📜
නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස
මහාපණාමපාඨ
(බුද්ධවන්දනා)
සො ¶ , කො; නෙ, සං;
සත්ථා, නෙසං; ඛෙමං, දාතා;
හෙළාත-ක්කාරො සො; ජන්තූනං, නො මා නු;
සො ලොකන්ධං, හන්ත්වා නක්කො;
සත්තම්බොජං, බොධෙතා නු.
ජිනසූරියො, තිභවනභෙ;
මුහතිමිරං, අභිතපයෙ.
ජෙනො ජිනමූලෙ, දිස්වා ජනකායං;
සංසාරනිමුග්ගං, සබ්බඤ්ඤුත මිච්ඡං.
හිත්වා කරුපෙතං, මොක්ඛං පණිධානං;
වත්තෙසි දයාණා, යො තං මුනි වන්දෙ.
සුතායුභරියා මෙ, ධනඞ්ගමපි චජ්ජං.
චිනං බුධිනිදානෙ, අගා මුනියං මෙතං.
සො සසජාතිය දෙහං, චජ්ජිය දානවරඤ්ච;
නාගුසභො වරසීලං, පූරයි සම්පරිචාගො.
නෙක්ඛම්මග්ගං රාජා හුත්වා, සෙනබ්බිද්වා පඤ්ඤාසෙට්ඨං;
වෙදෙහින්දො වීරුක්කංසං, ඛන්තීවාදී ඛන්තීසෙට්ඨං.
සො සුතසොමො තථගං, තෙමිය ධිට්ඨානවරං;
එකභුගො මෙත්තවරං, ලොමහසොපෙක්ඛතරං.
පාරමී ¶ තිදුක්කරාව, පූරියාන සෙට්ඨබොධි;
පාපුණිත්ථ යො අනන්ත-ධම්මසාරදං නමාමි.
පහාය චක්කවත්තිකං, කරොපනීත මද්දියං;
භුසිධරෙ සසෙනකං, අජෙනි පාපිමං නමෙ.
අථුත්තරං ජයාකරං, බහූපකාරතං ජිනො;
පටිච්ච නිම්මිසක්ඛිභි, උදික්ඛතෙ නමාමි තං.
චඞ්කමෙ මරුවිමති යො, ඡින්දයං කමි රතනියෙ;
ඉද්ධිපාටිහිරණකරො, චක්ඛුමං තමභිපණමෙ.
අථ රතනඝරෙ බුද්ධො, ඡදිධිති ජනයං සඞ්ඛ්යං;
සීමීසා තමභිධම්මං යො, සුරනරමහිතං වන්දෙ.
නිග්රොධන්තික නුබ්භවී සුඛං, ධම්මං යො විචිනං නධීවරො;
කිච්ඡාලද්ධ මනඤ්ඤබොධියං, වන්දෙ තං සුගතං නිග්රොචරං.
සබ්භොගෙහි ථ මුචලින්දෙන,
නාගින්දෙන රහසි පාවුත්තො;
සොඛ්යං යො නුභවි විමුත්තිංතං,
වන්දෙ මාරාජි අතුලප්පඤ්ඤො.
කාරුණිකො රාජායතනෙ යො,
භොජ මුළාරං භොජ්ජරසෙකං;
වාස මකා නන්තග්ගුණධාරො,
එකගතො වන්දාමි මහෙසී.
කෙය්යං කෙය්යං අභිජයකෙතුං,
ජෙය්යං ජෙය්යං වරජයපානං;
පෙය්යං පෙය්යං සුවිචි නමෙ තං,
නෙය්යං නෙය්යං සමතමුපෙක්ඛිං.
සත්ත ච සත්තාහෙ විජිතාවී,
ඛෙපිය නිග්රොධං පුන ගන්ත්වා;
ධම්මසුදුද්දස්යං පති ජාතො,
ධම්මකථා ප්පොසුක්ක විතක්කො.
මරුගණෙහි ¶ බ්රහ්මුනා සමං,
රතනදාමමෙරුණා දදා;
සමභියාචිතො පටිස්සවං,
දසබලො නමාමි දෙසිතුං.
ගන්ත්වා ඉසිප්පාතක්කානනඤ්ච,
සත්ථා මිගද්දායං දෙසයිත්ථ;
සච්චප්පකාරං යො ධම්මචක්ක-
සුත්තං නමෙ ඡබ්බීධංසු තාව.
රඤ්ඤො මගධස්ස කතප්පටිඤ්ඤො,
ගන්ත්වානථ රාජගහං විනෙති;
සත්තෙ මලරොගයුතෙ ගදග්ගං,
පායෙතුන තං පණමෙ භිසක්කං.
සක්යාධිවාසෙ කපිලෙ සඤ්ඤතිං,
මානද්ධජං භින්දිය මිද්ධිවාතා;
ධම්මාමතං පායි පිතුප්පභුති,
වන්දාමි සක්යින්ද මනොමදස්සිං.
අනාථපිණ්ඩොති ව්හයෙන නන්ත-
ද්ධනං චජිත්වා සුකතෙ විහාරෙ;
විහාසි භිය්යො ජනතා හිතත්ථං,
සුධම්මභෙරිං වදයං භිවන්දෙ.
උපෙතපුඤ්ඤං වරලක්ඛණොකං-
ණොකං විසුද්ධං ජලිතප්පදීමං;
දීපං පජානං අනිඝං නවජ්ජං-
නවජ්ජවාචං සුගතං නමාමි.
මුනිභානු ධම්මපභාහි ජන-
ම්බුජ මුද්ධතන්ධතමො සුතපො;
කරුණාරුණො සමබොධයි යො,
භවිසීතලත්තපනො පණමෙ.
ඉන්දු වියම්බරමජ්ඣතලෙ යො,
රාජති තාරගණෙන මුනින්දො;
අරියගණප්පරිතො තිභවෙ තං,
සාදර මුග්ගතසොභ මවන්දි.
මූලාමූලා ¶ තිංසතිපාරමියො,
සාඛාසාඛා මජ්ඣිමජ්ඣානකායා;
පත්තාපත්තා බුද්ධචක්ඛුනි යස්ස,
පුප්ඵාපුප්ඵා කාරුණා මග්ගඛන්ධො.
සාරාසාරා යමකා ඵෙග්ගුභිඤ්ඤා,
සබ්බාලම්බඞ්කුරකං සීලවණ්ටං;
සෙසාධම්මා මධුපක්කප්ඵලානි,
රංසීඡල්ලී සුතචා ලක්ඛණානි.
ඡායුපගා සුං පුථුනරදෙවා,
මාරජිදීපඞ්කර මහිජාතං;
පත්ථතනන්තඤ්ච කුසලබීජං,
එකරුහං පාදපමුනි වන්දෙ.
