സീലാദീഹി അധികാ കല്യാണമിത്താ നാമ, തേ ഭജന്തോ ഹിമവന്തം നിസ്സായ മഹാസാലാ മൂലാദീഹി വിയ സീലാദീഹി വഡ്ഢതി. തേനാഹ – ‘‘മിത്തേ ഭജസ്സു കല്യാണേ’’തി. പന്തഞ്ച സയനാസനം, വിവിത്തം അപ്പനിഗ്ഘോസന്തി യഞ്ച സയനാസനം പന്തം ദൂരം വിവിത്തം അപ്പാകിണ്ണം അപ്പനിഗ്ഘോസം, യത്ഥ മിഗസൂകരാദിസദ്ദേന അരഞ്ഞസഞ്ഞാ ഉപ്പജ്ജതി, തഥാരൂപം സയനാസനഞ്ച ഭജസ്സു. മത്തഞ്ഞൂ ഹോഹി ഭോജനേതി പമാണഞ്ഞൂ ഹോഹി, പടിഗ്ഗഹണമത്തം പരിഭോഗമത്തഞ്ച ജാനാഹീതി അത്ഥോ. തത്ഥ പടിഗ്ഗഹണമത്തഞ്ഞുനാ ദേയ്യധമ്മേപി അപ്പേ ദായകേപി അപ്പം ദാതുകാമേ അപ്പമേവ ഗഹേതബ്ബം, ദേയ്യധമ്മേ അപ്പേ ദായകേ പന ബഹും ദാതുകാമേപി അപ്പമേവ ഗഹേതബ്ബം, ദേയ്യധമ്മേ പന ബഹുതരേ ദായകേപി അപ്പം ദാതുകാമേ അപ്പമേവ ഗഹേതബ്ബം, ദേയ്യധമ്മേപി ബഹുതരേ ദായകേപി ബഹും ദാതുകാമേ അത്തനോ ബലം ജാനിത്വാ ഗഹേതബ്ബം. അപിച മത്തായേവ വണ്ണിതാ ഭഗവതാതി പരിഭോഗമത്തഞ്ഞുനാ പുത്തമംസം വിയ അക്ഖബ്ഭഞ്ജനമിവ ച യോനിസോ മനസി കരിത്വാ ഭോജനം പരിഭുഞ്ജിതബ്ബന്തി.

൩൪൨. ഏവമിമായ ഗാഥായ ബ്രഹ്മചരിയസ്സ ഉപകാരഭൂതായ കല്യാണമിത്തസേവനായ നിയോജേത്വാ സേനാസനഭോജനമുഖേന ച പച്ചയപരിഭോഗപാരിസുദ്ധിസീലേ സമാദപേത്വാ ഇദാനി യസ്മാ ചീവരാദീസു തണ്ഹായ മിച്ഛാആജീവോ ഹോതി, തസ്മാ തം പടിസേധേത്വാ ആജീവപാരിസുദ്ധിസീലേ സമാദപേന്തോ ‘‘ചീവരേ പിണ്ഡപാതേ ചാ’’തി ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്ഥ പച്ചയേതി ഗിലാനപ്പച്ചയേ. ഏതേസൂതി ഏതേസു ചതൂസു ചീവരാദീസു ഭിക്ഖൂനം തണ്ഹുപ്പാദവത്ഥൂസു. തണ്ഹം മാകാസീതി ‘‘ഹിരികോപീനപടിച്ഛാദനാദിഅത്ഥമേവ തേ ചത്താരോ പച്ചയാ നിച്ചാതുരാനം പുരിസാനം പടികാരഭൂതാ ജജ്ജരഘരസ്സേവിമസ്സ അതിദുബ്ബലസ്സ കായസ്സ ഉപത്ഥമ്ഭഭൂതാ’’തിആദിനാ നയേന ആദീനവം പസ്സന്തോ തണ്ഹം മാ ജനേസി, അജനേന്തോ അനുപ്പാദേന്തോ വിഹരാഹീതി വുത്തം ഹോതി. കിം കാരണം? മാ ലോകം പുനരാഗമി. ഏതേസു ഹി തണ്ഹം കരോന്തോ തണ്ഹായ ആകഡ്ഢിയമാനോ പുനപി ഇമം ലോകം ആഗച്ഛതി. സോ ത്വം ഏതേസു തണ്ഹം മാകാസി, ഏവം സന്തേ ന പുന ഇമം ലോകം ആഗമിസ്സസീതി.

ഏവം വുത്തേ ആയസ്മാ രാഹുലോ ‘‘ചീവരേ തണ്ഹം മാകാസീതി മം ഭഗവാ ആഹാ’’തി ചീവരപടിസംയുത്താനി ദ്വേ ധുതങ്ഗാനി സമാദിയി പംസുകൂലികങ്ഗഞ്ച, തേചീവരികങ്ഗഞ്ച. ‘‘പിണ്ഡപാതേ തണ്ഹം മാകാസീതി മം ഭഗവാ ആഹാ’’തി പിണ്ഡപാതപടിസംയുത്താനി പഞ്ച ധുതങ്ഗാനി സമാദിയി – പിണ്ഡപാതികങ്ഗം, സപദാനചാരികങ്ഗം, ഏകാസനികങ്ഗം, പത്തപിണ്ഡികങ്ഗം, ഖലുപച്ഛാഭത്തികങ്ഗന്തി. ‘‘സേനാസനേ തണ്ഹം മാകാസീതി മം ഭഗവാ ആഹാ’’തി സേനാസനപടിസംയുത്താനി ഛ ധുതങ്ഗാനി സമാദിയി – ആരഞ്ഞികങ്ഗം, അബ്ഭോകാസികങ്ഗം, രുക്ഖമൂലികങ്ഗം, യഥാസന്ഥതികങ്ഗം, സോസാനികങ്ഗം, നേസജ്ജികങ്ഗന്തി. ‘‘ഗിലാനപ്പച്ചയേ തണ്ഹം മാകാസീതി മം ഭഗവാ ആഹാ’’തി സബ്ബപ്പച്ചയേസു യഥാലാഭം യഥാബലം യഥാസാരുപ്പന്തി തീഹി സന്തോസേഹി സന്തുട്ഠോ അഹോസി, യഥാ തം സുബ്ബചോ കുലപുത്തോ പദക്ഖിണഗ്ഗാഹീ അനുസാസനിന്തി.

൩൪൩. ഏവം ഭഗവാ ആയസ്മന്തം രാഹുലം ആജീവപാരിസുദ്ധിസീലേ സമാദപേത്വാ ഇദാനി അവസേസസീലേ സമഥവിപസ്സനാസു ച സമാദപേതും ‘‘സംവുതോ പാതിമോക്ഖസ്മി’’ന്തിആദിമാഹ. തത്ഥ സംവുതോ പാതിമോക്ഖസ്മിന്തി ഏത്ഥ ഭവസ്സൂതി പാഠസേസോ. ഭവാതി അന്തിമപദേന വാ സമ്ബന്ധോ വേദിതബ്ബോ, തഥാ ദുതിയപദേ. ഏവമേതേഹി ദ്വീഹി വചനേഹി പാതിമോക്ഖസംവരസീലേ, ഇന്ദ്രിയസംവരസീലേ ച സമാദപേസി. പാകടവസേന ചേത്ഥ പഞ്ചിന്ദ്രിയാനി വുത്താനി. ലക്ഖണതോ പന ഛട്ഠമ്പി വുത്തംയേവ ഹോതീതി വേദിതബ്ബം. സതി കായഗതാ ത്യത്ഥൂതി ഏവം ചതുപാരിസുദ്ധിസീലേ പതിട്ഠിതസ്സ തുയ്ഹം ചതുധാതുവവത്ഥാനചതുബ്ബിധസമ്പജഞ്ഞാനാപാനസ്സതിആഹാരേപടികൂലസഞ്ഞാഭാവനാദിഭേദാ കായഗതാ സതി അത്ഥു ഭവതു, ഭാവേഹി നന്തി അത്ഥോ. നിബ്ബിദാബഹുലോ ഭവാതി സംസാരവട്ടേ ഉക്കണ്ഠനബഹുലോ സബ്ബലോകേ അനഭിരതസഞ്ഞീ ഹോഹീതി അത്ഥോ.

൩൪൪. ഏത്താവതാ നിബ്ബേധഭാഗിയം ഉപചാരഭൂമിം ദസ്സേത്വാ ഇദാനി അപ്പനാഭൂമിം ദസ്സേന്തോ ‘‘നിമിത്തം പരിവജ്ജേഹീ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ നിമിത്തന്തി രാഗട്ഠാനിയം സുഭനിമിത്തം. തേനേവ നം പരതോ വിസേസേന്തോ ആഹ – ‘‘സുഭം രാഗൂപസഞ്ഹിത’’ന്തി. പരിവജ്ജേഹീതി അമനസികാരേന പരിച്ചജാഹി. അസുഭായ ചിത്തം ഭാവേഹീതി യഥാ സവിഞ്ഞാണകേ അവിഞ്ഞാണകേ വാ കായേ അസുഭഭാവനാ സമ്പജ്ജതി, ഏവം ചിത്തം ഭാവേഹി. ഏകഗ്ഗം സുസമാഹിതന്തി ഉപചാരസമാധിനാ ഏകഗ്ഗം, അപ്പനാസമാധിനാ സുസമാഹിതം. യഥാ തേ ഈദിസം ചിത്തം ഹോതി, തഥാ നം ഭാവേഹീതി അത്ഥോ.

൩൪൫. ഏവമസ്സ അപ്പനാഭൂമിം ദസ്സേത്വാ വിപസ്സനം ദസ്സേന്തോ ‘‘അനിമിത്ത’’ന്തിആദിമാഹ. തത്ഥ അനിമിത്തഞ്ച ഭാവേഹീതി ഏവം നിബ്ബേധഭാഗിയേന സമാധിനാ സമാഹിതചിത്തോ വിപസ്സനം ഭാവേഹീതി വുത്തം ഹോതി. വിപസ്സനാ ഹി ‘‘അനിച്ചാനുപസ്സനാഞാണം നിച്ചനിമിത്തതോ വിമുച്ചതീതി അനിമിത്തോ വിമോക്ഖോ’’തിആദിനാ നയേന രാഗനിമിത്താദീനം വാ അഗ്ഗഹണേന അനിമിത്തവോഹാരം ലഭതി. യഥാഹ –

‘‘സോ ഖ്വാഹം, ആവുസോ, സബ്ബനിമിത്താനം അമനസികാരാ അനിമിത്തം ചേതോസമാധിം ഉപസമ്പജ്ജ വിഹരാമി. തസ്സ മയ്ഹം, ആവുസോ, ഇമിനാ വിഹാരേന വിഹരതോ നിമിത്താനുസാരി വിഞ്ഞാണം ഹോതീ’’തി (സം. നി. ൪.൩൪൦).

മാനാനുസയമുജ്ജഹാതി ഇമായ അനിമിത്തഭാവനായ അനിച്ചസഞ്ഞം പടിലഭിത്വാ ‘‘അനിച്ചസഞ്ഞിനോ, മേഘിയ, അനത്തസഞ്ഞാ സണ്ഠാതി, അനത്തസഞ്ഞീ അസ്മിമാനസമുഗ്ഘാതം പാപുണാതീ’’തി ഏവമാദിനാ (അ. നി. ൯.൩; ഉദാ. ൩൧) അനുക്കമേന മാനാനുസയം ഉജ്ജഹ പജഹ പരിച്ചജാഹീതി അത്ഥോ. തതോ മാനാഭിസമയാ, ഉപസന്തോ ചരിസ്സസീതി അഥേവം അരിയമഗ്ഗേന മാനസ്സ അഭിസമയാ ഖയാ വയാ പഹാനാ പടിനിസ്സഗ്ഗാ ഉപസന്തോ നിബ്ബുതോ സീതിഭൂതോ സബ്ബദരഥപരിളാഹവിരഹിതോ യാവ അനുപാദിസേസായ നിബ്ബാനധാതുയാ പരിനിബ്ബാസി, താവ സുഞ്ഞതാനിമിത്താപ്പണിഹിതാനം അഞ്ഞതരഞ്ഞതരേന ഫലസമാപത്തിവിഹാരേന ചരിസ്സസി വിഹരിസ്സസീതി അരഹത്തനികൂടേന ദേസനം നിട്ഠാപേസി.

തതോ പരം ‘‘ഇത്ഥം സുദം ഭഗവാ’’തിആദി സങ്ഗീതികാരകാനം വചനം. തത്ഥ ഇത്ഥം സുദന്തി ഇത്ഥം സു ഇദം, ഏവമേവാതി വുത്തം ഹോതി. സേസമേത്ഥ ഉത്താനത്ഥമേവ. ഏവം ഓവദിയമാനോ ചായസ്മാ രാഹുലോ പരിപാകഗതേസു വിമുത്തിപരിപാചനിയേസു ധമ്മേസു ചൂളരാഹുലോവാദസുത്തപരിയോസാനേ അനേകേഹി ദേവതാസഹസ്സേഹി സദ്ധിം അരഹത്തേ പതിട്ഠാസീതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ രാഹുലസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൧൨. നിഗ്രോധകപ്പസുത്ത-(വങ്ഗീസസുത്ത)-വണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി നിഗ്രോധകപ്പസുത്തം, ‘‘വങ്ഗീസസുത്ത’’ന്തിപി വുച്ചതി. കാ ഉപ്പത്തി? അയമേവ യാസ്സ നിദാനേ വുത്താ. തത്ഥ ഏവം മേതിആദീനി വുത്തത്ഥാനേവ, യതോ താനി അഞ്ഞാനി ച തഥാവിധാനി ഛഡ്ഡേത്വാ അവുത്തനയമേവ വണ്ണയിസ്സാമ. അഗ്ഗാളവേ ചേതിയേതി ആളവിയം അഗ്ഗചേതിയേ. അനുപ്പന്നേ ഹി ഭഗവതി അഗ്ഗാളവഗോതമകാദീനി അനേകാനി ചേതിയാനി അഹേസും യക്ഖനാഗാദീനം ഭവനാനി. താനി ഉപ്പന്നേ ഭഗവതി മനുസ്സാ വിനാസേത്വാ വിഹാരേ അകംസു, തേനേവ ച നാമേന വോഹരിംസു. തതോ അഗ്ഗാളവചേതിയസങ്ഖാതേ വിഹാരേ വിഹരതീതി വുത്തം ഹോതി. ആയസ്മതോ വങ്ഗീസസ്സാതി ഏത്ഥ ആയസ്മാതി പിയവചനം, വങ്ഗീസോതി തസ്സ ഥേരസ്സ നാമം. സോ ജാതിതോ പഭുതി ഏവം വേദിതബ്ബോ – സോ കിര പരിബ്ബാജകസ്സ പുത്തോ പരിബ്ബാജികായ കുച്ഛിമ്ഹി ജാതോ അഞ്ഞതരം വിജ്ജം ജാനാതി, യസ്സാനുഭാവേന ഛവസീസം ആകോടേത്വാ സത്താനം ഗതിം ജാനാതി. മനുസ്സാപി സുദം അത്തനോ ഞാതീനം കാലകതാനം സുസാനതോ സീസാനി ആനേത്വാ തം തേസം ഗതിം പുച്ഛന്തി. സോ ‘‘അസുകനിരയേ നിബ്ബത്തോ, അസുകമനുസ്സലോകേ’’തി വദതി. തേ തേന വിമ്ഹിതാ തസ്സ ബഹും ധനം ദേന്തി. ഏവം സോ സകലജമ്ബുദീപേ പാകടോ അഹോസി.

സോ സതസഹസ്സകപ്പം പൂരിതപാരമീ അഭിനീഹാരസമ്പന്നോ പഞ്ചഹി പുരിസസഹസ്സേഹി പരിവുതോ ഗാമനിഗമജനപദരാജധാനീസു വിചരന്തോ സാവത്ഥിം അനുപ്പത്തോ. തേന ച സമയേന ഭഗവാ സാവത്ഥിയം വിഹരതി, സാവത്ഥിവാസിനോ പുരേഭത്തം ദാനം ദത്വാ പച്ഛാഭത്തം സുനിവത്ഥാ സുപാരുതാ പുപ്ഫഗന്ധാദീനി ഗഹേത്വാ ധമ്മസ്സവനത്ഥായ ജേതവനം ഗച്ഛന്തി. സോ തേ ദിസ്വാ ‘‘മഹാജനകായോ കുഹിം ഗച്ഛതീ’’തി പുച്ഛി. അഥസ്സ തേ ആചിക്ഖിംസു – ‘‘ബുദ്ധോ ലോകേ ഉപ്പന്നോ, സോ ബഹുജനഹിതായ ധമ്മം ദേസേതി, തത്ഥ ഗച്ഛാമാ’’തി. സോപി തേഹി സദ്ധിം സപരിവാരോ ഗന്ത്വാ ഭഗവതാ സദ്ധിം സമ്മോദിത്വാ ഏകമന്തം നിസീദി. അഥ നം ഭഗവാ ആമന്തേസി – ‘‘കിം, വങ്ഗീസ, ജാനാസി കിര താദിസം വിജ്ജം, യായ സത്താനം ഛവസീസാനി ആകോടേത്വാ ഗതിം പവേദേസീ’’തി? ‘‘ഏവം, ഭോ ഗോതമ, ജാനാമീ’’തി. ഭഗവാ നിരയേ നിബ്ബത്തസ്സ സീസം ആഹരാപേത്വാ ദസ്സേസി, സോ നഖേന ആകോടേത്വാ ‘‘നിരയേ നിബ്ബത്തസ്സ സീസം ഭോ ഗോതമാ’’തി ആഹ. ഏവം സബ്ബഗതിനിബ്ബത്താനം സീസാനി ദസ്സേസി, സോപി തഥേവ ഞത്വാ ആരോചേസി. അഥസ്സ ഭഗവാ ഖീണാസവസീസം ദസ്സേസി, സോ പുനപ്പുനം ആകോടേത്വാ ന അഞ്ഞാസി. തതോ ഭഗവാ ‘‘അവിസയോ തേ ഏത്ഥ വങ്ഗീസ, മമേവേസോ വിസയോ, ഖീണാസവസീസ’’ന്തി വത്വാ ഇമം ഗാഥമഭാസി –

‘‘ഗതീ മിഗാനം പവനം, ആകാസോ പക്ഖിനം ഗതി;

വിഭവോ ഗതി ധമ്മാനം, നിബ്ബാനം അരഹതോ ഗതീ’’തി. (പരി. ൩൩൯);

വങ്ഗീസോ ഗാഥം സുത്വാ ‘‘ഇമം മേ, ഭോ ഗോതമ, വിജ്ജം ദേഹീ’’തി ആഹ. ഭഗവാ ‘‘നായം വിജ്ജാ അപബ്ബജിതാനം സമ്പജ്ജതീ’’തി ആഹ. സോ ‘‘പബ്ബാജേത്വാ വാ മം, ഭോ ഗോതമ, യം വാ ഇച്ഛസി, തം കത്വാ ഇമം വിജ്ജം ദേഹീ’’തി ആഹ. തദാ ച ഭഗവതോ നിഗ്രോധകപ്പത്ഥേരോ സമീപേ ഹോതി, തം ഭഗവാ ആണാപേസി – ‘‘തേന ഹി, നിഗ്രോധകപ്പ, ഇമം പബ്ബാജേഹീ’’തി. സോ തം പബ്ബാജേത്വാ തചപഞ്ചകകമ്മട്ഠാനം ആചിക്ഖി. വങ്ഗീസോ അനുപുബ്ബേന പടിസമ്ഭിദാപ്പത്തോ അരഹാ അഹോസി. ഏതദഗ്ഗേ ച ഭഗവതാ നിദ്ദിട്ഠോ ‘‘ഏതദഗ്ഗം, ഭിക്ഖവേ, മമ സാവകാനം ഭിക്ഖൂനം പടിഭാനവന്താനം യദിദം വങ്ഗീസോ’’തി (അ. നി. ൧.൨൧൨).

ഏവം സമുദാഗതസ്സ ആയസ്മതോ വങ്ഗീസസ്സ ഉപജ്ഝായോ വജ്ജാവജ്ജാദിഉപനിജ്ഝായനേന ഏവം ലദ്ധവോഹാരോ നിഗ്രോധകപ്പോ നാമ ഥേരോ. കപ്പോതി തസ്സ ഥേരസ്സ നാമം, നിഗ്രോധമൂലേ പന അരഹത്തം അധിഗതത്താ ‘‘നിഗ്രോധകപ്പോ’’തി ഭഗവതാ വുത്തോ. തതോ നം ഭിക്ഖൂപി ഏവം വോഹരന്തി. സാസനേ ഥിരഭാവം പത്തോതി ഥേരോ. അഗ്ഗാളവേ ചേതിയേ അചിരപരിനിബ്ബുതോ ഹോതീതി തസ്മിം ചേതിയേ അചിരപരിനിബ്ബുതോ ഹോതി. രഹോഗതസ്സ പടിസല്ലീനസ്സാതി ഗണമ്ഹാ വൂപകട്ഠത്താ രഹോഗതസ്സ കായേന, പടിസല്ലീനസ്സ ചിത്തേന തേഹി തേഹി വിസയേഹി പടിനിവത്തിത്വാ സല്ലീനസ്സ. ഏവം ചേതസോ പരിവിതക്കോ ഉദപാദീതി ഇമിനാ ആകാരേന വിതക്കോ ഉപ്പജ്ജി. കസ്മാ പന ഉദപാദീതി. അസമ്മുഖത്താ ദിട്ഠാസേവനത്താ ച. അയഞ്ഹി തസ്സ പരിനിബ്ബാനകാലേ ന സമ്മുഖാ അഹോസി, ദിട്ഠപുബ്ബഞ്ചാനേന അസ്സ ഹത്ഥകുക്കുച്ചാദിപുബ്ബാസേവനം, താദിസഞ്ച അഖീണാസവാനമ്പി ഹോതി ഖീണാസവാനമ്പി പുബ്ബപരിചയേന.

തഥാ ഹി പിണ്ഡോലഭാരദ്വാജോ പച്ഛാഭത്തം ദിവാവിഹാരത്ഥായ ഉദേനസ്സ ഉയ്യാനമേവ ഗച്ഛതി പുബ്ബേ രാജാ ഹുത്വാ തത്ഥ പരിചാരേസീതി ഇമിനാ പുബ്ബപരിചയേന, ഗവമ്പതിത്ഥേരോ താവതിംസഭവനേ സുഞ്ഞം ദേവവിമാനം ഗച്ഛതി ദേവപുത്തോ ഹുത്വാ തത്ഥ പരിചാരേസീതി ഇമിനാ പുബ്ബപരിചയേന. പിലിന്ദവച്ഛോ ഭിക്ഖൂ വസലവാദേന സമുദാചരതി അബ്ബോകിണ്ണാനി പഞ്ച ജാതിസതാനി ബ്രാഹ്മണോ ഹുത്വാ തഥാ അഭാസീതി ഇമിനാ പുബ്ബപരിചയേന. തസ്മാ അസമ്മുഖത്താ ദിട്ഠാസേവനത്താ ചസ്സ ഏവം ചേതസോ പരിവിതക്കോ ഉദപാദി ‘‘പരിനിബ്ബുതോ നു ഖോ മേ ഉപജ്ഝായോ, ഉദാഹു നോ പരിനിബ്ബുതോ’’തി. തതോ പരം ഉത്താനത്ഥമേവ. ഏകംസം ചീവരം കത്വാതി ഏത്ഥ പന പുന സണ്ഠാപനേന ഏവം വുത്തം. ഏകംസന്തി ച വാമംസം പാരുപിത്വാ ഠിതസ്സേതം അധിവചനം. യതോ യഥാ വാമംസം പാരുപിത്വാ ഠിതം ഹോതി, തഥാ ചീവരം കത്വാതി ഏവമസ്സത്ഥോ വേദിതബ്ബോ. സേസം പാകടമേവ.

൩൪൬. അനോമപഞ്ഞന്തി ഓമം വുച്ചതി പരിത്തം ലാമകം, ന ഓമപഞ്ഞം, അനോമപഞ്ഞം, മഹാപഞ്ഞന്തി അത്ഥോ. ദിട്ഠേവ ധമ്മേതി പച്ചക്ഖമേവ, ഇമസ്മിംയേവ അത്തഭാവേതി വാ അത്ഥോ. വിചികിച്ഛാനന്തി ഏവരൂപാനം പരിവിതക്കാനം. ഞാതോതി പാകടോ. യസസ്സീതി ലാഭപരിവാരസമ്പന്നോ അഭിനിബ്ബുതത്തോതി ഗുത്തചിത്തോ അപരിഡയ്ഹമാനചിത്തോ വാ.

൩൪൭. തയാ കതന്തി നിഗ്രോധമൂലേ നിസിന്നത്താ ‘‘നിഗ്രോധകപ്പോ’’തി വദതാ തയാ കതന്തി യഥാ അത്തനാ ഉപലക്ഖേതി, തഥാ ഭണതി. ഭഗവാ പന ന നിസിന്നത്താ ഏവ തം തഥാ ആലപി, അപിച ഖോ തത്ഥ അരഹത്തം പത്തത്താ. ബ്രാഹ്മണസ്സാതി ജാതിം സന്ധായ ഭണതി. സോ കിര ബ്രാഹ്മണമഹാസാലകുലാ പബ്ബജിതോ. നമസ്സം അചരീതി നമസ്സമാനോ വിഹാസി. മുത്യപേക്ഖോതി നിബ്ബാനസങ്ഖാതം വിമുത്തിം അപേക്ഖമാനോ, നിബ്ബാനം പത്ഥേന്തോതി വുത്തം ഹോതി. ദള്ഹധമ്മദസ്സീതി ഭഗവന്തം ആലപതി. ദള്ഹധമ്മോ ഹി നിബ്ബാനം അഭിജ്ജനട്ഠേന, തഞ്ച ഭഗവാ ദസ്സേതി. തസ്മാ തം ‘‘ദള്ഹധമ്മദസ്സീ’’തി ആഹ.

൩൪൮. സക്യാതിപി ഭഗവന്തമേവ കുലനാമേന ആലപതി. മയമ്പി സബ്ബേതി നിരവസേസപരിസം സങ്ഗണ്ഹിത്വാ അത്താനം ദസ്സേന്തോ ഭണതി. സമന്തചക്ഖൂതിപി ഭഗവന്തമേവ സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ഞാണേന ആലപതി. സമവട്ഠിതാതി സമ്മാ അവട്ഠിതാ ആഭോഗം കത്വാ ഠിതാ. നോതി അമ്ഹാകം. സവനായാതി ഇമസ്സ പഞ്ഹസ്സ വേയ്യാകരണസ്സവനത്ഥായ. സോതാതി സോതിന്ദ്രിയാനി. തുവം നോ സത്ഥാ ത്വമനുത്തരോസീതി ഥുതിവചനമത്തമേവേതം.

൩൪൯. ഛിന്ദേവ നോ വിചികിച്ഛന്തി അകുസലവിചികിച്ഛായ നിബ്ബിചികിച്ഛോ സോ, വിചികിച്ഛാപതിരൂപകം പന തം പരിവിതക്കം സന്ധായേവമാഹ. ബ്രൂഹി മേതന്തി ബ്രൂഹി മേ ഏതം, യം മയാ യാചിതോസി ‘‘തം സാവകം സക്യ, മയമ്പി സബ്ബേ അഞ്ഞാതുമിച്ഛാമാ’’തി, ബ്രൂവന്തോ ച തം ബ്രാഹ്മണം പരിനിബ്ബുതം വേദയ ഭൂരിപഞ്ഞ മജ്ഝേവ നോ ഭാസ, പരിനിബ്ബുതം ഞത്വാ മഹാപഞ്ഞം ഭഗവാ മജ്ഝേവ അമ്ഹാകം സബ്ബേസം ഭാസ, യഥാ സബ്ബേവ മയം ജാനേയ്യാമ. സക്കോവ ദേവാന സഹസ്സനേത്തോതി ഇദം പന ഥുതിവചനമേവ. അപിചസ്സ അയം അധിപ്പായോ – യഥാ സക്കോ സഹസ്സനേത്തോ ദേവാനം മജ്ഝേ തേഹി സക്കച്ചം സമ്പടിച്ഛിതവചനോ ഭാസതി, ഏവം അമ്ഹാകം മജ്ഝേ അമ്ഹേഹി സമ്പടിച്ഛിതവചനോ ഭാസാതി.

൩൫൦. യേ കേചീതി ഇമമ്പി ഗാഥം ഭഗവന്തം ഥുനന്തോയേവ വത്തുകാമതം ജനേതും ഭണതി. തസ്സത്ഥോ യേ കേചി അഭിജ്ഝാദയോ ഗന്ഥാ തേസം അപ്പഹാനേ മോഹവിചികിച്ഛാനം പഹാനാഭാവതോ ‘‘മോഹമഗ്ഗാ’’തി ച ‘‘അഞ്ഞാണപക്ഖാ’’തി ച ‘‘വിചികിച്ഛട്ഠാനാ’’തി ച വുച്ചന്തി. സബ്ബേ തേ തഥാഗതം പത്വാ തഥാഗതസ്സ ദേസനാബലേന വിദ്ധംസിതാ ന ഭവന്തി നസ്സന്തി. കിം കാരണം? ചക്ഖുഞ്ഹി ഏതം പരമം നരാനം, യസ്മാ തഥാഗതോ സബ്ബഗന്ഥവിധമനപഞ്ഞാചക്ഖുജനനതോ നരാനം പരമം ചക്ഖുന്തി വുത്തം ഹോതി.

൩൫൧. നോ ചേ ഹി ജാതൂതി ഇമമ്പി ഗാഥം ഥുനന്തോയേവ വത്തുകാമതം ജനേന്തോവ ഭണതി. തത്ഥ ജാതൂതി ഏകംസവചനം. പുരിസോതി ഭഗവന്തം സന്ധായാഹ. ജോതിമന്തോതി പഞ്ഞാജോതിസമന്നാഗതാ സാരിപുത്താദയോ. ഇദം വുത്തം ഹോതി – യദി ഭഗവാ യഥാ പുരത്ഥിമാദിഭേദോ വാതോ അബ്ഭഘനം വിഹനതി, ഏവം ദേസനാവേഗേന കിലേസേ ന വിഹനേയ്യ. തഥാ യഥാ അബ്ഭഘനേന നിവുതോ ലോകോ തമോവ ഹോതി ഏകന്ധകാരോ, ഏവം അഞ്ഞാണനിവുതോപി തമോവസ്സ. യേപി ഇമേ ദാനി ജോതിമന്തോ ഖായന്തി സാരിപുത്താദയോ, തേപി നരാ ന തപേയ്യുന്തി.

൩൫൨. ധീരാ ചാതി ഇമമ്പി ഗാഥം പുരിമനയേനേവ ഭണതി. തസ്സത്ഥോ ധീരാ ച പണ്ഡിതാ പുരിസാ പജ്ജോതകരാ ഭവന്തി, പഞ്ഞാപജ്ജോതം ഉപ്പാദേന്തി. തസ്മാ അഹം തം വീര പധാനവീരിയസമന്നാഗതോ ഭഗവാ തഥേവ മഞ്ഞേ ധീരോതി ച പജ്ജോതകരോത്വേവ ച മഞ്ഞാമി. മയഞ്ഹി വിപസ്സിനം സബ്ബധമ്മേ യഥാഭൂതം പസ്സന്തം ഭഗവന്തം ജാനന്താ ഏവ ഉപാഗമുമ്ഹാ, തസ്മാ പരിസാസു നോ ആവികരോഹി കപ്പം, നിഗ്രോധകപ്പം ആചിക്ഖ പകാസേഹീതി.

൩൫൩. ഖിപ്പന്തി ഇമമ്പി ഗാഥം പുരിമനയേനേവ ഭണതി. തസ്സത്ഥോ ഖിപ്പം ഗിരം ഏരയ ലഹും അചിരായമാനോ വചനം ഭാസ, വഗ്ഗും മനോരമം ഭഗവാ. യഥാ സുവണ്ണഹംസോ ഗോചരപടിക്കന്തോ ജാതസ്സരവനസണ്ഡം ദിസ്വാ ഗീവം പഗ്ഗയ്ഹ ഉച്ചാരേത്വാ രത്തതുണ്ഡേന സണികം അതരമാനോ വഗ്ഗും ഗിരം നികൂജതി നിച്ഛാരേതി, ഏവമേവ ത്വമ്പി സണികം നികൂജ, ഇമിനാ മഹാപുരിസലക്ഖണഞ്ഞതരേന ബിന്ദുസ്സരേന സുവികപ്പിതേന സുട്ഠുവികപ്പിതേന അഭിസങ്ഖതേന. ഏതേ മയം സബ്ബേവ ഉജുഗതാ അവിക്ഖിത്തമാനസാ ഹുത്വാ തവ നികൂജിതം സുണോമാതി.

൩൫൪. പഹീനജാതിമരണന്തി ഇമമ്പി ഗാഥം പുരിമനയേനേവ ഭണതി. തത്ഥ ന സേസേതീതി അസേസോ, തം അസേസം. സോതാപന്നാദയോ വിയ കിഞ്ചി അസേസേത്വാ പഹീനജാതിമരണന്തി വുത്തം ഹോതി. നിഗ്ഗയ്ഹാതി സുട്ഠു യാചിത്വാ നിബന്ധിത്വാ. ധോനന്തി ധുതസബ്ബപാപം. വദേസ്സാമീതി കഥാപേസ്സാമി ധമ്മം. ന കാമകാരോ ഹി പുഥുജ്ജനാനന്തി പുഥുജ്ജനാനമേവ ഹി കാമകാരോ നത്ഥി, യം പത്ഥേന്തി ഞാതും വാ വത്തും വാ, തം ന സക്കോന്തി. സങ്ഖേയ്യകാരോ ച തഥാഗതാനന്തി തഥാഗതാനം പന വീമംസകാരോ പഞ്ഞാപുബ്ബങ്ഗമാ കിരിയാ. തേ യം പത്ഥേന്തി ഞാതും വാ വത്തും വാ, തം സക്കോന്തീതി അധിപ്പായോ.

൩൫൫. ഇദാനി തം സങ്ഖേയ്യകാരം പകാസേന്തോ ‘‘സമ്പന്നവേയ്യാകരണ’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – തഥാ ഹി തവ ഭഗവാ ഇദം സമുജ്ജുപഞ്ഞസ്സ തത്ഥ തത്ഥ സമുഗ്ഗഹീതം വുത്തം പവത്തിതം സമ്പന്നവേയ്യാകരണം, ‘‘സന്തതിമഹാമത്തോ സത്തതാലമത്തം അബ്ഭുഗ്ഗന്ത്വാ പരിനിബ്ബായിസ്സതി, സുപ്പബുദ്ധോ സക്കോ സത്തമേ ദിവസേ പഥവിം പവിസിസ്സതീ’’തി ഏവമാദീസു അവിപരീതം ദിട്ഠം. തതോ പന സുട്ഠുതരം അഞ്ജലിം പണാമേത്വാ ആഹ – അയമഞ്ജലീ പച്ഛിമോ സുപ്പണാമിതോ, അയമപരോപി അഞ്ജലീ സുട്ഠുതരം പണാമിതോ. മാ മോഹയീതി മാ നോ അകഥനേന മോഹയി ജാനം ജാനന്തോ കപ്പസ്സ ഗതിം. അനോമപഞ്ഞാതി ഭഗവന്തം ആലപതി.

൩൫൬. പരോവരന്തി ഇമം പന ഗാഥം അപരേനപി പരിയായേന അമോഹനമേവ യാചന്തോ ആഹ. തത്ഥ പരോവരന്തി ലോകിയലോകുത്തരവസേന സുന്ദരാസുന്ദരം ദൂരേസന്തികം വാ. അരിയധമ്മന്തി ചതുസച്ചധമ്മം. വിദിത്വാതി പടിവിജ്ഝിത്വാ. ജാനന്തി സബ്ബം ഞേയ്യധമ്മം ജാനന്തോ. വാചാഭികങ്ഖാമീതി യഥാ ഘമ്മനി ഘമ്മതത്തോ പുരിസോ കിലന്തോ തസിതോ വാരിം, ഏവം തേ വാചം അഭികങ്ഖാമി. സുതം പവസ്സാതി സുതസങ്ഖാതം സദ്ദായതനം പവസ്സ പഗ്ഘര മുഞ്ച പവത്തേഹി. ‘‘സുതസ്സ വസ്സാ’’തിപി പാഠോ, വുത്തപ്പകാരസ്സ സദ്ദായതനസ്സ വുട്ഠിം വസ്സാതി അത്ഥോ.

൩൫൭. ഇദാനി യാദിസം വാചം അഭികങ്ഖതി, തം പകാസേന്തോ –

‘‘യദത്ഥികം ബ്രഹ്മചരിയം അചരീ,

കപ്പായനോ കച്ചിസ്സ തം അമോഘം;

നിബ്ബായി സോ ആദു സഉപാദിസേസോ,

യഥാ വിമുത്തോ അഹു തം സുണോമാ’’തി. –

ഗാഥമാഹ. തത്ഥ കപ്പായനോതി കപ്പമേവ പൂജാവസേന ഭണതി. യഥാ വിമുത്തോതി ‘‘കിം അനുപാദിസേസായ നിബ്ബാനധാതുയാ യഥാ അസേക്ഖാ, ഉദാഹു ഉപാദിസേസായ യഥാ സേക്ഖാ’’തി പുച്ഛതി. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

൩൫൮. ഏവം ദ്വാദസഹി ഗാഥാഹി യാചിതോ ഭഗവാ തം വിയാകരോന്തോ –

‘‘അച്ഛേച്ഛി തണ്ഹം ഇധ നാമരൂപേ, (ഇതി ഭഗവാ)

കണ്ഹസ്സ സോതം ദീഘരത്താനുസയിതം;

അതാരി ജാതിം മരണം അസേസം,

ഇച്ചബ്രവീ ഭഗവാ പഞ്ചസേട്ഠോ’’തി. –

ഗാഥമാഹ. തത്ഥ പുരിമപദസ്സ താവ അത്ഥോ – യാപി ഇമസ്മിം നാമരൂപേ കാമതണ്ഹാദിഭേദാ തണ്ഹാദീഘരത്തം അപ്പഹീനട്ഠേന അനുസയിതാ കണ്ഹനാമകസ്സ മാരസ്സ ‘‘സോത’’ന്തിപി വുച്ചതി, തം കണ്ഹസ്സ സോതഭൂതം ദീഘരത്താനുസയിതം ഇധ നാമരൂപേ തണ്ഹം കപ്പായനോ ഛിന്ദീതി. ഇതി ഭഗവാതി ഇദം പനേത്ഥ സങ്ഗീതികാരാനം വചനം. അതാരി ജാതിം മരണം അസേസന്തി സോ തം തണ്ഹം ഛേത്വാ അസേസം ജാതിമരണം അതാരി, അനുപാദിസേസായ നിബ്ബാനധാതുയാ പരിനിബ്ബായീതി ദസ്സേതി. ഇച്ചബ്രവീ ഭഗവാ പഞ്ചസേട്ഠോതി വങ്ഗീസേന പുട്ഠോ ഭഗവാ ഏതദവോച പഞ്ചന്നം പഠമസിസ്സാനം പഞ്ചവഗ്ഗിയാനം സേട്ഠോ, പഞ്ചഹി വാ സദ്ധാദീഹി ഇന്ദ്രിയേഹി, സീലാദീഹി വാ ധമ്മക്ഖന്ധേഹി അതിവിസിട്ഠേഹി ചക്ഖൂഹി ച സേട്ഠോതി സങ്ഗീതികാരാനമേവിദം വചനം.

൩൫൯. ഏവം വുത്തേ ഭഗവതോ ഭാസിതമഭിനന്ദമാനസോ വങ്ഗീസോ ‘‘ഏസ സുത്വാ’’തിആദിഗാഥായോ ആഹ. തത്ഥ പഠമഗാഥായ ഇസിസത്തമാതി ഭഗവാ ഇസി ച സത്തമോ ച ഉത്തമട്ഠേന വിപസ്സീസിഖീവേസ്സഭൂകകുസന്ധകോണാഗമനകസ്സപനാമകേ ഛ ഇസയോ അത്തനാ സഹ സത്ത കരോന്തോ പാതുഭൂതോതിപി ഇസിസത്തമോ, തം ആലപന്തോ ആഹ. ന മം വഞ്ചേസീതി യസ്മാ പരിനിബ്ബുതോ, തസ്മാ തസ്സ പരിനിബ്ബുതഭാവം ഇച്ഛന്തം മം ന വഞ്ചേസി, ന വിസംവാദേസീതി അത്ഥോ. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

൩൬൦. ദുതിയഗാഥായ യസ്മാ മുത്യപേക്ഖോ വിഹാസി, തസ്മാ തം സന്ധായാഹ ‘‘യഥാവാദീ തഥാകാരീ, അഹു ബുദ്ധസ്സ സാവകോ’’തി. മച്ചുനോ ജാലം തതന്തി തേഭൂമകവട്ടേ വിത്ഥതം മാരസ്സ തണ്ഹാജാലം. മായാവിനോതി ബഹുമായസ്സ. ‘‘തഥാ മായാവിനോ’’തിപി കേചി പഠന്തി, തേസം യോ അനേകാഹി മായാഹി അനേകക്ഖത്തുമ്പി ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമി, തസ്സ തഥാ മായാവിനോതി അധിപ്പായോ.

൩൬൧. തതിയഗാഥായ ആദീതി കാരണം. ഉപാദാനസ്സാതി വട്ടസ്സ. വട്ടഞ്ഹി ഉപാദാതബ്ബട്ഠേന ഇധ ‘‘ഉപാദാന’’ന്തി വുത്തം, തസ്സേവ ഉപാദാനസ്സ ആദിം അവിജ്ജാതണ്ഹാദിഭേദം കാരണം അദ്ദസ കപ്പോതി ഏവം വത്തും വട്ടതി ഭഗവാതി അധിപ്പായേന വദതി. അച്ചഗാ വതാതി അതിക്കന്തോ വത. മച്ചുധേയ്യന്തി മച്ചു ഏത്ഥ ധിയതീതി മച്ചുധേയ്യം, തേഭൂമകവട്ടസ്സേതം അധിവചനം. തം സുദുത്തരം മച്ചുധേയ്യം അച്ചഗാ വതാതി വേദജാതോ ഭണതി. സേസമേത്ഥ പാകടമേവാതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ നിഗ്രോധകപ്പസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൧൩. സമ്മാപരിബ്ബാജനീയസുത്ത-(മഹാസമയസുത്ത)-വണ്ണനാ

൩൬൨. പുച്ഛാമി മുനിം പഹൂതപഞ്ഞന്തി സമ്മാപരിബ്ബാജനീയസുത്തം, ‘‘മഹാസമയസുത്ത’’ന്തിപി വുച്ചതി മഹാസമയദിവസേ കഥിതത്താ. കാ ഉപ്പത്തി? പുച്ഛാവസികാ ഉപ്പത്തി. നിമ്മിതബുദ്ധേന ഹി പുട്ഠോ ഭഗവാ ഇമം സുത്തമഭാസി, തം സദ്ധിം പുച്ഛായ ‘‘സമ്മാപരിബ്ബാജനീയസുത്ത’’ന്തി വുച്ചതി. അയമേത്ഥ സങ്ഖേപോ, വിത്ഥാരതോ പന സാകിയകോലിയാനം ഉപ്പത്തിതോ പഭുതി പോരാണേഹി വണ്ണീയതി.

തത്രായം ഉദ്ദേസമഗ്ഗവണ്ണനാ – പഠമകപ്പികാനം കിര രഞ്ഞോ മഹാസമ്മതസ്സ രോജോ നാമ പുത്തോ അഹോസി. രോജസ്സ വരരോജോ, വരരോജസ്സ കല്യാണോ, കല്യാണസ്സ വരകല്യാണോ, വരകല്യാണസ്സ മന്ധാതാ, മന്ധാതുസ്സ വരമന്ധാതാ, വരമന്ധാതുസ്സ ഉപോസഥോ, ഉപോസഥസ്സ വരോ, വരസ്സ ഉപവരോ, ഉപവരസ്സ മഘദേവോ, മഘദേവസ്സ പരമ്പരാ ചതുരാസീതി ഖത്തിയസഹസ്സാനി അഹേസും. തേസം പരതോ തയോ ഓക്കാകവംസാ അഹേസും. തേസു തതിയഓക്കാകസ്സ പഞ്ച മഹേസിയോ അഹേസും – ഹത്ഥാ, ചിത്താ, ജന്തു, ജാലിനീ, വിസാഖാതി. ഏകേകിസ്സാ പഞ്ച പഞ്ച ഇത്ഥിസതാനി പരിവാരാ. സബ്ബജേട്ഠായ ചത്താരോ പുത്താ – ഓക്കാമുഖോ, കരകണ്ഡു, ഹത്ഥിനികോ, സിനിപുരോതി; പഞ്ച ധീതരോ – പിയാ, സുപ്പിയാ, ആനന്ദാ, വിജിതാ, വിജിതസേനാതി. ഏവം സാ നവ പുത്തേ ലഭിത്വാ കാലമകാസി.

അഥ രാജാ അഞ്ഞം ദഹരം അഭിരൂപം രാജധീതരം ആനേത്വാ അഗ്ഗമഹേസിട്ഠാനേ ഠപേസി. സാപി ജന്തും നാമ ഏകം പുത്തം വിജായി. തം ജന്തുകുമാരം പഞ്ചമദിവസേ അലങ്കരിത്വാ രഞ്ഞോ ദസ്സേസി. രാജാ തുട്ഠോ മഹേസിയാ വരം അദാസി. സാ ഞാതകേഹി സദ്ധിം മന്തേത്വാ പുത്തസ്സ രജ്ജം യാചി. രാജാ ‘‘നസ്സ വസലി, മമ പുത്താനം അന്തരായമിച്ഛസീ’’തി നാദാസി. സാ പുനപ്പുനം രഹോ രാജാനം പരിതോസേത്വാ ‘‘ന, മഹാരാജ, മുസാവാദോ വട്ടതീ’’തിആദീനി വത്വാ യാചതി ഏവ. അഥ രാജാ പുത്തേ ആമന്തേസി – ‘‘അഹം, താതാ, തുമ്ഹാകം കനിട്ഠം ജന്തുകുമാരം ദിസ്വാ തസ്സ മാതുയാ സഹസാ വരം അദാസിം. സാ പുത്തസ്സ രജ്ജം പരിണാമേതും ഇച്ഛതി. തുമ്ഹേ മമച്ചയേന ആഗന്ത്വാ രജ്ജം കാരേയ്യാഥാ’’തി അട്ഠഹി അമച്ചേഹി സദ്ധിം ഉയ്യോജേസി. തേ ഭഗിനിയോ ആദായ ചതുരങ്ഗിനിയാ സേനായ നഗരാ നിക്ഖമിംസു. ‘‘കുമാരാ പിതുഅച്ചയേന ആഗന്ത്വാ രജ്ജം കാരേസ്സന്തി, ഗച്ഛാമ നേ ഉപട്ഠഹാമാ’’തി ചിന്തേത്വാ ബഹൂ മനുസ്സാ അനുബന്ധിംസു. പഠമദിവസേ യോജനമത്താ സേനാ അഹോസി, ദുതിയദിവസേ ദ്വിയോജനമത്താ, തതിയദിവസേ തിയോജനമത്താ. കുമാരാ ചിന്തേസും – ‘‘മഹാ അയം ബലകായോ, സചേ മയം കഞ്ചി സാമന്തരാജാനം അക്കമിത്വാ ജനപദം ഗണ്ഹിസ്സാമ, സോപി നോ ന പഹോസ്സതി, കിം പരേസം പീളം കത്വാ ലദ്ധരജ്ജേന, മഹാ ജമ്ബുദീപോ, അരഞ്ഞേ നഗരം മാപേസ്സാമാ’’തി ഹിമവന്താഭിമുഖാ അഗമിംസു.

തത്ഥ നഗരമാപനോകാസം പരിയേസമാനാ ഹിമവതി കപിലോ നാമ ഘോരതപോ താപസോ പടിവസതി പോക്ഖരണിതീരേ മഹാസാകസണ്ഡേ, തസ്സ വസനോകാസം ഗതാ. സോ തേ ദിസ്വാ പുച്ഛിത്വാ സബ്ബം പവത്തിം സുത്വാ തേസു അനുകമ്പം അകാസി. സോ കിര ഭുമ്മജാലം നാമ വിജ്ജം ജാനാതി, യായ ഉദ്ധം അസീതിഹത്ഥേ ആകാസേ ച ഹേട്ഠാ ഭൂമിയഞ്ച ഗുണദോസേ പസ്സതി. അഥേകസ്മിം പദേസേ സൂകരമിഗാ സീഹബ്യഗ്ഘാദയോ താസേത്വാ പരിപാതേന്തി, മണ്ഡൂകമൂസികാ സപ്പേ ഭിംസാപേന്തി. സോ തേ ദിസ്വാ ‘‘അയം ഭൂമിപ്പദേസോ പഥവീഅഗ്ഗ’’ന്തി തസ്മിം പദേസേ അസ്സമം മാപേസി. തതോ സോ രാജകുമാരേ ആഹ – ‘‘സചേ മമ നാമേന നഗരം കരോഥ, ദേമി വോ ഇമം ഓകാസ’’ന്തി. തേ തഥാ പടിജാനിംസു. താപസോ ‘‘ഇമസ്മിം ഓകാസേ ഠത്വാ ചണ്ഡാലപുത്തോപി ചക്കവത്തിം ബലേന അതിസേതീ’’തി വത്വാ ‘‘അസ്സമേ രഞ്ഞോ ഘരം മാപേത്വാ നഗരം മാപേഥാ’’തി തം ഓകാസം ദത്വാ സയം അവിദൂരേ പബ്ബതപാദേ അസ്സമം കത്വാ വസി. തതോ കുമാരാ തത്ഥ നഗരം മാപേത്വാ കപിലസ്സ വുത്ഥോകാസേ കതത്താ ‘‘കപിലവത്ഥൂ’’തി നാമം ആരോപേത്വാ തത്ഥ നിവാസം കപ്പേസും.

അഥ അമച്ചാ ‘‘ഇമേ കുമാരാ വയപ്പത്താ, യദി നേസം പിതാ സന്തികേ ഭവേയ്യ, സോ ആവാഹവിവാഹം കാരേയ്യ. ഇദാനി പന അമ്ഹാകം ഭാരോ’’തി ചിന്തേത്വാ കുമാരേഹി സദ്ധിം മന്തേസും. കുമാരാ ‘‘അമ്ഹാകം സദിസാ ഖത്തിയധീതരോ ന പസ്സാമ, താസമ്പി ഭഗിനീനം സദിസേ ഖത്തിയകുമാരേ, ജാതിസമ്ഭേദഞ്ച ന കരോമാ’’തി. തേ ജാതിസമ്ഭേദഭയേന ജേട്ഠഭഗിനിം മാതുട്ഠാനേ ഠപേത്വാ അവസേസാഹി സംവാസം കപ്പേസും. തേസം പിതാ തം പവത്തിം സുത്വാ ‘‘സക്യാ വത, ഭോ കുമാരാ, പരമസക്യാ വത, ഭോ കുമാരാ’’തി ഉദാനം ഉദാനേസി. അയം താവ സക്യാനം ഉപ്പത്തി. വുത്തമ്പി ചേതം ഭഗവതാ –

‘‘അഥ ഖോ, അമ്ബട്ഠ, രാജാ ഓക്കാകോ അമച്ചേ പാരിസജ്ജേ ആമന്തേസി – ‘കഹം നു ഖോ, ഭോ, ഏതരഹി കുമാരാ സമ്മന്തീ’തി. അത്ഥി, ദേവ, ഹിമവന്തപസ്സേ പോക്ഖരണിയാ തീരേ മഹാസാകസണ്ഡോ, തത്ഥേതരഹി കുമാരാ സമ്മന്തി. തേ ജാതിസമ്ഭേദഭയാ സകാഹി ഭഗിനീഹി സദ്ധിം സംവാസം കപ്പേന്തീതി. അഥ ഖോ, അമ്ബട്ഠ, രാജാ ഓക്കാകോ ഉദാനം ഉദാനേസി – ‘സക്യാ വത, ഭോ കുമാരാ, പരമസക്യാ വത, ഭോ കുമാരാ’തി, തദഗ്ഗേ ഖോ പന, അമ്ബട്ഠ, സക്യാ പഞ്ഞായന്തി, സോ ച സക്യാനം പുബ്ബപുരിസോ’’തി (ദീ. നി. ൧.൨൬൭).

തതോ നേസം ജേട്ഠഭഗിനിയാ കുട്ഠരോഗോ ഉദപാദി, കോവിളാരപുപ്ഫസദിസാനി ഗത്താനി അഹേസും. രാജകുമാരാ ‘‘ഇമായ സദ്ധിം ഏകതോ നിസജ്ജട്ഠാനഭോജനാദീനി കരോന്താനമ്പി ഉപരി ഏസ രോഗോ സങ്കമതീ’’തി ചിന്തേത്വാ ഉയ്യാനകീളം ഗച്ഛന്താ വിയ തം യാനേ ആരോപേത്വാ അരഞ്ഞം പവിസിത്വാ പോക്ഖരണിം ഖണാപേത്വാ തം തത്ഥ ഖാദനീയഭോജനീയേഹി സദ്ധിം പക്ഖിപിത്വാ ഉപരി പദരം പടിച്ഛാദാപേത്വാ പംസും ദത്വാ പക്കമിംസു. തേന ച സമയേന രാമോ നാമ രാജാ കുട്ഠരോഗീ ഓരോധേഹി ച നാടകേഹി ച ജിഗുച്ഛിയമാനോ തേന സംവേഗേന ജേട്ഠപുത്തസ്സ രജ്ജം ദത്വാ അരഞ്ഞം പവിസിത്വാ തത്ഥ പണ്ണമൂലഫലാനി പരിഭുഞ്ജന്തോ നചിരസ്സേവ അരോഗോ സുവണ്ണവണ്ണോ ഹുത്വാ, ഇതോ ചിതോ ച വിചരന്തോ മഹന്തം സുസിരരുക്ഖം ദിസ്വാ തസ്സബ്ഭന്തരേ സോളസഹത്ഥപ്പമാണം തം കോലാപം സോധേത്വാ, ദ്വാരഞ്ച വാതപാനഞ്ച കത്വാ നിസ്സേണിം ബന്ധിത്വാ തത്ഥ വാസം കപ്പേസി. സോ അങ്ഗാരകടാഹേ അഗ്ഗിം കത്വാ രത്തിം വിസ്സരഞ്ച സുസ്സരഞ്ച സുണന്തോ സയതി. സോ ‘‘അസുകസ്മിം പദേസേ സീഹോ സദ്ദമകാസി, അസുകസ്മിം ബ്യഗ്ഘോ’’തി സല്ലക്ഖേത്വാ പഭാതേ തത്ഥ ഗന്ത്വാ വിഘാസമംസം ആദായ പചിത്വാ ഖാദതി.

അഥേകദിവസം സോ പച്ചൂസസമയേ അഗ്ഗിം ജാലേത്വാ നിസീദി. തേന ച സമയേന തസ്സാ രാജധീതായ ഗന്ധം ഘായിത്വാ ബ്യഗ്ഘോ തം പദേസം ഖണിത്വാ പദരത്ഥരേ വിവരമകാസി. തേന വിവരേന സാ ബ്യഗ്ഘം ദിസ്വാ ഭീതാ വിസ്സരമകാസി. സോ തം സദ്ദം സുത്വാ ‘‘ഇത്ഥിസദ്ദോ ഏസോ’’തി ച സല്ലക്ഖേത്വാ പാതോവ തത്ഥ ഗന്ത്വാ ‘‘കോ ഏത്ഥാ’’തി ആഹ. ‘‘മാതുഗാമോ സാമീ’’തി. ‘‘നിക്ഖമാ’’തി. ‘‘ന നിക്ഖമാമീ’’തി. ‘‘കിം കാരണാ’’തി? ‘‘ഖത്തിയകഞ്ഞാ അഹ’’ന്തി. ഏവം സോബ്ഭേ നിഖാതാപി മാനമേവ കരോതി. സോ സബ്ബം പുച്ഛിത്വാ ‘‘അഹമ്പി ഖത്തിയോ’’തി ജാതിം ആചിക്ഖിത്വാ ‘‘ഏഹി ദാനി ഖീരേ പക്ഖിത്തസപ്പി വിയ ജാത’’ന്തി ആഹ. സാ ‘‘കുട്ഠരോഗിനീമ്ഹി സാമി, ന സക്കാ നിക്ഖമിതു’’ന്തി ആഹ. സോ ‘‘കതകമ്മോ ദാനി അഹം സക്കാ തികിച്ഛിതു’’ന്തി നിസ്സേണിം ദത്വാ തം ഉദ്ധരിത്വാ അത്തനോ വസനോകാസം നേത്വാ സയം പരിഭുത്തഭേസജ്ജാനി ഏവ ദത്വാ നചിരസ്സേവ അരോഗം സുവണ്ണവണ്ണമകാസി. സോ തായ സദ്ധിം സംവാസം കപ്പേസി. സാ പഠമസംവാസേനേവ ഗബ്ഭം ഗണ്ഹിത്വാ ദ്വേ പുത്തേ വിജായി, പുനപി ദ്വേതി ഏവം സോളസക്ഖത്തും വിജായി. ഏവം തേ ദ്വത്തിംസ ഭാതരോ അഹേസും. തേ അനുപുബ്ബേന വുഡ്ഢിപ്പത്തേ പിതാ സബ്ബസിപ്പാനി സിക്ഖാപേസി.

അഥേകദിവസം ഏകോ രാമരഞ്ഞോ നഗരവാസീ പബ്ബതേ രതനാനി ഗവേസന്തോ തം പദേസം ആഗതോ രാജാനം ദിസ്വാ അഞ്ഞാസി. ‘‘ജാനാമഹം, ദേവ, തുമ്ഹേ’’തി ആഹ. ‘‘കുതോ ത്വം ആഗതോസീ’’തി ച തേന പുട്ഠോ ‘‘നഗരതോ ദേവാ’’തി ആഹ. തതോ നം രാജാ സബ്ബം പവത്തിം പുച്ഛി. ഏവം തേസു സമുല്ലപമാനേസു തേ ദാരകാ ആഗമിംസു. സോ തേ ദിസ്വാ ‘‘ഇമേ കേ ദേവാ’’തി പുച്ഛി. ‘‘പുത്താ മേ ഭണേ’’തി. ‘‘ഇമേഹി ദാനി, ദേവ, ദ്വത്തിംസകുമാരേഹി പരിവുതോ വനേ കിം കരിസ്സസി, ഏഹി രജ്ജമനുസാസാ’’തി? ‘‘അലം, ഭണേ, ഇധേവ സുഖ’’ന്തി. സോ ‘‘ലദ്ധം ദാനി മേ കഥാപാഭത’’ന്തി നഗരം ഗന്ത്വാ രഞ്ഞോ പുത്തസ്സാരോചേസി. രഞ്ഞോ പുത്തോ ‘‘പിതരം ആനേസ്സാമീ’’തി ചതുരങ്ഗിനിയാ സേനായ തത്ഥ ഗന്ത്വാ നാനപ്പകാരേഹി പിതരം യാചി. സോപി ‘‘അലം, താത കുമാര, ഇധേവ സുഖ’’ന്തി നേവ ഇച്ഛി. തതോ രാജപുത്തോ ‘‘ന ദാനി രാജാ ആഗന്തും ഇച്ഛതി, ഹന്ദസ്സ ഇധേവ നഗരം മാപേമീ’’തി ചിന്തേത്വാ തം കോലരുക്ഖം ഉദ്ധരിത്വാ ഘരം കത്വാ നഗരം മാപേത്വാ കോലരുക്ഖം അപനേത്വാ കതത്താ ‘‘കോലനഗര’’ന്തി ച ബ്യഗ്ഘപഥേ കതത്താ ‘‘ബ്യഗ്ഘപജ്ജ’’ന്തി ചാതി ദ്വേ നാമാനി ആരോപേത്വാ അഗമാസി.

തതോ വയപ്പത്തേ കുമാരേ മാതാ ആണാപേസി – ‘‘താതാ, തുമ്ഹാകം കപിലവത്ഥുവാസിനോ സക്യാ മാതുലാ ഹോന്തി, ധീതരോ നേസം ഗണ്ഹഥാ’’തി. തേ യം ദിവസം ഖത്തിയകഞ്ഞായോ നദീകീളനം ഗച്ഛന്തി, തം ദിവസം ഗന്ത്വാ നദീതിത്ഥം ഉപരുന്ധിത്വാ നാമാനി സാവേത്വാ പത്ഥിതാ പത്ഥിതാ രാജധീതരോ ഗഹേത്വാ അഗമംസു. സക്യരാജാനോ സുത്വാ ‘‘ഹോതു ഭണേ, അമ്ഹാകം ഞാതകാ ഏവാ’’തി തുണ്ഹീ അഹേസും. അയം കോലിയാനം ഉപ്പത്തി.

ഏവം തേസം സാകിയകോലിയാനം അഞ്ഞമഞ്ഞം ആവാഹവിവാഹം കരോന്താനം ആഗതോ വംസോ യാവ സീഹഹനുരാജാ, താവ വിത്ഥാരതോ വേദിതബ്ബോ – സീഹഹനുരഞ്ഞോ കിര പഞ്ച പുത്താ അഹേസും – സുദ്ധോദനോ, അമിതോദനോ, ധോതോദനോ, സക്കോദനോ, സുക്കോദനോതി. തേസു സുദ്ധോദനേ രജ്ജം കാരയമാനേ തസ്സ പജാപതിയാ അഞ്ജനരഞ്ഞോ ധീതായ മഹാമായാദേവിയാ കുച്ഛിമ്ഹി പൂരിതപാരമീ മഹാപുരിസോ ജാതകനിദാനേ വുത്തനയേന തുസിതപുരാ ചവിത്വാ പടിസന്ധിം ഗഹേത്വാ അനുപുബ്ബേന കതമഹാഭിനിക്ഖമനോ സമ്മാസമ്ബോധിം അഭിസമ്ബുജ്ഝിത്വാ പവത്തിതവരധമ്മചക്കോ അനുക്കമേന കപിലവത്ഥും ഗന്ത്വാ സുദ്ധോദനമഹാരാജാദയോ അരിയഫലേ പതിട്ഠാപേത്വാ ജനപദചാരികം പക്കമിത്വാ പുനപി അപരേന സമയേന പച്ചാഗന്ത്വാ പന്നരസഹി ഭിക്ഖുസതേഹി സദ്ധിം കപിലവത്ഥുസ്മിം വിഹരതി നിഗ്രോധാരാമേ.

തത്ഥ വിഹരന്തേ ച ഭഗവതി സാകിയകോലിയാനം ഉദകം പടിച്ച കലഹോ അഹോസി. കഥം? നേസം കിര ഉഭിന്നമ്പി കപിലപുരകോലിയപുരാനം അന്തരേ രോഹിണീ നാമ നദീ പവത്തതി. സാ കദാചി അപ്പോദകാ ഹോതി, കദാചി മഹോദകാ. അപ്പോദകകാലേ സേതും കത്വാ സാകിയാപി കോലിയാപി അത്തനോ അത്തനോ സസ്സപായനത്ഥം ഉദകം ആനേന്തി. തേസം മനുസ്സാ ഏകദിവസം സേതും കരോന്താ അഞ്ഞമഞ്ഞം ഭണ്ഡന്താ ‘‘അരേ തുമ്ഹാകം രാജകുലം ഭഗിനീഹി സദ്ധിം സംവാസം കപ്പേസി കുക്കുടസോണസിങ്ഗാലാദിതിരച്ഛാനാ വിയ, തുമ്ഹാകം രാജകുലം സുസിരരുക്ഖേ വാസം കപ്പേസി പിസാചില്ലികാ വിയാ’’തി ഏവം ജാതിവാദേന ഖുംസേത്വാ അത്തനോ അത്തനോ രാജൂനം ആരോചേസും. തേ കുദ്ധാ യുദ്ധസജ്ജാ ഹുത്വാ രോഹിണീനദീതീരം സമ്പത്താ. ഏവം സാഗരസദിസം ബലം അട്ഠാസി.

അഥ ഭഗവാ ‘‘ഞാതകാ കലഹം കരോന്തി, ഹന്ദ, നേ വാരേസ്സാമീ’’തി ആകാസേനാഗന്ത്വാ ദ്വിന്നം സേനാനം മജ്ഝേ അട്ഠാസി. തമ്പി ആവജ്ജേത്വാ സാവത്ഥിതോ ആഗതോതി ഏകേ. ഏവം ഠത്വാ ച പന അത്തദണ്ഡസുത്തം (സു. നി. ൯൪൧ ആദയോ) അഭാസി. തം സുത്വാ സബ്ബേ സംവേഗപ്പത്താ ആവുധാനി ഛഡ്ഡേത്വാ ഭഗവന്തം നമസ്സമാനാ അട്ഠംസു, മഹഗ്ഘഞ്ച ആസനം പഞ്ഞാപേസും. ഭഗവാ ഓരുയ്ഹ പഞ്ഞത്താസനേ നിസീദിത്വാ ‘‘കുഠാരീഹത്ഥോ പുരിസോ’’തിആദികം ഫന്ദനജാതകം (ജാ. ൧.൧൩.൧൪), ‘‘വന്ദാമി തം കുഞ്ജരാ’’തിആദികം ലടുകികജാതകം (ജാ. ൧.൫.൩൯).

‘‘സമ്മോദമാനാ ഗച്ഛന്തി, ജാലമാദായ പക്ഖിനോ;

യദാ തേ വിവദിസ്സന്തി, തദാ ഏഹിന്തി മേ വസ’’ന്തി. (ജാ. ൧.൧.൩൩) –

ഇമം വട്ടകജാതകഞ്ച കഥേത്വാ പുന തേസം ചിരകാലപ്പവത്തം ഞാതിഭാവം ദസ്സേന്തോ ഇമം മഹാവംസം കഥേസി. തേ ‘‘പുബ്ബേ കിര മയം ഞാതകാ ഏവാ’’തി അതിവിയ പസീദിംസു. തതോ സക്യാ അഡ്ഢതേയ്യകുമാരസതേ, കോലിയാ അഡ്ഢതേയ്യകുമാരസതേതി പഞ്ച കുമാരസതേ ഭഗവതോ പരിവാരത്ഥായ അദംസു. ഭഗവാ തേസം പുബ്ബഹേതും ദിസ്വാ ‘‘ഏഥ ഭിക്ഖവോ’’തി ആഹ. തേ സബ്ബേ ഇദ്ധിയാ നിബ്ബത്തഅട്ഠപരിക്ഖാരയുത്താ ആകാസേ അബ്ഭുഗ്ഗന്ത്വാ ആഗമ്മ ഭഗവന്തം വന്ദിത്വാ അട്ഠംസു. ഭഗവാ തേ ആദായ മഹാവനം അഗമാസി. തേസം പജാപതിയോ ദൂതേ പാഹേസും, തേ താഹി നാനപ്പകാരേഹി പലോഭിയമാനാ ഉക്കണ്ഠിംസു. ഭഗവാ തേസം ഉക്കണ്ഠിതഭാവം ഞത്വാ ഹിമവന്തം ദസ്സേത്വാ തത്ഥ കുണാലജാതകകഥായ (ജാ. ൨.൨൧.൨൮൯ കുണാലജാതകം) തേസം അനഭിരതിം വിനോദേതുകാമോ ആഹ – ‘‘ദിട്ഠപുബ്ബോ വോ, ഭിക്ഖവേ, ഹിമവാ’’തി? ‘‘ന ഭഗവാ’’തി. ‘‘ഏഥ, ഭിക്ഖവേ, പേക്ഖഥാ’’തി അത്തനോ ഇദ്ധിയാ തേ ആകാസേന നേന്തോ ‘‘അയം സുവണ്ണപബ്ബതോ, അയം രജതപബ്ബതോ, അയം മണിപബ്ബതോ’’തി നാനപ്പകാരേ പബ്ബതേ ദസ്സേത്വാ കുണാലദഹേ മനോസിലാതലേ പച്ചുട്ഠാസി. തതോ ‘‘ഹിമവന്തേ സബ്ബേ ചതുപ്പദബഹുപ്പദാദിഭേദാ തിരച്ഛാനഗതാ പാണാ ആഗച്ഛന്തു, സബ്ബേസഞ്ച പച്ഛതോ കുണാലസകുണോ’’തി അധിട്ഠാസി. ആഗച്ഛന്തേ ച തേ ജാതിനാമനിരുത്തിവസേന വണ്ണേന്തോ ‘‘ഏതേ, ഭിക്ഖവേ, ഹംസാ, ഏതേ കോഞ്ചാ, ഏതേ ചക്കവാകാ, കരവീകാ, ഹത്ഥിസോണ്ഡകാ, പോക്ഖരസാതകാ’’തി തേസം ദസ്സേസി.

തേ വിമ്ഹിതഹദയാ പസ്സന്താ സബ്ബപച്ഛതോ ആഗച്ഛന്തം ദ്വീഹി ദിജകഞ്ഞാഹി മുഖതുണ്ഡകേന ഡംസിത്വാ ഗഹിതകട്ഠവേമജ്ഝേ നിസിന്നം സഹസ്സദിജകഞ്ഞാപരിവാരം കുണാലസകുണം ദിസ്വാ അച്ഛരിയബ്ഭുതചിത്തജാതാ ഭഗവന്തം ആഹംസു – ‘‘കച്ചി, ഭന്തേ, ഭഗവാപി ഇധ കുണാലരാജാ ഭൂതപുബ്ബോ’’തി? ‘‘ആമ, ഭിക്ഖവേ, മയാവേസ കുണാലവംസോ കതോ. അതീതേ ഹി മയം ചത്താരോ ജനാ ഇധ വസിമ്ഹാ – നാരദോ ദേവിലോ ഇസി, ആനന്ദോ ഗിജ്ഝരാജാ, പുണ്ണമുഖോ ഫുസ്സകോകിലോ, അഹം കുണാലോ സകുണോ’’തി സബ്ബം മഹാകുണാലജാതകം കഥേസി. തം സുത്വാ തേസം ഭിക്ഖൂനം പുരാണദുതിയികായോ ആരബ്ഭ ഉപ്പന്നാ അനഭിരതി വൂപസന്താ. തതോ തേസം ഭഗവാ സച്ചകഥം കഥേസി, കഥാപരിയോസാനേ സബ്ബപച്ഛിമകോ സോതാപന്നോ, സബ്ബഉപരിമോ അനാഗാമീ അഹോസി, ഏകോപി പുഥുജ്ജനോ വാ അരഹാ വാ നത്ഥി. തതോ ഭഗവാ തേ ആദായ പുനദേവ മഹാവനേ ഓരുഹി. ആഗച്ഛമാനാ ച തേ ഭിക്ഖൂ അത്തനോവ ഇദ്ധിയാ ആഗച്ഛിംസു.

അഥ നേസം ഭഗവാ ഉപരിമഗ്ഗത്ഥായ പുന ധമ്മം ദേസേസി. തേ പഞ്ചസതാപി വിപസ്സനം ആരഭിത്വാ അരഹത്തേ പതിട്ഠഹിംസു. പഠമം പത്തോ പഠമമേവ അഗമാസി ‘‘ഭഗവതോ ആരോചേസ്സാമീ’’തി. ആഗന്ത്വാ ച ‘‘അഭിരമാമഹം ഭഗവാ, ന ഉക്കണ്ഠാമീ’’തി വത്വാ ഭഗവന്തം വന്ദിത്വാ ഏകമന്തം നിസീദി. ഏവം തേ സബ്ബേപി അനുക്കമേന ആഗന്ത്വാ ഭഗവന്തം പരിവാരേത്വാ നിസീദിംസു ജേട്ഠമാസഉപോസഥദിവസേ സായന്ഹസമയേ. തതോ പഞ്ചസതഖീണാസവപരിവുതം വരബുദ്ധാസനേ നിസിന്നം ഭഗവന്തം ഠപേത്വാ അസഞ്ഞസത്തേ ച അരൂപബ്രഹ്മാനോ ച സകലദസസഹസ്സചക്കവാളേ അവസേസദേവതാദയോ മങ്ഗലസുത്തവണ്ണനായം വുത്തനയേന സുഖുമത്തഭാവേ നിമ്മിനിത്വാ സമ്പരിവാരേസും ‘‘വിചിത്രപടിഭാനം ധമ്മദേസനം സോസ്സാമാ’’തി. തത്ഥ ചത്താരോ ഖീണാസവബ്രഹ്മാനോ സമാപത്തിതോ വുട്ഠായ ബ്രഹ്മഗണം അപസ്സന്താ ‘‘കുഹിം ഗതാ’’തി ആവജ്ജേത്വാ തമത്ഥം ഞത്വാ പച്ഛാ ആഗന്ത്വാ ഓകാസം അലഭമാനാ ചക്കവാളമുദ്ധനി ഠത്വാ പച്ചേകഗാഥായോ അഭാസിംസു. യഥാഹ –

‘‘അഥ ഖോ ചതുന്നം സുദ്ധാവാസകായികാനം ദേവതാനം ഏതദഹോസി – ‘അയം, ഖോ, ഭഗവാ സക്കേസു വിഹരതി കപിലവത്ഥുസ്മിം മഹാവനേ മഹതാ ഭിക്ഖുസങ്ഘേന സദ്ധിം പഞ്ചമത്തേഹി ഭിക്ഖുസതേഹി സബ്ബേഹേവ അരഹന്തേഹി. ദസഹി ച ലോകധാതൂഹി ദേവതാ യേഭുയ്യേന സന്നിപതിതാ ഹോന്തി ഭഗവന്തം ദസ്സനായ ഭിക്ഖുസങ്ഘഞ്ച. യംനൂന മയമ്പി യേന ഭഗവാ തേനുപസങ്കമേയ്യാമ, ഉപസങ്കമിത്വാ ഭഗവതോ സന്തികേ പച്ചേകം ഗാഥം ഭാസേയ്യാമാ’’’തി (ദീ. നി. ൨.൩൩൧; സം. നി. ൧.൩൭).

