📜
12. Soḷasanipāto
1. Puṇṇātherīgāthā
‘‘Udahārī ¶ ¶ ¶ ahaṃ sīte [udakamāhariṃ sīte (sī.)], sadā udakamotariṃ;
Ayyānaṃ daṇḍabhayabhītā, vācādosabhayaṭṭitā.
‘‘Kassa brāhmaṇa tvaṃ bhīto, sadā udakamotari;
Vedhamānehi gattehi, sītaṃ vedayase bhusaṃ’’.
Jānantī vata maṃ [jānantī ca tuvaṃ (ka.)] bhoti, puṇṇike paripucchasi;
Karontaṃ kusalaṃ kammaṃ, rundhantaṃ katapāpakaṃ.
‘‘Yo ca vuḍḍho daharo vā, pāpakammaṃ pakubbati;
Dakābhisecanā sopi, pāpakammā pamuccati’’.
‘‘Ko nu te idamakkhāsi, ajānantassa ajānako;
Dakābhisecanā nāma, pāpakammā pamuccati.
‘‘Saggaṃ nūna gamissanti, sabbe maṇḍūkakacchapā;
Nāgā [nakkā (sī.)] ca susumārā ca, ye caññe udake carā.
‘‘Orabbhikā sūkarikā, macchikā migabandhakā;
Corā ca vajjhaghātā ca, ye caññe pāpakammino;
Dakābhisecanā tepi, pāpakammā pamuccare.
‘‘Sace imā nadiyo te, pāpaṃ pubbe kataṃ vahuṃ;
Puññampimā ¶ vaheyyuṃ te, tena tvaṃ paribāhiro.
‘‘Yassa ¶ brāhmaṇa tvaṃ bhīto, sadā udakamotari;
Tameva brahme mā kāsi, mā te sītaṃ chaviṃ hane’’.
‘‘Kummaggapaṭipannaṃ maṃ, ariyamaggaṃ samānayi;
Dakābhisecanā bhoti, imaṃ sāṭaṃ dadāmi te’’.
‘‘Tuyheva sāṭako hotu, nāhamicchāmi sāṭakaṃ;
Sace bhāyasi dukkhassa, sace te dukkhamappiyaṃ.
‘‘Mākāsi ¶ ¶ pāpakaṃ kammaṃ, āvi vā yadi vā raho;
Sace ca pāpakaṃ kammaṃ, karissasi karosi vā.
‘‘Na te dukkhā pamutyatthi, upeccāpi [uppaccāpi (aṭṭha. pāṭhantaraṃ)] palāyato;
Sace bhāyasi dukkhassa, sace te dukkhamappiyaṃ.
‘‘Upehi saraṇaṃ buddhaṃ, dhammaṃ saṅghañca tādinaṃ;
Samādiyāhi sīlāni, taṃ te atthāya hehiti’’.
‘‘Upemi saraṇaṃ buddhaṃ, dhammaṃ saṅghañca tādinaṃ;
Samādiyāmi sīlāni, taṃ me atthāya hehiti.
‘‘Brahmabandhu pure āsiṃ, ajjamhi saccabrāhmaṇo;
Tevijjo vedasampanno, sottiyo camhi nhātako’’ti.
… Puṇṇā therī….
Soḷasanipāto niṭṭhito.