මාරතිත්ථියරිපුං තමඤ්ච යො,
ධංසයං නගරධම්ම මාපයං;
සීලනීවරණ ද්වාරකොට්ඨකං,
එසිකාපරමසද්ධ මුත්තමං.
ද්වාරපාලසුයතං සතිටාලං,
ඤාණචච්චර සිඝාටපදිද්ධිං;
ධම්මමග්ගකුටිසාල සහිත්තං,
ධම්මසෙනපතිසාරිජභූතං.
දුතියසුතපරොහිතං මහා-
ධුතගුණධරමග්ඝ දස්සිකං;
විනයචිනක ධම්මරක්ඛකං,
තිභවපතික ධම්මරාජියං.
සුතං සුතං සබ්බධි සජ්ජනංජනං,
මිතං මිතං නන්තගුණාලයං ලයං;
හුතං හුතං ජන්තුනමානමං නමං,
භවෙ භවෙ තෙභවමඞ්ගලං ගලං.
ලොකාභිරාමං රමණෙය්යවෙදුරං,
ලොකන්තගුං අන්තුභයානුපාගතං;
ලොකද්ධජං මානධජප්පහාරකං,
ලොකග්ගරුං අග්ගරු පච්චයෙ නමෙ.
මකුටග්ගඵලං ¶ නයනඤ්චනිකං,
සවනබ්භුසනං වදනබ්භුසනං;
ගලමණ්ඩනමිද්ධි මනඤ්ඤුරසං,
කිරියඤ්ඤුදරං ද්විඛණඤ්ඤුකරං.
කටිවිභූසන මජ්ඣිමඤ්ඤණකං,
දයවිලෙපන ධාරණමණ්ඩනං;
පටඛිලඤ්ඤුනිවත්ථ මනුත්තරං,
මුනිමරුත්තම මෙක මහං නමෙ.
සතිවර සුචකං ඉබ්භග්ගපඤ්ඤං,
සුවීරියවසුවාහං පීතිසෙලං;
ගහපතිසමථග්ගං ථීපසද්ධිං,
අසණියසුනුපෙක්ඛං සත්තභොගං.
චතුදිසිකිද්ධිප්පද මසහායං,
සුපරිවුතං ඛත්තියවිරජානං;
සුචිපරිසං දෙවනර මනාපං,
දසබලචක්කාධිපති භිවන්දෙ.
සමාධිබ්බහිද්ධං සතිච්ඡට්ඨසෙලං,
විරප්පඤ්චමා ජීවමජ්ඣං සුකම්ම-
ත්තතියං සුවාචාදුතියං භිසෙට්ඨං,
සමාතක්කපුබ්බඤ්ච සත්තප්පවාරං.
විවිධඤාණපභුතිබ්බසාකරං,
බහුමහිද්ධික මරූන මාසයං;
ධුංවපභාජලිතරාමණෙය්යකං,
සුගතනෙරුනගරාජ මානමෙ.
සීලජ්ජලං රතනධම්ම මාකරං,
භිඤ්ඤාවිචිං සතිකුලට්ඨි ගම්භිරං;
විත්ථිණ්ණඤාණ මරියොදජාසයං,
අට්ඨම්බීධච්ඡරියකං අසන්දනං.
බහුනජ්ජමොසරණ මෙකරසං,
දුරුපග්ගමං අචිතසම්භරිනං;
පුථුපොතපුඤ්ඤවතමෙව නමෙ,
ද්වීපදුත්තමණ්ණව නදින්දවරං.
අභිනිහරධනුං ¶ ගුණපාරමිං,
නළමතිමනබාජරහම්මුඛා;
ධිතිසමිතසරෙන සුධාරයං,
මලම ගගණ මෙකපවෙදනා.
යො පාවෙධෙසිං අග්ගමග්ගඤ්ච තූණිං,
ධම්මාලඞ්කාරබ්බම්ම මෙකබ්බලං තං;
නෙත්තිංසානන්තඤාණ ගීරෙල්ලිමන්තං,
සබ්බඤ්ඤුස්සාසං ඉද්ධිදණ්ඩං නමාමි.
වරතපවුට්ඨි සුබීජකසද්ධා,
මතියුගනඞ්ගල හීරුතපීසා;
සුසමථරජ්ජු සතිද්විජතුත්තං,
වීරියදුරාවහ සච්චනිදානං.
වතිසංවරං සොරතමොචනඤ්චං,
සරණා නිවත්තබ්බහනත්ථං යස්ස;
අමතප්ඵලං නෙකරසෙහුපෙතං,
සුගතං මහාකස්සක මාභිවන්දෙ.
දෙවග්ගො තිදසපුරෙ වරාසනෙ යො,
දෙවානං ජනිකපභුතිනං භිධම්මං;
බාලක්කොව ලළයමාචලෙ තිමාසං,
දෙසෙස්යා පරවිසයං නමෙ අජෙය්යො.
මහායසො විවිධසුභප්පකාසකං,
කුරූසු යො අමිතගුණො තමොනුදො;
පරප්පවාදහරි සුභානුයොගිනං,
නමාමි තං කථයි සතිප්පඨානකං.
සමථකපලිකො සස්නෙහසම්මාසති,
පරමමතිගිනී සවට්ටිපරක්කමො;
සකලජුතිකරො සුධම්මපදීපකො,
ඉම මුපජලිතො ජිනෙන නමාමහං.
විගතගතමලං මලගතවිගතං,
මහිත හිතමනං මනහිතමහිතං;
විභවභවකරං කරභවවිභවං,
සුජන ජනගුණං ගුණජනසුජනං.
සීලග්ගදණ්ඩවිචිතං ¶ සුසමාධිපත්තං,
සොභාසමුජ්ජල මනන්තග ඤාණසීඛං;
සද්ධම්මසෙට්ඨරතනඤ්ච තිලොකකෙතුං,
වන්දාමි ලොචනභිසෙක සුසොභයුත්තං.
විනයනය මනයවිනය මනමිතං,
විජයජය මජයවිජය මතුලිතං;
විභජභජ මභජවිභජ මනනකං,
විසමසම මසමවිසම මභිනමෙ.
පරමරම මරමපරම මතිගුණං,
පගහගති මගතිපගත මමමකං;
පචයචය මචයපපය මනණකං,
පකතකත මකතපකත මචලකං.
උජුක මයනමග්ගෙ මොක්ඛදෙසං නියාසි,
වරරථකුජරෙන චම්මචක්කෙන සත්ථා;
හිරිතපදුකපාලම්බෙන ධම්මස්සුතෙන,
සතිනිවරයුතෙන ප්පාටිහිරද්ධජෙන.
අවිහනනක්ඛිනා සුයම නෙමුපක්ඛරා,
උදරියමබ්භිනා පරිපුරඞ්ගසච්චිනා;
කුසලවිභූසිනා නිමදකුප්පරෙන යො,
අඛරනතෙසිනා ගුපිතසිලනන්දනා.