സബ്ബം സഗാഥാവഗ്ഗേ വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബം. ഏവം ഗന്ത്വാ ച തത്ഥ ഏകോ ബ്രഹ്മാ പുരത്ഥിമചക്കവാളമുദ്ധനി ഓകാസം ലഭിത്വാ തത്ഥ ഠിതോ ഇമം ഗാഥം അഭാസി –

‘‘മഹാസമയോ പവനസ്മിം…പേ…

ദക്ഖിതായേ അപരാജിതസങ്ഘ’’ന്തി. (ദീ. നി. ൨.൩൩൨; സം. നി. ൧.൩൭);

ഇമഞ്ചസ്സ ഗാഥം ഭാസമാനസ്സ പച്ഛിമചക്കവാളപബ്ബതേ ഠിതോ സദ്ദം അസ്സോസി.

ദുതിയോ പച്ഛിമചക്കവാളമുദ്ധനി ഓകാസം ലഭിത്വാ തത്ഥ ഠിതോ തം ഗാഥം സുത്വാ ഇമം ഗാഥം അഭാസി –

‘‘തത്ര ഭിക്ഖവോ സമാദഹംസു…പേ…

ഇന്ദ്രിയാനി രക്ഖന്തി പണ്ഡിതാ’’തി. (ദീ. നി. ൨.൩൩൨; സം. നി. ൧.൩൭);

തതിയോ ദക്ഖിണചക്കവാളമുദ്ധനി ഓകാസം ലഭിത്വാ തത്ഥ ഠിതോ തം ഗാഥം സുത്വാ ഇമം ഗാഥം അഭാസി –

‘‘ഛേത്വാ ഖീലം ഛേത്വാ പലിഘം…പേ… സുസുനാഗാ’’തി. (ദീ. നി. ൨.൩൩൨; സം. നി. ൧.൩൭);

ചതുത്ഥോ ഉത്തരചക്കവാളമുദ്ധനി ഓകാസം ലഭിത്വാ തത്ഥ ഠിതോ തം ഗാഥം സുത്വാ ഇമം ഗാഥമഭാസി –

‘‘യേ കേചി ബുദ്ധം സരണം ഗതാസേ…പേ…

ദേവകായം പരിപൂരേസ്സന്തീ’’തി. (ദീ. നി. ൨.൩൩൨; സം. നി. ൧.൩൭);

തസ്സപി തം സദ്ദം ദക്ഖിണചക്കവാളമുദ്ധനി ഠിതോ അസ്സോസി. ഏവം തദാ ഇമേ ചത്താരോ ബ്രഹ്മാനോ പരിസം ഥോമേത്വാ ഠിതാ അഹേസും, മഹാബ്രഹ്മാനോ ഏകചക്കവാളം ഛാദേത്വാ അട്ഠംസു.

അഥ ഭഗവാ ദേവപരിസം ഓലോകേത്വാ ഭിക്ഖൂനം ആരോചേസി – ‘‘യേപി തേ, ഭിക്ഖവേ, അഹേസും അതീതമദ്ധാനം അരഹന്തോ സമ്മാസമ്ബുദ്ധാ, തേസമ്പി ഭഗവന്താനം ഏതപ്പരമായേവ ദേവതാ സന്നിപതിതാ അഹേസും. സേയ്യഥാപി മയ്ഹം ഏതരഹി, യേപി തേ, ഭിക്ഖവേ, ഭവിസ്സന്തി അനാഗതമദ്ധാനം അരഹന്തോ സമ്മാസമ്ബുദ്ധാ, തേസമ്പി ഭഗവന്താനം ഏതപ്പരമായേവ ദേവതാ സന്നിപതിതാ ഭവിസ്സന്തി സേയ്യഥാപി മയ്ഹം ഏതരഹീ’’തി. തതോ തം ദേവപരിസം ഭബ്ബാഭബ്ബവസേന ദ്വിധാ വിഭജി ‘‘ഏത്തകാ ഭബ്ബാ, ഏത്തകാ അഭബ്ബാ’’തി. തത്ഥ ‘‘അഭബ്ബപരിസാ ബുദ്ധസതേപി ധമ്മം ദേസേന്തേ ന ബുജ്ഝതി, ഭബ്ബപരിസാ സക്കാ ബോധേതു’’ന്തി ഞത്വാ പുന ഭബ്ബപുഗ്ഗലേ ചരിയവസേന ഛധാ വിഭജി ‘‘ഏത്തകാ രാഗചരിതാ, ഏത്തകാ ദോസ-മോഹ-വിതക്ക-സദ്ധാ-ബുദ്ധിചരിതാ’’തി. ഏവം ചരിയവസേന പരിഗ്ഗഹേത്വാ ‘‘അസ്സാ പരിസായ കീദിസാ ധമ്മദേസനാ സപ്പായാ’’തി ധമ്മകഥം വിചിനിത്വാ പുന തം പരിസം മനസാകാസി – ‘‘അത്തജ്ഝാസയേന നു ഖോ ജാനേയ്യ, പരജ്ഝാസയേന, അട്ഠുപ്പത്തിവസേന, പുച്ഛാവസേനാ’’തി. തതോ ‘‘പുച്ഛാവസേന ജാനേയ്യാ’’തി ഞത്വാ ‘‘പഞ്ഹം പുച്ഛിതും സമത്ഥോ അത്ഥി, നത്ഥീ’’തി പുന സകലപരിസം ആവജ്ജേത്വാ ‘‘നത്ഥി കോചീ’’തി ഞത്വാ ‘‘സചേ അഹമേവ പുച്ഛിത്വാ അഹമേവ വിസ്സജ്ജേയ്യം, ഏവമസ്സാ പരിസായ സപ്പായം ന ഹോതി. യംനൂനാഹം നിമ്മിതബുദ്ധം മാപേയ്യന്തി പാദകജ്ഝാനം സമാപജ്ജിത്വാ വുട്ഠായ മനോമയിദ്ധിയാ അഭിസങ്ഖരിത്വാ നിമ്മിതബുദ്ധം മാപേസി. സബ്ബങ്ഗപച്ചങ്ഗീ ലക്ഖണസമ്പന്നോ പത്തചീവരധരോ ആലോകിതവിലോകിതാദിസമ്പന്നോ ഹോതൂ’’തി അധിട്ഠാനചിത്തേന സഹ പാതുരഹോസി. സോ പാചീനലോകധാതുതോ ആഗന്ത്വാ ഭഗവതോ സമസമേ ആസനേ നിസിന്നോ ഏവം ആഗന്ത്വാ യാനി ഭഗവതാ ഇമമ്ഹി സമാഗമേ ചരിയവസേന ഛ സുത്താനി (സു. നി. ൮൫൪ ആദയോ, ൮൬൮ ആദയോ, ൮൮൪ ആദയോ, ൯൦൧ ആദയോ, ൯൨൧ ആദയോ) കഥിതാനി. സേയ്യഥിദം – പുരാഭേദസുത്തം കലഹവിവാദസുത്തം ചൂളബ്യൂഹം മഹാബ്യൂഹം തുവടകം ഇദമേവ സമ്മാപരിബ്ബാജനീയന്തി. തേസു രാഗചരിതദേവതാനം സപ്പായവസേന കഥേതബ്ബസ്സ ഇമസ്സ സുത്തസ്സ പവത്തനത്ഥം പഞ്ഹം പുച്ഛന്തോ ‘‘പുച്ഛാമി മുനിം പഹൂതപഞ്ഞ’’ന്തി ഇമം ഗാഥമാഹ.

തത്ഥ പഹൂതപഞ്ഞന്തി മഹാപഞ്ഞം. തിണ്ണന്തി ചതുരോഘതിണ്ണം. പാരങ്ഗതന്തി നിബ്ബാനപ്പത്തം. പരിനിബ്ബുതന്തി സഉപാദിസേസനിബ്ബാനവസേന പരിനിബ്ബുതം. ഠിതത്തന്തി ലോകധമ്മേഹി അകമ്പനീയചിത്തം. നിക്ഖമ്മ ഘരാ പനുജ്ജ കാമേതി വത്ഥുകാമേ പനുദിത്വാ ഘരാവാസാ നിക്ഖമ്മ. കഥം ഭിക്ഖു സമ്മാ സോ ലോകേ പരിബ്ബജേയ്യാതി സോ ഭിക്ഖു കഥം ലോകേ സമ്മാ പരിബ്ബജേയ്യ വിഹരേയ്യ അനുപലിത്തോ ലോകേന ഹുത്വാ, ലോകം അതിക്കമേയ്യാതി വുത്തം ഹോതി. സേസമേത്ഥ വുത്തനയമേവ.

൩൬൩. അഥ ഭഗവാ യസ്മാ ആസവക്ഖയം അപ്പത്വാ ലോകേ സമ്മാ പരിബ്ബജന്തോ നാമ നത്ഥി, തസ്മാ തസ്മിം രാഗചരിതാദിവസേന പരിഗ്ഗഹിതേ സബ്ബപുഗ്ഗലസമൂഹേ തം തം തേസം തേസം സമാനദോസാനം ദേവതാഗണാനം ആചിണ്ണദോസപ്പഹാനത്ഥം ‘‘യസ്സ മങ്ഗലാ’’തി ആരഭിത്വാ അരഹത്തനികൂടേനേവ ഖീണാസവപടിപദം പകാസേന്തോ പന്നരസ ഗാഥായോ അഭാസി.

തത്ഥ പഠമഗാഥായ താവ മങ്ഗലാതി മങ്ഗലസുത്തേ വുത്താനം ദിട്ഠമങ്ഗലാദീനമേതം അധിവചനം. സമൂഹതാതി സുട്ഠു ഊഹതാ പഞ്ഞാസത്ഥേന സമുച്ഛിന്നാ. ഉപ്പാതാതി ‘‘ഉക്കാപാതദിസാഡാഹാദയോ ഏവം വിപാകാ ഹോന്തീ’’തി ഏവം പവത്താ ഉപ്പാതാഭിനിവേസാ. സുപിനാതി ‘‘പുബ്ബണ്ഹസമയേ സുപിനം ദിസ്വാ ഇദം നാമ ഹോതി, മജ്ഝന്ഹികാദീസു ഇദം, വാമപസ്സേന സയതാ ദിട്ഠേ ഇദം നാമ ഹോതി, ദക്ഖിണപസ്സാദീഹി ഇദം, സുപിനന്തേ ചന്ദം ദിസ്വാ ഇദം നാമ ഹോതി, സൂരിയാദയോ ദിസ്വാ ഇദ’’ന്തി ഏവം പവത്താ സുപിനാഭിനിവേസാ. ലക്ഖണാതി ദണ്ഡലക്ഖണവത്ഥലക്ഖണാദിപാഠം പഠിത്വാ ‘‘ഇമിനാ ഇദം നാമ ഹോതീ’’തി ഏവം പവത്താ ലക്ഖണാഭിനിവേസാ. തേ സബ്ബേപി ബ്രഹ്മജാലേ വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബാ. സോ മങ്ഗലദോസവിപ്പഹീനോതി അട്ഠതിംസ മഹാമങ്ഗലാനി ഠപേത്വാ അവസേസാ മങ്ഗലദോസാ നാമ. യസ്സ പനേതേ മങ്ഗലാദയോ സമൂഹതാ, സോ മങ്ഗലദോസവിപ്പഹീനോ ഹോതി. അഥ വാ മങ്ഗലാനഞ്ച ഉപ്പാതാദിദോസാനഞ്ച പഹീനത്താ മങ്ഗലദോസവിപ്പഹീനോ ഹോതി, ന മങ്ഗലാദീഹി സുദ്ധിം പച്ചേതി അരിയമഗ്ഗസ്സ അധിഗതത്താ. തസ്മാ സമ്മാ സോ ലോകേ പരിബ്ബജേയ്യ, സോ ഖീണാസവോ സമ്മാ ലോകേ പരിബ്ബജേയ്യ അനുപലിത്തോ ലോകേനാതി.

൩൬൪. ദുതിയഗാഥായ രാഗം വിനയേഥ മാനുസേസു, ദിബ്ബേസു കാമേസു ചാപി ഭിക്ഖൂതി മാനുസേസു ച ദിബ്ബേസു ച കാമഗുണേസു അനാഗാമിമഗ്ഗേന അനുപ്പത്തിധമ്മതം നേന്തോ രാഗം വിനയേഥ. അതിക്കമ്മ ഭവം സമേച്ച ധമ്മന്തി ഏവം രാഗം വിനേത്വാ തതോ പരം അരഹത്തമഗ്ഗേന സബ്ബപ്പകാരതോ പരിഞ്ഞാഭിസമയാദയോ സാധേന്തോ ചതുസച്ചഭേദമ്പി സമേച്ച ധമ്മം ഇമായ പടിപദായ തിവിധമ്പി അതിക്കമ്മ ഭവം. സമ്മാ സോതി സോപി ഭിക്ഖു സമ്മാ ലോകേ പരിബ്ബജേയ്യ.

൩൬൫. തതിയഗാഥായ ‘‘അനുരോധവിരോധവിപ്പഹീനോ’’തി സബ്ബവത്ഥൂസു പഹീനരാഗദോസോ. സേസം വുത്തനയമേവ സബ്ബഗാഥാസു ച ‘‘സോപി ഭിക്ഖു സമ്മാ ലോകേ പരിബ്ബജേയ്യാ’’തി യോജേതബ്ബം. ഇതോ പരഞ്ഹി യോജനമ്പി അവത്വാ അവുത്തനയമേവ വണ്ണയിസ്സാമ.

൩൬൬. ചതുത്ഥഗാഥായ സത്തസങ്ഖാരവസേന ദുവിധം പിയഞ്ച അപ്പിയഞ്ച വേദിതബ്ബം, തത്ഥ ഛന്ദരാഗപടിഘപ്പഹാനേന ഹിത്വാ. അനുപാദായാതി ചതൂഹി ഉപാദാനേഹി കഞ്ചി ധമ്മം അഗ്ഗഹേത്വാ. അനിസ്സിതോ കുഹിഞ്ചീതി അട്ഠസതഭേദേന തണ്ഹാനിസ്സയേന ദ്വാസട്ഠിഭേദേന ദിട്ഠിനിസ്സയേന ച കുഹിഞ്ചി രൂപാദിധമ്മേ ഭവേ വാ അനിസ്സിതോ. സംയോജനിയേഹി വിപ്പമുത്തോതി സബ്ബേപി തേഭൂമകധമ്മാ ദസവിധസംയോജനസ്സ വിസയത്താ സംയോജനിയാ, തേഹി സബ്ബപ്പകാരതോ മഗ്ഗഭാവനായ പരിഞ്ഞാതത്താ ച വിപ്പമുത്തോതി അത്ഥോ. പഠമപാദേന ചേത്ഥ രാഗദോസപ്പഹാനം വുത്തം, ദുതിയേന ഉപാദാനനിസ്സയാഭാവോ, തതിയേന സേസാകുസലേഹി അകുസലവത്ഥൂഹി ച വിപ്പമോക്ഖോ. പഠമേന വാ രാഗദോസപ്പഹാനം, ദുതിയേന തദുപായോ, തതിയേന തേസം പഹീനത്താ സംയോജനിയേഹി വിപ്പമോക്ഖോതി വേദിതബ്ബോ.

൩൬൭. പഞ്ചമഗാഥായ ഉപധീസൂതി ഖന്ധുപധീസു. ആദാനന്തി ആദാതബ്ബട്ഠേന തേയേവ വുച്ചന്തി. അനഞ്ഞനേയ്യോതി അനിച്ചാദീനം സുദിട്ഠത്താ ‘‘ഇദം സേയ്യോ’’തി കേനചി അനേതബ്ബോ. സേസം ഉത്താനപദത്ഥമേവ. ഇദം വുത്തം ഹോതി – ആദാനേസു ചതുത്ഥമഗ്ഗേന സബ്ബസോ ഛന്ദരാഗം വിനേത്വാ സോ വിനീതഛന്ദരാഗോ, തേസു ഉപധീസു ന സാരമേതി, സബ്ബേ ഉപധീ അസാരകത്തേനേവ പസ്സതി. തതോ തേസു ദുവിധേനപി നിസ്സയേന അനിസ്സിതോ അഞ്ഞേന വാ കേനചി ‘‘ഇദം സേയ്യോ’’തി അനേതബ്ബോ ഖീണാസവോ ഭിക്ഖു സമ്മാ സോ ലോകേ പരിബ്ബജേയ്യ.

൩൬൮. ഛട്ഠഗാഥായ അവിരുദ്ധോതി ഏതേസം തിണ്ണം ദുച്ചരിതാനം പഹീനത്താ സുചരിതേഹി സദ്ധിം അവിരുദ്ധോ. വിദിത്വാ ധമ്മന്തി മഗ്ഗേന ചതുസച്ചധമ്മം ഞത്വാ. നിബ്ബാനപദാഭിപത്ഥയാനോതി അനുപാദിസേസം ഖന്ധപരിനിബ്ബാനപദം പത്ഥയമാനോ. സേസം ഉത്താനത്ഥമേവ.

൩൬൯. സത്തമഗാഥായ അക്കുട്ഠോതി ദസഹി അക്കോസവത്ഥൂഹി അഭിസത്തോ. ന സന്ധിയേഥാതി ന ഉപനയ്ഹേഥ ന കുപ്പേയ്യ. ലദ്ധാ പരഭോജനം ന മജ്ജേതി പരേഹി ദിന്നം സദ്ധാദേയ്യം ലഭിത്വാ ‘‘അഹം ഞാതോ യസസ്സീ ലാഭീ’’തി ന മജ്ജേയ്യ. സേസം ഉത്താനത്ഥമേവ.

൩൭൦. അട്ഠമഗാഥായ ലോഭന്തി വിസമലോഭം. ഭവന്തി കാമഭവാദിഭവം. ഏവം ദ്വീഹി പദേഹി ഭവഭോഗതണ്ഹാ വുത്താ. പുരിമേന വാ സബ്ബാപി തണ്ഹാ, പച്ഛിമേന കമ്മഭവോ. വിരതോ ഛേദനബന്ധനാ ചാതി ഏവമേതേസം കമ്മകിലേസാനം പഹീനത്താ പരസത്തഛേദനബന്ധനാ ച വിരതോതി. സേസം വുത്തനയമേവ.

൩൭൧. നവമഗാഥായ സാരുപ്പം അത്തനോ വിദിത്വാതി അത്തനോ ഭിക്ഖുഭാവസ്സ പതിരൂപം അനേസനാദിം പഹായ സമ്മാഏസനാദിആജീവസുദ്ധിം അഞ്ഞഞ്ച സമ്മാപടിപത്തിം തത്ഥ പതിട്ഠഹനേന വിദിത്വാ. ന ഹി ഞാതമത്തേനേവ കിഞ്ചി ഹോതി. യഥാതഥിയന്തി യഥാതഥം യഥാഭൂതം. ധമ്മന്തി ഖന്ധായതനാദിഭേദം യഥാഭൂതഞാണേന, ചതുസച്ചധമ്മം വാ മഗ്ഗേന വിദിത്വാ. സേസം ഉത്താനത്ഥമേവ.

൩൭൨. ദസമഗാഥായ സോ നിരാസോ അനാസിസാനോതി യസ്സ അരിയമഗ്ഗേന വിനാസിതത്താ അനുസയാ ച ന സന്തി, അകുസലമൂലാ ച സമൂഹതാ, സോ നിരാസോ നിത്തണ്ഹോ ഹോതി. തതോ ആസായ അഭാവേന കഞ്ചി രൂപാദിധമ്മം നാസീസതി. തേനാഹ ‘‘നിരാസോ അനാസിസാനോ’’തി. സേസം വുത്തനയമേവ.

൩൭൩. ഏകാദസമഗാഥായ ആസവഖീണോതി ഖീണചതുരാസവോ. പഹീനമാനോതി പഹീനനവവിധമാനോ. രാഗപഥന്തി രാഗവിസയഭൂതം തേഭൂമകധമ്മജാതം. ഉപാതിവത്തോതി പരിഞ്ഞാപഹാനേഹി അതിക്കന്തോ. ദന്തോതി സബ്ബദ്വാരവിസേവനം ഹിത്വാ അരിയേന ദമഥേന ദന്തഭൂമിം പത്തോ. പരിനിബ്ബുതോതി കിലേസഗ്ഗിവൂപസമേന സീതിഭൂതോ. സേസം വുത്തനയമേവ.

൩൭൪. ദ്വാദസമഗാഥായ സദ്ധോതി ബുദ്ധാദിഗുണേസു പരപ്പച്ചയവിരഹിതത്താ സബ്ബാകാരസമ്പന്നേന അവേച്ചപ്പസാദേന സമന്നാഗതോ, ന പരസ്സ സദ്ധായ പടിപത്തിയം ഗമനഭാവേന. യഥാഹ – ‘‘ന ഖ്വാഹം ഏത്ഥ ഭന്തേ ഭഗവതോ സദ്ധായ ഗച്ഛാമീ’’തി (അ. നി. ൫.൩൪). സുതവാതി വോസിതസുതകിച്ചത്താ പരമത്ഥികസുതസമന്നാഗതോ. നിയാമദസ്സീതി സംസാരകന്താരമൂള്ഹേ ലോകേ അമതപുരഗാമിനോ സമ്മത്തനിയാമഭൂതസ്സ മഗ്ഗസ്സ ദസ്സാവീ, ദിട്ഠമഗ്ഗോതി വുത്തം ഹോതി. വഗ്ഗഗതേസു ന വഗ്ഗസാരീതി വഗ്ഗഗതാ നാമ ദ്വാസട്ഠിദിട്ഠിഗതികാ അഞ്ഞമഞ്ഞം പടിലോമത്താ, ഏവം വഗ്ഗാഹി ദിട്ഠീഹി ഗതേസു സത്തേസു ന വഗ്ഗസാരീ – ‘‘ഇദം ഉച്ഛിജ്ജിസ്സതി, ഇദം തഥേവ ഭവിസ്സതീ’’തി ഏവം ദിട്ഠിവസേന അഗമനതോ. പടിഘന്തി പടിഘാതകം, ചിത്തവിഘാതകന്തി വുത്തം ഹോതി. ദോസവിസേസനമേവേതം. വിനേയ്യാതി വിനേത്വാ. സേസം വുത്തനയമേവ.

൩൭൫. തേരസമഗാഥായ സംസുദ്ധജിനോതി സംസുദ്ധേന അരഹത്തമഗ്ഗേന വിജിതകിലേസോ. വിവട്ടച്ഛദോതി വിവടരാഗദോസമോഹഛദനോ. ധമ്മേസു വസീതി ചതുസച്ചധമ്മേസു വസിപ്പത്തോ. ന ഹിസ്സ സക്കാ തേ ധമ്മാ യഥാ ഞാതാ കേനചി അഞ്ഞഥാ കാതും, തേന ഖീണാസവോ ‘‘ധമ്മേസു വസീ’’തി വുച്ചതി. പാരഗൂതി പാരം വുച്ചതി നിബ്ബാനം, തം ഗതോ, സഉപാദിസേസവസേന അധിഗതോതി വുത്തം ഹോതി. അനേജോതി അപഗതതണ്ഹാചലനോ. സങ്ഖാരനിരോധഞാണകുസലോതി സങ്ഖാരനിരോധോ വുച്ചതി നിബ്ബാനം, തമ്ഹി ഞാണം അരിയമഗ്ഗപഞ്ഞാ, തത്ഥ കുസലോ, ചതുക്ഖത്തും ഭാവിതത്താ ഛേകോതി വുത്തം ഹോതി.

൩൭൬. ചുദ്ദസമഗാഥായ അതീതേസൂതി പവത്തിം പത്വാ അതിക്കന്തേസു പഞ്ചക്ഖന്ധേസു. അനാഗതേസൂതി പവത്തിം അപ്പത്തേസു പഞ്ചക്ഖന്ധേസു ഏവ. കപ്പാതീതോതി ‘‘അഹം മമ’’ന്തി കപ്പനം സബ്ബമ്പി വാ തണ്ഹാദിട്ഠികപ്പം അതീതോ. അതിച്ച സുദ്ധിപഞ്ഞോതി അതീവ സുദ്ധിപഞ്ഞോ, അതിക്കമിത്വാ വാ സുദ്ധിപഞ്ഞോ. കിം അതിക്കമിത്വാ? അദ്ധത്തയം. അരഹാ ഹി യ്വായം അവിജ്ജാസങ്ഖാരസങ്ഖാതോ അതീതോ അദ്ധാ, ജാതിജരാമരണസങ്ഖാതോ അനാഗതോ അദ്ധാ, വിഞ്ഞാണാദിഭവപരിയന്തോ പച്ചുപ്പന്നോ ച അദ്ധാ, തം സബ്ബമ്പി അതിക്കമ്മ കങ്ഖം വിതരിത്വാ പരമസുദ്ധിപ്പത്തപഞ്ഞോ ഹുത്വാ ഠിതോ. തേന വുച്ചതി ‘‘അതിച്ച സുദ്ധിപഞ്ഞോ’’തി. സബ്ബായതനേഹീതി ദ്വാദസഹായതനേഹി. അരഹാ ഹി ഏവം കപ്പാതീതോ. കപ്പാതീതത്താ അതിച്ച സുദ്ധിപഞ്ഞത്താ ച ആയതിം ന കിഞ്ചി ആയതനം ഉപേതി. തേനാഹ – ‘‘സബ്ബായതനേഹി വിപ്പമുത്തോ’’തി.

൩൭൭. പന്നരസമഗാഥായ അഞ്ഞായ പദന്തി യേ തേ ‘‘സച്ചാനം ചതുരോ പദാ’’തി വുത്താ, തേസു ഏകേകപദം പുബ്ബഭാഗസച്ചവവത്ഥാപനപഞ്ഞായ ഞത്വാ. സമേച്ച ധമ്മന്തി തതോ പരം ചതൂഹി അരിയമഗ്ഗേഹി ചതുസച്ചധമ്മം സമേച്ച. വിവടം ദിസ്വാന പഹാനമാസവാനന്തി അഥ പച്ചവേക്ഖണഞാണേന ആസവക്ഖയസഞ്ഞിതം നിബ്ബാനം വിവടം പാകടമനാവടം ദിസ്വാ. സബ്ബുപധീനം പരിക്ഖയാതി സബ്ബേസം ഖന്ധകാമഗുണകിലേസാഭിസങ്ഖാരഭേദാനം ഉപധീനം പരിക്ഖീണത്താ കത്ഥചി അസജ്ജമാനോ ഭിക്ഖു സമ്മാ സോ ലോകേ പരിബ്ബജേയ്യ വിഹരേയ്യ, അനല്ലീയന്തോ ലോകം ഗച്ഛേയ്യാതി ദേസനം നിട്ഠാപേസി.

൩൭൮. തതോ സോ നിമ്മിതോ ധമ്മദേസനം ഥോമേന്തോ ‘‘അദ്ധാ ഹി ഭഗവാ’’തി ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്ഥ യോ സോ ഏവം വിഹാരീതി യോ സോ മങ്ഗലാദീനി സമൂഹനിത്വാ സബ്ബമങ്ഗലദോസപ്പഹാനവിഹാരീ, യോപി സോ ദിബ്ബമാനുസകേസു കാമേസു രാഗം വിനേയ്യ ഭവാതിക്കമ്മ ധമ്മാഭിസമയവിഹാരീതി ഏവം തായ തായ ഗാഥായ നിദ്ദിട്ഠഭിക്ഖും ദസ്സേന്തോ ആഹ. സേസം ഉത്താനമേവ. അയം പന യോജനാ – അദ്ധാ ഹി ഭഗവാ തഥേവ ഏതം യം ത്വം ‘‘യസ്സ മങ്ഗലാ സമൂഹതാ’’തിആദീനി വത്വാ തസ്സാ തസ്സാ ഗാഥായ പരിയോസാനേ ‘‘സമ്മാ സോ ലോകേ പരിബ്ബജേയ്യാ’’തി അവച. കിം കാരണം? യോ സോ ഏവംവിഹാരീ ഭിക്ഖു, സോ ഉത്തമേന ദമഥേന ദന്തോ, സബ്ബാനി ച ദസപി സംയോജനാനി ചതുരോ ച യോഗേ വീതിവത്തോ ഹോതി. തസ്മാ സമ്മാ സോ ലോകേ പരിബ്ബജേയ്യ, നത്ഥി മേ ഏത്ഥ വിചികിച്ഛാതി ഇതി ദേസനാഥോമനഗാഥമ്പി വത്വാ അരഹത്തനികൂടേനേവ ദേസനം നിട്ഠാപേസി. സുത്തപരിയോസാനേ കോടിസതസഹസ്സദേവതാനം അഗ്ഗഫലപ്പത്തി അഹോസി, സോതാപത്തിസകദാഗാമിഅനാഗാമിഫലപ്പത്താ പന ഗണനതോ അസങ്ഖ്യേയ്യാതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ സമ്മാപരിബ്ബാജനീയസുത്തവണ്ണനാ

നിട്ഠിതാ.

൧൪. ധമ്മികസുത്തവണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി ധമ്മികസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? തിട്ഠമാനേ കിര ഭഗവതി ലോകനാഥേ ധമ്മികോ നാമ ഉപാസകോ അഹോസി നാമേന ച പടിപത്തിയാ ച. സോ കിര സരണസമ്പന്നോ സീലസമ്പന്നോ ബഹുസ്സുതോ പിടകത്തയധരോ അനാഗാമീ അഭിഞ്ഞാലാഭീ ആകാസചാരീ അഹോസി. തസ്സ പരിവാരാ പഞ്ചസതാ ഉപാസകാ, തേപി താദിസാ ഏവ അഹേസും. തസ്സേകദിവസം ഉപോസഥികസ്സ രഹോഗതസ്സ പടിസല്ലീനസ്സ മജ്ഝിമയാമാവസാനസമയേ ഏവം പരിവിതക്കോ ഉദപാദി – ‘‘യംനൂനാഹം അഗാരിയഅനഗാരിയാനം പടിപദം പുച്ഛേയ്യ’’ന്തി. സോ പഞ്ചഹി ഉപാസകസതേഹി പരിവുതോ ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമിത്വാ തമത്ഥം പുച്ഛി, ഭഗവാ ചസ്സ ബ്യാകാസി. തത്ഥ പുബ്ബേ വണ്ണിതസദിസം വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബം, അപുബ്ബം വണ്ണയിസ്സാമ.

൩൭൯. തത്ഥ പഠമഗാഥായ താവ കഥംകരോതി കഥം കരോന്തോ കഥം പടിപജ്ജന്തോ. സാധു ഹോതീതി സുന്ദരോ അനവജ്ജോ അത്ഥസാധനോ ഹോതി. ഉപാസകാസേതി ഉപാസകാഇച്ചേവ വുത്തം ഹോതി. സേസമത്ഥതോ പാകടമേവ. അയം പന യോജനാ – യോ വാ അഗാരാ അനഗാരമേതി പബ്ബജതി, യേ വാ അഗാരിനോ ഉപാസകാ, ഏതേസു ദുവിധേസു സാവകേസു കഥംകരോ സാവകോ സാധു ഹോതീതി.

൩൮൦-൧. ഇദാനി ഏവം പുട്ഠസ്സ ഭഗവതോ ബ്യാകരണസമത്ഥതം ദീപേന്തോ ‘‘തുവഞ്ഹീ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ ഗതിന്തി അജ്ഝാസയഗതിം. പരായണന്തി നിപ്ഫത്തിം. അഥ വാ ഗതിന്തി നിരയാദിപഞ്ചപ്പഭേദം. പരായണന്തി ഗതിതോ പരം അയനം ഗതിവിപ്പമോക്ഖം പരിനിബ്ബാനം, ന ചത്ഥി തുല്യോതി തയാ സദിസോ നത്ഥി. സബ്ബം തുവം ഞാണമവേച്ച ധമ്മം, പകാസേസി സത്തേ അനുകമ്പമാനോതി ത്വം ഭഗവാ യദത്ഥി ഞേയ്യം നാമ, തം അനവസേസം അവേച്ച പടിവിജ്ഝിത്വാ സത്തേ അനുകമ്പമാനോ സബ്ബം ഞാണഞ്ച ധമ്മഞ്ച പകാസേസി. യം യം യസ്സ ഹിതം ഹോതി, തം തം തസ്സ ആവികാസിയേവ ദേസേസിയേവ, ന തേ അത്ഥി ആചരിയമുട്ഠീതി വുത്തം ഹോതി. വിരോചസി വിമലോതി ധൂമരജാദിവിരഹിതോ വിയ ചന്ദോ, രാഗാദിമലാഭാവേന വിമലോ വിരോചസി. സേസമേത്ഥ ഉത്താനത്ഥമേവ.

൩൮൨. ഇദാനി യേസം തദാ ഭഗവാ ധമ്മം ദേസേസി, തേ ദേവപുത്തേ കിത്തേത്വാ ഭഗവന്തം പസംസന്തോ ‘‘ആഗഞ്ഛീ തേ സന്തികേ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ നാഗരാജാ ഏരാവണോ നാമാതി അയം കിര ഏരാവണോ നാമ ദേവപുത്തോ കാമരൂപീ ദിബ്ബേ വിമാനേ വസതി. സോ യദാ സക്കോ ഉയ്യാനകീളം ഗച്ഛതി, തദാ ദിയഡ്ഢസതയോജനം കായം അഭിനിമ്മിനിത്വാ തേത്തിംസ കുമ്ഭേ മാപേത്വാ ഏരാവണോ നാമ ഹത്ഥീ ഹോതി. തസ്സ ഏകേകസ്മിം കുമ്ഭേ ദ്വേ ദ്വേ ദന്താ ഹോന്തി, ഏകേകസ്മിം ദന്തേ സത്ത സത്ത പോക്ഖരണിയോ, ഏകേകിസ്സാ പോക്ഖരണിയാ സത്ത സത്ത പദുമിനിയോ, ഏകേകിസ്സാ പദുമിനിയാ സത്ത സത്ത പുപ്ഫാനി, ഏകേകസ്മിം പുപ്ഫേ സത്ത സത്ത പത്താനി, ഏകേകസ്മിം പത്തേ സത്ത സത്ത അച്ഛരായോ നച്ചന്തി പദുമച്ഛരായോത്വേവ വിസ്സുതാ സക്കസ്സ നാടകിത്ഥിയോ, യാ ച വിമാനവത്ഥുസ്മിമ്പി ‘‘ഭമന്തി കഞ്ഞാ പദുമേസു സിക്ഖിതാ’’തി (വി. വ. ൧൦൩൪) ആഗതാ. തേസം പന തേത്തിസംകുമ്ഭാനം മജ്ഝേ സുദസ്സനകുമ്ഭോ നാമ തിംസയോജനമത്തോ ഹോതി, തത്ഥ യോജനപ്പമാണോ മണിപല്ലങ്കോ തിയോജനുബ്ബേധേ പുപ്ഫമണ്ഡപേ അത്ഥരീയതി. തത്ഥ സക്കോ ദേവാനമിന്ദോ അച്ഛരാസങ്ഘപരിവുതോ ദിബ്ബസമ്പത്തിം പച്ചനുഭോതി. സക്കേ പന ദേവാനമിന്ദേ ഉയ്യാനകീളാതോ പടിനിവത്തേ പുന തം രൂപം സംഹരിത്വാന ദേവപുത്തോവ ഹോതി. തം സന്ധായാഹ – ‘‘ആഗഞ്ഛി തേ സന്തികേ നാഗരാജാ ഏരാവണോ നാമാ’’തി. ജിനോതി സുത്വാതി ‘‘വിജിതപാപധമ്മോ ഏസ ഭഗവാ’’തി ഏവം സുത്വാ. സോപി തയാ മന്തയിത്വാതി തയാ സദ്ധിം മന്തയിത്വാ, പഞ്ഹം പുച്ഛിത്വാതി അധിപ്പായോ. അജ്ഝഗമാതി അധിഅഗമാ, ഗതോതി വുത്തം ഹോതി. സാധൂതി സുത്വാന പതീതരൂപോതി തം പഞ്ഹം സുത്വാ ‘‘സാധു ഭന്തേ’’തി അഭിനന്ദിത്വാ തുട്ഠരൂപോ ഗതോതി അത്ഥോ.

൩൮൩. രാജാപി തം വേസ്സവണോ കുവേരോതി ഏത്ഥ സോ യക്ഖോ രഞ്ജനട്ഠേന രാജാ, വിസാണായ രാജധാനിയാ രജ്ജം കാരേതീതി വേസ്സവണോ, പുരിമനാമേന കുവേരോതി വേദിതബ്ബോ. സോ കിര കുവേരോ നാമ ബ്രാഹ്മണമഹാസാലോ ഹുത്വാ ദാനാദീനി പുഞ്ഞാനി കത്വാ വിസാണായ രാജധാനിയാ അധിപതി ഹുത്വാ നിബ്ബത്തോ. തസ്മാ ‘‘കുവേരോ വേസ്സവണോ’’തി വുച്ചതി. വുത്തഞ്ചേതം ആടാനാടിയസുത്തേ –

‘‘കുവേരസ്സ ഖോ പന, മാരിസ, മഹാരാജസ്സ വിസാണാ നാമ രാജധാനീ, തസ്മാ കുവേരോ മഹാരാജാ ‘വേസ്സവണോ’തി പവുച്ചതീ’’തി (ദീ. നി. ൩.൨൯൧) –

സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

തത്ഥ സിയാ – കസ്മാ പന ദൂരതരേ താവതിംസഭവനേ വസന്തോ ഏരാവണോ പഠമം ആഗതോ, വേസ്സവണോ പച്ഛാ, ഏകനഗരേവ വസന്തോ അയം ഉപാസകോ സബ്ബപച്ഛാ, കഥഞ്ച സോ തേസം ആഗമനം അഞ്ഞാസി, യേന ഏവമാഹാതി? വുച്ചതേ – വേസ്സവണോ കിര തദാ അനേകസഹസ്സപവാളപല്ലങ്കം ദ്വാദസയോജനം നാരിവാഹനം അഭിരുയ്ഹ പവാളകുന്തം ഉച്ചാരേത്വാ ദസസഹസ്സകോടിയക്ഖേഹി പരിവുതോ ‘‘ഭഗവന്തം പഞ്ഹം പുച്ഛിസ്സാമീ’’തി ആകാസട്ഠകവിമാനാനി പരിഹരിത്വാ മഗ്ഗേന മഗ്ഗം ആഗച്ഛന്തോ വേളുകണ്ഡകനഗരേ നന്ദമാതായ ഉപാസികായ നിവേസനസ്സ ഉപരിഭാഗം സമ്പത്തോ. ഉപാസികായ അയമാനുഭാവോ – പരിസുദ്ധസീലാ ഹോതി, നിച്ചം വികാലഭോജനാ പടിവിരതാ, പിടകത്തയധാരിനീ, അനാഗാമിഫലേ പതിട്ഠിതാ. സാ തമ്ഹി സമയേ സീഹപഞ്ജരം ഉഗ്ഘാടേത്വാ ഉതുഗ്ഗഹണത്ഥായ മാലുതേരിതോകാസേ ഠത്വാ അട്ഠകപാരായനവഗ്ഗേ പരിമണ്ഡലേഹി പദബ്യഞ്ജനേഹി മധുരേന സരേന ഭാസതി. വേസ്സവണോ തത്ഥേവ യാനാനി ഠപേത്വാ യാവ ഉപാസികാ ‘‘ഇദമവോച ഭഗവാ മഗധേസു വിഹരന്തോ പാസാണകേ ചേതിയേ പരിചാരകസോളസന്നം ബ്രാഹ്മണാന’’ന്തി നിഗമനം അഭാസി, താവ സബ്ബം സുത്വാ വഗ്ഗപരിയോസാനേ സുവണ്ണമുരജസദിസം മഹന്തം ഗീവം പഗ്ഗഹേത്വാ ‘‘സാധു സാധു ഭഗിനീ’’തി സാധുകാരമദാസി. സാ ‘‘കോ ഏത്ഥാ’’തി ആഹ. ‘‘അഹം ഭഗിനി വേസ്സവണോ’’തി. ഉപാസികാ കിര പഠമം സോതാപന്നാ അഹോസി, പച്ഛാ വേസ്സവണോ. തം സോ ധമ്മതോ സഹോദരഭാവം സന്ധായ ഉപാസികം ഭഗിനിവാദേന സമുദാചരതി. ഉപാസികായ ച ‘‘വികാലോ, ഭാതിക ഭദ്രമുഖ, യസ്സ ദാനി കാലം മഞ്ഞസീ’’തി വുത്തോ ‘‘അഹം ഭഗിനി തയി പസന്നോ പസന്നാകാരം കരോമീ’’തി ആഹ. തേന ഹി ഭദ്രമുഖ, മമ ഖേത്തേ നിപ്ഫന്നം സാലിം കമ്മകരാ ആഹരിതും ന സക്കോന്തി, തം തവ പരിസായ ആണാപേഹീതി. സോ ‘‘സാധു ഭഗിനീ’’തി യക്ഖേ ആണാപേസി. തേ അഡ്ഢതേരസ കോട്ഠാഗാരസതാനി പൂരേസും. തതോ പഭുതി കോട്ഠാഗാരം ഊനം നാമ നാഹോസി, ‘‘നന്ദമാതു കോട്ഠാഗാരം വിയാ’’തി ലോകേ നിദസ്സനം അഹോസി. വേസ്സവണോ കോട്ഠാഗാരാനി പൂരേത്വാ ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമി. ഭഗവാ ‘‘വികാലേ ആഗതോസീ’’തി ആഹ. അഥ ഭഗവതോ സബ്ബം ആരോചേസി. ഇമിനാ കാരണേന ആസന്നതരേപി ചാതുമഹാരാജികഭവനേ വസന്തോ വേസ്സവണോ പച്ഛാ ആഗതോ. ഏരാവണസ്സ പന ന കിഞ്ചി അന്തരാ കരണീയം അഹോസി, തേന സോ പഠമതരം ആഗതോ.

അയം പന ഉപാസകോ കിഞ്ചാപി അനാഗാമീ പകതിയാവ ഏകഭത്തികോ, തഥാപി തദാ ഉപോസഥദിവസോതി കത്വാ ഉപോസഥങ്ഗാനി അധിട്ഠായ സായന്ഹസമയം സുനിവത്ഥോ സുപാരുതോ പഞ്ചസതഉപാസകപരിവുതോ ജേതവനം ഗന്ത്വാ ധമ്മദേസനം സുത്വാ അത്തനോ ഘരം ആഗമ്മ തേസം ഉപാസകാനം സരണസീലഉപോസഥാനിസംസാദിഭേദം ഉപാസകധമ്മം കഥേത്വാ തേ ഉപാസകേ ഉയ്യോജേസി. തേസഞ്ച തസ്സേവ ഘരേ മുട്ഠിഹത്ഥപ്പമാണപാദകാനി പഞ്ച കപ്പിയമഞ്ചസതാനി പാടേക്കോവരകേസു പഞ്ഞത്താനി ഹോന്തി. തേ അത്തനോ അത്തനോ ഓവരകം പവിസിത്വാ സമാപത്തിം അപ്പേത്വാ നിസീദിംസു, ഉപാസകോപി തഥേവാകാസി. തേന ച സമയേന സാവത്ഥിനഗരേ സത്തപഞ്ഞാസ കുലസതസഹസ്സാനി വസന്തി, മനുസ്സഗണനായ അട്ഠാരസകോടിമനുസ്സാ. തേന പഠമയാമേ ഹത്ഥിഅസ്സമനുസ്സഭേരിസദ്ദാദീഹി സാവത്ഥിനഗരം മഹാസമുദ്ദോ വിയ ഏകസദ്ദം ഹോതി. മജ്ഝിമയാമസമനന്തരേ സോ സദ്ദോ പടിപ്പസ്സമ്ഭതി. തമ്ഹി കാലേ ഉപാസകോ സമാപത്തിതോ വുട്ഠായ അത്തനോ ഗുണേ ആവജ്ജേത്വാ ‘‘യേനാഹം മഗ്ഗസുഖേന ഫലസുഖേന സുഖിതോ വിഹരാമി, ഇദം സുഖം കം നിസ്സായ ലദ്ധ’’ന്തി ചിന്തേത്വാ ‘‘ഭഗവന്തം നിസ്സായാ’’തി ഭഗവതി ചിത്തം പസാദേത്വാ ‘‘ഭഗവാ ഏതരഹി കതമേന വിഹാരേന വിഹരതീ’’തി ആവജ്ജേന്തോ ദിബ്ബേന ചക്ഖുനാ ഏരാവണവേസ്സവണേ ദിസ്വാ ദിബ്ബായ സോതധാതുയാ ധമ്മദേസനം സുത്വാ ചേതോപരിയഞാണേന തേസം പസന്നചിത്തതം ഞത്വാ ‘‘യംനൂനാഹമ്പി ഭഗവന്തം ഉഭയഹിതം പടിപദം പുച്ഛേയ്യ’’ന്തി ചിന്തേസി. തസ്മാ സോ ഏകനഗരേ വസന്തോപി സബ്ബപച്ഛാ ആഗതോ, ഏവഞ്ച നേസം ആഗമനം അഞ്ഞാസി. തേനാഹ – ‘‘ആഗഞ്ഛി തേ സന്തികേ നാഗരാജാ…പേ… സോ ചാപി സുത്വാന പതീതരൂപോ’’തി.

൩൮൪. ഇദാനി ഇതോ ബഹിദ്ധാ ലോകസമ്മതേഹി സമണബ്രാഹ്മണേഹി ഉക്കട്ഠഭാവേന ഭഗവന്തം പസംസന്തോ ‘‘യേ കേചിമേ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ തിത്ഥിയാതി നന്ദവച്ഛസംകിച്ചേഹി ആദിപുഗ്ഗലേഹി തീഹി തിത്ഥകരേഹി കതേ ദിട്ഠിതിത്ഥേ ജാതാ, തേസം സാസനേ പബ്ബജിതാ പൂരണാദയോ ഛ സത്ഥാരോ. തത്ഥ നാടപുത്തോ നിഗണ്ഠോ, അവസേസാ ആജീവകാതി തേ സബ്ബേ ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘യേ കേചിമേ തിത്ഥിയാ വാദസീലാ’’തി, ‘‘മയം സമ്മാ പടിപന്നാ, അഞ്ഞേ മിച്ഛാ പടിപന്നാ’’തി ഏവം വാദകരണസീലാ ലോകം മുഖസത്തീഹി വിതുദന്താ വിചരന്തി. ആജീവകാ വാതി തേ ഏകജ്ഝമുദ്ദിട്ഠേ ഭിന്ദിത്വാ ദസ്സേതി. നാതിതരന്തീതി നാതിക്കമന്തി. സബ്ബേതി അഞ്ഞേപി യേ കേചി തിത്ഥിയസാവകാദയോ, തേപി പരിഗ്ഗണ്ഹന്തോ ആഹ. ‘‘ഠിതോ വജന്തം വിയാ’’തി യഥാ കോചി ഠിതോ ഗതിവികലോ സീഘഗാമിനം പുരിസം ഗച്ഛന്തം നാതിതരേയ്യ, ഏവം തേ പഞ്ഞാഗതിയാ അഭാവേന തേ തേ അത്ഥപ്പഭേദേ ബുജ്ഝിതും അസക്കോന്താ ഠിതാ, അതിജവനപഞ്ഞം ഭഗവന്തം നാതിതരന്തീതി അത്ഥോ.

൩൮൫. ബ്രാഹ്മണാ വാദസീലാ വുദ്ധാ ചാതി ഏത്താവതാ ചങ്കീതാരുക്ഖപോക്ഖരസാതിജാണുസ്സോണിആദയോ ദസ്സേതി, അപി ബ്രാഹ്മണാ സന്തി കേചീതി ഇമിനാ മജ്ഝിമാപി ദഹരാപി കേവലം ബ്രാഹ്മണാ സന്തി അത്ഥി ഉപലബ്ഭന്തി കേചീതി ഏവം അസ്സലായനവാസേട്ഠഅമ്ബട്ഠഉത്തരമാണവകാദയോ ദസ്സേതി. അത്ഥബദ്ധാതി ‘‘അപി നു ഖോ ഇമം പഞ്ഹം ബ്യാകരേയ്യ, ഇമം കങ്ഖം ഛിന്ദേയ്യാ’’തി ഏവം അത്ഥബദ്ധാ ഭവന്തി. യേ ചാപി അഞ്ഞേതി അഞ്ഞേപി യേ ‘‘മയം വാദിനോ’’തി ഏവം മഞ്ഞമാനാ വിചരന്തി ഖത്തിയപണ്ഡിതബ്രാഹ്മണബ്രഹ്മദേവയക്ഖാദയോ അപരിമാണാ. തേപി സബ്ബേ തയി അത്ഥബദ്ധാ ഭവന്തീതി ദസ്സേതി.

൩൮൬-൭. ഏവം നാനപ്പകാരേഹി ഭഗവന്തം പസംസിത്വാ ഇദാനി ധമ്മേനേവ തം പസംസിത്വാ ധമ്മകഥം യാചന്തോ ‘‘അയഞ്ഹി ധമ്മോ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ അയഞ്ഹി ധമ്മോതി സത്തതിംസ ബോധിപക്ഖിയധമ്മേ സന്ധായാഹ. നിപുണോതി സണ്ഹോ ദുപ്പടിവിജ്ഝോ. സുഖോതി പടിവിദ്ധോ സമാനോ ലോകുത്തരസുഖമാവഹതി, തസ്മാ സുഖാവഹത്താ ‘‘സുഖോ’’തി വുച്ചതി. സുപ്പവുത്തോതി സുദേസിതോ. സുസ്സൂസമാനാതി സോതുകാമമ്ഹാതി അത്ഥോ. തം നോ വദാതി തം ധമ്മം അമ്ഹാകം വദ. ‘‘ത്വം നോ’’തിപി പാഠോ, ത്വം അമ്ഹാകം വദാതി അത്ഥോ. സബ്ബേപിമേ ഭിക്ഖവോതി തങ്ഖണം നിസിന്നാനി കിര പഞ്ച ഭിക്ഖുസതാനി ഹോന്തി, താനി ദസ്സേന്തോ യാചതി. ഉപാസകാ ചാപീതി അത്തനോ പരിവാരേ അഞ്ഞേ ച ദസ്സേതി. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

൩൮൮. അഥ ഭഗവാ അനഗാരിയപടിപദം താവ ദസ്സേതും ഭിക്ഖൂ ആമന്തേത്വാ ‘‘സുണാഥ മേ ഭിക്ഖവോ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ ധമ്മം ധുതം തഞ്ച ചരാഥ സബ്ബേതി കിലേസേ ധുനാതീതി ധുതോ, ഏവരൂപം കിലേസധുനനകം പടിപദാധമ്മം സാവയാമി വോ, തഞ്ച മയാ സാവിതം സബ്ബേ ചരഥ പടിപജ്ജഥ, മാ പമാദിത്ഥാതി വുത്തം ഹോതി. ഇരിയാപഥന്തി ഗമനാദിചതുബ്ബിധം. പബ്ബജിതാനുലോമികന്തി സമണസാരുപ്പം സതിസമ്പജഞ്ഞയുത്തം. അരഞ്ഞേ കമ്മട്ഠാനാനുയോഗവസേന പവത്തമേവാതി അപരേ. സേവേഥ നന്തി തം ഇരിയാപഥം ഭജേയ്യ. അത്ഥദസോതി ഹിതാനുപസ്സീ. മുതീമാതി ബുദ്ധിമാ. സേസമേത്ഥ ഗാഥായ പാകടമേവ.

൩൮൯. നോ വേ വികാലേതി ഏവം പബ്ബജിതാനുലോമികം ഇരിയാപഥം സേവമാനോ ച ദിവാമജ്ഝന്ഹികവീതിക്കമം ഉപാദായ വികാലേ ന ചരേയ്യ ഭിക്ഖു, യുത്തകാലേ ഏവ പന ഗാമം പിണ്ഡായ ചരേയ്യ. കിം കാരണം? അകാലചാരിഞ്ഹി സജന്തി സങ്ഗാ, അകാലചാരിം പുഗ്ഗലം രാഗസങ്ഗാദയോ അനേകേ സങ്ഗാ സജന്തി പരിസ്സജന്തി ഉപഗുഹന്തി അല്ലീയന്തി. തസ്മാ വികാലേ ന ചരന്തി ബുദ്ധാ, തസ്മാ യേ ചതുസച്ചബുദ്ധാ അരിയപുഗ്ഗലാ, ന തേ വികാലേ പിണ്ഡായ ചരന്തീതി. തേന കിര സമയേന വികാലഭോജനസിക്ഖാപദം അപ്പഞ്ഞത്തം ഹോതി, തസ്മാ ധമ്മദേസനാവസേനേവേത്ഥ പുഥുജ്ജനാനം ആദീനവം ദസ്സേന്തോ ഇമം ഗാഥമാഹ. അരിയാ പന സഹ മഗ്ഗപടിലാഭാ ഏവ തതോ പടിവിരതാ ഹോന്തി, ഏസാ ധമ്മതാ.

൩൯൦. ഏവം വികാലചരിയം പടിസേധേത്വാ ‘‘കാലേ ചരന്തേനപി ഏവം ചരിതബ്ബ’’ന്തി ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘രൂപാ ച സദ്ദാ ചാ’’തി. തസ്സത്ഥോ – യേ തേ രൂപാദയോ നാനപ്പകാരകം മദം ജനേന്താ സത്തേ സമ്മദയന്തി, തേസു പിണ്ഡപാതപാരിസുദ്ധിസുത്താദീസു (മ. നി. ൩.൪൩൮ ആദയോ) വുത്തനയേന ഛന്ദം വിനോദേത്വാ യുത്തകാലേനേവ പാതരാസം പവിസേയ്യാതി. ഏത്ഥ ച പാതോ അസിതബ്ബോതി പാതരാസോ, പിണ്ഡപാതസ്സേതം നാമം. യോ യത്ഥ ലബ്ഭതി, സോ പദേസോപി തം യോഗേന ‘‘പാതരാസോ’’തി ഇധ വുത്തോ. യതോ പിണ്ഡപാതം ലഭതി, തം ഓകാസം ഗച്ഛേയ്യാതി ഏവമേത്ഥ അത്ഥോ വേദിതബ്ബോ.

൩൯൧. ഏവം പവിട്ഠോ –

‘‘പിണ്ഡഞ്ച ഭിക്ഖു സമയേന ലദ്ധാ,

ഏകോ പടിക്കമ്മ രഹോ നിസീദേ;

അജ്ഝത്തചിന്തീ ന മനോ ബഹിദ്ധാ,

നിച്ഛാരയേ സങ്ഗഹിതത്തഭാവോ’’.

തത്ഥ പിണ്ഡന്തി മിസ്സകഭിക്ഖം, സാ ഹി തതോ തതോ സമോധാനേത്വാ സമ്പിണ്ഡിതട്ഠേന ‘‘പിണ്ഡോ’’തി വുച്ചതി. സമയേനാതി അന്തോമജ്ഝന്ഹികകാലേ. ഏകോ പടിക്കമ്മാതി കായവിവേകം സമ്പാദേന്തോ അദുതിയോ നിവത്തിത്വാ. അജ്ഝത്തചിന്തീതി തിലക്ഖണം ആരോപേത്വാ ഖന്ധസന്താനം ചിന്തേന്തോ. ന മനോ ബഹിദ്ധാ നിച്ഛാരയേതി ബഹിദ്ധാ രൂപാദീസു രാഗവസേന ചിത്തം ന നീഹരേ. സങ്ഗഹിതത്തഭാവോതി സുട്ഠു ഗഹിതചിത്തോ.

൩൯൨. ഏവം വിഹരന്തോ ച –

‘‘സചേപി സോ സല്ലപേ സാവകേന,

അഞ്ഞേന വാ കേനചി ഭിക്ഖുനാ വാ;

ധമ്മം പണീതം തമുദാഹരേയ്യ,

ന പേസുണം നോപി പരൂപവാദം’’.

കിം വുത്തം ഹോതി? സോ യോഗാവചരോ കിഞ്ചിദേവ സോതുകാമതായ ഉപഗതേന സാവകേന വാ കേനചി അഞ്ഞതിത്ഥിയഗഹട്ഠാദിനാ വാ ഇധേവ പബ്ബജിതേന ഭിക്ഖുനാ വാ സദ്ധിം സചേപി സല്ലപേ, അഥ യ്വായം മഗ്ഗഫലാദിപടിസംയുത്തോ ദസകഥാവത്ഥുഭേദോ വാ അതപ്പകട്ഠേന പണീതോ ധമ്മോ. തം ധമ്മം പണീതം ഉദാഹരേയ്യ, അഞ്ഞം പന പിസുണവചനം വാ പരൂപവാദം വാ അപ്പമത്തകമ്പി ന ഉദാഹരേയ്യാതി.

൩൯൩. ഇദാനി തസ്മിം പരൂപവാദേ ദോസം ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘വാദഞ്ഹി ഏകേ’’തി. തസ്സത്ഥോ – ഇധേകച്ചേ മോഘപുരിസാ പരൂപവാദസഞ്ഹിതം നാനപ്പകാരം വിഗ്ഗാഹികകഥാഭേദം വാദം പടിസേനിയന്തി വിരുജ്ഝന്തി, യുജ്ഝിതുകാമാ ഹുത്വാ സേനായ പടിമുഖം ഗച്ഛന്താ വിയ ഹോന്തി, തേ മയം ലാമകപഞ്ഞേ ന പസംസാമ. കിം കാരണം? തതോ തതോ നേ പസജന്തി സങ്ഗാ, യസ്മാ തേ താദിസകേ പുഗ്ഗലേ തതോ തതോ വചനപഥതോ സമുട്ഠായ വിവാദസങ്ഗാ സജന്തി അല്ലീയന്തി. കിം കാരണാ സജന്തീതി? ചിത്തഞ്ഹി തേ തത്ഥ ഗമേന്തി ദൂരേ, യസ്മാ തേ പടിസേനിയന്താ ചിത്തം തത്ഥ ഗമേന്തി, യത്ഥ ഗതം സമഥവിപസ്സനാനം ദൂരേ ഹോതീതി.

൩൯൪-൫. ഏവം പരിത്തപഞ്ഞാനം പവത്തിം ദസ്സേത്വാ ഇദാനി മഹാപഞ്ഞാനം പവത്തിം ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘പിണ്ഡം വിഹാരം…പേ… സാവകോ’’തി. തത്ഥ വിഹാരേന പതിസ്സയോ, സയനാസനേന മഞ്ചപീഠന്തി തീഹിപി പദേഹി സേനാസനമേവ വുത്തം. ആപന്തി ഉദകം. സങ്ഘാടിരജൂപവാഹനന്തി പംസുമലാദിനോ സങ്ഘാടിരജസ്സ ധോവനം. സുത്വാന ധമ്മം സുഗതേന ദേസിതന്തി സബ്ബാസവസംവരാദീസു ‘‘പടിസങ്ഖാ യോനിസോ ചീവരം പടിസേവതി സീതസ്സ പടിഘാതായാ’’തിആദിനാ (മ. നി. ൧.൨൩; അ. നി. ൬.൫൮) നയേന ഭഗവതാ ദേസിതം ധമ്മം സുത്വാ. സങ്ഖായ സേവേ വരപഞ്ഞസാവകോതി ഏതം ഇധ പിണ്ഡന്തി വുത്തം പിണ്ഡപാതം, വിഹാരാദീഹി വുത്തം സേനാസനം, ആപമുഖേന ദസ്സിതം ഗിലാനപച്ചയം, സങ്ഘാടിയാ ചീവരന്തി ചതുബ്ബിധമ്പി പച്ചയം സങ്ഖായ ‘‘യാവദേവ ഇമസ്സ കായസ്സ ഠിതിയാ’’തിആദിനാ (മ. നി. ൧.൨൩; അ. നി. ൬.൫൮) നയേന പച്ചവേക്ഖിത്വാ സേവേ വരപഞ്ഞസാവകോ, സേവിതും സക്കുണേയ്യ വരപഞ്ഞസ്സ തഥാഗതസ്സ സാവകോ സേക്ഖോ വാ പുഥുജ്ജനോ വാ, നിപ്പരിയായേന ച അരഹാ. സോ ഹി ചതുരാപസ്സേനോ ‘‘സങ്ഖായേകം പടിസേവതി, സങ്ഖായേകം അധിവാസേതി, സങ്ഖായേകം പരിവജ്ജേതി, സങ്ഖായേകം വിനോദേതീ’’തി (ദീ. നി. ൩.൩൦൮; മ. നി. ൨.൧൬൮; അ. നി. ൧൦.൨൦) വുത്തോ. യസ്സാ ച സങ്ഖായ സേവേ വരപഞ്ഞസാവകോ, തസ്മാ ഹി പിണ്ഡേ…പേ… യഥാ പോക്ഖരേ വാരിബിന്ദു, തഥാ ഹോതീതി വേദിതബ്ബോ.

൩൯൬. ഏവം ഖീണാസവപടിപത്തിം ദസ്സേന്തോ അരഹത്തനികൂടേന അനഗാരിയപടിപദം നിട്ഠാപേത്വാ ഇദാനി അഗാരിയപടിപദം ദസ്സേതും ‘‘ഗഹട്ഠവത്തം പന വോ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ പഠമഗാഥായ താവ സാവകോതി അഗാരിയസാവകോ. സേസം ഉത്താനത്ഥമേവ. അയം പന യോജനാ – യോ മയാ ഇതോ പുബ്ബേ കേവലോ അബ്യാമിസ്സോ സകലോ പരിപുണ്ണോ ഭിക്ഖുധമ്മോ കഥിതോ. ഏസ ഖേത്തവത്ഥുആദിപരിഗ്ഗഹേഹി സപരിഗ്ഗഹേന ന ലബ്ഭാ ഫസ്സേതും ന സക്കാ അധിഗന്തുന്തി.

൩൯൭. ഏവം തസ്സ ഭിക്ഖുധമ്മം പടിസേധേത്വാ ഗഹട്ഠധമ്മമേവ ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘പാണം ന ഹനേ’’തി. തത്ഥ പുരിമഡ്ഢേന തികോടിപരിസുദ്ധാ പാണാതിപാതാവേരമണി വുത്താ, പച്ഛിമഡ്ഢേന സത്തേസു ഹിതപടിപത്തി. തതിയപാദോ ചേത്ഥ ഖഗ്ഗവിസാണസുത്തേ (സു. നി. ൩൫ ആദയോ) ചതുത്ഥപാദേ ഥാവരതസഭേദോ മേത്തസുത്തവണ്ണനായം (സു. നി. ൧൪൩ ആദയോ) സബ്ബപ്പകാരതോ വണ്ണിതോ. സേസം ഉത്താനത്ഥമേവ. ഉപ്പടിപാടിയാ പന യോജനാ കാതബ്ബാ – തസഥാവരേസു സബ്ബേസു ഭൂതേസു നിധായ ദണ്ഡം ന ഹനേ ന ഘാതയേയ്യ നാനുജഞ്ഞാതി. ‘‘നിധായ ദണ്ഡ’’ന്തി ഇതോ വാ പരം ‘‘വത്തേയ്യാ’’തി പാഠസേസോ ആഹരിതബ്ബോ. ഇതരഥാ ഹി ന പുബ്ബേനാപരം സന്ധിയതി.

൩൯൮. ഏവം പഠമസിക്ഖാപദം ദസ്സേത്വാ ഇദാനി ദുതിയസിക്ഖാപദം ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘തതോ അദിന്ന’’ന്തി. തത്ഥ കിഞ്ചീതി അപ്പം വാ ബഹും വാ. ക്വചീതി ഗാമേ വാ അരഞ്ഞേ വാ. സാവകോതി അഗാരിയസാവകോ. ബുജ്ഝമാനോതി ‘‘പരസന്തകമിദ’’ന്തി ജാനമാനോ. സബ്ബം അദിന്നം പരിവജ്ജയേയ്യാതി ഏവഞ്ഹി പടിപജ്ജമാനോ സബ്ബം അദിന്നം പരിവജ്ജേയ്യ, നോ അഞ്ഞഥാതി ദീപേതി. സേസമേത്ഥ വുത്തനയഞ്ച പാകടഞ്ചാതി.

൩൯൯. ഏവം ദുതിയസിക്ഖാപദമ്പി തികോടിപരിസുദ്ധം ദസ്സേത്വാ ഉക്കട്ഠപരിച്ഛേദതോ പഭുതി തതിയം ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘അബ്രഹ്മചരിയ’’ന്തി. തത്ഥ അസമ്ഭുണന്തോതി അസക്കോന്തോ.

൪൦൦. ഇദാനി ചതുത്ഥസിക്ഖാപദം ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘സഭഗ്ഗതോ വാ’’തി. തത്ഥ സഭഗ്ഗതോതി സന്ഥാഗാരാദിഗതോ. പരിസഗ്ഗതോതി പൂഗമജ്ജഗതോ. സേസമേത്ഥ വുത്തനയഞ്ച പാകടഞ്ചാതി.

൪൦൧. ഏവം ചതുത്ഥസിക്ഖാപദമ്പി തികോടിപരിസുദ്ധം ദസ്സേത്വാ പഞ്ചമം ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘മജ്ജഞ്ച പാന’’ന്തി. തത്ഥ മജ്ജഞ്ച പാനന്തി ഗാഥാബന്ധസുഖത്ഥം ഏവം വുത്തം. അയം പനത്ഥോ ‘‘മജ്ജപാനഞ്ച ന സമാചരേയ്യാ’’തി. ധമ്മം ഇമന്തി ഇമം മജ്ജപാനവേരമണീധമ്മം. ഉമ്മാദനന്തന്തി ഉമ്മാദനപരിയോസാനം. യോ ഹി സബ്ബലഹുകോ മജ്ജപാനസ്സ വിപാകോ, സോ മനുസ്സഭൂതസ്സ ഉമ്മത്തകസംവത്തനികോ ഹോതി. ഇതി നം വിദിത്വാതി ഇതി നം മജ്ജപാനം ഞത്വാ. സേസമേത്ഥ വുത്തനയഞ്ച പാകടഞ്ചാതി.

൪൦൨. ഏവം പഞ്ചമസിക്ഖാപദമ്പി തികോടിപരിസുദ്ധം ദസ്സേത്വാ ഇദാനി പുരിമസിക്ഖാപദാനമ്പി മജ്ജപാനമേവ സംകിലേസകരഞ്ച ഭേദകരഞ്ച ദസ്സേത്വാ ദള്ഹതരം തതോ വേരമണിയം നിയോജേന്തോ ആഹ ‘‘മദാ ഹി പാപാനി കരോന്തീ’’തി. തത്ഥ മദാതി മദഹേതു. ഹികാരോ പദപൂരണമത്തേ നിപാതോ. പാപാനി കരോന്തീതി പാണാതിപാതാദീനി സബ്ബാകുസലാനി കരോന്തി. ഉമ്മാദനം മോഹനന്തി പരലോകേ ഉമ്മാദനം ഇഹലോകേ മോഹനം. സേസം ഉത്താനത്ഥമേവ.

൪൦൩-൪. ഏത്താവതാ അഗാരിയസാവകസ്സ നിച്ചസീലം ദസ്സേത്വാ ഇദാനി ഉപോസഥങ്ഗാനി ദസ്സേന്തോ ‘‘പാണം ന ഹനേ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ അബ്രഹ്മചരിയാതി അസേട്ഠചരിയഭൂതാ. മേഥുനാതി മേഥുനധമ്മസമാപത്തിതോ. രത്തിം ന ഭുഞ്ജേയ്യ വികാലഭോജനന്തി രത്തിമ്പി ന ഭുഞ്ജേയ്യ, ദിവാപി കാലാതിക്കന്തഭോജനം ന ഭുഞ്ജേയ്യ. ന ച ഗന്ധന്തി ഏത്ഥ ഗന്ധഗ്ഗഹണേന വിലേപനചുണ്ണാദീനിപി ഗഹിതാനേവാതി വേദിതബ്ബാനി. മഞ്ചേതി കപ്പിയമഞ്ചേ. സന്ഥതേതി തട്ടികാദീഹി കപ്പിയത്ഥരണേഹി അത്ഥതേ. ഛമായം പന ഗോനകാദിസന്ഥതായപി വട്ടതി. അട്ഠങ്ഗികന്തി പഞ്ചങ്ഗികം വിയ തൂരിയം, ന അങ്ഗവിനിമുത്തം. ദുക്ഖന്തഗുനാതി വട്ടദുക്ഖസ്സ അന്തഗതേന. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ. പച്ഛിമഡ്ഢും പന സങ്ഗീതികാരകേഹി വുത്തന്തിപി ആഹു.

൪൦൫. ഏവം ഉപോസഥങ്ഗാനി ദസ്സേത്വാ ഇദാനി ഉപോസഥകാലം ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘തതോ ച പക്ഖസ്സാ’’തി. തത്ഥ തതോതി പദപൂരണമത്തേ നിപാതോ. പക്ഖസ്സുപവസ്സുപോസഥന്തി ഏവം പരപദേന യോജേതബ്ബം ‘‘പക്ഖസ്സ ചാതുദ്ദസിം പഞ്ചദസിം അട്ഠമിന്തി ഏതേ തയോ ദിവസേ ഉപവസ്സ ഉപോസഥം, ഏതം അട്ഠങ്ഗികഉപോസഥം ഉപഗമ്മ വസിത്വാ’’തി. പാടിഹാരിയപക്ഖഞ്ചാതി ഏത്ഥ പന വസ്സൂപനായികായ പുരിമഭാഗേ ആസാള്ഹമാസോ, അന്തോവസ്സം തയോ മാസാ, കത്തികമാസോതി ഇമേ പഞ്ച മാസാ ‘‘പാടിഹാരിയപക്ഖോ’’തി വുച്ചന്തി. ആസാള്ഹകത്തികഫഗ്ഗുണമാസാ തയോ ഏവാതി അപരേ. പക്ഖുപോസഥദിവസാനം പുരിമപച്ഛിമദിവസവസേന പക്ഖേ പക്ഖേ തേരസീപാടിപദസത്തമീനവമീസങ്ഖാതാ ചത്താരോ ചത്താരോ ദിവസാതി അപരേ. യം രുച്ചതി, തം ഗഹേതബ്ബം. സബ്ബം വാ പന പുഞ്ഞകാമീനം ഭാസിതബ്ബം. ഏവമേതം പാടിഹാരിയപക്ഖഞ്ച പസന്നമാനസോ സുസമത്തരൂപം സുപരിപുണ്ണരൂപം ഏകമ്പി ദിവസം അപരിച്ചജന്തോ അട്ഠങ്ഗുപേതം ഉപോസഥം ഉപവസ്സാതി സമ്ബന്ധിതബ്ബം.

൪൦൬. ഏവം ഉപോസഥകാലം ദസ്സേത്വാ ഇദാനി തേസു കാലേസു ഏതം ഉപോസഥം ഉപവസ്സ യം കാതബ്ബം, തം ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘തതോ ച പാതോ’’തി. ഏത്ഥാപി തതോതി പദപൂരണമത്തേ നിപാതോ, അനന്തരത്ഥേ വാ, അഥാതി വുത്തം ഹോതി. പാതോതി അപരജ്ജുദിവസപുബ്ബഭാഗേ. ഉപവുത്ഥുപോസഥോതി ഉപവസിതഉപോസഥോ. അന്നേനാതി യാഗുഭത്താദിനാ. പാനേനാതി അട്ഠവിധപാനേന. അനുമോദമാനോതി അനുപമോദമാനോ, നിരന്തരം മോദമാനോതി അത്ഥോ. യഥാരഹന്തി അത്തനോ അനുരൂപേന, യഥാസത്തി യഥാബലന്തി വുത്തം ഹോതി. സംവിഭജേഥാതി ഭാജേയ്യ പതിമാനേയ്യ. സേസം പാകടമേവ.

