📜
නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස
නරදක්ඛදීපනී
පාලිතො ¶ යෙව සද්ධම්මො,
පාලිතෙන වරෙන ච;
පාලිතෙ සුට්ඨු යං සීලං,
පාලිතං ධම්ම-සුන්දරං.
සම්මා ¶ ආරද්ධං සබ්බ-සම්පත්තීනං,
මූලං හොතීති දට්ඨබ්බං.
වීරියාරබ්භො ¶ භික්ඛවෙ,
මහතො අත්ථාය සංවත්තතීති.
තස්මා ¶ වීරියමෙව කත්තබ්බං,
වීරියවතො හි අචින්තිතංපි හොති.
යථා ¶ හි තච්ඡකානං සුත්තං,
පමාණං හොති;
එව මෙතම්පි විඤ්ඤූනං.
සුවිජානො ¶ භවං හොති,
දුබ්බිජානො පරාභවො;
ධම්මකාමො භවං හොති,
ධම්මදෙස්සී පරාභවො.
අයං ¶ ධම්මතාති අයං සභාවො,
අයං නියාමොති වුත්තං හොති.
යෙ ¶ ධම්මා හෙතුපභවා,
තෙසං හෙතුං තථාගතො.
රතනත්තයං ¶ , සන්තතං, අහං වන්දාමි;
ආචරියං, සො අහං, නිච්චං නමාමි;
‘‘හොතු සබ්බං, මඞ්ගලං, මමං සබ්බධි’’.
නරදක්ඛදීපනී
නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස
පණාම
නරදක්ඛදීපකස්ස,
නමො සමන්තචක්ඛුනො;
සංසාරා විප්පමුත්තස්ස,
සංසාරා විප්පමුත්තස්ස,
ස-සද්ධම්මස්ස සඞ්ඝිනො.
මත්ථනා
පාලිතෙහි ¶ වරුත්තමං,
පාලිතං සීල-පාරමිං;
පාලෙතු වරසම්බුද්ධො,
පාලිතං ගන්ථ-කාරණං.
ආසීස
බහුස්සුතො ¶ ච මෙධාවී,
සීලෙසුච සමාහිතො;
චෙතොසමථානුයුත්තො,
අපි මුද්ධනි තිට්ඨතු.
අභියාචක
ධම්ම-සඞ්ඝං ¶ වන්දිත්වාන,
සබ්බ-ලොකස්ස නායකං;
යාචිතො තිකක්රප-ථෙරෙන,
මාණවෙන ච ධීමතා.
උත්තානමෙව සඞ්ඛෙපං,
නානා-සත්ථ-සුධාරිතං;
නර-දක්ඛං ලිඛිස්සමි,
පස්සන්තු ධීර-මාමකා.
කොසජ්ජං ¶ භයතො දිස්වා,
වීරියඤ්ජාපි ඛෙමතො;
ආරද්ධවීරියා හොථ;
එසා බුද්ධානුසාසනී.
වීරියවා ¶ ඛො භික්ඛවෙ අරියසාවකො,
අකුසලං පජහති, කුසලං භාවෙති;
සාවජ්ජං පජහති, අනවජ්ජං භාවෙති,
සුද්ධමත්තානං පරිහරතීති.
වීරියවතො ¶ කිං නාම කම්මං න සිජ්ඣති;
පුරිසකාරො ¶ නාම න නස්සති,
සුඛෙ පතිට්ඨාපෙතීති ජානාමි.
යථා ¶ ඛිත්තං නභෙ ලෙඩ්ඩු,
ධුවං පතති භූමියං;
තථෙව බුද්ධ-සෙට්ඨානං,
වචනං ධුව-සස්සතං.
අ-ද්වෙජ්ඣවචනා ¶ බුද්ධා,
අ-මොඝවචනා ජිනා.
සුස්සුසා ¶ ලභතෙ පඤ්ඤං,
උට්ඨාතා වින්දතෙ ධනං;
තස්මා පාළිං ගුරුං කත්වා,
ඉමං පස්සාහි සොභණං.
සුස්සුසා ¶ සුත-බුද්ධිනී,
සුතං පඤ්ඤාය වඩ්ඪනං;
පඤ්ඤාය අත්ථං ජානාති,
ඤාතො අත්ථො සුඛාවහො.
සතතංජ්ඣායනං ¶ වාද,
පර-තන්තවලොකනං;
සබ්බිජ්ජාචෙර-සෙවාච,
බුද්ධි-මති-කරො ගුණො.
අති-දීඝොව ¶ නීඝො හි,
කුසීතො හීන-වීරියො;
තස්මා වීරියං කත්වාන,
විජ්ජං එසන්තු සාධවො.
සුපොරිසො ¶ තාව සිප්පං,
උග්ගණ්හෙය්ය පරං ධනං;
ගවෙසෙය්ය තතො මන්තං,
කථෙය්ය සච්ච-භාසිතං.
පථමං ¶ න පරාජයෙ සිප්පං,
දුතීයං න පරාජයෙ ධනං;
තතීයං න පරාජයෙ ධනං,
චතුත්ථමත්ථං කිං කරිස්සති.
සොභන්ති ¶ අ-මිලාතානි,
පුප්ඵානිව පිලන්ධිතුං;
තථා සොභන්ති දාරකා,
යොබ්බනෙයෙව සික්ඛිතුං.
තස්මා ¶ හවෙ ගුණාධාරං,
පඤ්ඤා-වඩ්ඪනමුත්තමං;
සික්ඛෙය්ය මතිමා පොසො,
පත්ථෙන්තො හිතමත්තනො.
අලං ¶ වායමිතුං සිප්පෙ,
අත්ථ-කාමෙන ජන්තුනා;
කතං විජඤ්ඤා විජ්ජාදි,
වයො තෙ මා උපජ්ඣගා.
විජ්ජං ¶ සික්ඛෙ, චරෙ සීලං,
ධීරෙන සහ සංවසෙ;
ධනාචයෙ, කරෙ කම්මං,
පියං වාචඤ්ච සංවදෙ.
න ¶ ත්වෙව සුපිතුං හොති,
රත්ති නක්ඛත්ත-මාලිනී;
පටිජග්ගිතුමෙවෙසා,
රත්ති හොති විජානතං.
උට්ඨාහථ ¶ නිසීදථ,
කො අත්ථො සුපිතෙන වො;
සාධු ඛො සිප්ප-විජ්ජාහ්වා,
විජ්ජං සික්ඛථ සන්තතං.
ආරබ්භථ ¶ සදා පුත්තා,
බහුස්සුතං ගවෙසිතුං;
යස්මා ලොකෙ සිප්පවන්තා,
සබ්බා-දිසාසු පාකටා.
සක්යරූපං ¶ පුරෙ සන්තං,
මයා සිප්පං න සික්ඛිතං;
කිච්ඡා වුත්ති අ-සිප්පස්ස,
ඉති පච්ඡා නුතප්පති.
ලොකත්ථං ¶ ලොක-කම්මන්තං,
ඉච්ඡන්තො පරියෙසිතුං;
නිච්චමෙව වීරියඤ්ච,
අත්ථං මන්තඤ්ජ චින්තයෙ.
ධනවා ¶ ගුණවා ලොකෙ,
සබ්බා-දිසාය පාකටො;
සීලවා පඤ්ඤවා මච්චො,
සබ්බ-ලොකෙහි පූජිතො.
සජීවති ¶ යසො යස්ස,
කිත්ති යස්ස සජීවති;
යස-කිත්ති විහීනස්ස,
ජීවන්තොපි මතොපමා.
සද්ධීධ ¶ විත්තං පුරිසස්ස සෙට්ඨං,
ධම්මො සුචිණ්ණො සුඛමාවහාති;
සච්චං හවෙ සාදුතරං රසානං,
පඤ්ඤාජීවිං ජීවිතමාහු සෙට්ඨන්ති.
සතිමතො ¶ සදා භද්දං,
සතිමා සුඛමෙධති;
සතිමතො සුවෙ සෙය්යො,
වෙරා ච පරිමුච්චති.
මා ¶ වො ඛණං විරාධෙථ,
ඛණාතීතා හි සොචරෙ;
සදත්ථෙ වායමෙය්යාථ,
ඛණො වො පටිපාදිතො.
යථිච්ඡිතං ¶ න පප්පොති,
අ-ඵියො නාවිකොණ්ණවෙ;
තථෙවාවීරියොපෙත්ථ,
තස්මාරභෙය්ය සාසනං.
වායමෙථෙව ¶ පුරිසො,
යාව අත්ථස්ස නිප්ඵදා;
නිප්ඵන්නසොභණො අත්ථො,
ඛන්තා භිය්යො න විජ්ජති.
සමෙව ¶ ඤාණ-වායාමෙ,
සුඛාවහො සු-මඞ්ගලො;
ඤුනෙධිකෙ තථා නො හි,
ද්වයෙන සාධු සම්පදා.
කාය-කම්මානි ¶ සිජ්ඣන්ති,
වචී-කම්මානි වීරියං;
න හි කිච්චානි චින්තාහි,
කරෙය්යාථීධ වායමං.
පටිකච්චෙව ¶ කරෙය්ය,
තං ජඤ්ඤා හිතමත්තනො;
න සාකටිකචින්තාය,
මන්දා ධීරො පරක්කමෙ.
ථිරෙන ¶ සක-කම්මෙන,
වඩ්ඪතියෙව සං ඵලං;
අ-ථිරෙන අලසෙන,
කර-කම්මං ඵලඤ්ච නො.
ආසීසෙථෙව ¶ පුරිසො,
න නිබ්බින්දෙය්ය පණ්ඩිතො;
පස්සාමි වොහං අත්තානං,
යථා ඉච්ඡිං තථා අහු.
අණණො ¶ ඤාතීනං හොති,
දෙවානං පිතුනඤ්ච සො;
කරං පුරිස-කිච්චානි,
න ච පච්ඡානුතප්පති.
හිය්යොති ¶ හිය්යති පොසො,
කරිස්සාමි පරෙති යො;
අජ්ජ කත්තබ්බ කම්මං ස්වෙ,
සො තතො පරිහායති.
සො ¶ අ-ප්පමත්තො අ-කුද්ධො,
තාත කිච්චානි කාරය;
වායාමස්සු ස-කිච්චෙසු,
නාලසො වින්දතෙ සුඛං.
හීන-ජච්චොපි ¶ චෙ හොති,
උට්ඨාතා ධිතිමා නරො;
ආචාර-සීල-සම්පන්නො,
නිසෙ අග්ගීව භාසති.