අනුසනුඝාතිනා මතිපුරෙජවෙන කාල-
ඤ්ඤුතමතිසාරිකෙ න ච විසාරදත්ථිදණ්ඩා;
සතිතුද ධීතිරස්මි මනදම්මසින්ධවෙන,
විනයගණෙ නමාමි ත මතුල්යසත්ථවාහං.
යමක්කග්ගිජාලං පරවිසය මච්ඡෙරසහිතං,
දුදිට්ඨන්ධුබ්බාහං යුගගහණතිත්ථීන මකරී;
බහූනං මජ්ඣෙ යො රතනකමනෙ පාටිහරියං,
ජයක්කෙතුස්සාපි ත මභිනමි කණ්ටම්බසමිපෙ.
නඛජුතිරජං චක්කඞ්ගොපෙත පාදවරම්බුජං,
සුභසිරිමතො රංසිජාලඞ්ගුලිදසසංසුභිං;
පවරසිරසා දෙවාදෙවා සදා න පිලන්ධයුං,
ත මතිව මනොරම්මං තිත්තීකරා නමි යස්ස කෙ.
බුද්ධොප්යෙකො ¶ නිධනගුණිනො වණ්ණයෙ යාවජීවං,
කාමං අඤ්ඤං කථමභණ මාසුං ඛියෙථා යුකප්පො;
න ත්වෙවා යං ඛය මුපවජ්ජෙ යස්ස වණ්ණො අනන්තො,
තං සබ්බඤ්ඤුං සකලරිරී නෙකනාථං නමාමි.
පාදිදීපාදං ද්විනයනදිජං ධම්මකායං ධිසොණ්ඩං,
භාණීසොණ්ඩග්ගං සරණසිරසිං මග්ගාවාලං සුභඞ්ගං;
සීලාලඞ්කාරං විමලිභවු තං සත්තතිට්ඨිධිදබ්බං,
නාථෙභින්දග්ගං ඵලකරිණුකං මොක්ඛභොජං නමාමි.
මලාලොළුල්ලොලං අතිභයජනං දුග්ගසංසාරසින්දුං,
ඵියබ්භානිග්ගාහො සිවතටමුඛො නාවි කජ්ජෙට්ඨනාථො;
පදප්පාරක්කාමං බහුජනගණං එකමග්ගත්තරම්හි,
සමාරොපෙත්වා මත්තරි ත මතුලසාදරඤ්චා භිවන්දෙ.
බ්යාමංසුග්ඝනධාර මක්කුළුසතබ්භාණුජ්ජලන්තත්තනං,
උක්කංසජ්ජුති කෙතුමාලවිචිතං සද්ධම්මජොතින්ධරං;
බුන්දින්නිග්ගතපජ්ජලන්ත දිධිතිං අජ්ජත්ථනා යාව ච,
වන්දෙතං මුනි සක්යපුඞ්ගව මහං පුණ්ණින්දුවත්තම්පි ච.
සත්තමංතමං විනාසකංසකං දදං විනෙය්යකානමෙව,
භාවනංවනං ධුලීකරං කරං තිදුක්කරං පජාභිභුඤ්ජ;
ගාරවංරවං මනොහරංහරං නරානරානයං නමාමි,
සාදරංදරං විනොදකංදකං පවස්සකං පජානමිව.
බුද්ධො නිග්රොධබිම්බො මුදුකරචරණො බ්රහ්මඝොසෙණිජඞ්ඝො,
කොසච්ඡාදඞ්ගජාතො පුනරපි සුගතො සුප්පතිට්ඨිතපාදො;
මුදොදාතුණ්ණලොමො අථමපි සුගතො බ්රහ්මුජුග්ගත්තභාවො,
නීලක්ඛී දීඝපණ්හී සුඛුමමලඡවී ථොම්යරස්සග්ගසග්ගී.
චත්තාලීසග්ගදන්තො සමකලපනජො අන්තරංසප්පපීණො,
චක්කෙනඞ්කීතපාදො අවිරළදසනො මාරජුස්සඞ්ඛපාදො;
තිට්ඨන්තොනොමෙන්තො භයකරමුදුනා ජණ්ණුකානා මසන්තො,
වට්ටක්ඛන්ධො ජිනො ගොතරුණපඛුමකො සීහපුබ්බඩ්ඪුකායො.
සත්තප්පීණො ච දීඝඞ්ගුලං මථ සුගතො ලොමකූපෙකලොමො,
සම්පන්නොදාතදාඨො කනකසමතචො නීලමුද්ධග්ගලොමො;
සම්බුද්ධො ථූලජිව්හො අථ සීහහනුකො ජාලිකප්පාදහත්ථො,
නාථො උණ්හීසසීසො ඉති ගුණසහිතං තං මහෙසිං නමාමි.
වට්ටචිතානුපුබ්බකසුභඞ්ගුලී ¶ රුහිරමට්ඨතුඞ්ගනඛකො,
නිග්ගුළගොප්ඵකො සමපදො සීහොසභිභ හංසසන්නිභකමො;
දක්ඛිණතාවතක්කමි සමන්තමණ්ඩල නිගණ්ඨි ජාණුසුභකො,
බ්යඤ්ජනපුණ්ණපොසතනු නාභිගම්භීර අඡිද්දදක්ඛිණවටො.
ද්විරදකරප්පකාසුරුභුජො සුවිබ්භජනුපුබ්බමට්ඨඅනුනා-
නුනඅලිනානුපුබ්බරුචිර ත්තිලාදිරහිතබ්බිසුද්ධතනුකො;
දසසතකොටි හත්ථිබලධාරණො කනකතුඞ්ගනාසිකසුභො,
සුරුහිරදන්තමංසථ සුචිසිනිද්ධදසනො ථ ලොකසරණො.
සුද්ධපසාදින්ද්රි ච වට්ටතරදාඨො රුහිරොට්ඨ ච සුරනරනාථො,
ආයතසොභබ්බදනො ථ මුනි ගම්භීරුජුකායතසුරුචිරලෙඛො;
බ්යාමපභාමණ්ඩලබුන්දි සුපුරග්ගණ්ණි ච ආයතවිසටසුභක්ඛී,
පඤ්චපසාදක්ඛි ච කුඤ්චිකසුභග්ගපඛුමො මුදුතනුරුණජිව්හො.
සොම්මසිනිද්ධ ත්යුජ්ජලකොමල වරුණවිමලතනු ච අමිතගුණො,
කොමල දක්ඛිණාවට අඤ්ජනභිදසරිසනිලක මුදුතනුරුහො;
දක්ඛිණවට්ටකොමල සණුසමසුනිල අලුලිත සිරරුහි ජිනො,
සොභණසණ්ඨානො ථ සිනිද්ධසිරරුහි ච සුපචිතසතකුසල ජො.