൪൦൭. ഏവം ഉപവുത്ഥുപോസഥസ്സ കിച്ചം വത്വാ ഇദാനി യാവജീവികം ഗരുവത്തം ആജീവപാരിസുദ്ധിഞ്ച കഥേത്വാ തായ പടിപദായ അധിഗന്തബ്ബട്ഠാനം ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘ധമ്മേന മാതാപിതരോ’’തി. തത്ഥ ധമ്മേനാതി ധമ്മലദ്ധേന ഭോഗേന. ഭരേയ്യാതി പോസേയ്യ. ധമ്മികം സോ വണിജ്ജന്തി സത്തവണിജ്ജാ, സത്ഥവണിജ്ജാ, വിസവണിജ്ജാ, മംസവണിജ്ജാ, സുരാവണിജ്ജാതി ഇമാ പഞ്ച അധമ്മവണിജ്ജാ വജ്ജേത്വാ അവസേസാ ധമ്മികവണിജ്ജാ. വണിജ്ജാമുഖേന ചേത്ഥ കസിഗോരക്ഖാദി അപരോപി ധമ്മികോ വോഹാരോ സങ്ഗഹിതോ. സേസമുത്താനത്ഥമേവ. അയം പന യോജനാ – സോ നിച്ചസീലഉപോസഥസീലദാനധമ്മസമന്നാഗതോ അരിയസാവകോ പയോജയേ ധമ്മികം വണിജ്ജം, തതോ ലദ്ധേന ച ധമ്മതോ അനപേതത്താ ധമ്മേന ഭോഗേന മാതാപിതരോ ഭരേയ്യ. അഥ സോ ഗിഹീ ഏവം അപ്പമത്തോ ആദിതോ പഭുതി വുത്തം ഇമം വത്തം വത്തയന്തോ കായസ്സ ഭേദാ യേ തേ അത്തനോ ആഭായ അന്ധകാരം വിധമേത്വാ ആലോകകരണേന സയമ്പഭാതി ലദ്ധനാമാ ഛ കാമാവചരദേവാ, തേ സയമ്പഭേ നാമ ദേവേ ഉപേതി ഭജതി അല്ലീയതി, തേസം നിബ്ബത്തട്ഠാനേ നിബ്ബത്തതീതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ ധമ്മികസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

നിട്ഠിതോ ച ദുതിയോ വഗ്ഗോ അത്ഥവണ്ണനാനയതോ, നാമേന

ചൂളവഗ്ഗോതി.

൩. മഹാവഗ്ഗോ

൧. പബ്ബജ്ജാസുത്തവണ്ണനാ

൪൦൮. പബ്ബജ്ജം കിത്തയിസ്സാമീതി പബ്ബജ്ജാസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഭഗവതി കിര സാവത്ഥിയം വിഹരന്തേ ആയസ്മതോ ആനന്ദസ്സ പരിവിതക്കോ ഉദപാദി – ‘‘സാരിപുത്താദീനം മഹാസാവകാനം പബ്ബജ്ജാ കിത്തിതാ, തം ഭിക്ഖൂ ച ഉപാസകാ ച ജാനന്തി. ഭഗവതോ പന അകിത്തിതാ, യംനൂനാഹം കിത്തേയ്യ’’ന്തി. സോ ജേതവനവിഹാരേ ആസനേ നിസീദിത്വാ ചിത്തബീജനിം ഗഹേത്വാ ഭിക്ഖൂനം ഭഗവതോ പബ്ബജ്ജം കിത്തേന്തോ ഇമം സുത്തമഭാസി.

തത്ഥ യസ്മാ പബ്ബജ്ജം കിത്തേന്തേന യഥാ പബ്ബജി, തം കിത്തേതബ്ബം. യഥാ ച പബ്ബജി, തം കിത്തേന്തേന യഥാ വീമംസമാനോ പബ്ബജ്ജം രോചേസി, തം കിത്തേതബ്ബം. തസ്മാ ‘‘പബ്ബജ്ജം കിത്തയിസ്സാമീ’’തി വത്വാ ‘‘യഥാ പബ്ബജീ’’തിആദിമാഹ. ചക്ഖുമാതി പഞ്ചഹി ചക്ഖൂഹി ചക്ഖുമാ ചക്ഖുസമ്പന്നോതി അത്ഥോ. സേസമാദിഗാഥായ ഉത്താനമേവ.

൪൦൯. ഇദാനി ‘‘യഥാ വീമംസമാനോ’’തി തമത്ഥം പകാസേന്തോ ആഹ ‘‘സമ്ബാധോയ’’ന്തി. തത്ഥ സമ്ബാധോതി പുത്തദാരാദിസമ്പീളനേന കിലേസസമ്പീളനേന ച കുസലകിരിയായ ഓകാസരഹിതോ. രജസ്സായതനന്തി കമ്ബോജാദയോ വിയ അസ്സാദീനം, രാഗാദിരജസ്സ ഉപ്പത്തിദേസോ. അബ്ഭോകാസോതി വുത്തസമ്ബാധപടിപക്ഖഭാവേന ആകാസോ വിയ വിവടാ. ഇതി ദിസ്വാന പബ്ബജീതി ഇതി ഘരാവാസപബ്ബജ്ജാസു ബ്യാധിജരാമരണേഹി സുട്ഠുതരം ചോദിയമാനഹദയോ ആദീനവമാനിസംസഞ്ച വീമംസിത്വാ, മഹാഭിനിക്ഖമനം നിക്ഖമിത്വാ, അനോമാനദീതീരേ ഖഗ്ഗേന കേസേ ഛിന്ദിത്വാ, താവദേവ ച ദ്വങ്ഗുലമത്തസണ്ഠിതസമണസാരുപ്പകേസമസ്സു ഹുത്വാ ഘടികാരേന ബ്രഹ്മുനാ ഉപനീതേ അട്ഠ പരിക്ഖാരേ ഗഹേത്വാ ‘‘ഏവം നിവാസേതബ്ബം പാരുപിതബ്ബ’’ന്തി കേനചി അനനുസിട്ഠോ അനേകജാതിസഹസ്സപവത്തിതേന അത്തനോ പബ്ബജ്ജാചിണ്ണേനേവ സിക്ഖാപിയമാനോ പബ്ബജി. ഏകം കാസാവം നിവാസേത്വാ ഏകം ഉത്തരാസങ്ഗം കരിത്വാ ഏകം ചീവരം ഖന്ധേ കരിത്വാ മത്തികാപത്തം അംസേ ആലഗ്ഗേത്വാ പബ്ബജിതവേസം അധിട്ഠാസീതി വുത്തം ഹോതി. സേസമേത്ഥ ഉത്താനമേവ.

൪൧൦. ഏവം ഭഗവതോ പബ്ബജ്ജം കിത്തേത്വാ തതോ പരം പബ്ബജിതപടിപത്തിം അനോമാനദീതീരം ഹിത്വാ പധാനായ ഗമനഞ്ച പകാസേതും ‘‘പബ്ബജിത്വാന കായേനാ’’തിആദിം സബ്ബമഭാസി. തത്ഥ കായേന പാപകമ്മം വിവജ്ജയീതി തിവിധം കായദുച്ചരിതം വജ്ജേസി. വചീദുച്ചരിതന്തി ചതുബ്ബിധം വചീദുച്ചരിതം. ആജീവം പരിസോധയീതി മിച്ഛാജീവം ഹിത്വാ സമ്മാജീവമേവ പവത്തയി.

൪൧൧. ഏവം ആജീവട്ഠമകസീലം സോധേത്വാ അനോമാനദീതീരതോ തിംസയോജനപ്പമാണം സത്താഹേന അഗമാ രാജഗഹം ബുദ്ധോ. തത്ഥ കിഞ്ചാപി യദാ രാജഗഹം അഗമാസി, തദാ ബുദ്ധോ ന ഹോതി, തഥാപി ബുദ്ധസ്സ പുബ്ബചരിയാതി കത്വാ ഏവം വത്തും ലബ്ഭതി – ‘‘ഇധ രാജാ ജാതോ, ഇധ രജ്ജം അഗ്ഗഹേസീ’’തിആദി ലോകിയവോഹാരവചനം വിയ. മഗധാനന്തി മഗധാനം ജനപദസ്സ നഗരന്തി വുത്തം ഹോതി. ഗിരിബ്ബജന്തി ഇദമ്പി തസ്സ നാമം. തഞ്ഹി പണ്ഡവഗിജ്ഝകൂടവേഭാരഇസിഗിലിവേപുല്ലനാമകാനം പഞ്ചന്നം ഗിരീനം മജ്ഝേ വജോ വിയ ഠിതം, തസ്മാ ‘‘ഗിരിബ്ബജ’’ന്തി വുച്ചതി. പിണ്ഡായ അഭിഹാരേസീതി ഭിക്ഖത്ഥായ തസ്മിം നഗരേ ചരി. സോ കിര നഗരദ്വാരേ ഠത്വാ ചിന്തേസി – ‘‘സചാഹം രഞ്ഞോ ബിമ്ബിസാരസ്സ അത്തനോ ആഗമനം നിവേദേയ്യം, ‘സുദ്ധോദനസ്സ പുത്തോ സിദ്ധത്ഥോ നാമ കുമാരോ ആഗതോ’തി ബഹുമ്പി മേ പച്ചയം അഭിഹരേയ്യ. ന ഖോ പന മേ തം പതിരൂപം പബ്ബജിതസ്സ ആരോചേത്വാ പച്ചയഗഹണം, ഹന്ദാഹം പിണ്ഡായ ചരാമീ’’തി ദേവദത്തിയം പംസുകൂലചീവരം പാരുപിത്വാ മത്തികാപത്തം ഗഹേത്വാ പാചീനദ്വാരേന നഗരം പവിസിത്വാ അനുഘരം പിണ്ഡായ അചരി. തേനാഹ ആയസ്മാ ആനന്ദോ – ‘‘പിണ്ഡായ അഭിഹാരേസീ’’തി. ആകിണ്ണവരലക്ഖണോതി സരീരേ ആകിരിത്വാ വിയ ഠപിതവരലക്ഖണോ വിപുലവരലക്ഖണോ വാ. വിപുലമ്പി ഹി ‘‘ആകിണ്ണ’’ന്തി വുച്ചതി. യഥാഹ – ‘‘ആകിണ്ണലുദ്ദോ പുരിസോ, ധാതിചേലംവ മക്ഖിതോ’’തി (ജാ. ൧.൬.൧൧൮; ൧.൯.൧൦൬). വിപുലലുദ്ദോതി അത്ഥോ.

൪൧൨. തമദ്ദസാതി തതോ കിര പുരിമാനി സത്ത ദിവസാനി നഗരേ നക്ഖത്തം ഘോസിതം അഹോസി. തം ദിവസം പന ‘‘നക്ഖത്തം വീതിവത്തം, കമ്മന്താ പയോജേതബ്ബാ’’തി ഭേരി ചരി. അഥ മഹാജനോ രാജങ്ഗണേ സന്നിപതി. രാജാപി ‘‘കമ്മന്തം സംവിദഹിസ്സാമീ’’തി സീഹപഞ്ജരം വിവരിത്വാ ബലകായം പസ്സന്തോ തം പിണ്ഡായ അഭിഹാരേന്തം മഹാസത്തം അദ്ദസ. തേനാഹ ആയസ്മാ ആനന്ദോ – ‘‘തമദ്ദസാ ബിമ്ബിസാരോ, പാസാദസ്മിം പതിട്ഠിതോ’’തി. ഇമമത്ഥം അഭാസഥാതി ഇമം അത്ഥം അമച്ചാനം അഭാസി.

൪൧൩. ഇദാനി തം തേസം അമച്ചാനം ഭാസിതമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ആഹ – ‘‘ഇമം ഭോന്തോ’’തി. തത്ഥ ഇമന്തി സോ രാജാ ബോധിസത്തം ദസ്സേതി, ഭോന്തോതി അമച്ചേ ആലപതി. നിസാമേഥാതി പസ്സഥ. അഭിരൂപോതി ദസ്സനീയങ്ഗപച്ചങ്ഗോ. ബ്രഹ്മാതി ആരോഹപരിണാഹസമ്പന്നോ. സുചീതി പരിസുദ്ധഛവിവണ്ണോ. ചരണേനാതി ഗമനേന.

൪൧൪-൫. നീചകുലാമിവാതി നീചകുലാ ഇവ പബ്ബജിതോ ന ഹോതീതി അത്ഥോ. മകാരോ പദസന്ധികരോ. കുഹിം ഭിക്ഖു ഗമിസ്സതീതി അയം ഭിക്ഖു കുഹിം ഗമിസ്സതി, അജ്ജ കത്ഥ വസിസ്സതീതി ജാനിതും രാജദൂതാ സീഘം ഗച്ഛന്തു. ദസ്സനകാമാ ഹി മയം അസ്സാതി ഇമിനാ അധിപ്പായേന ആഹ. ഗുത്തദ്വാരോ ഓക്ഖിത്തചക്ഖുതായ, സുസംവുതോ സതിയാ. ഗുത്തദ്വാരോ വാ സതിയാ, സുസംവുതോ പാസാദികേന സങ്ഘാടിചീവരധാരണേന.

൪൧൬. ഖിപ്പം പത്തം അപൂരേസീതി സമ്പജാനത്താ പതിസ്സതത്താ ച അധികം അഗണ്ഹന്തോ ‘‘അലം ഏത്താവതാ’’തി അജ്ഝാസയപൂരണേന ഖിപ്പം പത്തം അപൂരേസി. മുനീതി മോനത്ഥായ പടിപന്നത്താ അപ്പത്തമുനിഭാവോപി മുനിഇച്ചേവ വുത്തോ, ലോകവോഹാരേന വാ. ലോകിയാ ഹി അമോനസമ്പത്തമ്പി പബ്ബജിതം ‘‘മുനീ’’തി ഭണന്തി. പണ്ഡവം അഭിഹാരേസീതി തം പബ്ബതം അഭിരുഹി. സോ കിര മനുസ്സേ പുച്ഛി ‘‘ഇമസ്മിം നഗരേ പബ്ബജിതാ കത്ഥ വസന്തീ’’തി. അഥസ്സ തേ ‘‘പണ്ഡവസ്സ ഉപരി പുരത്ഥാഭിമുഖപബ്ഭാരേ’’തി ആരോചേസും. തസ്മാ തമേവ പണ്ഡവം അഭിഹാരേസി ‘‘ഏത്ഥ വാസോ ഭവിസ്സതീ’’തി ഏവം ചിന്തേത്വാ.

൪൧൯-൨൩. ബ്യഗ്ഘുസഭോവ സീഹോവ ഗിരിഗബ്ഭരേതി ഗിരിഗുഹായം ബ്യഗ്ഘോ വിയ ഉസഭോ വിയ സീഹോ വിയ ച നിസിന്നോതി അത്ഥോ. ഏതേ ഹി തയോ സേട്ഠാ വിഗതഭയഭേരവാ ഗിരിഗബ്ഭരേ നിസീദന്തി, തസ്മാ ഏവം ഉപമം അകാസി. ഭദ്ദയാനേനാതി ഹത്ഥിഅസ്സരഥസിവികാദിനാ ഉത്തമയാനേന. സയാനഭൂമിം യായിത്വാതി യാവതികാ ഭൂമി ഹത്ഥിഅസ്സാദിനാ യാനേന സക്കാ ഗന്തും, തം ഗന്ത്വാ. ആസജ്ജാതി പത്വാ, സമീപമസ്സ ഗന്ത്വാതി അത്ഥോ. ഉപാവിസീതി നിസീദി. യുവാതി യോബ്ബനസമ്പന്നോ. ദഹരോതി ജാതിയാ തരുണോ. പഠമുപ്പത്തികോ സുസൂതി തദുഭയവിസേസനമേവ. യുവാ സുസൂതി അതിയോബ്ബനോ. പഠമുപ്പത്തികോതി പഠമേനേവ യോബ്ബനവേസേന ഉട്ഠിതോ. ദഹരോ ചാസീതി സതി ച ദഹരത്തേ സുസു ബാലകോ വിയ ഖായസീതി.

൪൨൪-൫. അനീകഗ്ഗന്തി ബലകായം സേനാമുഖം. ദദാമി ഭോഗേ ഭുഞ്ജസ്സൂതി ഏത്ഥ ‘‘അഹം തേ അങ്ഗമഗധേസു യാവിച്ഛസി, താവ ദദാമി ഭോഗേ. തം ത്വം സോഭയന്തോ അനീകഗ്ഗം നാഗസങ്ഘപുരക്ഖതോ ഭുഞ്ജസ്സൂ’’തി ഏവം സമ്ബന്ധോ വേദിതബ്ബോ. ഉജും ജനപദോ രാജാതി ‘‘ദദാമി ഭോഗേ ഭുഞ്ജസ്സു, ജാതിം അക്ഖാഹി പുച്ഛിതോ’’തി ഏവം കിര വുത്തോ മഹാപുരിസോ ചിന്തേസി – ‘‘സചേ അഹം രജ്ജേന അത്ഥികോ അസ്സം, ചാതുമഹാരാജികാദയോപി മം അത്തനോ അത്തനോ രജ്ജേന നിമന്തേയ്യും, ഗേഹേ ഠിതോ ഏവ വാ ചക്കവത്തിരജ്ജം കാരേയ്യം. അയം പന രാജാ അജാനന്തോ ഏവമാഹ – ‘ഹന്ദാഹം, തം ജാനാപേമീ’’’തി ബാഹം ഉച്ചാരേത്വാ അത്തനോ ആഗതദിസാഭാഗം നിദ്ദിസന്തോ ‘‘ഉജും ജനപദോ രാജാ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ ഹിമവന്തസ്സ പസ്സതോതി ഭണന്തോ സസ്സസമ്പത്തിവേകല്ലാഭാവം ദസ്സേതി. ഹിമവന്തഞ്ഹി നിസ്സായ പാസാണവിവരസമ്ഭവാ മഹാസാലാപി പഞ്ചഹി വുദ്ധീഹി വഡ്ഢന്തി, കിമങ്ഗം പന ഖേത്തേ വുത്താനി സസ്സാനി. ധനവീരിയേന സമ്പന്നോതി ഭണന്തോ സത്തഹി രതനേഹി അവേകല്ലത്തം, പരരാജൂഹി അതക്കനീയം വീരപുരിസാധിട്ഠിതഭാവഞ്ചസ്സ ദസ്സേതി. കോസലേസു നികേതിനോതി ഭണന്തോ നവകരാജഭാവം പടിക്ഖിപതി. നവകരാജാ ഹി നികേതീതി ന വുച്ചതി. യസ്സ പന ആദികാലതോ പഭുതി അന്വയവസേന സോ ഏവ ജനപദോ നിവാസോ, സോ നികേതീതി വുച്ചതി. തഥാരൂപോ ച രാജാ സുദ്ധോദനോ, യം സന്ധായാഹ ‘‘കോസലേസു നികേതിനോ’’തി. തേന അന്വയാഗതമ്പി ഭോഗസമ്പത്തിം ദീപേതി.

൪൨൬. ഏത്താവതാ അത്തനോ ഭോഗസമ്പത്തിം ദീപേത്വാ ‘‘ആദിച്ചാ നാമ ഗോത്തേന, സാകിയാ നാമ ജാതിയാ’’തി ഇമിനാ ജാതിസമ്പത്തിഞ്ച ആചിക്ഖിത്വാ യം വുത്തം രഞ്ഞാ ‘‘ദദാമി ഭോഗേ ഭുഞ്ജസ്സൂ’’തി, തം പടിക്ഖിപന്തോ ആഹ – ‘‘തമ്ഹാ കുലാ പബ്ബജിതോമ്ഹി, ന കാമേ അഭിപത്ഥയ’’ന്തി. യദി ഹി അഹം കാമേ അഭിപത്ഥയേയ്യം, ന ഈദിസം ധനവീരിയസമ്പന്നം ദ്വാസീതിസഹസ്സവീരപുരിസസമാകുലം കുലം ഛഡ്ഡേത്വാ പബ്ബജേയ്യന്തി അയം കിരേത്ഥ അധിപ്പായോ.

൪൨൭. ഏവം രഞ്ഞോ വചനം പടിക്ഖിപിത്വാ തതോ പരം അത്തനോ പബ്ബജ്ജാഹേതും ദസ്സേന്തോ ആഹ – ‘‘കാമേസ്വാദീനവം ദിസ്വാ, നേക്ഖമ്മം ദട്ഠു ഖേമതോ’’തി. ഏതം ‘‘പബ്ബജിതോമ്ഹീ’’തി ഇമിനാ സമ്ബന്ധിതബ്ബം. തത്ഥ ദട്ഠൂതി ദിസ്വാ. സേസമേത്ഥ ഇതോ പുരിമഗാഥാസു ച യം യം ന വിചാരിതം, തം തം സബ്ബം ഉത്താനത്ഥത്താ ഏവ ന വിചാരിതന്തി വേദിതബ്ബം. ഏവം അത്തനോ പബ്ബജ്ജാഹേതും വത്വാ പധാനത്ഥായ ഗന്തുകാമോ രാജാനം ആമന്തേന്തോ ആഹ – ‘‘പധാനായ ഗമിസ്സാമി, ഏത്ഥ മേ രഞ്ജതീ മനോ’’തി. തസ്സത്ഥോ – യസ്മാഹം, മഹാരാജ, നേക്ഖമ്മം ദട്ഠു ഖേമതോ പബ്ബജിതോ, തസ്മാ തം പരമത്ഥനേക്ഖമ്മം നിബ്ബാനാമതം സബ്ബധമ്മാനം അഗ്ഗട്ഠേന പധാനം പത്ഥേന്തോ പധാനത്ഥായ ഗമിസ്സാമി, ഏത്ഥ മേ പധാനേ രഞ്ജതി മനോ, ന കാമേസൂതി. ഏവം വുത്തേ കിര രാജാ ബോധിസത്തം ആഹ – ‘‘പുബ്ബേവ മേതം, ഭന്തേ, സുതം ‘സുദ്ധോദനരഞ്ഞോ കിര പുത്തോ സിദ്ധത്ഥകുമാരോ ചത്താരി പുബ്ബനിമിത്താനി ദിസ്വാ പബ്ബജിത്വാ ബുദ്ധോ ഭവിസ്സതീ’തി, സോഹം, ഭന്തേ, തുമ്ഹാകം അധിമുത്തിം ദിസ്വാ ഏവംപസന്നോ ‘അദ്ധാ ബുദ്ധത്തം പാപുണിസ്സഥാ’തി. സാധു, ഭന്തേ, ബുദ്ധത്തം പത്വാ പഠമം മമ വിജിതം ഓക്കമേയ്യാഥാ’’തി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ പബ്ബജ്ജാസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൨. പധാനസുത്തവണ്ണനാ

൪൨൮. തം മം പധാനപഹിതത്തന്തി പധാനസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ‘‘പധാനായ ഗമിസ്സാമി, ഏത്ഥ മേ രഞ്ജതീ മനോ’’തി ആയസ്മാ ആനന്ദോ പബ്ബജ്ജാസുത്തം നിട്ഠാപേസി. ഭഗവാ ഗന്ധകുടിയം നിസിന്നോ ചിന്തേസി – ‘‘മയാ ഛബ്ബസ്സാനി പധാനം പത്ഥയമാനേന ദുക്കരകാരികാ കതാ, തം അജ്ജ ഭിക്ഖൂനം കഥേസ്സാമീ’’തി. അഥ ഗന്ധകുടിതോ നിക്ഖമിത്വാ ബുദ്ധാസനേ നിസിന്നോ ‘‘തം മം പധാനപഹിതത്ത’’ന്തി ആരഭിത്വാ ഇമം സുത്തമഭാസി.

തത്ഥ തം മന്തി ദ്വീഹിപി വചനേഹി അത്താനമേവ നിദ്ദിസതി. പധാനപഹിതത്തന്തി നിബ്ബാനത്ഥായ പേസിതചിത്തം പരിച്ചത്തഅത്തഭാവം വാ. നദിം നേരഞ്ജരം പതീതി ലക്ഖണം നിദ്ദിസതി. ലക്ഖണഞ്ഹി പധാനപഹിതത്തായ നേരഞ്ജരാ നദീ. തേനേവ ചേത്ഥ ഉപയോഗവചനം. അയം പനത്ഥോ ‘‘നദിയാ നേരഞ്ജരായാ’’തി, നേരഞ്ജരായ തീരേതി വുത്തം ഹോതി. വിപരക്കമ്മാതി അതീവ പരക്കമിത്വാ. ഝായന്തന്തി അപ്പാണകജ്ഝാനമനുയുഞ്ജന്തം. യോഗക്ഖേമസ്സ പത്തിയാതി ചതൂഹി യോഗേഹി ഖേമസ്സ നിബ്ബാനസ്സ അധിഗമത്ഥം.

൪൨൯. നമുചീതി മാരോ. സോ ഹി അത്തനോ വിസയാ നിക്ഖമിതുകാമേ ദേവമനുസ്സേ ന മുഞ്ചതി, അന്തരായം നേസം കരോതി, തസ്മാ ‘‘നമുചീ’’തി വുച്ചതി. കരുണം വാചന്തി അനുദ്ദയായുത്തം വാചം. ഭാസമാനോ ഉപാഗമീതി ഇദം ഉത്താനമേവ. കസ്മാ പന ഉപാഗതോ? മഹാപുരിസോ കിര ഏകദിവസം ചിന്തേസി – ‘‘സബ്ബദാ ആഹാരം പരിയേസമാനോ ജീവിതേ സാപേക്ഖോ ഹോതി, ന ച സക്കാ ജീവിതേ സാപേക്ഖേന അമതം അധിഗന്തു’’ന്തി. തതോ ആഹാരുപച്ഛേദായ പടിപജ്ജി, തേന കിസോ ദുബ്ബണ്ണോ ച അഹോസി. അഥ മാരോ ‘‘അയം സമ്ബോധായ മഗ്ഗോ ഹോതി, ന ഹോതീതി അജാനന്തോ അതിഘോരം തപം കരോതി, കദാചി മമ വിസയം അതിക്കമേയ്യാ’’തി ഭീതോ ‘‘ഇദഞ്ചിദഞ്ച വത്വാ വാരേസ്സാമീ’’തി ആഗതോ. തേനേവാഹ – ‘‘കിസോ ത്വമസി ദുബ്ബണ്ണോ, സന്തികേ മരണം തവാ’’തി.

൪൩൦. ഏവഞ്ച പന വത്വാ അഥസ്സ മരണസന്തികഭാവം സാവേന്തോ ആഹ – ‘‘സഹസ്സഭാഗോ മരണസ്സ, ഏകംസോ തവ ജീവിത’’ന്തി. തസ്സത്ഥോ – സഹസ്സം ഭാഗാനം അസ്സാതി സഹസ്സഭാഗോ. കോ സോ? മരണസ്സ പച്ചയോതി പാഠസേസോ. ഏകോ അംസോതി ഏകംസോ. ഇദം വുത്തം ഹോതി – അയം അപ്പാണകജ്ഝാനാദിസഹസ്സഭാഗോ തവ മരണസ്സ പച്ചയോ, തതോ പന തേ ഏകോ ഏവ ഭാഗോ ജീവിതം, ഏവം സന്തികേ മരണം തവാതി. ഏവം മരണസ്സ സന്തികഭാവം സാവേത്വാ അഥ നം ജീവിതേ സമുസ്സാഹേന്തോ ആഹ ‘‘ജീവ ഭോ ജീവിതം സേയ്യോ’’തി. കഥം സേയ്യോതി ചേ. ജീവം പുഞ്ഞാനി കാഹസീതി.

൪൩൧. അഥ അത്തനാ സമ്മതാനി പുഞ്ഞാനി ദസ്സേന്തോ ആഹ – ‘‘ചരതോ ച തേ ബ്രഹ്മചരിയ’’ന്തി. തത്ഥ ബ്രഹ്മചരിയന്തി കാലേന കാലം മേഥുനവിരതിം സന്ധായാഹ, യം താപസാ കരോന്തി. ജൂഹതോതി ജുഹന്തസ്സ. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

൪൩൨. ദുഗ്ഗോ മഗ്ഗോതി ഇമം പന അഡ്ഢഗാഥം പധാനവിച്ഛന്ദം ജനേന്തോ ആഹ. തത്ഥ അപ്പാണകജ്ഝാനാദിഗഹനത്താ ദുക്ഖേന ഗന്തബ്ബോതി ദുഗ്ഗോ, ദുക്ഖിതകായചിത്തേന കത്തബ്ബത്താ ദുക്കരോ, സന്തികമരണേന താദിസേനാപി പാപുണിതും അസക്കുണേയ്യതോ ദുരഭിസമ്ഭവോതി ഏവമത്ഥോ വേദിതബ്ബോ. ഇതോ പരം ഇമാ ഗാഥാ ഭണം മാരോ, അട്ഠാ ബുദ്ധസ്സ സന്തികേതി അയമുപഡ്ഢഗാഥാ സങ്ഗീതികാരേഹി വുത്താ. സകലഗാഥാപീതി ഏകേ. ഭഗവതാ ഏവ പന പരം വിയ അത്താനം നിദ്ദിസന്തേന സബ്ബമേത്ഥ ഏവംജാതികം വുത്തന്തി അയമമ്ഹാകം ഖന്തി. തത്ഥ അട്ഠാതി അട്ഠാസി. സേസം ഉത്താനമേവ.

൪൩൩. ഛട്ഠഗാഥായ യേനത്ഥേനാതി ഏത്ഥ പരേസം അന്തരായകരണേന അത്തനോ അത്ഥേന ത്വം, പാപിമ, ആഗതോസീതി അയമധിപ്പായോ. സേസം ഉത്താനമേവ.

൪൩൪. ‘‘ജീവം പുഞ്ഞാനി കാഹസീ’’തി ഇദം പന വചനം പടിക്ഖിപന്തോ ‘‘അണുമത്തോപീ’’തി ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്ഥ പുഞ്ഞേനാതി വട്ടഗാമിം മാരേന വുത്തം പുഞ്ഞം സന്ധായ ഭണതി. സേസം ഉത്താനമേവ.

൪൩൫. ഇദാനി ‘‘ഏകംസോ തവ ജീവിത’’ന്തി ഇദം വചനം ആരബ്ഭ മാരം സന്തജ്ജേന്തോ ‘‘അത്ഥി സദ്ധാ’’തി ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്രായമധിപ്പായോ – അരേ, മാര, യോ അനുത്തരേ സന്തിവരപദേ അസ്സദ്ധോ ഭവേയ്യ, സദ്ധോപി വാ കുസീതോ, സദ്ധോ ആരദ്ധവീരിയോ സമാനോപി വാ ദുപ്പഞ്ഞോ, തം ത്വം ജീവിതമനുപുച്ഛമാനോ സോഭേയ്യാസി, മയ്ഹം പന അനുത്തരേ സന്തിവരപദേ ഓകപ്പനസദ്ധാ അത്ഥി, തഥാ കായികചേതസികമസിഥിലപരക്കമതാസങ്ഖാതം വീരിയം, വജിരൂപമാ പഞ്ഞാ ച മമ വിജ്ജതി, സോ ത്വം ഏവം മം പഹിതത്തം ഉത്തമജ്ഝാസയം കിം ജീവമനുപുച്ഛസി, കസ്മാ ജീവിതം പുച്ഛസി. പഞ്ഞാ ച മമാതി ഏത്ഥ ച സദ്ദേന സതി സമാധി ച. ഏവം സന്തേ യേഹി പഞ്ചഹി ഇന്ദ്രിയേഹി സമന്നാഗതാ നിബ്ബാനം പാപുണന്തി, തേസു ഏകേനാപി അവിരഹിതം ഏവം മം പഹിതത്തം കിം ജീവമനുപുച്ഛസി? നനു – ഏകാഹം ജീവിതം സേയ്യോ, വീരിയമാരഭതോ ദള്ഹം (ധ. പ. ൧൧൨). പഞ്ഞവന്തസ്സ ഝായിനോ, പസ്സതോ ഉദയബ്ബയന്തി (ധ. പ. ൧൧൧, ൧൧൩).

൪൩൬-൮. ഏവം മാരം സന്തജ്ജേത്വാ അത്തനോ ദേഹചിത്തപ്പവത്തിം ദസ്സേന്തോ ‘‘നദീനമപീ’’പി ഗാഥാത്തയമാഹ. തമത്ഥതോ പാകടമേവ. അയം പന അധിപ്പായവണ്ണനാ – യ്വായം മമ സരീരേ അപ്പാണകജ്ഝാനവീരിയവേഗസമുട്ഠിതോ വാതോ വത്തതി, ലോകേ ഗങ്ഗായമുനാദീനം നദീനമ്പി സോതാനി അയം വിസോസയേ, കിഞ്ച മേ ഏവം പഹിതത്തസ്സ ചതുനാളിമത്തം ലോഹിതം ന ഉപസോസേയ്യ. ന കേവലഞ്ച മേ ലോഹിതമേവ സുസ്സതി, അപിച ഖോ പന തമ്ഹി ലോഹിതേ സുസ്സമാനമ്ഹി ബദ്ധാബദ്ധഭേദം സരീരാനുഗതം പിത്തം, അസിതപീതാദിപടിച്ഛാദകം ചതുനാളിമത്തമേവ സേമ്ഹഞ്ച, കിഞ്ചാപരം തത്തകമേവ മുത്തഞ്ച ഓജഞ്ച സുസ്സതി, തേസു ച സുസ്സമാനേസു മംസാനിപി ഖീയന്തി, തസ്സ മേ ഏവം അനുപുബ്ബേന മംസേസു ഖീയമാനേസു ഭിയ്യോ ചിത്തം പസീദതി, ന ത്വേവ തപ്പച്ചയാ സംസീദതി. സോ ത്വം ഈദിസം ചിത്തമജാനന്തോ സരീരമത്തമേവ ദിസ്വാ ഭണസി ‘‘കിസോ ത്വമസി ദുബ്ബണ്ണോ, സന്തികേ മരണം തവാ’’തി. ന കേവലഞ്ച മേ ചിത്തമേവ പസീദതി, അപിച ഖോ പന ഭിയ്യോ സതി ച പഞ്ഞാ ച സമാധി മമ തിട്ഠതി, അണുമത്തോപി പമാദോ വാ സമ്മോഹോ വാ ചിത്തവിക്ഖേപോ വാ നത്ഥി, തസ്സ മയ്ഹം ഏവം വിഹരതോ യേ കേചി സമണബ്രാഹ്മണാ അതീതം വാ അദ്ധാനം അനാഗതം വാ ഏതരഹി വാ ഓപക്കമികാ വേദനാ വേദയന്തി, താസം നിദസ്സനഭൂതം പത്തസ്സ ഉത്തമവേദനം. യഥാ അഞ്ഞേസം ദുക്ഖേന ഫുട്ഠാനം സുഖം, സീതേന ഉണ്ഹം, ഉണ്ഹേന സീതം, ഖുദായ ഭോജനം, പിപാസായ ഫുട്ഠാനം ഉദകം അപേക്ഖതേ ചിത്തം, ഏവം പഞ്ചസു കാമഗുണേസു ഏകകാമമ്പി നാപേക്ഖകേ ചിത്തം. ‘‘അഹോ വതാഹം സുഭോജനം ഭുഞ്ജിത്വാ സുഖസേയ്യം സയേയ്യ’’ന്തി ഈദിസേനാകാരേന മമ ചിത്തം ന ഉപ്പന്നം, പസ്സ, ത്വം മാര, സത്തസ്സ സുദ്ധതന്തി.

൪൩൯-൪൧. ഏവം അത്തനോ സുദ്ധതം ദസ്സേത്വാ ‘‘നിവാരേസ്സാമി ത’’ന്തി ആഗതസ്സ മാരസ്സ മനോരഥഭഞ്ജനത്ഥം മാരസേനം കിത്തേത്വാ തായ അപരാജിതഭാവം ദസ്സേന്തോ ‘‘കാമാ തേ പഠമാ സേനാ’’തിആദികാ ഛ ഗാഥായോ ആഹ.

തത്ഥ യസ്മാ ആദിതോവ അഗാരിയഭൂതേ സത്തേ വത്ഥുകാമേസു കിലേസകാമാ മോഹയന്തി, തേ അഭിഭുയ്യ അനഗാരിയഭാവം ഉപഗതാനം പന്തേസു വാ സേനാസനേസു അഞ്ഞതരഞ്ഞതരേസു വാ അധികുസലേസു ധമ്മേസു അരതി ഉപ്പജ്ജതി. വുത്തഞ്ചേതം ‘‘പബ്ബജിതേന ഖോ, ആവുസോ, അഭിരതി ദുക്കരാ’’തി (സം. നി. ൪.൩൩൧). തതോ തേ പരപടിബദ്ധജീവികത്താ ഖുപ്പിപാസാ ബാധേതി, തായ ബാധിതാനം പരിയേസനതണ്ഹാ ചിത്തം കിലമയതി, അഥ നേസം കിലന്തചിത്താനം ഥിനമിദ്ധം ഓക്കമതി. തതോ വിസേസമനധിഗച്ഛന്താനം ദുരഭിസമ്ഭവേസു അരഞ്ഞവനപത്ഥേസു സേനാസനേസു വിഹരതം ഉത്രാസസഞ്ഞിതാ ഭീരു ജായതി, തേസം ഉസ്സങ്കിതപരിസങ്കിതാനം ദീഘരത്തം വിവേകരസമനസ്സാദയമാനാനം വിഹരതം ‘‘ന സിയാ നു ഖോ ഏസ മഗ്ഗോ’’തി പടിപത്തിയം വിചികിച്ഛാ ഉപ്പജ്ജതി, തം വിനോദേത്വാ വിഹരതം അപ്പമത്തകേന വിസേസാധിഗമേന മാനമക്ഖഥമ്ഭാ ജായന്തി, തേപി വിനോദേത്വാ വിഹരതം തതോ അധികതരം വിസേസാധിഗമം നിസ്സായ ലാഭസക്കാരസിലോകാ ഉപ്പജ്ജന്തി, ലാഭാദിമുച്ഛിതാ ധമ്മപതിരൂപകാനി പകാസേന്താ മിച്ഛായസം അധിഗന്ത്വാ തത്ഥ ഠിതാ ജാതിആദീഹി അത്താനം ഉക്കംസേന്തി, പരം വമ്ഭേന്തി, തസ്മാ കാമാദീനം പഠമസേനാദിഭാവോ വേദിതബ്ബോ.

൪൪൨-൩. ഏവമേതം ദസവിധം സേനം ഉദ്ദിസിത്വാ യസ്മാ സാ കണ്ഹധമ്മസമന്നാഗതത്താ കണ്ഹസ്സ നമുചിനോ ഉപകാരായ സംവത്തതി, തസ്മാ നം തവ സേനാതി നിദ്ദിസന്തോ ആഹ – ‘‘ഏസാ നമുചി തേ സേനാ, കണ്ഹസ്സാഭിപ്പഹാരിനീ’’തി. തത്ഥ അഭിപ്പഹാരിനീതി സമണബ്രാഹ്മണാനം ഘാതനീ നിപ്പോഥനീ, അന്തരായകരീതി അത്ഥോ. ന നം അസൂരോ ജിനാതി, ജേത്വാ ച ലഭതേ സുഖന്തി ഏവം തവ സേനം അസൂരോ കായേ ച ജീവിതേ ച സാപേക്ഖോ പുരിസോ ന ജിനാതി, സൂരോ പന ജിനാതി, ജേത്വാ ച മഗ്ഗസുഖം ഫലസുഖഞ്ച അധിഗച്ഛതി. യസ്മാ ച ലഭതേ സുഖം, തസ്മാ സുഖം പത്ഥയമാനോ അഹമ്പി ഏസ മുഞ്ജം പരിഹരേതി. സങ്ഗാമാവചരാ അനിവത്തിനോ പുരിസാ അത്തനോ അനിവത്തനകഭാവവിഞ്ഞാപനത്ഥം സീസേ വാ ധജേ വാ ആവുധേ വാ മുഞ്ജതിണം ബന്ധന്തി, തം അയമ്പി പരിഹരതിച്ചേവ മം ധാരേഹി. തവ സേനായ പരാജിതസ്സ ധിരത്ഥു മമ ജീവിതം, തസ്മാ ഏവം ധാരേഹി – സങ്ഗാമേ മേ മതം സേയ്യോ, യഞ്ചേ ജീവേ പരാജിതോ, യേന ജീവിതേന പരാജിതോ ജീവേ, തസ്മാ ജീവിതാ തയാ സമ്മാപടിപന്നാനം അന്തരായകരേന സദ്ധിം സങ്ഗാമേ മതം മമ സേയ്യോതി അത്ഥോ.

൪൪൪. കസ്മാ മതം സേയ്യോതി ചേ? യസ്മാ പഗാള്ഹേത്ഥ…പേ… സുബ്ബതാ, ഏത്ഥ കാമാദികായ അത്തുക്കംസനപരവമ്ഭനപരിയോസാനായ തവ സേനായ പഗാള്ഹാ നിമുഗ്ഗാ അനുപവിട്ഠാ ഏകേ സമണബ്രാഹ്മണാ ന ദിസ്സന്തി, സീലാദീഹി ഗുണേഹി നപ്പകാസന്തി, അന്ധകാരം പവിട്ഠാ വിയ ഹോന്തി. ഏതേ ഏവം പഗാള്ഹാ സമാനാ സചേപി കദാചി ഉമ്മുജ്ജിത്വാ നിമുജ്ജനപുരിസോ വിയ ‘‘സാഹു സദ്ധാ’’തിആദിനാ നയേന ഉമ്മുജ്ജന്തി, തഥാപി തായ സേനായ അജ്ഝോത്ഥടത്താ തഞ്ച മഗ്ഗം ന ജാനന്തി ഖേമം നിബ്ബാനഗാമീനം, സബ്ബേപി ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധാദയോ യേന ഗച്ഛന്തി സുബ്ബതാതി. ഇമം പന ഗാഥം സുത്വാ മാരോ പുന കിഞ്ചി അവത്വാ ഏവ പക്കാമി.

൪൪൫-൬. പക്കന്തേ പന തസ്മിം മഹാസത്തോ തായ ദുക്കരകാരികായ കിഞ്ചിപി വിസേസം അനധിഗച്ഛന്തോ അനുക്കമേന ‘‘സിയാ നു ഖോ അഞ്ഞോ മഗ്ഗോ ബോധായാ’’തിആദീനി ചിന്തേത്വാ ഓളാരികാഹാരം ആഹാരേത്വാ, ബലം ഗഹേത്വാ, വിസാഖപുണ്ണമദിവസേ പഗേവ സുജാതായ പായാസം പരിഭുഞ്ജിത്വാ, ഭദ്രവനസണ്ഡേ ദിവാവിഹാരം നിസീദിത്വാ, തത്ഥ അട്ഠ സമാപത്തിയോ നിബ്ബത്തേന്തോ ദിവസം വീതിനാമേത്വാ സായന്ഹസമയേ മഹാബോധിമണ്ഡാഭിമുഖോ ഗന്ത്വാ സോത്ഥിയേന ദിന്നാ അട്ഠ തിണമുട്ഠിയോ ബോധിമൂലേ വികിരിത്വാ ദസസഹസ്സലോകധാതുദേവതാഹി കതസക്കാരബഹുമാനോ –

‘‘കാമം തചോ ച ന്ഹാരു ച, അട്ഠി ച അവസിസ്സതു;

ഉപസുസ്സതു നിസ്സേസം, സരീരേ മംസലോഹിത’’ന്തി. –

ചതുരങ്ഗവീരിയം അധിട്ഠഹിത്വാ ‘‘ന ദാനി ബുദ്ധത്തം അപാപുണിത്വാ പല്ലങ്കം ഭിന്ദിസ്സാമീ’’തി പടിഞ്ഞം കത്വാ അപരാജിതപല്ലങ്കേ നിസീദി. തം ഞത്വാ മാരോ പാപിമാ ‘‘അജ്ജ സിദ്ധത്ഥോ പടിഞ്ഞം കത്വാ നിസിന്നോ, അജ്ജേവ ദാനിസ്സ സാ പടിഞ്ഞാ പടിബാഹിതബ്ബാ’’തി ബോധിമണ്ഡതോ യാവ ചക്കവാളമായതം ദ്വാദസയോജനവിത്ഥാരം ഉദ്ധം നവയോജനമുഗ്ഗതം മാരസേനം സമുട്ഠാപേത്വാ ദിയഡ്ഢയോജനസതപ്പമാണം ഗിരിമേഖലം ഹത്ഥിരാജാനം ആരുയ്ഹ ബാഹുസഹസ്സം മാപേത്വാ നാനാവുധാനി ഗഹേത്വാ ‘‘ഗണ്ഹഥ, ഹനഥ, പഹരഥാ’’തി ഭണന്തോ ആളവകസുത്തേ വുത്തപ്പകാരാ വുട്ഠിയോ മാപേസി, താ മഹാപുരിസം പത്വാ തത്ഥ വുത്തപ്പകാരാ ഏവ സമ്പജ്ജിംസു. തതോ വജിരങ്കുസേന ഹത്ഥിം കുമ്ഭേ പഹരിത്വാ മഹാപുരിസസ്സ സമീപം നേത്വാ ‘‘ഉട്ഠേഹി, ഭോ സിദ്ധത്ഥ, പല്ലങ്കാ’’തി ആഹ. മഹാപുരിസോ ‘‘ന ഉട്ഠഹാമി മാരാ’’തി വത്വാ തം ധജിനിം സമന്താ വിലോകേന്തോ ഇമാ ഗാഥായോ അഭാസി ‘‘സമന്താ ധജിനി’’ന്തി.

തത്ഥ ധജിനിന്തി സേനം. യുത്തന്തി ഉയ്യുത്തം. സവാഹനന്തി ഗിരിമേഖലനാഗരാജസഹിതം. പച്ചുഗ്ഗച്ഛാമീതി അഭിമുഖോ ഉപരി ഗമിസ്സാമി, സോ ച ഖോ തേജേനേവ, ന കായേന. കസ്മാ? മാ മം ഠാനാ അചാവയി, മം ഏതസ്മാ ഠാനാ അപരാജിതപല്ലങ്കാ മാരോ മാ ചാലേസീതി വുത്തം ഹോതി. നപ്പസഹതീതി സഹിതും ന സക്കോതി, നാഭിഭവതി വാ. ആമം പത്തന്തി കാചജാതം മത്തികാഭാജനം. അസ്മനാതി പാസാണേന. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

൪൪൭-൮. ഇദാനി ‘‘ഏതം തേ മാരസേനം ഭിന്ദിത്വാ തതോ പരം വിജിതസങ്ഗാമോ സമ്പത്തധമ്മരാജാഭിസേകോ ഇദം കരിസ്സാമീ’’തി ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘വസീകരിത്വാ’’തി. തത്ഥ വസീകരിത്വാ സങ്കപ്പന്തി മഗ്ഗഭാവനായ സബ്ബം മിച്ഛാസങ്കപ്പം പഹായ സമ്മാസങ്കപ്പസ്സേവ പവത്തനേന വസീകരിത്വാ സങ്കപ്പം. സതിഞ്ച സൂപതിട്ഠിതന്തി കായാദീസു ചതൂസു ഠാനേസു അത്തനോ സതിഞ്ച സുട്ഠു ഉപട്ഠിതം കരിത്വാ ഏവം വസീകതസങ്കപ്പോ സുപ്പതിട്ഠിതസ്സതി രട്ഠാ രട്ഠം വിചരിസ്സാമി ദേവമനുസ്സഭേദേ പുഥൂ സാവകേ വിനയന്തോ. അഥ മയാ വിനീയമാനാ തേ അപ്പമത്താ…പേ… ന സോചരേ, തം നിബ്ബാനാമതമേവാതി അധിപ്പായോ.

൪൪൯-൫൧. അഥ മാരോ ഇമാ ഗാഥായോ സുത്വാ ആഹ – ‘‘ഏവരൂപം പക്ഖം ദിസ്വാ ന ഭായസി ഭിക്ഖൂ’’തി? ‘‘ആമ, മാര, ന ഭായാമീ’’തി. ‘‘കസ്മാ ന ഭായസീ’’തി? ‘‘ദാനാദീനം പാരമിപുഞ്ഞാനം കതത്താ’’തി. ‘‘കോ ഏതം ജാനാതി ദാനാദീനി ത്വമകാസീ’’തി? ‘‘കിം ഏത്ഥ പാപിമ സക്ഖികിച്ചേന, അപിച ഏകസ്മിംയേവ ഭവേ വേസ്സന്തരോ ഹുത്വാ യം ദാനമദാസിം, തസ്സാനുഭാവേന സത്തക്ഖത്തും ഛഹി പകാരേഹി സഞ്ജാതകമ്പാ അയം മഹാപഥവീയേവ സക്ഖീ’’തി. ഏവം വുത്തേ ഉദകപരിയന്തം കത്വാ മഹാപഥവീ കമ്പി ഭേരവസദ്ദം മുഞ്ചമാനാ, യം സുത്വാ മാരോ അസനിഹതോ വിയ ഭീതോ ധജം പണാമേത്വാ പലായി സദ്ധിം പരിസായ. അഥ മഹാപുരിസോ തീഹി യാമേഹി തിസ്സോ വിജ്ജാ സച്ഛികത്വാ അരുണുഗ്ഗമനേ ‘‘അനേകജാതിസംസാരം…പേ… തണ്ഹാനം ഖയമജ്ഝഗാ’’തി ഇമം ഉദാനം ഉദാനേസി. മാരോ ഉദാനസദ്ദേന ആഗന്ത്വാ ‘‘അയം‘ബുദ്ധോ അഹ’ന്തി പടിജാനാതി, ഹന്ദ നം അനുബന്ധാമി ആഭിസമാചാരികം പസ്സിതും. സചസ്സ കിഞ്ചി കായേന വാ വാചായ വാ ഖലിതം ഭവിസ്സതി, വിഹേഠേസ്സാമി ന’’ന്തി പുബ്ബേ ബോധിസത്തഭൂമിയം ഛബ്ബസ്സാനി അനുബന്ധിത്വാ ബുദ്ധത്തം പത്തം ഏകം വസ്സം അനുബന്ധി. തതോ ഭഗവതോ കിഞ്ചി ഖലിതം അപസ്സന്തോ ‘‘സത്ത വസ്സാനീ’’തി ഇമാ നിബ്ബേജനീയഗാഥായോ അഭാസി.

തത്ഥ ഓതാരന്തി രന്ധം വിവരം. നാധിഗച്ഛിസ്സന്തി നാധിഗമിം. മേദവണ്ണന്തി മേദപിണ്ഡസദിസം. അനുപരിയഗാതി പരിതോ പരിതോ അഗമാസി. മുദുന്തി മുദുകം. വിന്ദേമാതി അധിഗച്ഛേയ്യാമ. അസ്സാദനാതി സാദുഭാവോ. വായസേത്തോതി വായസോ ഏത്തോ. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

അയം പന യോജനാ – സത്ത വസ്സാനി ഭഗവന്തം ഓതാരാപേക്ഖോ അനുബന്ധിം കത്ഥചി അവിജഹന്തോ പദാപദം, ഏവം അനുബന്ധിത്വാപി ച ഓതാരം നാധിഗമിം. സോഹം യഥാ നാമ മേദവണ്ണം പാസാണം മേദസഞ്ഞീ വായസോ ഏകസ്മിം പസ്സേ മുഖതുണ്ഡകേന വിജ്ഝിത്വാ അസ്സാദം അവിന്ദമാനോ ‘‘അപ്പേവ നാമ ഏത്ഥ മുദു വിന്ദേമ, അപി ഇതോ അസ്സാദനാ സിയാ’’തി സമന്താ തഥേവ വിജ്ഝന്തോ അനുപരിയായിത്വാ കത്ഥചി അസ്സാദം അലദ്ധാ ‘‘പാസാണോവായ’’ന്തി നിബ്ബിജ്ജ പക്കമേയ്യ, ഏവമേവാഹം ഭഗവന്തം കായകമ്മാദീസു അത്തനോ പരിത്തപഞ്ഞാമുഖതുണ്ഡകേന വിജ്ഝന്തോ സമന്താ അനുപരിയഗാ ‘‘അപ്പേവ നാമ കത്ഥചി അപരിസുദ്ധകായസമാചാരാദിമുദുഭാവം വിന്ദേമ, കുതോചി അസ്സാദനാ സിയാ’’തി, തേ ദാനി മയം അസ്സാദം അലഭമാനാ കാകോവ സേലമാസജ്ജ നിബ്ബിജ്ജാപേമ ഗോതമം ആസജ്ജ തതോ ഗോതമാ നിബ്ബിജ്ജ അപേമാതി. ഏവം വദതോ കിര മാരസ്സ സത്ത വസ്സാനി നിപ്ഫലപരിസ്സമം നിസ്സായ ബലവസോകോ ഉദപാദി. തേനസ്സ വിസീദമാനങ്ഗപച്ചങ്ഗസ്സ ബേലുവപണ്ഡു നാമ വീണാ കച്ഛതോ പതിതാ. യാ സകിം കുസലേഹി വാദിതാ ചത്താരോ മാസേ മധുരസ്സരം മുഞ്ചതി, യം ഗഹേത്വാ സക്കോ പഞ്ചസിഖസ്സ അദാസി. തം സോ പതമാനമ്പി ന ബുജ്ഝി. തേനാഹ ഭഗവാ –

൪൫൨.

‘‘തസ്സ സോകപരേതസ്സ, വീണാ കച്ഛാ അഭസ്സഥ;

തതോ സോ ദുമ്മനോ യക്ഖോ, തത്ഥേവന്തരധായഥാ’’തി.

സങ്ഗീതികാരകാ ആഹംസൂതി ഏകേ, അമ്ഹാകം പനേതം നക്ഖമതീതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ പധാനസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൩. സുഭാസിതസുത്തവണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി സുഭാസിതസുത്തം. അത്തജ്ഝാസയതോ ചസ്സ ഉപ്പത്തി. ഭഗവാ ഹി സുഭാസിതപ്പിയോ, സോ അത്തനോ സുഭാസിതസമുദാചാരപ്പകാസനേന സത്താനം ദുബ്ഭാസിതസമുദാചാരം പടിസേധേന്തോ ഇമം സുത്തമഭാസി. തത്ഥ ഏവം മേ സുതന്തിആദി സങ്ഗീതികാരവചനം. തത്ഥ തത്ര ഖോ ഭഗവാ…പേ… ഭദന്തേതി തേ ഭിക്ഖൂതി ഏതം അപുബ്ബം, സേസം വുത്തനയമേവ. തസ്മാ അപുബ്ബപദവണ്ണനത്ഥമിദം വുച്ചതി – തത്രാതി ദേസകാലപരിദീപനം. തഞ്ഹി യം സമയം വിഹരതി, തത്ര സമയേ, യസ്മിഞ്ച ആരാമേ വിഹരതി, തത്ര ആരാമേതി ദീപേതി. ഭാസിതബ്ബയുത്തേ വാ ദേസകാലേ ദീപേതി. ന ഹി ഭഗവാ അയുത്തേ ദേസേ കാലേ വാ ധമ്മം ഭാസതി. ‘‘അകാലോ ഖോ, താവ, ബാഹിയാ’’തിആദി (ഉദാ. ൧൦) ചേത്ഥ സാധകം. ഖോതി പദപൂരണമത്തേ അവധാരണാദികാലത്ഥേ വാ നിപാതോ. ഭഗവാതി ലോകഗരുപരിദീപനം. ഭിക്ഖൂതി കഥാസവനയുത്തപുഗ്ഗലപരിദീപനം. ആമന്തേസീതി ആലപി അഭാസി സമ്ബോധേസി.

ഭിക്ഖവോതി ആമന്തനാകാരപരിദീപനം. തഞ്ച ഭിക്ഖനസീലതാദിഗുണയോഗസിദ്ധത്താ വുത്തം. തേന നേസം ഹീനാധികജനസേവിതം വുത്തിം പകാസേന്തോ ഉദ്ധതദീനഭാവനിഗ്ഗഹം കരോതി. ‘‘ഭിക്ഖവോ’’തി ഇമിനാ ച കരുണാവിപ്ഫാരസോമ്മഹദയനയനനിപാതപുബ്ബങ്ഗമേന വചനേന തേ അത്തനോ മുഖാഭിമുഖേ കരിത്വാ തേനേവ കഥേതുകമ്യതാദീപകേന വചനേന തേസം സോതുകമ്യതം ജനേതി, തേനേവ ച സമ്ബോധനത്ഥേന വചനേന സാധുകസവനമനസികാരേപി തേ നിയോജേതി. സാധുകസവനമനസികാരായത്താ ഹി സാസനസമ്പത്തി. അപരേസുപി ദേവമനുസ്സേസു വിജ്ജമാനേസു കസ്മാ ഭിക്ഖൂ ഏവ ആമന്തേസീതി ചേ? ജേട്ഠസേട്ഠാസന്നസദാസന്നിഹിതഭാവതോ. സബ്ബപരിസസാധാരണാ ഹി അയം ധമ്മദേസനാ, ന പാടിപുഗ്ഗലികാ. പരിസായ ച ജേട്ഠാ ഭിക്ഖൂ പഠമുപ്പന്നത്താ, സേട്ഠാ അനഗാരിയഭാവം ആദിം കത്വാ സത്ഥു ചരിയാനുവിധായകത്താ സകലസാസനപടിഗ്ഗാഹകത്താ ച. ആസന്നാ തത്ഥ നിസിന്നേസു സത്ഥു സന്തികത്താ, സദാ സന്നിഹിതാ സത്ഥു സന്തികാവചരത്താ. തേന ഭഗവാ സബ്ബപരിസസാധാരണം ധമ്മം ദേസേന്തോ ഭിക്ഖൂ ഏവ ആമന്തേസി. അപിച ഭാജനം തേ ഇമായ കഥായ യഥാനുസിട്ഠം പടിപത്തിസബ്ഭാവതോതിപി തേ ഏവ ആമന്തേസി. ഭദന്തേതി ഗാരവാധിവചനമേതം. തേ ഭിക്ഖൂതി യേ ഭഗവാ ആമന്തേസി, തേ ഏവം ഭഗവന്തം ആലപന്താ ഭഗവതോ പച്ചസ്സോസുന്തി.

ചതൂഹി അങ്ഗേഹീതി ചതൂഹി കാരണേഹി അവയവേഹി വാ. മുസാവാദാവേരമണിആദീനി ഹി ചത്താരി സുഭാസിതവാചായ കാരണാനി. സച്ചവചനാദയോ ചത്താരോ അവയവാ, കാരണത്ഥേ ച അങ്ഗസദ്ദോ. ചതൂഹീതി നിസ്സക്കവചനം ഹോതി, അവയവത്ഥേ കരണവചനം. സമന്നാഗതാതി സമനുആഗതാ പവത്താ യുത്താ ച. വാചാതി സമുല്ലപനവാചാ. യാ സാ ‘‘വാചാ ഗിരാ ബ്യപ്പഥോ’’തി (ധ. സ. ൬൩൬) ച, ‘‘നേലാ കണ്ണസുഖാ’’തി (ദീ. നി. ൧.൯; മ. നി. ൩.൧൪) ച ഏവമാദീസു ആഗച്ഛതി. യാ പന ‘‘വാചായ ചേ കതം കമ്മ’’ന്തി (ധ. സ. അട്ഠ. ൧ കായകമ്മദ്വാര) ഏവം വിഞ്ഞത്തി ച, ‘‘യാ ചതൂഹി വചീദുച്ചരിതേഹി ആരതി വിരതി…പേ… അയം വുച്ചതി സമ്മാവാചാ’’തി (ധ. സ. ൨൯൯; വിഭ. ൨൦൬) ഏവം വിരതി ച, ‘‘ഫരുസവാചാ, ഭിക്ഖവേ, ആസേവിതാ ഭാവിതാ ബഹുലീകതാ നിരയസംവത്തനികാ ഹോതീ’’തി (അ. നി. ൮.൪൦) ഏവം ചേതനാ ച വാചാതി ആഗച്ഛതി, സാ ഇധ ന അധിപ്പേതാ. കസ്മാ? അഭാസിതബ്ബതോ. സുഭാസിതാ ഹോതീതി സുട്ഠു ഭാസിതാ ഹോതി. തേനസ്സാ അത്ഥാവഹനതം ദീപേതി. ന ദുബ്ഭാസിതാതി ന ദുട്ഠു ഭാസിതാ. തേനസ്സാ അനത്ഥാനാവഹനതം ദീപേതി. അനവജ്ജാതി വജ്ജസങ്ഖാതരാഗാദിദോസവിരഹിതാ. തേനസ്സാ കാരണസുദ്ധിം വുത്തദോസാഭാവഞ്ച ദീപേതി. അനനുവജ്ജാ ചാതി അനുവാദവിമുത്താ. തേനസ്സാ സബ്ബാകാരസമ്പത്തിം ദീപേതി. വിഞ്ഞൂനന്തി പണ്ഡിതാനം. തേന നിന്ദാപസംസാസു ബാലാ അപ്പമാണാതി ദീപേതി.

കതമേഹി ചതൂഹീതി കഥേതുകമ്യതാപുച്ഛാ. ഇധാതി ഇമസ്മിം സാസനേ. ഭിക്ഖവേതി യേസം കഥേതുകാമോ, തദാലപനം. ഭിക്ഖൂതി വുത്തപ്പകാരവാചാഭാസനകപുഗ്ഗലനിദസ്സനം. സുഭാസിതംയേവ ഭാസതീതി പുഗ്ഗലാധിട്ഠാനായ ദേസനായ ചതൂസു വാചങ്ഗേസു അഞ്ഞതരങ്ഗനിദ്ദേസവചനം. നോ ദുബ്ഭാസിതന്തി തസ്സേവ വാചങ്ഗസ്സ പടിപക്ഖഭാസനനിവാരണം. തേന ‘‘മുസാവാദാദയോപി കദാചി വത്തബ്ബാ’’തി ദിട്ഠിം നിസേധേതി. ‘‘നോ ദുബ്ഭാസിത’’ന്തി ഇമിനാ വാ മിച്ഛാവാചപ്പഹാനം ദീപേതി, ‘‘സുഭാസിത’’ന്തി ഇമിനാ പഹീനമിച്ഛാവാചേന സതാ ഭാസിതബ്ബവചനലക്ഖണം. തഥാ പാപസ്സ അകരണം, കുസലസ്സ ഉപസമ്പദം. അങ്ഗപരിദീപനത്ഥം പന അഭാസിതബ്ബം പുബ്ബേ അവത്വാ ഭാസിതബ്ബമേവാഹ. ഏസ നയോ ധമ്മംയേവാതിആദീസുപി.

ഏത്ഥ ച ‘‘സുഭാസിതംയേവ ഭാസതി നോ ദുബ്ഭാസിത’’ന്തി ഇമിനാ പിസുണദോസരഹിതം സമഗ്ഗകരണവചനം വുത്തം, ‘‘ധമ്മംയേവ ഭാസതി നോ അധമ്മ’’ന്തി ഇമിനാ സമ്ഫദോസരഹിതം ധമ്മതോ അനപേതം മന്താവചനം വുത്തം, ഇതരേഹി ദ്വീഹി ഫരുസാലികരഹിതാനി പിയസച്ചവചനാനി വുത്താനി. ഇമേഹി ഖോതിആദിനാ പന താനി അങ്ഗാനി പച്ചക്ഖതോ ദസ്സേന്തോ തം വാചം നിഗമേതി. വിസേസതോ ചേത്ഥ ‘‘ഇമേഹി ഖോ, ഭിക്ഖവേ, ചതൂഹി അങ്ഗേഹി സമന്നാഗതാ വാചാ സുഭാസിതാ ഹോതീ’’തി ഭണന്തോ യദഞ്ഞേ പടിഞ്ഞാദീഹി അവയവേഹി നാമാദീഹി പദേഹി ലിങ്ഗവചനവിഭത്തികാലകാരകാദീഹി സമ്പത്തീഹി ച സമന്നാഗതം വാചം ‘‘സുഭാസിത’’ന്തി മഞ്ഞന്തി, തം ധമ്മതോ പടിസേധേതി. അവയവാദിസമ്പന്നാപി ഹി പേസുഞ്ഞാദിസമന്നാഗതാ വാചാ ദുബ്ഭാസിതാവ ഹോതി അത്തനോ പരേസഞ്ച അനത്ഥാവഹത്താ. ഇമേഹി പന ചതൂഹി അങ്ഗേഹി സമന്നാഗതാ സചേപി മിലക്ഖുഭാസാപരിയാപന്നാ ഘടചേടികാഗീതികപരിയാപന്നാ വാ ഹോതി, തഥാപി സുഭാസിതാ ഏവ ലോകിയലോകുത്തരഹിതസുഖാവഹത്താ. സീഹളദീപേ മഗ്ഗപസ്സേ സസ്സം രക്ഖന്തിയാ സീഹളചേടികായ സീഹളകേനേവ ജാതിജരാമരണപടിസംയുത്തം ഗീതം ഗായന്തിയാ സുത്വാ മഗ്ഗം ഗച്ഛന്താ സട്ഠിമത്താ വിപസ്സകഭിക്ഖൂ ചേത്ഥ അരഹത്തം പത്താ നിദസ്സനം. തഥാ തിസ്സോ നാമ ആരദ്ധവിപസ്സകോ ഭിക്ഖു പദുമസരസമീപേന ഗച്ഛന്തോ പദുമസരേ പദുമാനി ഭഞ്ജിത്വാ ഭഞ്ജിത്വാ –

‘‘പാതോ ഫുല്ലം കോകനദം, സൂരിയാലോകേന ഭജ്ജിയതേ;

ഏവം മനുസ്സത്തഗതാ സത്താ, ജരാഭിവേഗേന മദ്ദീയന്തീ’’തി. –

ഇമം ഗീതം ഗായന്തിയാ ചേടികായ സുത്വാ അരഹത്തം പത്തോ, ബുദ്ധന്തരേ ച അഞ്ഞതരോ പുരിസോ സത്തഹി പുത്തേഹി സദ്ധിം വനാ ആഗമ്മ അഞ്ഞതരായ ഇത്ഥിയാ മുസലേന തണ്ഡുലേ കോട്ടേന്തിയാ –

‘‘ജരായ പരിമദ്ദിതം ഏതം, മിലാതഛവിചമ്മനിസ്സിതം;

മരണേന ഭിജ്ജതി ഏതം, മച്ചുസ്സ ഘസമാമിസം.

‘‘കിമീനം ആലയം ഏതം, നാനാകുണപേന പൂരിതം;

അസുചിസ്സ ഭാജനം ഏതം, കദലിക്ഖന്ധസമം ഇദ’’ന്തി. –

ഇമം ഗീതികം സുത്വാ സഹ പുത്തേഹി പച്ചേകബോധിം പത്തോ, അഞ്ഞേ ച ഈദിസേഹി ഉപായേഹി അരിയഭൂമിം പത്താ നിദസ്സനം. അനച്ഛരിയം പനേതം, യം ഭഗവതാ ആസയാനുസയകുസലേന ‘‘സബ്ബേ സങ്ഖാരാ അനിച്ചാ’’തിആദിനാ നയേന വുത്താ ഗാഥായോ സുത്വാ പഞ്ചസതാ ഭിക്ഖൂ അരഹത്തം പാപുണിംസു, അഞ്ഞേ ച ഖന്ധായതനാദിപടിസംയുത്താ കഥാ സുത്വാ അനേകേ ദേവമനുസ്സാതി. ഏവം ഇമേഹി ചതൂഹി അങ്ഗേഹി സമന്നാഗതാ വാചാ സചേപി മിലക്ഖുഭാസാപരിയാപന്നാ, ഘടചേടികാഗീതികപരിയാപന്നാ വാ ഹോതി, തഥാപി ‘‘സുഭാസിതാ’’തി വേദിതബ്ബാ. സുഭാസിതത്താ ഏവ ച അനവജ്ജാ ച അനനുവജ്ജാ ച വിഞ്ഞൂനം അത്ഥത്ഥികാനം കുലപുത്താനം അത്ഥപടിസരണാനം, നോ ബ്യഞ്ജനപടിസരണാനന്തി.

ഇദമവോച ഭഗവാതി ഇദം സുഭാസിതലക്ഖണം ഭഗവാ അവോച. ഇദം വത്വാന സുഗതോ, അഥാപരം ഏതദവോച സത്ഥാതി ഇദഞ്ച ലക്ഖണം വത്വാ അഥ അഞ്ഞമ്പി ഏതം അവോച സത്ഥാ. ഇദാനി വത്തബ്ബഗാഥം ദസ്സേത്വാ സബ്ബമേതം സങ്ഗീതികാരകാ ആഹംസു. തത്ഥ അപരന്തി ഗാഥാബന്ധവചനം സന്ധായ വുച്ചതി. തം ദുവിധം ഹോതി – പച്ഛാ ആഗതപരിസം അസ്സവനസുസ്സവനആധാരണദള്ഹീകരണാദീനി വാ സന്ധായ തദത്ഥദീപകമേവ ച. പുബ്ബേ കേനചി കാരണേന പരിഹാപിതസ്സ അത്ഥസ്സ ദീപനേന അത്ഥവിസേസദീപകഞ്ച ‘‘പുരിസസ്സ ഹി ജാതസ്സ, കുഠാരീ ജായതേ മുഖേ’’തിആദീസു (സു. നി. ൬൬൨) വിയ. ഇധ പന തദത്ഥദീപകമേവ.

൪൫൩. തത്ഥ സന്തോതി ബുദ്ധാദയോ. തേ ഹി സുഭാസിതം ‘‘ഉത്തമം സേട്ഠ’’ന്തി വണ്ണയന്തി. ദുതിയം തതിയം ചതുത്ഥന്തി ഇദം പന പുബ്ബേ നിദ്ദിട്ഠക്കമം ഉപാദായ വുത്തം. ഗാഥാപരിയോസാനേ പന വങ്ഗീസത്ഥേരോ ഭഗവതോ സുഭാസിതേ പസീദി.

സോ യം പസന്നാകാരം അകാസി, യഞ്ച വചനം ഭഗവാ അഭാസി, തം ദസ്സേന്താ സങ്ഗീതികാരകാ ‘‘അഥ ഖോ ആയസ്മാ’’തിആദിമാഹംസു. തത്ഥ പടിഭാതി മന്തി മമ ഭാഗോ പകാസതി. പടിഭാതു തന്തി തവ ഭാഗോ പകാസതു. സാരുപ്പാഹീതി അനുച്ഛവികാഹി. അഭിത്ഥവീതി പസംസി.

൪൫൪. ന താപയേതി വിപ്പടിസാരേന ന താപേയ്യ. ന വിഹിംസേയ്യാതി അഞ്ഞമഞ്ഞം ഭിന്ദന്തോ ന ബാധേയ്യ. സാ വേ വാചാതി സാ വാചാ ഏകംസേനേവ സുഭാസിതാ. ഏത്താവതാ അപിസുണവാചായ ഭഗവന്തം ഥോമേതി.

൪൫൫. പടിനന്ദിതാതി ഹട്ഠേന ഹദയേന പടിമുഖം ഗന്ത്വാ നന്ദിതാ സമ്പിയായിതാ. യം അനാദായ പാപാനി, പരേസം ഭാസതേ പിയന്തി യം വാചം ഭാസന്തോ പരേസം പാപാനി അപ്പിയാനി പടിക്കൂലാനി ഫരുസവചനാനി അനാദായ അത്ഥബ്യഞ്ജനമധുരം പിയമേവ വചനം ഭാസതി, തം പിയവാചമേവ ഭാസേയ്യാതി വുത്തം ഹോതി. ഇമായ ഗാഥായ പിയവചനേന ഭഗവന്തം അഭിത്ഥവി.

