📜

ධම්මරුචිනිකායුප්පත්ති

තදා ච රාජා අභයගිරිවාසීසුයෙව භික්ඛූසු විසෙසතො පසන්නො හුත්වා තෙයෙව චතූහි පච්චයෙහි පවාරෙත්වා පග්ගණ්හාති, රාජමහාමත්තාදයොපි අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා බහූ ජනා තස්මිඤ්ච ආරාමෙ අඤ්ඤත්ථ ච බහූ ආවාසෙ කත්වා තෙසං දෙන්ති. එවං අභයගිරිවාසිනො භික්ඛූ බහූනං අභිඤ්ඤාතජනානං සක්කතා චෙව හොන්ති පූජිතා ච මානිතා ච. පුන ච අභයගිරිවාසිනො බහලමස්සුතිස්සත්ථෙරාදයොඉන්දියරට්ඨතො ආගතං වජ්ජිපුත්තකගණපරියාපන්නස්ස ධම්මරුචිනිකායස්ස ධම්මවිනයභූතං සක්කතභාසාරොපිතං ¶ අභිනවම්පි පිටකං සම්පටිච්ඡන්ති [මහාවංසෙ 33, 99 ගාථාසු. නිකායසඞ්ගහෙ], තෙන තෙපි ධම්මරුචිනිකායිකා නාම අහෙසුං. ඉදං සීහළදීපෙ සාසනපරිහානියා දුතියං කාරණං.