යො ¶ පුබ්බෙ කරණීයානි,
පච්ඡා සො කාතුමිච්ඡති;
වරුණකට්ඨභඤ්ජොව,
ස පච්ඡා අනුතප්පති.
උට්ඨානකාලම්හි ¶ අනුට්ඨහානො,
යුවා බලී ආලසියං උපෙතො;
අ-පුණ්ණසඞ්කප්පමනො කුසීතො,
පඤ්ඤාය මග්ගං අලසො න වින්දති.
දුම්මෙධො ¶ පුරිසො ලොකෙ,
කුසීතො හීන-වීරියො;
අප්පස්සුතො අනාචාරො,
පරිහායති වුඩ්ඪියා.
අප්පස්සුතායං ¶ පුරිසො,
බලීබද්දොව ජීරති;
මංසානි තස්ස වඩ්ඪන්ති,
පඤ්ඤා තස්ස න වඩ්ඪති.
යස්ස ¶ මනුස්ස-භූතස්ස,
නත්ථි භොගා ච සිප්පකං;
කිංඵලං තස්ස මානුස්සං,
ද්විපාදට්ඨො හි සො මිගො.
යො ¶ ච වස්සසතං ජීවෙ,
කුසීතො හීන-වීරියො;
එකාහං ජීවිතං සෙය්යො,
වීරියාරබ්භතො දළං.
යො ¶ ච ධම්ම-විභඞ්ගඤ්ඤූ,
කාලුට්ඨායී අ-තන්දිතො;
අනුට්ඨහති කාලෙන,
ඵලං තස්ස සමිජ්ඣති.
අ-චරිත්වා ¶ බ්රහ්මචරියං,
අ-ලද්ධා යොබ්බනෙ ධනං;
ජිණ්ණකොඤ්චාව ඣායන්ති,
ඛීණමච්ඡෙව පල්ලලෙ.
අ-චරිත්වා ¶ බ්රහ්මචරියං,
අ-ලද්ධා යොබ්බනෙ ධනං;
සෙන්ත්ති චාපාතිඛීණාව,
පුරාණානි අනුත්ථුනං.
අප්පකෙනාපි ¶ මෙධාවී,
පාභතෙන විචක්ඛණො;
සමුට්ඨාපෙති අත්තානං,
අණුං අග්ගිංව සන්ධමං.
වායාමෙථෙව ¶ පුරිසො,
න නිබ්බින්දෙය්ය පණ්ඩිතො;
වායාමස්ස ඵලං පස්ස,
භුත්තා අම්බා අනීතිහං.
අනුට්ඨහං ¶ අ-වායාමං,
සුඛං යත්රාධි ගච්ඡති;
සුවිර තත්ථ ගච්ඡාහි,
මඤ්ච තත්ථෙව පාපය.
යත්ථාලසො ¶ අනුට්ඨාතා,
අච්චන්තං සුඛමෙධති;
සුවිර තත්ථ ගච්ඡාහි,
මඤ්ච ත්තත්ථෙව පාපය.
අධිප්පාය-ඵලං ¶ ලොකෙ,
ධීතිමන්ත්තස්ස සිජ්ඣති;
වීරියමෙව කත්තබ්බං,
එතං බුද්ධෙහි වණ්ණිතං.
පඤ්ඤා-නිද්දෙස
පඤ්ඤං ¶ පථමමෙසෙහි,
පඤ්ඤා-බලං බහුත්තමං;
කුල-පුත්ත බලං පඤ්ඤා,
කිංහිනාම න සාධ්යති.
අනෙක-සංසයුච්ඡෙදි ¶ ,
පරොක්ඛත්ථස්ස දස්සකං;
සබ්බස්ස ලොචනං සත්ථං,
යස්ස නත්ථ්යන්ධමෙව සො.
පඤ්ඤා ¶ සුතං විනිච්ඡින්දි,
කිත්ති-සිලොක-වඩ්ඪනී;
පඤ්ඤාසහිතො නරො ඉධ,
අපි සුඛානිවින්දති.
සබ්බඤ්ඤුබුද්ධ-පච්චෙක ¶ ,
චතුසච්ච-සුතා ඉති;
චතු-බුද්ධෙසු එකොව,
බහුස්සුතො නරො භවෙ.
ලෙඛඡෙකො ¶ වාචඡෙකො,
ගන්ථඡෙකො සුවාචකො;
විධායකඡෙකො සූරො,
නිද්දුක්ඛොව සකම්මනි.
පඤ්ඤා ¶ හි සෙට්ඨා කුසලා වදන්ති,
නක්ඛත්ත-රාජාරිව තාරකානං;
සීලං සිරීචාපි සතඤ්ච ධම්මො,
අන්වායිකා පඤ්ඤාවතො භවන්ති.
සෙවෙථ ¶ බුද්ධෙ නිපුණෙ බහුස්සුත්තෙ,
උග්ගාහකො ච පරිපුච්ඡකො;
සුණෙය්ය සක්කච්චං සුභාසිතානි,
එවං කරො පඤ්ඤවා හොති මච්චො.
වයෙන ¶ යස-පුච්ඡාහි,
තිට්ඨ-වාසෙන යොනිසො;
සාකච්ඡා ස්නෙහසංසෙවා,
පතිරූප-වාසෙනච.
එතානි අට්ඨඨානානි,
බුද්ධි-විසද-කාරණා;
යෙසං එතානි සම්භොන්ති,
තෙසං බුද්ධි පභිජ්ජති.
64. චත්තාරොමෙ ¶ භික්ඛවෙ ධම්මා පඤ්ඤාවුද්ධියා සංවත්තන්ති. කතමෙ චත්තාරො. සප්පුරිසසංසෙවො සද්ධම්මසවනං යොනිසො මනසිකාරො ධම්මානුධම්ම-පටිපත්ති. ඉමෙ ඛො භික්ඛවෙ චත්තාරො ධම්මා පඤ්ඤා-වුද්ධියා සංවත්තන්තීත්ති.
චක්ඛුපසාද-සම්පන්නො ¶ ,
අච්ඡිමන්තඤ්ච පස්සති;
අන්ධං කාණං සු-පස්සන්තං,
අන්ධො සබ්බං න පස්සති.
පස්සත්ති ¶ පස්සො පස්සන්තං,
අ-පස්සන්තඤ්ච පස්සති;
අ-පස්සන්තො අ-පස්සන්තං,
පස්සන්තඤ්ච න පස්සති.
පාකටං ¶ අ-පටිච්ඡන්නං,
රූපං පසාද-චක්ඛුනා;
නාඤ්ඤං පස්සත්ති සබ්බංපි,
තථතො ඤාණ-චක්ඛුනා.
සුජනාසුජනා ¶ සබ්බෙ,
ගුණෙනාපි විවෙකිනො;
විවෙකං න සමායන්ති,
අ-විවෙකීජනන්තිකෙ.
යො ¶ ච උප්පතිතං අත්ථං,
න ඛිප්පමනුබුජ්ඣති;
අ-මිත්තවසමන්වෙති,
පච්ඡා ච අනුතප්පති.
එවං ¶ මහිද්ධිකා පඤ්ඤා,
නිපුණා සාධුචින්තිනී;
දිට්ඨධම්ම-හිතත්ථාය,
සම්පරාය-සුඛාය වා.
තං ¶ බලානං බලං සෙට්ඨ,
අග්ග පඤ්ඤාබලං බලං;
පඤ්ඤාබලෙනුපත්ථද්ධො,
එත්ථං වින්දති පණ්ඩිත්තො.
යෙන ¶ ඤාණෙන බුජ්ඣන්ති,
අරියා කත-කිච්චතං;
තං ඤාණ-රතනං ලද්ධං,
වායාමෙථ ජිනොරසා.
පඤ්ඤාරතනමාලස්ස ¶ ,
න චිරං වත්තතෙ භවො;
ඛිප්පං දස්සෙති අමතං,
න ච සො රොචතෙ භවෙ.
පමාදමනුයුඤ්ජන්ති ¶ ,
බාලා දුම්මෙධිනො ජනා;
අප්පමාදඤ්ච මෙධාවී,
ධනං සෙට්ඨංව රක්ඛති.
ධන-පුඤ්ඤ-ධී-ලාභෙන ¶ ,
කාලං ඛිය්යති පණ්ඩිතො;
කීළනෙන ච දුම්මෙධො,
නිද්දාය කලහෙන වා.
පමාදං ¶ අප්පමාදෙන,
යදා නූදති පණ්ඩිතො;
පඤ්ඤාපාසාද-මාරුය්හ,
අ-සොකො සොකිනිං පජං,
පබ්බතට්ඨොව භූමට්ඨෙ,
ධීරො බාලෙ අවෙක්ඛති.
නත්ති ¶ අත්තසමං පෙමං,
නත්ථි ධඤ්ඤසමං ධනං;
නත්ථි පඤ්ඤාසමා ආභා,
වුට්ඨි වෙ පරමා සරා.
දිට්ඨෙ ¶ ධම්මෙ ච යො අත්ථො,
යො චත්ථො සම්පරායිකො;
අත්ථාභිසමයා ධීරො,
පණ්ඩිතොති පවුච්චති.
න ¶ තෙන පණ්ඩිතො හොති,
යාවතා බහු භාසති;
ඛෙමී අ-වෙරී අ-භයො,
පණ්ඩිතොත්ති පවුච්චති.
යම්හි ¶ සච්චඤ්ච ධම්මො ච,
අ-හිංසා සංයමො දමො;
ස වෙ වන්තමලො ධීරො,
ථෙරො ඉති පවුච්චත්ති.
සක-ගුණං ¶ සක-දොසං,
යො ජානාති සපණ්ඩිතො;
පර-ගුණං පර-දොසං,
යො ජානාති සපණ්ඩිතො.
සති-වීරිය-පඤ්ඤාය ¶ ,
යො කරොති ඉරියාපථෙ;
සො පණ්ඩිතො හවෙ භවෙ,
උභයත්ථ-පරිග්ගහො.
කතඤ්ඤූ ¶ විජ්ජා-සම්පන්නො,
ජාතිමා ධනවා හවෙ;
සො විචාරණ-සීලො ච,
නිද්දුක්ඛො පණ්ඩිතො භවෙ.
සබ්බෙ ¶ කම්මස්සකා සත්තා,
කම්මං සත්තෙ විභජ්ජති.
යො පස්සති පච්චක්ඛත්ථං,
යො ච සංසාරත්ථං තෙසු;
පච්ඡිමොව පූජනීයො,
උභයත්ථ-සුදිට්ඨත්තා.
අප්පෙන ¶ අනවජ්ජෙන,
සන්තුට්ඨො සුලභෙන ච;
මත්තඤ්ඤූ සුභරො හුත්වා,
චරෙය්ය පණ්ඩිතො නරො.