නිග්ගුළොනිග්ගන්තිච්ඡත්තස්සරිසඅතිසුභගසිර චායතාරුචි කණ්ණකො,
සොසණ්ඨානස්සණ්හාහාරානුකමපහුතභමුථ සුආයතබ්භමුකො ච සො;
සුග්ගන්ධග්ගත්තො මුද්ධිචාථ වදනි ච පුථුලකනලාට ආයතසොභණො,
අස්සාසප්පස්සාසාතිස්සණු ධරමසමසම නමි කෙතුමාලවිචිත්තකං.
බුද්ධුප්පාදො කිමඞ්ගං අතිදුලභතරං ඝොසමත්තම්පි ලොකෙ,
තස්මා නානප්පකාරං සපරහිතසුඛං විද්ධසූ පත්ථයන්තා;
යාතිට්ඨත්ථාව හං තං සුරනරසරණං අන්තරායප්පහානං,
පුඤ්ඤක්ඛෙත්තෙකභූතං සුගතමවිරතං සාධු වන්දන්තු සන්තො.
ඛෙත්තවරඞ්ගතත්ථුතිපුරෙ ජවපණම තෙජසා ඉධ භවෙ,
රොගභයාද්යුපද්දවහතො අනුනසුඛ භොගපුඤ්ඤමතිකො;
දෙවමනුස්සභොගපවරං පරත්ථනුභාවඤ්ච අන්තිමභවෙ,
අඤ්ඤතරො තිබොධිපවරෙ භවිස්සති යථාසයං කතනතො.
පුඤ්ඤෙනානෙන ¶ සොහං නිපුණජවමති පෙමවාචො සඛීලො,
සද්ධො කල්යාණමිත්තොතිසරණගමනො සීලවා චාගයොගො;
හිරොත්තප්පී සුදක්ඛො අවිතසුචරිතො ධිතිමා සච්චභාණී,
බාහුස්සච්චි විභාගි සපරහිතකරො වග්ගුරාවො භිරුපො.
දීඝජ්ජීවි නිරොගො සුචිකුලපස්සුතො ධම්මරත්තො විරත්තො,
නිච්චාපල්යො කතඤ්ඤු අතිමුදුජුමනො සාධුභාවාදිවිඤ්ඤූ;
ධම්මාජීවො භවෙය්යං බහුකුසලරතො අප්පකොධො අලුද්ධො,
එවඤ්චඤ්ඤං කරෙය්යං පණිධි චරිමකෙ මොක්ඛනිබ්බානභාගී.
(1) මහාකථං බුද්ධඝොසො, තනුමෙව කරංඅපි;
චජං හෙය්යා දියා දෙය්යං, අකරිත්ථ යථා තථා.
(2) මහාපණාමපොරාණං, කිඤ්චි එව පුනප්පුනං;
කාමොක්කමං දුධාරඤ්ච, චජං දෙය්යා දියඤ්ඤත්ථ.
(3) සුතජ්ජය අනුභව-ට්ඨපනත්ථෙන ලඤ්ඡිනා;
සුතෙන ගරුනානෙන, කතොයං පණාමො නවො.
(4) එකක්ඛරාය ගාථායො, යාව ඡබ්බිසතක්ඛරා;
ජාතිය පජ්ජසත්තත්යා, සඞ්ඛතො චතුරාධිකා.
(5) අට්ඨාධිකා සහෙවුය්යො- ජනාදීහි මිදං නතං;
යථාවුත්තත්ථකා කාමා, යෙ නිච්චං ධාරයන්තු තෙ.
රාජාතිරාජාතිමනොහරො යො,
දෙවාතිදෙවාතිගුණොඝධාරී;
බ්රහ්මාතිබ්රහ්මාතිභවන්තගූ තං,
සඞ්ඝාතිසඞ්ඝාතිවිරාව වන්දෙ.
අනඞ්ගනඞ්ගං නරදෙවදෙවං,
අනිඤ්ජනිඤ්ජං භයතාණතාණං;
අනණ්ඩනණ්ඩඤ්ච අනාථනාථං,
ඛයන්තයන්තං පණමාමි මාමි.
තම්බසිනිද්ධතුඞ්ගනඛකො නුංවට්ටසුචිතුරඞ්ගුලි ච මුනිසො,
සීහුසභොභහංසසමගො නිගූළසම ගොප්ඵකායතමුඛො;
කොමලදක්ඛාණාවටතනුරුහො සුචිමලුජ්ජලාභසරිරො,
පඤ්චපසාදයුත්තනයනො සුගන්ධමුඛතුඞ්ගනාසිකයුතො.
කොටිසහස්සනාගබලිකො ¶ සුරත්තමධරො සුවට්ටදසනො,
ආයතසණුලොමභමූකො මුදුත්තනුකරත්ත ජිව්හසහිතො;
ඡත්තසමානසොභණසිරො සුකෙසවර කෙතුමාලවිචිතො,
ඉච්චනුබ්යඤ්ජනෙභි සහිතං මුනින්දපවරං නමාමි සිරසා.
සකලමලෙහි සො මුනි සුදූරතාය ච මලාරිනිං හතතයා,
තිභවරථෙ සමානිතමනාරකානි ච නමාලයො නරවරො;
මලකරණෙ රහාරහ මනන්තඤෙය්ය මභිජානනා මුනි තථා,
චරණයුතො තිවිජ්ජි ච සුවාචතා සුගමනා ජනෙසු සුගතො.
ලොකවිදූ සො නිතලොකතයතා සාකලතො අසමනරදමා සො,
සාරථි ජිනො අනුසාසනකරො සත්ථවහො දුපථතරණසත්තා;
බුජ්ඣති සාමං චතුසච්චමඛිලං බොධයි ජන්තුගණමිති ච බුද්ධො,
භාකරආභාඵුටපඞ්කජසමො මග්ගියඤාණඵුවිකසිතො ච.
භග්ගකිලෙසො සො භගවා තිභව වමිත ගමන සුජන භජනතො,
සො භජි සද්ධම්මෙ පවිභත්ත සරස ඡභගයුත ගරුකරණියතො;
සත්තනිකායෙ කෙනපිතුල්යගුණමපමිත සිරිඝංනජුතිසුසුභං,
දෙවනරානං එකපතිට්ඨ මවිතථුතියස මසකි මභංනමෙ.
බුද්ධුප්පාදො කිම්මඞ්ගං භො අතිදුලභතරමිධ භවෙ සුඝොස මපාපරො,
තස්මා පත්ථෙන්තා සබ්බඤ්ඤුං විවිධහිතසුඛ මනධිකං නමන්තු ච සාධවො;
පුඤ්ඤෙනානෙනෙතෙ දිට්ඨෙ භයඅඝංපීළනට්ඨ විරහිතා පරත්ථ චුභො සුභෙ,
භුත්වානන්තෙ වෙ හෙස්සන්තෙ අවිකලසුඛසිරිමතිකා අනුත්තර භාගිනො.
