📜

පොරාණවචනදස්සනං

න කෙවලං ආචරියො අට්ඨකථායොයෙව නිස්සයභාවෙන දස්සෙසි, අථ ඛො ‘‘පොරාණා පනාහූ’’තිආදිනා පොරාණානං වචනම්පි දස්සෙසියෙව. තදෙත්ථ ද්වාවීසතියා ඨානෙසු දිට්ඨං [විසුද්ධි. 1.15, 137, 142, 217, 252, 303; 2.581, 675-676, 689, 706, 736, 745, 746, 749,755, 778, 839]. කෙ පනෙතෙ පොරාණා නාම? යාව චතුත්ථසඞ්ගීතිකාලා සඞ්ගීතිකාරෙසු පරියාපන්නා වා ¶ තාදිසා වා මහාථෙරාති වෙදිතබ්බා. තථා හි පටිසම්භිදාමග්ගෙ (292-3-පිට්ඨෙසු).

‘‘ඔභාසෙ චෙව ඤාණෙ ච, පීතියා ච විකම්පති…පෙ…

ධම්මුද්ධච්චකුසලො හොති, න ච වික්ඛෙපං ගච්ඡතී’’ති –

එවමාගතා ගාථායො ඉධ (273-4-පිට්ඨෙසු) පොරාණානං වචනභාවෙන දස්සිතා. යදි චිමා ගාථායො සඞ්ගීතිකාරෙහි පක්ඛිත්තා භවෙය්යුං යථා පරිවාරපාළියං (3-පිට්ඨෙ) ආගතා ආචරියපරම්පරාදීපිකා ගාථායො, තා හි සමන්තපාසාදිකායං (1, 46-පිට්ඨෙ) පොරාණවචනභාවෙන දස්සිතා, එවං සති තෙයෙව සඞ්ගීතිකාරා පොරාණාති වෙදිතබ්බා. අථ පටිසම්භිදාමග්ගදෙසකෙනෙව භාසිතා භවෙය්යුං, තෙ විය ගරුකරණීයා පච්චයිකා සද්ධායිතබ්බකා මහාථෙරා පොරාණාති වෙදිතබ්බා. සමන්තපාසාදිකාසුමඞ්ගලවිලාසිනීආදීසු ‘‘පොරාණා පන එවං වණ්ණයන්තී’’තිආදිනා වුත්තට්ඨානෙසුපි තාදිසාව ආචරියා පොරාණාති වුත්තා.