൪൫൬. അമതാതി അമതസദിസാ സാദുഭാവേന. വുത്തമ്പി ചേതം ‘‘സച്ചം ഹവേ സാദുതരം രസാന’’ന്തി (സം. നി. ൧.൭൩; സു. നി. ൧൮൪). നിബ്ബാനാമതപച്ചയത്താ വാ അമതാ. ഏസ ധമ്മോ സനന്തനോതി യായം സച്ചവാചാ നാമ, ഏസ പോരാണോ ധമ്മോ ചരിയാ പവേണീ, ഇദമേവ ഹി പോരാണാനം ആചിണ്ണം, ന തേ അലികം ഭാസിംസു. തേനേവാഹ – ‘‘സച്ചേ അത്ഥേ ച ധമ്മേ ച, അഹു സന്തോ പതിട്ഠിതാ’’തി. തത്ഥ സച്ചേ പതിട്ഠിതത്താ ഏവ അത്തനോ ച പരേസഞ്ച അത്ഥേ പതിട്ഠിതാ. അത്ഥേ പതിട്ഠിതത്താ ഏവ ച ധമ്മേ പതിട്ഠിതാ ഹോന്തീതി വേദിതബ്ബാ. പരം വാ ദ്വയം സച്ചവിസേസനമിച്ചേവ വേദിതബ്ബം. സച്ചേ പതിട്ഠിതാ. കീദിസേ? അത്ഥേ ച ധമ്മേ ച, യം പരേസം അത്ഥതോ അനപേതത്താ അത്ഥം അനുപരോധം കരോതീതി വുത്തം ഹോതി. സതിപി ച അനുപരോധകരത്തേ ധമ്മതോ അനപേതത്താ ധമ്മം, യം ധമ്മികമേവ അത്ഥം സാധേതീതി വുത്തം ഹോതി. ഇമായ ഗാഥായ സച്ചവചനേന ഭഗവന്തം അഭിത്ഥവി.

൪൫൭. ഖേമന്തി അഭയം നിരുപദ്ദവം. കേന കാരണേനാതി ചേ? നിബ്ബാനപ്പത്തിയാ ദുക്ഖസ്സന്തകിരിയായ, യസ്മാ കിലേസനിബ്ബാനം പാപേതി, വട്ടദുക്ഖസ്സ ച അന്തകിരിയായ സംവത്തതീതി അത്ഥോ. അഥ വാ യം ബുദ്ധോ നിബ്ബാനപ്പത്തിയാ ദുക്ഖസ്സന്തകിരിയായാതി ദ്വിന്നം നിബ്ബാനധാതൂനമത്ഥായ ഖേമമഗ്ഗപ്പകാസനതോ ഖേമം വാചം ഭാസതി, സാ വേ വാചാനമുത്തമാതി സാ വാചാ സബ്ബവാചാനം സേട്ഠാതി ഏവമേത്ഥ അത്ഥോ വേദിതബ്ബോ. ഇമായ ഗാഥായ മന്താവചനേന ഭഗവന്തം അഭിത്ഥവന്തോ അരഹത്തനികൂടേന ദേസനം നിട്ഠാപേസീതി അയമേത്ഥ അപുബ്ബപദവണ്ണനാ. സേസം വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബന്തി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ സുഭാസിതസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൪. പൂരളാസസുത്ത-(സുന്ദരികഭാരദ്വാജസുത്ത)-വണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി പൂരളാസസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഭഗവാ പച്ഛാഭത്തകിച്ചാവസാനേ ബുദ്ധചക്ഖുനാ ലോകം വോലോകേന്തോ സുന്ദരികഭാരദ്വാജബ്രാഹ്മണം അരഹത്തസ്സ ഉപനിസ്സയസമ്പന്നം ദിസ്വാ ‘‘തത്ഥ മയി ഗതേ കഥാ പവത്തിസ്സതി, തതോ കഥാവസാനേ ധമ്മദേസനം സുത്വാ ഏസ ബ്രാഹ്മണോ പബ്ബജിത്വാ അരഹത്തം പാപുണിസ്സതീ’’തി ച ഞത്വാ തത്ഥ ഗന്ത്വാ കഥം സമുട്ഠാപേത്വാ ഇമം സുത്തമഭാസി.

തത്ഥ ഏവം മേ സുതന്തിആദി സങ്ഗീതികാരകാനം വചനം. കിംജച്ചോ ഭവന്തിആദി തസ്സ ബ്രാഹ്മണസ്സ, ന ബ്രാഹ്മണോ നോമ്ഹീതിആദി ഭഗവതോ. തം സബ്ബമ്പി സമോധാനേത്വാ ‘‘പൂരളാസസുത്ത’’ന്തി വുച്ചതി. തത്ഥ വുത്തസദിസം വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബം, അവുത്തം വണ്ണയിസ്സാമ, തഞ്ച ഖോ ഉത്താനത്ഥാനി പദാനി അനാമസന്താ. കോസലേസൂതി കോസലാ നാമ ജാനപദിനോ രാജകുമാരാ. തേസം നിവാസോ ഏകോപി ജനപദോ രുള്ഹിസദ്ദേന ‘‘കോസലാ’’തി വുച്ചതി. തസ്മിം കോസലേസു ജനപദേ. കേചി പന ‘‘യസ്മാ പുബ്ബേ മഹാപനാദം രാജകുമാരം നാനാനാടകാദീനി ദിസ്വാ സിതമത്തമ്പി അകരോന്തം സുത്വാ രാജാ ആണാപേസി ‘യോ മമ പുത്തം ഹസാപേതി, സബ്ബാഭരണേഹി നം അലങ്കരോമീ’തി. തതോ നങ്ഗലാനി ഛഡ്ഡേത്വാ മഹാജനകായോ സന്നിപതി. തേ ച മനുസ്സാ അതിരേകസത്തവസ്സാനി നാനാകീളികാദയോ ദസ്സേന്താപി തം നാസക്ഖിംസു ഹസാപേതും. തതോ സക്കോ ദേവനടം പേസേസി, സോ ദിബ്ബനാടകം ദസ്സേത്വാ ഹസാപേസി. അഥ തേ മനുസ്സാ അത്തനോ അത്തനോ വസനോകാസാഭിമുഖാ പക്കമിംസു. തേ പടിപഥേ മിത്തസുഹജ്ജാദയോ ദിസ്വാ പടിസന്ഥാരമകംസു ‘കച്ചി ഭോ കുസലം, കച്ചി ഭോ കുസല’ന്തി. തസ്മാ തം ‘കുസല’ന്തി സദ്ദം ഉപാദായ സോ പദേസോ ‘കോസലോ’തി വുച്ചതീ’’തി വണ്ണയന്തി. സുന്ദരികായ നദിയാ തീരേതി സുന്ദരികാതി ഏവംനാമികായ നദിയാ തീരേ.

തേന ഖോ പനാതി യേന സമയേന ഭഗവാ തം ബ്രാഹ്മണം വിനേതുകാമോ ഗന്ത്വാ തസ്സാ നദിയാ തീരേ സസീസം പാരുപിത്വാ രുക്ഖമൂലേ നിസജ്ജാസങ്ഖാതേന ഇരിയാപഥവിഹാരേന വിഹരതി. സുന്ദരികഭാരദ്വാജോതി സോ ബ്രാഹ്മണോ തസ്സാ നദിയാ തീരേ വസതി അഗ്ഗിഞ്ച ജുഹതി, ഭാരദ്വാജോതി ചസ്സ ഗോത്തം, തസ്മാ ഏവം വുച്ചതി. അഗ്ഗിം ജുഹതീതി ആഹുതിപക്ഖിപനേന ജാലേതി. അഗ്ഗിഹുത്തം പരിചരതീതി അഗ്യായതനം സമ്മജ്ജനൂപലേപനബലികമ്മാദിനാ പയിരുപാസതി. കോ നു ഖോ ഇമം ഹബ്യസേസം ഭുഞ്ജേയ്യാതി സോ കിര ബ്രാഹ്മണോ അഗ്ഗിമ്ഹി ജുഹിത്വാ അവസേസം പായാസം ദിസ്വാ ചിന്തേസി – ‘‘അഗ്ഗിമ്ഹി താവ പക്ഖിത്തപായാസോ മഹാബ്രഹ്മുനാ ഭുത്തോ, അയം പന അവസേസോ അത്ഥി. തം യദി ബ്രഹ്മുനോ മുഖതോ ജാതസ്സ ബ്രാഹ്മണസ്സേവ ദദേയ്യം, ഏവം മേ പിതരാ സഹ പുത്തോപി സന്തപ്പിതോ ഭവേയ്യ, സുവിസോധിതോ ച ബ്രഹ്മലോകഗാമിമഗ്ഗോ അസ്സ, ഹന്ദാഹം ബ്രാഹ്മണം ഗവേസാമീ’’തി. തതോ ബ്രാഹ്മണദസ്സനത്ഥം ഉട്ഠായാസനാ ചതുദ്ദിസാ അനുവിലോകേസി – ‘‘കോ നു ഖോ ഇമം ഹബ്യസേസം ഭുഞ്ജേയ്യാ’’തി.

അഞ്ഞതരസ്മിം രുക്ഖമൂലേതി തസ്മിം വനസണ്ഡേ സേട്ഠരുക്ഖമൂലേ. സസീസം പാരുതന്തി സഹ സീസേന പാരുതകായം. കസ്മാ പന ഭഗവാ ഏവമകാസി, കിം നാരായനസങ്ഖാതബലോപി ഹുത്വാ നാസക്ഖി ഹിമപാതം സീതവാതഞ്ച പടിബാഹിതുന്തി? അത്ഥേതം കാരണം. ന ഹി ബുദ്ധാ സബ്ബസോ കായപടിജഗ്ഗനം കരോന്തി ഏവ, അപിച ഭഗവാ ‘‘ആഗതേ ബ്രാഹ്മണേ സീസം വിവരിസ്സാമി, മം ദിസ്വാ ബ്രാഹ്മണോ കഥം പവത്തേസ്സതി, അഥസ്സ കഥാനുസാരേന ധമ്മം ദേസേസ്സാമീ’’തി കഥാപവത്തനത്ഥം ഏവമകാസി. ദിസ്വാന വാമേന…പേ… തേനുപസങ്കമീതി സോ കിര ഭഗവന്തം ദിസ്വാ ബ്രാഹ്മണോ ‘‘അയം സസീസം പാരുപിത്വാ സബ്ബരത്തിം പധാനമനുയുത്തോ, ഇമസ്സ ദക്ഖിണോദകം ദത്വാ ഇമം ഹബ്യസേസം ദസ്സാമീ’’തി ബ്രാഹ്മണസഞ്ഞീ ഹുത്വാ ഏവ ഉപസങ്കമി. മുണ്ഡോ അയം ഭവം, മുണ്ഡകോ അയം ഭവന്തി സീസേ വിവരിതമത്തേവ കേസന്തം ദിസ്വാ ‘‘മുണ്ഡോ’’തി ആഹ. തതോ സുട്ഠുതരം ഓലോകേന്തോ പരിത്തമ്പി സിഖം അദിസ്വാ ഹീളേന്തോ ‘‘മുണ്ഡകോ’’തി ആഹ. ഏവരൂപാ ഹി നേസം ബ്രാഹ്മണാനം ദിട്ഠി. തതോ വാതി യത്ഥ ഠിതോ അദ്ദസ, തമ്ഹാ പദേസാ മുണ്ഡാപീതി കേനചി കാരണേന മുണ്ഡിതസീസാപി ഹോന്തി.

൪൫൮. ന ബ്രാഹ്മണോ നോമ്ഹീതി ഏത്ഥ നകാരോ പടിസേധേ, നോകാരോ അവധാരണേ ‘‘ന നോ സമ’’ന്തിആദീസു (ഖു. പാ. ൬.൩; സു. നി. ൨൨൬) വിയ. തേന നേവമ്ഹി ബ്രാഹ്മണോതി ദസ്സേതി. ന രാജപുത്തോതി ഖത്തിയോ നമ്ഹി. ന വേസ്സായനോതി വേസ്സോപി നമ്ഹി. ഉദകോചി നോമ്ഹീതി അഞ്ഞോപി സുദ്ദോ വാ ചണ്ഡാലോ വാ കോചി ന ഹോമീതി ഏവം ഏകംസേനേവ ജാതിവാദസമുദാചാരം പടിക്ഖിപതി. കസ്മാ? മഹാസമുദ്ദം പത്താ വിയ ഹി നദിയോ പബ്ബജ്ജൂപഗതാ കുലപുത്താ ജഹന്തി പുരിമാനി നാമഗോത്താനി. പഹാരാദസുത്തഞ്ചേത്ഥ (അ. നി. ൮.൧൯) സാധകം. ഏവം ജാതിവാദം പടിക്ഖിപിത്വാ യഥാഭൂതമത്താനം ആവികരോന്തോ ആഹ – ‘‘ഗോത്തം പരിഞ്ഞായ പുഥുജ്ജനാനം, അകിഞ്ചനോ മന്ത ചരാമി ലോകേ’’തി. കഥം ഗോത്തം പരിഞ്ഞാസീതി ചേ? ഭഗവാ ഹി തീഹി പരിഞ്ഞാഹി പഞ്ചക്ഖന്ധേ പരിഞ്ഞാസി, തേസു ച പരിഞ്ഞാതേസു ഗോത്തം പരിഞ്ഞാതമേവ ഹോതി. രാഗാദികിഞ്ചനാനം പന അഭാവേന സോ അകിഞ്ചനോ മന്താ ജാനിത്വാ ഞാണാനുപരിവത്തീഹി കായകമ്മാദീഹി ചരതി. തേനാഹ – ‘‘ഗോത്തം…പേ… ലോകേ’’തി. മന്താ വുച്ചതി പഞ്ഞാ, തായ ചേസ ചരതി. തേനേവാഹ – ‘‘മന്തം ചരാമി ലോകേ’’തി ഛന്ദവസേന രസ്സം കത്വാ.

൪൫൯-൬൦. ഏവം അത്താനം ആവികത്വാ ഇദാനി ‘‘ഏവം ഓളാരികം ലിങ്ഗമ്പി ദിസ്വാ പുച്ഛിതബ്ബാപുച്ഛിതബ്ബം ന ജാനാസീ’’തി ബ്രാഹ്മണസ്സ ഉപാരമ്ഭം ആരോപേന്തോ ആഹ – ‘‘സങ്ഘാടിവാസീ…പേ… ഗോത്തപഞ്ഹ’’ന്തി. ഏത്ഥ ച ഛിന്നസങ്ഘടിതട്ഠേന തീണിപി ചീവരാനി ‘‘സങ്ഘാടീ’’തി അധിപ്പേതാനി, താനി നിവാസേതി പരിദഹതീതി സങ്ഘാടിവാസീ. അഗഹോതി അഗേഹോ, നിത്തണ്ഹോതി അധിപ്പായോ. നിവാസാഗാരം പന ഭഗവതോ ജേതവനേ മഹാഗന്ധകുടികരേരിമണ്ഡലമാളകോസമ്ബകുടിചന്ദനമാലാദിഅനേകപ്പകാരം, തം സന്ധായ ന യുജ്ജതി. നിവുത്തകേസോതി അപനീതകേസോ, ഓഹാരിതകേസമസ്സൂതി വുത്തം ഹോതി. അഭിനിബ്ബുതത്തോതി അതീവ വൂപസന്തപരിളാഹചിത്തോ, ഗുത്തചിത്തോ വാ. അലിപ്പമാനോ ഇധ മാണവേഹീതി ഉപകരണസിനേഹസ്സ പഹീനത്താ മനുസ്സേഹി അലിത്തോ അസംസട്ഠോ ഏകന്തവിവിത്തോ. അകല്ലം മം ബ്രാഹ്മണാതി യ്വാഹം ഏവം സങ്ഘാടിവാസീ…പേ… അലിപ്പമാനോ ഇധ മാണവേഹി, തം മം ത്വം, ബ്രാഹ്മണ, പാകതികാനി നാമഗോത്താനി അതീതം പബ്ബജിതം സമാനം അപ്പതിരൂപം ഗോത്തപഞ്ഹം പുച്ഛസീതി.

ഏവം വുത്തേ ഉപാരമ്ഭം മോചേന്തോ ബ്രാഹ്മണോ ആഹ – പുച്ഛന്തി വേ, ഭോ ബ്രാഹ്മണാ, ബ്രാഹ്മണേഭി സഹ ‘‘ബ്രാഹ്മണോ നോ ഭവ’’ന്തി. തത്ഥ ബ്രാഹ്മണോ നോതി ബ്രാഹ്മണോ നൂതി അത്ഥോ. ഇദം വുത്തം ഹോതി – നാഹം ഭോ അകല്ലം പുച്ഛാമി. അമ്ഹാകഞ്ഹി ബ്രാഹ്മണസമയേ ബ്രാഹ്മണാ ബ്രാഹ്മണേഹി സഹ സമാഗന്ത്വാ ‘‘ബ്രാഹ്മണോ നു ഭവം, ഭാരദ്വാജോ നു ഭവ’’ന്തി ഏവം ജാതിമ്പി ഗോത്തമ്പി പുച്ഛന്തി ഏവാതി.

൪൬൧-൨. ഏവം വുത്തേ ഭഗവാ ബ്രാഹ്മണസ്സ ചിത്തമുദുഭാവകരണത്ഥം മന്തേസു അത്തനോ പകതഞ്ഞുതം പകാസേന്തോ ആഹ – ‘‘ബ്രാഹ്മണോ ഹി ചേ ത്വം ബ്രൂസി…പേ… ചതുവീസതക്ഖര’’ന്തി. തസ്സത്ഥോ – സചേ ത്വം ‘‘ബ്രാഹ്മണോ അഹം’’തി ബ്രൂസി, മഞ്ച അബ്രാഹ്മണം ബ്രൂസി, തസ്മാ ഭവന്തം സാവിത്തിം പുച്ഛാമി തിപദം ചതുവീസതക്ഖരം, തം മേ ബ്രൂഹീതി. ഏത്ഥ ച ഭഗവാ പരമത്ഥവേദാനം തിണ്ണം പിടകാനം ആദിഭൂതം പരമത്ഥബ്രാഹ്മണേഹി സബ്ബബുദ്ധേഹി പകാസിതം അത്ഥസമ്പന്നം ബ്യഞ്ജനസമ്പന്നഞ്ച ‘‘ബുദ്ധം സരണം ഗച്ഛാമി, ധമ്മം സരണം ഗച്ഛാമി, സങ്ഘം സരണം ഗച്ഛാമീ’’തി ഇമം അരിയസാവിത്തിം സന്ധായ പുച്ഛതി. യദിപി ഹി ബ്രാഹ്മണോ അഞ്ഞം വദേയ്യ, അദ്ധാ നം ഭഗവാ ‘‘നായം, ബ്രാഹ്മണ, അരിയസ്സ വിനയേ സാവിത്തീതി വുച്ചതീ’’തി തസ്സ അസാരകത്തം ദസ്സേത്വാ ഇധേവ പതിട്ഠാപേയ്യ. ബ്രാഹ്മണോ പന ‘‘സാവിത്തിം പുച്ഛാമി തിപദം ചതുവീസതക്ഖര’’ന്തി ഇദം അത്തനോ സമയസിദ്ധം സാവിത്തിലക്ഖണബ്യഞ്ജനകം ബ്രഹ്മസ്സരേന നിച്ഛാരിതവചനം സുത്വാവ ‘‘അദ്ധായം സമണോ ബ്രാഹ്മണസമയേ നിട്ഠം ഗതോ, അഹം പന അഞ്ഞാണേന ‘അബ്രാഹ്മണോ അയ’ന്തി പരിഭവിം, സാധുരൂപോ മന്തപാരഗൂ ബ്രാഹ്മണോവ ഏസോ’’തി നിട്ഠം ഗന്ത്വാ ‘‘ഹന്ദ നം യഞ്ഞവിധിം ദക്ഖിണേയ്യവിധിഞ്ച പുച്ഛാമീ’’തി തമത്ഥം പുച്ഛന്തോ ‘‘കിംനിസ്സിതാ…പേ… ലോകേ’’തി ഇമം വിസമഗാഥാപദത്തയമാഹ. തസ്സത്ഥോ – കിംനിസ്സിതാ കിമധിപ്പായാ കിം പത്ഥേന്താ ഇസയോ ച ഖത്തിയാ ച ബ്രാഹ്മണാ ച അഞ്ഞേ ച മനുജാ ദേവതാനം അത്ഥായ യഞ്ഞം അകപ്പയിംസു. യഞ്ഞമകപ്പയിംസൂതി മകാരോ പദസന്ധികരോ. അകപ്പയിംസൂതി സംവിദഹിംസു അകംസു. പുഥൂതി ബഹൂ അന്നപാനദാനാദിനാ ഭേദേന അനേകപ്പകാരേ പുഥൂ വാ ഇസയോ മനുജാ ഖത്തിയാ ബ്രാഹ്മണാ ച കിംനിസ്സിതാ യഞ്ഞമകപ്പയിംസു. കഥം നേസം തം കമ്മം സമിജ്ഝതീതി ഇമിനാധിപ്പായേന പുച്ഛതി.

൪൬൩. അഥസ്സ ഭഗവാ തമത്ഥം ബ്യാകരോന്തോ ‘‘യദന്തഗൂ വേദഗൂ യഞ്ഞകാലേ. യസ്സാഹുതിം ലഭേ തസ്സിജ്ഝേതി ബ്രൂമീ’’തി ഇദം സേസപദദ്വയമാഹ. തത്ഥ യദന്തഗൂതി യോ അന്തഗൂ, ഓകാരസ്സ അകാരോ, ദകാരോ ച പദസന്ധികരോ ‘‘അസാധാരണമഞ്ഞേസ’’ന്തിആദീസു (ഖു. പാ. ൮.൯) മകാരോ വിയ. അയം പന അത്ഥോ – യോ വട്ടദുക്ഖസ്സ തീഹി പരിഞ്ഞാഹി അന്തഗതത്താ അന്തഗൂ, ചതൂഹി ച മഗ്ഗഞാണവേദേഹി കിലേസേ വിജ്ഝിത്വാ ഗതത്താ വേദഗൂ, സോ യസ്സ ഇസിമനുജഖത്തിയബ്രാഹ്മണാനം അഞ്ഞതരസ്സ യഞ്ഞകാലേ യസ്മിം കിസ്മിഞ്ചി ആഹാരേ പച്ചുപട്ഠിതേ അന്തമസോ വനപണ്ണമൂലഫലാദിമ്ഹിപി ആഹുതിം ലഭേ, തതോ കിഞ്ചി ദേയ്യധമ്മം ലഭേയ്യ, തസ്സ തം യഞ്ഞകമ്മം ഇജ്ഝേ സമിജ്ഝേയ്യ, മഹപ്ഫലം ഭവേയ്യാതി ബ്രൂമീതി.

൪൬൪. അഥ ബ്രാഹ്മണോ തം ഭഗവതോ പരമത്ഥയോഗഗമ്ഭീരം അതിമധുരഗിരനിബ്ബികാരസരസമ്പന്നം ദേസനം സുത്വാ സരീരസമ്പത്തിസൂചിതഞ്ചസ്സ സബ്ബഗുണസമ്പത്തിം സമ്ഭാവയമാനോ പീതിസോമനസ്സജാതോ ‘‘അദ്ധാ ഹി തസ്സാ’’തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ ഇതി ബ്രാഹ്മണോതി സങ്ഗീതികാരാനം വചനം, സേസം ബ്രാഹ്മണസ്സ. തസ്സത്ഥോ – അദ്ധാ ഹി തസ്സ മയ്ഹം ഹുതമിജ്ഝേ, അയം അജ്ജ ദേയ്യധമ്മോ ഇജ്ഝിസ്സതി സമിജ്ഝിസ്സതി മഹപ്ഫലോ ഭവിസ്സതി യം താദിസം വേദഗുമദ്ദസാമ, യസ്മാ താദിസം ഭവന്തരൂപം വേദഗും അദ്ദസാമ. ത്വഞ്ഞേവ ഹി സോ വേദഗൂ, ന അഞ്ഞോ. ഇതോ പുബ്ബേ പന തുമ്ഹാദിസാനം വേദഗൂനം അന്തഗൂനഞ്ച അദസ്സനേന അമ്ഹാദിസാനം യഞ്ഞേ പടിയത്തം അഞ്ഞോ ജനോ ഭുഞ്ജതി പൂരളാസം ചരുകഞ്ച പൂവഞ്ചാതി.

൪൬൫. തതോ ഭഗവാ അത്തനി പസന്നം വചനപടിഗ്ഗഹണസജ്ജം ബ്രാഹ്മണം വിദിത്വാ യഥാസ്സ സുട്ഠു പാകടാ ഹോന്തി, ഏവം നാനപ്പകാരേഹി ദക്ഖിണേയ്യേ പകാസേതുകാമോ ‘‘തസ്മാതിഹ ത്വ’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യസ്മാ മയി പസന്നോസി, തസ്മാ പന ഇഹ ത്വം, ബ്രാഹ്മണ, ഉപസങ്കമ്മ പുച്ഛാതി അത്താനം ദസ്സേന്തോ ആഹ. ഇദാനി ഇതോ പുബ്ബം അത്ഥേനഅത്ഥികപദം പരപദേന സമ്ബന്ധിതബ്ബം – അത്ഥേന അത്ഥികോ തസ്സ അത്ഥത്ഥികഭാവസ്സ അനുരൂപം കിലേസഗ്ഗിവൂപസമേന സന്തം, കോധധൂമവിഗമേന വിധൂമം, ദുക്ഖാഭാവേന അനീഘം, അനേകവിധആസാഭാവേന നിരാസം അപ്പേവിധ ഏകംസേന ഇധ ഠിതോവ ഇധ വാ സാസനേ അഭിവിന്ദേ ലച്ഛസി അധിഗച്ഛിസ്സസി സുമേധം വരപഞ്ഞം ഖീണാസവദക്ഖിണേയ്യന്തി. അഥ വാ യസ്മാ മയി പസന്നോസി, തസ്മാതിഹ, ത്വം ബ്രാഹ്മണ, അത്ഥേന അത്ഥികോ സമാനോ ഉപസങ്കമ്മ പുച്ഛ സന്തം വിധൂമം അനീഘം നിരാസന്തി അത്താനം ദസ്സേന്തോ ആഹ. ഏവം പുച്ഛന്തോ അപ്പേവിധ അഭിവിന്ദേ സുമേധം ഖീണാസവദക്ഖിണേയ്യന്തി ഏവമ്പേത്ഥ യോജനാ വേദിതബ്ബാ.

൪൬൬. അഥ ബ്രാഹ്മണോ യഥാനുസിട്ഠം പടിപജ്ജമാനോ ഭഗവന്തം ആഹ – ‘‘യഞ്ഞേ രതോഹം…പേ… ബ്രൂഹി മേത’’ന്തി. തത്ഥ യഞ്ഞോ യാഗോ ദാനന്തി അത്ഥതോ ഏകം. തസ്മാ ദാനരതോ അഹം, തായ ഏവ ദാനാരാമതായ ദാനം ദാതുകാമോ, ന പന ജാനാമി, ഏവം അജാനന്തം അനുസാസതു മം ഭവം. അനുസാസന്തോ ച ഉത്താനേനേവ നയേന യത്ഥ ഹുതം ഇജ്ഝതേ ബ്രൂഹി മേതന്തി ഏവമേത്ഥ അത്ഥയോജനാ വേദിതബ്ബാ. ‘‘യഥാഹുത’’ന്തിപി പാഠോ.

൪൬൭. അഥസ്സ ഭഗവാ വത്തുകാമോ ആഹ – ‘‘തേന ഹി…പേ… ദേസേസ്സാമീ’’തി. ഓഹിതസോതസ്സ ചസ്സ അനുസാസനത്ഥം താവ ‘‘മാ ജാതിം പുച്ഛീ’’തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ മാ ജാതിം പുച്ഛീതി യദി ഹുതസമിദ്ധിം ദാനമഹപ്ഫലതം പച്ചാസീസസി, ജാതിം മാ പുച്ഛ. അകാരണഞ്ഹി ദക്ഖിണേയ്യവിചാരണായ ജാതി. ചരണഞ്ച പുച്ഛാതി അപിച ഖോ സീലാദിഗുണഭേദം ചരണം പുച്ഛ. ഏതഞ്ഹി ദക്ഖിണേയ്യവിചാരണായ കാരണം.

ഇദാനിസ്സ തമത്ഥം വിഭാവേന്തോ നിദസ്സനമാഹ – ‘‘കട്ഠാ ഹവേ ജായതി ജാതവേദോ’’തിആദി. തത്രായമധിപ്പായോ – ഇധ കട്ഠാ അഗ്ഗി ജായതി, ന ച സോ സാലാദികട്ഠാ ജാതോ ഏവ അഗ്ഗികിച്ചം കരോതി, സാപാനദോണിആദികട്ഠാ ജാതോ ന കരോതി, അപിച ഖോ അത്തനോ അച്ചിആദിഗുണസമ്പന്നത്താ ഏവ കരോതി. ഏവം ന ബ്രാഹ്മണകുലാദീസു ജാതോ ഏവ ദക്ഖിണേയ്യോ ഹോതി, ചണ്ഡാലകുലാദീസു ജാതോ ന ഹോതി, അപിച ഖോ നീചാകുലീനോപി ഉച്ചാകുലീനോപി ഖീണാസവമുനി ധിതിമാ ഹിരീനിസേധോ ആജാനിയോ ഹോതി, ഇമായ ധിതിഹിരിപമുഖായ ഗുണസമ്പത്തിയാ ജാതിമാ ഉത്തമദക്ഖിണേയ്യോ ഹോതി. സോ ഹി ധിതിയാ ഗുണേ ധാരയതി, ഹിരിയാ ദോസേ നിസേധേതി. വുത്തഞ്ചേതം ‘‘ഹിരിയാ ഹി സന്തോ ന കരോന്തി പാപ’’ന്തി. തേന തേ ബ്രൂമി –

‘‘മാ ജാതിം പുച്ഛീ ചരണഞ്ച പുച്ഛ,

കട്ഠാ ഹവേ ജായതി ജാതവേദോ;

നീചാകുലീനോപി മുനീ ധിതീമാ,

ആജാനിയോ ഹോതി ഹിരീനിസേധോ’’തി. –

ഏസ സങ്ഖേപോ, വിത്ഥാരോ പന അസ്സലായനസുത്താനുസാരേന (മ. നി. ൨.൪൦൧ ആദയോ) വേദിതബ്ബോ.

൪൬൮. ഏവമേതം ഭഗവാ ചാതുവണ്ണിസുദ്ധിയാ അനുസാസിത്വാ ഇദാനി യത്ഥ ഹുതം ഇജ്ഝതേ, യഥാ ച ഹുതം ഇജ്ഝതേ, തമത്ഥം ദസ്സേതും ‘‘സച്ചേന ദന്തോ’’തിആദിഗാഥമാഹ. തത്ഥ സച്ചേനാതി പരമത്ഥസച്ചേന. തഞ്ഹി പത്തോ ദന്തോ ഹോതി. തേനാഹ – ‘‘സച്ചേന ദന്തോ’’തി. ദമസാ ഉപേതോതി ഇന്ദ്രിയദമേന സമന്നാഗതോ. വേദന്തഗൂതി വേദേഹി വാ കിലേസാനം അന്തം ഗതോ, വേദാനം വാ അന്തം ചതുത്ഥമഗ്ഗഞാണം ഗതോ. വൂസിതബ്രഹ്മചരിയോതി പുന വസിതബ്ബാഭാവതോ വുത്ഥമഗ്ഗബ്രഹ്മചരിയോ. കാലേന തമ്ഹി ഹബ്യം പവേച്ഛേതി അത്തനോ ദേയ്യധമ്മട്ഠിതകാലം തസ്സ സമ്മുഖീഭാവകാലഞ്ച ഉപലക്ഖേത്വാ തേന കാലേന താദിസേ ദക്ഖിണേയ്യേ ദേയ്യധമ്മം പവേച്ഛേയ്യ, പവേസേയ്യ പടിപാദേയ്യ.

൪൬൯-൭൧. കാമേതി വത്ഥുകാമേ ച കിലേസകാമേ ച. സുസമാഹിതിന്ദ്രിയാതി സുട്ഠു സമാഹിതഇന്ദ്രിയാ, അവിക്ഖിത്തഇന്ദ്രിയാതി വുത്തം ഹോതി. ചന്ദോവ രാഹുഗ്ഗഹണാ പമുത്താതി യഥാ ചന്ദോ രാഹുഗ്ഗഹണാ, ഏവം കിലേസഗ്ഗഹണാ പമുത്താ യേ അതീവ ഭാസന്തി ചേവ തപന്തി ച. സതാതി സതിസമ്പന്നാ. മമായിതാനീതി തണ്ഹാദിട്ഠിമമായിതാനി.

൪൭൨. യോ കാമേ ഹിത്വാതി ഇതോ പഭുതി അത്താനം സന്ധായ വദതി. തത്ഥ കാമേ ഹിത്വാതി കിലേസകാമേ പഹായ. അഭിഭുയ്യചാരീതി തേസം പഹീനത്താ വത്ഥുകാമേ അഭിഭുയ്യചാരീ. ജാതിമരണസ്സ അന്തം നാമ നിബ്ബാനം വുച്ചതി, തഞ്ച യോ വേദി അത്തനോ പഞ്ഞാബലേന അഞ്ഞാസി. ഉദകരഹദോ വാതി യേ ഇമേ അനോതത്തദഹോ കണ്ണമുണ്ഡദഹോ രഥകാരദഹോ ഛദ്ദന്തദഹോ കുണാലദഹോ മന്ദാകിനിദഹോ സീഹപ്പപാതദഹോതി ഹിമവതി സത്ത മഹാരഹദാ അഗ്ഗിസൂരിയസന്താപേഹി അസമ്ഫുട്ഠത്താ നിച്ചം സീതലാ, തേസം അഞ്ഞതരോ ഉദകരഹദോവ സീതോ പരിനിബ്ബുതകിലേസപരിളാഹത്താ.

൪൭൩. സമോതി തുല്യോ. സമേഹീതി വിപസ്സിആദീഹി ബുദ്ധേഹി. തേ ഹി പടിവേധസമത്താ ‘‘സമാ’’തി വുച്ചന്തി. നത്ഥി തേസം പടിവേധേനാധിഗന്തബ്ബേസു ഗുണേസു, പഹാതബ്ബേസു വാ ദോസേസു വേമത്തതാ, അദ്ധാനആയുകുലപ്പമാണാഭിനിക്ഖമനപധാനബോധിരസ്മീഹി പന നേസം വേമത്തതാ ഹോതി. തഥാ ഹി തേ ഹേട്ഠിമപരിച്ഛേദേന ചതൂഹി അസങ്ഖ്യേയ്യേഹി കപ്പസതസഹസ്സേന ച പാരമിയോ പൂരേന്തി, ഉപരിമപരിച്ഛേദേന സോളസഹി അസങ്ഖ്യേയ്യേഹി കപ്പസതസഹസ്സേന ച. അയം നേസം അദ്ധാനവേമത്തതാ. ഹേട്ഠിമപരിച്ഛേദേന ച വസ്സസതായുകകാലേ ഉപ്പജ്ജന്തി, ഉപരിമപരിച്ഛേദേന വസ്സസതസഹസ്സായുകകാലേ. അയം നേസം ആയുവേമത്തതാ. ഖത്തിയകുലേ വാ ബ്രാഹ്മണകുലേ വാ ഉപ്പജ്ജന്തി. അയം കുലവേമത്തതാ. ഉച്ചാ വാ ഹോന്തി അട്ഠാസീതിഹത്ഥപ്പമാണാ, നീചാ വാ പന്നരസഅട്ഠാരസഹത്ഥപ്പമാണാ. അയം പമാണവേമത്തതാ. ഹത്ഥിഅസ്സരഥസിവികാദീഹി നിക്ഖമന്തി വേഹാസേന വാ. തഥാ ഹി വിപസ്സികകുസന്ധാ അസ്സരഥേന നിക്ഖമിംസു, സിഖീകോണാഗമനാ ഹത്ഥിക്ഖന്ധേന, വേസ്സഭൂ സിവികായ, കസ്സപോ വേഹാസേന, സക്യമുനി അസ്സപിട്ഠിയാ. അയം നേക്ഖമ്മവേമത്തതാ. സത്താഹം വാ പധാനമനുയുഞ്ജന്തി, അഡ്ഢമാസം, മാസം, ദ്വേമാസം, തേമാസം, ചതുമാസം, പഞ്ചമാസം, ഛമാസം, ഏകവസ്സം ദ്വിതിചതുപഞ്ചഛവസ്സാനി വാ. അയം പധാനവേമത്തതാ. അസ്സത്ഥോ വാ ബോധിരുക്ഖോ ഹോതി നിഗ്രോധാദീനം വാ അഞ്ഞതരോ. അയം ബോധിവേമത്തതാ. ബ്യാമാസീതിഅനന്തപഭായുത്താ ഹോന്തി. തത്ഥ ബ്യാമപ്പഭാ വാ അസീതിപ്പഭാ വാ സബ്ബേസം സമാനാ, അനന്തപ്പഭാ പന ദൂരമ്പി ഗച്ഛതി ആസന്നമ്പി, ഏകഗാവുതം ദ്വിഗാവുതം യോജനം അനേകയോജനം ചക്കവാളപരിയന്തമ്പി, മങ്ഗലസ്സ ബുദ്ധസ്സ സരീരപ്പഭാ ദസസഹസ്സചക്കവാളം അഗമാസി. ഏവം സന്തേപി മനസാ ചിന്തായത്താവ സബ്ബബുദ്ധാനം, യോ യത്തകമിച്ഛതി, തസ്സ തത്തകം ഗച്ഛതി. അയം രസ്മിവേമത്തതാ. ഇമാ അട്ഠ വേമത്തതാ ഠപേത്വാ അവസേസേസു പടിവേധേനാധിഗന്തബ്ബേസു ഗുണേസു, പഹാതബ്ബേസു വാ ദോസേസു നത്ഥി നേസം വിസേസോ, തസ്മാ ‘‘സമാ’’തി വുച്ചന്തി. ഏവമേതേഹി സമോ സമേഹി.

വിസമേഹി ദൂരേതി ന സമാ വിസമാ, പച്ചേകബുദ്ധാദയോ അവസേസസബ്ബസത്താ. തേഹി വിസമേഹി അസദിസതായ ദൂരേ. സകലജമ്ബുദീപം പൂരേത്വാ പല്ലങ്കേന പല്ലങ്കം സങ്ഘട്ടേത്വാ നിസിന്നാ പച്ചേകബുദ്ധാപി ഹി ഗുണേഹി ഏകസ്സ സമ്മാസമ്ബുദ്ധസ്സ കലം നാഗ്ഘന്തി സോളസിം, കോ പന വാദോ സാവകാദീസു. തേനാഹ – ‘‘വിസമേഹി ദൂരേ’’തി. തഥാഗതോ ഹോതീതി ഉഭയപദേഹി ദൂരേതി യോജേതബ്ബം. അനന്തപഞ്ഞോതി അപരിമിതപഞ്ഞോ. ലോകിയമനുസ്സാനഞ്ഹി പഞ്ഞം ഉപനിധായ അട്ഠമകസ്സ പഞ്ഞാ അധികാ, തസ്സ പഞ്ഞം ഉപനിധായ സോതാപന്നസ്സ. ഏവം യാവ അരഹതോ പഞ്ഞം ഉപനിധായ പച്ചേകബുദ്ധസ്സ പഞ്ഞാ അധികാ, പച്ചേകബുദ്ധസ്സ പഞ്ഞം പന ഉപനിധായ തഥാഗതസ്സ പഞ്ഞാ അധികാതി ന വത്തബ്ബാ, അനന്താ ഇച്ചേവ പന വത്തബ്ബാ. തേനാഹ – ‘‘അനന്തപഞ്ഞോ’’തി. അനൂപലിത്തോതി തണ്ഹാദിട്ഠിലേപേഹി അലിത്തോ. ഇധ വാ ഹുരം വാതി ഇധലോകേ വാ പരലോകേ വാ. യോജനാ പനേത്ഥ – സമോ സമേഹി വിസമേഹി ദൂരേ തഥാഗതോ ഹോതി. കസ്മാ? യസ്മാ അനന്തപഞ്ഞോ അനുപലിത്തോ ഇധ വാ ഹുരം വാ, തേന തഥാഗതോ അരഹതി പൂരളാസന്തി.

൪൭൪. യമ്ഹി ന മായാതി അയം പന ഗാഥാ അഞ്ഞാ ച ഈദിസാ മായാദിദോസയുത്തേസു ബ്രാഹ്മണേസു ദക്ഖിണേയ്യസഞ്ഞാപഹാനത്ഥം വുത്താതി വേദിതബ്ബാ. തത്ഥ അമമോതി സത്തസങ്ഖാരേസു ‘‘ഇദം മമാ’’തി പഹീനമമായിതഭാവോ.

൪൭൫. നിവേസനന്തി തണ്ഹാദിട്ഠിനിവേസനം. തേന ഹി മനോ തീസു ഭവേസു നിവിസതി, തേന തം ‘‘നിവേസനം മനസോ’’തി വുച്ചതി. തത്ഥേവ വാ നിവിസതി തം ഹിത്വാ ഗന്തും അസമത്ഥതായ. തേനപി ‘‘നിവേസന’’ന്തി വുച്ചതി. പരിഗ്ഗഹാതി തണ്ഹാദിട്ഠിയോ ഏവ, താഹി പരിഗ്ഗഹിതധമ്മാ വാ. കേചീതി അപ്പമത്തകാപി. അനുപാദിയാനോതി തേസം നിവേസനപരിഗ്ഗഹാനം അഭാവാ കഞ്ചി ധമ്മം അനുപാദിയമാനോ.

൪൭൬. സമാഹിതോ മഗ്ഗസമാധിനാ. ഉദതാരീതി ഉത്തിണ്ണോ. ധമ്മം ചഞ്ഞാസീതി സബ്ബഞ്ച ഞേയ്യധമ്മം അഞ്ഞാസി. പരമായ ദിട്ഠിയാതി സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ഞാണേന.

൪൭൭. ഭവാസവാതി ഭവതണ്ഹാഝാനനികന്തിസസ്സതദിട്ഠിസഹഗതാ രാഗാ. വചീതി വാചാ. ഖരാതി കക്ഖളാ ഫരുസാ. വിധൂപിതാതി ദഡ്ഢാ. അത്ഥഗതാതി അത്ഥങ്ഗതാ. ന സന്തീതി വിധൂപിതത്താ അത്ഥങ്ഗതത്താ ച. ഉഭയേഹി പന ഉഭയം യോജേതബ്ബം സബ്ബധീതി സബ്ബേസു ഖന്ധായതനാദീസു.

൪൭൮. മാനസത്തേസൂതി മാനേന ലഗ്ഗേസു. ദുക്ഖം പരിഞ്ഞായാതി വട്ടദുക്ഖം തീഹി പരിഞ്ഞാഹി പരിജാനിത്വാ. സഖേത്തവത്ഥുന്തി സഹേതുപച്ചയം, സദ്ധിം കമ്മകിലേസേഹീതി വുത്തം ഹോതി.

൪൭൯. ആസം അനിസ്സായാതി തണ്ഹം അനല്ലീയിത്വാ. വിവേകദസ്സീതി നിബ്ബാനദസ്സീ. പരവേദിയന്തി പരേഹി ഞാപേതബ്ബം. ദിട്ഠിമുപാതിവത്തോതി ദ്വാസട്ഠിഭേദമ്പി മിച്ഛാദിട്ഠിം അതിക്കന്തോ. ആരമ്മണാതി പച്ചയാ, പുനബ്ഭവകാരണാനീതി വുത്തം ഹോതി.

൪൮൦. പരോപരാതി വരാവരാ സുന്ദരാസുന്ദരാ. പരാ വാ ബാഹിരാ, അപരാ അജ്ഝത്തികാ. സമേച്ചാതി ഞാണേന പടിവിജ്ഝിത്വാ. ധമ്മാതി ഖന്ധായതനാദയോ ധമ്മാ. ഉപാദാനഖയേ വിമുത്തോതി നിബ്ബാനേ നിബ്ബാനാരമ്മണതോ വിമുത്തോ, നിബ്ബാനാരമ്മണവിമുത്തിലാഭീതി അത്ഥോ.

൪൮൧. സംയോജനംജാതിഖയന്തദസ്സീതി സംയോജനക്ഖയന്തദസ്സീ ജാതിക്ഖയന്തദസ്സീ ച. സംയോജനക്ഖയന്തേന ചേത്ഥ സഉപാദിസേസാ നിബ്ബാനധാതു, ജാതിക്ഖയന്തേന അനുപാദിസേസാ വുത്താ. ഖയന്തോതി ഹി അച്ചന്തഖയസ്സ സമുച്ഛേദപ്പഹാനസ്സേതം അധിവചനം. അനുനാസികലോപോ ചേത്ഥ ‘‘വിവേകജം പീതിസുഖ’’ന്തിആദീസു വിയ ന കതോ. യോപാനുദീതി യോ അപനുദി. രാഗപഥന്തി രാഗാരമ്മണം, രാഗമേവ വാ. രാഗോപി ഹി ദുഗ്ഗതീനം പഥത്താ ‘‘രാഗപഥോ’’തി വുച്ചതി കമ്മപഥോ വിയ. സുദ്ധോ നിദോസോ വിമലോ അകാചോതി പരിസുദ്ധകായസമാചാരാദിതായ സുദ്ധോ. യേഹി ‘‘രാഗദോസാ അയം പജാ, ദോസദോസാ, മോഹദോസാ’’തി വുച്ചതി. തേസം അഭാവാ നിദോസോ. അട്ഠപുരിസമലവിഗമാ വിമലോ, ഉപക്കിലേസാഭാവതോ അകാചോ. ഉപക്കിലിട്ഠോ ഹി ഉപക്കിലേസേന ‘‘സകാചോ’’തി വുച്ചതി. സുദ്ധോ വാ യസ്മാ നിദ്ദോസോ, നിദ്ദോസതായ വിമലോ, ബാഹിരമലാഭാവേന വിമലത്താ അകാചോ. സമലോ ഹി ‘‘സകാചോ’’തി വുച്ചതി. വിമലത്താ വാ ആഗും ന കരോതി, തേന അകാചോ. ആഗുകിരിയാ ഹി ഉപഘാതകരണതോ ‘‘കാചോ’’തി വുച്ചതി.

൪൮൨. അത്തനോ അത്താനം നാനുപസ്സതീതി ഞാണസമ്പയുത്തേന ചിത്തേന വിപസ്സന്തോ അത്തനോ ഖന്ധേസു അഞ്ഞം അത്താനം നാമ ന പസ്സതി, ഖന്ധമത്തമേവ പസ്സതി. യാ ചായം ‘‘അത്തനാവ അത്താനം സഞ്ജാനാമീ’’തി തസ്സ സച്ചതോ ഥേതതോ ദിട്ഠി ഉപ്പജ്ജതി, തസ്സാ അഭാവാ അത്തനോ അത്താനം നാനുപസ്സതി, അഞ്ഞദത്ഥു പഞ്ഞായ ഖന്ധേ പസ്സതി. മഗ്ഗസമാധിനാ സമാഹിതോ, കായവങ്കാദീനം അഭാവാ ഉജ്ജുഗതോ, ലോകധമ്മേഹി അകമ്പനീയതോ ഠിതത്തോ, തണ്ഹാസങ്ഖാതായ ഏജായ പഞ്ചന്നം ചേതോഖിലാനഞ്ച അട്ഠട്ഠാനായ കങ്ഖായ ച അഭാവാ അനേജോ അഖിലോ അകങ്ഖോ.

൪൮൩. മോഹന്തരാതി മോഹകാരണാ മോഹപച്ചയാ, സബ്ബകിലേസാനമേതം അധിവചനം. സബ്ബേസു ധമ്മേസു ച ഞാണദസ്സീതി സച്ഛികതസബ്ബഞ്ഞുതഞ്ഞാണോ. തഞ്ഹി സബ്ബേസു ധമ്മേസു ഞാണം, തഞ്ച ഭഗവാ പസ്സി, ‘‘അധിഗതം മേ’’തി സച്ഛികത്വാ വിഹാസി. തേന വുച്ചതി ‘‘സബ്ബേസു ധമ്മേസു ച ഞാണദസ്സീ’’തി. സമ്ബോധിന്തി അരഹത്തം. അനുത്തരന്തി പച്ചേകബുദ്ധസാവകേഹി അസാധാരണം. സിവന്തി ഖേമം നിരുപദ്ദവം സസ്സിരികം വാ. യക്ഖസ്സാതി പുരിസസ്സ. സുദ്ധീതി വോദാനതാ. ഏത്ഥ ഹി മോഹന്തരാഭാവേന സബ്ബദോസാഭാവോ, തേന സംസാരകാരണസമുച്ഛേദോ അന്തിമസരീരധാരിതാ, ഞാണദസ്സിതായ സബ്ബഗുണസമ്ഭവോ. തേന അനുത്തരാ സമ്ബോധിപത്തി, ഇതോ പരഞ്ച പഹാതബ്ബമധിഗന്തബ്ബം വാ നത്ഥി. തേനാഹ – ‘‘ഏത്താവതാ യക്ഖസ്സ സുദ്ധീ’’തി.

൪൮൪. ഏവം വുത്തേ ബ്രാഹ്മണോ ഭിയ്യോസോമത്തായ ഭഗവതി പസന്നോ പസന്നാകാരം കരോന്തോ ആഹ ‘‘ഹുതഞ്ച മയ്ഹ’’ന്തി. തസ്സത്ഥോ – യമഹം ഇതോ പുബ്ബേ ബ്രഹ്മാനം ആരബ്ഭ അഗ്ഗിമ്ഹി അജുഹം, തം മേ ഹുതം സച്ചം വാ ഹോതി, അലികം വാതി ന ജാനാമി. അജ്ജ പന ഇദം ഹുതഞ്ച മയ്ഹം ഹുതമത്ഥു സച്ചം, സച്ചഹുതമേവ അത്ഥൂതി യാചന്തോ ഭണതി. യം താദിസം വേദഗുനം അലത്ഥം, യസ്മാ ഇധേവ ഠിതോ ഭവന്തരൂപം വേദഗും അലത്ഥം. ബ്രഹ്മാ ഹി സക്ഖി, പച്ചക്ഖമേവ ഹി ത്വം ബ്രഹ്മാ, യതോ പടിഗ്ഗണ്ഹാതു മേ ഭഗവാ, പടിഗ്ഗഹേത്വാ ച ഭുഞ്ജതു മേ ഭഗവാ പൂരളാസന്തി തം ഹബ്യസേസം ഉപനാമേന്തോ ആഹ.

൪൮൭. അഥ ഭഗവാ കസിഭാരദ്വാജസുത്തേ വുത്തനയേന ഗാഥാദ്വയമഭാസി. തതോ ബ്രാഹ്മണോ ‘‘അയം അത്തനാ ന ഇച്ഛതി, കമ്പി ചഞ്ഞം സന്ധായ ‘കേവലിനം മഹേസിം ഖീണാസവം കുക്കുച്ചവൂപസന്തം അന്നേന പാനേന ഉപട്ഠഹസ്സൂ’തി ഭണതീ’’തി ഏവം ഗാഥായ അത്ഥം അസല്ലക്ഖേത്വാ തം ഞാതുകാമോ ആഹ ‘‘സാധാഹം ഭഗവാ’’തി. തത്ഥ സാധൂതി ആയാചനത്ഥേ നിപാതോ. തഥാതി യേന ത്വമാഹ, തേന പകാരേന. വിജഞ്ഞന്തി ജാനേയ്യം. യന്തി യം ദക്ഖിണേയ്യം യഞ്ഞകാലേ പരിയേസമാനോ ഉപട്ഠഹേയ്യന്തി പാഠസേസോ. പപ്പുയ്യാതി പത്വാ. തവ സാസനന്തി തവ ഓവാദം. ഇദം വുത്തം ഹോതി. സാധാഹം ഭഗവാ തവ ഓവാദം ആഗമ്മ തഥാ വിജഞ്ഞം ആരോചേഹി മേ തം കേവലിനന്തി അധിപ്പായോ. യോ ദക്ഖിണം ഭുഞ്ജേയ്യ മാദിസസ്സ, യം ചാഹം യഞ്ഞകാലേ പരിയേസമാനോ ഉപട്ഠഹേയ്യം, തഥാരൂപം മേ ദക്ഖിണേയ്യം ദസ്സേഹി, സചേ ത്വം ന ഭുഞ്ജസീതി.

൪൮൮-൯൦. അഥസ്സ ഭഗവാ പാകടേന നയേന തഥാരൂപം ദക്ഖിണേയ്യം ദസ്സേന്തോ ‘‘സാരമ്ഭാ യസ്സാ’’തി ഗാഥാത്തയമാഹ. തത്ഥ സീമന്താനം വിനേതാരന്തി സീമാതി മരിയാദാ സാധുജനവുത്തി, തസ്സാ അന്താ പരിയോസാനാ അപരഭാഗാതി കത്വാ സീമന്താ വുച്ചന്തി കിലേസാ, തേസം വിനേതാരന്തി അത്ഥോ. സീമന്താതി ബുദ്ധവേനേയ്യാ സേക്ഖാ ച പുഥുജ്ജനാ ച, തേസം വിനേതാരന്തിപി ഏകേ. ജാതിമരണകോവിദന്തി ‘‘ഏവം ജാതി ഏവം മരണ’’ന്തി ഏത്ഥ കുസലം. മോനേയ്യസമ്പന്നന്തി പഞ്ഞാസമ്പന്നം, കായമോനേയ്യാദിസമ്പന്നം വാ. ഭകുടിം വിനയിത്വാനാതി യം ഏകച്ചേ ദുബ്ബുദ്ധിനോ യാചകം ദിസ്വാ ഭകുടിം കരോന്തി, തം വിനയിത്വാ, പസന്നമുഖാ ഹുത്വാതി അത്ഥോ. പഞ്ജലികാതി പഗ്ഗഹിതഅഞ്ജലിനോ ഹുത്വാ.

൪൯൧. അഥ ബ്രാഹ്മണോ ഭഗവന്തം ഥോമയമാനോ ‘‘ബുദ്ധോ ഭവ’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ ആയാഗോതി ആയജിതബ്ബോ, തതോ തതോ ആഗമ്മ വാ യജിതബ്ബമേത്ഥാതിപി ആയാഗോ, ദേയ്യധമ്മാനം അധിട്ഠാനഭൂതോതി വുത്തം ഹോതി. സേസമേത്ഥ ഇതോ പുരിമഗാഥാസു ച യം ന വണ്ണിതം, തം സക്കാ അവണ്ണിതമ്പി ജാനിതുന്തി ഉത്താനത്ഥത്തായേവ ന വണ്ണിതം. ഇതോ പരം പന കസിഭാരദ്വാജസുത്തേ വുത്തനയമേവാതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ പൂരളാസസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൫. മാഘസുത്തവണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി മാഘസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? അയമേവ യാസ്സ നിദാനേ വുത്താ. അയഞ്ഹി മാഘോ മാണവോ ദായകോ അഹോസി ദാനപതി. തസ്സേതദഹോസി – ‘‘സമ്പത്തകപണദ്ധികാദീനം ദാനം ദിന്നം മഹപ്ഫലം ഹോതി, ഉദാഹു നോതി സമണം ഗോതമം ഏതമത്ഥം പുച്ഛിസ്സാമി, സമണോ കിര ഗോതമോ അതീതാനാഗതപച്ചുപ്പന്നം ജാനാതീ’’തി. സോ ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമിത്വാ പുച്ഛി. ഭഗവാ ചസ്സ പുച്ഛാനുരൂപം ബ്യാകാസി. തയിദം സങ്ഗീതികാരാനം ബ്രാഹ്മണസ്സ ഭഗവതോതി തിണ്ണമ്പി വചനം സമോധാനേത്വാ ‘‘മാഘസുത്ത’’ന്തി വുച്ചതി.

തത്ഥ രാജഗഹേതി ഏവംനാമകേ നഗരേ. തഞ്ഹി മന്ധാതുമഹാഗോവിന്ദാദീഹി പരിഗ്ഗഹിതത്താ ‘‘രാജഗഹ’’ന്തി വുച്ചതി. അഞ്ഞേപേത്ഥ പകാരേ വണ്ണയന്തി. കിം തേഹി, നാമമേതം തസ്സ നഗരസ്സ? തം പനേതം ബുദ്ധകാലേ ച ചക്കവത്തികാലേ ച നഗരം ഹോതി, സേസകാലേ സുഞ്ഞം ഹോതി യക്ഖപരിഗ്ഗഹിതം, തേസം വസന്തവനം ഹുത്വാ തിട്ഠതി. ഏവം ഗോചരഗാമം ദസ്സേത്വാ നിവാസട്ഠാനമാഹ – ‘‘ഗിജ്ഝകൂടേ പബ്ബതേ’’തി. സോ ച ഗിജ്ഝാ തസ്സ കൂടേസു വസിംസു, ഗിജ്ഝസദിസാനി വാസ്സ കൂടാനി, തസ്മാ ‘‘ഗിജ്ഝകൂടോ’’തി വുച്ചതീതി വേദിതബ്ബോ.

അഥ ഖോ…പേ… അവോചാതി ഏത്ഥ മാഘോതി തസ്സ ബ്രാഹ്മണസ്സ നാമം. മാണവോതി അന്തേവാസിവാസം അനതീതഭാവേന വുച്ചതി, ജാതിയാ പന മഹല്ലകോ. ‘‘പുബ്ബാചിണ്ണവസേനാ’’തി ഏകേ പിങ്ഗിയോ മാണവോ വിയ. സോ ഹി വീസവസ്സസതികോപി പുബ്ബാചിണ്ണവസേന ‘‘പിങ്ഗിയോ മാണവോ’’ ത്വേവ സങ്ഖം അഗമാസി. സേസം വുത്തനയമേവ.

അഹഞ്ഹി, ഭോ ഗോതമ…പേ… പസവാമീതി ഏത്ഥ ദായകോ ദാനപതീതി ദായകോ ചേവ ദാനപതി ച. യോ ഹി അഞ്ഞസ്സ സന്തകം തേനാണത്തോ ദേതി, സോപി ദായകോ ഹോതി, തസ്മിം പന ദാനേ ഇസ്സരിയാഭാവതോ ന ദാനപതി. അയം പന അത്തനോ സന്തകംയേവ ദേതി. തേനാഹ – ‘‘അഹഞ്ഹി, ഭോ ഗോതമ, ദായകോ ദാനപതീ’’തി. അയമേവ ഹി ഏത്ഥ അത്ഥോ, അഞ്ഞത്ര പന അന്തരന്തരാ മച്ഛേരേന അഭിഭുയ്യമാനോ ദായകോ അനഭിഭൂതോ ദാനപതീതിആദിനാപി നയേന വത്തും വട്ടതി. വദഞ്ഞൂതി യാചകാനം വചനം ജാനാമി വുത്തമത്തേയേവ ‘‘അയമിദമരഹതി അയമിദ’’ന്തി പുരിസവിസേസാവധാരണേന ബഹൂപകാരഭാവഗഹണേന വാ. യാചയോഗോതി യാചിതും യുത്തോ. യോ ഹി യാചകേ ദിസ്വാവ ഭകുടിം കത്വാ ഫരുസവചനാദീനി ഭണതി, സോ ന യാചയോഗോ ഹോതി. അഹം പന ന താദിസോതി ദീപേതി. ധമ്മേനാതി അദിന്നാദാനനികതിവഞ്ചനാദീനി വജ്ജേത്വാ ഭിക്ഖാചരിയായ, യാചനായാതി അത്ഥോ. യാചനാ ഹി ബ്രാഹ്മണാനം ഭോഗപരിയേസനേ ധമ്മോ, യാചമാനാനഞ്ച നേസം പരേഹി അനുഗ്ഗഹകാമേഹി ദിന്നാ ഭോഗാ ധമ്മലദ്ധാ നാമ ധമ്മാധിഗതാ ച ഹോന്തി, സോ ച തഥാ പരിയേസിത്വാ ലഭി. തേനാഹ – ‘‘ധമ്മേന ഭോഗേ പരിയേസാമി…പേ… ധമ്മാധിഗതേഹീ’’തി. ഭിയ്യോപി ദദാമീതി തതോ ഉത്തരിപി ദദാമി, പമാണം നത്ഥി, ഏത്ഥ ലദ്ധഭോഗപ്പമാണേന ദദാമീതി ദസ്സേതി.

തഗ്ഘാതി ഏകംസവചനേ നിപാതോ. ഏകംസേനേവ ഹി സബ്ബബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധസാവകേഹി പസത്ഥം ദാനം അന്തമസോ തിരച്ഛാനഗതാനമ്പി ദീയമാനം. വുത്തഞ്ചേതം ‘‘സബ്ബത്ഥ വണ്ണിതം ദാനം, ന ദാനം ഗരഹിതം ക്വചീ’’തി. തസ്മാ ഭഗവാപി ഏകംസേനേവ തം പസംസന്തോ ആഹ – ‘‘തഗ്ഘ ത്വം മാണവ…പേ… പസവസീ’’തി. സേസം ഉത്താനത്ഥമേവ. ഏവം ഭഗവതാ ‘‘ബഹും സോ പുഞ്ഞം പസവതീ’’തി വുത്തേപി ദക്ഖിണേയ്യതോ ദക്ഖിണാവിസുദ്ധിം സോതുകാമോ ബ്രാഹ്മണോ ഉത്തരി ഭഗവന്തം പുച്ഛി. തേനാഹു സങ്ഗീതികാരാ – ‘‘അഥ ഖോ മാഘോ മാണവോ ഭഗവന്തം ഗാഥായ അജ്ഝഭാസീ’’തി. തം അത്ഥതോ വുത്തനയമേവ.

൪൯൨. പുച്ഛാമഹന്തിആദിഗാഥാസു പന വദഞ്ഞുന്തി വചനവിദും, സബ്ബാകാരേന സത്താനം വുത്തവചനാധിപ്പായഞ്ഞുന്തി വുത്തം ഹോതി. സുജ്ഝേതി ദക്ഖിണേയ്യവസേന സുദ്ധം മഹപ്ഫലം ഭവേയ്യ. യോജനാ പനേത്ഥ – യോ യാചയോഗോ ദാനപതി ഗഹട്ഠോ പുഞ്ഞത്ഥികോ ഹുത്വാ പരേസം അന്നപാനം ദദം യജതി, ന അഗ്ഗിമ്ഹി ആഹുതിമത്തം പക്ഖിപന്തോ, തഞ്ച ഖോ പുഞ്ഞപേക്ഖോവ ന പച്ചുപകാരകല്യാണകിത്തിസദ്ദാദിഅപേക്ഖോ, തസ്സ ഏവരൂപസ്സ യജമാനസ്സ ഹുതം കഥം സുജ്ഝേയ്യാതി?

൪൯൩. ആരാധയേ ദക്ഖിണേയ്യേഭി താദീതി താദിസോ യാചയോഗോ ദക്ഖിണേയ്യേഹി ആരാധയേ സമ്പാദയേ സോധയേ, മഹപ്ഫലം തം ഹുതം കരേയ്യ, ന അഞ്ഞഥാതി അത്ഥോ. ഇമിനാസ്സ ‘‘കഥം ഹുതം യജമാനസ്സ സുജ്ഝേ’’ ഇച്ചേതം ബ്യാകതം ഹോതി.

൪൯൪. അക്ഖാഹി മേ ഭഗവാ ദക്ഖിണേയ്യേതി ഏത്ഥ യോ യാചയോഗോ ദദം പരേസം യജതി, തസ്സ മേ ഭഗവാ ദക്ഖിണേയ്യേ അക്ഖാഹീതി ഏവം യോജനാ വേദിതബ്ബാ.

൪൯൫. അഥസ്സ ഭഗവാ നാനപ്പകാരേഹി നയേഹി ദക്ഖിണേയ്യേ പകാസേന്തോ ‘‘യേ വേ അസത്താ’’തിആദികാ ഗാഥായോ അഭാസി. തത്ഥ അസത്താതി രാഗാദിസങ്ഗവസേന അലഗ്ഗാ. കേവലിനോതി പരിനിട്ഠിതകിച്ചാ. യതത്താതി ഗുത്തചിത്താ.

൪൯൬-൭. ദന്താ അനുത്തരേന ദമഥേന, വിമുത്താ പഞ്ഞാചേതോവിമുത്തീഹി, അനീഘാ ആയതിം വട്ടദുക്ഖാഭാവേന, നിരാസാ സമ്പതി കിലേസാഭാവേന. ഇമിസ്സാ പന ഗാഥായ ദുതിയഗാഥാ ഭാവനാനുഭാവപ്പകാസനനയേന വുത്താതി വേദിതബ്ബാ. ‘‘ഭാവനാനുയോഗമനുയുത്തസ്സ, ഭിക്ഖവേ, ഭിക്ഖുനോ വിഹരതോ കിഞ്ചാപി ന ഏവം ഇച്ഛാ ഉപ്പജ്ജേയ്യ ‘അഹോ വത മേ അനുപാദായ ആസവേഹി ചിത്തം വിമുച്ചേയ്യാ’തി (അ. നി. ൭.൭൧), അഥ ഖ്വാസ്സ അനുപാദായ ആസവേഹി ചിത്തം വിമുച്ചതീ’’തി ഇദം ചേത്ഥ സുത്തം സാധകം.

൪൯൮-൫൦൨. രാഗഞ്ച…പേ… യേസു ന മായാ…പേ… ന തണ്ഹാസു ഉപാതിപന്നാതി കാമതണ്ഹാദീസു നാധിമുത്താ. വിതരേയ്യാതി വിതരിത്വാ. തണ്ഹാതി രൂപതണ്ഹാദിഛബ്ബിധാ. ഭവാഭവായാതി സസ്സതായ വാ ഉച്ഛേദായ വാ. അഥ വാ ഭവസ്സ അഭവായ ഭവാഭവായ, പുനബ്ഭവാഭിനിബ്ബത്തിയാതി വുത്തം ഹോതി. ഇധ വാ ഹുരം വാതി ഇദം പന ‘‘കുഹിഞ്ചി ലോകേ’’തി ഇമസ്സ വിത്ഥാരവചനം.

൫൦൪. യേ വീതരാഗാ…പേ… സമിതാവിനോതി സമിതവന്തോ, കിലേസവൂപസമകാരിനോതി അത്ഥോ. സമിതാവിതത്താ ച വീതരാഗാ അകോപാ. ഇധ വിപ്പഹായാതി ഇധലോകേ വത്തമാനേ ഖന്ധേ വിഹായ, തതോ പരം യേസം ഗമനം നത്ഥീതി വുത്തം ഹോതി. ഇതോ പരം ‘‘യേ കാമേ ഹിത്വാ അഗഹാ ചരന്തി, സുസഞ്ഞതത്താ തസരംവ ഉജ്ജു’’ന്തി ഇമമ്പി ഗാഥം കേചി പഠന്തി.

൫൦൬-൮. ജഹിത്വാതി ഹിത്വാ. ‘‘ജഹിത്വാനാ’’തിപി പാഠോ, അയമേവത്ഥോ. അത്തദീപാതി അത്തനോ ഗുണേ ഏവ അത്തനോ ദീപം കത്വാ വിചരന്താ ഖീണാസവാ വുച്ചന്തി. യേ ഹേത്ഥാതി ഹകാരോ നിപാതോ പദപൂരണമത്തേ. അയം പനത്ഥോ – യേ ഏത്ഥ ഖന്ധായതനാദിസന്താനേ യഥാ ഇദം ഖന്ധായതനാദി തഥാ ജാനന്തി, യംസഭാവം തംസഭാവംയേവ സഞ്ജാനന്തി അനിച്ചാദിവസേന ജാനന്താ. അയമന്തിമാ നത്ഥി പുനബ്ഭവോതി അയം നോ അന്തിമാ ജാതി, ഇദാനി നത്ഥി പുനബ്ഭവോതി ഏവഞ്ച യേ ജാനന്തീതി.

൫൦൯. യോ വേദഗൂതി ഇദാനി അത്താനം സന്ധായ ഭഗവാ ഇമം ഗാഥമാഹ. തത്ഥ സതിമാതി ഛസതതവിഹാരസതിയാ സമന്നാഗതോ. സമ്ബോധിപത്തോതി സബ്ബഞ്ഞുതം പത്തോ. സരണം ബഹൂനന്തി ബഹൂനം ദേവമനുസ്സാനം ഭയവിഹിംസനേന സരണഭൂതോ.

൫൧൦. ഏവം ദക്ഖിണേയ്യേ സുത്വാ അത്തമനോ ബ്രാഹ്മണോ ആഹ – ‘‘അദ്ധാ അമോഘാ’’തി. തത്ഥ ത്വഞ്ഹേത്ഥ ജാനാസി യഥാ തഥാ ഇദന്തി ത്വഞ്ഹി ഏത്ഥ ലോകേ ഇദം സബ്ബമ്പി ഞേയ്യം യഥാ തഥാ ജാനാസി യാഥാവതോ ജാനാസി, യാദിസം തം താദിസമേവ ജാനാസീതി വുത്തം ഹോതി. തഥാ ഹി തേ വിദിതോ ഏസ ധമ്മോതി തഥാ ഹി തേ ഏസാ ധമ്മധാതു സുപ്പടിവിദ്ധാ, യസ്സാ സുപ്പടിവിദ്ധതാ യം യം ഇച്ഛസി, തം തം ജാനാസീതി അധിപ്പായോ.

൫൧൧. ഏവം സോ ബ്രാഹ്മണോ ഭഗവന്തം പസംസിത്വാ ദക്ഖിണേയ്യസമ്പദായ യഞ്ഞസമ്പദം ഞത്വാ ദായകസമ്പദായപി തം ഛളങ്ഗപരിപൂരം യഞ്ഞസമ്പദം സോതുകാമോ ‘‘യോ യാചയോഗോ’’തി ഉത്തരിപഞ്ഹം പുച്ഛി. തത്രായം യോജനാ – യോ യാചയോഗോ ദദം പരേസം യജതി, തസ്സ അക്ഖാഹി മേ ഭഗവാ യഞ്ഞസമ്പദന്തി.

൫൧൨. അഥസ്സ ഭഗവാ ദ്വീഹി ഗാഥാഹി അക്ഖാസി. തത്ഥായം അത്ഥയോജനാ – യജസ്സു മാഘ, യജമാനോ ച സബ്ബത്ഥ വിപ്പസാദേഹി ചിത്തം, തീസുപി കാലേസു ചിത്തം പസാദേഹി. ഏവം തേ യായം –

‘‘പുബ്ബേവ ദാനാ സുമനോ, ദദം ചിത്തം പസാദയേ;

ദത്വാ അത്തമനോ ഹോതി, ഏസാ യഞ്ഞസ്സ സമ്പദാ’’തി. (അ. നി. ൬.൩൭; പേ. വ. ൩൦൫) –

യഞ്ഞസമ്പദാ വുത്താ, തായ സമ്പന്നോ യഞ്ഞോ ഭവിസ്സതി. തത്ഥ സിയാ ‘‘കഥം ചിത്തം പസാദേതബ്ബ’’ന്തി? ദോസപ്പഹാനേന. കഥം ദോസപ്പഹാനം ഹോതി? യഞ്ഞാരമ്മണതായ. അയഞ്ഹി ആരമ്മണം യജമാനസ്സ യഞ്ഞോ ഏത്ഥ പതിട്ഠായ ജഹാതി ദോസം, അയഞ്ഹി സത്തേസു മേത്താപുബ്ബങ്ഗമേന സമ്മാദിട്ഠിപദീപവിഹതമോഹന്ധകാരേന ചിത്തേന യജമാനസ്സ ദേയ്യധമ്മസങ്ഖാതോ യഞ്ഞോ ആരമ്മണം ഹോതി, സോ ഏത്ഥ യഞ്ഞേ ആരമ്മണവസേന പവത്തിയാ പതിട്ഠായ ദേയ്യധമ്മപച്ചയം ലോഭം, പടിഗ്ഗാഹകപച്ചയം കോധം, തദുഭയനിദാനം മോഹന്തി ഏവം തിവിധമ്പി ജഹാതി ദോസം. സോ ഏവം ഭോഗേസു വീതരാഗോ, സത്തേസു ച പവിനേയ്യ ദോസം തപ്പഹാനേനേവ പഹീനപഞ്ചനീവരണോ അനുക്കമേന ഉപചാരപ്പനാഭേദം അപരിമാണസത്തഫരണേന ഏകസത്തേ വാ അനവസേസഫരണേന അപ്പമാണം മേത്തം ചിത്തം ഭാവേന്തോ പുന ഭാവനാവേപുല്ലത്ഥം, രത്തിന്ദിവം സതതം സബ്ബഇരിയാപഥേസു അപ്പമത്തോ ഹുത്വാ തമേവ മേത്തജ്ഝാനസങ്ഖാതം സബ്ബാ ദിസാ ഫരതേ അപ്പമഞ്ഞന്തി.