සො චක්කොපෙතපාදො මුදුභුජචරණො සුප්පතිට්ඨිතපාදො,
එණීජඞ්ඝො ච බුද්ධො කනකනිභතචො ආයතපණ්හි නාථො;
කොසොනද්ධඞ්ගජාතො අතිසුධුමඡවී ජාලිකප්පානහෙට්ඨා,
උස්සඞ්ඛපාදයුත්තො අභිනිලනයනො ආයතඞ්ගුලියොගො.
ඨිතො ¶ ඛො නො නමන්තො කිරුභයපුථුනාජාණුයො ආමසන්තො,
ලොමකූපෙකෙකලොමො සමතලදසනො අඤ්ජනුද්ධග්ගලොමො;
බ්රහ්මද්දෙහුජ්ජුගත්තො අවිරළමුඛතො සත්තකඞ්ගුස්සදො සො,
නිග්රොධප්පාරිබිම්බො මිගපතිහනුකො සීහපුබ්බඩ්ඪකායො.
පුණ්ණත්තාලීසදන්තො සුපහුතරසනො සොභණොදාතදාඨො,
සණ්හොදාතුණ්ණලොමො සමවටලගලො අන්තරංසපිණො සො;
බ්රහ්මග්ඝොසො මුනින්දො පුනපි ගුපඛුමො උණ්හිසසම්ඵුල්ලසීසො,
බාත්තිංසඞ්ගොපසොභං මුදුරසහණී ලොකජෙට්ඨං නමෙ තං.
මහාපණාම නිට්ඨිතා.
තිගුම්බචෙතිය ථොමනා
නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස
යො ¶ දීපඞ්කරමූලම්හි, පදං හත්තගතං චජි;
සම්මාසම්බොධි මාකඞ්ඛං, වන්දෙ තස්ස සිරොරුහං.
(පථ්යාවත්තගාථා).
පූරෙත්වා බොධිසම්භාර-මහෙසං යො අනුත්තරං;
අලත්ථ බුද්ධත්තං තස්ස, කෙසධාතුවරං නමෙ.
(පථ්යාවත්තගාථා).
ලද්ධා බුද්ධත්තං ඡඨාන-මතික්කම්ම පවෙදයි;
විමුත්තිං රාජායතනෙ, තස්ස කෙසවරං නමෙ.
(රකාර භකාරවිපුලා පථ්යාවත්තගාථා).
තත්ථ සක්කදත්තියම්පි, නාගලතං හරීතකං;
අනොතත්තොදකං භුඤ්ජි, වන්දෙ තස්ස සිරොරුහං.
(රකාරවිපුලා පථ්යාවත්තගාථා).
තදා ¶ මුග්ගසෙලපත්තං, මහාරාජූහි දින්නකං;
තථාගතො පටිග්ගණ්හි, වන්දාමි තස්ස සීසජං.
(රකාරවිපුලා පථ්යාවත්තගාථා).
තදා ද්වින්නං ද්වෙභාතික-ජනෙහි මධුපිණ්ඩිකං;
පරිභුඤ්ජෙසි මන්ථම්පි, තස්ස සීසසිරිං නමෙ.
(තකාරවිපුලා පථ්යාවත්තගාථා).
යො තපුස්සභල්ලිකානං, තදා ද්විසරණං අදා;
ලොකම්හි සබ්බපඨමං, තස්ස සීරිවහං නමෙ.
(රකාර නකාර විපුලාපථ්යාවත්තගාථා).
තදා ¶ තත්ථුපට්ඨකානං, තෙසං කෙසෙ අදා අඨ;
ලොකහිත මපෙක්ඛන්තො, නාථො යො තස්ස තෙ නමෙ.
(රකාරවිපුලා පථ්යාවත්තගාථා).
තෙපි තං ආහාරිත්වාන, පොක්ඛරබ්බතියං කරුං;
සජීවකෙස චෙතියං, නමෙතං සබ්බපුබ්බකං.
(මකාරවිපුලා පථ්යාවත්තගාථා).
උපොසථුපොසථම්හි, මුඤ්චන්තං නීලරස්මියො;
භගවාව ලොකඅත්ථං, කරොන්තං තං සදා නමෙ.
(රකාරවිපුලා පථ්යාවත්තගාථා).
චූළාමණිදුස්සචෙත්යං ¶ , කාලම්හි බොධිසත්තකෙ;
බුද්ධකාලෙ ඉදං සබ්බ-පඨමං තං නමාමහං.
(රකාරවිපුලා පථ්යාවත්තගාථා).
නමාමහං වන්දාමහං, පූජෙමහං සිරොරුහං;
පුඤ්ඤමිදං භවතු මෙ, පච්චයො ආසවක්ඛයෙ.
(තකාර නකාරවිපුලා පථ්යාවත්තගාථා).
තිගුම්බචෙතියථොමනා නිට්ඨිතා.
වාසමාලිනීක්ය
නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස
වුඩ්ඪොපි ¶ ජිනානං, බුද්ධොසි විජානං;
පුබ්බොදිති මාහං, කුබ්බොමි විමානං.
(තනුමජ්ඣාගාථා)
මහාසමතකූලං, නරාපවරපූජං;
ජහා අභයපූරං, නමා කනකරූපං.
(කුමාරලලිතාගාථා)
නරාසභසුබුද්ධං ¶ , පජාමතනුරුත්තං;
දයාකරමුදුත්තං, නමාම හ උසුක්කං.
(කුමාරලලිතාගාථා)
හිතං වහසුසීලො, පමොදති සුඛත්තෙ;
නමෙ තමපබුද්ධං, ජිනං ගතසුඛන්තං.
(කුමාරලලිතාගාථා)
බන්ධු ච සන්තකිලෙසො, යො පිතවණ්ණපභාසො;
ගොතමගොත්තසුඤ්ඤතො, තස්ස නමො නරසීහො.
(චිත්රපදාගාථා)
බුද්ධං ¶ සුද්ධං ලොකෙසීතං, උක්කං යුත්තං යොගෙ හං;
වන්තාතීතං ඔඝෙ සීදං, වන්දාපීහං සොකෙහීහං.
(විජ්ජුම්මාලාගාථා)
භොගවතී යොපඛමී, සීතදයා ලොකසඛා;
ධාතුතයෙ කිත්ති ස වෙ, දාතු ජයෙ-තස්ස ච මෙ;
(මාණවකගාථා)
මානිතො ලුඛො රුතොථ, සන්නිභො සුභො සුඛො ච;
ජානිතො ධරො නමො ච, තස්ස යො ථුතො ගුණොව.
(සමානිකාගාථා)
ජයං ¶ ධජං පජාපුගෙ, ඨිතං ලිලං මහාසුඛෙ;
සුභං ඵුටං පභං නමෙ, හිතං සුඛං දදාතු මෙ.