අත්තානමෙව ¶ පථමං,
පතිරූපෙ නිවෙසයෙ;
අථඤ්ඤමනුසාසෙය්ය,
න කිලිස්සෙය්ය පණ්ඩිතො.
උත්තම-පරිසාය ¶ වෙ,
උත්ත්තමං වාචමුත්තමො;
භණෙය්යාඛෙප-විත්ථාරං,
සා අනග්ඝ්යා ලොකත්තයෙ.
පණ්ඩිතස්ස ¶ සුභාසිත්තං,
පණ්ඩිතොව සුජානියා;
දුම්මෙධො තං න ජානාති,
ධීරො ධීරං මමායති.
යෙන ¶ කෙනචි වණ්ණෙන,
පරො ලභති රූප්පනං;
අත්ථො වාචාය චෙ හොති,
තං න භාසෙය්ය පණ්ඩිතො.
භුඤ්ජනත්ථං ¶ කථනත්ථං,
මුඛං හොතීත්ති නො වදෙ;
යංවා තංවා මුඛාරුළ්හං,
වචනං පණ්ඩිතො නරො.
පර-සත්තිත්තො ¶ ස-සත්තිං,
දුජ්ජානො හි නරො මිතෙ;
චෙ ජානෙ සක-සත්තිංච,
කා කථා පර-සත්තියා.
කත්ත-ගුණං ¶ පරෙසං යො,
පටිකරොති පණ්ඩිතො;
ජානාති සො ආචික්ඛති,
න බාලො ගුණ-මාමකො.
පභූතං ¶ නෙව කාතබ්බං,
භවිස්සං නෙව චින්තයෙ;
වත්තමානෙන කාලෙන,
විචරන්ති විචක්ඛණා.
ධම්මෙසු ¶ සති ඉච්ඡිතා,
රසෙසු ලොණමිච්ඡිතං;
රාජ-කිච්චෙසු අමච්චං,
සබ්බ-ඨානෙසු පණ්ඩිතං.
ඛත්තියො ¶ සෙට්ඨො ජනෙ තස්මිං,
යෙ ගොත්තපටිසාරිනො;
විජ්ජා-චරණ-සම්පන්නො,
සො සෙට්ඨො දෙව-මානුසෙ.
සම්බුද්ධො ¶ ද්විපදං සෙට්ඨො,
ආජානීයො චතුප්පදං;
සුස්සුසා සෙට්ඨා භරියානං,
යො ච පුත්තානමස්සවො.
සාත්ථකො ¶ ච අ-සම්මොහො,
සප්පායො ගොචරො තථා;
චත්තාරිමානි සික්ඛෙය්යුං,
සම්පජඤ්ඤාභිවඩ්ඪකා.
පඤ්ඤඤ්ච ¶ ඛො අ-සුස්සුසං,
න කොචි අධිගච්ඡති;
බහුස්සුතං අනාගම්ම,
ධම්මට්ඨං අ-විනිබ්භජං.
අධිප්පායො ¶ සුදුබ්බොධො,
යස්මා විජ්ජති පාළියං;
තස්මා උපට්ඨහං ගණ්හෙ,
ගරුං ගරුමතං විදූ.
චාරිත්ත-නිද්දෙස
අත්තා ¶ හි අත්තනො නාථො,
කො හි නාථො පරො සියා;
අත්තනා හි සුදන්තෙන,
නාථං ලභති දුල්ලභං.
අත්තානඤ්චෙ ¶ පියං ජඤ්ඤා,
රක්ඛෙය්ය නං සුරක්ඛිතං;
තිණ්ණමඤ්ඤතරං යාමං,
පටිජග්ගෙය්ය පණ්ඩිතො.
අත්තනා ¶ කුරුතෙ ලක්ඛිං,
අ-ලක්ඛිං කුරුතෙත්තනා;
න හි ලක්ඛිං අ-ලක්ඛිං වා,
අඤ්ඤො අඤ්ඤස්ස කාරකො.
න ¶ පීළිතා අත්ත-දුක්ඛෙන ධීරා,
සුඛප්ඵලං කම්මං පරිච්චජන්ති;
සම්මොහිතාවාපි සුඛෙන මත්තා,
න පාප-කම්මඤ්ච සමාචරන්ති.
යො ¶ නෙව නින්දං නප්පසංසං,
ආදියති ගරහං නොපි පූජං;
සිරීච ලක්ඛීච අපෙති තම්හා,
ආපො සුවුට්ඨීව යථා ථලම්හා.
සාධු ¶ ධම්මරුචි රාජා,
සාධු පඤ්ඤාණවා නරො;
සාධු මිත්තානම-ද්දුබ්භො,
පාපස්ස අ-කරං සුඛං.
කල්යාණකාරී ¶ කල්යාණං,
පාපකාරී ච පාපකං;
යාදිසං වපත්තෙ බීජං,
තාදිසං වහතෙ ඵලං.
ජීවං ¶ පඤ්ඤාය රක්ඛෙය්ය,
ධනං කම්මෙන රක්ඛයෙ;
එවං හ්යරොගො සුඛිතො,
පොරාණක-වචො ඉදං.
අනුපුබ්බෙන ¶ මෙධාවී,
ථොකං ථොකං ඛණෙ ඛණෙ;
කම්මාරො රජතස්සෙව,
නිද්දමෙ මලමත්තනො.
වාචානුරක්ඛී ¶ මනසා සුසංවුතො,
කායෙන ච නාකුසලං කයිරා;
එතෙතයො කම්මපථෙවිසොධයෙ,
ආරාධයෙ මග්ගමිසි-ප්පවෙදිතං.
අ-සන්තෙ ¶ නොපසෙවෙය්ය,
සන්තෙ සෙවෙය්ය පණ්ඩිතො;
අ-සන්තො නිරයං යන්ති,
සන්තො පාපෙන්ති සුග්ගතිං.
අ-කරොන්තොපි ¶ චෙ පාපං,
කරොන්තං මුපසෙවති;
සඞ්කියො හොති පාපස්මිං,
අ-වණ්ණො චස්ස රූහති.
සඞ්ඝාගතො ¶ අනිට්ඨෙහි,
අම්බොපි මධුරප්ඵලො;
තිත්තපුබ්බොව පා එව,
මනුස්සො තු ස-ජීවකො.
නිහීන-සෙවිතො ¶ පොසො,
නිහීයති ච සබ්බදා;
කදාචි න ච හායෙථ,
තුල්යසෙවීපි අත්තනා.
වණ්ණ-ගන්ධ-රසොපෙතො ¶ ,
අම්බොයං අහුවා පුරෙ;
තමෙව පූජං ලභමානො;
කෙනම්බො කටුකප්ඵලො.
පුචිමන්ද-පරිවාරො ¶ ,
අම්බො තෙ දධිවාහන;
මූලං මූලෙන සංසට්ඨං,
සාඛා සාඛං නිසෙවරෙ;
අසාත්ත-සන්නිවාසෙන,
තෙනම්බො කටුකප්ඵලො.
පාමොක්ඛ-භජනං ¶ ඛිප්පං,
අත්ථ-කාමො සු-වුඩ්ඪියං;
භජෙ උත්තරි අත්තනා,
තස්මා උදෙති පණ්ඩිතො.
කාචො ¶ කඤ්චන-සංසග්ගා,
ධත්තෙ මාර-කතිං ජුතිං;
තථා සංසන්නිධානෙන,
මූළ්හො යාති පවීණතං.
කීටොපි ¶ සුමනො-සඞ්ගා,
ආරොහති සතං සිරො;
අස්මාපි යාති දෙවත්වං,
මහබ්භි සුප්පතිට්ඨිතො.
සබ්භිරෙව ¶ සමාසෙථ,
සබ්භි කුබ්බෙථ සන්ධවං;
සතං සද්ධම්මමඤ්ඤාය,
පඤ්ඤං ලභති නාඤ්ඤතො.
සබ්භිරෙව ¶ සමාසෙථ,
සබ්භි කුබ්බෙථ සන්ධවං;
සතං සද්ධම්මමඤ්ඤාය,
සබ්බ-දුක්ඛා පමුච්චත්ති.
සකිංදෙව ¶ කුලපුත්ත,
සබ්භි හොති සමාගමො;
සා නං සඞ්ගති පාලෙති,
නාසබ්භි බහු සඞ්ගමො.
සෙය්යො ¶ අ-මිත්තො මෙධාවී,
යඤ්චෙ බාලානුකම්පකො.
සීලවන්තං ¶ පඤ්ඤවන්තං,
දිවා නිස්සය-දායකං;
බහුස්සුතං ගවෙසන්තො,
භජෙය්ය අත්ථ-මාමකො.
පාප-මිත්තෙ ¶ විවජ්ජෙත්වා,
භජෙය්යුත්තම-පුග්ගලං;
ඔවාදෙ චස්ස තිට්ඨෙය්ය,
පත්ථෙන්තො අ-චලං සුඛං.
න ¶ භජෙ පාපකෙ මිත්තෙ,
න භජෙ පුරිසාධමෙ;
භජෙථ මිත්ත්තෙ කල්යාණෙ,
භජෙථ පුරිසුත්තමෙ.
අනවජ්ජං ¶ මුඛම්බොජ,
මනවජ්ජා ච භාරතී;
අලඞ්කතාව සොභන්තෙ,
කිංසු තෙ නිරලඞ්කතා.
න ¶ හි වණ්ණෙන සම්පන්නා,
මඤ්ජුකා පිය-දස්සිනා;
ඛරා වාචා පියා හොති,
අස්මිං ලොකෙ පරම්හි ච.
නනු ¶ පස්සසිමං කාළිං,
දුබ්බණ්ණං තිලකාහතං;
කොලිලං සණ්හ-වාචෙන,
බහූනං පාණිනං පියං.
තස්මා ¶ සඛිල-වාචාය,
මන්ත-භාණී අනුද්ධතො;
අත්ථං ධම්මඤ්ච දීපෙති,
මධුරං තස්ස භාසිතං.
තමෙව ¶ වාචං භාසෙය්ය,
යා සත්තානං න තාපයෙ;
පරෙ ච න විහිංසෙය්ය,
සා වෙ වාචා සුභාසිතා.
පියං ¶ වාචංව භාසෙය්ය,
යා වාචා පටිනන්දිතා;
යං අනාදාය පාපානි;
පරෙසං භාසතෙ පියං.
සච්චං ¶ වෙ අමතා වාචා,
එස ධම්මො සනන්තනො;
සච්චෙ අත්ථෙ ච ධම්මෙ ච,
ආහු සන්තො පතිට්ඨිතා.
