📜

නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස

පරමත්ථදීපනී

සඞ්ගහ මහාටීකා පාඨ

ගන්ථාරබ්භකථා

[ක]

උදයා ¶ යස්ස එකස්ස, සද්ධම්මරංසි ජාලිනො;

පබුජ්ඣිංසු ජනම්බුජා, ජාතික්ඛෙත්තෙ මහාසරෙ.

[ඛ]

වන්දාමි තං මහාසූරං, මහාමොහ තමොනුදං;

සඤ්ජාතං සො හදයෙ මය්හං, තමොඛන්ධං පනූදතං.

[ග]

පොරාණකෙහි විඤ්ඤූහි, වණ්ණිතා වණ්ණනා බහූ;

දිස්සන්ති ඉධ ලොකම්හි, අභිධම්මත්ථසඞ්ගහෙ.

[ඝ]

න තාහි තුට්ඨිං වින්දන්ති, යෙ සාරත්ථා භිමානිනො;

තෙ මං සඞ්ගම්ම යාචන්ති, පරමත්ථස්ස දීපනං.

[ඞ]

මහණ්ණවෙ රතනානි, උද්ධරිත්වා දිපවාසිනං;

යථිච්ඡකංපි දජ්ජෙය්යුං, න වත්තබ්බාව ඌනතා.

[ච]

තථෙවෙත්ථ ¶ විපුලත්ථා, අණ්ණවෙ රතනූපමා;

සතක්ඛත්තුංපි වණ්ණෙය්යුං, පරියාදින්නා න හෙස්සරෙ.

[ඡ]

තස්මා තාසු වණ්ණනාසු, සාරමාදාය වණ්ණනං;

නානාසාරත්ථ සම්පුණ්ණං, උත්තාන පදබ්යඤ්ජනං.

[ජ]

නාතිසඞ්ඛෙප විත්ථාරං, මන්දබුද්ධිප්පබොධනං;

කරිස්සං තං පරමත්ථෙසු, සුණන්තු පාටවත්ථිනොති.