📜

नवगुणदीपनीगाथा

१७७.

एवं हि बुद्धत्तमुपागतो सो,

देसेसि धम्मं सनरामरानं;

नानानयेहीभिसमेसि सत्ते,

तस्मा हि झातो तिभवेसु नाथो.

१७८.

अद्धा लद्धा धम्मालोकं,

दिट्ठा पत्ता ञाता सच्चं;

तिञ्ञारागादोसमोहा,

थोमेसुं ते देवा ब्रह्मा.

१७९.

मुनिराजवरो नरराजवरो,

दिविदेववरो सुचिब्रह्मवरो;

सकपापहरो परपापहरो,

सकवुड्ढिकरो परवुड्ढिकरो.

१८०.

सनरामरुब्रह्मगणेभि रुता,

अरहादिगुणा विपुला विमला;

नवधा वसुधागगणे,

सकले तिदिवे तिभवे विसटा.

१८१.

ये पिस्स ते भगवतो च अचिन्तियादी,

सुद्धातिसुद्धतरबुद्धगुणा हि सब्बे;

सङ्खेपतो नवविधेसु पदेसु खित्ता,

वक्खामि दानि अरहादिगुणे अहं पि.

१८२.

यो चीध जातो अरहं निरासो,

सम्माभिसम्बुद्धसमन्तचक्खु;

सम्पन्नविज्जाचरणोघतिण्णो,

सम्मागतो सो सुगतो गतो व.

१८३.

अवेदि सो लोकमिमं परञ्च,

अमुत्तरो सारथिदम्मसत्ते;

सदेवकानं वरसत्थुकिच्चं,

अकासि बुद्धो भगवा विसुद्धो.