(පමාණිකාගාථා)
පුණ්ණපුඤ්ඤජනිතසුභං, ජාතිඤාතිථුතියගුණං;
භෙදවෙරවිමලජිනං, ඤාණපාදචරණ-මහං.
(හලමුඛීගාථා)
සති මති සුචි යො-භාසො, ථුති මුනි සුඛිතො කායො;
මනුජපුමසුතො නාථො, ජයවර මු-සභො දාතො.
(භුජගසුසුගාථා)
යො ¶ බුද්ධො පවරො ලිලො පුගෙ,
ලොකුත්තො අභයො ඨිතො සුඛෙ;
උත්තිණ්ණං නිසභං හිතං වහෙ,
මොනින්දං විමලං ජිනං නමෙ.
(සුද්ධවිරාජිතගාථා)
දෙවින්දං වරගණථෙරින්දං,
නිට්ඨානං භවජනනිබ්බානං;
නිද්දොසං රණරජනිප්ඵොටං,
වන්දෙ-හං සුභමුඛසොණ්ණෙමං.
(පණවගාථා)
ගොතමගොත්තෙ ¶ කෙතුව ඤාතං,
ලොකජඛෙත්තෙ මෙරුව ජාතං;
ථන්දිලජෙට්ඨෙ භෙදිතමාරං,
පණ්ඩිතමජ්ඣෙ මෙධිව භාණං;
මන්තිය වන්දෙ සෙවිතනාථං.
(රුම්මවතීගාථා)
බුද්ධො සුක්කො අමිතගුණීසො,
යුත්තො මුත්තො සසිව තිමීතො;
ඛෙ යො තෙජො තපසිව අක්කො,
ඵෙලො ථෙතො තව නමකාරො.
(මත්තාගාථා)
යො ¶ ජිතමාරෙ වෙ අජි සබ්බං,
ථො මිතසාරෙ හෙ-ධිතපත්තං;
සංසිතපුණ්ණො සො නමි තස්ස,
පණ්ඩිතඵුල්ලො සො මතිකස්ස.
(චම්පකමාලාගාථා)
කනකරූප ¶ මූපමෙය්යකං,
පවරසූර පූජසෙවතං;
කමලභූම ධූරදෙසකං,
නරමරූප රූ නමෙ ත-හං.
(මනොරමාගාථා)
දෙවෙ ගතෙ ද්වෙවාරා ගමාසි,
සෙලෙ චලෙ යෙ ඤාතා පචායි;
උද්ධං තලෙ තෙවාසං අකාසි,
බුද්ධං මතෙ එසාහං නමාමි.
(උබ්භාසකන්තගාථා)
උක්කෙ සුනුතං පුථුකඤ්ච ථෙරං,
වුත්තෙ සුඛුමං උජුකං තථෙතං;
දිබ්බෙ පටිමං කිරියං වදෙතං,
ඉද්ධෙ මහිතං කථිතං නමෙහං.
(උපට්ඨිතගාථා)
20. දිබ්බස්ස ¶ පූරෙ පවරෙහි ගුත්තො,
සිද්ධත්ථ භූතෙ නගරෙහි වුට්ඨො;
සඞ්කස්ස පූරෙ ම-ගණෙහි බුද්ධො,
අඤ්ඤත්ථ පූජෙ පනමෙ නි කුබ්බො.
(ඉන්දවජිරාගාථා)
සුභං ථුතං යො රජතං බලත්ථං,
යුගං හුතං සො කනකං කමත්ථං;
චිතං ඨිතං ලොහිතකං මනාපං,
ලිලං ඉතං සොරචි තං නමාහං.
(උපෙන්දවජිරාගාථා)
පිනිතං ¶ විණං සඛිලං යජි තං,
සුසුඛං ධුජං බිලුවං නියුතං;
ඨපියං සිමං ථුනුතං පුථුලං,
නමි හං ඛිණං සුඛුමං මුදුකං.
(සුමුඛීගාථා)
සොගති ¶ බොධයිං ගාහිය පත්තං,
ඔතරි සොනමි ජානිත අත්ථං;
භූපති පූජයි සාකිය වංසං,
සූජධි ඌපධි භාසිත ධම්මං.
(දොධකගාථා)
චත්තාරො-මෙ යාචිතෙ සො පවුත්ථෙ,
ලද්ධා භොගෙ කාමිතෙ ඔඝමුත්තෙ;
කත්තා තොසෙ-තං නමෙ චොලයුත්තෙ,
තත්ථා-ලොකෙ තංපතෙ ඛො පදුක්කෙ.
(සාලිනීගාථා)
සත්තා-ලොකො ¶ සරිතො යො ධජුක්කං,
තත්ථා-ගොපො රචියො-නොජ-මුද්ධං;
භද්දා-සොකො-පචිතො-භො පබුද්ධං,
සද්ධායොගො භජි සො-හො-නමුච්චං.
(වාතොම්පීගාථා)
ඤාතමරූනං උපරි ඨිතානං,
වාලපසූකං හුවති ජිනානං;
දෙවසුයාමො ජිනමිති ඤාතො,
තෙන සුඛා-භො විනමි ඉදා සො.
(සිරීගාථා)
පුණ්ණකෙන ¶ කුසුමෙන සෙවතං,
කුඤ්ජරෙව ථුනුතෙන ඛෙ ගතං;
සුන්දරෙන නමි තෙන මෙ ජයං,
පුඤ්ඤතෙජකරි-ධෙස වෙ දදං.
(රථොද්ධතාගාථා)
මාතු ආයු ඛිණු-කෙ ඉහ පුබ්බෙ,
තාසු සාධු විසුතෙ-දිසකුච්චෙ;
වාත තාල ඛචිතෙනි-ධ සොණ්ණෙ,
‘‘තාත තාත’’ යජි තෙ-තිස වන්දෙ.
(ස්වාගතගාථා)
උපරි ¶ කමලයොනි සොභිතං,
ජුහති ධවලජොති-දොසිතං;
සුකරි ය-මතබොධි-මොචිතං,
සුනමි චරණලොකි-ධො-රිමං.
(භද්දිකාගාථා)
වනෙ ¶ ජිනො යො විනයං සුපෙක්ඛි-මං,
මතෙ ඨිතො-භො දිජකං දුබජ්ජිතං;
අඝෙ-නිධො ඛොභි-තරං මුනෙ-ච්ඡි-දං,
නමෙ-භිතො බොධිමහං ලුඛ-ජ්ඣිතං.
(වංසට්ඨගාථා)
යො ජාති-දොමානී-මුපාසි ලම්බි තං,
කොධෙහි ලොකෙහි දුභාසි පණ්ඩිතං;
පූරෙපි මූලෙපි පහාසි දිට්ඨිකං,
සබ්බෙහි පත්තෙහි නමාමි ඉච්ඡිතං.