൫൧൪. അഥ ബ്രാഹ്മണോ തം മേത്തം ‘‘ബ്രഹ്മലോകമഗ്ഗോ അയ’’ന്തി അജാനന്തോ കേവലം അത്തനോ വിസയാതീതം മേത്താഭാവനം സുത്വാ സുട്ഠുതരം സഞ്ജാതസബ്ബഞ്ഞുസമ്ഭാവനോ ഭഗവതി അത്തനാ ബ്രഹ്മലോകാധിമുത്തത്താ ബ്രഹ്മലോകൂപപത്തിമേവ ച സുദ്ധിം മുത്തിഞ്ച മഞ്ഞമാനോ ബ്രഹ്മലോകമഗ്ഗം പുച്ഛന്തോ ‘‘കോ സുജ്ഝതീ’’തി ഗാഥമാഹ. തത്ര ച ബ്രഹ്മലോകഗാമിം പുഞ്ഞം കരോന്തം സന്ധായാഹ – ‘‘കോ സുജ്ഝതി മുച്ചതീ’’തി, അകരോന്തം സന്ധായ ‘‘ബജ്ഝതീ ചാ’’തി. കേനത്തനാതി കേന കാരണേന. സക്ഖി ബ്രഹ്മജ്ജദിട്ഠോതി ബ്രഹ്മാ അജ്ജ സക്ഖി ദിട്ഠോ. സച്ചന്തി ഭഗവതോ ബ്രഹ്മസമത്തം ആരബ്ഭ അച്ചാദരേന സപഥം കരോതി. കഥം ഉപപജ്ജതീതി അച്ചാദരേനേവ പുനപി പുച്ഛതി. ജുതിമാതി ഭഗവന്തം ആലപതി.

തത്ഥ യസ്മാ യോ ഭിക്ഖു മേത്തായ തികചതുക്കജ്ഝാനം ഉപ്പാദേത്വാ തമേവ പാദകം കത്വാ വിപസ്സന്തോ അരഹത്തം പാപുണാതി, സോ സുജ്ഝതി മുച്ചതി ച, തഥാരൂപോ ച ബ്രഹ്മലോകം ന ഗച്ഛതി. യോ പന മേത്തായ തികചതുക്കജ്ഝാനം ഉപ്പാദേത്വാ ‘‘സന്താ ഏസാ സമാപത്തീ’’തിആദിനാ നയേന തം അസ്സാദേതി, സോ ബജ്ഝതി. അപരിഹീനജ്ഝാനോ ച തേനേവ ഝാനേന ബ്രഹ്മലോകം ഗച്ഛതി, തസ്മാ ഭഗവാ യോ സുജ്ഝതി മുച്ചതി ച, തസ്സ ബ്രഹ്മലോകഗമനം അനനുജാനന്തോ അനാമസിത്വാവ തം പുഗ്ഗലം യോ ബജ്ഝതി. തസ്സ തേന ഝാനേന ബ്രഹ്മലോകഗമനം ദസ്സേന്തോ ബ്രാഹ്മണസ്സ സപ്പായേന നയേന ‘‘യോ യജതീ’’തി ഇമം ഗാഥമാഹ.

൫൧൫. തത്ഥ തിവിധന്തി തികാലപ്പസാദം സന്ധായാഹ. തേന ദായകതോ അങ്ഗത്തയം ദസ്സേതി. ആരാധയേ ദക്ഖിണേയ്യേഭി താദീതി തഞ്ച സോ താദിസോ തിവിധസമ്പത്തിസാധകോ പുഗ്ഗലോ തിവിധം യഞ്ഞസമ്പദം ദക്ഖിണേയ്യേഹി ഖീണാസവേഹി സാധേയ്യ സമ്പാദേയ്യ. ഇമിനാ പടിഗ്ഗാഹകതോ അങ്ഗത്തയം ദസ്സേതി. ഏവം യജിത്വാ സമ്മാ യാചയോഗോതി ഏവം മേത്തജ്ഝാനപദട്ഠാനഭാവേന ഛളങ്ഗസമന്നാഗതം യഞ്ഞം സമ്മാ യജിത്വാ സോ യാചയോഗോ തേന ഛളങ്ഗയഞ്ഞൂപനിസ്സയേന മേത്തജ്ഝാനേന ഉപപജ്ജതി ബ്രഹ്മലോകന്തി ബ്രൂമീതി ബ്രാഹ്മണം സമുസ്സാഹേന്തോ ദേസനം സമാപേസി. സേസം സബ്ബഗാഥാസു ഉത്താനത്ഥമേവ. ഇതോ പരഞ്ച പുബ്ബേ വുത്തനയമേവാതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ മാഘസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൬. സഭിയസുത്തവണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി സഭിയസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? അയമേവ യാസ്സ നിദാനേ വുത്താ. അത്ഥവണ്ണനാക്കമേപി ചസ്സ പുബ്ബസദിസം പുബ്ബേ വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബം. യം പന അപുബ്ബം, തം ഉത്താനത്ഥാനി പദാനി പരിഹരന്താ വണ്ണയിസ്സാമ. വേളുവനേ കലന്ദകനിവാപേതി വേളുവനന്തി തസ്സ ഉയ്യാനസ്സ നാമം. തം കിര വേളൂഹി ച പരിക്ഖിത്തം അഹോസി അട്ഠാരസഹത്ഥേന ച പാകാരേന, ഗോപുരദ്വാരട്ടാലകയുത്തം നീലോഭാസം മനോരമം, തേന ‘‘വേളുവന’’ന്തി വുച്ചതി. കലന്ദകാനഞ്ചേത്ഥ നിവാപം അദംസു, തേന ‘‘കലന്ദകനിവാപോ’’തി വുച്ചതി. കലന്ദകാ നാമ കാളകാ വുച്ചന്തി. പുബ്ബേ കിര അഞ്ഞതരോ രാജാ തത്ഥ ഉയ്യാനകീളനത്ഥം ആഗതോ സുരാമദേന മത്തോ ദിവാസേയ്യം സുപി. പരിജനോപിസ്സ ‘‘സുത്തോ രാജാ’’തി പുപ്ഫഫലാദീഹി പലോഭിയമാനോ ഇതോ ചിതോ ച പക്കാമി. അഥ സുരാഗന്ധേന അഞ്ഞതരസ്മാ സുസിരരുക്ഖാ കണ്ഹസപ്പോ നിക്ഖമിത്വാ രഞ്ഞോ അഭിമുഖോ ആഗച്ഛതി. തം ദിസ്വാ രുക്ഖദേവതാ ‘‘രഞ്ഞോ ജീവിതം ദസ്സാമീ’’തി കാളകവേസേന ആഗന്ത്വാ കണ്ണമൂലേ സദ്ദമകാസി. രാജാ പടിബുജ്ഝി, കണ്ഹസപ്പോ നിവത്തോ. സോ തം ദിസ്വാ ‘‘ഇമായ മമ കാളകായ ജീവിതം ദിന്ന’’ന്തി കാളകാനം തത്ഥ നിവാപം പട്ഠപേസി, അഭയഘോസനഞ്ച ഘോസാപേസി. തസ്മാ തം തതോ പഭുതി ‘‘കലന്ദകനിവാപോ’’തി സങ്ഖം ഗതം.

സഭിയസ്സ പരിബ്ബാജകസ്സാതി സഭിയോതി തസ്സ നാമം, പരിബ്ബാജകോതി ബാഹിര പബ്ബജ്ജം ഉപാദായ വുച്ചതി. പുരാണസാലോഹിതായ ദേവതായാതി ന മാതാ ന പിതാ, അപിച ഖോ പനസ്സ മാതാ വിയ പിതാ വിയ ച ഹിതജ്ഝാസയത്താ സോ ദേവപുത്തോ ‘‘പുരാണസാലോഹിതാ ദേവതാ’’തി വുത്തോ. പരിനിബ്ബുതേ കിര കസ്സപേ ഭഗവതി പതിട്ഠിതേ സുവണ്ണചേതിയേ തയോ കുലപുത്താ സമ്മുഖസാവകാനം സന്തികേ പബ്ബജിത്വാ ചരിയാനുരൂപാനി കമ്മട്ഠാനാനി ഗഹേത്വാ പച്ചന്തജനപദം ഗന്ത്വാ അരഞ്ഞായതനേ സമണധമ്മം കരോന്തി, അന്തരന്തരാ ച ചേതിയവന്ദനത്ഥായ ധമ്മസ്സവനത്ഥായ ച നഗരം ഗച്ഛന്തി. അപരേന ച സമയേന താവതകമ്പി അരഞ്ഞേ വിപ്പവാസം അരോചയമാനാ തത്ഥേവ അപ്പമത്താ വിഹരിംസു, ഏവം വിഹരന്താപി ന ച കിഞ്ചി വിസേസം അധിഗമിംസു. തതോ നേസം അഹോസി – ‘‘മയം പിണ്ഡായ ഗച്ഛന്താ ജീവിതേ സാപേക്ഖാ ഹോമ, ജീവിതേ സാപേക്ഖേന ച ന സക്കാ ലോകുത്തരധമ്മോ അധിഗന്തും, പുഥുജ്ജനകാലകിരിയാപി ദുക്ഖാ, ഹന്ദ മയം നിസ്സേണിം ബന്ധിത്വാ പബ്ബതം അഭിരുയ്ഹ കായേ ച ജീവിതേ ച അനപേക്ഖാ സമണധമ്മം കരോമാ’’തി. തേ തഥാ അകംസു.

അഥ നേസം മഹാഥേരോ ഉപനിസ്സയസമ്പന്നത്താ തദഹേവ ഛളഭിഞ്ഞാപരിവാരം അരഹത്തം സച്ഛാകാസി. സോ ഇദ്ധിയാ ഹിമവന്തം ഗന്ത്വാ അനോതത്തേ മുഖം ധോവിത്വാ ഉത്തരകുരൂസു പിണ്ഡായ ചരിത്വാ കതഭത്തകിച്ചോ പുന അഞ്ഞമ്പി പദേസം ഗന്ത്വാ പത്തം പൂരേത്വാ അനോതത്തഉദകഞ്ച നാഗലതാദന്തപോണഞ്ച ഗഹേത്വാ തേസം സന്തികം ആഗന്ത്വാ ആഹ – ‘‘പസ്സഥാവുസോ മമാനുഭാവം, അയം ഉത്തരകുരുതോ പിണ്ഡപാതോ, ഇദം ഹിമവന്തതോ ഉദകദന്തപോണം ആഭതം, ഇമം ഭുഞ്ജിത്വാ സമണധമ്മം കരോഥ, ഏവാഹം തുമ്ഹേ സദാ ഉപട്ഠഹിസ്സാമീ’’തി. തേ തം സുത്വാ ആഹംസു – ‘‘തുമ്ഹേ, ഭന്തേ, കതകിച്ചാ, തുമ്ഹേഹി സഹ സല്ലാപമത്തമ്പി അമ്ഹാകം പപഞ്ചോ, മാ ദാനി തുമ്ഹേ പുന അമ്ഹാകം സന്തികം ആഗമിത്ഥാ’’തി. സോ കേനചി പരിയായേന തേ സമ്പടിച്ഛാപേതും അസക്കോന്തോ പക്കാമി.

തതോ തേസം ഏകോ ദ്വീഹതീഹച്ചയേന പഞ്ചാഭിഞ്ഞോ അനാഗാമീ അഹോസി. സോപി തഥേവ അകാസി, ഇതരേന ച പടിക്ഖിത്തോ തഥേവ അഗമാസി. സോ തം പടിക്ഖിപിത്വാ വായമന്തോ പബ്ബതം ആരുഹനദിവസതോ സത്തമേ ദിവസേ കിഞ്ചി വിസേസം അനധിഗന്ത്വാവ കാലകതോ ദേവലോകേ നിബ്ബത്തി. ഖീണാസവത്ഥേരോപി തം ദിവസമേവ പരിനിബ്ബായി, അനാഗാമീ സുദ്ധാവാസേസു ഉപ്പജ്ജി. ദേവപുത്തോ ഛസു കാമാവചരദേവലോകേസു അനുലോമപടിലോമേന ദിബ്ബസമ്പത്തിം അനുഭവിത്വാ അമ്ഹാകം ഭഗവതോ കാലേ ദേവലോകാ ചവിത്വാ അഞ്ഞതരിസ്സാ പരിബ്ബാജികായ കുച്ഛിമ്ഹി പടിസന്ധിം അഗ്ഗഹേസി. സാ കിര അഞ്ഞതരസ്സ ഖത്തിയസ്സ ധീതാ, തം മാതാപിതരോ ‘‘അമ്ഹാകം ധീതാ സമയന്തരം ജാനാതൂ’’തി ഏകസ്സ പരിബ്ബാജകസ്സ നിയ്യാതേസും. തസ്സേകോ അന്തേവാസികോ പരിബ്ബാജകോ തായ സദ്ധിം വിപ്പടിപജ്ജി. സാ തേന ഗബ്ഭം ഗണ്ഹി. തം ഗബ്ഭിനിം ദിസ്വാ പരിബ്ബാജികാ നിക്കഡ്ഢിംസു. സാ അഞ്ഞത്ഥ ഗച്ഛന്തീ അന്തരാമഗ്ഗേ സഭായം വിജായി, തേനസ്സ ‘‘സഭിയോ’’ത്വേവ നാമം അകാസി. സോപി സഭിയോ വഡ്ഢിത്വാ പരിബ്ബാജകപബ്ബജ്ജം പബ്ബജിത്വാ നാനാസത്ഥാനി ഉഗ്ഗഹേത്വാ മഹാവാദീ ഹുത്വാ വാദക്ഖിത്തതായ സകലജമ്ബുദീപേ വിചരന്തോ അത്തനോ സദിസം വാദിം അദിസ്വാ നഗരദ്വാരേ അസ്സമം കാരാപേത്വാ ഖത്തിയകുമാരാദയോ സിപ്പം സിക്ഖാപേന്തോ തത്ഥ വസതി.

അഥ ഭഗവാ പവത്തിതവരധമ്മചക്കോ അനുപുബ്ബേന രാജഗഹം ആഗന്ത്വാ വേളുവനേ വിഹരതി കലന്ദകനിവാപേ. സഭിയോ പന ബുദ്ധുപ്പാദം ന ജാനാതി. അഥ സോ സുദ്ധാവാസബ്രഹ്മാ സമാപത്തിതോ വുട്ഠായ ‘‘ഇമാഹം വിസേസം കസ്സാനുഭാവേന പത്തോ’’തി ആവജ്ജേന്തോ കസ്സപസ്സ ഭഗവതോ സാസനേ സമണധമ്മകിരിയം തേ ച സഹായേ അനുസ്സരിത്വാ ‘‘തേസു ഏകോ പരിനിബ്ബുതോ, ഏകോ ഇദാനി കത്ഥാ’’തി ആവജ്ജേന്തോ ‘‘ദേവലോകാ ചവിത്വാ ജമ്ബുദീപേ ഉപ്പന്നോ ബുദ്ധുപ്പാദമ്പി ന ജാനാതീ’’തി ഞത്വാ ‘‘ഹന്ദ നം ബുദ്ധുപസേവനായ നിയോജേമീ’’തി വീസതി പഞ്ഹേ അഭിസങ്ഖരിത്വാ രത്തിഭാഗേ തസ്സ അസ്സമമാഗമ്മ ആകാസേ ഠത്വാ ‘‘സഭിയ, സഭിയാ’’തി പക്കോസി. സോ നിദ്ദായമാനോ തിക്ഖത്തും തം സദ്ദം സുത്വാ നിക്ഖമ്മ ഓഭാസം ദിസ്വാ പഞ്ജലികോ അട്ഠാസി. തതോ തം ബ്രഹ്മാ ആഹ – ‘‘അഹം സഭിയ തവത്ഥായ വീസതി പഞ്ഹേ ആഹരിം, തേ ത്വം ഉഗ്ഗണ്ഹ. യോ ച തേ സമണോ വാ ബ്രാഹ്മണോ വാ ഇമേ പഞ്ഹേ പുട്ഠോ ബ്യാകരോതി, തസ്സ സന്തികേ ബ്രഹ്മചരിയം ചരേയ്യാസീ’’തി. ഇമം ദേവപുത്തം സന്ധായേതം വുത്തം ‘‘പുരാണസാലോഹിതായ ദേവതായ പഞ്ഹാ ഉദ്ദിട്ഠാ ഹോന്തീ’’തി. ഉദ്ദിട്ഠാതി ഉദ്ദേസമത്തേനേവ വുത്താ, ന വിഭങ്ഗേന.

ഏവം വുത്തേ ച നേ സഭിയോ ഏകവചനേനേവ പദപടിപാടിയാ ഉഗ്ഗഹേസി. അഥ സോ ബ്രഹ്മാ ജാനന്തോപി തസ്സ ബുദ്ധുപ്പാദം നാചിക്ഖി. ‘‘അത്ഥം ഗവേസമാനോ പരിബ്ബാജകോ സയമേവ സത്ഥാരം ഞസ്സതി. ഇതോ ബഹിദ്ധാ ച സമണബ്രാഹ്മണാനം തുച്ഛഭാവ’’ന്തി ഇമിനാ പനാധിപ്പായേന ഏവമാഹ – ‘‘യോ തേ സഭിയ…പേ… ചരേയ്യാസീ’’തി. ഥേരഗാഥാസു പന ചതുക്കനിപാതേ സഭിയത്ഥേരാപദാനം വണ്ണേന്താ ഭണന്തി ‘‘സാ ചസ്സ മാതാ അത്തനോ വിപ്പടിപത്തിം ചിന്തേത്വാ തം ജിഗുച്ഛമാനാ ഝാനം ഉപ്പാദേത്വാ ബ്രഹ്മലോകേ ഉപ്പന്നാ, തായ ബ്രഹ്മദേവതായ തേ പഞ്ഹാ ഉദ്ദിട്ഠാ’’തി.

യേ തേതി ഇദാനി വത്തബ്ബാനം ഉദ്ദേസപച്ചുദ്ദേസോ. സമണബ്രാഹ്മണാതി പബ്ബജ്ജൂപഗമനേന ലോകസമ്മുതിയാ ച സമണാ ചേവ ബ്രാഹ്മണാ ച. സങ്ഘിനോതി ഗണവന്തോ. ഗണിനോതി സത്ഥാരോ, ‘‘സബ്ബഞ്ഞുനോ മയ’’ന്തി ഏവം പടിഞ്ഞാതാരോ. ഗണാചരിയാതി ഉദ്ദേസപരിപുച്ഛാദിവസേന പബ്ബജിതഗഹട്ഠഗണസ്സ ആചരിയാ. ഞാതാതി അഭിഞ്ഞാതാ, വിസ്സുതാ പാകടാതി വുത്തം ഹോതി. യസസ്സിനോതി ലാഭപരിവാരസമ്പന്നാ. തിത്ഥകരാതി തേസം ദിട്ഠാനുഗതിം ആപജ്ജന്തേഹി ഓതരിതബ്ബാനം ഓഗാഹിതബ്ബാനം ദിട്ഠിതിത്ഥാനം കത്താരോ. സാധുസമ്മതാ ബഹുജനസ്സാതി ‘‘സാധവോ ഏതേ സന്തോ സപ്പുരിസാ’’തി ഏവം ബഹുജനസ്സ സമ്മതാ.

സേയ്യഥിദന്തി കതമേ തേതി ചേ-ഇച്ചേതസ്മിം അത്ഥേ നിപാതോ. പൂരണോതി നാമം, കസ്സപോതി ഗോത്തം. സോ കിര ജാതിയാ ദാസോ, ദാസസതം പൂരേന്തോ ജാതോ. തേനസ്സ ‘‘പൂരണോ’’തി നാമമകംസു. പലായിത്വാ പന നഗ്ഗേസു പബ്ബജിത്വാ ‘‘കസ്സപോ അഹ’’ന്തി ഗോത്തം ഉദ്ദിസി, സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ച പച്ചഞ്ഞാസി. മക്ഖലീതി നാമം, ഗോസാലായ ജാതത്താ ഗോസാലോതിപി വുച്ചതി. സോപി കിര ജാതിയാ ദാസോ ഏവ, പലായിത്വാ പബ്ബജി, സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ച പച്ചഞ്ഞാസി. അജിതോതി നാമം, അപ്പിച്ഛതായ കേസകമ്ബലം ധാരേതി, തേന കേസകമ്ബലോതിപി വുച്ചതി, സോപി സബ്ബഞ്ഞുതം പച്ചഞ്ഞാസി. പകുധോതി നാമം, കച്ചായനോതി ഗോത്തം. അപ്പിച്ഛവസേന ഉദകേ ജീവസഞ്ഞായ ച ന്ഹാനമുഖധോവനാദി പടിക്ഖിത്തോ, സോപി സബ്ബഞ്ഞുതം പച്ചഞ്ഞാസി. സഞ്ചയോതി നാമം, ബേലട്ഠോ പനസ്സ പിതാ, തസ്മാ ബേലട്ഠപുത്തോതി വുച്ചതി, സോപി സബ്ബഞ്ഞുതം പച്ചഞ്ഞാസി. നിഗണ്ഠോതി പബ്ബജ്ജാനാമേന, നാടപുത്തോതി പിതുനാമേന വുച്ചതി. നാടോതി കിര നാമസ്സ പിതാ, തസ്സ പുത്തോതി നാടപുത്തോ, സോപി സബ്ബഞ്ഞുതം പച്ചഞ്ഞാസി. സബ്ബേപി പഞ്ചസതപഞ്ചസതസിസ്സപരിവാരാ അഹേസും. തേതി തേ ഛ സത്ഥാരോ. തേ പഞ്ഹേതി തേ വീസതി പഞ്ഹേ. തേതി തേ ഛ സത്ഥാരോ. ന സമ്പായന്തീതി ന സമ്പാദേന്തി. കോപന്തി ചിത്തചേതസികാനം ആവിലഭാവം. ദോസന്തി പദുട്ഠചിത്തതം, തദുഭയമ്പേതം മന്ദതിക്ഖഭേദസ്സ കോധസ്സേവാധിവചനം. അപ്പച്ചയന്തി അപ്പതീതതാ, ദോമനസ്സന്തി വുത്തം ഹോതി. പാതുകരോന്തീതി കായവചീവികാരേന പകാസേന്തി, പാകടം കരോന്തി.

ഹീനായാതി ഗഹട്ഠഭാവായ. ഗഹട്ഠഭാവോ ഹി പബ്ബജ്ജം ഉപനിധായ സീലാദിഗുണഹീനതോ ഹീനകാമസുഖപടിസേവനതോ വാ ‘‘ഹീനോ’’തി വുച്ചതി. ഉച്ചാ പബ്ബജ്ജാ. ആവത്തിത്വാതി ഓസക്കിത്വാ. കാമേ പരിഭുഞ്ജേയ്യന്തി കാമേ പടിസേവേയ്യം. ഇതി കിരസ്സ സബ്ബഞ്ഞുപടിഞ്ഞാനമ്പി പബ്ബജിതാനം തുച്ഛകത്തം ദിസ്വാ അഹോസി. ഉപ്പന്നപരിവിതക്കവസേനേവ ച ആഗന്ത്വാ പുനപ്പുനം വീമംസമാനസ്സ അഥ ഖോ സഭിയസ്സ പരിബ്ബാജകസ്സ ഏതദഹോസി – ‘‘അയമ്പി ഖോ സമണോ’’തി ച ‘‘യേപി ഖോ തേ ഭോന്തോ’’തി ച ‘‘സമണോ ഖോ ദഹരോതി ന ഉഞ്ഞാതബ്ബോ’’തി ചാതി ഏവമാദി. തത്ഥ ജിണ്ണാതിആദീനി പദാനി വുത്തനയാനേവ. ഥേരാതി അത്തനോ സമണധമ്മേ ഥിരഭാവപ്പത്താ. രത്തഞ്ഞൂതി രതനഞ്ഞൂ, ‘‘നിബ്ബാനരതനം ജാനാമ മയ’’ന്തി ഏവം സകായ പടിഞ്ഞായ ലോകേനാപി സമ്മതാ, ബഹുരത്തിവിദൂ വാ. ചിരം പബ്ബജിതാനം ഏതേസന്തി ചിരപബ്ബജിതാ. ന ഉഞ്ഞാതബ്ബോതി ന അവജാനിതബ്ബോ, ന നീചം കത്വാ ജാനിതബ്ബോതി വുത്തം ഹോതി. ന പരിഭോതബ്ബോതി ന പരിഭവിതബ്ബോ, ‘‘കിമേസ ഞസ്സതീ’’തി ഏവം ന ഗഹേതബ്ബോതി വുത്തം ഹോതി.

൫൧൬. കങ്ഖീ വേചികിച്ഛീതി സഭിയോ ഭഗവതാ സദ്ധിം സമ്മോദമാനോ ഏവം ഭഗവതോ രൂപസമ്പത്തിദമൂപസമസൂചിതം സബ്ബഞ്ഞുതം സമ്ഭാവയമാനോ വിഗതുദ്ധച്ചോ ഹുത്വാ ആഹ – ‘‘കങ്ഖീ വേചികിച്ഛീ’’തി. തത്ഥ ‘‘ലഭേയ്യം നു ഖോ ഇമേസം ബ്യാകരണ’’ന്തി ഏവം പഞ്ഹാനം ബ്യാകരണകങ്ഖായ കങ്ഖീ. ‘‘കോ നു ഖോ ഇമസ്സിമസ്സ ച പഞ്ഹസ്സ അത്ഥോ’’തി ഏവം വിചികിച്ഛായ വേചികിച്ഛീ. ദുബ്ബലവിചികിച്ഛായ വാ തേസം പഞ്ഹാനം അത്ഥേ കങ്ഖനതോ കങ്ഖീ, ബലവതിയാ വിചിനന്തോ കിച്ഛതിയേവ, ന സക്കോതി സന്നിട്ഠാതുന്തി വേചികിച്ഛീ. അഭികങ്ഖമാനോതി അതിവിയ പത്ഥയമാനോ. തേസന്തകരോതി തേസം പഞ്ഹാനം അന്തകരോ. ഭവന്തോവ ഏവം ഭവാഹീതി ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘പഞ്ഹേ മേ പുട്ഠോ…പേ… ബ്യാകരോഹി മേ’’തി. തത്ഥ പഞ്ഹേ മേതി പഞ്ഹേ മയാ. പുട്ഠോതി പുച്ഛിതോ. അനുപുബ്ബന്തി പഞ്ഹപടിപാടിയാ അനുധമ്മന്തി അത്ഥാനുരൂപം പാളിം ആരോപേന്തോ. ബ്യാകരോഹി മേതി മയ്ഹം ബ്യാകരോഹി.

൫൧൭. ദൂരതോതി സോ കിര ഇതോ ചിതോ ചാഹിണ്ഡന്തോ സത്തയോജനസതമഗ്ഗതോ ആഗതോ. തേനാഹ – ഭഗവാ ‘‘ദൂരതോ ആഗതോസീ’’തി, കസ്സപസ്സ ഭഗവതോ വാ സാസനതോ ആഗതത്താ ‘‘ദൂരതോ ആഗതോസീ’’തി നം ആഹ.

൫൧൮. പുച്ഛ മന്തി ഇമായ പനസ്സ ഗാഥായ സബ്ബഞ്ഞുപവാരണം പവാരേതി. തത്ഥ മനസിച്ഛസീതി മനസാ ഇച്ഛസി.

യം വതാഹന്തി യം വത അഹം. അത്തമനോതി പീതിപാമോജ്ജസോമനസ്സേഹി ഫുടചിത്തോ. ഉദഗ്ഗോതി കായേന ചിത്തേന ച അബ്ഭുന്നതോ. ഇദം പന പദം ന സബ്ബപാഠേസു അത്ഥി. ഇദാനി യേഹി ധമ്മേഹി അത്തമനോ, തേ ദസ്സേന്തോ ആഹ – ‘‘പമുദിതോ പീതിസോമനസ്സജാതോ’’തി.

൫൧൯. കിം പത്തിനന്തി കിം പത്തം കിമധിഗതം. സോരതന്തി സുവൂപസന്തം. ‘‘സുരത’’ന്തിപി പാഠോ, സുട്ഠു ഉപരതന്തി അത്ഥോ. ദന്തന്തി ദമിതം. ബുദ്ധോതി വിബുദ്ധോ, ബുദ്ധബോദ്ധബ്ബോ വാ. ഏവം സഭിയോ ഏകേകായ ഗാഥായ ചത്താരോ ചത്താരോ കത്വാ പഞ്ചഹി ഗാഥാഹി വീസതി പഞ്ഹേ പുച്ഛി. ഭഗവാ പനസ്സ ഏകമേകം പഞ്ഹം ഏകമേകായ ഗാഥായ കത്വാ അരഹത്തനികൂടേനേവ വീസതിയാ ഗാഥാഹി ബ്യാകാസി.

൫൨൦. തത്ഥ യസ്മാ ഭിന്നകിലേസോ പരമത്ഥഭിക്ഖു, സോ ച നിബ്ബാനപ്പത്തോ ഹോതി, തസ്മാ അസ്സ ‘‘കിം പത്തിനമാഹു ഭിക്ഖുന’’ന്തി ഇമം പഞ്ഹം ബ്യാകരോന്തോ ‘‘പജ്ജേനാ’’തിആദിമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യോ അത്തനാ ഭാവിതേന മഗ്ഗേന പരിനിബ്ബാനഗതോ കിലേസപരിനിബ്ബാനം പത്തോ, പരിനിബ്ബാനഗതത്താ ഏവ ച വിതിണ്ണകങ്ഖോ വിപത്തിസമ്പത്തിഹാനിബുദ്ധിഉച്ഛേദസസ്സതഅപുഞ്ഞപുഞ്ഞഭേദം വിഭവഞ്ച ഭവഞ്ച വിപ്പഹായ, മഗ്ഗവാസം വുസിതവാ ഖീണപുനബ്ഭവോതി ച ഏതേസം ഥുതിവചനാനം അരഹോ, സോ ഭിക്ഖൂതി.

൫൨൧. യസ്മാ പന വിപ്പടിപത്തിതോ സുട്ഠു ഉപരതഭാവേന നാനപ്പകാരകിലേസവൂപസമേന ച സോരതോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘സബ്ബത്ഥ ഉപേക്ഖകോ’’തിആദിനാ നയേന ദുതിയപഞ്ഹബ്യാകരണമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യോ സബ്ബത്ഥ രൂപാദീസു ആരമ്മണേസു ‘‘ചക്ഖുനാ രൂപം ദിസ്വാ നേവ സുമനോ ഹോതി, ന ദുമ്മനോ’’തി ഏവം പവത്തായ ഛളങ്ഗുപേക്ഖായ ഉപേക്ഖകോ, വേപുല്ലപ്പത്തായ സതിയാ സതിമാ, ന സോ ഹിംസതി നേവ ഹിംസതി കഞ്ചി തസഥാവരാദിഭേദം സത്തം സബ്ബലോകേ സബ്ബസ്മിമ്പി ലോകേ, തിണ്ണോഘത്താ തിണ്ണോ, സമിതപാപത്താ സമണോ, ആവിലസങ്കപ്പപ്പഹാനാ അനാവിലോ. യസ്സ ചിമേ രാഗദോസമോഹമാനദിട്ഠികിലേസദുച്ചരിതസങ്ഖാതാ സത്തുസ്സദാ കേചി ഓളാരികാ വാ സുഖുമാ വാ ന സന്തി, സോ ഇമായ ഉപേക്ഖാവിഹാരിതായ സതിവേപുല്ലതായ അഹിംസകതായ ച വിപ്പടിപത്തിതോ സുട്ഠു ഉപരതഭാവേന ഇമിനാ ഓഘാദിനാനപ്പകാരകിലേസവൂപസമേന ച സോരതോതി.

൫൨൨. യസ്മാ ച ഭാവിതിന്ദ്രിയോ നിബ്ഭയോ നിബ്ബികാരോ ദന്തോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘യസ്സിന്ദ്രിയാനീ’’തി ഗാഥായ തതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – യസ്സ ചക്ഖാദീനി ഛളിന്ദ്രിയാനി ഗോചരഭാവനായ അനിച്ചാദിതിലക്ഖണം ആരോപേത്വാ വാസനാഭാവനായ സതിസമ്പജഞ്ഞഗന്ധം ഗാഹാപേത്വാ ച ഭാവിതാനി, താനി ച ഖോ യഥാ അജ്ഝത്തം ഗോചരഭാവനായ, ഏവം പന ബഹിദ്ധാ ച സബ്ബലോകേതി യത്ഥ യത്ഥ ഇന്ദ്രിയാനം വേകല്ലതാ വേകല്ലതായ വാ സമ്ഭവോ, തത്ഥ തത്ഥ നാഭിജ്ഝാദിവസേന ഭാവിതാനീതി ഏവം നിബ്ബിജ്ഝ ഞത്വാ പടിവിജ്ഝിത്വാ ഇമം പരഞ്ച ലോകം സകസന്തതിക്ഖന്ധലോകം പരസന്തതിക്ഖന്ധലോകഞ്ച അദന്ധമരണം മരിതുകാമോ കാലം കങ്ഖതി, ജീവിതക്ഖയകാലം ആഗമേതി പതിമാനേതി, ന ഭായതി മരണസ്സ. യഥാഹ ഥേരോ –

‘‘മരണേ മേ ഭയം നത്ഥി, നികന്തി നത്ഥി ജീവിതേ’’; (ഥേരഗാ. ൨൦);

‘‘നാഭികങ്ഖാമി മരണം, നാഭികങ്ഖാമി ജീവിതം;

കാലഞ്ച പടികങ്ഖാമി, നിബ്ബിസം ഭതകോ യഥാ’’തി. (ഥേരഗാ. ൬൦൬);

ഭാവിതോ സ ദന്തോതി ഏവം ഭാവിതിന്ദ്രിയോ സോ ദന്തോതി.

൫൨൩. യസ്മാ പന ബുദ്ധോ നാമ ബുദ്ധിസമ്പന്നോ കിലേസനിദ്ദാ വിബുദ്ധോ ച, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘കപ്പാനീ’’തി ഗാഥായ ചതുത്ഥപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തത്ഥ കപ്പാനീതി തണ്ഹാദിട്ഠിയോ. താ ഹി തഥാ തഥാ വികപ്പനതോ ‘‘കപ്പാനീ’’തി വുച്ചന്തി. വിചേയ്യാതി അനിച്ചാദിഭാവേന സമ്മസിത്വാ. കേവലാനീതി സകലാനി. സംസാരന്തി യോ ചായം –

‘‘ഖന്ധാനഞ്ച പടിപാടി, ധാതുആയതനാന ച;

അബ്ബോച്ഛിന്നം വത്തമാനാ, സംസാരോതി പവുച്ചതീ’’തി. –

ഏവം ഖന്ധാദിപടിപാടിസങ്ഖാതോ സംസാരോ, തം സംസാരഞ്ച കേവലം വിചേയ്യ. ഏത്താവതാ ഖന്ധാനം മൂലഭൂതേസു കമ്മകിലേസേസു ഖന്ധേസു ചാതി ഏവം തീസുപി വട്ടേസു വിപസ്സനം ആഹ. ദുഭയം ചുതൂപപാതന്തി സത്താനം ചുതിം ഉപപാതന്തി ഇമഞ്ച ഉഭയം വിചേയ്യ ഞത്വാതി അത്ഥോ. ഏതേന ചുതൂപപാതഞാണം ആഹ. വിഗതരജമനങ്ഗണം വിസുദ്ധന്തി രാഗാദിരജാനം വിഗമാ അങ്ഗണാനം അഭാവാ മലാനഞ്ച വിഗമാ വിഗതരജമനങ്ഗണം വിസുദ്ധം. പത്തം ജാതിഖയന്തി നിബ്ബാനം പത്തം. തമാഹു ബുദ്ധന്തി തം ഇമായ ലോകുത്തരവിപസ്സനായ ചുതൂപപാതഞാണഭേദായ ബുദ്ധിയാ സമ്പന്നത്താ ഇമായ ച വിഗതരജാദിതായ കിലേസനിദ്ദാ വിബുദ്ധത്താ തായ പടിപദായ ജാതിക്ഖയം പത്തം ബുദ്ധമാഹു.

അഥ വാ കപ്പാനി വിചേയ്യ കേവലാനീതി ‘‘അനേകേപി സംവട്ടവിവട്ടകപ്പേ അമുത്രാസി’’ന്തിആദിനാ (ഇതിവു. ൯൯; പാരാ. ൧൨) നയേന വിചിനിത്വാതി അത്ഥോ. ഏതേന പഠമവിജ്ജമാഹ. സംസാരം ദുഭയം ചുതൂപപാതന്തി സത്താനം ചുതിം ഉപപാതന്തി ഇമഞ്ച ഉഭയം സംസാരം ‘‘ഇമേ വത ഭോന്തോ സത്താ’’തിആദിനാ നയേന വിചിനിത്വാതി അത്ഥോ. ഏതേന ദുതിയവിജ്ജമാഹ. അവസേസേന തതിയവിജ്ജമാഹ. ആസവക്ഖയഞാണേന ഹി വിഗതരജാദിതാ ച നിബ്ബാനപ്പത്തി ച ഹോതീതി. തമാഹു ബുദ്ധന്തി ഏവം വിജ്ജത്തയഭേദബുദ്ധിസമ്പന്നം തം ബുദ്ധമാഹൂതി.

൫൨൫. ഏവം പഠമഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേ വിസ്സജ്ജേത്വാ ദുതിയഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേസുപി യസ്മാ ബ്രഹ്മഭാവം സേട്ഠഭാവം പത്തോ പരമത്ഥബ്രാഹ്മണോ ബാഹിതസബ്ബപാപോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘ബാഹിത്വാ’’തി ഗാഥായ പഠമം പഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – യോ ചതുത്ഥമഗ്ഗേന ബാഹിത്വാ സബ്ബപാപകാനി ഠിതത്തോ, ഠിതോ ഇച്ചേവ വുത്തം ഹോതി. ബാഹിതപാപത്താ ഏവ ച വിമലോ, വിമലഭാവം ബ്രഹ്മഭാവം സേട്ഠഭാവം പത്തോ, പടിപ്പസ്സദ്ധസമാധിവിക്ഖേപകരകിലേസമലേന അഗ്ഗഫലസമാധിനാ സാധുസമാഹിതോ, സംസാരഹേതുസമതിക്കമേന സംസാരമതിച്ച പരിനിട്ഠിതകിച്ചതായ കേവലീ, സോ തണ്ഹാദിട്ഠീഹി അനിസ്സിതത്താ അസിതോ, ലോകധമ്മേഹി നിബ്ബികാരത്താ ‘‘താദീ’’തി ച പവുച്ചതി. ഏവം ഥുതിരഹോ സ ബ്രഹ്മാ സോ ബ്രാഹ്മണോതി.

൫൨൬. യസ്മാ പന സമിതപാപതായ സമണോ, ന്ഹാതപാപതായ ന്ഹാതകോ, ആഗൂനം അകരണേന ച നാഗോതി പവുച്ചതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ തതോ അപരാഹി തീഹി ഗാഥാഹി തയോ പഞ്ഹേ ബ്യാകാസി. തത്ഥ സമിതാവീതി അരിയമഗ്ഗേന കിലേസേ സമേത്വാ ഠിതോ. സമണോ പവുച്ചതേ തഥത്താതി തഥാരൂപോ സമണോ പവുച്ചതീതി. ഏത്താവതാ പഞ്ഹോ ബ്യാകതോ ഹോതി, സേസം തസ്മിം സമണേ സഭിയസ്സ ബഹുമാനജനനത്ഥം ഥുതിവചനം. യോ ഹി സമിതാവീ, സോ പുഞ്ഞപാപാനം അപടിസന്ധികരണേന പഹായ പുഞ്ഞപാപം രജാനം വിഗമേന വിരജോ, അനിച്ചാദിവസേന ഞത്വാ ഇമം പരഞ്ച ലോകം ജാതിമരണം ഉപാതിവത്തോ താദി ച ഹോതി.

൫൨൭. നിന്ഹായ…പേ… ന്ഹാതകോതി ഏത്ഥ പന യോ അജ്ഝത്തബഹിദ്ധാസങ്ഖാതേ സബ്ബസ്മിമ്പി ആയതനലോകേ അജ്ഝത്തബഹിദ്ധാരമ്മണവസേന ഉപ്പത്തിരഹാനി സബ്ബപാപകാനി മഗ്ഗഞാണേന നിന്ഹായ ധോവിത്വാ തായ നിന്ഹാതപാപകതായ തണ്ഹാദിട്ഠികപ്പേഹി കപ്പിയേസു ദേവമനുസ്സേസു കപ്പം ന ഏതി, തം ന്ഹാതകമാഹൂതി ഏവമത്ഥോ ദട്ഠബ്ബോ.

൫൨൮. ചതുത്ഥഗാഥായപി ആഗും ന കരോതി കിഞ്ചി ലോകേതി യോ ലോകേ അപ്പമത്തകമ്പി പാപസങ്ഖാതം ആഗും ന കരോതി, നാഗോ പവുച്ചതേ തഥത്താതി. ഏത്താവതാ പഞ്ഹോ ബ്യാകതോ ഹോതി, സേസം പുബ്ബനയേനേവ ഥുതിവചനം. യോ ഹി മഗ്ഗേന പഹീനആഗുത്താ ആഗും ന കരോതി, സോ കാമയോഗാദികേ സബ്ബയോഗേ ദസസഞ്ഞോജനഭേദാനി ച സബ്ബബന്ധനാനി വിസജ്ജ ജഹിത്വാ സബ്ബത്ഥ ഖന്ധാദീസു കേനചി സങ്ഗേന ന സജ്ജതി, ദ്വീഹി ച വിമുത്തീഹി വിമുത്തോ, താദി ച ഹോതീതി.

൫൩൦. ഏവം ദുതിയഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേ വിസ്സജ്ജേത്വാ തതിയഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേസുപി യസ്മാ ‘‘ഖേത്താനീ’’തി ആയതനാനി വുച്ചന്തി. യഥാഹ – ‘‘ചക്ഖുപേതം ചക്ഖായതനംപേതം…പേ… ഖേത്തമ്പേതം വത്ഥുപേത’’ന്തി (ധ. സ. ൫൯൬-൫൯൮). താനി വിജേയ്യ വിജേത്വാ അഭിഭവിത്വാ, വിചേയ്യ വാ അനിച്ചാദിഭാവേന വിചിനിത്വാ ഉപപരിക്ഖിത്വാ കേവലാനി അനവസേസാനി, വിസേസതോ പന സങ്ഗഹേതുഭൂതം ദിബ്ബം മാനുസകഞ്ച ബ്രഹ്മഖേത്തം, യം ദിബ്ബം ദ്വാദസായതനഭേദം തഥാ മാനുസകഞ്ച, യഞ്ച ബ്രഹ്മഖേത്തം ഛളായതനേ ചക്ഖായതനാദിദ്വാദസായതനഭേദം, തം സബ്ബമ്പി വിജേയ്യ വിചേയ്യ വാ. യതോ യദേതം സബ്ബേസം ഖേത്താനം മൂലബന്ധനം അവിജ്ജാഭവതണ്ഹാദി, തസ്മാ സബ്ബഖേത്തമൂലബന്ധനാ പമുത്തോ. ഏവമേതേസം ഖേത്താനം വിജിതത്താ വിചിനിതത്താ വാ ഖേത്തജിനോ നാമ ഹോതി, തസ്മാ ‘‘ഖേത്താനീ’’തി ഇമായ ഗാഥായ പഠമപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തത്ഥ കേചി ‘‘കമ്മം ഖേത്തം, വിഞ്ഞാണം ബീജം, തണ്ഹാ സ്നേഹോ’’തി (അ. നി. ൩.൭൭) വചനതോ കമ്മാനി ഖേത്താനീതി വദന്തി. ദിബ്ബം മാനുസകഞ്ച ബ്രഹ്മഖേത്തന്തി ഏത്ഥ ച ദേവൂപഗം കമ്മം ദിബ്ബം, മനുസ്സൂപഗം കമ്മം മാനുസകം, ബ്രഹ്മൂപഗം കമ്മം ബ്രഹ്മഖേത്തന്തി വണ്ണയന്തി. സേസം വുത്തനയമേവ.

൫൩൧. യസ്മാ പന സകട്ഠേന കോസസദിസത്താ ‘‘കോസാനീ’’തി കമ്മാനി വുച്ചന്തി, തേസഞ്ച ലുനനാ സമുച്ഛേദനാ കുസലോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘കോസാനീ’’തി ഗാഥായ ദുതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – ലോകിയലോകുത്തരവിപസ്സനായ വിസയതോ കിച്ചതോ ച അനിച്ചാദിഭാവേന കുസലാകുസലകമ്മസങ്ഖാതാനി കോസാനി വിചേയ്യ കേവലാനി, വിസേസതോ പന സങ്ഗഹേതുഭൂതം അട്ഠകാമാവചരകുസലചേതനാഭേദം ദിബ്ബം മാനുസകഞ്ച നവമഹഗ്ഗതകുസലചേതനാഭേദഞ്ച ബ്രഹ്മകോസം വിചേയ്യ. തതോ ഇമായ മഗ്ഗഭാവനായ അവിജ്ജാഭവതണ്ഹാദിഭേദാ സബ്ബകോസാനം മൂലബന്ധനാ പമുത്തോ, ഏവമേതേസം കോസാനം ലുനനാ ‘‘കുസലോ’’തി പവുച്ചതി, തഥത്താ താദീ ച ഹോതീതി. അഥ വാ സത്താനം ധമ്മാനഞ്ച നിവാസട്ഠേന അസികോസസദിസത്താ ‘‘കോസാനീ’’തി തയോ ഭവാ ദ്വാദസായതനാനി ച വേദിതബ്ബാനി. ഏവമേത്ഥ യോജനാ കാതബ്ബാ.

൫൩൨. യസ്മാ ച ന കേവലം പണ്ഡതീതി ഇമിനാവ ‘‘പണ്ഡിതോ’’തി വുച്ചതി, അപിച ഖോ പന പണ്ഡരാനി ഇതോ ഉപഗതോ പവിചയപഞ്ഞായ അല്ലീനോതിപി ‘‘പണ്ഡിതോ’’തി വുച്ചതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘ദുഭയാനീ’’തി ഗാഥായ തതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – അജ്ഝത്തം ബഹിദ്ധാ ചാതി ഏവം ഉഭയാനി അനിച്ചാദിഭാവേന വിചേയ്യ. പണ്ഡരാനീതി ആയതനാനി. താനി ഹി പകതിപരിസുദ്ധത്താ രുള്ഹിയാ ച ഏവം വുച്ചന്തി, താനി വിചേയ്യ ഇമായ പടിപത്തിയാ നിദ്ധന്തമലത്താ സുദ്ധിപഞ്ഞോ പണ്ഡിതോതി പവുച്ചതി തഥത്താ, യസ്മാ താനി പണ്ഡരാനി പഞ്ഞായ ഇതോ ഹോതി, സേസമസ്സ ഥുതിവചനം. സോ ഹി പാപപുഞ്ഞസങ്ഖാതം കണ്ഹസുക്കം ഉപാതിവത്തോ താദീ ച ഹോതി, തസ്മാ ഏവം ഥുതോ.

൫൩൩. യസ്മാ പന ‘‘മോനം വുച്ചതി ഞാണം, യാ പഞ്ഞാ പജാനനാ…പേ… സമ്മാദിട്ഠി, തേന ഞാണേന സമന്നാഗതോ മുനീ’’തി വുത്തം, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘അസതഞ്ചാ’’തി ഗാഥായ ചതുത്ഥപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – യ്വായം അകുസലകുസലപ്പഭേദോ അസതഞ്ച സതഞ്ച ധമ്മോ, തം അജ്ഝത്തം ബഹിദ്ധാതി ഇമസ്മിം സബ്ബലോകേ പവിചയഞാണേന അസതഞ്ച സതഞ്ച ഞത്വാ ധമ്മം തസ്സ ഞാതത്താ ഏവ രാഗാദിഭേദതോ സത്തവിധം സങ്ഗം തണ്ഹാദിട്ഠിഭേദതോ ദുവിധം ജാലഞ്ച അതിച്ച അതിക്കമിത്വാ ഠിതോ. സോ തേന മോനസങ്ഖാതേന പവിചയഞാണേന സമന്നാഗതത്താ മുനി. ദേവമനുസ്സേഹി പൂജനീയോതി ഇദം പനസ്സ ഥുതിവചനം. സോ ഹി ഖീണാസവമുനിത്താ ദേവമനുസ്സാനം പൂജാരഹോ ഹോതി, തസ്മാ ഏവം ഥുതോ.

൫൩൫. ഏവം തതിയഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേ വിസ്സജ്ജേത്വാ ചതുത്ഥഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേസുപി യസ്മാ യോ ചതൂഹി മഗ്ഗഞാണവേദേഹി കിലേസക്ഖയം കരോന്തോ ഗതോ, സോ പരമത്ഥതോ വേദഗൂ നാമ ഹോതി. യോ ച സബ്ബസമണബ്രാഹ്മണാനം സത്ഥസഞ്ഞിതാനി വേദാനി, തായേവ മഗ്ഗഭാവനായ കിച്ചതോ അനിച്ചാദിവസേന വിചേയ്യ. തത്ഥ ഛന്ദരാഗപ്പഹാനേന തമേവ സബ്ബം വേദമതിച്ച യാ വേദപച്ചയാ വാ അഞ്ഞഥാ വാ ഉപ്പജ്ജന്തി വേദനാ, താസു സബ്ബവേദനാസു വീതരാഗോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘ഇദം പത്തിന’’ന്തി അവത്വാ ‘‘വേദാനീ’’തി ഗാഥായ പഠമപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. യസ്മാ വാ യോ പവിചയപഞ്ഞായ വേദാനി വിചേയ്യ, തത്ഥ ഛന്ദരാഗപ്പഹാനേന സബ്ബം വേദമതിച്ച വത്തതി, സോ സത്ഥസഞ്ഞിതാനി വേദാനി ഗതോ ഞാതോ അതിക്കന്തോ ച ഹോതി. യോ വേദനാസു വീതരാഗോ, സോപി വേദനാസഞ്ഞിതാനി വേദാനി ഗതോ അതിക്കന്തോ ച ഹോതി. വേദാനി ഗതോതിപി വേദഗൂ, തസ്മാ തമ്പി അത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘ഇദം പത്തിന’’ന്തി അവത്വാ ഇമായ ഗാഥായ പഠമപഞ്ഹം ബ്യാകാസി.

൫൩൬. യസ്മാ പന ദുതിയപഞ്ഹേ ‘‘അനുവിദിതോ’’തി അനുബുദ്ധോ വുച്ചതി, സോ ച അനുവിച്ച പപഞ്ചനാമരൂപം അജ്ഝത്തം അത്തനോ സന്താനേ തണ്ഹാമാനദിട്ഠിഭേദം പപഞ്ചം തപ്പച്ചയാ നാമരൂപഞ്ച അനിച്ചാനുപസ്സനാദീഹി അനുവിച്ച അനുവിദിത്വാ, ന കേവലഞ്ച അജ്ഝത്തം, ബഹിദ്ധാ ച രോഗമൂലം, പരസന്താനേ ച ഇമസ്സ നാമരൂപരോഗസ്സ മൂലം അവിജ്ജാഭവതണ്ഹാദിം, തമേവ വാ പപഞ്ചം അനുവിച്ച തായ ഭാവനായ സബ്ബേസം രോഗാനം മൂലബന്ധനാ, സബ്ബസ്മാ വാ രോഗാനം മൂലബന്ധനാ, അവിജ്ജാഭവതണ്ഹാദിഭേദാ, തസ്മാ ഏവ വാ പപഞ്ചാ പമുത്തോ ഹോതി, തസ്മാ തം ദസ്സേന്തോ ‘‘അനുവിച്ചാ’’തി ഗാഥായ ദുതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി.

൫൩൭. ‘‘കഥഞ്ച വീരിയവാ’’തി ഏത്ഥ പന യസ്മാ യോ അരിയമഗ്ഗേന സബ്ബപാപകേഹി വിരതോ, തഥാ വിരതത്താ ച ആയതിം അപടിസന്ധിതായ നിരയദുക്ഖം അതിച്ച ഠിതോ വീരിയവാസോ വീരിയനികേതോ, സോ ഖീണാസവോ ‘‘വീരിയവാ’’തി വത്തബ്ബതം അരഹതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘വിരതോ’’തി ഗാഥായ തതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. പധാനവാ ധീരോ താദീതി ഇമാനി പനസ്സ ഥുതിവചനാനി. സോ ഹി പധാനവാ മഗ്ഗഝാനപധാനേന, ധീരോ കിലേസാരിവിദ്ധംസനസമത്ഥതായ, താദീ നിബ്ബികാരതായ, തസ്മാ ഏവം ഥുതോ. സേസം യോജേത്വാ വത്തബ്ബം.

൫൩൮. ‘‘ആജാനിയോ കിന്തി നാമ ഹോതീ’’തി ഏത്ഥ പന യസ്മാ പഹീനസബ്ബവങ്കദോസോ കാരണാകാരണഞ്ഞൂ അസ്സോ വാ ഹത്ഥീ വാ ‘‘ആജാനിയോ ഹോതീ’’തി ലോകേ വുച്ചതി, ന ച തസ്സ സബ്ബസോ തേ ദോസാ പഹീനാ ഏവ, ഖീണാസവസ്സ പന തേ പഹീനാ, തസ്മാ സോ ‘‘ആജാനിയോ’’തി പരമത്ഥതോ വത്തബ്ബതം അരഹതീതി ദസ്സേന്തോ ‘‘യസ്സാ’’തി ഗാഥായ ചതുത്ഥപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – അജ്ഝത്തം ബഹിദ്ധാ ചാതി ഏവം അജ്ഝത്തബഹിദ്ധാസഞ്ഞോജനസങ്ഖാതാനി യസ്സ അസ്സു ലുനാനി ബന്ധനാനി പഞ്ഞാസത്ഥേന ഛിന്നാനി പദാലിതാനി. സങ്ഗമൂലന്തി യാനി തേസു തേസു വത്ഥൂസു സങ്ഗസ്സ സജ്ജനായ അനതിക്കമനായ മൂലം ഹോന്തി, അഥ വാ യസ്സ അസ്സു ലുനാനി രാഗാദീനി ബന്ധനാനി യാനി അജ്ഝത്തം ബഹിദ്ധാ ച സങ്ഗമൂലാനി ഹോന്തി, സോ സബ്ബസ്മാ സങ്ഗാനം മൂലഭൂതാ സബ്ബസങ്ഗാനം വാ മൂലഭൂതാ ബന്ധനാ പമുത്തോ ‘‘ആജാനിയോ’’തി വുച്ചതി, തഥത്താ താദി ച ഹോതീതി.

൫൪൦. ഏവം ചതുത്ഥഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേ വിസ്സജ്ജേത്വാ പഞ്ചമഗാഥായ വുത്തപഞ്ഹേസുപി യസ്മാ യം ഛന്ദജ്ഝേനമത്തേന അക്ഖരചിന്തകാ സോത്തിയം വണ്ണയന്തി, വോഹാരമത്തസോത്തിയോ സോ. അരിയോ പന ബാഹുസച്ചേന നിസ്സുതപാപതായ ച പരമത്ഥസോത്തിയോ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘ഇദം പത്തിന’’ന്തി അവത്വാ ‘‘സുത്വാ’’തി ഗാഥായ പഠമപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – യോ ഇമസ്മിം ലോകേ സുതമയപഞ്ഞാകിച്ചവസേന സുത്വാ കാതബ്ബകിച്ചവസേന വാ സുത്വാ വിപസ്സനൂപഗം സബ്ബധമ്മം അനിച്ചാദിവസേന അഭിഞ്ഞായ സാവജ്ജാനവജ്ജം യദത്ഥി കിഞ്ചി, ഇമായ പടിപദായ കിലേസേ കിലേസട്ഠാനിയേ ച ധമ്മേ അഭിഭവിത്വാ അഭിഭൂതി സങ്ഖം ഗതോ, തം സുത്വാ സബ്ബധമ്മം അഭിഞ്ഞായ ലോകേ സാവജ്ജാനവജ്ജം യദത്ഥി കിഞ്ചി, അഭിഭും സുതവത്താ സോത്തിയോതി ആഹു. യസ്മാ ച യോ അകഥംകഥീ കിലേസബന്ധനേഹി വിമുത്തോ, രാഗാദീഹി ഈഘേഹി അനീഘോ ച ഹോതി സബ്ബധി സബ്ബേസു ധമ്മേസു ഖന്ധായതനാദീസു, തസ്മാ തം അകഥംകഥിം വിമുത്തം അനീഘം സബ്ബധി നിസ്സുതപാപകത്താപി ‘‘സോത്തിയോ’’തി ആഹൂതി.

൫൪൧. യസ്മാ പന ഹിതകാമേന ജനേന അരണീയതോ അരിയോ ഹോതി, അഭിഗമനീയതോതി അത്ഥോ. തസ്മാ യേഹി ഗുണേഹി സോ അരണീയോ ഹോതി, തേ ദസ്സേന്താ ‘‘ഛേത്വാ’’തി ഗാഥായ ദുതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തസ്സത്ഥോ – ചത്താരി ആസവാനി ദ്വേ ച ആലയാനി പഞ്ഞാസത്ഥേന ഛേത്വാ വിദ്വാ വിഞ്ഞൂ വിഭാവീ ചതുമഗ്ഗഞാണീ സോ പുനബ്ഭവവസേന ന ഉപേതി ഗബ്ഭസേയ്യം, കഞ്ചി യോനിം ന ഉപഗച്ഛതി, കാമാദിഭേദഞ്ച സഞ്ഞം തിവിധം. കാമഗുണസങ്ഖാതഞ്ച പങ്കം പനുജ്ജ പനുദിത്വാ തണ്ഹാദിട്ഠികപ്പാനം അഞ്ഞതരമ്പി കപ്പം ന ഏതി, ഏവം ആസവച്ഛേദാദിഗുണസമന്നാഗതം തമാഹു അരിയോതി. യസ്മാ വാ പാപകേഹി ആരകത്താ അരിയോ ഹോതി അനയേ ച അനിരീയനാ, തസ്മാ തമ്പി അത്ഥം ദസ്സേന്തോ ഇമായ ഗാഥായ ദുതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. ആസവാദയോ ഹി പാപകാ ധമ്മാ അനയസമ്മതാ, തേ ചാനേന ഛിന്നാ പനുന്നാ, ന ച തേഹി കമ്പതി, ഇച്ചസ്സ തേ ആരകാ ഹോന്തി, ന ച തേസു ഇരീയതി തസ്മാ ആരകാസ്സ ഹോന്തി പാപകാ ധമ്മാതി ഇമിനാപത്ഥേന. അനയേ ന ഇരീയതീതി ഇമിനാപത്ഥേന തമാഹു അരിയോതി ച ഏവമ്പേത്ഥ യോജനാ വേദിതബ്ബാ. ‘‘വിദ്വാ സോ ന ഉപേതി ഗബ്ഭസേയ്യ’’ന്തി ഇദം പന ഇമസ്മിം അത്ഥവികപ്പേ ഥുതിവചനമേവ ഹോതി.

൫൪൨. ‘‘കഥം ചരണവാ’’തി ഏത്ഥ പന യസ്മാ ചരണേഹി പത്തബ്ബം പത്തോ ‘‘ചരണവാ’’തി വത്തബ്ബതം അരഹതി, തസ്മാ തം ദസ്സേന്തോ ‘‘യോ ഇധാ’’തി ഗാഥായ തതിയപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തത്ഥ യോ ഇധാതി യോ ഇമസ്മിം സാസനേ. ചരണേസൂതി സീലാദീസു ഹേമവതസുത്തേ (സു. നി. ൧൫൩ ആദയോ) വുത്തപന്നരസധമ്മേസു. നിമിത്തത്ഥേ ഭുമ്മവചനം. പത്തിപത്തോതി പത്തബ്ബം പത്തോ. യോ ചരണനിമിത്തം ചരണഹേതു ചരണപച്ചയാ പത്തബ്ബം അരഹത്തം പത്തോതി വുത്തം ഹോതി. ചരണവാ സോതി സോ ഇമായ ചരണേഹി പത്തബ്ബപത്തിയാ ചരണവാ ഹോതീതി. ഏത്താവതാ പഞ്ഹോ ബ്യാകതോ ഹോതി, സേസമസ്സ ഥുതിവചനം. യോ ഹി ചരണേഹി പത്തിപത്തോ, സോ കുസലോ ച ഹോതി ഛേകോ, സബ്ബദാ ച ആജാനാതി നിബ്ബാനധമ്മം, നിച്ചം നിബ്ബാനനിന്നചിത്തതായ സബ്ബത്ഥ ച ഖന്ധാദീസു ന സജ്ജതി. ദ്വീഹി ച വിമുത്തീഹി വിമുത്തചിത്തോ ഹോതി, പടിഘാ യസ്സ ന സന്തീതി.

൫൪൩. യസ്മാ പന കമ്മാദീനം പരിബ്ബാജനേന പരിബ്ബാജകോ നാമ ഹോതി, തസ്മാ തമത്ഥം ദസ്സേന്തോ ‘‘ദുക്ഖവേപക്ക’’ന്തി ഗാഥായ ചതുത്ഥപഞ്ഹം ബ്യാകാസി. തത്ഥ വിപാകോ ഏവ വേപക്കം, ദുക്ഖം വേപക്കമസ്സാതി ദുക്ഖവേപക്കം. പവത്തിദുക്ഖജനനതോ സബ്ബമ്പി തേധാതുകകമ്മം വുച്ചതി. ഉദ്ധന്തി അതീതം. അധോതി അനാഗതം. തിരിയം വാപി മജ്ഝേതി പച്ചുപ്പന്നം. തഞ്ഹി ന ഉദ്ധം ന അധോ, തിരിയം ഉഭിന്നഞ്ച അന്തരാ, തേന ‘‘മജ്ഝേ’’തി വുത്തം. പരിബ്ബാജയിത്വാതി നിക്ഖാമേത്വാ നിദ്ധമേത്വാ. പരിഞ്ഞചാരീതി പഞ്ഞായ പരിച്ഛിന്ദിത്വാ ചരന്തോ. അയം താവ അപുബ്ബപദവണ്ണനാ. അയം പന അധിപ്പായയോജനാ – യോ തിയദ്ധപരിയാപന്നമ്പി ദുക്ഖജനകം യദത്ഥി കിഞ്ചി കമ്മം, തം സബ്ബമ്പി അരിയമഗ്ഗേന തണ്ഹാവിജ്ജാസിനേഹേ സോസേന്തോ അപടിസന്ധിജനകഭാവകരണേന പരിബ്ബാജയിത്വാ തഥാ പരിബ്ബാജിതത്താ ഏവ ച തം കമ്മം പരിഞ്ഞായ ചരണതോ പരിഞ്ഞചാരീ. ന കേവലഞ്ച കമ്മമേവ, മായം മാനമഥോപി ലോഭകോധം ഇമേപി ധമ്മേ പഹാനപരിഞ്ഞായ പരിഞ്ഞചാരീ, പരിയന്തമകാസി നാമരൂപം, നാമരൂപസ്സ ച പരിയന്തമകാസി പരിബ്ബാജേസി ഇച്ചേവത്ഥോ. ഇമേസം കമ്മാദീനം പരിബ്ബാജനേന തം പരിബ്ബാജകമാഹു. പത്തിപത്തന്തി ഇദം പനസ്സ ഥുതിവചനം.

൫൪൪. ഏവം പഞ്ഹബ്യാകരണേന തുട്ഠസ്സ പന സഭിയസ്സ ‘‘യാനി ച തീണീ’’തിആദീസു അഭിത്ഥവനഗാഥാസു ഓസരണാനീതി ഓഗഹണാനി തിത്ഥാനി, ദിട്ഠിയോതി അത്ഥോ. താനി യസ്മാ സക്കായദിട്ഠിയാ സഹ ബ്രഹ്മജാലേ വുത്തദ്വാസട്ഠിദിട്ഠിഗതാനി ഗഹേത്വാ തേസട്ഠി ഹോന്തി, യസ്മാ ച താനി അഞ്ഞതിത്ഥിയസമണാനം പവാദഭൂതാനി സത്ഥാനി സിതാനി ഉപദിസിതബ്ബവസേന, ന ഉപ്പത്തിവസേന. ഉപ്പത്തിവസേന പന യദേതം ‘‘ഇത്ഥീ പുരിസോ’’തി സഞ്ഞക്ഖരം വോഹാരനാമം, യാ ചായം മിച്ഛാപരിവിതക്കാനുസ്സവാദിവസേന ‘‘ഏവരൂപേന അത്തനാ ഭവിതബ്ബ’’ന്തി ബാലാനം വിപരീതസഞ്ഞാ ഉപ്പജ്ജതി, തദുഭയനിസ്സിതാനി തേസം വസേന ഉപ്പജ്ജന്തി, ന അത്തപച്ചക്ഖാനി. താനി ച ഭഗവാ വിനേയ്യ വിനയിത്വാ ഓഘതമഗാ ഓഘതമം ഓഘന്ധകാരം അഗാ അതിക്കന്തോ. ‘‘ഓഘന്തമഗാ’’തിപി പാഠോ, ഓഘാനം അന്തം അഗാ, തസ്മാ ആഹ ‘‘യാനി ച തീണി…പേ… തമഗാ’’തി.

൫൪൫. തതോ പരം വട്ടദുക്ഖസ്സ അന്തം പാരഞ്ച നിബ്ബാനം തപ്പത്തിയാ ദുക്ഖാഭാവതോ തപ്പടിപക്ഖതോ ച തം സന്ധായാഹ, ‘‘അന്തഗൂസി പാരഗൂ ദുക്ഖസ്സാ’’തി. അഥ വാ പാരഗൂ ഭഗവാ നിബ്ബാനം ഗതത്താ, തം ആലപന്തോ ആഹ, ‘‘പാരഗൂ അന്തഗൂസി ദുക്ഖസ്സാ’’തി അയമേത്ഥ സമ്ബന്ധോ. സമ്മാ ച ബുദ്ധോ സാമഞ്ച ബുദ്ധോതി സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ. തം മഞ്ഞേതി തമേവ മഞ്ഞാമി, ന അഞ്ഞന്തി അച്ചാദരേന ഭണതി. ജുതിമാതി പരേസമ്പി അന്ധകാരവിധമനേന ജുതിസമ്പന്നോ. മുതിമാതി അപരപ്പച്ചയഞേയ്യഞാണസമത്ഥായ മുതിയാ പഞ്ഞായ സമ്പന്നോ. പഹൂതപഞ്ഞോതി അനന്തപഞ്ഞോ. ഇധ സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ഞാണമധിപ്പേതം. ദുക്ഖസ്സന്തകരാതി ആമന്തേന്തോ ആഹ. അതാരേസി മന്തി കങ്ഖാതോ മം താരേസി.

൫൪൬-൯. യം മേതിആദിഗാഥായ നമക്കാരകരണം ഭണതി. തത്ഥ കങ്ഖിത്തന്തി വീസതിപഞ്ഹനിസ്സിതം അത്ഥം സന്ധായാഹ. സോ ഹി തേന കങ്ഖിതോ അഹോസി. മോനപഥേസൂതി ഞാണപഥേസു. വിനളീകതാതി വിഗതനളാ കതാ, ഉച്ഛിന്നാതി വുത്തം ഹോതി. നാഗ നാഗസ്സാതി ഏകം ആമന്തനവചനം, ഏകസ്സ ‘‘ഭാസതോ അനുമോദന്തീ’’തി ഇമിനാ സമ്ബന്ധോ. ‘‘ധമ്മദേസന’’ന്തി പാഠസേസോ. സബ്ബേ ദേവാതി ആകാസട്ഠാ ച ഭൂമട്ഠാ ച. നാരദപബ്ബതാതി തേപി കിര ദ്വേ ദേവഗണാ പഞ്ഞവന്തോ, തേപി അനുമോദന്തീതി സബ്ബം പസാദേന ച നമക്കാരകരണം ഭണതി.

൫൫൦-൫൩. അനുമോദനാരഹം ബ്യാകരണസമ്പദം സുത്വാ ‘‘നമോ തേ’’തി അഞ്ജലിം പഗ്ഗഹേത്വാ ആഹ. പുരിസാജഞ്ഞാതി പുരിസേസു ജാതിസമ്പന്നം. പടിപുഗ്ഗലോതി പടിഭാഗോ പുഗ്ഗലോ തുവം ബുദ്ധോ ചതുസച്ചപടിവേധേന, സത്ഥാ അനുസാസനിയാ സത്ഥവാഹതായ ച, മാരാഭിഭൂ ചതുമാരാഭിഭവേന, മുനി ബുദ്ധമുനി. ഉപധീതി ഖന്ധകിലേസകാമഗുണാഭിസങ്ഖാരഭേദാ ചത്താരോ. വഗ്ഗൂതി അഭിരൂപം. പുഞ്ഞേ ചാതി ലോകിയേ ന ലിമ്പസി തേസം അകരണേന, പുബ്ബേ കതാനമ്പി വാ ആയതിം ഫലൂപഭോഗാഭാവേന. തംനിമിത്തേന വാ തണ്ഹാദിട്ഠിലേപേന. വന്ദതി സത്ഥുനോതി ഏവം ഭണന്തോ ഗോപ്ഫകേസു പരിഗ്ഗഹേത്വാ പഞ്ചപതിട്ഠിതം വന്ദി.

അഞ്ഞതിത്ഥിയപുബ്ബോതി അഞ്ഞതിത്ഥിയോ ഏവ. ആകങ്ഖതീതി ഇച്ഛതി. ആരദ്ധചിത്താതി അഭിരാധിതചിത്താ. അപിച മേത്ഥ പുഗ്ഗലവേമത്തതാ വിദിതാതി അപിച മയാ ഏത്ഥ അഞ്ഞതിത്ഥിയാനം പരിവാസേ പുഗ്ഗലനാനത്തം വിദിതം, ന സബ്ബേനേവ പരിവസിതബ്ബന്തി. കേന പന ന പരിവസിതബ്ബം? അഗ്ഗിയേഹി ജടിലേഹി, സാകിയേന ജാതിയാ, ലിങ്ഗം വിജഹിത്വാ ആഗതേന. അവിജഹിത്വാ ആഗതോപി ച യോ മഗ്ഗഫലപടിലാഭായ ഹേതുസമ്പന്നോ ഹോതി, താദിസോവ സഭിയോ പരിബ്ബാജകോ. തസ്മാ ഭഗവാ ‘‘തവ പന, സഭിയ, തിത്ഥിയവത്തപൂരണത്ഥായ പരിവാസകാരണം നത്ഥി, അത്ഥത്ഥികോ ത്വം ‘മഗ്ഗഫലപടിലാഭായ ഹേതുസമ്പന്നോ’തി വിദിതമേതം മയാ’’തി തസ്സ പബ്ബജ്ജം അനുജാനന്തോ ആഹ – ‘‘അപിച മേത്ഥ പുഗ്ഗലവേമത്തതാ വിദിതാ’’തി. സഭിയോ പന അത്തനോ ആദരം ദസ്സേന്തോ ആഹ ‘‘സചേ ഭന്തേ’’തി. തം സബ്ബം അഞ്ഞഞ്ച തഥാരൂപം ഉത്താനത്ഥത്താ പുബ്ബേ വുത്തനയത്താ ച ഇധ ന വണ്ണിതം, യതോ പുബ്ബേ വണ്ണിതാനുസാരേന വേദിതബ്ബന്തി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ സഭിയസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൭. സേലസുത്തവണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി സേലസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? അയമേവ യാസ്സ നിദാനേ വുത്താ. അത്ഥവണ്ണനാക്കമേപി ചസ്സ പുബ്ബസദിസം പുബ്ബേ വുത്തനയേനേവ വേദിതബ്ബം. യം പന അപുബ്ബം, തം ഉത്താനത്ഥാനി പദാനി പരിഹരന്താ വണ്ണയിസ്സാമ. അങ്ഗുത്തരാപേസൂതി അങ്ഗാ ഏവ സോ ജനപദോ, ഗങ്ഗായ പന യാ ഉത്തരേന ആപോ, താസം അവിദൂരത്താ ‘‘ഉത്തരാപോ’’തിപി വുച്ചതി. കതരഗങ്ഗായ ഉത്തരേന യാ ആപോതി? മഹാമഹീഗങ്ഗായ.

തത്രായം തസ്സാ നദിയാ ആവിഭാവത്ഥം ആദിതോ പഭുതി വണ്ണനാ – അയം കിര ജമ്ബുദീപോ ദസസഹസ്സയോജനപരിമാണോ. തത്ഥ ചതുസഹസ്സയോജനപരിമാണോ പദേസോ ഉദകേന അജ്ഝോത്ഥടോ ‘‘സമുദ്ദോ’’തി സങ്ഖം ഗതോ. തിസഹസ്സയോജനപമാണേ മനുസ്സാ വസന്തി. തിസഹസ്സയോജനപമാണേ ഹിമവാ പതിട്ഠിതോ ഉബ്ബേധേന പഞ്ചയോജനസതികോ ചതുരാസീതിസഹസ്സകൂടേഹി പടിമണ്ഡിതോ സമന്തതോ സന്ദമാനപഞ്ചസതനദീവിചിത്തോ. യത്ഥ ആയാമവിത്ഥാരേന ഗമ്ഭീരതായ ച പഞ്ഞാസപഞ്ഞാസയോജനാ ദിയഡ്ഢയോജനസതപരിമണ്ഡലാ പൂരളാസസുത്തവണ്ണനായം വുത്താ അനോതത്താദയോ സത്ത മഹാസരാ പതിട്ഠിതാ.