සුභාසිතඤ්ච ¶ ධම්මඤ්ච,
පියඤ්ච සච්චමෙව ච;
චතු-අඞ්ගෙහි සම්පන්නං,
වාචං භාසෙය්ය පණ්ඩිතො.
මනාපමෙව ¶ භාසෙය්ය,
නාමනාපං කුදාචනං;
මනාපං භාසමානස්ස,
සිද්ධං පියොසධං භවෙ.
යං ¶ වදෙය්ය තං කරෙය්ය,
යං න වදෙ න තං කරෙ;
අ-කරොන්තං භාසමානං,
පරිජානන්ති පණ්ඩිතා.
රහොවාදං ¶ න භාසෙය්ය,
න සම්මුඛා ඛිණං භණෙ;
අ-තරමානොව භණෙය්ය,
තරමානොව නො භණෙ.
මාවොච ¶ ඵරුසං කිඤ්චි,
වුත්තා පටිවදෙය්යුං තං;
දුක්ඛා හි සාරම්භකථා,
පටිදණ්ඩා ඵුසෙය්යුං තං.
සක-යුත්තං ¶ කරෙ කම්මං,
සක-යුත්තං වචිං භණෙ;
අ-යුත්තකෙ ධනං නට්ඨං,
අ-යුත්තෙ ජීවිතං ඛයෙ.
යෙ ¶ වුඩ්ඪමපචායන්ති,
නරා ධම්මස්ස ධකාවිදා;
දිට්ඨෙ ධම්මෙව පාසංසා,
සම්පරායෙ ච සුග්ගතිං.
පොරී-කථං-ව ¶ භාසෙය්ය,
යුත්තා කථා හි පූරිනො;
භාති-මත්තඤ්ච භාතාති,
පිතු-මත්තං පිතා ඉති.
දානඤ්ච ¶ පිය-වජ්ජඤ්ච,
අත්ථ-චරියා ච යා ඉධ;
සමානත්තතා ධම්මෙස,
තත්ථ තත්ථ යථාරහං.
සකිං ¶ වදන්ති රාජානො,
සකිං සමණ-බ්රාහ්මණා;
සකිංව පුරිසා ලොකෙ,
එසධම්මො සනන්තනො.
එක-වාචංව ¶ ද්වෙවාචං,
භණෙය්ය අනුකම්පකො;
තදුත්තරි න භාසෙය්ය,
දාසොවය්යස්ස සන්තිකෙ.
තස්සෙව ¶ තෙන පාපියො,
යො කුද්ධං පටිකුජ්ඣත්ති;
කුද්ධං අ-පටිකුජ්ඣන්තො,
සඞ්ගාමං ජෙති දුජ්ජයං.
උභින්නමත්ථං ¶ චරති,
අත්තනො ච පරස්ස ච;
පරං සංකුපිතං ඤත්වා,
යො සතො උපසම්මති.
අත්තානං ¶ රක්ඛන්තො පරං රක්ඛති,
පරං රක්ඛන්තො අත්තානං රක්ඛති.
සීල-සමාධි-පඤ්ඤානං ¶ ,
ඛන්තී පධාන-කාරණං;
සබ්බෙපි කුසලා ධම්මා,
ඛන්ත්යායත්තාව වඩ්ඪරෙ.
ඛමා-ඛග්ග-කරෙතස්ස ¶ ,
දුජ්ජනො කිං කරිස්සති;
අ-තිණෙ පතිතො වන්හි,
සයමෙවූපසම්මති.
සුස්සුසා ¶ සවණඤ්චෙව,
ගහණං ධාරණං තථා;
උහාපොහත්ථවිඤ්ඤාණං,
තත්ව-ඤ්ඤාණඤ්චධීගුණං.
යස්සෙතෙ ¶ චතුරො ධම්මා,
අත්ථි පොසෙසු පණ්ඩිත;
සච්චං ධම්මො ධීති චාගො,
දිට්ඨං සො අතිවත්තති.
වෙජ්ජො ¶ පුරොහිතො මන්තී,
වෙදඤ්ඤොත්ර චතුත්ථකො;
පභාත-කාලෙ දට්ඨබ්බා,
නිච්චං ස්ව-සීරිමිච්ඡතා.
මිත්තානං ¶ සන්තිකං ගච්ඡෙ,
කාලෙ න රත්තියං කිසං;
චෙ බහුං භිජ්ජෙ චිනිත්වා,
තං මිත්තෙසු සමාකරෙ.
න ¶ පරෙසං විලොමානි,
න පරෙසං කතාකතං;
අත්තනොව අවෙක්ඛෙය්ය,
කතානි අ-කතානි ච.
දෙස-ජාති-පුබ්බෙ-චරා ¶ ,
අනු-චරා ජනො කරෙ;
පරෙසං වෙධකං මායං,
තං ජානිත්වා සඛං කරෙ.
පරිත්තං ¶ දාරුමාරුය්හ,
යථා සීදෙ මහණ්ණවෙ;
එවං කුසීතමාගම්ම,
සාධු-ජීවීපි සීදති;
තස්මා තං පරිවජ්ජෙය්ය,
කුසීතං හීන-වීරියං.
අලසඤ්ච ¶ පමාදො ච,
අනුට්ඨානං අ-සංයමො;
නිද්දා තන්දි ච තෙ ඡිද්දෙ,
සබ්බසො තං විවජ්ජයෙ.
චජෙය්ය ¶ දුම්මිත්තං බාලං,
ආසීවිසංව මාණවො;
භඤ්ජෙය්ය පාපකං කම්මං,
නළාගාරංව කුඤ්ජරො.
න ¶ හි අඤ්ඤඤ්ඤ-චිත්තානං,
ඉත්ථීනං පුරිසාන වා;
නානාවීකත්වා සංසග්ගං,
තාදිසං පිච නාස්මසෙ.
නාස්මසෙ ¶ කත-පාපම්හි,
නාස්මසෙ අලික-වාදිනෙ;
නාස්මතෙ අත්තත්ථපඤ්ඤම්හි,
අත්ත-සන්තෙපි නාස්මතෙ.
ඝතාසනං ¶ කුඤ්ජරං කණ්හ-සප්පං,
මුද්ධා-භිසිත්තං පමදා ච සබ්බා;
එතෙ නරො නිච්චසතො භජෙථ,
තෙසං හවෙ දුබ්බිදූ සබ්බ-භාවො.
ඉත්ථීනං ¶ දුජ්ජනාන-ඤ්ච,
විස්සාසො නො-ප පජ්ජතෙ;
විසෙ සිඞ්ගිම්හි නදියං,
රොගෙ රාජ-කුලම්හි ච.
ඉත්ථි-ධුත්තො ¶ සුරා-ධුත්තො,
අක්ඛ-ධුත්තො ච යො නරො;
ලද්ධං ලද්ධං විනාසෙති,
තං පරාභවතො මුඛං.
පාප-මිත්තො ¶ පාප-සඛො,
පාප-ආචාර ගොචරො;
අස්මා ලොකා පරම්හා ච,
උභයා ධංසතෙ නරො.
මච්ඡෙරෙන ¶ යසං හතං,
කුප්පනෙන ගුණො හතො;
කූටෙන නස්සතෙ සච්චං,
ඛුද්දෙන ධම්ම-රක්ඛනං.
අක්ඛ-දෙවී ¶ ධනානි ච,
විනාසො හොති ආපදා;
ඨිති හතා පමාදො ච,
ද්විජං භික්ඛුඤ්ච නස්සති.
පෙසුඤ්ඤෙන ¶ කුලං හතං,
මානෙන හිතමත්තනො;
දුච්චරිතෙන මානුසො,
දලිද්දායාදරො හතො.
අ-මානනා ¶ යත්ථ සියා,
සන්තානංපි විමානනා;
හීන-සම්මානනාවාපි,
න තත්ථ වසතිං වසෙ.
යත්ථාලසො ¶ ච දක්ඛො ච,
සූරො භීරු ච පූජියා;
න තත්ථ සන්තො වසන්ති,
අ-විසෙස-කරෙ නරෙ.
නො ¶ චෙ අස්ස සකා-බුද්ධි,
විනයො වා සු-සික්ඛිතො;
වනෙ අන්ධ-මහිංසොව,
චරෙය්ය බහුකො ජනො.
ඵලං ¶ වෙ කදලිං හන්ති,
ඵලං වෙළුං ඵලං නළං;
සක්කාරො කා-පුරිසං හන්ති,
ගබ්භො අස්සතරිං යථා.
වජ්ජඤ්ච වජ්ජතො ඤත්වා,
අ-වජ්ජඤ්ච අ-වජ්ජතො;
සම්මාදිට්ඨි-සමාදානා,
සත්තා ගච්ඡන්ත්ති සුග්ගතිං.
ඝරාවාස-නිද්දෙස
දුක්ඛං ¶ ගහබ්බතං සාධු,
සංවිභජ්ජඤ්ච භොජනං;
අ-හාසො අත්ථ-ලොභෙසු,
අත්ථ-බ්යාපත්ති අබ්යථො.
යොධ ¶ සීතඤ්ච උණ්හඤ්ච,
තිණා භිය්යො න මඤ්ඤති;
කරං පුරිස-කිච්චානි,
සො සුඛා න විහායති.
පණ්ඩිතො ¶ සීල-සම්පන්නො,
සණ්හා ච පටිභානවා;
නිවාත-වුත්ති අත්ථද්ධො,
තාදිසො ලභතෙ යසං.
උට්ඨානකො ¶ අනලසො,
ආපදාසු න වෙධති;
අච්ඡින්නවුත්ති මෙධාවී,
තාදිසො ලභතෙ යසං.
සඞ්ගාහකො ¶ මිත්ත-කරො,
වදඤ්ඤූ වීත්ත-මච්ඡරො;
නෙතා වි-නෙතා අනු-නෙතා,
තාදිසො ලභතෙ යසං.
උට්ඨානවකො ¶ සතීමතො,
සුචි-කම්මස්ස නිසම්මකාරිනො;
සඤ්ඤතස්ස ධම්ම-ජීවිනො,
අ-ප්පමත්තස්ස යසොභි-වඩ්ඪති.
ද්වෙව ¶ තාත පදාකානි,
යත්ථ සබ්බං පතිට්ඨිතං;
අ-ලද්ධස්ස ච යො ලාභො,
ලද්ධස්ස අනුරක්ඛණා.
චතුධා ¶ විභජෙ භොගෙ,
පණ්ඩිතො ඝරමාවසං;
එකෙන භොගං භුඤ්ජෙය්ය,
ද්වීහි කම්මං පයොජයෙ;
චතුත්ථඤ්ච නිධාපෙය්ය,
ආපදාසු භවිස්සති.
