📜

तिगुम्बचेतिय थोमना

नमो तस्स भगवतो अरहतो सम्मासम्बुद्धस्स

१.

यो ¶ दीपङ्करमूलम्हि, पदं हत्तगतं चजि;

सम्मासम्बोधि माकङ्खं, वन्दे तस्स सिरोरुहं.

(पथ्यावत्तगाथा).

२.

पूरेत्वा बोधिसम्भार-महेसं यो अनुत्तरं;

अलत्थ बुद्धत्तं तस्स, केसधातुवरं नमे.

(पथ्यावत्तगाथा).

३.

लद्धा बुद्धत्तं छठान-मतिक्कम्म पवेदयि;

विमुत्तिं राजायतने, तस्स केसवरं नमे.

(रकार भकारविपुला पथ्यावत्तगाथा).

४.

तत्थ सक्कदत्तियम्पि, नागलतं हरीतकं;

अनोतत्तोदकं भुञ्जि, वन्दे तस्स सिरोरुहं.

(रकारविपुला पथ्यावत्तगाथा).

५.

तदा ¶ मुग्गसेलपत्तं, महाराजूहि दिन्नकं;

तथागतो पटिग्गण्हि, वन्दामि तस्स सीसजं.

(रकारविपुला पथ्यावत्तगाथा).

६.

तदा द्विन्नं द्वेभातिक-जनेहि मधुपिण्डिकं;

परिभुञ्जेसि मन्थम्पि, तस्स सीससिरिं नमे.

(तकारविपुला पथ्यावत्तगाथा).

७.

यो तपुस्सभल्लिकानं, तदा द्विसरणं अदा;

लोकम्हि सब्बपठमं, तस्स सीरिवहं नमे.

(रकार नकार विपुलापथ्यावत्तगाथा).

८.

तदा ¶ तत्थुपट्ठकानं, तेसं केसे अदा अठ;

लोकहित मपेक्खन्तो, नाथो यो तस्स ते नमे.

(रकारविपुला पथ्यावत्तगाथा).

९.

तेपि तं आहारित्वान, पोक्खरब्बतियं करुं;

सजीवकेस चेतियं, नमेतं सब्बपुब्बकं.

(मकारविपुला पथ्यावत्तगाथा).

१०.

उपोसथुपोसथम्हि, मुञ्चन्तं नीलरस्मियो;

भगवाव लोकअत्थं, करोन्तं तं सदा नमे.

(रकारविपुला पथ्यावत्तगाथा).

११.

चूळामणिदुस्सचेत्यं ¶ , कालम्हि बोधिसत्तके;

बुद्धकाले इदं सब्ब-पठमं तं नमामहं.

(रकारविपुला पथ्यावत्तगाथा).

१२.

नमामहं वन्दामहं, पूजेमहं सिरोरुहं;

पुञ्ञमिदं भवतु मे, पच्चयो आसवक्खये.

(तकार नकारविपुला पथ्यावत्तगाथा).

तिगुम्बचेतियथोमना निट्ठिता.