(ඉන්දවංසාගාථා)
වෙරඤ්ජකෙ ¶ පූරවරෙ විභූසිතෙ,
නෙලඤ්ජනෙ දූමවනෙ විකූජිතෙ;
ඛෙමඞ්කරෙ ථූලතරෙ විදූ සිතෙ,
එත-ඞ්ගමෙ පූන නමෙ විරූපි වෙ.
(ඉන්දවංසාගාථා)
අධුනාපි ස සාරිසුතො නිමලං,
තමුපාසි මතාපි කුතො චි නයං;
කරුණායි ධ යාචි බුධො විනයං,
ගරුකාපි නමාමි සු-යො ජිත-හං.
(තොටකගාථා)
ජනවරො ¶ මුනි සො සරිතො වනෙ,
වසභතො උදිතො-පරි ගොතමෙ;
ගමනසො ගුණිකො ගමි-තො නමෙ,
නගර-දො ජුති-මො ඝතිතො-සථෙ.
(දුතවිලම්බිතගාථා)
භගවති ¶ කුටිගාරෙ යො නිසින්නෙ,
ධනවති සුවිසාලෙ-කො ඉසින්දෙ;
ය-මලභි මුනි ලාභෙ මොලිඡින්නෙ,
ස පනමි ජුති-මාසෙ-තො කිලින්නෙ.
(පුටගාථා)
පඨපිත-මිච්චස්ස සිදතු සබ්බං,
පඨමි-ධ සික්ඛස්ස හිතසුඛත්ථං;
පවදිය ගිද්ධස්ස ඛිණලුඛත්ථං,
පනමි ච කිච්චස්ස සිඛමුකප්පං.
(කුසුමවිචිත්තාගාථා)
නිලොභාසි ¶ ධූමෙහි යු-ච්චො විලාසෙ,
ඨිතො චා-භි භූ තෙහි රුක්ඛො-දිගාහෙ;
යි-තො තානි පූරෙපි ලුද්ධො ද්විවාරෙ,
ජිනො-කාසි පූජෙමි බුද්ධො හිතා-සෙ.
(භුජඞ්ගප්පයාතගාථා)
ජනරමෙ ¶ දසසරෙ විසාලකෙ,
මුනිවරෙ කුටිඝරෙ-රියාපථෙ;
ධුතතරෙ-සුභකථෙ චජි ස වෙ,
තතියකෙ-ත-මිධ වෙ ඨපි නමෙ.
(පියංවදාගාථා)
වෙසාලිකෙ තු වසි කාතු චාතුකං,
තෙ ඤාහි තෙසු ලභි-ධා-මුකා-මුකං;
නෙගාමිකෙසු භජි ඵාසු සා-යුකං,
එතා-ධිකෙසු නමි-කාසු-දා-තුලං.
(ලලිතාගාථා)
වදි ¶ සුප්පියො දුවචනං තමතො,
සහි මුත්තිකො ගුණකථං තථතො;
ගමි මාණවො දුරපථං චරතො,
නමි සාධවො බුධවරං පරසො.
(පමිතක්ඛරාගාථා)
යු-පගමි විමලො සඛිලො තදා,
යුවවති-පිවනො රමි යො බ්රහ්මා;
එකසයි ¶ ඨිතතො කථි ඛො ගුණෙ,
එස නමි ජින-මො පධි-දො-ජුකෙ.
(උජ්ජලාගාථා)
ජානං සබ්බෙසං දෙසි යො ඛො-ධිමුත්තං,
ආනන්දත්ථෙරං වෙදිතො චොළිසුත්තං;
කායස්සම්මුඛෙ කාතුනො-ලොකියං-සෙ,
ඨාන-ස්ස-ප්පුගෙ කාරුණො හොති වන්දෙ.
(වෙස්සදෙවී ගාථා)
සුකථිය ¶ මජ්ඣිමසීල-මපරං,
යු-පචිත-මෙත්ථි-ධ චීර-මනයං;
බුධයි ච භජ්ජිත-මීණවතරං,
සුනමි පවජ්ජිත-මීහ-මමලං.
(තාමරසගාථා)
මහකඤ්හි සීලම්පි අභාසි කන්තෙ,
බ්රහ්මථන්දිලී මම්හි මනාපි රම්මෙ;
චලකම්පි ගීරම්පි කදාචි අම්බෙ,
වරපණ්ඩි ඛීණම්පි නමාමි තං වෙ.
(කමලාගාථා)
මොහන්තෙ ¶ ජිනි පඨමෙ ජයෙ ජිතායං,
සොරම්මෙ ඉසිපතනෙ වනෙ නිවාසං.
ඛොභන්තෙ කිරි සකලෙ වදෙ විලාසං,
ඝොරංවෙ විනිදමනෙ නමෙ ජිනා-හං.
(පහාසිනීගාථා)
දිවාරකං බජනගරං ඵිතං වසෙ,
නිසාය තං ජනගණනං ඨිතං මතෙ;
විජානකං තමජටකං සිතං වනෙ,
හිතාවහං නරපවරං ඉමං නමෙ.
(රුචිරගාථා)
රචිත-මවිරලං ¶ මනුස්ස මථා පණං,
පසිය තතියකං චතුත්ථ මකා සයං;
කරිත-මධිකතං අඛුබ්භමලා සභං,
ජහිතගතිපරං පනුජ්ජ නමාම-හං.
(පරාජිතාගාථා)
නගර-මජය-මෙස නිවසි ථ පරෙ,
මහති ස මණිකෙ සකුණකුජවනෙ;
යපති වසති වෙ හිතසිවවහනෙ,
සුරත මුභයමෙ-සිත මිම පනමෙ.
(පහරණකලිකාගාථා)
ඡට්ඨං ¶ වසෙ අථු-ද තත්ථ වනෙ මුනෙ සං,
සබ්බං ධරෙ මකුලපබ්බතකෙ උපෙදං;
චත්තං මලෙ මනුජ මත්ථවසෙ සුදෙසං,
භත්තං නමෙ ලහුක මප්ප මරෙ ධුනෙ තං.
(වසන්තතිලකගාථා)
නුන ¶ උපවසති ඉධ ථ පුන පරිමෙ,
සුඛගුණමහති තිදසපුර අජිතෙ;
යුගනුත මවදි විතථ මුඝතරි වෙ,
හුතථුන මනමි සිමද තුල මරියෙ.
(සසිකලාගාථා)
ජිනපති සුසුමාරං භෙසකල්ලාවනෙ-සං,
නිවසති පුථුඤාණං ඛ්වෙ-ස නන්දාලයෙ-තං;
විමල-මි ධු-ජුකායං භෙදසන්තාප-සෙසං,
විජහ-පි සුඛුමාලං එසමන්තා නමෙ-හං.