අඤ්ජනානං ¶ ඛයං දිස්වා,
උපචිකානඤ්ච ආචයං;
මධූනඤ්ච සමාහාරං,
පණ්ඩිත්තො ඝරමාවසෙ.
විභවං ¶ රක්ඛතො ලද්ධං,
පරිහානි න විජ්ජති;
ආරක්ඛම්හි අ-සන්තම්හි,
ලද්ධං ලද්ධං විනස්සති.
පඤ්ඤා ¶ නත්ථි ධනං නත්ථි,
යස්ස ලොකෙ න වින්දති;
පුත්ත-දාරා න පීයන්ති,
තස්ස මිත්තං සුඛාවහං.
චත්තාරො ¶ ච වෙදිතබ්බා,
මිත්තා චෙව සුහදා ච;
උපකාරො සුහදොපි,
සමාන-සුඛ-දුක්ඛො ච;
අත්ථක්ඛායීනුකම්පකො,
තථා මිත්තො වෙදිතබ්බො.
භොගා ¶ නට්ඨෙන ජිණ්ණෙන,
අ-මිතෙන ච භොජනෙ;
න තිට්ඨන්ති චිරං දිස්වා,
තං පණ්ඩිතො ඝරෙ වසෙ.
අති-සීතං ¶ අති-උණ්හං,
අති-සායමිදං අහු;
ඉති විස්සට්ඨ-කම්මන්තෙ,
අත්ථා අච්චෙන්ති මාණවෙ.
න ¶ දිවා සුප්ප-සීලෙන,
රත්තිනට්ඨානදෙස්සිනා;
නිච්චං මත්තෙන සොණ්ඩෙන,
සක්කා ආවසිතුං ඝරං.
හනන්ති ¶ භොගා දුම්මෙධං,
නො චෙ පාර-ගවෙසිනො;
භොග-තණ්හාය දුම්මෙධො,
හන්ති අඤ්ඤෙව අත්තනං.
දුජ්ජීවිතමජීවිම්හා ¶ ,
යෙසං නො න දදාමසෙ;
විජ්ජමානෙසු භොගෙසු,
දීපං නා කම්හ මත්තනො.
සට්ඨි-වස්ස-සහස්සානි ¶ ,
පරිපුණ්ණානි සබ්බසො;
නිරයෙ පච්චමානානං,
කදා අන්තො භවිස්සති.
නත්ථි ¶ අන්තො කුතො අන්තො,
න අන්තො පතිදිස්සති;
තදා හි පකතං පාපං,
මම තුය්හඤ්චෙ මාරිසා;
සොහං ¶ නූන ඉතො ගන්තා,
යොනි ලද්ධාන මානුසං;
වදඤ්ඤූ සීල-සම්පන්නො,
කාහාමි කුසලං බහුං.
මා ¶ ගිජ්ඣෙ පච්චයෙ මච්චො,
බහු-දොසා හි පච්චයා;
චරන්තො පච්චයෙ ඤායා,
උභයත්ථාපි වඩ්ඪති.
අ-ලද්ධා ¶ විත්තං තප්පති,
පුබ්බෙ අ-සමුදානිතං;
න පුබ්බෙ ධනමෙසිස්සං,
ඉති පච්ඡානුතප්පති.
කූටවෙදී ¶ පුරෙ ආසිං,
පිසුණො පිට්ඨි-මංසිකො;
චණ්ඩො ච ඵරුසො චාපි,
ඉති පච්ඡානුතප්පති.
පාණාතිපාතී ¶ පුරෙ ආසිං,
ලුද්දො චාපි අනරියො;
භූතානං නානුකම්පියං,
ඉති පච්ඡානුතප්පති.
බහූසු ¶ වත සන්තීසු,
අනාපාදාසු ඉත්ථිසු;
පර-දාරං අසෙවිස්සං,
ඉති පච්ඡානුතප්පති.
බහුම්හි ¶ තව සන්තම්හි,
අන්න-පානෙ උපට්ඨිතෙ;
න පුබ්බෙ අදදං දානං,
ඉති පච්ඡානුතප්පති.
මාතරං ¶ පිතරඤ්චාපි,
ජිණ්ණකං ගත-යොබ්බනං;
පහු සන්තො න පොසිස්සං,
ඉති පච්ඡානුකප්පති.
ආචරියමනුසත්ථාරං ¶ ,
සබ්බ-කාම-රසාහරං;
පිතරං අතිමඤ්ඤිස්සං,
ඉති පච්ඡානුතප්පති.
සමණෙ ¶ බ්රාහ්මණෙ චාපි,
සීලවන්තෙ බහුස්සුතෙ;
න පුබ්බෙ පයිරුපාසිස්සං,
ඉති පච්ඡානුතප්පති.
සාධු ¶ හොති තපො චිණ්ණො,
සන්තො ච පයිරුපාසිතො;
න පුබ්බෙව තපොචිණ්ණො,
ඉති පච්ඡානුතප්පති.
යො ¶ ච එතානි ඨානානි,
යොනිසො පටිපජ්ජති;
කරං පුරිස-කිච්චානි,
ස පච්ඡා නානුතප්පති.
න ¶ සාධාරණ-දාරස්ස,
න භුඤ්ජෙ සාධුමෙකකො;
න සෙවෙ ලොකායතිකං,
නෙතං පඤ්ඤාය වඩ්ඪනං.
සීලවා ¶ වත්ත-සම්පන්නො,
අ-ප්පමත්තො විචක්ඛණො;
නිවාත්ත-වුත්ති අත්ථද්ධො,
සුරතො සඛිතො මුදු.
සඞ්ගහෙතා ¶ ච මිත්තානං,
සංවිභාගී වීධානවා;
තප්පෙය්ය අන්න-පානෙන,
සදා සමණ-බ්රාහ්මණෙ.
ධම්ම-කාමො ¶ සුතා-ධාරො,
භවෙය්ය පරිපුච්ඡකො;
සක්කච්චං පයිරුපාසෙය්ය,
සීලවන්තෙ බහුස්සුත්තෙ.
ඝරමාවසමානස්ස ¶ ,
ගහට්ඨස්ස සකං ඝරං;
ඛෙමා වුත්ති සියා එවං,
එවං නු අස්ස සඞ්ගහො.
අ-බ්යපජ්ජො ¶ සියා එවං,
සච්ච-වාදී ච මාණවො;
අස්මා ලොකා පරං ලොකං,
එවං පෙච්ච න සොචති.
සුඛා ¶ මත්තෙය්යතා ලොකෙ,
අථො පෙත්තෙය්යතා සුඛා;
සුඛා සාමඤ්ඤතා ලොකෙ,
අථො බ්රහ්මඤ්ඤතා සුඛා.
පථවී ¶ වෙළුකං පත්තං,
චක්කවාළං සුචිප්ඵලං;
සිනෙරු වම්මිකො ඛුද්දො,
සමුද්දො පාතිකො යථා.
බ්රහ්මාති ¶ මාතා-පිතරො,
පුබ්බාචරියාති වුච්චරෙ;
ආහුනෙය්යා ච පුත්තානං,
පජානමනුකම්පකා.
තස්මා ¶ හි නෙ නමසෙය්ය,
සක්කරෙය්ය ච පණ්ඩිතො;
අන්නෙන අථො පානෙන,
වත්ථෙන සයනෙන ච.
සාධුජන-නිද්දෙස
කාය-කම්මං ¶ සුචි තෙසං,
වාචා-කම්මං අනාවිලං;
මනො-කම්මං සුචි-සුද්ධං,
තාදිසා සුජනා නරා.
සෙට්ඨ-විත්තං ¶ සුතං පඤ්ඤා,
සද්ධනං සත්තධා හොත්ති;
සද්ධා සීලං සුතං චාගො,
පඤ්ඤා චෙව හිරොත්තප්පං.
සද්ධම්මාපි ¶ ච සත්තෙව,
සද්ධා හිරී ච ඔත්තප්පං;
බාහුස්සච්චං ධිරො චෙව,
සති පඤ්ඤා ච ඉච්චෙවං.
හිරී-ඔත්තප්ප-සම්පන්නා ¶ ,
සුක්ත්ක-ධම්ම-සමාහිතා;
සන්තො සප්පුරිසා ලොකෙ,
දෙව-ධම්මාති වුච්චරෙ.
සද්ධො ¶ හිරිමා ඔත්තප්පී,
වීරො පඤ්ඤො ස-ගාරවො;
භබ්බො ආපජ්ජිතුං බුද්ධිං,
විරූළ්හිඤ්ච විපුල්ලතං.
යො ¶ වෙ කතඤ්ඤූ කත-වෙදි ධීරො,
කල්යාණ-මිත්තො දළ්හඅ-භත්තො ච හොති;
දුක්ඛිත්තස්ස සක්කච්චං කරොති කිච්චං,
තථාවිධං සප්පුරිසං වදන්ති.
මාතා-පෙත්ති-භරං ¶ ජන්තුං,
කුලෙ ජෙට්ඨාපචායිනං;
සණ්හං සඛිල-සම්භාසං,
පෙසුණෙයප්පහායිනං.
මච්ඡෙර-විනයෙ යුත්තං,
සච්චං කොධාභිතුං නරං;
තං වෙ දෙවා තාවතිංසා,
ආහු සප්පුරිසො ඉති.
අ-ප්පමාදෙන ¶ මඝවා,
දෙවානං සෙට්ඨතං ගතො;
අ-ප්පමාදං පසංසන්ති,
පමාදො ගරහිතො සදා.
දානං ¶ සීලං පරිච්චාගං,
ආජ්ජවං මද්දවං තපං;
අ-කොධං අ-විහිංසඤ්ච,
ඛන්තීච අ-විරොධනං.
ඉච්චෙතෙ කුසලෙ ධම්මෙ,
ඨිතෙ පස්සාමි අත්තනි;
තතො මෙ ජායතෙ පීති,
සොමනස්සඤ්චනප්පකං.
නනු ¶ තෙයෙව සන්තා නො,
සාගරා න කුලාචලා;
මනංපි මරියාදං යෙ,
සංවට්ටෙපි ජහන්ති නො.
න ¶ පුප්ඵ-ගන්ධො පටිවාතමෙති,
න චන්දනං තග්ගර මල්ලිකා වා;
සතඤ්ච ගන්ධො පටිවාතමෙති,
සබ්බා දිසා සප්පුරිසො පවායති.
තෙපි ¶ ලොක-හිතා සත්තා,
සූරියො චන්දිමා අපි;
අත්ථං පස්ස ගමිස්සන්ති,
නියමො කෙන ලඞ්ඝතෙ.