തേസു അനോതത്തോ സുദസ്സനകൂടം, ചിത്രകൂടം, കാളകൂടം, ഗന്ധമാദനകൂടം, കേലാസകൂടന്തി ഇമേഹി പഞ്ചഹി പബ്ബതേഹി പരിക്ഖിത്തോ. തത്ഥ സുദസ്സനകൂടം സുവണ്ണമയം ദ്വിയോജനസതുബ്ബേധം അന്തോവങ്കം കാകമുഖസണ്ഠാനം തമേവ സരം പടിച്ഛാദേത്വാ ഠിതം, ചിത്രകൂടം സബ്ബരതനമയം, കാളകൂടം അഞ്ജനമയം, ഗന്ധമാദനകൂടം സാനുമയം അബ്ഭന്തരേ മുഗ്ഗവണ്ണം നാനപ്പകാരഓസധസഞ്ഛന്നം കാളപക്ഖുപോസഥദിവസേ ആദിത്തമിവ അങ്ഗാരം ജലന്തം തിട്ഠതി, കേലാസകൂടം രജതമയം. സബ്ബാനി സുദസ്സനേന സമാനുബ്ബേധസണ്ഠാനാനി തമേവ സരം പടിച്ഛാദേത്വാ ഠിതാനി. സബ്ബാനി ദേവാനുഭാവേന നാഗാനുഭാവേന ച വസ്സന്തി, നദിയോ ച തേസു സന്ദന്തി. തം സബ്ബമ്പി ഉദകം അനോതത്തമേവ പവിസതി. ചന്ദിമസൂരിയാ ദക്ഖിണേന വാ ഉത്തരേന വാ ഗച്ഛന്താ പബ്ബതന്തരേന തം ഓഭാസേന്തി, ഉജും ഗച്ഛന്താ ന ഓഭാസേന്തി. തേനേവസ്സ ‘‘അനോതത്ത’’ന്തി സങ്ഖാ ഉദപാദി.

തത്ഥ മനോഹരസിലാതലാനി നിമ്മച്ഛകച്ഛപാനി ഫലികസദിസനിമ്മലൂദകാനി നഹാനതിത്ഥാനി സുപ്പടിയത്താനി ഹോന്തി, യേസു ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധഖീണാസവാ ഇസിഗണാ ച ന്ഹായന്തി, ദേവയക്ഖാദയോ ച ഉയ്യാനകീളികം കീളന്തി.

ചതൂസു ചസ്സ പസ്സേസു സീഹമുഖം, ഹത്ഥിമുഖം, അസ്സമുഖം, ഉസഭമുഖന്തി ചത്താരി മുഖാനി ഹോന്തി, യേഹി ചതസ്സോ നദിയോ സന്ദന്തി. സീഹമുഖേന നിക്ഖന്തനദീതീരേ സീഹാ ബഹുതരാ ഹോന്തി, ഹത്ഥിമുഖാദീഹി ഹത്ഥിഅസ്സഉസഭാ. പുരത്ഥിമദിസതോ നിക്ഖന്തനദീ അനോതത്തം തിക്ഖത്തും പദക്ഖിണം കത്വാ ഇതരാ തിസ്സോ നദിയോ അനുപഗമ്മ പാചീനഹിമവന്തേനേവ അമനുസ്സപഥം ഗന്ത്വാ മഹാസമുദ്ദം പവിസതി. പച്ഛിമദിസതോ ച ഉത്തരദിസതോ ച നിക്ഖന്തനദിയോപി തഥേവ പദക്ഖിണം കത്വാ പച്ഛിമഹിമവന്തേനേവ ഉത്തരഹിമവന്തേനേവ ച അമനുസ്സപഥം ഗന്ത്വാ മഹാസമുദ്ദം പവിസന്തി. ദക്ഖിണദിസതോ നിക്ഖന്തനദീ പന തം തിക്ഖത്തും പദക്ഖിണം കത്വാ ദക്ഖിണേന ഉജുകം പാസാണപിട്ഠേനേവ സട്ഠിയോജനാനി ഗന്ത്വാ പബ്ബതം പഹരിത്വാ വുട്ഠായ പരിണാഹേന തിഗാവുതപമാണാ ഉദകധാരാ ഹുത്വാ ആകാസേന സട്ഠി യോജനാനി ഗന്ത്വാ തിയഗ്ഗളേ നാമ പാസാണേ പതിതാ, പാസാണോ ഉദകധാരാവേഗേന ഭിന്നോ. തത്ര പഞ്ഞാസയോജനപമാണാ തിയഗ്ഗളാ നാമ പോക്ഖരണീ ജാതാ. പോക്ഖരണിയാ കൂലം ഭിന്ദിത്വാ പാസാണം പവിസിയ സട്ഠി യോജനാനി ഗതാ. തതോ ഘനപഥവിം ഭിന്ദിത്വാ ഉമങ്ഗേന സട്ഠി യോജനാനി ഗന്ത്വാ വിഞ്ഝം നാമ തിരച്ഛാനപബ്ബതം പഹരിത്വാ ഹത്ഥതലേ പഞ്ചങ്ഗുലിസദിസാ പഞ്ചധാരാ ഹുത്വാ പവത്തതി. സാ തിക്ഖത്തും അനോതത്തം പദക്ഖിണം കത്വാ ഗതട്ഠാനേ ‘‘ആവട്ടഗങ്ഗാ’’തി വുച്ചതി. ഉജുകം പാസാണപിട്ഠേന സട്ഠി യോജനാനി ഗതട്ഠാനേ ‘‘കണ്ഹഗങ്ഗാ’’തി വുച്ചതി. ആകാസേന സട്ഠി യോജനാനി ഗതട്ഠാനേ ‘‘ആകാസഗങ്ഗാ’’തി വുച്ചതി. തിയഗ്ഗളപാസാണേ പഞ്ഞാസയോജനോകാസേ ‘‘തിയഗ്ഗളപോക്ഖരണീ’’തി വുച്ചതി. കൂലം ഭിന്ദിത്വാ പാസാണം പവിസിയ സട്ഠി യോജനാനി ഗതട്ഠാനേ ‘‘ബഹലഗങ്ഗാ’’തി വുച്ചതി. പഥവിം ഭിന്ദിത്വാ ഉമങ്ഗേന സട്ഠി യോജനാനി ഗതട്ഠാനേ ‘‘ഉമങ്ഗഗങ്ഗാ’’തി വുച്ചതി. വിഞ്ഝം നാമ തിരച്ഛാനപബ്ബതം പഹരിത്വാ പഞ്ചധാരാ ഹുത്വാ പവത്തട്ഠാനേ ‘‘ഗങ്ഗാ, യമുനാ, അചിരവതീ, സരഭൂ, മഹീ’’തി പഞ്ചധാ വുച്ചതി. ഏവമേതാ പഞ്ച മഹാഗങ്ഗാ ഹിമവതാ സമ്ഭവന്തി. താസു യാ അയം പഞ്ചമീ മഹീ നാമ, സാ ഇധ ‘‘മഹാമഹീഗങ്ഗാ’’തി അധിപ്പേതാ. തസ്സാ ഗങ്ഗായ ഉത്തരേന യാ ആപോ, താസം അവിദൂരത്താ സോ ജനപദോ ‘‘അങ്ഗുത്തരാപോ’’തി വേദിതബ്ബോ. തസ്മിം ജനപദേ അങ്ഗുത്തരാപേസു.

ചാരികം ചരമാനോതി അദ്ധാനഗമനം കുരുമാനോ. തത്ഥ ഭഗവതോ ദുവിധാ ചാരികാ തുരിതചാരികാ, അതുരിതചാരികാ ച. തത്ഥ ദൂരേപി ഭബ്ബപുഗ്ഗലേ ദിസ്വാ സഹസാ ഗമനം തുരിതചാരികാ. സാ മഹാകസ്സപപച്ചുഗ്ഗമനാദീസു ദട്ഠബ്ബാ. തം പച്ചുഗ്ഗച്ഛന്തോ ഹി ഭഗവാ മുഹുത്തേനേവ തിഗാവുതം അഗമാസി, ആളവകദമനത്ഥം തിംസയോജനം, തഥാ അങ്ഗുലിമാലസ്സത്ഥായ. പുക്കുസാതിസ്സ പന പഞ്ചത്താലീസയോജനം, മഹാകപ്പിനസ്സ വീസയോജനസതം, ധനിയസ്സത്ഥായ സത്തയോജനസതം അദ്ധാനം അഗമാസി. അയം തുരിതചാരികാ നാമ. ഗാമനിഗമനഗരപടിപാടിയാ പന പിണ്ഡപാതചരിയാദീഹി ലോകം അനുഗ്ഗണ്ഹന്തസ്സ ഗമനം അതുരിതചാരികാ നാമ. അയം ഇധ അധിപ്പേതാ. ഏവം ചാരികം ചരമാനോ. മഹതാതി സങ്ഖ്യാമഹതാ ഗുണമഹതാ ച. ഭിക്ഖുസങ്ഘേനാതി സമണഗണേന. അഡ്ഢതേളസേഹീതി അഡ്ഢേന തേളസഹി, ദ്വാദസഹി സതേഹി പഞ്ഞാസായ ച ഭിക്ഖൂഹി സദ്ധിന്തി വുത്തം ഹോതി. യേന…പേ… തദവസരീതി ആപണബഹുലതായ സോ നിഗമോ ‘‘ആപണോ’’ ത്വേവ നാമം ലഭി. തസ്മിം കിര വീസതിആപണമുഖസഹസ്സാനി വിഭത്താനി അഹേസും. യേന ദിസാഭാഗേന മഗ്ഗേന വാ സോ അങ്ഗുത്തരാപാനം രട്ഠസ്സ നിഗമോ ഓസരിതബ്ബോ, തേന അവസരി തദവസരി അഗമാസി, തം നിഗമം അനുപാപുണീതി വുത്തം ഹോതി.

കേണിയോ ജടിലോതി കേണിയോതി നാമേന, ജടിലോതി താപസോ. സോ കിര ബ്രാഹ്മണമഹാസാലോ, ധനരക്ഖണത്ഥായ പന താപസപബ്ബജ്ജം സമാദായ രഞ്ഞോ പണ്ണാകാരം ദത്വാ ഭൂമിഭാഗം ഗഹേത്വാ തത്ഥ അസ്സമം കാരേത്വാ വസതി കുലസഹസ്സസ്സ നിസ്സയോ ഹുത്വാ. അസ്സമേപി ചസ്സ ഏകോ താലരുക്ഖോ ദിവസേ ദിവസേ ഏകം സുവണ്ണഫലം മുഞ്ചതീതി വദന്തി. സോ ദിവാ കാസായാനി ധാരേതി ജടാ ച ബന്ധതി, രത്തിം യഥാസുഖം പഞ്ചഹി കാമഗുണേഹി സമപ്പിതോ സമങ്ഗീഭൂതോ പരിചാരേതി. സക്യപുത്തോതി ഉച്ചാകുലപരിദീപനം. സക്യകുലാ പബ്ബജിതോതി സദ്ധായ പബ്ബജിതഭാവപരിദീപനം, കേനചി പാരിജുഞ്ഞേന അനഭിഭൂതോ അപരിക്ഖീണംയേവ തം കുലം പഹായ സദ്ധായ പബ്ബജിതോതി വുത്തം ഹോതി. തം ഖോ പനാതി ഇത്ഥമ്ഭൂതാഖ്യാനത്ഥേ ഉപയോഗവചനം, തസ്സ ഖോ പന ഭോതോ ഗോതമസ്സാതി അത്ഥോ. കല്യാണോതി കല്യാണഗുണസമന്നാഗതോ, സേട്ഠോതി വുത്തം ഹോതി. കിത്തിസദ്ദോതി കിത്തിയേവ ഥുതിഘോസോ വാ.

ഇതിപി സോ ഭഗവാതി ആദിമ്ഹി പന അയം താവ യോജനാ – സോ ഭഗവാ ഇതിപി അരഹം, ഇതിപി സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ…പേ… ഇതിപി ഭഗവാതി, ഇമിനാ ച ഇമിനാ ച കാരണേനാതി വുത്തം ഹോതി. തത്ഥ ആരകത്താ, അരീനം അരാനഞ്ച ഹതത്താ പച്ചയാദീനം അരഹത്താ, പാപകരണേ രഹാഭാവാതി ഇമേഹി താവ കാരണേഹി സോ ഭഗവാ അരഹന്തി വേദിതബ്ബോ. ആരകാ ഹി സോ സബ്ബകിലേസേഹി മഗ്ഗേന സവാസനാനം കിലേസാനം വിദ്ധംസിതത്താതി ആരകത്താ അരഹം. തേ ചാനേന കിലേസാരയോ മഗ്ഗേന ഹതാതി അരീനം ഹതത്താപി അരഹം. യഞ്ചേതം അവിജ്ജാഭവതണ്ഹാമയനാഭി, പുഞ്ഞാദിഅഭിസങ്ഖാരാനം ജരാമരണനേമി, ആസവസമുദയമയേന അക്ഖേന വിജ്ഝിത്വാ തിഭവരഥേ സമായോജിതം അനാദികാലപവത്തം സംസാരചക്കം. തസ്സാനേന ബോധിമണ്ഡേ വീരിയപാദേഹി സീലപഥവിയം പതിട്ഠായ സദ്ധാഹത്ഥേന കമ്മക്ഖയകരഞാണഫരസും ഗഹേത്വാ സബ്ബേ അരാ ഹതാതി അരാനം ഹതത്താതിപി അരഹം. അഗ്ഗദക്ഖിണേയ്യത്താ ച ചീവരാദിപച്ചയേ സക്കാരഗരുകാരാദീനി ച അരഹതീതി പച്ചയാദീനം അരഹത്താപി അരഹം. യഥാ ച ലോകേ കേചി പണ്ഡിതമാനിനോ ബാലാ അസിലോകഭയേന രഹോ പാപം കരോന്തി, ഏവം നായം കദാചി കരോതീതി പാപകരണേ രഹാഭാവതോപി അരഹം. ഹോതി ചേത്ഥ –

‘‘ആരകത്താ ഹതത്താ ച, കിലേസാരീന സോ മുനി;

ഹതസംസാരചക്കാരോ, പച്ചയാദീന ചാരഹോ;

ന രഹോ കരോതി പാപാനി, അരഹം തേന പവുച്ചതീ’’തി.

സമ്മാ സാമഞ്ച സച്ചാനം ബുദ്ധത്താ സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ. അതിസയവിസുദ്ധാഹി വിജ്ജാഹി അബ്ഭുത്തമേന ചരണേന ച സമന്നാഗതത്താ വിജ്ജാചരണസമ്പന്നോ. സോഭനഗമനത്താ സുന്ദരം ഠാനം ഗതത്താ സുട്ഠു ഗതത്താ സമ്മാ ഗദത്താ ച സുഗതോ. സബ്ബഥാപി വിദിതലോകത്താ ലോകവിദൂ. സോ ഹി ഭഗവാ സഭാവതോ സമുദയതോ നിരോധതോ നിരോധൂപായതോതി സബ്ബഥാ ഖന്ധായതനാദിഭേദം സങ്ഖാരലോകം അവേദി, ‘‘ഏകോ ലോകോ സബ്ബേ സത്താ ആഹാരട്ഠിതികാ. ദ്വേ ലോകാ നാമഞ്ച രൂപഞ്ച. തയോ ലോകാ തിസ്സോ വേദനാ. ചത്താരോ ലോകാ ചത്താരോ ആഹാരാ. പഞ്ച ലോകാ പഞ്ചുപാദാനക്ഖന്ധാ. ഛ ലോകാ ഛ അജ്ഝത്തികാനി ആയതനാനി. സത്ത ലോകാ സത്ത വിഞ്ഞാണട്ഠിതിയോ. അട്ഠ ലോകാ അട്ഠ ലോകധമ്മാ. നവ ലോകാ നവ സത്താവാസാ. ദസ ലോകാ ദസായതനാനി. ദ്വാദസ ലോകാ ദ്വാദസായതനാനി. അട്ഠാരസ ലോകാ അട്ഠാരസ ധാതുയോ’’തി (പടി. മ. ൧.൧൧൨) ഏവം സബ്ബഥാ സങ്ഖാരലോകം അവേദി. സത്താനം ആസയം ജാനാതി, അനുസയം ജാനാതി, ചരിതം ജാനാതി, അധിമുത്തിം ജാനാതി, അപ്പരജക്ഖേ മഹാരജക്ഖേ തിക്ഖിന്ദ്രിയേ മുദിന്ദ്രിയേ സ്വാകാരേ ദ്വാകാരേ സുവിഞ്ഞാപയേ ദുവിഞ്ഞാപയേ ഭബ്ബേ അഭബ്ബേ സത്തേ ജാനാതീതി സബ്ബഥാ സത്തലോകം അവേദി. തഥാ ഏകം ചക്കവാളം ആയാമതോ വിത്ഥാരതോ ച യോജനാനം ദ്വാദസ സതസഹസ്സാനി തീണി സഹസ്സാനി അഡ്ഢപഞ്ചമാനി ച സതാനി, പരിക്ഖേപതോ ഛത്തിംസ സതസഹസ്സാനി ദസ സഹസ്സാനി അഡ്ഢുഡ്ഢാനി ച സതാനി.

തത്ഥ –

ദുവേ സതസഹസ്സാനി, ചത്താരി നഹുതാനി ച;

ഏത്തകം ബഹലത്തേന, സങ്ഖാതായം വസുന്ധരാ.

ചത്താരി സതസഹസ്സാനി, അട്ഠേവ നഹുതാനി ച;

ഏത്തകം ബഹലത്തേന, ജലം വാതേ പതിട്ഠിതം.

നവ സതസഹസ്സാനി, മാലുതോ നഭമുഗ്ഗതോ;

സട്ഠി ചേവ സഹസ്സാനി, ഏസാ ലോകസ്സ സണ്ഠിതി’’.

ഏവം സണ്ഠിതേ ചേത്ഥ യോജനാനം –

ചതുരാസീതി സഹസ്സാനി, അജ്ഝോഗാള്ഹോ മഹണ്ണവേ;

അച്ചുഗ്ഗതോ താവദേവ, സിനേരു പബ്ബതുത്തമോ.

തതോ ഉപഡ്ഢുപഡ്ഢേന, പമാണേന യഥാക്കമം;

അജ്ഝോഗാള്ഹുഗ്ഗതാ ദിബ്ബാ, നാനാരതനചിത്തിതാ.

യുഗന്ധരോ ഈസധരോ, കരവീകോ സുദസ്സനോ;

നേമിന്ധരോ വിനതകോ, അസ്സകണ്ണോ ഗിരി ബ്രഹാ.

ഏതേ സത്ത മഹാസേലാ, സിനേരുസ്സ സമന്തതോ;

മഹാരാജാനമാവാസാ, ദേവയക്ഖനിസേവിതാ.

യോജനാനം സതാനുച്ചോ, ഹിമവാ പഞ്ച പബ്ബതോ;

യോജനാനം സഹസ്സാനി, തീണി ആയതവിത്ഥതോ.

ചതുരാസീതിസഹസ്സേഹി, കൂടേഹി പടിമണ്ഡിതോ;

തിപഞ്ചയോജനക്ഖന്ധ-പരിക്ഖേപാ നഗവ്ഹയാ.

പഞ്ഞാസയോജനക്ഖന്ധ-സാഖായാമാ സമന്തതോ;

സത്തയോജനവിത്ഥിണ്ണാ, താവദേവ ച ഉഗ്ഗതാ.

ജമ്ബൂ യസ്സാനുഭാവേന, ജമ്ബുദീപോ പകാസിതോ;

ദ്വേ അസീതിസഹസ്സാനി, അജ്ഝോഗാള്ഹോ മഹണ്ണവേ.

അച്ചുഗ്ഗതോ താവദേവ, ചക്കവാളസിലുച്ചയോ;

പരിക്ഖിപിത്വാ തം സബ്ബം, ചക്കവാളമയം ഠിതോ’’.

തത്ഥ ചന്ദമണ്ഡലം ഏകൂനപഞ്ഞാസയോജനം, സൂരിയമണ്ഡലം പഞ്ഞാസയോജനം, താവതിംസഭവനം ദസസഹസ്സയോജനം, തഥാ അസുരഭവനം അവീചിമഹാനിരയോ ജമ്ബുദീപോ ച. അപരഗോയാനം സത്തസഹസ്സയോജനം, തഥാ പുബ്ബവിദേഹോ, ഉത്തരകുരു അട്ഠസഹസ്സയോജനോ. ഏകമേകോ ചേത്ഥ മഹാദീപോ പഞ്ചസതപഞ്ചസതപരിത്തദീപപരിവാരോ. തം സബ്ബമ്പി ഏകം ചക്കവാളം ഏകാ ലോകധാതു. ചക്കവാളന്തരേസു ലോകന്തരികനിരയാ. ഏവം അനന്താനി ചക്കവാളാനി അനന്താ ലോകധാതുയോ, അനന്തേന ബുദ്ധഞാണേന അഞ്ഞാസീതി സബ്ബഥാ ഓകാസലോകം അവേദി. ഏവം സോ ഭഗവാ സബ്ബഥാ. വിദിതലോകത്താ ലോകവിദൂതി വേദിതബ്ബോ.

അത്തനോ പന ഗുണേഹി വിസിട്ഠതരസ്സ കസ്സചി അഭാവാ അനുത്തരോ. വിചിത്തേഹി വിനയനൂപായേഹി പുരിസദമ്മേ സാരേതീതി പുരിസദമ്മസാരഥി. ദിട്ഠധമ്മികസമ്പരായികപരമത്ഥേഹി യഥാരഹം അനുസാസതി നിത്ഥാരേതി ചാതി സത്ഥാ. ദേവമനുസ്സഗ്ഗഹണം ഉക്കട്ഠപരിച്ഛേദവസേന ഭബ്ബപുഗ്ഗലപരിഗ്ഗഹവസേന ച കതം, നാഗാദികേപി പന ഏസ ലോകിയത്ഥേന അനുസാസതി. യദത്ഥി നേയ്യം നാമ, സബ്ബസ്സ ബുദ്ധത്താ വിമോക്ഖന്തികഞാണവസേന ബുദ്ധോ. യതോ പന സോ –

‘‘ഭഗ്യവാ ഭഗ്ഗവാ യുത്തോ, ഭഗേഹി ച വിഭത്തവാ;

ഭത്തവാ വന്തഗമനോ, ഭവേസു ഭഗവാ തതോ’’തി.

അയമേത്ഥ സങ്ഖേപോ, വിത്ഥാരതോ പനേതാനി പദാനി വിസുദ്ധിമഗ്ഗേ (വിസുദ്ധി. ൧.൧൨൪-൧൨൫) വുത്താനി.

സോ ഇമം ലോകന്തി സോ ഭഗവാ ഇമം ലോകം. ഇദാനി വത്തബ്ബം നിദസ്സേതി. സദേവകന്തിആദീനി കസിഭാരദ്വാജആളവകസുത്തേസു വുത്തനയാനേവ. സയന്തി സാമം അപരനേയ്യോ ഹുത്വാ. അഭിഞ്ഞാതി അഭിഞ്ഞായ. സച്ഛികത്വാതി പച്ചക്ഖം കത്വാ. പവേദേതീതി ബോധേതി ഞാപേതി പകാസേതി. സോ ധമ്മം ദേസേതി…പേ… പരിയോസാനകല്യാണന്തി സോ ഭഗവാ സത്തേസു കാരുഞ്ഞതം പടിച്ച അനുത്തരം വിവേകസുഖം ഹിത്വാപി ധമ്മം ദേസേതി. തഞ്ച ഖോ അപ്പം വാ ബഹും വാ ദേസേന്തോ ആദികല്യാണാദിപ്പകാരമേവ ദേസേതി. കഥം? ഏകഗാഥാപി ഹി സമന്തഭദ്ദകത്താ ധമ്മസ്സ പഠമപാദേന ആദികല്യാണാ, ദുതിയതതിയപാദേഹി മജ്ഝേകല്യാണാ, പച്ഛിമപാദേന പരിയോസാനകല്യാണാ. ഏകാനുസന്ധികം സുത്തം നിദാനേന ആദികല്യാണം, നിഗമനേന പരിയോസാനകല്യാണം, സേസേന മജ്ഝേകല്യാണം. നാനാനുസന്ധികം പഠമാനുസന്ധിനാ ആദികല്യാണം, പച്ഛിമേന പരിയോസാനകല്യാണം, സേസേഹി മജ്ഝേകല്യാണം. സകലോപി സാസനധമ്മോ അത്തനോ അത്ഥഭൂതേന സീലേന ആദികല്യാണോ, സമഥവിപസ്സനാമഗ്ഗഫലേഹി മജ്ഝേകല്യാണോ, നിബ്ബാനേന പരിയോസാനകല്യാണോ. സീലസമാധീഹി വാ ആദികല്യാണോ, വിപസ്സനാമഗ്ഗേഹി മജ്ഝേകല്യാണോ, ഫലനിബ്ബാനേഹി പരിയോസാനകല്യാണോ. ബുദ്ധസുബോധിതായ വാ ആദികല്യാണോ, ധമ്മസുധമ്മതായ മജ്ഝേകല്യാണോ, സങ്ഘസുപ്പടിപത്തിയാ പരിയോസാനകല്യാണോ. തം സുത്വാ തഥത്തായ പടിപന്നേന അധിഗന്തബ്ബായ അഭിസമ്ബോധിയാ വാ ആദികല്യാണോ, പച്ചേകബോധിയാ മജ്ഝേകല്യാണോ, സാവകബോധിയാ പരിയോസാനകല്യാണോ. സുയ്യമാനോ ചേസ നീവരണാദിവിക്ഖമ്ഭനതോ സവനേനപി കല്യാണമേവ ആവഹതീതി ആദികല്യാണോ, പടിപജ്ജമാനോ സമഥവിപസ്സനാസുഖാവഹനതോ പടിപത്തിയാപി കല്യാണമേവ ആവഹതീതി മജ്ഝേകല്യാണോ, തഥാ പടിപന്നോ ച പടിപത്തിഫലേ നിട്ഠിതേ താദിഭാവാവഹനതോ പടിപത്തിഫലേനപി കല്യാണമേവ ആവഹതീതി പരിയോസാനകല്യാണോ. നാഥപ്പഭവത്താ ച പഭവസുദ്ധിയാ ആദികല്യാണോ, അത്ഥസുദ്ധിയാ മജ്ഝേകല്യാണോ, കിച്ചസുദ്ധിയാ പരിയോസാനകല്യാണോ. യതോ അപ്പം വാ ബഹും വാ ദേസേന്തോ ആദികല്യാണാദിപ്പകാരമേവ ദേസേതീതി വേദിതബ്ബോ.

സാത്ഥം സബ്യഞ്ജനന്തി ഏവമാദീസു പന യസ്മാ ഇമം ധമ്മം ദേസേന്തോ സാസനബ്രഹ്മചരിയം മഗ്ഗബ്രഹ്മചരിയഞ്ച പകാസേതി, നാനാനയേഹി ദീപേതി, തഞ്ച യഥാസമ്ഭവം അത്ഥസമ്പത്തിയാ സാത്ഥം, ബ്യഞ്ജനസമ്പത്തിയാ സബ്യഞ്ജനം. സങ്കാസനപകാസനവിവരണവിഭജനഉത്താനീകരണപഞ്ഞത്തിഅത്ഥപദസമായോഗതോ സാത്ഥം, അക്ഖരപദബ്യഞ്ജനാകാരനിരുത്തിനിദ്ദേസസമ്പത്തിയാ സബ്യഞ്ജനം. അത്ഥഗമ്ഭീരതാപടിവേധഗമ്ഭീരതാഹി സാത്ഥം, ധമ്മഗമ്ഭീരതാദേസനാഗമ്ഭീരതാഹി സബ്യഞ്ജനം. അത്ഥപടിഭാനപടിസമ്ഭിദാവിസയതോ സാത്ഥം, ധമ്മനിരുത്തിപടിസമ്ഭിദാവിസയതോ സബ്യഞ്ജനം. പണ്ഡിതവേദനീയതോ സരിക്ഖകജനപ്പസാദകന്തി സാത്ഥം, സദ്ധേയ്യതോ ലോകിയജനപ്പസാദകന്തി സബ്യഞ്ജനം. ഗമ്ഭീരാധിപ്പായതോ സാത്ഥം, ഉത്താനപദതോ സബ്യഞ്ജനം. ഉപനേതബ്ബസ്സാഭാവതോ സകലപരിപുണ്ണഭാവേന കേവലപരിപുണ്ണം, അപനേതബ്ബസ്സ അഭാവതോ നിദ്ദോസഭാവേന പരിസുദ്ധം. സിക്ഖത്തയപരിഗ്ഗഹിതത്താ ബ്രഹ്മഭൂതേഹി സേട്ഠേഹി ചരിതബ്ബതോ തേസഞ്ച ചരിയഭാവതോ ബ്രഹ്മചരിയം. തസ്മാ ‘‘സാത്ഥം സബ്യഞ്ജനം…പേ… ബ്രഹ്മചരിയം പകാസേതീ’’തി വുച്ചതി.

അപിച യസ്മാ സനിദാനം സഉപ്പത്തികഞ്ച ദേസേന്തോ ആദികല്യാണം ദേസേതി, വിനേയ്യാനം അനുരൂപതോ അത്ഥസ്സ അവിപരീതതായ ഹേതുദാഹരണയോഗതോ ച മജ്ഝേകല്യാണം, സോതൂനം സദ്ധാപടിലാഭേന നിഗമനേന ച പരിയോസാനകല്യാണം. ഏവം ദേസേന്തോ ച ബ്രഹ്മചരിയം പകാസേതി. തഞ്ച പടിപത്തിയാ അധിഗമബ്യത്തിതോ സാത്ഥം, പരിയത്തിയാ ആഗമബ്യത്തിതോ സബ്യഞ്ജനം, സീലാദിപഞ്ചധമ്മക്ഖന്ധയുത്തതോ കേവലപരിപുണ്ണം, നിരുപക്കിലേസതോ നിത്ഥരണത്ഥായ പവത്തിതോ ലോകാമിസനിരപേക്ഖതോ ച പരിസുദ്ധം, സേട്ഠട്ഠേന ബ്രഹ്മഭൂതാനം ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധസാവകാനം ചരിയതോ ബ്രഹ്മചരിയന്തി വുച്ചതി, തസ്മാപി ‘‘സോ ധമ്മം ദേസേതി…പേ… ബ്രഹ്മചരിയം പകാസേതീ’’തി വുച്ചതി.

സാധു ഖോ പനാതി സുന്ദരം ഖോ പന, അത്ഥാവഹം സുഖാവഹന്തി വുത്തം ഹോതി. ധമ്മിയാ കഥായാതി പാനകാനിസംസപടിസംയുത്തായ. അയഞ്ഹി കേണിയോ സായന്ഹസമയേ ഭഗവതോ ആഗമനം അസ്സോസി. ‘‘തുച്ഛഹത്ഥോ ഭഗവന്തം ദസ്സനായ ഗന്തും ലജ്ജമാനോ വികാലഭോജനാ വിരതാനമ്പി പാനകം കപ്പതീ’’തി ചിന്തേത്വാ പഞ്ചഹി കാജസതേഹി സുസങ്ഖതം ബദരപാനം ഗാഹാപേത്വാ അഗമാസി. യഥാഹ ഭേസജ്ജക്ഖന്ധകേ ‘‘അഥ ഖോ കേണിയസ്സ ജടിലസ്സ ഏതദഹോസി, കിം നു ഖോ അഹം സമണസ്സ ഗോതമസ്സ ഹരാപേയ്യ’’ന്തി (മഹാവ. ൩൦൦) സബ്ബം വേദിതബ്ബം. തതോ നം ഭഗവാ യഥാ സേക്ഖസുത്തേ (മ. നി. ൨.൨൨ ആദയോ) സാകിയേ ആവസഥാനിസംസപടിസംയുത്തായ കഥായ, ഗോസിങ്ഗസാലവനേ (മ. നി. ൧.൩൨൫ ആദയോ) തയോ കുലപുത്തേ സാമഗ്ഗിരസാനിസംസപടിസംയുത്തായ, രഥവിനീതേ (മ. നി. ൧.൨൫൨ ആദയോ) ജാതിഭൂമകേ ഭിക്ഖൂ ദസകഥാവത്ഥുപടിസംയുത്തായ, ഏവം തങ്ഖണാനുരൂപായ പാനകാനിസംസപടിസംയുത്തായ കഥായ പാനകദാനാനിസംസം സന്ദസ്സേസി, തഥാരൂപാനം പുഞ്ഞാനം പുനപി കത്തബ്ബതായ നിയോജേന്തോ സമാദപേസി, അബ്ഭുസ്സാഹം ജനേന്തോ സമുത്തേജേസി, സന്ദിട്ഠികസമ്പരായികേന ഫലവിസേസേന പഹംസേന്തോ സമ്പഹംസേസി. തേനാഹ ‘‘ധമ്മിയാ കഥായ…പേ… സമ്പഹംസേസീ’’തി. സോ ഭിയ്യോസോമത്തായ ഭഗവതി പസന്നോ ഭഗവന്തം നിമന്തേസി, ഭഗവാ ചസ്സ തിക്ഖത്തും പടിക്ഖിപിത്വാ അധിവാസേസി. തേനാഹ ‘‘അഥ ഖോ കേണിയോ ജടിലോ…പേ… അധിവാസേസി ഭഗവാ തുണ്ഹീഭാവേനാ’’തി.

കിമത്ഥം പന പടിക്ഖിപി ഭഗവാതി? പുനപ്പുനം യാചനായ ചസ്സ പുഞ്ഞവുഡ്ഢി ഭവിസ്സതി, ബഹുതരഞ്ച പടിയാദേസ്സതി, തതോ അഡ്ഢതേലസാനം ഭിക്ഖുസതാനം പടിയത്തം അഡ്ഢസോളസന്നം പാപുണിസ്സതീതി. കുതോ അപരാനി തീണി സതാനീതി ചേ? അപ്പടിയത്തേയേവ ഹി ഭത്തേ സേലോ ബ്രാഹ്മണോ തീഹി മാണവകസതേഹി സദ്ധിം പബ്ബജിസ്സതി, തം ദിസ്വാ ഭഗവാ ഏവമാഹാതി. മിത്താമച്ചേതി മിത്തേ ച കമ്മകരേ ച. ഞാതിസാലോഹിതേതി സമാനലോഹിതേ ഏകയോനിസമ്ബന്ധേ പുത്തധീതാദയോ അവസേസബന്ധവേ ച. യേനാതി യസ്മാ. മേതി മയ്ഹം. കായവേയ്യാവടികന്തി കായേന വേയ്യാവച്ചം. മണ്ഡലമാളം പടിയാദേതീതി സേതവിതാനമണ്ഡപം കരോതി.

തിണ്ണം വേദാനന്തി ഇരുബ്ബേദയജുബ്ബേദസാമവേദാനം. സഹ നിഘണ്ഡുനാ ച കേടുഭേന ച സനിഘണ്ഡുകേടുഭാനം. നിഘണ്ഡൂതി നാമനിഘണ്ഡുരുക്ഖാദീനം വേവചനപ്പകാസകം സത്ഥം. കേടുഭന്തി കിരിയാകപ്പവികപ്പോ കവീനം ഉപകാരായ സത്ഥം. സഹ അക്ഖരപ്പഭേദേന സാക്ഖരപ്പഭേദാനം. അക്ഖരപ്പഭേദോതി സിക്ഖാ ച നിരുത്തി ച. ഇതിഹാസപഞ്ചമാനന്തി അഥബ്ബനവേദം ചതുത്ഥം കത്വാ ‘‘ഇതിഹ ആസ ഇതിഹ ആസാ’’തി ഈദിസവചനപടിസംയുത്തോ പുരാണകഥാസങ്ഖാതോ ഇതിഹാസോ പഞ്ചമോ ഏതേസന്തി ഇതിഹാസപഞ്ചമാ. തേസം ഇതിഹാസപഞ്ചമാനം. പദം തദവസേസഞ്ച ബ്യാകരണം അജ്ഝേതി വേദേതി ചാതി പദകോ വേയ്യാകരണോ. ലോകായതേ വിതണ്ഡവാദസത്ഥേ മഹാപുരിസലക്ഖണാധികാരേ ച ദ്വാദസസഹസ്സേ മഹാപുരിസലക്ഖണസത്ഥേ അനൂനോ പരിപൂരകാരീതി ലോകായതമഹാപുരിസലക്ഖണേസു അനവയോ, അവയോ ന ഹോതീതി വുത്തം ഹോതി. അവയോ നാമ യോ താനി അത്ഥതോ ച ഗന്ഥതോ ച സന്ധാരേതും ന സക്കോതി.

ജങ്ഘായ ഹിതം വിഹാരം ജങ്ഘാവിഹാരം, ചിരാസനാദിജനിതം പരിസ്സമം വിനോദേതും ജങ്ഘാപസാരണത്ഥം അദീഘചാരികന്തി വുത്തം ഹോതി. അനുചങ്കമമാനോതി ചങ്കമമാനോ ഏവ. അനുവിചരമാനോതി ഇതോ ചിതോ ച ചരമാനോ. കേണിയസ്സ ജടിലസ്സ അസ്സമോതി കേണിയസ്സ അസ്സമം നിവേസനം. ആവാഹോതി കഞ്ഞാഗഹണം. വിവാഹോതി കഞ്ഞാദാനം. മഹായഞ്ഞോതി മഹായജനം. മാഗധോതി മഗധാനം ഇസ്സരോ. മഹതിയാ സേനായ സമന്നാഗതത്താ സേനിയോ. ബിമ്ബീതി സുവണ്ണം, തസ്മാ സാരസുവണ്ണസദിസവണ്ണതായ ബിമ്ബിസാരോ. സോ മേ നിമന്തിതോതി സോ മയാ നിമന്തിതോ.

അഥ ബ്രാഹ്മണോ പുബ്ബേ കതാധികാരത്താ ബുദ്ധസദ്ദം സുത്വാവ അമതേനേവാഭിസിത്തോ വിമ്ഹയരൂപത്താ ആഹ – ‘‘ബുദ്ധോതി, ഭോ കേണിയ, വദേസീ’’തി. ഇതരോ യഥാഭൂതം ആചിക്ഖന്തോ ആഹ – ‘‘ബുദ്ധോതി, ഭോ സേല, വദാമീ’’തി. തതോ നം പുനപി ദള്ഹീകരണത്ഥം പുച്ഛി, ഇതരോപി തഥേവ ആരോചേസി. അഥ കപ്പസതസഹസ്സേഹിപി ബുദ്ധസദ്ദസ്സ ദുല്ലഭഭാവം ദസ്സേന്തോ ആഹ – ‘‘ഘോസോപി ഖോ ഏസോ ദുല്ലഭോ ലോകസ്മിം യദിദം ബുദ്ധോ’’തി. തത്ഥ യദിദന്തി നിപാതോ, യോ ഏസോതി വുത്തം ഹോതി.

അഥ ബ്രാഹ്മണോ ബുദ്ധസദ്ദം സുത്വാ ‘‘കിം നു ഖോ സോ സച്ചമേവ ബുദ്ധോ, ഉദാഹു നാമമത്തമേവസ്സ ബുദ്ധോ’’തി വീമംസിതുകാമോ ചിന്തേസി, അഭാസി ഏവ വാ ‘‘ആഗതാനി ഖോ പന…പേ… വിവട്ടച്ഛദോ’’തി. തത്ഥ ‘‘മന്തേസൂ’’തി വേദേസു. ‘‘തഥാഗതോ കിര ഉപ്പജ്ജിസ്സതീ’’തി പടികച്ചേവ സുദ്ധാവാസദേവാ ബ്രാഹ്മണവേസേന ലക്ഖണാനി പക്ഖിപിത്വാ വേദേ വാചേന്തി ‘‘തദനുസാരേന മഹേസക്ഖാ സത്താ തഥാഗതം ജാനിസ്സന്തീ’’തി. തേന പുബ്ബേ വേദേസു മഹാപുരിസലക്ഖണാനി ആഗച്ഛന്തി. പരിനിബ്ബുതേ പന തഥാഗതേ കമേന അന്തരധായന്തി, തേന ഏതരഹി നത്ഥി. മഹാപുരിസസ്സാതി പണിധിസമാദാനഞാണസമാദാനകരുണാദിഗുണമഹതോ പുരിസസ്സ. ദ്വേവ ഗതിയോതി ദ്വേ ഏവ നിട്ഠാ. കാമഞ്ചായം ഗതിസദ്ദോ ‘‘പഞ്ച ഖോ ഇമാ, സാരിപുത്ത, ഗതിയോ’’തിആദീസു (മ. നി. ൧.൧൫൩) ഭവഭേദേ, ‘‘ഗതീ മിഗാനം പവന’’ന്തിആദീസു (പരി. ൩൩൯) നിവാസട്ഠാനേ, ‘‘ഏവം അധിമത്തഗതിമന്തോ’’തിആദീസു (മ. നി. ൧.൧൬൧) പഞ്ഞായം, ‘‘ഗതിഗത’’ന്തിആദീസു (ചൂളവ. ൨൦൪) വിസടഭാവേ വത്തതി, ഇധ പന നിട്ഠായം വേദിതബ്ബോ. തത്ഥ കിഞ്ചാപി യേഹി ലക്ഖണേഹി സമന്നാഗതോ രാജാ ഹോതി ചക്കവത്തി, ന തേഹി ഏവ ബുദ്ധോ. ജാതിസാമഞ്ഞതോ പന താനിയേവ താനീതി വുച്ചന്തി. തസ്മാ വുത്തം ‘‘യേഹി സമന്നാഗതസ്സാ’’തി.

സചേ അഗാരം അജ്ഝാവസതീതി യദി അഗാരേ വസതി. രാജാ ഹോതി ചക്കവത്തീതി ചതൂഹി അച്ഛരിയധമ്മേഹി സങ്ഗഹവത്ഥൂഹി ച ലോകം രഞ്ജനതോ രാജാ. ചക്കരതനം വത്തേതി, ചതൂഹി സമ്പത്തിചക്കേഹി, വത്തതി, തേഹി ച പരം വത്തേതി, പരഹിതായ ച ഇരിയാപഥചക്കാനം വത്തോ ഏതസ്മിം അത്ഥീതി ചക്കവത്തി. ഏത്ഥ ച രാജാതി സാമഞ്ഞം, ചക്കവത്തീതി വിസേസനം. ധമ്മേന ചരതീതി ധമ്മികോ, ഞായേന സമേന വത്തതീതി അത്ഥോ. ധമ്മേന രജ്ജം ലഭിത്വാ രാജാ ജാതോതി ധമ്മരാജാ. പരഹിതധമ്മകരണേന വാ ധമ്മികോ, അത്തഹിതധമ്മകരണേന ധമ്മരാജാ. ചതുരന്തായ ഇസ്സരോതി ചാതുരന്തോ, ചതുസമുദ്ദന്തായ ചത്തുബ്ബിധദീപവിഭൂസിതായ ച പഥവിയാ ഇസ്സരോതി അത്ഥോ. അജ്ഝത്തം കോധാദിപച്ചത്ഥികേ ബഹിദ്ധാ ച സബ്ബരാജാനോ വിജേസീതി വിജിതാവീ. ജനപദത്ഥാവരിയപ്പത്തോതി ജനപദേ ധുവഭാവം ഥാവരഭാവം പത്തോ, ന സക്കാ കേനചി ചാലേതും, ജനപദോ വാ തമ്ഹി ഥാവരിയപ്പത്തോ അനുസ്സുക്കോ സകമ്മനിരതോ അചലോ അസമ്പവേധീതിപി ജനപദത്ഥാവരിയപ്പത്തോ.

സേയ്യഥിദന്തി നിപാതോ, തസ്സ ഏതാനി കതമാനീതി അത്ഥോ. ചക്കരതനം…പേ… പരിണായകരതനമേവ സത്തമന്തി താനി സബ്ബപ്പകാരതോ രതനസുത്തവണ്ണനായം വുത്താനി. തേസു അയം ചക്കവത്തിരാജാ ചക്കരതനേന അജിതം ജിനാതി, ഹത്ഥിഅസ്സരതനേഹി വിജിതേ യഥാസുഖമനുവിചരതി, പരിണായകരതനേന വിജിതമനുരക്ഖതി, സേസേഹി ഉപഭോഗസുഖമനുഭവതി. പഠമേന ചസ്സ ഉസ്സാഹസത്തിയോഗോ, ഹത്ഥിഅസ്സഗഹപതിരതനേഹി പഭുസത്തിയോഗോ, പരിണായകരതനേന മന്തസത്തിയോഗോ സുപരിപുണ്ണോ ഹോതി, ഇത്ഥിമണിരതനേഹി ച തിവിധസത്തിയോഗഫലം. സോ ഇത്ഥിമണിരതനേഹി ഭോഗസുഖമനുഭോതി, സേസേഹി ഇസ്സരിയസുഖം. വിസേസതോ ചസ്സ പുരിമാനി തീണി അദോസകുസലമൂലജനിതകമ്മാനുഭാവേന സമ്പജ്ജന്തി, മജ്ഝിമാനി അലോഭകുസലമൂലജനിതകമ്മാനുഭാവേന, പച്ഛിമമേകം അമോഹകുസലമൂലജനിതകമ്മാനുഭാവേനാതി വേദിതബ്ബം.

പരോസഹസ്സന്തി അതിരേകസഹസ്സം. സൂരാതി അഭീരുകജാതികാ. വീരങ്ഗരൂപാതി ദേവപുത്തസദിസകായാ, ഏവം താവേകേ. അയം പനേത്ഥ സഭാവോ വീരാതി ഉത്തമസൂരാ വുച്ചന്തി, വീരാനം അങ്ഗം വീരങ്ഗം, വീരകാരണം വീരിയന്തി വുത്തം ഹോതി. വീരങ്ഗം രൂപം ഏതേസന്തി വീരങ്ഗരൂപാ, വീരിയമയസരീരാ വിയാതി വുത്തം ഹോതി. പരസേനപ്പമദ്ദനാതി സചേ പടിമുഖം തിട്ഠേയ്യ പരസേനാ, തം പമദ്ദിതും സമത്ഥാതി അധിപ്പായോ. ധമ്മേനാതി ‘‘പാണോ ന ഹന്തബ്ബോ’’തിആദിനാ (ദീ. നി. ൨.൨൪൪; മ. നി. ൩.൨൫൭) പഞ്ചസീലധമ്മേന. അരഹം ഹോതി സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ ലോകേ വിവട്ടച്ഛദോതി ഏത്ഥ രാഗദോസമോഹമാനദിട്ഠിഅവിജ്ജാദുച്ചരിതഛദനേഹി സത്തഹി പടിച്ഛന്നേ കിലേസന്ധകാരേ ലോകേ തം ഛദനം വിവട്ടേത്വാ സമന്തതോ സഞ്ജാതാലോകോ ഹുത്വാ ഠിതോതി വിവട്ടച്ഛദോ. തത്ഥ പഠമേന പദേന പൂജാരഹതാ, ദുതിയേന തസ്സാ ഹേതു യസ്മാ സമ്മാസമ്ബുദ്ധോതി. തതിയേന ബുദ്ധത്തഹേതു വിവട്ടച്ഛദതാ വുത്താതി വേദിതബ്ബാ. അഥ വാ വിവട്ടോ ച വിച്ഛദോ ചാതി വിവട്ടച്ഛദോ, വട്ടരഹിതോ ഛദനരഹിതോ ചാതി വുത്തം ഹോതി. തേന അരഹം വട്ടാഭാവേന സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ ഛദനാഭാവേനാതി ഏവം പുരിമപദദ്വയസ്സേവ ഹേതുദ്വയം വുത്തം ഹോതി. ദുതിയേന വേസാരജ്ജേന ചേത്ഥ പുരിമസിദ്ധി, പഠമേന ദുതിയസിദ്ധി, തതിയചതുത്ഥേഹി തതിയസിദ്ധി ഹോതി. പുരിമഞ്ച ധമ്മചക്ഖും, ദുതിയം ബുദ്ധചക്ഖും, തതിയം സമന്തചക്ഖും സാധേതീതി വേദിതബ്ബം.

ഇദാനി ഭഗവതോ സന്തികം ഗന്തുകാമോ ആഹ – ‘‘കഹം പന ഭോ…പേ… സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ’’തി. ഏവം വുത്തേതിആദീസു യേനേസാതി യേന ദിസാഭാഗേന ഏസാ. നീലവനരാജീതി നീലവണ്ണരുക്ഖപന്തി. വനം കിര മേഘപന്തിസദിസം. യത്ഥ ഭഗവാ തദാ വിഹാസി, തം നിദ്ദിസന്തോ ആഹ – ‘‘യേനേസാ ഭോ, സേല, നീലവനരാജീ’’തി. തത്ഥ ‘‘സോ വിഹരതീ’’തി അയം പനേത്ഥ പാഠസേസോ, ഭുമ്മത്ഥേ വാ കരണവചനം. പദേ പദന്തി പദസമീപേ പദം. തേന തുരിതഗമനം പടിസേധേതി. ദുരാസദാ ഹീതി കാരണം ആഹ, യസ്മാ തേ ദുരാസദാ, തസ്മാ ഏവം ഭോന്തോ ആഗച്ഛന്തൂതി. കിം പന കാരണാ ദുരാസദാതി ചേ? സീഹാവ ഏകചരാ. യഥാ ഹി സീഹാ സഹായകിച്ചാഭാവതോ ഏകചരാ, ഏവം തേപി വിവേകകാമതായ. ‘‘യദാ ചാഹ’’ന്തിആദിനാ പന തേ മാണവകേ ഉപചാരം സിക്ഖാപേതി. തത്ഥ മാ ഓപാതേഥാതി മാ പവേസേഥ, മാ കഥേഥാതി വുത്തം ഹോതി. ആഗമേന്തൂതി പടിമാനേന്തു, യാവ കഥാ പരിയോസാനം ഗച്ഛതി, താവ തുണ്ഹീ ഭവന്തൂതി അത്ഥോ.

സമന്നേസീതി ഗവേസി. യേഭുയ്യേനാതി ബഹുകാനി അദ്ദസ, അപ്പകാനി നാദ്ദസ. തതോ യാനി ന അദ്ദസ, താനി ദീപേന്തോ ആഹ ‘‘ഠപേത്വാ ദ്വേ’’തി. കങ്ഖതീതി കങ്ഖം ഉപ്പാദേതി പത്ഥനം ‘‘അഹോ വത പസ്സേയ്യ’’ന്തി. വിചികിച്ഛതീതി തതോ തതോ താനി വിചിനന്തോ കിച്ഛതി ന സക്കോതി ദട്ഠും. നാധിമുച്ചതീതി തായ വിചികിച്ഛായ സന്നിട്ഠാനം ന ഗച്ഛതി. ന സമ്പസീദതീതി തതോ ‘‘പരിപുണ്ണലക്ഖണോ അയ’’ന്തി ഭഗവതി പസാദം നാപജ്ജതി. കങ്ഖായ വാ സുദുബ്ബലവിമതി വുത്താ, വിചികിച്ഛായ മജ്ഝിമാ, അനധിമുച്ചനതായ ബലവതീ, അസമ്പസാദേന തേഹി തീഹി ധമ്മേഹി ചിത്തസ്സ കാലുസ്സിയഭാവോ.

കോസോഹിതേതി വത്ഥികോസേന പടിച്ഛന്നേ. വത്ഥഗുയ്ഹേതി അങ്ഗജാതേ. ഭഗവതോ ഹി വരവാരണസ്സേവ കോസോഹിതം വത്ഥഗുയ്ഹം സുവണ്ണവണ്ണം പദുമഗബ്ഭസമാനം. തം സോ വത്ഥപടിച്ഛന്നത്താ അപസ്സന്തോ അന്തോമുഖഗതായ ച ജിവ്ഹായ പഹൂതഭാവം അസല്ലക്ഖേന്തോ തേസു ദ്വീസു ലക്ഖണേസു കങ്ഖീ അഹോസി വിചികിച്ഛീ. തഥാരൂപന്തി കഥം രൂപം? കിമേത്ഥ അമ്ഹേഹി വത്തബ്ബം, വുത്തമേതം നാഗസേനത്ഥേരേനേവ മിലിന്ദരഞ്ഞാ പുട്ഠേന (മി. പ. ൪.൩.൩) –

‘‘ദുക്കരം, ഭന്തേ നാഗസേന, ഭഗവതാ കതന്തി. കിം, മഹാരാജാതി? മഹാജനേന ഹിരികരണോകാസം ബ്രഹ്മായുബ്രാഹ്മണസ്സ ച അന്തേവാസിഉത്തരസ്സ ച ബാവരിസ്സ അന്തേവാസീനം സോളസന്നം ബ്രാഹ്മണാനഞ്ച സേലസ്സ ബ്രാഹ്മണസ്സ അന്തേവാസീനം തിസതമാണവാനഞ്ച ദസ്സേസി, ഭന്തേതി. ന, മഹാരാജ, ഭഗവാ ഗുയ്ഹം ദസ്സേതി, ഛായം ഭഗവാ ദസ്സേതി, ഇദ്ധിയാ അഭിസങ്ഖരിത്വാ നിവാസനനിവത്ഥം കായബന്ധനബദ്ധം ചീവരപാരുതം ഛായാരൂപകമത്തം ദസ്സേതി, മഹാരാജാതി. ഛായാരൂപേ ദിട്ഠേ സതി ദിട്ഠോ ഏവ നനു, ഭന്തേതി. തിട്ഠതേതം, മഹാരാജ, ഹദയരൂപം ദിസ്വാ ബുജ്ഝനകസത്തോ ഭവേയ്യ, ഹദയമംസം നീഹരിത്വാ ദസ്സേയ്യ സമ്മാസമ്ബുദ്ധോതി. കല്ലോസി, ഭന്തേ, നാഗസേനാ’’തി (മി. പ. ൪.൩.൩).

നിന്നാമേത്വാതി നീഹരിത്വാ. കണ്ണസോതാനുമസനേന ചേത്ഥ ദീഘഭാവോ, നാസികാസോതാനുമസനേന തനുഭാവോ, നലാടച്ഛാദനേന പുഥുലഭാവോ പകാസിതോതി വേദിതബ്ബോ. ആചരിയപാചരിയാനന്തി ആചരിയാനഞ്ചേവ ആചരിയാചരിയാനഞ്ച. സകേ വണ്ണേതി അത്തനോ ഗുണേ.

൫൫൪. പരിപുണ്ണകായോതി ലക്ഖണേഹി പരിപുണ്ണതായ അഹീനങ്ഗപച്ചങ്ഗതായ ച പരിപുണ്ണസരീരോ. സുരുചീതി സുന്ദരസരീരപ്പഭോ. സുജാതോതി ആരോഹപരിണാഹസമ്പത്തിയാ സണ്ഠാനസമ്പത്തിയാ ച സുനിബ്ബത്തോ. ചാരുദസ്സനോതി സുചിരമ്പി പസ്സന്താനം അതിത്തിജനകം അപ്പടികൂലം രമണീയം ചാരു ഏവ ദസ്സനം അസ്സാതി ചാരുദസ്സനോ. കേചി പന ഭണന്തി ‘‘ചാരുദസ്സനോതി സുന്ദരനേത്തോ’’തി. സുവണ്ണവണ്ണോതി സുവണ്ണസദിസവണ്ണോ. അസീതി ഭവസി. ഏതം സബ്ബപദേഹി യോജേതബ്ബം. സുസുക്കദാഠോതി സുട്ഠു സുക്കദാഠോ. ഭഗവതോ ഹി ദാഠാഹി ചന്ദകിരണാ വിയ അതിവിയ പണ്ഡരരംസിയോ നിച്ഛരന്തി. തേനാഹ – ‘‘സുസുക്കദാഠോസീ’’തി.

൫൫൫. മഹാപുരിസലക്ഖണാതി പുബ്ബേ വുത്തബ്യഞ്ജനാനേവ വചനന്തരേന നിഗമേന്തോ ആഹ.

൫൫൬. ഇദാനി തേസു ലക്ഖണേസു അത്തനോ അഭിരുചിതേഹി ലക്ഖണേഹി ഭഗവന്തം ഥുനന്തോ ആഹ – ‘‘പസന്നനേത്തോ’’തിആദി. ഭഗവാ ഹി പഞ്ചവണ്ണപസാദസമ്പത്തിയാ പസന്നനേത്തോ, പരിപുണ്ണചന്ദമണ്ഡലസദിസമുഖത്താ സുമുഖോ, ആരോഹപരിണാഹസമ്പത്തിയാ ബ്രഹാ, ബഹ്മുജുഗത്തതായ ഉജു, ജുതിമന്തതായ പതാപവാ. യമ്പി ചേത്ഥ പുബ്ബേ വുത്തം, തം ‘‘മജ്ഝേ സമണസങ്ഘസ്സാ’’തി ഇമിനാ പരിയായേന ഥുനതാ പുന വുത്തം. ഈദിസോ ഹി ഏവം വിരോചതി. ഏസ നയോ ഉത്തരഗാഥായപി.

൫൫൭-൮. ഉത്തമവണ്ണിനോതി ഉത്തമവണ്ണസമ്പന്നസ്സ. ജമ്ബുസണ്ഡസ്സാതി ജമ്ബുദീപസ്സ. പാകടേന ഇസ്സരിയം വണ്ണയന്തോ ആഹ, അപിച ചക്കവത്തി ചതുന്നമ്പി ദീപാനം ഇസ്സരോ ഹോതി.

൫൫൯. ഖത്തിയാതി ജാതിഖത്തിയാ. ഭോജാതി ഭോഗിയാ. രാജാനോതി യേ കേചി രജ്ജം കാരേന്താ. അനുയന്താതി അനുഗാമിനോ സേവകാ. രാജാഭിരാജാതി രാജൂനം പൂജനിയോ രാജാ ഹുത്വാ, ചക്കവത്തീതി അധിപ്പായോ. മനുജിന്ദോതി മനുസ്സാധിപതി പരമിസ്സരോ ഹുത്വാ.

൫൬൦. ഏവം വുത്തേ ഭഗവാ ‘‘യേ തേ ഭവന്തി അരഹന്തോ സമ്മാസമ്ബുദ്ധാ, തേ സകേ വണ്ണേ ഭഞ്ഞമാനേ അത്താനം പാതുകരോന്തീ’’തി ഇമം സേലസ്സ മനോരഥം പൂരേന്തോ ആഹ ‘‘രാജാഹമസ്മീ’’തി. തത്രായമധിപ്പായോ – യം ഖോ മം ത്വം സേല യാചസി ‘‘രാജാ അരഹസി ഭവിതും ചക്കവത്തീ’’തി, ഏത്ഥ അപ്പോസ്സുക്കോ ഹോതി, രാജാഹമസ്മി, സതി ച രാജത്തേ യഥാ അഞ്ഞോ രാജാ സമാനോപി യോജനസതം വാ അനുസാസതി, ദ്വേ തീണി വാ ചത്താരി വാ പഞ്ച വാ യോജനസതാനി യോജനസഹസ്സം വാ ചക്കവത്തി ഹുത്വാപി ചതുദീപപരിയന്തമത്തം വാ, നാഹമേവം പരിച്ഛിന്നവിസയോ. അഹഞ്ഹി ധമ്മരാജാ അനുത്തരോ ഭവഗ്ഗതോ അവീചിപരിയന്തം കത്വാ തിരിയം അപ്പമേയ്യാ ലോകധാതുയോ അനുസാസാമി. യാവതാ ഹി അപദദ്വിപദാദിഭേദാ സത്താ, അഹം തേസം അഗ്ഗോ. ന ഹി മേ കോചി സീലേന വാ…പേ… വിമുത്തിഞാണദസ്സനേന വാ പടിഭാഗോ അത്ഥി. സ്വാഹം ഏവം ധമ്മരാജാ അനുത്തരോ അനുത്തരേനേവ ചതുസതിപട്ഠാനാദിഭേദബോധിപക്ഖിയസങ്ഖാതേന ധമ്മേന ചക്കം വത്തേമി ‘‘ഇദം പജഹഥ, ഇദം ഉപസമ്പജ്ജ വിഹരഥാ’’തിആദിനാ ആണാചക്കം, ‘‘ഇദം ഖോ പന, ഭിക്ഖവേ, ദുക്ഖം അരിയസച്ച’’ന്തിആദിനാ (സം. നി. ൫.൧൦൮൧; മഹാവ. ൧൪) പരിയത്തിധമ്മേന ധമ്മചക്കമേവ വാ. ചക്കം അപ്പടിവത്തിയന്തി യം ചക്കം അപ്പടിവത്തിയം ഹോതി സമണേന വാ…പേ… കേനചി ലോകസ്മിന്തി.

൫൬൧-൨. ഏവം അത്താനം ആവികരോന്തം ഭഗവന്തം ദിസ്വാ പീതിസോമനസ്സജാതോ സേലോ ദള്ഹികരണത്ഥം ‘‘സമ്ബുദ്ധോ പടിജാനാസീ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ കോ നു സേനാപതീതി ധമ്മരഞ്ഞോ ഭോതോ, ധമ്മേന പവത്തിതസ്സ ധമ്മചക്കസ്സ അനുപ്പവത്തകോ സേനാപതി കോതി പുച്ഛി.

൫൬൩. തേന ച സമയേന ഭഗവതോ ദക്ഖിണപസ്സേ ആയസ്മാ സാരിപുത്തോ നിസിന്നോ ഹോതി സുവണ്ണപുഞ്ജോ വിയ സിരിയാ സോഭമാനോ, തം ദസ്സേന്തോ ഭഗവാ ‘‘മയാ പവത്തിത’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ അനുജാതോ തഥാഗതന്തി തഥാഗതഹേതു അനുജാതോ, തഥാഗതേന ഹേതുനാ ജാതോതി അത്ഥോ.

൫൬൪. ഏവം ‘‘കോ നു സേനാപതീ’’തി പഞ്ഹം ബ്യാകരിത്വാ യം സേലോ ആഹ – ‘‘സമ്ബുദ്ധോ പടിജാനാസീ’’തി, തത്ര നം നിക്കങ്ഖം കാതുകാമോ ‘‘നാഹം പടിഞ്ഞാമത്തേനേവ പടിജാനാമി, അപിചാഹം ഇമിനാ കാരണേന ബുദ്ധോ’’തി ഞാപേതും ‘‘അഭിഞ്ഞേയ്യ’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ അഭിഞ്ഞേയ്യന്തി വിജ്ജാ ച വിമുത്തി ച. മഗ്ഗസച്ചസമുദയസച്ചാനി പന ഭാവേതബ്ബപഹാതബ്ബാനി, ഹേതുവചനേന പന ഫലസിദ്ധിതോ തേസം ഫലാനി നിരോധസച്ചദുക്ഖസച്ചാനിപി വുത്താനേവ ഭവന്തി. യതോ സച്ഛികാതബ്ബം സച്ഛികതം, പരിഞ്ഞേയ്യം പരിഞ്ഞാതന്തി ഏവമ്പേത്ഥ വുത്തമേവ ഹോതി. ഏവം ചതുസച്ചഭാവനാഫലഞ്ച വിജ്ജാവിമുത്തിം ദസ്സേന്തോ ‘‘ബുജ്ഝിതബ്ബം ബുജ്ഝിത്വാ ബുദ്ധോ ജാതോസ്മീ’’തി യുത്തേന ഹേതുനാ ബുദ്ധത്തം സാധേതി.

൫൬൫-൭. ഏവം നിപ്പരിയായേന അത്താനം പാതുകത്വാ അത്തനി കങ്ഖാവിതരണത്ഥം ബ്രാഹ്മണം അഭിത്ഥരയമാനോ ‘‘വിനയസ്സൂ’’തി ഗാഥാത്തയമാഹ. തത്ഥ സല്ലകത്തോതി രാഗസല്ലാദിസത്തസല്ലകത്തനോ. ബ്രഹ്മഭൂതോതി സേട്ഠഭൂതോ. അതിതുലോതി തുലം അതീതോ ഉപമം അതീതോ, നിരൂപമോതി അത്ഥോ. മാരസേനപ്പമദ്ദനോതി ‘‘കാമാ തേ പഠമാ സേനാ’’തിആദികായ ‘‘പരേ ച അവജാനാതീ’’തി (സു. നി. ൪൪൦; മഹാനി. ൨൮; ചൂളനി. നന്ദമാണവപുച്ഛാനിദ്ദേസ ൪൭) ഏവം വുത്തായ മാരപരിസസങ്ഖാതായ മാരസേനായ പമദ്ദനോ. സബ്ബാമിത്തേതി ഖന്ധകിലേസാഭിസങ്ഖാരമച്ചുദേവപുത്തമാരാദികേ സബ്ബപച്ചത്ഥികേ. വസീകത്വാതി അത്തനോ വസേ വത്തേത്വാ. അകുതോഭയോതി കുതോചി അഭയോ.

൫൬൮-൭൦. ഏവം വുത്തേ സേലോ ബ്രാഹ്മണോ താവദേവ ഭഗവതി സഞ്ജാതപ്പസാദോ പബ്ബജ്ജാപേക്ഖോ ഹുത്വാ ‘‘ഇമം ഭവന്തോ’’തി ഗാഥാത്തയമാഹ യഥാ തം പരിപാകഗതായ ഉപനിസ്സയസമ്പത്തിയാ സമ്മാ ചോദിയമാനോ. തത്ഥ കണ്ഹാഭിജാതികോതി ചണ്ഡാലാദിനീചകുലേ ജാതോ.

൫൭൧. തതോ തേപി മാണവകാ തഥേവ പബ്ബജ്ജാപേക്ഖാ ഹുത്വാ ‘‘ഏതഞ്ചേ രുച്ചതി ഭോതോ’’തി ഗാഥമാഹംസു യഥാ തം തേന സദ്ധിം കതാധികാരാ കുലപുത്താ.

൫൭൨. അഥ സേലോ തേസു മാണവകേസു തുട്ഠചിത്തോ തേ ദസ്സേന്തോ പബ്ബജ്ജം യാചമാനോ ‘‘ബ്രാഹ്മണാ’’തി ഗാഥമാഹ.

൫൭൩. തതോ ഭഗവാ യസ്മാ സേലോ അതീതേ പദുമുത്തരസ്സ ഭഗവതോ സാസനേ തേസംയേവ തിണ്ണം പുരിസസതാനം ഗണസേട്ഠോ ഹുത്വാ തേഹി സദ്ധിം പരിവേണം കാരാപേത്വാ ദാനാദീനി പുഞ്ഞാനി ച കത്വാ കമേന ദേവമനുസ്സസമ്പത്തിം അനുഭവമാനോ പച്ഛിമേ ഭവേ തേസംയേവ ആചരിയോ ഹുത്വാ നിബ്ബത്തോ, തഞ്ച നേസം കമ്മം വിമുത്തിപരിപാകായ പരിപക്കം ഏഹിഭിക്ഖുഭാവസ്സ ച ഉപനിസ്സയഭൂതം, തസ്മാ തേ സബ്ബേവ ഏഹിഭിക്ഖുപബ്ബജ്ജായ പബ്ബാജേന്തോ ‘‘സ്വാക്ഖാത’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തത്ഥ സന്ദിട്ഠികന്തി പച്ചക്ഖം. അകാലികന്തി മഗ്ഗാനന്തരഫലുപ്പത്തിതോ ന കാലന്തരേ പത്തബ്ബഫലം. യത്ഥാതി യന്നിമിത്താ. മഗ്ഗബ്രഹ്മചരിയനിമിത്താ ഹി പബ്ബജ്ജാ അപ്പമത്തസ്സ സതിവിപ്പവാസവിരഹിതസ്സ തീസു സിക്ഖാസു സിക്ഖതോ അമോഘാ ഹോതി. തേനാഹ – ‘‘സ്വാക്ഖാതം…പേ… സിക്ഖതോ’’തി.

ഏവഞ്ച വത്വാ ‘‘ഏഥ ഭിക്ഖവോ’’തി ഭഗവാ അവോച. തേ സബ്ബേ പത്തചീവരധരാ ഹുത്വാ ആകാസേനാഗമ്മ ഭഗവന്തം അഭിവാദേസും. ഏവമിമം തേസം ഏഹിഭിക്ഖുഭാവം സന്ധായ സങ്ഗീതികാരാ ‘‘അലത്ഥ ഖോ സേലോ…പേ… ഉപസമ്പദ’’ന്തി ആഹംസു.

ഭുത്താവിന്തി ഭുത്തവന്തം. ഓനീതപത്തപാണിന്തി പത്തതോ ഓനീതപാണിം, അപനീതഹത്ഥന്തി വുത്തം ഹോതി. തത്ഥ ‘‘ഉപഗന്ത്വാ’’തി പാഠസേസോ ദട്ഠബ്ബോ. ഇതരഥാ ഹി ഭഗവന്തം ഏകമന്തം നിസീദീതി ന യുജ്ജതി.

൫൭൪. അഗ്ഗിഹുത്തമുഖാതി ഭഗവാ കേണിയസ്സ ചിത്താനുകൂലവസേന അനുമോദന്തോ ഏവമാഹ. തത്ഥ അഗ്ഗിപരിചരിയം വിനാ ബ്രാഹ്മണാനം യഞ്ഞാഭാവതോ ‘‘അഗ്ഗിഹുത്തമുഖാ യഞ്ഞാ’’തി വുത്തം. അഗ്ഗിഹുത്തസേട്ഠാ അഗ്ഗിഹുത്തപധാനാതി അത്ഥോ. വേദേ സജ്ഝായന്തേഹി പഠമം സജ്ഝായിതബ്ബതോ സാവിത്തീ ‘‘ഛന്ദസോ മുഖ’’ന്തി വുത്താ. മനുസ്സാനം സേട്ഠതോ രാജാ ‘‘മുഖ’’ന്തി വുത്തോ. നദീനം ആധാരതോ പടിസരണതോ ച സാഗരോ ‘‘മുഖ’’ന്തി വുത്തോ. ചന്ദയോഗവസേന ‘‘അജ്ജ കത്തികാ അജ്ജ രോഹിനീ’’തി സഞ്ജാനനതോ ആലോകകരണതോ സോമ്മഭാവതോ ച ‘‘നക്ഖത്താനം മുഖം ചന്ദോ’’തി വുത്തോ. തപന്താനം അഗ്ഗത്താ ആദിച്ചോ ‘‘തപതം മുഖ’’ന്തി വുത്തോ. ദക്ഖിണേയ്യാനം പന അഗ്ഗത്താ വിസേസേന തസ്മിം സമയേ ബുദ്ധപ്പമുഖം സങ്ഘം സന്ധായ ‘‘പുഞ്ഞം ആകങ്ഖമാനാനം, സങ്ഘോ വേ യജതം മുഖ’’ന്തി വുത്തോ. തേന സങ്ഘോ പുഞ്ഞസ്സ ആയമുഖന്തി ദസ്സേതി.

൫൭൬. യം തം സരണന്തി അഞ്ഞബ്യാകരണഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – പഞ്ചഹി ചക്ഖൂഹി ചക്ഖുമാ ഭഗവാ, യസ്മാ മയം ഇതോ അട്ഠമേ ദിവസേ തം സരണം അഗമമ്ഹ, തസ്മാ സത്തരത്തേന തവ സാസനേ അനുത്തരേന ദമഥേന ദന്തമ്ഹ. അഹോ തേ സരണസ്സ ആനുഭാവോതി.

൫൭൭-൮. തതോ പരം ഭഗവന്തം ദ്വീഹി ഗാഥാഹി ഥുനിത്വാ തതിയായ വന്ദനം യാചതി –

൫൭൯.

‘‘ഭിക്ഖവോ തിസതാ ഇമേ, തിട്ഠന്തി പഞ്ജലീകതാ;

പാദേ വീര പസാരേഹി, നാഗാ വന്ദന്തു സത്ഥുനോ’’തി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ സേലസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൮. സല്ലസുത്തവണ്ണനാ

൫൮൦. അനിമിത്തന്തി സല്ലസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഭഗവതോ കിര ഉപട്ഠാകോ ഏകോ ഉപാസകോ, തസ്സ പുത്തോ കാലമകാസി. സോ പുത്തസോകാഭിഭൂതോ സത്താഹം നിരാഹാരോ അഹോസി. തം അനുകമ്പന്തോ ഭഗവാ തസ്സ ഘരം ഗന്ത്വാ സോകവിനോദനത്ഥം ഇമം സുത്തമഭാസി.