(මාලිනීගාථා)
මහති ¶ සුකන්තියෙ අථ ච තත්ථ සීතලෙ,
වසති කුසම්බියෙ නවමවස්ස-පී-තරෙ;
අවහි සුඛ-න්තිමෙ පජහ-මත්ථ-මී-ධ වෙ,
පනමි නුදං හිනෙ සකලසත්ථවසයෙ.
(පභද්දකගාථා)
යුධවති පාලිලෙය්යක වනෙ පහාය නාගෙ,
උපඨහි නාගි-ධෙ-ස දසමෙ ජහාය බාලෙ;
සුඛවසි කායිකෙ ච මනකෙ තදාස සාතෙ,
යුත-මධි වාහිතෙ ච පනමෙ පයාත මාරෙ.
(වාණිනීගාථා)
ඉතො ¶ පත්තෙ නාළෙ වසති දිජගාමෙපි දසමෙ,
හිතොපත්ථෙනා-යෙක අධිකි-ධ වාදෙහි වදකෙ;
විලොමත්ථෙහා-නෙක-සහි ඨිත-මාඝෙපි සමයෙ,
වියොගත්ථෙ-තා-නෙජ-මපි පිහවාසෙහි පනමෙ.
(සිඛරණීගාථා)
ද්විඅධිකි-තරෙ ¶ වෙරඤ්ජායං තතො දසමං පරෙ,
නිවසි නිලකෙ ඛෙදඞ්ඝාතං කරො පරමං වනෙ;
කිලමි ඉධ වෙ වෙහඞ්ගානං මනොරමකං වසෙ,
විරජි-සිගණෙ මෙධඞ්කාරං අසොකදදං නමෙ.
(හිරිණීගාථා)
යො සම්පුණ්ණෙ උපරි තිරසෙ චාලියෙ පබ්බතෙපි,
සොභං ඵුල්ලෙ සුවසි ඉතරෙ කාමිතෙ අප්පමෙහි;
සාවත්ථික්කෙනු-ද චතුදසෙ කාරිතෙ ආලයෙපි,
කාමො-ච්ඡිද්දෙ තු භය මුනමෙ ඤාතිමෙ ද්වාරකෙහි.
(මන්දක්කන්තාගාථා)
සක්කො ¶ කප්පිලෙ කරිය මදකෙ නිග්ගහො යොති පඤ්චෙ,
දක්ඛො කප්පියෙ වසිධ යමකෙ ඉද්ධකො භොහි අඤ්ඤෙ;
යක්ඛො දබ්බිකෙ දමිය නගරෙ සොළසෙ-තොපි වඞ්කෙ,
අග්ගො-ඝත්තිතෙ පචිය පනමෙ බොධකෙ මොනිපඤ්ඤෙ.
(කුසුමිතලතාවෙල්ලිතගාථා)
දුලද්ධෙ ¶ පූරෙ යොපරි ච දසතො රාජගෙහං භජන්තො,
තු සත්තෙ කූලෙ ඛො කරි ධ යපතො වාසමෙජං ජහන්තො;
දුමට්ඨෙ පූනෙසො රමිත-චලතො ට්ඨාරසෙතං දදං සො,
ගුණස්සෙ වූපෙතො නමිධ කරභො කායඛෙදං සහන්තො.
(මෙඝවිප්ඵුජ්ජිතගාථා)
චාලීයෙ ¶ පරිමෙ තථෙව අචලෙ-කූනෙපි වීසෙ ලිලං,
භාගී චෙ ස හිතෙ පගෙව පවසෙ සූරෙහි නිසෙවිතං;
කාරිතෙ රමිකෙ පරෙ ච නගරෙ පූරෙපි වීසෙ ඉමං,
හාරිතෙ වසිමෙ ජහෙන පනමෙ මූලෙපි ඛීණෙ ජිතං.
(සද්දූලවික්කීලිතගාථා)
පඤ්චපඤ්ච-මාකරෙ තතොපි පිණ්ඩකෙන ජෙතකානනෙ ච,
අඤ්ඤමඤ්ඤ-මාදරෙන යො නිසින්නකෙන තෙ ච මාපයෙව;
පුබ්බපුබ්බආරාමෙ පයොජි-පාසිකාය වාරමාවසෙධ,
සුද්ධසුද්ධ-මාමලෙන පොරියාතිමාය මානසා නමෙස.
(වුත්තගාථා)
පුඤ්ඤෙනා’නෙන ¶ සංසාරමුපධි සුචි සප්පූරිසෙ වො පසෙවෙ,
තෙහා දින්නං සුගාහො සුචිපරිසඋපෙතො අරොගො භවෙය්යං;
දීඝායූකො මහාපඤ්ඤ යසධනසුලාභො ච කල්යාණමිත්තො,
ලොකාදිබ්බො ච මග්ගො සමමතිපරිවාරොව නිබ්බානපත්තො.
(සද්ධරාගාථා)
ක.
නස්සති ¶ සාසනෙ ඡනවුතාධිකෙ ච තිවිසෙ සතෙ කලියුගෙ,
ද්වෙසතචුද්දසාධිකසහස්සකෙ සකලරට්ඨකං ඛුභි ගතෙ;
භාතිකයුද්ධකෙන නගරං තදා භවති ඡාරිකා යතිගණො,
දුක්ඛගතො මහාපහරණෙහි ජිවිතඛයම්පි එති පිටකෙ.
(භද්දකගාථා)
ඛ.
උදිසක ¶ චෙත්යකෙපි විකිරිය නාසති ධ සො ථිරො සගණතො,
විජහිය පුරතො ත්තරවනෙක කුම්භකරගාමකං නිවසයෙ;
සතගණකෙහි තත්ථ ජනකොපි ‘‘භොත ඉධ වාස සබ්බයතිනං,
උපට්ඨහමී’’ති තම්හි කතිපාහනං වසති ඛො විමංසිය සුඛං.
(ලලිතගාථා)
ග.
තත්ථ අරඤ්ඤෙ රමිතො සුචරි සද්ධම්ම-තිමානි සුයතීහි තිපීකො,
ධූරසුයුත්තො පරිගාහිය සුජාතො සුපට්ඨාති කුනදිත-මුයානං;
සො සතමච්චෙහි කතං නගරි දං තස්ස ච පාචින රහ ධිකකොසෙ,
පච්චයනායාසු ද ඡායබහුකො සුද්ධයතිපි ඉධ වසනකාලෙ.
(තනුගාථා)
ඝ.
ඵග්ගුණමාසෙ ඡදිනෙ රචිය නිට්ඨංව ගතො පරමරි ඉමිනා-යං,
සිජ්ඣතු පෙමං වත රක්ඛතු සුදෙවො උද වඩ්ඪතු ජිනවචනෙ තං;
වාසමාලිනී නිට්ඨිතා.