සත්ථා ¶ දෙව-මනුස්සානං,
වසී සොපි මුනිස්සරො;
ගතොව නිබ්බුතිං සබ්බෙ,
සඞ්ඛාරා න හි සස්සතා.
කරෙය්ය ¶ කුසලං සබ්බං,
සිවං නිබ්බානමාවහං;
සරෙය්යඅ අ-නිච්චං ඛන්ධං,
නිබ්බිදා-ඤාණ-ගොචරං.
යාතානුයායී ¶ ච භවාහි මාණව,
අල්ලඤ්ච පාණිං පරිවජ්ජයස්සු;
මා චස්සු මිත්තෙසු කදාචි දුබ්භි,
මා ච වසං අ-සතීනං ගච්ඡ.
අ-සන්ධවං ¶ නාපි ච දිට්ඨ-පුබ්බං,
යො ආසනෙනාපි නිමන්තයෙය්ය;
තස්සෙව අත්ථං පුරිසො කරෙය්ය,
යාතානුයායීතිතමාහුපණ්ඩිතා.
යස්සෙකරත්තිපි ¶ ඝරෙ වසෙය්ය,
යත්ථන්න-පානං පුරිසො ලභෙය්ය;
න තස්ස පාපං මනසාපි චින්තෙය්ය,
අ-දුබ්භ-පාණි දහතෙ මිත්ත-දුබ්භො.
තතීය සාධුනර
යස්ස ¶ රුක්ඛස්ස ඡායාය,
නිසීදෙය්ය සයෙය්ය වා;
න තස්ස සාඛං භඤ්ජෙය්ය,
මිත්ත-දුබ්භො හි පාපකො.
චතුත්ථ සාධුනර
පුණ්ණංපි ¶ චෙ මං පථවිං ධනෙන,
දජ්ජිත්ථියා පුරිසො සම්මතාය;
සද්ධා ඛණං අතිමඤ්ඤෙය්ය තංපි,
තාසං වසං අ-සතීනං න ගච්ඡෙ.
එවං ¶ ඛො යාතං අනුයායී හොති,
අල්ලඤ්ච පාණිං දහතෙ පුනෙවං;
අ-සතී ච සා සො පන මිත්තං-දුබ්භො,
සො ධම්මිකො හොහි ජහස්සු අ-ධම්මං.
කායඛමනීය-නිද්දෙස
අභිවාදන-සීලිස්ස ¶ ,
නිච්චං වුඩ්ඪාපචායිනො;
චත්තාරො ධම්මා වඩ්ඪන්ති,
ආයු වණ්ණො සුඛං බලං.
235. පඤ්චිමෙ ¶ භික්ඛවෙ ධම්මා ආයුස්සා, කතමෙ පඤ්ච. සප්පාය-කාරී හොති. සප්පායෙච මත්තං ජානාති. පරිණත්තභොජී ච හොති. කාල-චාරී ච, බ්රහ්ම-චාරීච. ඉමෙ ඛො භික්ඛවෙ පඤ්ච ධම්මා ආයුස්සාති.
236. පඤ්චිමෙ ¶ භික්ඛවෙ ධම්මා ආයුස්සා, කතමෙ පඤ්ච. සප්පාය-කාරී හොති. සප්පායෙච මත්තං ජානාති. පරිණතභොජීචහොති. සීලවාච, කල්යාණ මිත්තොච. ඉමෙ ඛො භික්ඛවෙ පඤ්ච ධම්මා ආයුස්සාති.
පඤ්ච-සීලං ¶ සමාදාය,
සමං කත්වා දිනෙ දිනෙ;
සතිමා පඤ්ඤවා හුත්වා,
චරෙ සබ්බිරියාපථෙ.
238. පඤ්චිමෙ ¶ භික්ඛවෙ චඞ්කමෙ ආනිසංසා, කතමෙ පඤ්ච, අද්ධානක්ඛමො හොති. පධානක්ඛමො හොති. අප්පාබාධො හොති. අසිතංපීතංඛායිතංසායිතං සම්මා පරිණාමං ගච්ඡති. චඞ්කමාධිගතො සමාධි චිරට්ඨිතිකො හොති. ඉමෙඛො භික්ඛවෙ පඤ්ච චඞ්කමෙ ආනි සංසාති.
පරිස්සාවන-දානඤ්ච ¶ ,
ආවාස-දානමෙව ච;
ගිලාන-වත්ථු-දානඤ්ච,
දාතබ්බං මනුජාධිප.
කාතබ්බං ¶ ජිණ්ණකාවාසං,
පටිසඞ්ඛරණං තථා;
පඤ්ච-සීල-සමාදානං,
කත්වා තං සාධු-රක්ඛිතං;
උපොසථොපවාසො ච,
කාතබ්බොපොසථෙ ඉති.
අති-භොත්තා ¶ රොග-මූලං,
ආයුක්ඛයං කරොති වෙ;
තස්මා තං අති-භුත්තිංව,
පරිහරෙය්ය පණ්ඩිතො.
අ-ජිණ්ණෙ ¶ භොජනං විසං,
දුල්ලද්ධෙ අ-විචාරකෙ;
ජිණ්ණෙ සු-ලද්ධෙ විචාරෙ,
න වජ්ජං සබ්බ-භොජනං.
චත්තාරො ¶ පඤ්ච ආලොපෙ,
ආභුත්වා උදකං පිවෙ;
අලං ඵාසු-විහාරාය;
පහිතත්තස්ස භික්ඛුනො.
මනුජස්ස ¶ සදා සතිමතො,
මත්තං ජානතො ලද්ධ-භොජනං;
තනුකස්ස භවන්ති වෙදනා,
සනිකං ජීරති ආයු පාලයං.
ගරූනං ¶ අඩ්ඪ-සොහිච්චං,
ලහූනං නාති-කිත්තියා;
මත්තා-පමාණං නිද්දිට්ඨං,
සුඛං ජීරති තාවතා.
තොයාභාවෙ ¶ පිපාසත්තා,
ඛණා පාණෙහි මුච්චතෙ;
තස්මා සබ්බාසුවත්ථාසු,
දෙය්යං වාරිං පිපාසයෙ.
සීතොදකං ¶ පයො ඛුද්දං,
ඝතමෙකෙකසො ද්විසො;
තිස්සො සමග්ගමථ වා,
පගෙ පිතං යුවත්තදං.
අන්නං ¶ බ්රහ්මා රසෙ විණ්හු,
භුත්තෙ චෙව මහෙසරො;
එවං ඤත්වාතු යො භුඤ්ජෙ,
අන්න-දොසං න ලිම්පතෙ.
කත්තිකස්සන්තිමො ¶ භාගො,
යං චාදො මිග-මාසජො;
තාවුභො යම-දාඨාඛ්යො,
ලඝ්වාහාරොව ජීවති.
සත්ථානුකුල-චරියා ¶ ,
චිත්තඤ්ඤාවසවත්තිනා;
බුද්ධි-රක්ඛිලිතත්ථෙන,
පරිපුණ්ණං රසායනං.
අ-ජාතියා ¶ අ-ජාතානං,
ජාතානං විනිවත්තියා;
රොගානං යො විධි දිට්ඨො,
තං සුඛත්ථී සමාචරෙ.
ආරොග්යං ¶ පරමා ලාභා,
සන්තුට්ඨි පරමං ධනං;
විස්සාසා පරමා ඤාති,
නිබ්බානං පරමං සුඛං.
පකිණ්ණක-නිද්දෙස
කුමුදං ¶ කො පබොධයි,
නාථො රවින්දු පණ්ඩිතො;
කමලං කො කුමුදං කො,
නරපං කො පබොධයි.
චිත්තෙන ¶ නිය්යති ලොකො,
චිත්තෙන පරිකස්සති;
චිත්තස්ස එක-ධම්මස්ස,
සබ්බෙව වසමන්වගූ.
සමණො ¶ රාජානුරාජා,
සෙනාපති මහා-මත්තො;
ධම්මට්ඨො පණ්ඩිතො දිස්වා,
පච්චක්ඛත්ථං න කාරියා.
දීපො ¶ නව-දිසං තෙජො,
න හෙට්ඨා ච තථා සකං;
පර-වජ්ජං විදූ පස්සෙ,
සක-වජ්ජංපි පස්සතු.
ස-ඵලං ¶ පණ්ඩිතො ලොකෙ,
ස-කාරණං වචං භණෙ;
අ-කාරණංඵලං බාලො,
ඉදං උභය-ලක්ඛණං.
තස්ස ¶ වාචාය ජානෙය්ය,
කුටිලං බාල-පණ්ඩිතං;
වාචා-රූපං මිත්තං කරෙ,
වාචා-රූපං ධුවං ජහෙ.
දුච්චින්තිතස්ස ¶ චින්තා ච,
දුබ්භාසිතස්ස භාසනා;
දුක්කම්මස්ස කතඤ්චාති,
එතං බාලස්ස ලක්ඛණං.
සු-චින්තිතස්ස ¶ චින්තා ච,
සු-භාසිතස්ස භාසනා;
සු-කම්මස්ස කතඤ්චාති,
එතං ධීරස්ස ලක්ඛණං.
අ-නයං ¶ නයති දුම්මෙධො,
අ-ධුරායං නි-යුඤ්ජති;
දුන්නයො සෙය්යසො හොති,
සම්මා වුත්තො පකුප්පති;
විනයං සො න ජානාති,
සාධු තස්ස අ-දස්සනං.
නයං ¶ නයති මෙධාවී,
අ-ධුරායං න යුඤ්ජති;
සු-නයො සෙය්යසො හොති,
සම්මා වුත්තො න කුප්පති;
විනයං සො පජානාති,
සාධු තෙන සමාගමො.
අ-නායකා ¶ විනස්සන්ති,
නස්සන්ති බහු-නායකා;
ථී-නායකා විනස්සන්ති,
නස්සන්ති සුසු-නායකා.
ජෙට්ඨො ¶ කම්මෙසු නීචානං,
ජානංජානංව ආචරෙ;
අ-ජානෙවං කරෙ ජානං,
නීචො එති භයං පියං.
කම්මං ¶ දුජ්ජන-සාරුප්පං,
දුධා සුජන-සාරුප්පං;
දුජ්ජනං තෙසු දුක්කම්මෙ,
සු-කම්මෙ සුජනං ඉච්ඡෙ.
පණ්ඩිතො ¶ වෙරී බාලො ච,
දුජ්ජයො බාල-වෙරිතො;
පණ්ඩිතං-වෙරී පමාදෙන,
න තං ජයො හි සබ්බදා.