തത്ഥ അനിമത്തന്തി കിരിയാകാരനിമിത്തവിരഹിതം. യഥാ ഹി ‘‘യദാഹം അക്ഖിം വാ നിഖണിസ്സാമി, ഭമുകം വാ ഉക്ഖിപിസ്സാമി, തേന നിമിത്തേന തം ഭണ്ഡം അവഹരാ’’തിആദീസു കിരിയാകാരനിമിത്തമത്ഥി, ന ഏവം ജീവിതേ. ന ഹി സക്കാ ലദ്ധും ‘‘യാവാഹം ഇദം വാ ഇദം വാ കരോമി, താവ ത്വം ജീവ, മാ മീയാ’’തി. അനഞ്ഞാതന്തി അതോ ഏവ ന സക്കാ ഏകംസേന അഞ്ഞാതും ‘‘ഏത്തകം വാ ഏത്തകം വാ കാലം ഇമിനാ ജീവിതബ്ബ’’ന്തി ഗതിയാ ആയുപരിയന്തവസേന വാ. യഥാ ഹി ചാതുമഹാരാജികാദീനം പരിമിതം ആയു, ന തഥാ മച്ചാനം, ഏവമ്പി ഏകംസേന അനഞ്ഞാതം.

കസിരന്തി അനേകപച്ചയപടിബദ്ധവുത്തിഭാവതോ കിച്ഛം ന സുഖയാപനീയം. തഥാ ഹി തം അസ്സാസപടിബദ്ധഞ്ച, പസ്സാസപടിബദ്ധഞ്ച, മഹാഭൂതപടിബദ്ധഞ്ച, കബളീകാരാഹാരപടിബദ്ധഞ്ച, ഉസ്മാപടിബദ്ധഞ്ച, വിഞ്ഞാണപടിബദ്ധഞ്ച. അനസ്സസന്തോപി ഹി ന ജീവതി അപസ്സസന്തോപി. ചതൂസു ച ധാതൂസു കട്ഠമുഖാദിആസീവിസദട്ഠോ വിയ കായോ പഥവീധാതുപ്പകോപേന താവ ഥദ്ധോ ഹോതി കലിങ്ഗരസദിസോ. യഥാഹ –

‘‘പത്ഥദ്ധോ ഭവതീ കായോ, ദട്ഠോ കട്ഠമുഖേന വാ;

പഥവീധാതുപ്പകോപേന, ഹോതി കട്ഠമുഖേവ സോ’’തി. (ധ. സ. അട്ഠ. ൫൮൪);

ആപോധാതുപ്പകോപേന പൂതിഭാവം ആപജ്ജിത്വാ പഗ്ഘരിതപുബ്ബമംസലോഹിതോ അട്ഠിചമ്മാവസേസോ ഹോതി. യഥാഹ –

‘‘പൂതികോ ഭവതീ കായോ, ദട്ഠോ പൂതിമുഖേന വാ;

ആപോധാതുപ്പകോപേന, ഹോതി പൂതിമുഖേവ സോ’’തി. (ധ. സ. അട്ഠ. ൫൮൪);

തേജോധാതുപ്പകോപേന അങ്ഗാരകാസുയം പക്ഖിത്തോ വിയ സമന്താ പരിഡയ്ഹതി. യഥാഹ –

‘‘സന്തത്തോ ഭവതീ കായോ, ദട്ഠോ അഗ്ഗിമുഖേന വാ;

തേജോധാതുപ്പകോപേന, ഹോതി അഗ്ഗിമുഖേവ സോ’’തി. (ധ. സ. അട്ഠ. ൫൮൪);

വായോധാതുപ്പകോപേന സഞ്ഛിജ്ജമാനസന്ധിബന്ധനോ പാസാണേഹി കോട്ടേത്വാ സഞ്ചുണ്ണിയമാനട്ഠികോ വിയ ച ഹോതി. യഥാഹ –

‘‘സഞ്ഛിന്നോ ഭവതീ കായോ, ദട്ഠോ സത്ഥമുഖേന വാ;

വായോധാതുപ്പകോപേന, ഹോതി സത്ഥമുഖേവ സോ’’തി. (ധ. സ. അട്ഠ. ൫൮൪);

ധാതുപ്പകോപബ്യാപന്നകായോപി ച ന ജീവതി. യദാ പന താ ധാതുയോ അഞ്ഞമഞ്ഞം പതിട്ഠാനാദികിച്ചം സാധേന്താപി സമം വഹന്തി, തദാ ജീവിതം പവത്തതി. ഏവം മഹാഭൂതപടിബദ്ധഞ്ച ജീവിതം. ദുബ്ഭിക്ഖാദീസു പന ആഹാരുപച്ഛേദേന സത്താനം ജീവിതക്ഖയോ പാകടോ ഏവ. ഏവം കബളീകാരാഹാരപടിബദ്ധഞ്ച ജീവിതം. തഥാ അസിതപീതാദിപരിപാകേ കമ്മജതേജേ ഖീണേ സത്താ ജീവിതക്ഖയം പാപുണന്താപി പാകടാ ഏവ. ഏവം ഉസ്മാപടിബദ്ധഞ്ച ജീവിതം. വിഞ്ഞാണേ പന നിരുദ്ധേ നിരുദ്ധതോ പഭുതി സത്താനം ന ഹോതി ജീവിതന്തി ഏവമ്പി ലോകേ പാകടമേവ. ഏവം വിഞ്ഞാണപടിബദ്ധഞ്ച ജീവിതം. ഏവം അനേകപച്ചയപടിബദ്ധവുത്തിഭാവതോ കസിരം വേദിതബ്ബം.

പരിത്തഞ്ചാതി അപ്പകം, ദേവാനം ജീവിതം ഉപനിധായ തിണഗ്ഗേ ഉസ്സാവബിന്ദുസദിസം, ചിത്തക്ഖണതോ ഉദ്ധം അഭാവേന വാ പരിത്തം. അതിദീഘായുകോപി ഹി സത്തോ അതീതേന ചിത്തേന ജീവിത്ഥ ന ജീവതി ന ജീവിസ്സതി, അനാഗതേന ജീവിസ്സതി ന ജീവതി ന ജീവിത്ഥ, പച്ചുപ്പന്നേന ജീവതി ന ജീവിത്ഥ ന ജീവിസ്സതി. വുത്തഞ്ചേതം –

‘‘ജീവിതം അത്തഭാവോ ച, സുഖദുക്ഖാ ച കേവലാ;

ഏകചിത്തസമായുത്താ, ലഹുസോ വത്തതേ ഖണോ.

‘‘ചുല്ലാസീതിസഹസ്സാനി, കപ്പാ തിട്ഠന്തി യേ മരൂ;

നത്വേവ തേപി ജീവന്തി, ദ്വീഹി ചിത്തേഹി സംയുതാ’’തി. (മഹാനി. ൧൦);

തഞ്ച ദുക്ഖേന സംയുതന്തി തഞ്ച ജീവിതം ഏവം അനിമിത്തമനഞ്ഞാതം കസിരം പരിത്തഞ്ച സമാനമ്പി സീതുണ്ഹഡംസമകസാദിസമ്ഫസ്സഖുപ്പിപാസാസങ്ഖാരദുക്ഖവിപരിണാമദുക്ഖദുക്ഖദുക്ഖേഹി സംയുതം. കിം വുത്തം ഹോതി? യസ്മാ ഈദിസം മച്ചാനം ജീവിതം, തസ്മാ ത്വം യാവ തം പരിക്ഖയം ന ഗച്ഛതി, താവ ധമ്മചരിയമേവ ബ്രൂഹയ, മാ പുത്തമനുസോചാതി.

൫൮൧. അഥാപി മഞ്ഞേയ്യാസി ‘‘സബ്ബൂപകരണേഹി പുത്തം അനുരക്ഖന്തസ്സാപി മേ സോ മതോ, തേന സോചാമീ’’തി, ഏവമ്പി മാ സോചി. ന ഹി സോ ഉപക്കമോ അത്ഥി, യേന ജാതാ ന മിയ്യരേ, ന ഹി സക്കാ കേനചി ഉപക്കമേന ജാതാ സത്താ മാ മരന്തൂതി രക്ഖിതുന്തി വുത്തം ഹോതി. തതോ യസ്മാ സോ ‘‘ജരം പത്വാ നാമ, ഭന്തേ, മരണം അനുരൂപം, അതിദഹരോ മേ പുത്തോ മതോ’’തി ചിന്തേസി, തസ്മാ ആഹ ‘‘ജരമ്പി പത്വാ മരണം, ഏവംധമ്മാ ഹി പാണിനോ’’തി, ജരം പത്വാപി അപ്പത്വാപി മരണം, നത്ഥി ഏത്ഥ നിയമോതി വുത്തം ഹോതി.

൫൮൨. ഇദാനി തമത്ഥം നിദസ്സനേന സാധേന്തോ ‘‘ഫലാനമിവ പക്കാന’’ന്തിആദിമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യഥാ ഫലാനം പക്കാനം യസ്മാ സൂരിയുഗ്ഗമനതോ പഭുതി സൂരിയാതപേന സന്തപ്പമാനേ രുക്ഖേ പഥവിരസോ ച ആപോരസോ ച പത്തതോ സാഖം സാഖതോ ഖന്ധം ഖന്ധതോ മൂലന്തി ഏവം അനുക്കമേന മൂലതോ പഥവിമേവ പവിസതി, ഓഗമനതോ പഭുതി പന പഥവിതോ മൂലം മൂലതോ ഖന്ധന്തി ഏവം അനുക്കമേന സാഖാപത്തപല്ലവാദീനി പുന ആരോഹതി, ഏവം ആരോഹന്തോ ച പരിപാകഗതേ ഫലേ വണ്ടമൂലം ന പവിസതി. അഥ സൂരിയാതപേന തപ്പമാനേ വണ്ടമൂലേ പരിളാഹോ ഉപ്പജ്ജതി. തേന താനി ഫലാനി പാതോ പാതോ നിച്ചകാലം പതന്തി, നേസം പാതോ പതനതോ ഭയം ഹോതി, പതനാ ഭയം ഹോതീതി അത്ഥോ. ഏവം ജാതാനം മച്ചാനം നിച്ചം മരണതോ ഭയം. പക്കഫലസദിസാ ഹി സത്താതി.

൫൮൩-൬. കിഞ്ച ഭിയ്യോ ‘‘യഥാപി കുമ്ഭകാരസ്സ…പേ… ജീവിത’’ന്തി. തസ്മാ ‘‘ദഹരാ ച…പേ… പരായണാ’’തി ഏവം ഗണ്ഹ, ഏവഞ്ച ഗഹേത്വാ ‘‘തേസം മച്ചു…പേ… ഞാതീ വാ പന ഞാതകേ’’തി ഏവമ്പി ഗണ്ഹ. യസ്മാ ച ന പിതാ തായതേ പുത്തം, ഞാതീ വാ പന ഞാതകേ, തസ്മാ പേക്ഖതംയേവ…പേ… നീയതി.

തത്ഥ അയം യോജനാ – പസ്സമാനാനംയേവ ഞാതീനം ‘‘അമ്മ, താതാ’’തിആദിനാ നയേന പുഥു അനേകപ്പകാരകം ലാലപതംയേവ മച്ചാനം ഏകമേകോ മച്ചോ യഥാ ഗോ വജ്ഝോ ഏവം നീയതി, ഏവം പസ്സ, ഉപാസക, യാവ അതാണോ ലോകോതി.

൫൮൭. തത്ഥ യേ ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധാദയോ ധിതിസമ്പന്നാ, തേ ‘‘ഏവമബ്ഭാഹതോ ലോകോ മച്ചുനാ ച ജരായ ച, സോ ന സക്കാ കേനചി പരിത്താണം കാതു’’ന്തി യസ്മാ ജാനന്തി, തസ്മാ ധീരാ ന സോചന്തി വിദിത്വാ ലോകപരിയായം. ഇമം ലോകസഭാവം ഞത്വാ ന സോചന്തീതി വുത്തം ഹോതി.

൫൮൮. ത്വം പന യസ്സ മഗ്ഗം…പേ… പരിദേവസി. കിം വുത്തം ഹോതി? യസ്സ മാതുകുച്ഛിം ആഗതസ്സ ആഗതമഗ്ഗം വാ ഇതോ ചവിത്വാ അഞ്ഞത്ഥ ഗതസ്സ ഗതമഗ്ഗം വാ ന ജാനാസി, തസ്സ ഇമേ ഉഭോ അന്തേ അസമ്പസ്സം നിരത്ഥം പരിദേവസി. ധീരാ പന തേ പസ്സന്താ വിദിത്വാ ലോകപരിയായം ന സോചന്തീതി.

൫൮൯. ഇദാനി ‘‘നിരത്ഥം പരിദേവസീ’’തി ഏത്ഥ വുത്തപരിദേവനായ നിരത്ഥകഭാവം സാധേന്തോ ‘‘പരിദേവയമാനോ ചേ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ ഉദബ്ബഹേതി ഉബ്ബഹേയ്യ ധാരേയ്യ, അത്തനി സഞ്ജനേയ്യാതി അത്ഥോ. സമ്മൂള്ഹോ ഹിംസമത്താനന്തി സമ്മൂള്ഹോ ഹുത്വാ അത്താനം ബാധേന്തോ. കയിരാ ചേ നം വിചക്ഖണോതി യദി താദിസോ കഞ്ചി അത്ഥം ഉദബ്ബഹേ, വിചക്ഖണോപി നം പരിദേവം കരേയ്യ.

൫൯൦. ന ഹി രുണ്ണേനാതി ഏത്ഥായം യോജനാ – ന പന കോചി രുണ്ണേന വാ സോകേന വാ ചേതസോ സന്തിം പപ്പോതി, അപിച ഖോ പന രോദതോ സോചതോ ച ഭിയ്യോ അസ്സ ഉപ്പജ്ജതേ ദുക്ഖം, സരീരഞ്ച ദുബ്ബണ്ണിയാദീഹി ഉപഹഞ്ഞതീതി.

൫൯൧. ന തേന പേതാതി തേന പരിദേവനേന കാലകതാ ന പാലേന്തി ന യാപേന്തി, ന തം തേസം ഉപകാരായ ഹോതി. തസ്മാ നിരത്ഥാ പരിദേവനാതി.

൫൯൨. ന കേവലഞ്ച നിരത്ഥാ, അനത്ഥമ്പി ആവഹതി. കസ്മാ? യസ്മാ സോകമപ്പജഹം …പേ… വസമന്വഗൂ. തത്ഥ അനുത്ഥുനന്തോതി അനുസോചന്തോ. വസമന്വഗൂതി വസം ഗതോ.

൫൯൩. ഏവമ്പി നിരത്ഥകത്തം അനത്ഥാവഹത്തഞ്ച സോകസ്സ ദസ്സേത്വാ ഇദാനി സോകവിനയത്ഥം ഓവദന്തോ ‘‘അഞ്ഞേപി പസ്സാ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ ഗമിനേതി ഗമികേ, പരലോകഗമനസജ്ജേ ഠിതേതി വുത്തം ഹോതി. ഫന്ദന്തേവിധ പാണിനോതി മരണഭയേന ഫന്ദമാനേയേവ ഇധ സത്തേ.

൫൯൪. യേന യേനാതി യേനാകാരേന മഞ്ഞന്തി ‘‘ദീഘായുകോ ഭവിസ്സതി, അരോഗോ ഭവിസ്സതീ’’തി. തതോ തം അഞ്ഞഥായേവ ഹോതി, സോ ഏവം മഞ്ഞിതോ മരതിപി, രോഗീപി ഹോതി. ഏതാദിസോ അയം വിനാഭാവോ മഞ്ഞിതപ്പച്ചനീകേന ഹോതി, പസ്സ, ഉപാസക, ലോകസഭാവന്തി ഏവമേത്ഥ അധിപ്പായയോജനാ വേദിതബ്ബാ.

൫൯൬. അരഹതോ സുത്വാതി ഇമം ഏവരൂപം അരഹതോ ധമ്മദേസനം സുത്വാ. നേസോ ലബ്ഭാ മയാ ഇതീതി സോ പേതോ ‘‘ഇദാനി മയാ പുന ജീവതൂ’’തി ന ലബ്ഭാ ഇതി പരിജാനന്തോ, വിനേയ്യ പരിദേവിതന്തി വുത്തം ഹോതി.

൫൯൭. കിഞ്ച ഭിയ്യോ – ‘‘യഥാ സരണമാദിത്തം…പേ… ധംസയേ’’തി. തത്ഥ ധീരോ ധിതിസമ്പദായ, സപഞ്ഞോ സാഭാവികപഞ്ഞായ, പണ്ഡിതോ ബാഹുസച്ചപഞ്ഞായ, കുസലോ ചിന്തകജാതികതായ വേദിതബ്ബോ. ചിന്താമയസുതമയഭാവനാമയപഞ്ഞാഹി വാ യോജേതബ്ബം.

൫൯൮-൯. ന കേവലഞ്ച സോകമേവ, പരിദേവം…പേ… സല്ലമത്തനോ. തത്ഥ പജപ്പന്തി തണ്ഹം. ദോമനസ്സന്തി ചേതസികദുക്ഖം. അബ്ബഹേതി ഉദ്ധരേ. സല്ലന്തി ഏതമേവ തിപ്പകാരം ദുന്നീഹരണട്ഠേന അന്തോവിജ്ഝനട്ഠേന ച സല്ലം. പുബ്ബേ വുത്തം സത്തവിധം രാഗാദിസല്ലം വാ. ഏതസ്മിഞ്ഹി അബ്ബൂള്ഹേ സല്ലേ അബ്ബൂള്ഹസല്ലോ…പേ… നിബ്ബുതോതി അരഹത്തനികൂടേന ദേസനം നിട്ഠാപേസി. തത്ഥ അസിതോതി തണ്ഹാദിട്ഠീഹി അനിസ്സിതോ. പപ്പുയ്യാതി പാപുണിത്വാ. സേസം ഇധ ഇതോ പുബ്ബേ വുത്തത്താ ഉത്താനത്ഥമേവ, തസ്മാ ന വണ്ണിതം.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ സല്ലസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൯. വാസേട്ഠസുത്തവണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി വാസേട്ഠസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? അയമേവ യാസ്സ നിദാനേ വുത്താ അത്ഥവണ്ണനം പനസ്സ വുത്തനയാനി ഉത്താനത്ഥാനി ച പദാനി പരിഹരന്താ കരിസ്സാമ. ഇച്ഛാനങ്ഗലോതി ഗാമസ്സ നാമം. ബ്രാഹ്മണമഹാസാലാനം ചങ്കീ താരുക്ഖോ തോദേയ്യോതി വോഹാരനാമമേതം. പോക്ഖരസാതി ജാണുസ്സോണീതി നേമിത്തികം. തേസു കിര ഏകോ ഹിമവന്തപസ്സേ പോക്ഖരണിയാ പദുമേ നിബ്ബത്തോ, അഞ്ഞതരോ താപസോ തം പദുമം ഗഹേത്വാ തത്ഥ സയിതം ദാരകം ദിസ്വാ സംവഡ്ഢേത്വാ രഞ്ഞോ ദസ്സേസി. പോക്ഖരേ സയിതത്താ ‘‘പോക്ഖരസാതീ’’തി ചസ്സ നാമമകാസി. ഏകസ്സ ഠാനന്തരേ നേമിത്തികം. തേന കിര ജാണുസ്സോണിനാമകം പുരോഹിതട്ഠാനം ലദ്ധം, സോ തേനേവ പഞ്ഞായി.

തേ സബ്ബേപി അഞ്ഞേ ച അഭിഞ്ഞാതാ അഭിഞ്ഞാതാ ബ്രാഹ്മണമഹാസാലാ കസ്മാ ഇച്ഛാനങ്ഗലേ പടിവസന്തീതി? വേദസജ്ഝായനപരിവീമംസനത്ഥം. തേന കിര സമയേന കോസലജനപദേ വേദകാ ബ്രാഹ്മണാ വേദാനം സജ്ഝായകരണത്ഥഞ്ച അത്ഥൂപപരിക്ഖണത്ഥഞ്ച തസ്മിംയേവ ഗാമേ സന്നിപതന്തി. തേന തേപി അന്തരന്തരാ അത്തനോ ഭോഗഗാമതോ ആഗമ്മ തത്ഥ പടിവസന്തി.

വാസേട്ഠഭാരദ്വാജാനന്തി വാസേട്ഠസ്സ ച ഭാരദ്വാജസ്സ ച. അയമന്തരാകഥാതി യം അത്തനോ സഹായകഭാവാനുരൂപം കഥം കഥേന്താ അനുവിചരിംസു, തസ്സാ കഥായ അന്തരാ വേമജ്ഝേയേവ അയം അഞ്ഞാ കഥാ ഉദപാദീതി വുത്തം ഹോതി. സംസുദ്ധഗഹണികോതി സംസുദ്ധകുച്ഛികോ, സംസുദ്ധായ ബ്രാഹ്മണിയാ ഏവ കുച്ഛിസ്മിം നിബ്ബത്തോതി അധിപ്പായോ. ‘‘സമവേപാകിനിയാ ഗഹണിയാ’’തിആദീസു ഹി ഉദരഗ്ഗി ‘‘ഗഹണീ’’തി വുച്ചതി. ഇധ പന മാതുകുച്ഛി. യാവ സത്തമാതി മാതു മാതാ, പിതു പിതാതി ഏവം പടിലോമേന യാവ സത്ത ജാതിയോ. ഏത്ഥ ച പിതാമഹോ ച പിതാമഹീ ച പിതാമഹാ, തഥാ മാതാമഹോ ച മാതാമഹീ ച മാതാമഹാ, പിതാമഹാ ച മാതാമഹാ ച പിതാമഹായേവ. പിതാമഹാനം യുഗം പിതാമഹയുഗം. യുഗന്തി ആയുപ്പമാണം. അഭിലാപമത്തമേവ ചേതം, അത്ഥതോ പന പിതാമഹായേവ പിതാമഹയുഗം. അക്ഖിത്തോതി ജാതിം ആരബ്ഭ ‘‘കിം സോ’’തി കേനചി അനവഞ്ഞാതോ. അനുപക്കുട്ഠോതി ജാതിസന്ദോസവാദേന അനുപക്കുട്ഠപുബ്ബോ. വതസമ്പന്നോതി ആചാരസമ്പന്നോ. സഞ്ഞാപേതുന്തി ഞാപേതും ബോധേതും, നിരന്തരം കാതുന്തി വുത്തം ഹോതി. ആയാമാതി ഗച്ഛാമ.

൬൦൦. അനുഞ്ഞാതപടിഞ്ഞാതാതി ‘‘തേവിജ്ജാ തുമ്ഹേ’’തി ഏവം മയം ആചരിയേഹി ച അനുഞ്ഞാതാ അത്തനാ ച പടിജാനിമ്ഹാതി അത്ഥോ. അസ്മാതി ഭവാമ. ഉഭോതി ദ്വേപി ജനാ. അഹം പോക്ഖരസാതിസ്സ, താരുക്ഖസ്സായം മാണവോതി അഹം പോക്ഖരസാതിസ്സ ജേട്ഠന്തേവാസീ അഗ്ഗസിസ്സോ, അയം താരുക്ഖസ്സാതി അധിപ്പായേന ഭണതി ആചരിയസമ്പത്തിം അത്തനോ സമ്പത്തിഞ്ച ദീപേന്തോ.

൬൦൧. തേവിജ്ജാനന്തി തിവേദാനം. കേവലിനോതി നിട്ഠങ്ഗതാ. അസ്മസേതി അമ്ഹ ഭവാമ. ഇദാനി തം കേവലിഭാവം വിത്ഥാരേന്തോ ആഹ – ‘‘പദകസ്മാ…പേ… സാദിസാ’’തി. തത്ഥ ജപ്പേതി വേദേ. കമ്മുനാതി ദസവിധേന കുസലകമ്മപഥകമ്മുനാ. അയഞ്ഹി പുബ്ബേ സത്തവിധം കായവചീകമ്മം സന്ധായ ‘‘യതോ ഖോ ഭോ സീലവാ ഹോതീ’’തി ആഹ. തിവിധം മനോകമ്മം സന്ധായ ‘‘വതസമ്പന്നോ’’തി ആഹ. തേന സമന്നാഗതോ ഹി ആചാരസമ്പന്നോ ഹോതി.

൬൦൨-൫. ഇദാനി തം വചനന്തരേന ദസ്സേന്തോ ആഹ – ‘‘അഹഞ്ച കമ്മുനാ ബ്രൂമീ’’തി. ഖയാതീതന്തി ഊനഭാവം അതീതം, പരിപുണ്ണന്തി അത്ഥോ. പേച്ചാതി ഉപഗന്ത്വാ. നമസ്സന്തീതി നമോ കരോന്തി. ചക്ഖും ലോകേ സമുപ്പന്നന്തി അവിജ്ജന്ധകാരേ ലോകേ, തം അന്ധകാരം വിധമിത്വാ ലോകസ്സ ദിട്ഠധമ്മികാദിഅത്ഥസന്ദസ്സനേന ചക്ഖു ഹുത്വാ സമുപ്പന്നം.

൬൦൬. ഏവം അഭിത്ഥവിത്വാ വാസേട്ഠേന യാചിതോ ഭഗവാ ദ്വേപി ജനേ സങ്ഗണ്ഹന്തോ ആഹ – ‘‘തേസം വോ അഹം ബ്യക്ഖിസ്സ’’ന്തിആദി. തത്ഥ ബ്യക്ഖിസ്സന്തി ബ്യാകരിസ്സാമി. അനുപുബ്ബന്തി തിട്ഠതു താവ ബ്രാഹ്മണചിന്താ, കീടപടങ്ഗതിണരുക്ഖതോ പഭുതി വോ അനുപുബ്ബം ബ്യക്ഖിസ്സന്തി ഏവമേത്ഥ അധിപ്പായോ വേദിതബ്ബോ, ഏവം വിത്ഥാരകഥായ വിനേതബ്ബാ ഹി തേ മാണവകാ. ജാതിവിഭങ്ഗന്തി ജാതിവിത്ഥാരം. അഞ്ഞമഞ്ഞാ ഹി ജാതിയോതി തേസം തേസഞ്ഹി പാണാനം ജാതിയോ അഞ്ഞാ അഞ്ഞാ നാനപ്പകാരാതി അത്ഥോ.

൬൦൭. തതോ പാണാനം ജാതിവിഭങ്ഗേ കഥേതബ്ബേ ‘‘തിണരുക്ഖേപി ജാനാഥാ’’തി അനുപാദിന്നകാനം താവ കഥേതും ആരദ്ധോ. തം കിമത്ഥമിതി ചേ? ഉപാദിന്നേസു സുഖഞാപനത്ഥം. അനുപാദിന്നേസു ഹി ജാതിഭേദേ ഗഹിതേ ഉപാദിന്നേസു സോ പാകടതരോ ഹോതി. തത്ഥ തിണാനി നാമ അന്തോഫേഗ്ഗൂനി ബഹിസാരാനി. തസ്മാ താലനാളികേരാദയോപി തിണസങ്ഗഹം ഗച്ഛന്തി. രുക്ഖാ നാമ ബഹിഫേഗ്ഗൂ അന്തോസാരാ. തിണാനി ച രുക്ഖാ ച തിണരുക്ഖാ. തേ ഉപയോഗബഹുവചനേന ദസ്സേന്തോ ആഹ – ‘‘തിണരുക്ഖേപി ജാനാഥാ’’തി. ന ചാപി പടിജാനരേതി ‘‘മയം തിണാ, മയം രുക്ഖാ’’തി ഏവമ്പി ന പടിജാനന്തി. ലിങ്ഗം ജാതിമയന്തി അപടിജാനന്താനമ്പി ച തേസം ജാതിമയമേവ സണ്ഠാനം അത്തനോ മൂലഭൂതതിണാദിസദിസമേവ ഹോതി. കിം കാരണം? അഞ്ഞമഞ്ഞാ ഹി ജാതിയോ, യസ്മാ അഞ്ഞാ തിണജാതി, അഞ്ഞാ രുക്ഖജാതി; തിണേസുപി അഞ്ഞാ താലജാതി, അഞ്ഞാ നാളികേരജാതീതി ഏവം വിത്ഥാരേതബ്ബം.

തേന കിം ദീപേതി? യം ജാതിവസേന നാനാ ഹോതി, തം അത്തനോ പടിഞ്ഞം പരേസം വാ ഉപദേസം വിനാപി അഞ്ഞജാതിതോ വിസേസേന ഗയ്ഹതി. യദി ച ജാതിയാ ബ്രാഹ്മണോ ഭവേയ്യ, സോപി അത്തനോ പടിഞ്ഞം പരേസം വാ ഉപദേസം വിനാ ഖത്തിയതോ വേസ്സസുദ്ദതോ വാ വിസേസേന ഗയ്ഹേയ്യ, ന ച ഗയ്ഹതി, തസ്മാ ന ജാതിയാ ബ്രാഹ്മണോതി. പരതോ പന ‘‘യഥാ ഏതാസു ജാതീസൂ’’തി ഇമായ ഗാഥായ ഏതമത്ഥം വചീഭേദേനേവ ആവികരിസ്സതി.

൬൦൮. ഏവം അനുപാദിന്നേസു ജാതിഭേദം ദസ്സേത്വാ ഉപാദിന്നേസു തം ദസ്സേന്തോ ‘‘തതോ കീടേ’’തി ഏവമാദിമാഹ. തത്ഥ കീടാതി കിമയോ. പടങ്ഗാതി പടങ്ഗായേവ. യാവ കുന്ഥകിപില്ലികേതി കുന്ഥകിപില്ലികം പരിയന്തം കത്വാതി അത്ഥോ.

൬൦൯. ഖുദ്ദകേതി കാളകകണ്ഡകാദയോ. മഹല്ലകേതി സസബിളാരാദയോ. സബ്ബേ ഹി തേ അനേകവണ്ണാ.

൬൧൦. പാദൂദരേതി ഉദരപാദേ, ഉദരംയേവ യേസം പാദാതി വുത്തം ഹോതി. ദീഘപിട്ഠികേതി സപ്പാനഞ്ഹി സീസതോ യാവ നങ്ഗുട്ഠാ പിട്ഠി ഏവ ഹോതി, തേന തേ ‘‘ദീഘപിട്ഠികാ’’തി വുച്ചന്തി. തേപി അനേകപ്പകാരാ ആസീവിസാദിഭേദേന.

൬൧൧. ഓദകേതി ഉദകമ്ഹി ജാതേ. മച്ഛാപി അനേകപ്പകാരാ രോഹിതമച്ഛാദിഭേദേന.

൬൧൨. പക്ഖീതി സകുണേ. തേ ഹി പക്ഖാനം അത്ഥിതായ ‘‘പക്ഖീ’’തി വുച്ചന്തി. പത്തേഹി യന്തീതി പത്തയാനാ. വേഹാസേ ഗച്ഛന്തീതി വിഹങ്ഗമാ. തേപി അനേകപ്പകാരാ കാകാദിഭേദേന.

൬൧൩. ഏവം ഥലജലാകാസഗോചരാനം പാണാനം ജാതിഭേദം ദസ്സേത്വാ ഇദാനി യേനാധിപ്പായേന തം ദസ്സേസി, തം ആവികരോന്തോ ‘‘യഥാ ഏതാസൂ’’തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ സങ്ഖേപതോ പുബ്ബേ വുത്താധിപ്പായവണ്ണനാവസേനേവ വേദിതബ്ബോ.

൬൧൪-൬. വിത്ഥാരതോ പനേത്ഥ യം വത്തബ്ബം, തം സയമേവ ദസ്സേന്തോ ‘‘ന കേസേഹീ’’തിആദിമാഹ. തത്രായം യോജനാ – യം വുത്തം ‘‘നത്ഥി മനുസ്സേസു ലിങ്ഗം ജാതിമയം പുഥൂ’’തി, തം ഏവം നത്ഥീതി വേദിതബ്ബം. സേയ്യഥിദം, ന കേസേഹീതി. ന ഹി ‘‘ബ്രാഹ്മണാനം ഈദിസാ കേസാ ഹോന്തി, ഖത്തിയാനം ഈദിസാ’’തി നിയമോ അത്ഥി യഥാ ഹത്ഥിഅസ്സമിഗാദീനന്തി ഇമിനാ നയേന സബ്ബം യോജേതബ്ബം. ലിങ്ഗം ജാതിമയം നേവ, യഥാ അഞ്ഞാസു ജാതിസൂതി ഇദം പന വുത്തസ്സേവത്ഥസ്സ നിഗമനന്തി വേദിതബ്ബം. തസ്സ യോജനാ – തദേവ യസ്മാ ഇമേഹി കേസാദീഹി നത്ഥി മനുസ്സേസു ലിങ്ഗം ജാതിമയം പുഥു, തസ്മാ വേദിതബ്ബമേതം ‘‘ബ്രാഹ്മണാദിഭേദേസു മനുസ്സേസു ലിങ്ഗം ജാതിമയം നേവ യഥാ അഞ്ഞാസു ജാതീസൂ’’തി.

൬൧൭. ഇദാനി ഏവം ജാതിഭേദേ അസന്തേപി ബ്രാഹ്മണോ ഖത്തിയോതി ഇദം നാനത്തം യഥാ ജാതം, തം ദസ്സേതും ‘‘പച്ചത്ത’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – ഏതം തിരച്ഛാനാനം വിയ യോനിസിദ്ധമേവ കേസാദിസണ്ഠാനാനത്തം മനുസ്സേസു ബ്രാഹ്മണാദീനം അത്തനോ അത്തനോ സരീരേസു ന വിജ്ജതി. അവിജ്ജമാനേപി പന ഏതസ്മിം യദേതം ബ്രാഹ്മണോ ഖത്തിയോതി നാനത്തവിധാനപരിയായം വോകാരം, തം വോകാരഞ്ച മനുസ്സേസു സമഞ്ഞായ പവുച്ചതി, വോഹാരമത്തേന വുച്ചതീതി.

൬൧൯-൬൨൫. ഏത്താവതാ ഭഗവാ ഭാരദ്വാജസ്സ വാദം നിഗ്ഗഹേത്വാ ഇദാനി യദി ജാതിയാ ബ്രാഹ്മണോ ഭവേയ്യ, ആജീവസീലാചാരവിപന്നോപി ബ്രാഹ്മണോ ഭവേയ്യ. യസ്മാ പന പോരാണാ ബ്രാഹ്മണാ തസ്സ ബ്രാഹ്മണഭാവം ന ഇച്ഛന്തി ലോകേ ച അഞ്ഞേപി പണ്ഡിതമനുസ്സാ, തസ്മാ വാസേട്ഠസ്സ വാദപഗ്ഗഹണത്ഥം തം ദസ്സേന്തോ ‘‘യോ ഹി കോചി മനുസ്സേസൂ’’തിആദികാ അട്ഠ ഗാഥായോ ആഹ. തത്ഥ ഗോരക്ഖന്തി ഖേത്തരക്ഖം, കസികമ്മന്തി വുത്തം ഹോതി. പഥവീ ഹി ‘‘ഗോ’’തി വുച്ചതി, തപ്പഭേദോ ച ഖേത്തം. പുഥുസിപ്പേനാതി തന്തവായകമ്മാദിനാനാസിപ്പേന. വോഹാരന്തി വണിജ്ജം. പരപേസ്സേനാതി പരേസം വേയ്യാവച്ചേന. ഇസ്സത്ഥന്തി ആവുധജീവികം, ഉസുഞ്ച സത്തിഞ്ചാതി വുത്തം ഹോതി. പോരോഹിച്ചേനാതി പുരോഹിതകമ്മേന.

൬൨൬. ഏവം ബ്രാഹ്മണസമയേന ച ലോകവോഹാരേന ച ആജീവസീലാചാരവിപന്നസ്സ അബ്രാഹ്മണഭാവം സാധേത്വാ ഏവം സന്തേ ന ജാതിയാ ബ്രാഹ്മണോ, ഗുണേഹി പന ബ്രാഹ്മണോ ഹോതി. തസ്മാ യത്ഥ യത്ഥ കുലേ ജാതോ യോ ഗുണവാ, സോ ബ്രാഹ്മണോ, അയമേത്ഥ ഞായോതി ഏവമേതം ഞായം അത്ഥതോ ആപാദേത്വാ പുന തദേവ ഞായം വചീഭേദേന പകാസേന്തോ ആഹ ‘‘ന ചാഹം ബ്രാഹ്മണം ബ്രൂമീ’’തി.

തസ്സത്ഥോ – അഹം പന യ്വായം ചതൂസു യോനീസു യത്ഥ കത്ഥചി ജാതോ, തത്രാപി വാ വിസേസേന യോ ബ്രാഹ്മണസമഞ്ഞിതായ മാതരി സമ്ഭൂതോ, തം യോനിജം മത്തിസമ്ഭവം യാ ചായം ‘‘ഉഭതോ സുജാതോ’’തിആദിനാ (ദീ. നി. ൧.൩൦൩; മ. നി. ൨.൪൨൪) നയേന ബ്രാഹ്മണേഹി ബ്രാഹ്മണസ്സ പരിസുദ്ധഉപ്പത്തിമഗ്ഗസങ്ഖാതാ യോനി കഥീയതി, ‘‘സംസുദ്ധഗഹണികോ’’തി ഇമിനാ ച മാതുസമ്പത്തി, തതോപി ജാതസമ്ഭൂതത്താ ‘‘യോനിജോ മത്തിസമ്ഭവോ’’തി ച വുച്ചതി, തമ്പി യോനിജം മത്തിസമ്ഭവം ഇമിനാ ച യോനിജമത്തിസമ്ഭവമത്തേന ബ്രാഹ്മണം ന ബ്രൂമി. കസ്മാ? യസ്മാ ‘‘ഭോ ഭോ’’തി വചനമത്തേന അഞ്ഞേഹി സകിഞ്ചനേഹി വിസിട്ഠത്താ ഭോവാദീ നാമ സോ ഹോതി, സചേ ഹോതി സകിഞ്ചനോ. യോ പനായം യത്ഥ കത്ഥചി കുലേ ജാതോപി രാഗാദികിഞ്ചനാഭാവേന അകിഞ്ചനോ, സബ്ബഗഹണപടിനിസ്സഗ്ഗേന ച അനാദാനോ, അകിഞ്ചനം അനാദാനം തമഹം ബ്രൂമി ബ്രാഹ്മണം. കസ്മാ? യസ്മാ ബാഹിതപാപോതി.

൬൨൭. കിഞ്ച ഭിയ്യോ – ‘‘സബ്ബസംയോജനം ഛേത്വാ’’തിആദികാ സത്തവീസതി ഗാഥാ. തത്ഥ സബ്ബസംയോജനന്തി ദസവിധം സംയോജനം. ന പരിതസ്സതീതി തണ്ഹായ ന തസ്സതി. തമഹന്തി തം അഹം രാഗാദീനം സങ്ഗാനം അതിക്കന്തത്താ സങ്ഗാതിഗം, ചതുന്നമ്പി യോഗാനം അഭാവേന വിസംയുത്തം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൨൮. നദ്ധിന്തി നയ്ഹനഭാവേന പവത്തം കോധം. വരത്തന്തി ബന്ധനഭാവേന പവത്തം തണ്ഹം. സന്ദാനം സഹനുക്കമന്തി അനുസയാനുക്കമസഹിതം ദ്വാസട്ഠിദിട്ഠിസന്ദാനം, ഇദം സബ്ബമ്പി ഛിന്ദിത്വാ ഠിതം അവിജ്ജാപലിഘസ്സ ഉക്ഖിത്തത്താ ഉക്ഖിത്തപലിഘം ചതുന്നം സച്ചാന്നം ബുദ്ധത്താ ബുദ്ധം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൨൯. അദുട്ഠോതി ഏവം ദസഹി അക്കോസവത്ഥൂഹി അക്കോസഞ്ച പാണിആദീഹി പോഥനഞ്ച അന്ദുബന്ധനാദീഹി ബന്ധനഞ്ച യോ അകുദ്ധമാനസോ ഹുത്വാ അധിവാസേസി, ഖന്തിബലേന സമന്നാഗതത്താ ഖന്തീബലം, പുനപ്പുനം ഉപ്പത്തിയാ അനീകഭൂതേന തേനേവ ഖന്തീബലാനീകേന സമന്നാഗതത്താ ബലാനീകം തം ഏവരൂപം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൩൦. വതന്തന്തി ധുതവതേന സമന്നാഗതം, ചതുപാരിസുദ്ധിസീലേന സീലവന്തം, തണ്ഹാഉസ്സദാഭാവേന അനുസ്സദം, ഛളിന്ദ്രിയദമനേന ദന്തം, കോടിയം ഠിതേന അത്തഭാവേന അന്തിമസാരീരം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൩൧. യോ ന ലിമ്പതീതി ഏവമേവ യോ അബ്ഭന്തരേ ദുവിധേപി കാമേ ന ലിമ്പതി, തസ്മിം കാമേ ന സണ്ഠാതി, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൩൨. ദുക്ഖസ്സാതി ഖന്ധദുക്ഖസ്സ. പന്നഭാരന്തി ഓഹിതക്ഖന്ധഭാരം ചതൂഹി യോഗേഹി സബ്ബകിലേസേഹി വാ വിസംയുത്തം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൩൩. ഗമ്ഭീരപഞ്ഞന്തി ഗമ്ഭീരേസു ഖന്ധാദീസു പവത്തായ പഞ്ഞായ സമന്നാഗതം, ധമ്മോജപഞ്ഞായ മേധാവിം, ‘‘അയം ദുഗ്ഗതിയാ, അയം സുഗതിയാ, അയം നിബ്ബാനസ്സ മഗ്ഗോ, അയം അമഗ്ഗോ’’തി ഏവം മഗ്ഗേ അമഗ്ഗേ ച ഛേകതായ മഗ്ഗാമഗ്ഗസ്സ കോവിദം, അരഹത്തസങ്ഖാതം ഉത്തമത്ഥമനുപ്പത്തം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൩൪. അസംസട്ഠന്തി ദസ്സനസവനസമുല്ലാപപരിഭോഗകായസംസഗ്ഗാനം അഭാവേന അസംസട്ഠം. ഉഭയന്തി ഗിഹീഹി ച അനഗാരേഹി ചാതി ഉഭയേഹിപി അസംസട്ഠം. അനോകസാരിന്തി അനാലയചാരിം, തം ഏവരൂപം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൩൫. നിധായാതി നിക്ഖിപിത്വാ ഓരോപേത്വാ. തസേസു ഥാവരേസു ചാതി തണ്ഹാതാസേന തസേസു തണ്ഹാഭാവേന ഥിരതായ ഥാവരേസു. യോ ന ഹന്തീതി യോ ഏവം സബ്ബസത്തേസു വിഗതപടിഘതായ നിക്ഖിത്തദണ്ഡോ നേവ കഞ്ചി സയം ഹനതി, ന അഞ്ഞേന ഘാതേതി, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൩൬. അവിരുദ്ധന്തി ആഘാതവസേന വിരുദ്ധേസുപി ലോകിയമഹാജനേസു ആഘാതാഭാവേന അവിരുദ്ധം, ഹത്ഥഗതേ ദണ്ഡേ വാ സത്ഥേ വാ അവിജ്ജമാനേപി പരേസം പഹാരദാനതോ അവിരതത്താ അത്തദണ്ഡേസു ജനേസു നിബ്ബുതം നിക്ഖിത്തദണ്ഡം, പഞ്ചന്നം ഖന്ധാനം ‘‘അഹം മമ’’ന്തി ഗഹിതത്താ സാദാനേസു, തസ്സ ഗഹണസ്സ അഭാവേന അനാദാനം തം ഏവരൂപം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൩൭. ആരഗ്ഗാതി യസ്സേതേ രാഗാദയോ അയഞ്ച പരഗുണമക്ഖണലക്ഖണോ മക്ഖോ ആരഗ്ഗാ സാസപോ വിയ പപതിതോ, യഥാ സാസപോ ആരഗ്ഗേ ന സന്തിട്ഠതി, ഏവം ചിത്തേ ന തിട്ഠതി, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൩൮. അകക്കസന്തി അഫരുസം. വിഞ്ഞാപനിന്തി അത്ഥവിഞ്ഞാപനിം. സച്ചന്തി ഭൂതം. നാഭിസജേതി യായ ഗിരായ അഞ്ഞം കുജ്ഝാപനവസേന ന ലഗ്ഗാപേയ്യ. ഖീണാസവോ നാമ ഏവരൂപമേവ ഗിരം ഭാസേയ്യ. തസ്മാ തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൩൯. സാടകാഭരണാദീസു ദീഘം വാ രസ്സം വാ, മണിമുത്താദീസു അണും വാ ഥൂലം വാ മഹഗ്ഘഅപ്പഗ്ഘവസേന സുഭം വാ അസുഭം വാ യോ പുഗ്ഗലോ ഇമസ്മിം ലോകേ പരപരിഗ്ഗഹിതം നാദിയതി, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൪൦. നിരാസാസന്തി നിത്തണ്ഹം. വിസംയുത്തന്തി സബ്ബകിലേസേഹി വിയുത്തം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൪൧. ആലയാതി തണ്ഹാ. അഞ്ഞായ അകഥംകഥീതി അട്ഠ വത്ഥൂനി യഥാഭൂതം ജാനിത്വാ അട്ഠവത്ഥുകായ വിചികിച്ഛായ നിബ്ബിചികിച്ഛോ. അമതോഗധമനുപ്പത്തന്തി അമതം നിബ്ബാനം ഓഗഹേത്വാ അനുപ്പത്തം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൪൨. ഉഭോതി ദ്വേപി പുഞ്ഞാനി പാപാനി ച ഛഡ്ഡേത്വാതി അത്ഥോ. സങ്ഗന്തി രാഗാദിഭേദം സങ്ഗം. ഉപച്ചഗാതി അതിക്കന്തോ. തമഹം വട്ടമൂലസോകേന അസോകം, അബ്ഭന്തരേ രാഗരജാദീനം അഭാവേന വിരജം, നിരുപക്കിലേസതായ സുദ്ധം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൪൩. വിമലന്തി അബ്ഭാദിമലവിരഹിതം. സുദ്ധന്തി നിരുപക്കിലേസം. വിപ്പസന്നന്തി പസന്നചിത്തം. അനാവിലന്തി കിലേസാവിലത്തവിരഹിതം. നന്ദീഭവപരിക്ഖീണന്തി തീസു ഭവേസു പരിക്ഖീണതണ്ഹം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൪൪. യോ ഭിക്ഖു ഇമം രാഗപലിപഥഞ്ചേവ കിലേസദുഗ്ഗഞ്ച സംസാരവട്ടഞ്ച ചതുന്നം സച്ചാനം അപ്പടിവിജ്ഝനകമോഹഞ്ച അതീതോ, ചത്താരോ ഓഘേ തിണ്ണോ ഹുത്വാ പാരം അനുപ്പത്തോ, ദുവിധേന ഝാനേന ഝായീ, തണ്ഹായ അഭാവേന അനേജോ, കഥംകഥായ അഭാവേന അകഥംകഥീ, ഉപാദാനാനം അഭാവേന അനുപാദിയിത്വാ കിലേസനിബ്ബാനേന നിബ്ബുതോ, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൪൫. യോ പുഗ്ഗലോ, ഇധ ലോകേ, ഉഭോപി കാമേ ഹിത്വാ അനാഗാരോ ഹുത്വാ പരിബ്ബജതി, തം പരിക്ഖീണകാമഞ്ചേവ പരിക്ഖീണഭവഞ്ച അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൪൬. യോ ഇധ ലോകേ ഛദ്വാരികം തണ്ഹം ജഹിത്വാ ഘരാവാസേന അനത്ഥികോ അനാഗാരോ ഹുത്വാ പരിബ്ബജതി, തണ്ഹായ ചേവ ഭവസ്സ ച പരിക്ഖീണത്താ തണ്ഹാഭവപരിക്ഖീണം തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൪൭. മാനുസകം യോഗന്തി മാനുസകം ആയുഞ്ചേവ പഞ്ചവിധകാമഗുണേ ച. ദിബ്ബയോഗേപി ഏസേവ നയോ. ഉപച്ചഗാതി യോ മാനുസകം യോഗം ഹിത്വാ ദിബ്ബം അതിക്കന്തോ, തം സബ്ബേഹി ചതൂഹി യോഗേഹി വിസംയുത്തം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൪൮. രതിന്തി പഞ്ചകാമഗുണരതിം. അരതിന്തി അരഞ്ഞവാസേ ഉക്കണ്ഠിതത്തം. സീതിഭൂതന്തി നിബ്ബുതം, നിരുപധിന്തി നിരുപക്കിലേസം, വീരന്തി തം ഏവരൂപം സബ്ബം ഖന്ധലോകം അഭിഭവിത്വാ ഠിതം വീരിയവന്തം അഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൪൯. യോ വേദീതി യോ സത്താനം സബ്ബാകാരേന ചുതിഞ്ച പടിസന്ധിഞ്ച പാകടം കത്വാ ജാനാതി, തമഹം അലഗ്ഗതായ അസത്തം, പടിപത്തിയാ സുട്ഠു ഗതത്താ സുഗതം, ചതുന്നം സച്ചാനം ബുദ്ധതായ ബുദ്ധം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൫൦. യസ്സാതി യസ്സേതേ ദേവാദയോ ഗതിം ന ജാനന്തി, തമഹം ആസവാനം ഖീണതായ ഖീണാസവം, കിലേസേഹി ആരകത്താ അരഹന്തം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൫൧. പുരേതി അതീതക്ഖന്ധേസു. പച്ഛാതി അനാഗതേസു. മജ്ഝേതി പച്ചുപ്പന്നേസു. കിഞ്ചനന്തി യസ്സേതേസു ഠാനേസു തണ്ഹാഗാഹസങ്ഖാതം കിഞ്ചനം നത്ഥി. തമഹം രാഗകിഞ്ചനാദീഹി അകിഞ്ചനം. കസ്സചി ഗഹണസ്സ അഭാവേന അനാദാനം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൫൨. അച്ഛമ്ഭിതത്തേന ഉസഭസദിസതായ ഉസഭം, ഉത്തമട്ഠേന പവരം, വീരിയസമ്പത്തിയാ വീരം, മഹന്താനം സീലക്ഖന്ധാദീനം ഏസിതത്താ മഹേസിം, തിണ്ണം മാരാനം വിജിതത്താ വിജിതാവിനം, നിന്ഹാതകിലേസതായ ന്ഹാതകം, ചതുസച്ചബുദ്ധതായ ബുദ്ധം തം ഏവരൂപം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൫൩. യോ പുബ്ബേനിവാസം പാകടം കത്വാ ജാനാതി, ഛബ്ബീസതിദേവലോകഭേദം സഗ്ഗം, ചതുബ്ബിധം അപായഞ്ച ദിബ്ബചക്ഖുനാ പസ്സതി, അഥോ ജാതിക്ഖയസങ്ഖാതം അരഹത്തം പത്തോ, തമഹം ബ്രാഹ്മണം വദാമീതി അത്ഥോ.

൬൫൪. ഏവം ഭഗവാ ഗുണതോ ബ്രാഹ്മണം വത്വാ ‘‘യേ ‘ജാതിതോ ബ്രാഹ്മണോ’തി അഭിനിവേസം കരോന്തി, തേ ഇദം വോഹാരമത്തം അജാനന്താ, സാ ച നേസം ദിട്ഠി ദുദ്ദിട്ഠീ’’തി ദസ്സേന്തോ ‘‘സമഞ്ഞാ ഹേസാ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തസ്സത്ഥോ – ‘‘യദിദം ബ്രാഹ്മണോ ഖത്തിയോ ഭാരദ്വാജോ വാസേട്ഠോ’’തി നാമഗോത്തം പകപ്പിതം, സമഞ്ഞാ ഹേസാ ലോകസ്മിം, പഞ്ഞത്തിവോഹാരമത്തന്തി വേദിതബ്ബം. കസ്മാ? യസ്മാ സമ്മുച്ചാ സമുദാഗതം സമനുഞ്ഞായ ആഗതം. തഞ്ഹി തത്ഥ തത്ഥ ജാതകാലേയേവസ്സ ഞാതിസാലോഹിതേഹി പകപ്പിതം കതം. നോ ചേതം ഏവം പകപ്പേയ്യും, ന കോചി കഞ്ചി ദിസ്വാ ‘‘അയം ബ്രാഹ്മണോ’’തി വാ ‘‘ഭാരദ്വാജോ’’തി വാ ജാനേയ്യ.

൬൫൫. ഏവം പകപ്പിതഞ്ചേതം ദീഘരത്തമനുസയിതം ദിട്ഠിഗതമജാനതം, ‘‘പകപ്പിതം നാമഗോത്തം, നാമഗോത്തമത്തമേതം സംവോഹാരത്ഥം പകപ്പിത’’ന്തി അജാനന്താനം സത്താനം ഹദയേ ദീഘരത്തം ദിട്ഠിഗതമനുസയിതം, തസ്സ അനുസയിതത്താ തം നാമഗോത്തം അജാനന്താ തേ പബ്രുവന്തി ‘‘ജാതിയാ ഹോതി ബ്രാഹ്മണോ’’തി, അജാനന്തായേവ ഏവം വദന്തീതി വുത്തം ഹോതി.

൬൫൬-൭. ഏവം ‘‘യേ ‘ജാതിതോ ബ്രാഹ്മണോ’തി അഭിനിവേസം കരോന്തി, തേ ഇദം വോഹാരമത്തമജാനന്താ, സാ ച നേസം ദിട്ഠി ദുദ്ദിട്ഠീ’’തി ദസ്സേത്വാ ഇദാനി നിപ്പരിയായമേവ ജാതിവാദം പടിക്ഖിപന്തോ കമ്മവാദഞ്ച നിരോപേന്തോ ‘‘ന ജച്ചാ’’തിആദിമാഹ. തത്ഥ ‘‘കമ്മുനാ ബ്രാഹ്മണോ ഹോതി, കമ്മുനാ ഹോതി അബ്രാഹ്മണോ’’തി ഇമിസ്സാ ഉപഡ്ഢഗാഥായ അത്ഥവിത്ഥാരണത്ഥം ‘‘കസ്സകോ കമ്മുനാ’’തിആദി വുത്തം. തത്ഥ കമ്മുനാതി പച്ചുപ്പന്നേന കസികമ്മാദിനിബ്ബത്തകചേതനാകമ്മുനാ.

൬൫൯. പടിച്ചസമുപ്പാദദസ്സാതി ‘‘ഇമിനാ പച്ചയേന ഏവം ഹോതീ’’തി ഏവം പടിച്ചസമുപ്പാദദസ്സാവിനോ. കമ്മവിപാകകോവിദാതി സമ്മാനാവമാനാരഹേ കുലേ കമ്മവസേന ഉപ്പത്തി ഹോതി, അഞ്ഞാപി ഹീനപണീതതാ ഹീനപണീതേ കമ്മേ വിപച്ചമാനേ ഹോതീതി ഏവം കമ്മവിപാകകുസലാ.

൬൬൦. ‘‘കമ്മുനാവത്തതീ’’തി ഗാഥായ പന ‘‘ലോകോ’’തി വാ ‘‘പജാ’’തി വാ ‘‘സത്താ’’തി വാ ഏകോയേവ അത്ഥോ, വചനമത്തമേവ നാനം. പുരിമപദേന ചേത്ഥ ‘‘അത്ഥി ബ്രഹ്മാ മഹാബ്രഹ്മാ…പേ… സേട്ഠോ സജിതാ വസീ പിതാ ഭൂതഭബ്യാന’’ന്തി (ദീ. നി. ൧.൪൨) ഇമിസ്സാ ദിട്ഠിയാ നിസേധോ വേദിതബ്ബോ. കമ്മുനാ ഹി വത്തതി താസു താസു ഗതീസു ഉപ്പജ്ജതി ലോകോ, തസ്സ കോ സജിതാതി? ദുതിയേന ‘‘ഏവം കമ്മുനാ ഉപ്പന്നോപി ച പവത്തിയമ്പി അതീതപച്ചുപ്പന്നഭേദേന കമ്മുനാ ഏവ പവത്തതി, സുഖദുക്ഖാനി പച്ചനുഭോന്തോ ഹീനപണീതാദിഭാവം ആപജ്ജന്തോ പവത്തതീ’’തി ദസ്സേതി. തതിയേന തമേവത്ഥം നിഗമേതി ‘‘ഏവം സബ്ബഥാപി കമ്മനിബന്ധനാ സത്താ കമ്മേനേവ ബദ്ധാ ഹുത്വാ പവത്തന്തി, ന അഞ്ഞഥാ’’തി. ചതുത്ഥേന തമത്ഥം ഉപമായ വിഭാവേതി രഥസ്സാണീവ യായതോതി. യഥാ രഥസ്സ യായതോ ആണി നിബന്ധനം ഹോതി, ന തായ അനിബദ്ധോ യാതി, ഏവം ലോകസ്സ ഉപ്പജ്ജതോ ച പവത്തതോ ച കമ്മം നിബന്ധനം, ന തേന അനിബദ്ധോ ഉപ്പജ്ജതി നപ്പവത്തതി.

൬൬൧. ഇദാനി യസ്മാ ഏവം കമ്മനിബന്ധനോ ലോകോ, തസ്മാ സേട്ഠേന കമ്മുനാ സേട്ഠഭാവം ദസ്സേന്തോ ‘‘തപേനാ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ തപേനാതി ഇന്ദ്രിയസംവരേന. ബ്രഹ്മചരിയേനാതി സിക്ഖാനിസ്സിതേന വുത്താവസേസസേട്ഠചരിയേന. സംയമേനാതി സീലേന. ദമേനാതി പഞ്ഞായ. ഏതേന സേട്ഠട്ഠേന ബ്രഹ്മഭൂതേന കമ്മുനാ ബ്രാഹ്മണോ ഹോതി. കസ്മാ? യസ്മാ ഏതം ബ്രാഹ്മണമുത്തമം, യസ്മാ ഏതം കമ്മം ഉത്തമോ ബ്രാഹ്മണഭാവോതി വുത്തം ഹോതി. ‘‘ബ്രഹ്മാന’’ന്തിപി പാഠോ, തസ്സത്ഥോ – ബ്രഹ്മം ആനേതീതി ബ്രഹ്മാനം, ബ്രഹ്മഭാവം ആനേതി ആവഹതി ദേതീതി വുത്തം ഹോതി.

൬൬൨. ദുതിയഗാഥായ സന്തോതി സന്തകിലേസോ. ബ്രഹ്മാ സക്കോതി ബ്രഹ്മാ ച സക്കോ ച. യോ ഏവരൂപോ, സോ ന കേവലം ബ്രാഹ്മണോ, അപിച ഖോ ബ്രഹ്മാ ച സക്കോ ച സോ വിജാനതം പണ്ഡിതാനം, ഏവം വാസേട്ഠ ജാനാഹീതി വുത്തം ഹോതി. സേസം വുത്തനയമേവാതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ വാസേട്ഠസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൧൦. കോകാലികസുത്തവണ്ണനാ

ഏവം മേ സുതന്തി കോകാലികസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? ഇമസ്സ സുത്തസ്സ ഉപ്പത്തി അത്ഥവണ്ണനായമേവ ആവി ഭവിസ്സതി. അത്ഥവണ്ണനായ ചസ്സ ഏവം മേ സുതന്തിആദി വുത്തനയമേവ. അഥ ഖോ കോകാലികോതി ഏത്ഥ പന കോ അയം കോകാലികോ, കസ്മാ ച ഉപസങ്കമീതി? വുച്ചതേ – അയം കിര കോകാലികരട്ഠേ കോകാലികനഗരേ കോകാലികസേട്ഠിസ്സ പുത്തോ പബ്ബജിത്വാ പിതരാ കാരാപിതേ വിഹാരേയേവ പടിവസതി ‘‘ചൂളകോകാലികോ’’തി നാമേന, ന ദേവദത്തസ്സ സിസ്സോ. സോ ഹി ബ്രാഹ്മണപുത്തോ ‘‘മഹാകോകാലികോ’’തി പഞ്ഞായി.

ഭഗവതി കിര സാവത്ഥിയം വിഹരന്തേ ദ്വേ അഗ്ഗസാവകാ പഞ്ചമത്തേഹി ഭിക്ഖുസതേഹി സദ്ധിം ജനപദചാരികം ചരമാനാ ഉപകട്ഠായ വസ്സൂപനായികായ വിവേകവാസം വസിതുകാമാ തേ ഭിക്ഖൂ ഉയ്യോജേത്വാ അത്തനോ പത്തചീവരമാദായ തസ്മിം ജനപദേ തം നഗരം പത്വാ തം വിഹാരം അഗമംസു. തത്ഥ തേ കോകാലികേന സദ്ധിം സമ്മോദിത്വാ തം ആഹംസു – ‘‘ആവുസോ, മയം ഇധ തേമാസം വസിസ്സാമ, മാ കസ്സചി ആരോചേയ്യാസീ’’തി. സോ ‘‘സാധൂ’’തി പടിസ്സുണിത്വാ തേമാസേ അതീതേ ഇതരദിവസം പഗേവ നഗരം പവിസിത്വാ ആരോചേസി – ‘‘തുമ്ഹേ അഗ്ഗസാവകേ ഇധാഗന്ത്വാ വസമാനേ ന ജാനിത്ഥ, ന തേ കോചി പച്ചയേനാപി നിമന്തേതീ’’തി. നഗരവാസിനോ ‘‘കസ്മാ നോ, ഭന്തേ, നാരോചയിത്ഥാ’’തി. കിം ആരോചിതേന, കിം നാദ്ദസഥ ദ്വേ ഭിക്ഖൂ വസന്തേ, നനു ഏതേ അഗ്ഗസാവകാതി. തേ ഖിപ്പം സന്നിപതിത്വാ സപ്പിഗുളവത്ഥാദീനി ആനേത്വാ കോകാലികസ്സ പുരതോ നിക്ഖിപിംസു. സോ ചിന്തേസി – ‘‘പരമപ്പിച്ഛാ അഗ്ഗസാവകാ ‘പയുത്തവാചായ ഉപ്പന്നോ ലാഭോ’തി ഞത്വാ ന സാദിയിസ്സന്തി, അസാദിയന്താ അദ്ധാ ‘ആവാസികസ്സ ദേഥാ’തി ഭണിസ്സന്തി, ഹന്ദാഹം ഇമം ലാഭം ഗാഹാപേത്വാ ഗച്ഛാമീ’’തി. സോ തഥാ അകാസി, ഥേരാ ദിസ്വാവ പയുത്തവാചായ ഉപ്പന്നഭാവം ഞത്വാ ‘‘ഇമേ പച്ചയാ നേവ അമ്ഹാകം ന കോകാലികസ്സ വട്ടന്തീ’’തി ചിന്തേത്വാ ‘‘ആവാസികസ്സ ദേഥാ’’തി അവത്വാ പടിക്ഖിപിത്വാ പക്കമിംസു. തേന കോകാലികോ ‘‘കഥഞ്ഹി നാമ അത്തനാ അഗ്ഗണ്ഹന്താ മയ്ഹമ്പി ന ദാപേസു’’ന്തി ദോമനസ്സം ഉപ്പാദേസി.

തേ ഭഗവതോ സന്തികം അഗമംസു. ഭഗവാ ച പവാരേത്വാ സചേ അത്തനാ ജനപദചാരികം ന ഗച്ഛതി, അഗ്ഗസാവകേ പേസേതി – ‘‘ചരഥ, ഭിക്ഖവേ, ചാരികം ബഹുജനഹിതായാ’’തിആദീനി (മഹാവ. ൩൨) വത്വാ. ഇദമാചിണ്ണം തഥാഗതാനം. തേന ഖോ പന സമയേന അത്തനാ അഗന്തുകാമോ ഹോതി. അഥ ഖോ ഇമേ പുനദേവ ഉയ്യോജേസി – ‘‘ഗച്ഛഥ, ഭിക്ഖവേ, ചരഥ ചാരിക’’ന്തി. തേ പഞ്ചമത്തേഹി ഭിക്ഖുസതേഹി സദ്ധിം ചാരികം ചരമാനാ അനുപുബ്ബേന തസ്മിം രട്ഠേ തമേവ നഗരം അഗമംസു. നാഗരാ ഥേരേ സഞ്ജാനിത്വാ സഹ പരിക്ഖാരേഹി ദാനം സജ്ജേത്വാ നഗരമജ്ഝേ മണ്ഡപം കത്വാ ദാനം അദംസു, ഥേരാനഞ്ച പരിക്ഖാരേ ഉപനാമേസും. ഥേരാ ഗഹേത്വാ ഭിക്ഖുസങ്ഘസ്സ അദംസു. തം ദിസ്വാ കോകാലികോ ചിന്തേസി – ‘‘ഇമേ പുബ്ബേ അപ്പിച്ഛാ അഹേസും, ഇദാനി ലോഭാഭിഭൂതാ പാപിച്ഛാ ജാതാ, പുബ്ബേപി അപ്പിച്ഛസന്തുട്ഠപവിവിത്തസദിസാ മഞ്ഞേ, ഇമേ പാപിച്ഛാ അസന്തഗുണപരിദീപകാ പാപഭിക്ഖൂ’’തി. സോ ഥേരേ ഉപസങ്കമിത്വാ ‘‘ആവുസോ, തുമ്ഹേ പുബ്ബേ അപ്പിച്ഛാ സന്തുട്ഠാ പവിവിത്താ വിയ അഹുവത്ഥ, ഇദാനി പനത്ഥ പാപഭിക്ഖൂ ജാതാ’’തി വത്വാ പത്തചീവരമാദായ താവദേവ തരമാനരൂപോ നിക്ഖമിത്വാ ഗന്ത്വാ ‘‘ഭഗവതോ ഏതമത്ഥം ആരോചേസ്സാമീ’’തി സാവത്ഥാഭിമുഖോ ഗന്ത്വാ അനുപുബ്ബേന ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമി. അയമേത്ഥ കോകാലികോ, ഇമിനാ കാരണേന ഉപസങ്കമി. തേന വുത്തം ‘‘അഥ ഖോ കോകാലികോ ഭിക്ഖു യേന ഭഗവാ തേനുപസങ്കമീ’’തിആദി.

ഭഗവാ തം തുരിതതുരിതം ആഗച്ഛന്തം ദിസ്വാവ ആവജ്ജേത്വാ അഞ്ഞാസി – ‘‘അഗ്ഗസാവകേ അക്കോസിതുകാമോ ആഗതോ’’തി. ‘‘സക്കാ നു ഖോ പടിസേധേതു’’ന്തി ച ആവജ്ജേന്തോ ‘‘ന സക്കാ, ഥേരേസു അപരജ്ഝിത്വാ ആഗതോ, ഏകംസേന പദുമനിരയേ ഉപ്പജ്ജിസ്സതീ’’തി അദ്ദസ. ഏവം ദിസ്വാപി പന ‘‘സാരിപുത്തമോഗ്ഗല്ലാനേപി നാമ ഗരഹന്തം സുത്വാ ന നിസേധേതീ’’തി പരൂപവാദമോചനത്ഥം അരിയൂപവാദസ്സ മഹാസാവജ്ജഭാവദസ്സനത്ഥഞ്ച ‘‘മാ ഹേവ’’ന്തിആദിനാ നയേന തിക്ഖത്തും പടിസേധേസി. തത്ഥ മാ ഹേവന്തി മാ ഏവമാഹ, മാ ഏവം അഭണീതി അത്ഥോ. പേസലാതി പിയസീലാ. സദ്ധായികോതി സദ്ധാഗമകരോ, പസാദാവഹോതി വുത്തം ഹോതി. പച്ചയികോതി പച്ചയകരോ, ‘‘ഏവമേത’’ന്തി സന്നിട്ഠാവഹോതി വുത്തം ഹോതി.

അചിരപക്കന്തസ്സാതി പക്കന്തസ്സ സതോ ന ചിരേനേവ സബ്ബോ കായോ ഫുടോ അഹോസീതി കേസഗ്ഗമത്തമ്പി ഓകാസം അവജ്ജേത്വാ സകലസരീരം അട്ഠീനി ഭിന്ദിത്വാ ഉഗ്ഗതാഹി പീളകാഹി അജ്ഝോത്ഥടം അഹോസി. തത്ഥ യസ്മാ ബുദ്ധാനുഭാവേന തഥാരൂപം കമ്മം ബുദ്ധാനം സമ്മുഖീഭാവേ വിപാകം ന ദേതി, ദസ്സനൂപചാരേ പന വിജഹിതമത്തേ ദേതി, തസ്മാ തസ്സ അചിരപക്കന്തസ്സ പീളകാ ഉട്ഠഹിംസു. തേനേവ വുത്തം ‘‘അചിരപക്കന്തസ്സ ച കോകാലികസ്സാ’’തി. അഥ കസ്മാ തത്ഥേവ ന അട്ഠാസീതി ചേ? കമ്മാനുഭാവേന. ഓകാസകതഞ്ഹി കമ്മം അവസ്സം വിപച്ചതി, തം തസ്സ തത്ഥ ഠാതും ന ദേതി. സോ കമ്മാനുഭാവേന ചോദിയമാനോ ഉട്ഠായാസനാ പക്കാമി. കളായമത്തിയോതി ചണകമത്തിയോ. ബേലുവസലാടുകമത്തിയോതി തരുണബേലുവമത്തിയോ. പഭിജ്ജിംസൂതി ഭിജ്ജിംസു. താസു ഭിന്നാസു സകലസരീരം പനസപക്കം വിയ അഹോസി. സോ പക്കേന ഗത്തേന അനയബ്യസനം പത്വാ ദുക്ഖാഭിഭൂതോ ജേതവനദ്വാരകോട്ഠകേ സയി. അഥ ധമ്മസ്സവനത്ഥം ആഗതാഗതാ മനുസ്സാ തം ദിസ്വാ ‘‘ധി കോകാലിക, ധി കോകാലിക, അയുത്തമകാസി, അത്തനോയേവ മുഖം നിസ്സായ അനയബ്യസനം പത്തോസീ’’തി ആഹംസു. തേസം സുത്വാ ആരക്ഖദേവതാ ധിക്കാരം അകംസു, ആരക്ഖദേവതാനം ആകാസട്ഠദേവതാതി ഇമിനാ ഉപായേന യാവ അകനിട്ഠഭവനാ ഏകധിക്കാരോ ഉദപാദി.

തദാ ച തുരൂ നാമ ഭിക്ഖു കോകാലികസ്സ ഉപജ്ഝായോ അനാഗാമിഫലം പത്വാ സുദ്ധാവാസേസു നിബ്ബത്തോ ഹോതി. സോപി സമാപത്തിയാ വുട്ഠിതോ തം ധിക്കാരം സുത്വാ ആഗമ്മ കോകാലികം ഓവദി സാരിപുത്തമോഗ്ഗല്ലാനേസു ചിത്തപ്പസാദജനനത്ഥം. സോ തസ്സാപി വചനം അഗ്ഗഹേത്വാ അഞ്ഞദത്ഥു തമേവ അപരാധേത്വാ കാലം കത്വാ പദുമനിരയേ ഉപ്പജ്ജി. തേനാഹ – ‘‘അഥ ഖോ കോകാലികോ ഭിക്ഖു തേനേവാബാധേന…പേ… ആഘാതേത്വാ’’തി.

അഥ ഖോ ബ്രഹ്മാ സഹമ്പതീതി കോ അയം ബ്രഹ്മാ, കസ്മാ ച ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമിത്വാ ഏതദവോചാതി? അയം കസ്സപസ്സ ഭഗവതോ സാസനേ സഹകോ നാമ ഭിക്ഖു അനാഗാമീ ഹുത്വാ സുദ്ധാവാസേസു ഉപ്പന്നോ, തത്ഥ നം ‘‘സഹമ്പതി ബ്രഹ്മാ’’തി സഞ്ജാനന്തി. സോ പന ‘‘അഹം ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമിത്വാ പദുമനിരയം കിത്തേസ്സാമി, തതോ ഭഗവാ ഭിക്ഖൂനം ആരോചേസ്സതി. കഥാനുസന്ധികുസലാ ഭിക്ഖൂ തത്ഥായുപ്പമാണം പുച്ഛിസ്സന്തി, ഭഗവാ ആചിക്ഖന്തോ അരിയൂപവാദേ ആദീനവം പകാസേസ്സതീ’’തി ഇമിനാ കാരണേന ഭഗവന്തം ഉപസങ്കമിത്വാ ഏതദവോച. ഭഗവാ തഥേവ അകാസി, അഞ്ഞതരോപി ഭിക്ഖു പുച്ഛി. തേന ച പുട്ഠോ ‘‘സേയ്യഥാപി ഭിക്ഖൂ’’തിആദിമാഹ.