ගුය්හස්ස ¶ හි ගුය්හමෙව සාධු,
න හි ගුය්හස්ස පසත්ථමාවි-කම්මං;
අ-නිප්ඵන්නතාය සහෙය්ය ධීරො,
නිප්ඵන්නත්ථොව යථා-සුඛං භණෙය්ය.
ගුය්හමත්ථං ¶ න විවරෙය්ය,
රක්ඛෙය්ය නං යථා නිධිං;
න හී පාතුකතො සාධු,
ගුය්හො අත්ථො පජානතා.
ථියා ¶ ගුය්හං න සංසෙය්ය,
අ-මිත්තස්ස ච පණ්ඩිතො;
යො චාමිසෙන සංහීරො,
හදය-ත්ථෙනො ච යො නරො.
විවිච්ච ¶ භාසෙය්ය දිවා රහස්සං,
රත්තිං ගිරං නාති-වෙලං පමුඤ්චෙ;
උපස්සුතිකා හි සුණන්ති මන්තං,
තස්මා හි මන්තො ඛිප්පමුපෙති භෙදං.
න ¶ පකාසති ගුය්හං යො,
සො ගුය්හං පටිගුය්හති;
භයෙසු න ජහෙ කිච්චෙ,
සු-මිත්තොනුචරො භවෙ.
කරොති ¶ දුක්කරං සාධුං,
උජුං ඛමති දුක්ඛමං;
දුද්දදං සාමං දදාති,
යො සු-මිත්තො හවෙ භවෙ.
පිය-වාචා ¶ සදා මිත්තො,
පිය-වත්ථුං න යාචනා;
ඉච්ඡාගතෙන දානෙන,
සු-දළ්හො සු-ප්පියො හවෙ;
තදඞ්ගතො ච හීනෙන,
අ-ප්පියො භිජ්ජනො භවෙ.
දෙහීති ¶ යාචනෙ හිරී,
සිරී ච කාය-දෙවතා;
පලායන්ති සිරිච්ඡිතො,
න යාචෙ පර-සන්තකං.
ස්වානො ¶ ලද්ධාන නිම්මංසං,
අට්ඨිං තුට්ඨො පමොදති;
සකන්තිකං මිගං සීහො,
හිත්වා හත්ථිංනුධාවති.
එවං ¶ ඡන්දානුරූපෙන,
ජනො ආසීසතෙ ඵලං;
මහා ඡන්දා මහන්තංව,
හීනංව හීන-ඡන්දකා.
නානා-ඡන්දා ¶ මහාරාජ,
එකාගාරෙ වසාමසෙ;
අහං ගාම-වරං ඉච්ඡෙ,
බ්රාහ්මණී ච ගවං සතං.
පුත්තො ¶ ච ආජඤ්ඤ-රථං,
කඤ්ඤා ච මණි-කුණ්ඩලං;
යා චෙසා පුණ්ණකා ජම්මී,
උජුක්ඛලංභි-කඞ්ඛති.
ඨානං ¶ මිත්තෙ ධනෙ කම්මෙ,
සතුස්සාහෙ සු-ලබ්භිතං;
තං දළ්හං දුක්කරං කරෙ,
පඤ්ඤා-සති-සමාධිනා.
භෙසජ්ජෙ ¶ විහිතෙ සුද්ධ,
බුද්ධාදි-රතනත්තයෙ;
පසාදමාචරෙ නිච්චං,
සජ්ජනෙ ස-ගුණෙපි ච.
රාජා ¶ රට්ඨෙන ධාතුසො,
බාලො පාපෙහි දුම්මනො,
අලඞ්කාරෙන ඉත්ථීපි,
කාමෙහි ච න තප්පති.
අප්පිච්ඡො ¶ ච ධුතඞ්ගෙන,
ආරද්ධො වීරියෙන හි;
විසාරදො පරිසාය,
පරිච්චාගෙන දායකො;
සවනෙන සු-ධම්මංපි,
න තප්පතිව පණ්ඩිතො.
ජෙට්ඨස්ස ¶ සිතං හසිතං,
මජ්ඣස්ස මධුරස්සරං;
ලොකෙ අංස-සිරො-කම්පං,
ජම්මස්ස අප-හස්සිතං;
එතෙසං අති-හස්සිතං,
හාසො හොති යථාක්කමං.
නත්ථි ¶ දුට්ඨෙ නයො අත්ථි,
න ධම්මො න සු-භාසිතං;
නික්කමං දුට්ඨෙ යුඤ්ජෙය්ය,
සො හි සබ්භිං න රඤ්ජති.
දුල්ලභං ¶ පකතිං වාචං,
දුල්ලභො ඛෙමකො සුතො;
දුල්ලභා සදිසී ජායා,
දුල්ලභො ස-ජනො පියො.
ධජො ¶ රථස්ස පඤ්ඤාණං,
ධූමො පඤ්ඤාණමග්ගිනො;
රාජා රට්ඨස්ස පඤ්ඤාණං,
භත්තා පඤ්ඤාණමිත්ථියා.
දුන්නාරියා ¶ කුලං සුද්ධං,
පුත්තො නස්සති ලාලනා;
සමිද්ධි අ-නයා බන්ධු,
පවාසා මදනා හිරී.
මාතා ¶ පිතා ච පුත්තානං,
නොවාදෙ බහු-සාසන්නං;
පණ්ඩිතා මාතරො අප්පං,
වදෙය්යුං වජ්ජ-දීපනං.
ලාළයෙ ¶ පඤ්ඡ-වස්සානි,
දස-වස්සානි තාළයෙ;
පත්තෙ තු සොළසෙ වස්සෙ,
පුත්තං මිත්තංවදාචරෙ.
ලාලනෙ ¶ ධීතරං දොසා,
පාලනෙ බහවො ගුණා;
ධීතුයා කිරියං නිච්චං,
පස්සන්තු සුට්ඨු මාතරො.
ඉති ¶ පකිණ්ණක-නිද්දෙසො නාම
සත්තමා පරිච්ඡෙදො.
සීල-නිද්දෙස
පමාදං ¶ භයතො දිස්වා,
අ-ප්පමාදඤ්ච ඛෙමතො;
භාවෙථ අට්ඨඞ්ගිකං මග්ගං,
එසා බුද්ධානුසාසනී.
හීනෙන ¶ බ්රහ්ම-චරියෙන,
ඛත්තියෙ උපපජ්ජති;
මජ්ඣිමෙන ච දෙවත්තං,
උත්තමෙන වි-සුජ්ඣති.
ක.
නගරෙ ¶ බන්ධුමතියා,
බන්ධුමා නාම ඛත්තියො;
දිවසෙ පුණ්ණමාය සො,
උපගච්ඡි උපොසථං.
ඛ.
අහං තෙන සමයෙන,
ගුම්භ-දාසී අහං තහිං;
දිස්වා ස-රාජකං සෙනං,
එවාහං චින්තයිං තදා.
ග.
රාජාපි ¶ රජ්ජං ඡට්ටෙත්වා,
උපගච්ඡි උපොසථං;
ස-ඵලං නූන තං කම්මං,
ජන-කායො පමොදිතො.
ඝ.
යොනිසො ¶ පච්චවෙක්ඛිත්වා,
දුග්ගච්චඤ්ච දලිද්දතං;
මානසං සම්පහංසිත්වා,
උපගච්ඡිමු පොසථං.
ඞ.
අහං ¶ උපොසථං කත්වා,
සම්මා-සම්බුද්ධසාසනෙ;
තෙන කම්මෙන සු-කතෙන,
තාවතිංසං අගච්ඡහං.
ච.
තත්ථ මෙ සු-කතං බ්යම්හං,
උබ්භ-යොජනමුග්ගතං;
කූටාගාර-වරූපෙතං,
මහාසනසු-භූසිතං.
ඡ.
අච්ඡරා ¶ සත-සහස්සා,
උපතිට්ඨන්ති මං සදා;
අඤ්ඤෙ දෙවෙ අතික්කම්ම,
අතිරොචාමි සබ්බදා.
ජ.
චතුසට්ඨි-දෙව-රාජූනං ¶ ,
මහෙසිත්තමකාරයිං;
තෙසට්ඨි-චක්කවත්තිනං,
මහෙසිත්තමකාරයිං.
ඣ.
සුවණ්ණ-වණා ¶ හුත්වාන,
භවෙසු සංසරාමහං;
සබ්බත්ථ පවරා හොමි,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ඤ.
හත්ථි-යානං අස්ස-යානං,
රථ-යානඤ්ච සිවිකං;
ලභාමි සබ්බමෙතම්පි,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ට.
සොණ්ණ-මයං ¶ රූපි-මයං,
අථොපි ඵලිකා-මයං;
ලොහිතඞ්ග-මයඤ්චෙව,
සබ්බං පටිලභාමහං.
ඨ.
කොසෙය්ය-කම්බලියානි ¶ ,
ඛොම-කප්පාසිකානි ච;
මහග්ඝානි ච වත්ථානි,
සබ්බං පටිලභාමහං.
ඩ.
අන්නං ¶ පානං ඛාදනීයං,
වත්ථං සෙනාසනානි ච;
සබ්බමෙතං පටිලභෙ,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ඪ.
වර-ගන්ධඤ්ච මාලඤ්ච,
චුණ්ණකඤ්ඡ විලෙපනං;
සබ්බමෙතං පටිලභෙ,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ණ.
කූටාගාරඤ්ච ¶ පාසාදං,
මණ්ඩපං හම්මියං ගුහං;
සබ්බමෙතං පටිලභෙ,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ත.
ජාතියා ¶ සත්ත-වස්සාහං,
පබ්බජිං අන-ගාරියං;
අඩ්ඪ-මාසෙ අ-සප්පත්තෙ,
අර හත්තං අපාපුණිං.
ථ.
කිලෙසා ¶ ඣාපිතා මය්හං,
භවා සබ්බෙ සමූහතා;
සබ්බාසව-පරික්ඛීණා,
නත්ථි දානි පුන-බ්භවො.
ද.
එක-නවුතිතො ¶ කප්පෙ,
යං කම්මමකරිං තදා;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ධ.
ස්වාගතං ¶ වත මෙ ආසි,
මම බුද්ධස්ස සන්තිකෙ;
තිස්සො විජ්ජා අනු-පත්තා,
කතං බුද්ධස්ස සාසනං.
න.
පටිසම්භිදා චතස්සො,
විමොකාපි ච අට්ඨිමෙ;
ඡළාභිඤ්ඤා සච්ඡිකතා,
කතං බුද්ධස්ස සාසනං.