തത്ഥ വീസതിഖാരികോതി മാഗധകേന പത്ഥേന ചത്താരോ പത്ഥാ കോസലരട്ഠേ ഏകോ പത്ഥോ ഹോതി, തേന പത്ഥേന ചത്താരോ പത്ഥാ ആള്ഹകം, ചത്താരി ആള്ഹകാനി ദോണം, ചതുദോണാ മാനികാ, ചതുമാനികാ ഖാരീ, തായ ഖാരിയാ വീസതിഖാരികോ. തിലവാഹോതി തിലസകടം. അബ്ബുദോ നിരയോതി അബ്ബുദോ നാമ കോചി പച്ചേകനിരയോ നത്ഥി, അവീചിമ്ഹിയേവ അബ്ബുദഗണനായ പച്ചനോകാസോ പന ‘‘അബ്ബുദോ നിരയോ’’തി വുത്തോ. ഏസ നയോ നിരബ്ബുദാദീസു.

തത്ഥ വസ്സഗണനാപി ഏവം വേദിതബ്ബാ – യഥേവ ഹി സതം സതസഹസ്സാനി കോടി ഹോതി, ഏവം സതം സതസഹസ്സകോടിയോ പകോടി നാമ ഹോതി, സതം സതസഹസ്സപകോടിയോ കോടിപ്പകോടി നാമ, സതം സതസഹസ്സകോടിപ്പകോടിയോ നഹുതം, സതം സതസഹസ്സനഹുതാനി നിന്നഹുതം, സതം സതസഹസ്സനിന്നഹുതാനി ഏകം അബ്ബുദം, തതോ വീസതിഗുണം നിരബ്ബുദം. ഏസ നയോ സബ്ബത്ഥ. കേചി പന ‘‘തത്ഥ തത്ഥ പരിദേവനാനത്തേനപി കമ്മകരണനാനത്തേനപി ഇമാനി നാമാനി ലദ്ധാനീ’’തി വദന്തി, അപരേ ‘‘സീതനരകാ ഏവ ഏതേ’’തി.

അഥാപരന്തി തദത്ഥവിസേസത്ഥദീപകം ഗാഥാബന്ധം സന്ധായ വുത്തം. പാഠവസേന വുത്തവീസതിഗാഥാസു ഹി ഏത്ഥ ‘‘സതം സഹസ്സാന’’ന്തി അയമേകാ ഏവ ഗാഥാ വുത്തത്ഥദീപികാ, സേസാ വിസേസത്ഥദീപികാ ഏവ, അവസാനേ ഗാഥാദ്വയമേവ പന മഹാഅട്ഠകഥായം വിനിച്ഛിതപാഠേ നത്ഥി. തേനാവോചുമ്ഹ ‘‘വീസതിഗാഥാസൂ’’തി.

൬൬൩. തത്ഥ കുഠാരീതി അത്തച്ഛേദകട്ഠേന കുഠാരിസദിസാ ഫരുസവാചാ. ഛിന്ദതീതി കുസലമൂലസങ്ഖാതം അത്തനോ മൂലംയേവ നികന്തതി.

൬൬൪. നിന്ദിയന്തി നിന്ദിതബ്ബം. തം വാ നിന്ദതി യോ പസംസിയോതി യോ ഉത്തമട്ഠേന പസംസാരഹോ പുഗ്ഗലോ, തം വാ സോ പാപിച്ഛതാദീനി ആരോപേത്വാ ഗരഹതി. വിചിനാതീതി ഉപചിനാതി. കലിന്തി അപരാധം.

൬൬൫. അയം കലീതി അയം അപരാധോ. അക്ഖേസൂതി ജൂതകീളനഅക്ഖേസു. സബ്ബസ്സാപി സഹാപി അത്തനാതി സബ്ബേന അത്തനോ ധനേനപി അത്തനാപി സദ്ധിം. സുഗതേസൂപി സുട്ഠു ഗതത്താ, സുന്ദരഞ്ച ഠാനം ഗതത്താ സുഗതനാമകേസു ബുദ്ധപച്ചേകബുദ്ധസാവകേസു. മനം പദോസയേതി യോ മനം പദൂസേയ്യ. തസ്സായം മനോപദോസോ ഏവ മഹത്തരോ കലീതി വുത്തം ഹോതി.

൬൬൬. കസ്മാ? യസ്മാ സതം സഹസ്സാനം…പേ… പാപകം, യസ്മാ വസ്സഗണനായ ഏത്തകോ സോ കാലോ, യം കാലം അരിയഗരഹീ വാചം മനഞ്ച പണിധായ പാപകം നിരയം ഉപേതി, തത്ഥ പച്ചതീതി വുത്തം ഹോതി. ഇദഞ്ഹി സങ്ഖേപേന പദുമനിരയേ ആയുപ്പമാണം.

൬൬൭. ഇദാനി അപരേനപി നയേന ‘‘അയമേവ മഹത്തരോ കലി, യോ സുഗതേസു മനം പദൂസയേ’’തി ഇമമത്ഥം വിഭാവേന്തോ ‘‘അഭൂതവാദീ’’തി ആദിമാഹ. തത്ഥ അഭൂതവാദീതി അരിയൂപവാദവസേന അലികവാദീ. നിരയന്തി പദുമാദിം. പേച്ച സമാ ഭവന്തീതി ഇതോ പടിഗന്ത്വാ നിരയൂപപത്തിയാ സമാ ഭവന്തി. പരത്ഥാതി പരലോകേ.

൬൬൮. കിഞ്ച ഭിയ്യോ – യോ അപ്പദുട്ഠസ്സാതി. തത്ഥ മനോപദോസാഭാവേന അപ്പദുട്ഠോ, അവിജ്ജാമലാഭാവേന സുദ്ധോ, പാപിച്ഛാഭാവേന അനങ്ഗണോതി വേദിതബ്ബോ. അപ്പദുട്ഠത്താ വാ സുദ്ധസ്സ, സുദ്ധത്താ അനങ്ഗണസ്സാതി ഏവമ്പേത്ഥ യോജേതബ്ബം.

൬൬൯. ഏവം സുഗതേസു മനോപദോസസ്സ മഹത്തരകലിഭാവം സാധേത്വാ ഇദാനി വാരിതവത്ഥുഗാഥാ നാമ ചുദ്ദസ ഗാഥാ ആഹ. ഇമാ കിര കോകാലികം മീയമാനമേവ ഓവദന്തേനായസ്മതാ മഹാമോഗ്ഗല്ലാനേന വുത്താ, ‘‘മഹാബ്രഹ്മുനാ’’തി ഏകേ. താസം ഇമിനാ സുത്തേന സദ്ധിം ഏകസങ്ഗഹത്ഥം അയമുദ്ദേസോ ‘‘യോ ലോഭഗുണേ അനുയുത്തോ’’തിആദി. തത്ഥ പഠമഗാഥായ താവ ‘‘ഗുണോ’’തി നിദ്ദിട്ഠത്താ അനേകക്ഖത്തും പവത്തത്താ വാ ലോഭോയേവ ലോഭഗുണോ, തണ്ഹായേതം അധിവചനം. അവദഞ്ഞൂതി അവചനഞ്ഞൂ ബുദ്ധാനമ്പി ഓവാദം അഗ്ഗഹണേന. മച്ഛരീതി പഞ്ചവിധമച്ഛരിയേന. പേസുണിയം അനുയുത്തോതി അഗ്ഗസാവകാനം ഭേദകാമതായ. സേസം പാകടമേവ. ഇദം വുത്തം ഹോതി – യോ, ആവുസോ കോകാലിക, തുമ്ഹാദിസോ അനുയുത്തലോഭതണ്ഹായ ലോഭഗുണേ അനുയുത്തോ അസ്സദ്ധോ കദരിയോ അവദഞ്ഞൂ മച്ഛരീ പേസുണിയം അനുയുത്തോ, സോ വചസാ പരിഭാസതി അഞ്ഞം അഭാസനേയ്യമ്പി പുഗ്ഗലം. തേന തം വദാമി ‘‘മുഖദുഗ്ഗാ’’തി ഗാഥാത്തയം.

൬൭൦. തസ്സായം അനുത്താനപദത്ഥോ – മുഖദുഗ്ഗ മുഖവിസമ, വിഭൂത വിഗതഭൂത, അലികവാദി, അനരിയ അസപ്പുരിസ, ഭൂനഹു ഭൂതിഹനക, വുഡ്ഢിനാസക, പുരിസന്ത അന്തിമപുരിസ, കലി അലക്ഖിപുരിസ, അവജാത ബുദ്ധസ്സ അവജാതപുത്ത.

൬൭൧. രജമാകിരസീതി കിലേസരജം അത്തനി പക്ഖിപസി. പപതന്തി സോബ്ഭം. ‘‘പപാത’’ന്തിപി പാഠോ, സോ ഏവത്ഥോ. ‘‘പപദ’’ന്തിപി പാഠോ, മഹാനിരയന്തി അത്ഥോ.

൬൭൨. ഏതി ഹതന്തി ഏത്ഥ ഹ-ഇതി നിപാതോ, തന്തി തം കുസലാകുസലകമ്മം. അഥ വാ ഹതന്തി ഗതം പടിപന്നം, ഉപചിതന്തി അത്ഥോ. സുവാമീതി സാമി തസ്സ കമ്മസ്സ കതത്താ. സോ ഹി തം കമ്മം ലഭതേവ, നാസ്സ തം നസ്സതീതി വുത്തം ഹോതി. യസ്മാ ച ലഭതി, തസ്മാ ദുക്ഖം മന്ദോ…പേ… കിബ്ബിസകാരീ.

൬൭൩. ഇദാനി യം ദുക്ഖം മന്ദോ പസ്സതി, തം പകാസേന്തോ ‘‘അയോസങ്കുസമാഹതട്ഠാന’’ന്തിആദിമാഹ. തത്ഥ പുരിമഉപഡ്ഢഗാഥായ താവ അത്ഥോ – യം തം അയോസങ്കുസമാഹതട്ഠാനം സന്ധായ ഭഗവതാ ‘‘തമേനം, ഭിക്ഖവേ, നിരയപാലാ പഞ്ചവിധബന്ധനം നാമ കാരണം കരോന്തീ’’തി (മ. നി. ൩.൨൫൦; അ. നി. ൩.൩൬) വുത്തം, തം ഉപേതി, ഏവം ഉപേന്തോ ച തത്ഥേവ ആദിത്തായ ലോഹപഥവിയാ നിപജ്ജാപേത്വാ നിരയപാലേഹി പഞ്ചസു ഠാനേസു ആകോടിയമാനം തത്തം ഖിലസങ്ഖാതം തിണ്ഹധാരമയസൂലമുപേതി, യം സന്ധായ ഭഗവതാ വുത്തം ‘‘തത്തം അയോഖിലം ഹത്ഥേ ഗമേന്തീ’’തിആദി. തതോ പരാ ഉപഡ്ഢഗാഥാ അനേകാനി വസ്സസഹസ്സാനി തത്ഥ പച്ചിത്വാ പക്കാവസേസാനുഭവനത്ഥം അനുപുബ്ബേന ഖാരോദകനദീതീരം ഗതസ്സ യം തം ‘‘തത്തം അയോഗുളം മുഖേ പക്ഖിപന്തി, തത്തം തമ്ബലോഹം മുഖേ ആസിഞ്ചന്തീ’’തി വുത്തം, തം സന്ധായ വുത്തം. തത്ഥ അയോതി ലോഹം. ഗുളസന്നിഭന്തി ബേലുവസണ്ഠാനം. അയോഗഹണേന ചേത്ഥ തമ്ബലോഹം, ഇതരേന അയോഗുളം വേദിതബ്ബം. പതിരൂപന്തി കതകമ്മാനുരൂപം.

൬൭൪. തതോ പരാസു ഗാഥാസു ന ഹി വഗ്ഗൂതി ‘‘ഗണ്ഹഥ, പഹരഥാ’’തിആദീനി വദന്താ നിരയപാലാ മധുരവാചം ന വദന്തി. നാഭിജവന്തീതി ന സുമുഖഭാവേന അഭിമുഖാ ജവന്തി, ന സുമുഖാ ഉപസങ്കമന്തി, അനയബ്യസനമാവഹന്താ ഏവ ഉപസങ്കമന്തീതി വുത്തം ഹോതി. ന താണമുപേന്തീതി താണം ലേണം പടിസരണം ഹുത്വാ ന ഉപഗച്ഛന്തി, ഗണ്ഹന്താ ഹനന്താ ഏവ ഉപേന്തീതി വുത്തം ഹോതി. അങ്ഗാരേ സന്ഥതേ സയന്തീതി അങ്ഗാരപബ്ബതം ആരോപിതാ സമാനാ അനേകാനി വസ്സസഹസ്സാനി സന്ഥതേ അങ്ഗാരേ സേന്തി. ഗിനിസമ്പജ്ജലിതന്തി സമന്തതോ ജലിതം സബ്ബദിസാസു ച സമ്പജ്ജലിതം അഗ്ഗിം. പവിസന്തീതി മഹാനിരയേ പക്ഖിത്താ സമാനാ ഓഗാഹന്തി. മഹാനിരയോ നാമ യോ സോ ‘‘ചതുക്കണ്ണോ’’തി (അ. നി. ൩.൩൬) വുത്തോ, നം യോജനസതേ ഠത്വാ പസ്സതം അക്ഖീനി ഭിജ്ജന്തി.

൬൭൫. ജാലേന ച ഓനഹിയാനാതി അയോജാലേന പലിവേഠേത്വാ മിഗലുദ്ദകാ മിഗം വിയ ഹനന്തി. ഇദം ദേവദൂതേ അവുത്തകമ്മകാരണം. അന്ധംവ തിമിസമായന്തീതി അന്ധകരണേന അന്ധമേവ ബഹലന്ധകാരത്താ ‘‘തിമിസ’’ന്തി സഞ്ഞിതം ധൂമരോരുവം നാമ നരകം ഗച്ഛന്തി. തത്ര കിര നേസം ഖരധൂമം ഘായിത്വാ അക്ഖീനി ഭിജ്ജന്തി, തേന ‘‘അന്ധംവാ’’തി വുത്തം. തം വിതതഞ്ഹി യഥാ മഹികായോതി തഞ്ച അന്ധതിമിസം മഹികായോ വിയ വിതതം ഹോതീതി അത്ഥോ. ‘‘വിത്ഥത’’ന്തിപി പാഠോ. ഇദമ്പി ദേവദൂതേ അവുത്തകമ്മകാരണമേവ.

൬൭൬. അഥ ലോഹമയന്തി അയം പന ലോഹകുമ്ഭീ പഥവിപരിയന്തികാ ചതുനഹുതാധികാനി ദ്വേയോജനസതസഹസ്സാനി ഗമ്ഭീരാ സമതിത്തികാ തത്രലോഹപൂരാ ഹോതി. പച്ചന്തി ഹി താസു ചിരരത്തന്തി താസു കുമ്ഭീസു ദീഘരത്തം പച്ചന്തി. അഗ്ഗിനിസമാസൂതി അഗ്ഗിസമാസു. സമുപ്പിലവാതേതി സമുപ്പിലവന്താ, സകിമ്പി ഉദ്ധം സകിമ്പി അധോ ഗച്ഛമാനാ ഫേണുദ്ദേഹകം പച്ചന്തീതി വുത്തം ഹോതി. ദേവദൂതേ വുത്തനയേനേവ തം വേദിതബ്ബം.

൬൭൭. പുബ്ബലോഹിതമിസ്സേതി പുബ്ബലോഹിതമിസ്സായ ലോഹകുമ്ഭിയാ. തത്ഥ കിന്തി തത്ഥ. യം യം ദിസകന്തി ദിസം വിദിസം. അധിസേതീതി ഗച്ഛതി. ‘‘അഭിസേതീ’’തിപി പാഠോ, തത്ഥ യം യം ദിസം അല്ലീയതി അപസ്സയതീതി അത്ഥോ. കിലിസ്സതീതി ബാധീയതി. ‘‘കിലിജ്ജതീ’’തിപി പാഠോ, പൂതി ഹോതീതി അത്ഥോ. സമ്ഫുസമാനോതി തേന പുബ്ബലോഹിതേന ഫുട്ഠോ സമാനോ. ഇദമ്പി ദേവദൂതേ അവുത്തകമ്മകാരണം.

൬൭൮. പുളവാവസഥേതി പുളവാനം ആവാസേ. അയമ്പി ലോഹകുമ്ഭീയേവ ദേവദൂതേ ‘‘ഗൂഥനിരയോ’’തി വുത്താ, തത്ഥ പതിതസ്സ സൂചിമുഖപാണാ ഛവിആദീനി ഛിന്ദിത്വാ അട്ഠിമിഞ്ജം ഖാദന്തി. ഗന്തും ന ഹി തീരമപത്ഥീതി അപഗന്തും ന ഹി തീരം അത്ഥി. ‘‘തീരവമത്ഥീ’’തിപി പാഠോ, സോയേവത്ഥോ. തീരമേവ ഏത്ഥ ‘‘തീരവ’’ന്തി വുത്തം. സബ്ബസമാ ഹി സമന്തകപല്ലാതി യസ്മാ തസ്സാ കുമ്ഭിയാ ഉപരിഭാഗേപി നികുജ്ജിതത്താ സബ്ബത്ഥ സമാ സമന്തതോ കടാഹാ, തസ്മാ അപഗന്തും തീരം നത്ഥീതി വുത്തം ഹോതി.

൬൭൯. അസിപത്തവനം ദേവദൂതേ വുത്തനയമേവ. തഞ്ഹി ദൂരതോ രമണീയം അമ്ബവനം വിയ ദിസ്സതി, അഥേത്ഥ ലോഭേന നേരയികാ പവിസന്തി, തതോ നേസം വാതേരിതാനി പത്താനി പതിത്വാ അങ്ഗപച്ചങ്ഗാനി ഛിന്ദന്തി. തേനാഹ – ‘‘തം പവിസന്തി സമുച്ഛിദഗത്താ’’തി. തം പവിസന്തി തതോ സുട്ഠു ഛിന്നഗത്താ ഹോന്തീതി. ജിവ്ഹം ബളിസേന ഗഹേത്വാ ആരജയാരജയാ വിഹനന്തീതി തത്ഥ അസിപത്തവനേ വേഗേന ധാവിത്വാ പതിതാനം മുസാവാദീനം നേരയികാനം നിരയപാലാ ജിവ്ഹം ബളിസേന നിക്കഡ്ഢിത്വാ യഥാ മനുസ്സാ അല്ലചമ്മം ഭൂമിയം പത്ഥരിത്വാ ഖിലേഹി ആകോടേന്തി, ഏവം ആകോടേത്വാ ഫരസൂഹി ഫാലേത്വാ ഫാലേത്വാ ഏകമേകം കോടിം ഛിന്ദേത്വാ വിഹനന്തി, ഛിന്നഛിന്നാ കോടി പുനപ്പുനം സമുട്ഠാതി. ‘‘ആരചയാരചയാ’’തിപി പാഠോ, ആവിഞ്ഛിത്വാ ആവിഞ്ഛിത്വാതി അത്ഥോ. ഏതമ്പി ദേവദൂതേ അവുത്തകമ്മകാരണം.

൬൮൦. വേതരണിന്തി ദേവദൂതേ ‘‘മഹതീ ഖാരോദകാ നദീ’’തി (മ. നി. ൩.൨൬൯) വുത്തനദിം. സാ കിര ഗങ്ഗാ വിയ ഉദകഭരിതാ ദിസ്സതി. അഥേത്ഥ ന്ഹായിസ്സാമ പിവിസ്സാമാതി നേരയികാ പതന്തി. തിണ്ഹധാരഖുരധാരന്തി തിണ്ഹധാരം ഖുരധാരം, തിക്ഖധാരഖുരധാരവതിന്തി വുത്തം ഹോതി. തസ്സാ കിര നദിയാ ഉദ്ധമധോ ഉഭയതീരേസു ച തിണ്ഹധാരാ ഖുരാ പടിപാടിയാ ഠപിതാ വിയ തിട്ഠന്തി, തേന സാ ‘‘തിണ്ഹധാരാ ഖുരധാരാ’’തി വുച്ചതി. തം തിണ്ഹധാരഖുരധാരം ഉദകാസായ ഉപേന്തി അല്ലീയന്തീതി അത്ഥോ. ഏവം ഉപേന്താ ച പാപകമ്മേന ചോദിതാ തത്ഥ മന്ദാ പപതന്തി ബാലാതി അത്ഥോ.

൬൮൧. സാമാ സബലാതി ഏതം പരതോ ‘‘സോണാ’’തി ഇമിനാ യോജേതബ്ബം. സാമവണ്ണാ കമ്മാസവണ്ണാ ച സോണാ ഖാദന്തീതി വുത്തം ഹോതി. കാകോലഗണാതി കണ്ഹകാകഗണാ. പടിഗിദ്ധാതി സുട്ഠു സഞ്ജാതഗേധാ ഹുത്വാ, ‘‘മഹാഗിജ്ഝാ’’തി ഏകേ. കുലലാതി കുലലപക്ഖിനോ, ‘‘സേനാനമേതം നാമ’’ന്തി ഏകേ. വായസാതി അകണ്ഹകാകാ. ഇദമ്പി ദേവദൂതേ അവുത്തകമ്മകാരണം. തത്ഥ വുത്താനിപി പന കാനിചി ഇധ ന വുത്താനി, താനി ഏതേസം പുരിമപച്ഛിമഭാഗത്താ വുത്താനേവ ഹോന്തീതി വേദിതബ്ബാനി.

൬൮൨. ഇദാനി സബ്ബമേവേതം നരകവുത്തിം ദസ്സേത്വാ ഓവദന്തോ ‘‘കിച്ഛാ വതായ’’ന്തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – കിച്ഛാ വത അയം ഇധ നരകേ നാനപ്പകാരകമ്മകരണഭേദാ വുത്തി, യം ജനോ ഫുസതി കിബ്ബിസകാരീ. തസ്മാ ഇധ ജീവിതസേസേ ജീവിതസന്തതിയാ വിജ്ജമാനായ ഇധ ലോകേ ഠിതോയേവ സമാനോ സരണഗമനാദികുസലധമ്മാനുട്ഠാനേന കിച്ചകരോ നരോ സിയാ ഭവേയ്യ. കിച്ചകരോ ഭവന്തോപി ച സാതച്ചകാരിതാവസേനേവ ഭവേയ്യ, ന പമജ്ജേ മുഹുത്തമ്പി ന പമാദമാപജ്ജേയ്യാതി അയമേത്ഥ സമുച്ചയവണ്ണനാ. യസ്മാ പന വുത്താവസേസാനി പദാനി പുബ്ബേ വുത്തനയത്താ ഉത്താനത്ഥത്താ ച സുവിഞ്ഞേയ്യാനേവ, തസ്മാ അനുപദവണ്ണനാ ന കതാതി.

പരമത്ഥജോതികായ ഖുദ്ദക-അട്ഠകഥായ

സുത്തനിപാത-അട്ഠകഥായ കോകാലികസുത്തവണ്ണനാ നിട്ഠിതാ.

൧൧. നാലകസുത്തവണ്ണനാ

൬൮൫. ആനന്ദജാതേതി നാലകസുത്തം. കാ ഉപ്പത്തി? പദുമുത്തരസ്സ കിര ഭഗവതോ സാവകം മോനേയ്യപടിപദം പടിപന്നം ദിസ്വാ തഥത്തം അഭികങ്ഖമാനോ തതോ പഭുതി കപ്പസതസഹസ്സം പാരമിയോ പൂരേത്വാ അസിതസ്സ ഇസിനോ ഭാഗിനേയ്യോ നാലകോ നാമ താപസോ ഭഗവന്തം ധമ്മചക്കപ്പവത്തിതദിവസതോ സത്തമേ ദിവസേ ‘‘അഞ്ഞാതമേത’’ന്തിആദീഹി ദ്വീഹി ഗാഥാഹി മോനേയ്യപടിപദം പുച്ഛി. തസ്സ ഭഗവാ ‘‘മോനേയ്യം തേ ഉപഞ്ഞിസ്സ’’ന്തിആദിനാ നയേന തം ബ്യാകാസി. പരിനിബ്ബുതേ പന ഭഗവതി സങ്ഗീതിം കരോന്തേനായസ്മതാ മഹാകസ്സപേന ആയസ്മാ ആനന്ദോ തമേവ മോനേയ്യപടിപദം പുട്ഠോ യേന യദാ ച സമാദപിതോ നാലകോ ഭഗവന്തം പുച്ഛി. തം സബ്ബം പാകടം കത്വാ ദസ്സേതുകാമോ ‘‘ആനന്ദജാതേ’’തിആദികാ വീസതി വത്ഥുഗാഥായോ വത്വാ അഭാസി. തം സബ്ബമ്പി ‘‘നാലകസുത്ത’’ന്തി വുച്ചതി.

തത്ഥ ആനന്ദജാതേതി സമിദ്ധിജാതേ വുദ്ധിപ്പത്തേ. പതീതേതി തുട്ഠേ. അഥ വാ ആനന്ദജാതേതി പമുദിതേ. പതീതേതി സോമനസ്സജാതേ. സുചിവസനേതി അകിലിട്ഠവസനേ. ദേവാനഞ്ഹി കപ്പരുക്ഖനിബ്ബത്താനി വസനാനി രജം വാ മലം വാ ന ഗണ്ഹന്തി. ദുസ്സം ഗഹേത്വാതി ഇധ ദുസ്സസദിസത്താ ‘‘ദുസ്സ’’ന്തി ലദ്ധവോഹാരം ദിബ്ബവത്ഥം ഉക്ഖിപിത്വാ. അസിതോ ഇസീതി കണ്ഹസരീരവണ്ണത്താ ഏവംലദ്ധനാമോ ഇസി. ദിവാവിഹാരേതി ദിവാവിഹാരട്ഠാനേ. സേസം പദതോ ഉത്താനമേവ.

സമ്ബന്ധതോ പന – അയം കിര സുദ്ധോദനസ്സ പിതു സീഹഹനുരഞ്ഞോ പുരോഹിതോ സുദ്ധോദനസ്സപി അനഭിസിത്തകാലേ സിപ്പാചരിയോ ഹുത്വാ അഭിസിത്തകാലേ പുരോഹിതോയേവ അഹോസി. തസ്സ സായം പാതം രാജുപട്ഠാനം ആഗതസ്സ രാജാ ദഹരകാലേ വിയ നിപച്ചകാരം അകത്വാ അഞ്ജലികമ്മമത്തമേവ കരോതി. ധമ്മതാ കിരേസാ പത്താഭിസേകാനം സക്യരാജൂനം. പുരോഹിതോ തേന നിബ്ബിജ്ജിത്വാ ‘‘പബ്ബജ്ജാമഹം മഹാരാജാ’’തി ആഹ. രാജാ തസ്സ നിച്ഛയം ഞത്വാ ‘‘തേന ഹി, ആചരിയ, മമേവ ഉയ്യാനേ വസിതബ്ബം, യഥാ തേ അഹം അഭിണ്ഹം പസ്സേയ്യ’’ന്തി യാചി. സോ ‘‘ഏവം ഹോതൂ’’തി പടിസ്സുണിത്വാ താപസപബ്ബജ്ജം പബ്ബജിത്വാ രഞ്ഞാ ഉപട്ഠഹിയമാനോ ഉയ്യാനേയേവ വസന്തോ കസിണപരികമ്മം കത്വാ അട്ഠ സമാപത്തിയോ പഞ്ചാഭിഞ്ഞായോ ച നിബ്ബത്തേസി. സോ തതോ പഭുതി രാജകുലേ ഭത്തകിച്ചം കത്വാ ഹിമവന്തചാതുമഹാരാജികഭവനാദീനം അഞ്ഞതരം ഗന്ത്വാ ദിവാവിഹാരം കരോതി. അഥേകദിവസം താവതിംസഭവനം ഗന്ത്വാ രതനവിമാനം പവിസിത്വാ ദിബ്ബരതനപല്ലങ്കേ നിസിന്നോ സമാധിസുഖം അനുഭവിത്വാ സായന്ഹസമയം വുട്ഠായ വിമാനദ്വാരേ ഠത്വാ ഇതോ ചിതോ ച വിലോകേന്തോ സട്ഠിയോജനായ മഹാവീഥിയാ ചേലുക്ഖേപം കത്വാ ബോധിസത്തഗുണപസംസിതാനി ഥുതിവചനാനി വത്വാ കീളന്തേ സക്കപ്പമുഖേ ദേവേ അദ്ദസ. തേനാഹ ആയസ്മാ ആനന്ദോ – ‘‘ആനന്ദജാതേ…പേ… ദിവാവിഹാരേ’’തി.

൬൮൬. തതോ സോ ഏവം ദിസ്വാന ദേവേ…പേ… കിം പടിച്ച. തത്ഥ ഉദഗ്ഗേതി അബ്ഭുന്നതകായേ. ചിത്തിം കരിത്വാനാതി ആദരം കത്വാ. കല്യരൂപോതി തുട്ഠരൂപോ. സേസം ഉത്താനത്ഥമേവ.

൬൮൭. ഇദാനി ‘‘യദാപി ആസീ’’തിആദിഗാഥാ ഉത്താനസമ്ബന്ധാ ഏവ. പദത്ഥോ പന പഠമഗാഥായ താവ സങ്ഗമോതി സങ്ഗാമോ. ജയോ സുരാനന്തി ദേവാനം ജയോ.

തസ്സാവിഭാവത്ഥം അയമനുപുബ്ബികഥാ വേദിതബ്ബാ – സക്കോ കിര മഗധരട്ഠേ മചലഗാമവാസീ തേത്തിംസമനുസ്സസേട്ഠോ മഘോ നാമ മാണവോ ഹുത്വാ സത്ത വത്തപദാനി പൂരേത്വാ താവതിംസഭവനേ നിബ്ബത്തി സദ്ധിം പരിസായ. തതോ പുബ്ബദേവാ ‘‘ആഗന്തുകദേവപുത്താ ആഗതാ, സക്കാരം നേസം കരിസ്സാമാ’’തി വത്വാ ദിബ്ബപദുമാനി ഉപനാമേസും, ഉപഡ്ഢരജ്ജേന ച നിമന്തേസും. സക്കോ ഉപഡ്ഢരജ്ജേന അസന്തുട്ഠോ സകപരിസം സഞ്ഞാപേത്വാ ഏകദിവസം സുരാമദമത്തേ തേ പാദേ ഗഹേത്വാ സിനേരുപബ്ബതപാദേ ഖിപി. തേസം സിനേരുസ്സ ഹേട്ഠിമതലേ ദസസഹസ്സയോജനം അസുരഭവനം നിബ്ബത്തി പാരിച്ഛത്തകപടിച്ഛന്നഭൂതായ ചിത്രപാടലിയാ ഉപസോഭിതം. തതോ തേ സതിം പടിലഭിത്വാ താവതിംസഭവനം അപസ്സന്താ ‘‘അഹോ രേ നട്ഠാ മയം പാനമദദോസേന, ന ദാനി മയം സുരം പിവിമ്ഹാ, അസുരം പിവിമ്ഹാ, ന ദാനിമ്ഹാ സുരാ, അസുരാ ദാനി ജാതമ്ഹാ’’തി. തതോ പഭുതി ‘‘അസുരാ’’ഇച്ചേവ ഉപ്പന്നസമഞ്ഞാ ഹുത്വാ ‘‘ഹന്ദ ദാനി ദേവേഹി സദ്ധിം സങ്ഗാമേമാ’’തി സിനേരും പരിതോ ആരോഹിംസു. തതോ സക്കോ അസുരേ യുദ്ധേന അബ്ഭുഗ്ഗന്ത്വാ പുനപി സമുദ്ദേ പക്ഖിപിത്വാ ചതൂസു ദ്വാരേസു അത്തനാ സദിസം ഇന്ദപടിമം മാപേത്വാ ഠപേസി. തതോ അസുരാ ‘‘അപ്പമത്തോ വതായം സക്കോ നിച്ചം രക്ഖന്തോ തിട്ഠതീ’’തി ചിന്തേത്വാ പുനദേവ നഗരം അഗമിംസു. തതോ ദേവാ അത്തനോ ജയം ഘോസേന്താ മഹാവീഥിയം ചേലുക്ഖേപം കരോന്താ നക്ഖത്തം കീളിംസു. അഥ അസിതോ അതീതാനാഗതേ ചത്താലീസകപ്പേ അനുസ്സരിതും സമത്ഥതായ ‘‘കിം നു ഖോ ഇമേഹി പുബ്ബേപി ഏവം കീളിതപുബ്ബ’’ന്തി ആവജ്ജേന്തോ തം ദേവാസുരസങ്ഗാമേ ദേവവിജയം ദിസ്വാ ആഹ –

‘‘യദാപി ആസീ അസുരേഹി സങ്ഗമോ,

ജയോ സുരാനം അസുരാ പരാജിതാ;

തദാപി നേതാദിസോ ലോമഹംസനോ’’തി.

തസ്മിമ്പി കാലേ ഏതാദിസോ ലോമഹംസനോ പമോദോ ന ആസി. കിമബ്ഭുതം ദട്ഠു മരൂ പമോദിതാതി അജ്ജ പന കിം അബ്ഭുതം ദിസ്വാ ഏവം ദേവാ പമുദിതാതി.

൬൮൮. ദുതിയഗാഥായ സേളേന്തീതി മുഖേന ഉസ്സേളനസദ്ദം മുഞ്ചന്തി. ഗായന്തി നാനാവിധാനി ഗീതാനി, വാദയന്തി അട്ഠസട്ഠി തൂരിയസഹസ്സാനി, ഫോടേന്തീതി അപ്ഫോടേന്തി. പുച്ഛാമി വോഹന്തി അത്തനാ ആവജ്ജേത്വാ ഞാതും സമത്ഥോപി തേസം വചനം സോതുകാമതായ പുച്ഛതി. മേരുമുദ്ധവാസിനേതി സിനേരുമുദ്ധനി വസന്തേ. സിനേരുസ്സ ഹി ഹേട്ഠിമതലേ ദസയോജനസഹസ്സം അസുരഭവനം, മജ്ഝിമതലേ ദ്വിസഹസ്സപരിത്തദീപപരിവാരാ ചത്താരോ മഹാദീപാ, ഉപരിമതലേ ദസയോജനസഹസ്സം താവതിംസഭവനം. തസ്മാ ദേവാ ‘‘മേരുമുദ്ധവാസിനോ’’തി വുച്ചന്തി. മാരിസാതി ദേവേ ആമന്തേതി, നിദുക്ഖാ നിരാബാധാതി വുത്തം ഹോതി.

൬൮൯. അഥസ്സ തമത്ഥം ആരോചേന്തേഹി ദേവേഹി വുത്തായ തതിയഗാഥായ ബോധിസത്തോതി ബുജ്ഝനകസത്തോ, സമ്മാസമ്ബോധിം ഗന്തും അരഹോ സത്തോ രതനവരോതി വരരതനഭൂതോ. തേനമ്ഹ തുട്ഠാതി തേന കാരണേന മയം തുട്ഠാ. സോ ഹി ബുദ്ധത്തം പത്വാ തഥാ ധമ്മം ദേസേസ്സതി, യഥാ മയഞ്ച അഞ്ഞേ ച ദേവഗണാ സേക്ഖാസേക്ഖഭൂമിം പാപുണിസ്സാമ. മനുസ്സാപിസ്സ ധമ്മം സുത്വാ യേ ന സക്ഖിസ്സന്തി പരിനിബ്ബാതും, തേ ദാനാദീനി കത്വാ ദേവലോകേ പരിപൂരേസ്സന്തീതി അയം കിര നേസം അധിപ്പായോ. തത്ഥ ‘‘തുട്ഠാ കല്യരൂപാ’’തി കിഞ്ചാപി ഇദം പദദ്വയം അത്ഥതോ അഭിന്നം, തഥാപി ‘‘കിമബ്ഭുതം ദട്ഠു മരൂ പമോദിതാ, കിം ദേവസങ്ഘോ അതിരിവ കല്യരൂപോ’’തി ഇമസ്സ പഞ്ഹദ്വയസ്സ വിസ്സജ്ജനത്ഥം വുത്തന്തി വേദിതബ്ബം.

൬൯൦. ഇദാനി യേന അധിപ്പായേന ബോധിസത്തേ ജാതേ തുട്ഠാ അഹേസും, തം ആവികരോന്തേഹി വുത്തായ ചതുത്ഥഗാഥായ സത്തഗ്ഗഹണേന ദേവമനുസ്സഗ്ഗഹണം, പജാഗഹണേന സേസഗതിഗ്ഗഹണം. ഏവം ദ്വീഹി പദേഹി പഞ്ചസുപി ഗതീസു സേട്ഠഭാവം ദസ്സേതി. തിരച്ഛാനാപി ഹി സീഹാദയോ അസന്താസാദിഗുണയുത്താ, തേപി അയമേവ അതിസേതി. തസ്മാ ‘‘പജാനമുത്തമോ’’തി വുത്തോ. ദേവമനുസ്സേസു പന യേ അത്തഹിതായ പടിപന്നാദയോ ചത്താരോ പുഗ്ഗലാ, തേസു ഉഭയഹിതപടിപന്നോ അഗ്ഗപുഗ്ഗലോ അയം, നരേസു ച ഉസഭസദിസത്താ നരാസഭോ. തേനസ്സ ഥുതിം ഭണന്താ ഇദമ്പി പദദ്വയമാഹംസു.

൬൯൧. പഞ്ചമഗാഥായ തം സദ്ദന്തി തം ദേവേഹി വുത്തവചനസദ്ദം. അവസരീതി ഓതരി. തദ ഭവനന്തി തദാ ഭവനം.

൬൯൨. ഛട്ഠഗാഥായ തതോതി അസിതസ്സ വചനതോ അനന്തരം. ഉക്കാമുഖേവാതി ഉക്കാമുഖേ ഏവ, മൂസാമുഖേതി വുത്തം ഹോതി. സുകുസലസമ്പഹട്ഠന്തി സുകുസലേന സുവണ്ണകാരേന സങ്ഘട്ടിതം, സങ്ഘട്ടേന്തേന താപിതന്തി അധിപ്പായോ. ദദ്ദല്ലമാനന്തി വിജ്ജോതമാനം. അസിതവ്ഹയസ്സാതി അസിതനാമസ്സ ദുതിയേന നാമേന കണ്ഹദേവിലസ്സ ഇസിനോ.

൬൯൩. സത്തമഗാഥായ താരാസഭം വാതി താരാനം ഉസഭസദിസം, ചന്ദന്തി അധിപ്പായോ. വിസുദ്ധന്തി അബ്ഭാദിഉപക്കിലേസരഹിതം. സരദരിവാതി സരദേ ഇവ. ആനന്ദജാതോതി സവനമത്തേനേവ ഉപ്പന്നായ പീതിയാ പീതിജാതോ. അലത്ഥ പീതിന്തി ദിസ്വാ പുനപി പീതിം ലഭി.

൬൯൪. തതോ പരം ബോധിസത്തസ്സ ദേവേഹി സദാ പയുജ്ജമാനസക്കാരദീപനത്ഥം വുത്തഅട്ഠമഗാഥായ അനേകസാഖന്തി അനേകസലാകം. സഹസ്സമണ്ഡലന്തി രത്തസുവണ്ണമയസഹസ്സമണ്ഡലയുത്തം. ഛത്തന്തി ദിബ്ബസേതച്ഛത്തം. വീതിപതന്തീതി സരീരം ബീജമാനാ പതനുപ്പതനം കരോന്തി.

൬൯൫. നവമഗാഥായ ജടീതി ജടിലോ. കണ്ഹസിരിവ്ഹയോതി കണ്ഹസദ്ദേന ച സിരിസദ്ദേന ച അവ്ഹയമാനോ. തം കിര ‘‘സിരികണ്ഹോ’’തിപി അവ്ഹയന്തി ആമന്തേന്തി, ആലപന്തീതി വുത്തം ഹോതി. പണ്ഡുകമ്ബലേതി രത്തകമ്ബലേ. അധികാരതോ ചേത്ഥ ‘‘കുമാര’’ന്തി വത്തബ്ബം, പാഠസേസോ വാ കാതബ്ബോ. പുരിമഗാഥായ ച അഹത്ഥപാസഗതം സന്ധായ ‘‘ദിസ്വാ’’തി വുത്തം. ഇധ പന ഹത്ഥപാസഗതം പടിഗ്ഗഹണത്ഥം ഉപനീതം, തസ്മാ പുന വചനം ‘‘ദിസ്വാ’’തി. പുരിമം വാ ദസ്സനപീതിലാഭാപേക്ഖം ഗാഥാവസാനേ ‘‘വിപുലമലത്ഥ പീതി’’ന്തി വചനതോ, ഇദം പടിഗ്ഗഹാപേക്ഖം അവസാനേ ‘‘സുമനോ പടിഗ്ഗഹേ’’തി വചനതോ. പുരിമഞ്ച കുമാരസമ്ബന്ധമേവ, ഇദം സേതച്ഛത്തസമ്ബന്ധമ്പി. ദിസ്വാതി സതസഹസ്സഗ്ഘനകേ ഗന്ധാരരത്തകമ്ബലേ സുവണ്ണനിക്ഖം വിയ കുമാരം ‘‘ഛത്തം മരൂ’’തി ഏത്ഥ വുത്തപ്പകാരം സേതച്ഛത്തം ധാരിയന്തം മുദ്ധനി ദിസ്വാ. കേചി പന ‘‘ഇദം മാനുസകം ഛത്തം സന്ധായ വുത്ത’’ന്തി ഭണന്തി. യഥേവ ഹി ദേവാ, ഏവം മനുസ്സാപി ഛത്തചാമരമോരഹത്ഥതാലവണ്ടവാളബീജനിഹത്ഥാ മഹാപുരിസം ഉപഗച്ഛന്തീതി. ഏവം സന്തേപി ന തസ്സ വചനേന കോചിപി അതിസയോ അത്ഥി, തസ്മാ യഥാവുത്തമേവ സുന്ദരം. പടിഗ്ഗഹേതി ഉഭോഹി ഹത്ഥേഹി പടിഗ്ഗഹേസി. ഇസിം കിര വന്ദാപേതും കുമാരം ഉപനേസും. അഥസ്സ പാദാ പരിവത്തിത്വാ ഇസിസ്സ മത്ഥകേ പതിട്ഠഹിംസു. സോ തമ്പി അച്ഛരിയം ദിസ്വാ ഉദഗ്ഗചിത്തോ സുമനോ പടിഗ്ഗഹേസി.

൬൯൬. ദസമഗാഥായം ജിഗീസകോതി ജിഗീസന്തോ മഗ്ഗന്തോ പരിയേസന്തോ, ഉപപരിക്ഖന്തോതി വുത്തം ഹോതി. ലക്ഖണമന്തപാരഗൂതി ലക്ഖണാനം വേദാനഞ്ച പാരം ഗതോ. അനുത്തരായന്തി അനുത്തരോ അയം. സോ കിര അത്തനോ അഭിമുഖാഗതേസു മഹാസത്തസ്സ പാദതലേസു ചക്കാനി ദിസ്വാ തദനുസാരേന സേസലക്ഖണാനി ജിഗീസന്തോ സബ്ബം ലക്ഖണസമ്പത്തിം ദിസ്വാ ‘‘അദ്ധായം ബുദ്ധോ ഭവിസ്സതീ’’തി ഞത്വാ ഏവമാഹ.

൬൯൭. ഏകാദസായം അഥത്തനോ ഗമനന്തി പടിസന്ധിവസേന അരൂപഗമനം. അകല്യരൂപോ ഗളയതി അസ്സുകാനീതി തം അത്തനോ അരൂപൂപപത്തിം അനുസ്സരിത്വാ ‘‘ന ദാനാഹം അസ്സ ധമ്മദേസനം സോതും ലച്ഛാമീ’’തി അതുട്ഠരൂപോ ബലവസോകാഭിഭവേന ദോമനസ്സജാതോ ഹുത്വാ അസ്സൂനി പാതേതി ഗളയതി. ‘‘ഗരയതീ’’തിപി പാഠോ. യദി പനേസ രൂപഭവേ ചിത്തം നമേയ്യ, കിം തത്ഥ ന ഉപ്പജ്ജേയ്യ, യേനേവം രോദതീതി? ന ന ഉപ്പജ്ജേയ്യ, അകുസലതായ പനേതം വിധിം ന ജാനാതി. ഏവം സന്തേപി ദോമനസ്സുപ്പത്തിയേവസ്സ അയുത്താ സമാപത്തിലാഭേന വിക്ഖമ്ഭിതത്താതി ചേ? ന, വിക്ഖമ്ഭിതത്താ ഏവ. മഗ്ഗഭാവനായ സമുച്ഛിന്നാ ഹി കിലേസാ ന ഉപ്പജ്ജന്തി, സമാപത്തിലാഭീനം പന ബലവപച്ചയേന ഉപ്പജ്ജന്തി. ഉപ്പന്നേ കിലേസേ പരിഹീനജ്ഝാനത്താ കുതസ്സ അരൂപഗമനന്തി ചേ? അപ്പകസിരേന പുനാധിഗമതോ. സമാപത്തിലാഭിനോ ഹി ഉപ്പന്നേ കിലേസേ ബലവവീതിക്കമം അനാപജ്ജന്താ വൂപസന്തമത്തേയേവ കിലേസവേഗേ പുന തം വിസേസം അപ്പകസിരേനേവാധിഗച്ഛന്തി, ‘‘പരിഹീനവിസേസാ ഇമേ’’തിപി ദുവിഞ്ഞേയ്യാ ഹോന്തി, താദിസോ ച ഏസോ. നോ ചേ കുമാരേ ഭവിസ്സതി അന്തരായോതി ന ഭവിസ്സതി നു ഖോ ഇമസ്മിം കുമാരേ അന്തരായോ.

൬൯൮. ദ്വാദസായം ന ഓരകായന്തി അയം ഓരകോ പരിത്തോ ന ഹോതി. ഉത്തരഗാഥായ വത്തബ്ബം ബുദ്ധഭാവം സന്ധായാഹ.

൬൯൯. തേരസായം സമ്ബോധിയഗ്ഗന്തി സബ്ബഞ്ഞുതഞ്ഞാണം. തഞ്ഹി അവിപരീതഭാവേന സമ്മാ ബുജ്ഝനതോ സമ്ബോധി, കത്ഥചി ആവരണാഭാവേന സബ്ബഞാണുത്തമതോ ‘‘അഗ്ഗ’’ന്തി വുച്ചതി. ഫുസിസ്സതീതി പാപുണിസ്സതി. പരമവിസുദ്ധദസ്സീതി നിബ്ബാനദസ്സീ. തഞ്ഹി ഏകന്തവിസുദ്ധത്താ പരമവിസുദ്ധം. വിത്ഥാരികസ്സാതി വിത്ഥാരികം അസ്സ. ബ്രഹ്മചരിയന്തി സാസനം.

൭൦൦. ചുദ്ദസായം അഥന്തരാതി അന്തരായേവ അസ്സ, സമ്ബോധിപ്പത്തിതോ ഓരതോ ഏവാതി വുത്തം ഹോതി. ന സോസ്സന്തി ന സുണിസ്സം. അസമധുരസ്സാതി അസമവീരിയസ്സ. അട്ടോതി ആതുരോ. ബ്യസനം ഗതോതി സുഖവിനാസം പത്തോ. അഘാവീതി ദുക്ഖിതോ, സബ്ബം ദോമനസ്സുപ്പാദമേവ സന്ധായാഹ. ദോമനസ്സേന ഹി സോ ആതുരോ. തഞ്ചസ്സ സുഖബ്യസനതോ ബ്യസനം, സുഖവിനാസനതോതി വുത്തം ഹോതി. തേന ച സോ ചേതസികഅഘഭൂതേന അഘാവീ.

൭൦൧. പന്നരസായം വിപുലം ജനേത്വാനാതി വിപുലം ജനേത്വാ. അയമേവ വാ പാഠോ. നിഗ്ഗമാതി നിഗ്ഗതോ. ഏവം നിഗ്ഗതോ ച സോ ഭാഗിനേയ്യം സയന്തി സകം ഭാഗിനേയ്യം, അത്തനോ ഭഗിനിയാ പുത്തന്തി വുത്തം ഹോതി. സമാദപേസീതി അത്തനോ അപ്പായുകഭാവം ഞത്വാ കനിട്ഠഭഗിനിയാ ച പുത്തസ്സ നാലകസ്സ മാണവകസ്സ ഉപചിതപുഞ്ഞതം അത്തനോ ബലേന ഞത്വാ ‘‘വുഡ്ഢിപ്പത്തോ പമാദമ്പി ആപജ്ജേയ്യാ’’തി നം അനുകമ്പമാനോ ഭഗിനിയാ ഘരം ഗന്ത്വാ ‘‘കഹം നാലകോ’’തി. ‘‘ബഹി, ഭന്തേ, കീളതീ’’തി. ‘‘ആനേഥ ന’’ന്തി ആണാപേത്വാ തങ്ഖണംയേവ താപസപബ്ബജ്ജം പബ്ബാജേത്വാ സമാദപേസി ഓവദി അനുസാസി. കഥം? ‘‘ബുദ്ധോതി ഘോസം…പേ… ബ്രഹ്മചരിയ’’ന്തി സോളസമഗാഥമാഹ.

൭൦൨. തത്ഥ യദ പരതോതി യദാ പരതോ. ധമ്മമഗ്ഗന്തി പരമധമ്മസ്സ നിബ്ബാനസ്സ മഗ്ഗം, ധമ്മം വാ അഗ്ഗം സഹ പടിപദായ നിബ്ബാനം. തസ്മിന്തി തസ്സ സന്തികേ. ബ്രഹ്മചരിയന്തി സമണധമ്മം.

൭൦൩. സത്തരസായം താദിനാതി തസ്സണ്ഠിതേന, തസ്മിം സമയേ കിലേസവിക്ഖമ്ഭനേ സമാധിലാഭേ ച സതി വിക്ഖമ്ഭിതകിലേസേന സമാഹിതചിത്തേന ചാതി അധിപ്പായോ. അനാഗതേ പരമവിസുദ്ധദസ്സിനാതി ‘‘അയം നാലകോ അനാഗതേ കാലേ ഭഗവതോ സന്തികേ പരമവിസുദ്ധം നിബ്ബാനം പസ്സിസ്സതീ’’തി ഏവം ദിട്ഠത്താ സോ ഇസി ഇമിനാ പരിയായേന ‘‘അനാഗതേ പരമവിസുദ്ധദസ്സീ’’തി വുത്തോ. തേന അനാഗതേ പരമവിസുദ്ധദസ്സിനാ. ഉപചിതപുഞ്ഞസഞ്ചയോതി പദുമുത്തരതോ പഭുതി കതപുഞ്ഞസഞ്ചയോ. പതിക്ഖന്തി ആഗമയമാനോ. പരിവസീതി പബ്ബജിത്വാ താപസവേസേന വസി. രക്ഖിതിന്ദ്രിയോതി രക്ഖിതസോതിന്ദ്രിയോ ഹുത്വാ. സോ കിര തതോ പഭുതി ഉദകേ ന നിമുജ്ജി ‘‘ഉദകം പവിസിത്വാ സോതിന്ദ്രിയം വിനാസേയ്യ, തതോ ധമ്മസ്സവനബാഹിരോ ഭവേയ്യ’’ന്തി ചിന്തേത്വാ.

൭൦൪. അട്ഠാരസായം സുത്വാന ഘോസന്തി സോ നാലകോ ഏവം പരിവസന്തോ അനുപുബ്ബേന ഭഗവതാ സമ്ബോധിം പത്വാ ബാരാണസിയം ധമ്മചക്കേ പവത്തിതേ തം ‘‘ഭഗവതാ ധമ്മചക്കം പവത്തിതം, സമ്മാസമ്ബുദ്ധോ വത സോ ഭഗവാ ഉപ്പന്നോ’’തിആദിനാ നയേന ജിനവരചക്കവത്തനേ പവത്തഘോസം അത്തനോ അത്ഥകാമാഹി ദേവതാഹി ആഗന്ത്വാ ആരോചിതം സുത്വാ. ഗന്ത്വാന ദിസ്വാ ഇസിനിസഭന്തി സത്താഹം ദേവതാഹി മോനേയ്യകോലാഹലേ കയിരമാനേ സത്തമേ ദിവസേ ഇസിപതനം ഗന്ത്വാ ‘‘നാലകോ ആഗമിസ്സതി, തസ്സ ധമ്മം ദേസേസ്സാമീ’’തി ഇമിനാ ച അഭിസന്ധിനാ വരബുദ്ധാസനേ നിസിന്നം ദിസ്വാ നിസഭസദിസം ഇസിനിസഭം ഭഗവന്തം. പസന്നോതി സഹ ദസ്സനേനേവ പസന്നചിത്തോ ഹുത്വാ. മോനേയ്യസേട്ഠന്തി ഞാണുത്തമം, മഗ്ഗഞാണന്തി വുത്തം ഹോതി. സമാഗതേ അസിതാവ്ഹയസ്സ സാസനേതി അസിതസ്സ ഇസിനോ ഓവാദകാലേ അനുപ്പത്തേ. തേന ഹി – ‘‘യദാ വിവരതി ധമ്മമഗ്ഗം, തദാ ഗന്ത്വാ സമയം പരിപുച്ഛമാനോ ചരസ്സു തസ്മിം ഭഗവതി ബ്രഹ്മചരിയ’’ന്തി അനുസിട്ഠോ, അയഞ്ച സോ കാലോ. തേന വുത്തം – ‘‘സമാഗതേ അസിതാവ്ഹയസ്സ സാസനേ’’തി. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

അയം താവ വത്ഥുഗാഥാവണ്ണനാ.

൭൦൫. പുച്ഛാഗാഥാദ്വയേ അഞ്ഞാതമേതന്തി വിദിതം മയാ ഏതം. യഥാതഥന്തി അവിപരീതം. കോ അധിപ്പായോ? യം അസിതോ ‘‘സമ്ബോധിയഗ്ഗം ഫുസിസ്സതായം കുമാരോ’’തി ഞത്വാ ‘‘ബുദ്ധോതി ഘോസം യദ പരതോ സുണോസി, സമ്ബോധിപ്പത്തോ വിവരതി ധമ്മമഗ്ഗ’’ന്തി മം അവച, തദേതം മയാ അസിതസ്സ വചനം അജ്ജ ഭഗവന്തം സക്ഖിം ദിസ്വാ ‘‘യഥാതഥമേവാ’’തി അഞ്ഞാതന്തി. തം തന്തി തസ്മാ തം. സബ്ബധമ്മാന പാരഗുന്തി ഹേമവതസുത്തേ വുത്തനയേന ഛഹി ആകാരേഹി. സബ്ബധമ്മാനം പാരഗതം.

൭൦൬. അനഗാരിയുപേതസ്സാതി അനഗാരിയം ഉപേതസ്സ, പബ്ബജിതസ്സാതി അത്ഥോ. ഭിക്ഖാചരിയം ജിഗീസതോതി അരിയേഹി ആചിണ്ണം അനുപക്കിലിട്ഠം ഭിക്ഖാചരിയം പരിയേസമാനസ്സ. മോനേയ്യന്തി മുനീനം സന്തകം. ഉത്തമം പദന്തി ഉത്തമപടിപദം. സേസമേത്ഥ പാകടമേവ.

൭൦൭. അഥസ്സ ഏവം പുട്ഠോ ഭഗവാ ‘‘മോനേയ്യം തേ ഉപഞ്ഞിസ്സ’’ന്തിആദിനാ നയേന മോനേയ്യപടിപദം ബ്യാകാസി. തത്ഥ ഉപഞ്ഞിസ്സന്തി ഉപഞ്ഞാപേയ്യം, വിവരേയ്യം പഞ്ഞാപേയ്യന്തി അത്ഥോ. ദുക്കരം ദുരഭിസമ്ഭവന്തി കാതുഞ്ച ദുക്ഖം കയിരമാനഞ്ച സമ്ഭവിതും സഹിതും ദുക്ഖന്തി വുത്തം ഹോതി. അയം പനേത്ഥ അധിപ്പായോ – അഹം തേ മോനേയ്യം പഞ്ഞാപേയ്യം, യദി നം കാതും വാ അഭിസമ്ഭോതും വാ സുഖം ഭവേയ്യ, ഏവം പന ദുക്കരം ദുരഭിസമ്ഭവം പുഥുജ്ജനകാലതോ പഭുതി കിലിട്ഠചിത്തം അനുപ്പാദേത്വാ പടിപജ്ജിതബ്ബതോ. തഥാ ഹി നം ഏകസ്സ ബുദ്ധസ്സ ഏകോവ സാവകോ കരോതി ച സമ്ഭോതി ചാതി.

ഏവം ഭഗവാ മോനേയ്യസ്സ ദുക്കരഭാവം ദുരഭിസമ്ഭവതഞ്ച ദസ്സേന്തോ നാലകസ്സ ഉസ്സാഹം ജനേത്വാ തമസ്സ വത്തുകാമോ ആഹ ‘‘ഹന്ദ തേ നം പവക്ഖാമി, സന്ഥമ്ഭസ്സു ദള്ഹോ ഭവാ’’തി. തത്ഥ ഹന്ദാതി ബ്യവസായത്ഥേ നിപാതോ. തേ നം പവക്ഖാമീതി തുയ്ഹം തം മോനേയ്യം പവക്ഖാമി. സന്ഥമ്ഭസ്സൂതി ദുക്കരകരണസമത്ഥേന വീരിയൂപത്ഥമ്ഭേന അത്താനം ഉപത്ഥമ്ഭയ. ദള്ഹോ ഭവാതി ദുരഭിസമ്ഭവസഹനസമത്ഥായ അസിഥിലപരക്കമതായ ഥിരോ ഹോതി. കിം വുത്തം ഹോതി? യസ്മാ ത്വം ഉപചിതപുഞ്ഞസമ്ഭാരോ, തസ്മാഹം ഏകന്തബ്യവസിതോവ ഹുത്വാ ഏവം ദുക്കരം ദുരഭിസമ്ഭവമ്പി സമാനം തുയ്ഹം തം മോനേയ്യം പവക്ഖാമി, സന്ഥമ്ഭസ്സു ദള്ഹോ ഭവാതി.

൭൦൮. ഏവം പരമസല്ലേഖം മോനേയ്യവത്തം വത്തുകാമോ നാലകം സന്ഥമ്ഭനേ ദള്ഹീഭാവേ ച നിയോജേത്വാ പഠമം താവ ഗാമൂപനിബദ്ധകിലേസപ്പഹാനം ദസ്സേന്തോ ‘‘സമാനഭാഗ’’ന്തി ഉപഡ്ഢഗാഥമാഹ. തത്ഥ സമാനഭാഗന്തി സമഭാഗം ഏകസദിസം നിന്നാനാകരണം. അക്കുട്ഠവന്ദിതന്തി അക്കോസഞ്ച വന്ദനഞ്ച.

ഇദാനി യഥാ തം സമാനഭാഗം കയിരതി, തം ഉപായം ദസ്സേന്തോ ‘‘മനോപദോസ’’ന്തി ഉപഡ്ഢഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – അക്കുട്ഠോ മനോപദോസം രക്ഖേയ്യ, വന്ദിതോ സന്തോ അനുണ്ണതോ ചരേ, രഞ്ഞാപി വന്ദിതോ സമാനോ ‘‘മം വന്ദതീ’’തി ഉദ്ധച്ചം നാപജ്ജേയ്യ.

൭൦൯. ഇദാനി അരഞ്ഞൂപനിബദ്ധകിലേസപ്പഹാനം ദസ്സേന്തോ ‘‘ഉച്ചാവചാ’’തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – അരഞ്ഞസഞ്ഞിതേ ദായേപി ഇട്ഠാനിട്ഠവസേന ഉച്ചാവചാ നാനപ്പകാരാ ആരമ്മണാ നിച്ഛരന്തി, ചക്ഖാദീനം ആപാഥമാഗച്ഛന്തി, തേ ച ഖോ അഗ്ഗിസിഖൂപമാ പരിളാഹജനകട്ഠേന. യഥാ വാ ഡയ്ഹമാനേ വനേ അഗ്ഗിസിഖാ നാനപ്പകാരതായ ഉച്ചാവചാ നിച്ഛരന്തി, സധൂമാപി, വിധൂമാപി, നീലാപി, പീതാപി, രത്താപി, ഖുദ്ദകാപി, മഹന്താപി, ഏവം സീഹബ്യഗ്ഘമനുസ്സാമനുസ്സവിവിധവിഹങ്ഗവിരുതപുപ്ഫഫലപല്ലവാദിഭേദവസേന നാനപ്പകാരതായ ദായേ ഉച്ചാവചാ ആരമ്മണാ നിച്ഛരന്തി ഭിംസനകാപി, രജനീയാപി, ദോസനീയാപി, മോഹനീയാപി. തേനാഹ – ‘‘ഉച്ചാവചാ നിച്ഛരന്തി, ദായേ അഗ്ഗിസിഖൂപമാ’’തി. ഏവം നിച്ഛരന്തേസു ച ഉച്ചാവചേസു ആരമ്മണേസു യാ കാചി ഉയ്യാനവനചാരികം ഗതാ സമാനാ പകതിയാ വാ വനചാരിനിയോ കട്ഠഹാരികാദയോ രഹോഗതം ദിസ്വാ ഹസിതലപിതരുദിതദുന്നിവത്ഥാദീഹി നാരിയോ മുനിം പലോഭേന്തി, താ സു തം മാ പലോഭയും, താ നാരിയോ തം മാ പലോഭയും. യഥാ ന പലോഭേന്തി, തഥാ കരോഹീതി വുത്തം ഹോതി.

൭൧൦-൧൧. ഏവമസ്സ ഭഗവാ ഗാമേ ച അരഞ്ഞേ ച പടിപത്തിവിധിം ദസ്സേത്വാ ഇദാനി സീലസംവരം ദസ്സേന്തോ ‘‘വിരതോ മേഥുനാ ധമ്മാ’’തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ ഹിത്വാ കാമേ പരോപരേതി മേഥുനധമ്മതോ അവസേസേപി സുന്ദരേ ച അസുന്ദരേ ച പഞ്ച കാമഗുണേ ഹിത്വാ. തപ്പഹാനേന ഹി മേഥുനവിരതി സുസമ്പന്നാ ഹോതി. തേനാഹ – ‘‘ഹിത്വാ കാമേ പരോപരേ’’തി. അയമേത്ഥ അധിപ്പായോ. ‘‘അവിരുദ്ധോ’’തിആദീനി പന പദാനി ‘‘ന ഹനേയ്യ, ന ഘാതയേ’’തി ഏത്ഥ വുത്തായ പാണാതിപാതാവേരമണിയാ സമ്പത്തിദസ്സനത്ഥം വുത്താനി. തത്രായം സങ്ഖേപവണ്ണനാ – പരപക്ഖിയേസു പാണേസു അവിരുദ്ധോ, അത്തപക്ഖിയേസു അസാരത്തോ, സബ്ബേപി സതണ്ഹനിത്തണ്ഹതായ തസഥാവരേ പാണേ ജീവിതുകാമതായ അമരിതുകാമതായ സുഖകാമതായ ദുക്ഖപടികൂലതായ ച ‘‘യഥാ അഹം തഥാ ഏതേ’’തി അത്തസമാനതായ തേസു വിരോധം വിനേന്തോ തേനേവ പകാരേന ‘‘യഥാ ഏതേ തഥാ അഹ’’ന്തി പരേസം സമാനതായ ച അത്തനി അനുരോധം വിനേന്തോ ഏവം ഉഭയഥാപി അനുരോധവിരോധവിപ്പഹീനോ ഹുത്വാ മരണപടികൂലതായ അത്താനം ഉപമം കത്വാ പാണേസു യേ കേചി തസേ വാ ഥാവരേ വാ പാണേ ന ഹനേയ്യ സാഹത്ഥികാദീഹി പയോഗേഹി, ന ഘാതയേ ആണത്തികാദീഹീതി.

൭൧൨. ഏവമസ്സ മേഥുനവിരതിപാണാതിപാതവിരതിമുഖേന സങ്ഖേപതോ പാതിമോക്ഖസംവരസീലം വത്വാ ‘‘ഹിത്വാ കാമേ’’തിആദീഹി ഇന്ദ്രിയസംവരഞ്ച ദസ്സേത്വാ ഇദാനി ആജീവപാരിസുദ്ധിം ദസ്സേന്തോ ‘‘ഹിത്വാ ഇച്ഛഞ്ചാ’’തിആദിമാഹ. തസ്സത്ഥോ – യായം തണ്ഹാ ഏകം ലദ്ധാ ദുതിയം ഇച്ഛതി, ദ്വേ ലദ്ധാ തതിയം, സതസഹസ്സം ലദ്ധാ തദുത്തരിമ്പി ഇച്ഛതീതി ഏവം അപ്പടിലദ്ധവിസയം ഇച്ഛനതോ ‘‘ഇച്ഛാ’’തി വുച്ചതി, യോ ചായം പടിലദ്ധവിസയലുബ്ഭനോ ലോഭോ. തം ഹിത്വാ ഇച്ഛഞ്ച ലോഭഞ്ച യത്ഥ സത്തോ പുഥുജ്ജനോ, യസ്മിം ചീവരാദിപച്ചയേ തേഹി ഇച്ഛാലോഭേഹി പുഥുജ്ജനോ സത്തോ ലഗ്ഗോ പടിബദ്ധോ തിട്ഠതി, തത്ഥ തം ഉഭയമ്പി ഹിത്വാ പച്ചയത്ഥം ആജീവപാരിസുദ്ധിം അവിരോധേന്തോ ഞാണചക്ഖുനാ ചക്ഖുമാ ഹുത്വാ ഇമം മോനേയ്യപടിപദം പടിപജ്ജേയ്യ. ഏവഞ്ഹി പടിപന്നോ തരേയ്യ നരകം ഇമം, ദുപ്പൂരണട്ഠേന നരകസഞ്ഞിതം മിച്ഛാജീവഹേതുഭൂതം ഇമം പച്ചയതണ്ഹം തരേയ്യ, ഇമായ വാ പടിപദായ തരേയ്യാതി വുത്തം ഹോതി.

൭൧൩. ഏവം പച്ചയതണ്ഹാപഹാനമുഖേന ആജീവപാരിസുദ്ധിം ദസ്സേത്വാ ഇദാനി ഭോജനേ മത്തഞ്ഞുതാമുഖേന പച്ചയപരിഭോഗസീലം തദനുസാരേന ച യാവ അരഹത്തപ്പത്തി, താവ പടിപദം ദസ്സേന്തോ ‘‘ഊനൂദരോ’’തി ഗാഥമാഹ. തസ്സത്ഥോ – ധമ്മേന സമേന ലദ്ധേസു ഇതരീതരചീവരാദീസു പച്ചയേസു ആഹാരം താവ ആഹാരേന്തോ –

‘‘ചത്താരോ പഞ്ച ആലോപേ, അഭുത്വാ ഉദകം പിവേ;

അലം ഫാസുവിഹാരായ, പഹിതത്തസ്സ ഭിക്ഖുനോ’’തി. (ഥേരഗാ. ൯൮൩) –

വുത്തനയേന ഊനഉദരോ അസ്സ, ന വാതഭരിതഭസ്താ വിയ ഉദ്ധുമാതുദരോ, ഭത്തസമ്മദപച്ചയാ ഥിനമിദ്ധം പരിഹരേയ്യാതി വുത്തം ഹോതി. ഊനൂദരോ ഹോന്തോപി ച മിതാഹാരോ അസ്സ ഭോജനേ മത്തഞ്ഞൂ, ‘‘നേവ ദവായാ’’തിആദിനാ പച്ചവേക്ഖണേന ഗുണതോ ദോസതോ ച പരിച്ഛിന്നാഹാരോ. ഏവം മിതാഹാരോ സമാനോപി പച്ചയധുതങ്ഗപരിയത്തിഅധിഗമവസേന ചതുബ്ബിധായ അപ്പിച്ഛതായ അപ്പിച്ഛോ അസ്സ. ഏകംസേന ഹി മോനേയ്യപടിപദം പടിപന്നേന ഭിക്ഖുനാ ഏവം അപ്പിച്ഛേന ഭവിതബ്ബം. തത്ഥ ഏകേകസ്മിം പച്ചയേ തീഹി സന്തോസേഹി സന്തുസ്സനാ പച്ചയപ്പിച്ഛതാ. ധുതങ്ഗധരസ്സേവ സതോ ‘‘ധുതവാതി മം പരേ ജാനന്തൂ’’തി അനിച്ഛനതാ ധുതങ്ഗപ്പിച്ഛതാ. ബഹുസ്സുതസ്സേവ സതോ ‘‘ബഹുസ്സുതോതി മം പരേ ജാനന്തൂ’’തി അനിച്ഛനതാ പരിയത്തിഅപ്പിച്ഛതാ മജ്ഝന്തികത്ഥേരസ്സ വിയ. അധിഗമസമ്പന്നസ്സേവ സതോ ‘‘അധിഗതോ അയം കുസലം ധമ്മന്തി മം പരേ ജാനന്തൂ’’തി അനിച്ഛനതാ അധിഗമപ്പിച്ഛതാ. സാ ച അരഹത്താധിഗമതോ ഓരം വേദിതബ്ബാ. അരഹത്താധിഗമത്ഥഞ്ഹി അയം പടിപദാതി. ഏവം അപ്പിച്ഛോപി ച അരഹത്തമഗ്ഗേന തണ്ഹാലോലുപ്പം ഹിത്വാ അലോലുപോ അസ്സ. ഏവം അലോലുപോ ഹി സദാ ഇച്ഛായ നിച്ഛാതോ അനിച്ഛോ ഹോതി നിബ്ബുതോ, യായ ഇച്ഛായ ഛാതാ ഹോന്തി സത്താ ഖുപ്പിപാസാതുരാ വിയ അതിത്താ, തായ ഇച്ഛായ അനിച്ഛോ ഹോതി അനിച്ഛത്താ ച നിച്ഛാതോ ഹോതി അനാതുരോ പരമതിത്തിപ്പത്തോ. ഏവം നിച്ഛാതത്താ നിബ്ബുതോ ഹോതി വൂപസന്തസബ്ബകിലേസപരിളാഹോതി ഏവമേത്ഥ ഉപ്പടിപാടിയാ യോജനാ വേദിതബ്ബാ.

൭൧൪. ഏവം യാവ അരഹത്തപ്പത്തി, താവപടിപദം കഥേത്വാ ഇദാനി തം പടിപദം പടിപന്നസ്സ ഭിക്ഖുനോ അരഹത്തപ്പത്തിനിട്ഠം ധുതങ്ഗസമാദാനം സേനാസനവത്തഞ്ച കഥേന്തോ ‘‘സ പിണ്ഡചാര’’ന്തി ഗാഥാദ്വയമാഹ. തത്ഥ സ പിണ്ഡചാരം ചരിത്വാതി സോ ഭിക്ഖു ഭിക്ഖം ചരിത്വാ ഭത്തകിച്ചം വാ കത്വാ. വനന്തമഭിഹാരയേതി അപപഞ്ചിതോ ഗിഹിപപഞ്ചേന വനം ഏവ ഗച്ഛേയ്യ. ഉപട്ഠിതോ രുക്ഖമൂലസ്മിന്തി രുക്ഖമൂലേ ഠിതോ വാ ഹുത്വാ. ആസനൂപഗതോതി ആസനം ഉപഗതോ വാ ഹുത്വാ, നിസിന്നോതി വുത്തം ഹോതി. മുനീതി മോനേയ്യപടിപദം പടിപന്നോ. ഏത്ഥ ച ‘‘പിണ്ഡചാരം ചരിത്വാ’’തി ഇമിനാ പിണ്ഡപാതികങ്ഗം വുത്തം. യസ്മാ പന ഉക്കട്ഠപിണ്ഡപാതികോ സപദാനചാരീ ഏകാസനികോ പത്തപിണ്ഡികോ ഖലുപച്ഛാഭത്തികോ ച ഹോതിയേവ, തേചീവരികപംസുകൂലമ്പി ച സമാദിയതേവ, തസ്മാ ഇമാനിപി ഛ വുത്താനേവ ഹോന്തി. ‘‘വനന്തമഭിഹാരയേ’’തി ഇമിനാ പന ആരഞ്ഞികങ്ഗം വുത്തം, ‘‘ഉപട്ഠിതോ രുക്ഖമൂലസ്മി’’ന്തി ഇമിനാ രുക്ഖമൂലികങ്ഗം, ‘‘ആസനൂപഗതോ’’തി ഇമിനാ നേസജ്ജികങ്ഗം. യഥാ