ඤාතීනඤ්ච ¶ පියො හොති,
මිත්තෙසු ච විරොචති;
කායස්ස භෙදා සු-ගතිං,
උපපජ්ජති සීලවා.
නිබ්බානං ¶ පත්ථයන්තෙන සමාදින්නං,
පඤ්ච-සීලම්පි අධි-සීලං;
දස-සීලම්පි අධි-සීලමෙව.
ක.
නගරෙ ¶ චන්දවතියා,
භටකො ආසහං තදා;
පර-කම්මායනෙ යුත්තො,
පබ්බජ්ජං න ලභාමහං.
ඛ.
මහන්ධකාර-පිහිතා ¶ ,
තිවිධග්ගීහි ඩය්හරෙ;
කෙන නුඛො උපායෙන,
වි-සංයුත්තො භවෙ අහං.
ග.
දෙය්යධම්මො ¶ ච මෙ නත්ථි,
භටකො දුක්ඛිතො අහං;
යං නූනාහං පඤ්ච-සීලං,
රක්ඛෙය්යං පරිපූරයං.
ඝ.
අනොමදස්සිස්ස මුනිනො,
නිසභො නාම සාවකො;
තමහං උපසඞ්කම්ම,
පඤ්ච-සික්ඛාපදග්ගහිං.
ඞ.
වස්ස-සත-සහස්සානි ¶ ,
ආයු විජ්ජති තාවදෙ;
තාවතා පඤ්ච-සීලානි,
පරිපුණ්ණානි ගොපයිං.
ච.
මච්චු-කාලම්හි ¶ සම්පත්තෙ,
දෙවා අස්සාසයන්ති මං;
රථො සහස්ස-යුත්තො තෙ,
මාරිසස්ස උපට්ඨිතො.
ඡ.
වත්තන්තෙ ¶ චරිමෙ චිත්තෙ,
මම සීලං අනුස්සරිං;
තෙන කම්මෙන සු-කතෙන,
තාවතිංසං අගච්ඡහං.
ජ.
තිංසඛත්තුඤ්ච දෙවින්දො,
දෙව-රජ්ජමකාරයිං;
දිබ්බ-සුඛං අනුභවිං,
අච්ඡරාහි පුරක්ඛත්තො.
ඣ.
පඤ්ච-සත්තතිඛත්ත්තු-ඤ්ච ¶ ,
චක්කවත්තී අහොසහං;
පදෙස-රජ්ජං විපුලං,
ගණනාතො අ-සඞ්ඛයං.
ඤ.
දෙව-ලොකා ¶ චවිත්වාන,
සුක්ක-මූලෙන චොදිතො;
පුරෙ වෙසාලියං ජාතො,
මහා-කුලෙ සු-අඩ්ඪකෙ.
ට.
වස්සූපනායිකෙ කාලෙ,
දිබ්බන්තෙ ජින-සාසනෙ;
මාතා ච මෙ පිතා චෙව,
පඤ්ච-සික්ඛාපදග්ගහුං.
ඨ.
සහ ¶ සුත්වානහං සීලං,
මම සීලං අනුස්සරිං;
එකාසනෙ නිසීදිත්වා,
අරහත්තමපාපුණිං.
ඩ.
ජාතියා ¶ පඤ්ච-වස්සෙන,
අරහත්තමපාපුණිං;
උපසම්පාදයි බුද්ධො,
ගුණමඤ්ඤාය චක්ඛුමා.
ඪ.
පරිපුණ්ණානි ¶ ගොපෙත්වා,
පඤ්ච-සික්ඛාපදානහං;
අ-පරිමෙය්යිතො කප්පෙ,
විනිපාතං න ගච්ඡහං.
ණ.
ස්වාහං යසමනුභවිං,
තෙසං සීලාන වාහසා;
කප්ප-කොටිපි කිත්තෙන්තො,
කිත්තයෙ එක-දෙසකං.
ත.
පඤ්ච-සීලානි ¶ ගොපෙත්වා,
තයො හෙතූ ලභාමහං;
දීඝායුකො මහා-භොගො,
තික්ඛ-පඤ්ඤො භවාමහං.
ථ.
සංකිත්තෙන්තො ¶ ච සබ්බෙසං,
අධි-මත්තඤ්ච පොරිසං;
භවාභවෙ සංසරිත්වා,
එතෙ ඨානෙ ලභමහං.
ද.
අ-පරිමෙය්ය-සීලෙසු ¶ ,
වත්තන්තා ජින-සාවකා;
භවෙසු යදි රජ්ජෙය්යුං,
විපාකො කීදිසො භවෙ.
ධ.
සු-චිණ්ණං මෙ පඤ්ච-සීලං,
භටකෙන තපස්සිනා;
තෙන සීලෙනහං අජ්ජ,
මොචයිං සබ්බ-බන්ධනා.
න.
අ-පරිමෙය්යිතො ¶ කප්පෙ,
පඤ්ච-සීලානි ගොපයිං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි,
පඤ්ච-සීලානිදං ඵලං.
ප.
පටිසම්භිදා ¶ චතස්සො,
විමොක්ඛාපි ච අට්ඨිමෙ;
ඡළාභිඤ්ඤා සච්ඡිකතා,
කතං බුද්ධස්ස සාසනං.
ක.
තං ¶ නමස්සන්ති තෙ විජ්ජා,
සබ්බෙ භූමා ච ඛත්තියා;
චත්තාරො ච මහා-රාජා,
තිදසා ච යසස්සිනො;
අථ කො නාම සො යක්ඛො,
යං ත්වං සක්ක නමස්සසි.
ඛ.
මං ¶ නමස්සන්ති තෙ-විජ්ජා,
සබ්බෙ භූමා ච ඛත්තියා;
චත්තාරො ච මහා-රාජා,
තිදසා ච යසස්සිනො.
ග.
අහඤ්ච ¶ සීල-සම්පන්නෙ,
චිරරත්ත-සමාහිතෙ;
සම්මා පබ්බජිතෙ වන්දෙ,
බ්රහ්ම-චරිය පරායනෙ.
ඝ.
යෙ ¶ ගහට්ඨා පුඤ්ඤ-කරා,
සීලවන්තො උපාසකා;
ධම්මෙන දාරං පොසෙන්ති,
තෙ නමස්සාමි මාතලි.
ඞ.
සෙට්ඨා ¶ හි කිර ලොකස්මිං,
යෙ ත්වං සක්ක නමස්සසි;
අහම්පි තෙ නමස්සාමි,
යෙ නමස්සසි වාසව.
පාලිතත්ථෙරනාගෙන ¶ ,
විසුද්ධාරාමවාසිනා;
සුතිච්ඡිතානමත්ථාය,
කතා නරදක්ඛදීපනී.
පුබ්බාචරිය-සීහානං ¶ ,
ආලම්බිත්වාන නිස්සයං;
පාලිතො නාම යො ථෙරො,
ඉමං ගන්ථ සු-ලෙඛනී;
සුන්දරමෙව පස්සිතුං,
යුඤ්ජෙය්යාථීධ සාධවෙ.
‘‘ඡප්පදිකා’’.
ඉමං ¶ ගන්ථං වාචුග්ගතො,
සචෙ භවසි මාණව;
පුණ්නමායං යථා චන්දො,
අති-සුද්ධො විරොචති;
තථෙව ත්වං පුණ්ණ-මනො,
විරොච සිරියා ධුවං.
සු-නිට්ඨිතො ¶ අයං ගන්ථො,
සක්කරාජෙ දඣම්ඵියෙ;
පොට්ඨපාදම්හි සූරම්හි,
කාලපක්ඛෙ චතුද්දසිං.
සඤ්චිතෙතං ¶ මයා පුඤ්ඤං,
තං-කම්මෙන වරෙන ච;
චිරං තිට්ඨතු සද්ධම්මො,
අ-වෙරා හොන්තු පාණිනො.
ඉමං ¶ ගන්ථං පස්සිත්වාන,
හොන්තු සබ්බෙපි ජන්තුනො;
සුඛිතා ධම්මිකා ඤාණී,
ධම්මං පාලෙතු පත්ථිවො.
නිබ්බානං ¶ පත්ථයන්තෙන,
සීලං රක්ඛන්තු සජ්ජනා;
ඤත්වා ධම්මං සුඛාවහං,
පාපුණන්තු අනාසවං.
අට්ඨ-කණ්ඩ-මණ්ඩිතාය ¶ ,
දක්ඛය අත්ථ-දීපකො;
නර-සාරො අයං ගන්ථො,
චිර-කාලං පතිට්ඨතු.
යාවතා චන්ද-සූරියා,
නාගච්ඡෙය්යුං මහී-තලෙ;
පමොදිතා ඉමං ගන්ථං,
දිස්සන්තු නය-කොවිදා.
සම්මා ¶ ඡන්දෙනිමං ගන්ථ,
වාචෙන්තා පරියාපුණා;
පසන්නෙනානායාසෙන,
පත්වා සුඛෙන කොවිදං.
චන්දාදිච්චාව ¶ ආකාසෙ,
බහුස්සුතෙහි සම්පදා;
විසෙස-පුග්ගලා හුත්වා,
පප්පොන්තු අමතං පදං.
උක්කට්ඨ-ධම්ම-දානෙන ¶ ,
පාපුණෙය්යමනුත්තරං;
ලිඞ්ග-සම්පත්ති-මෙධාවී,
තක්කී-පඤ්ඤා සු-පෙසලී.
නරදක්ඛ ථොමනා ආසීස
3. ගාථා
පාලිතො ¶ පාළියා ඡෙකො,
ත්වංසි ගම්භීර-ඤාණවා;
පාලියාව පාලිතස්ස,
දදාමිදානි භො අහං.
දක්ඛාවාදෙසු ¶ කුසලො,
පාලිතො සාසනන්ධරී;
පිටකෙසු අජ්ඣොගාය්හ,
නරදක්ඛංභිසඞ්ඛරී.
සුත-ධරෙන ¶ රචිතං,
එතං සාර-ගවෙසිනො;
අතන්දිකා සු-දක්ඛන්තු,
අග්ගග්ග-සාසනෙ රතා.
නරදක්ඛ ථොමනා ආසීස
2. ගාථා
ඤුං ¶ පාලිතොධ ජාතො යො,
ථෙරො සො අබ්භුතොව ඤුං;
ඤුං මහා-පාලිතො සන්තො,
නිකාය-පාලිතො ච ඤුං.
ඤුං ¶ නර-දක්ඛ-ගන්ථං යං,
සොවකා නර-දක්ඛ-දං;
නරා දක්ඛන්තු සම්මා ච,
දක්ඛත්තං පාපුණන්තු ඤුං.