📜
වාසමාලිනීක්ය
නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස
වුඩ්ඪොපි ¶ ජිනානං, බුද්ධොසි විජානං;
පුබ්බොදිති මාහං, කුබ්බොමි විමානං.
(තනුමජ්ඣාගාථා)
මහාසමතකූලං, නරාපවරපූජං;
ජහා අභයපූරං, නමා කනකරූපං.
(කුමාරලලිතාගාථා)
නරාසභසුබුද්ධං ¶ , පජාමතනුරුත්තං;
දයාකරමුදුත්තං, නමාම හ උසුක්කං.
(කුමාරලලිතාගාථා)
හිතං වහසුසීලො, පමොදති සුඛත්තෙ;
නමෙ තමපබුද්ධං, ජිනං ගතසුඛන්තං.
(කුමාරලලිතාගාථා)
බන්ධු ච සන්තකිලෙසො, යො පිතවණ්ණපභාසො;
ගොතමගොත්තසුඤ්ඤතො, තස්ස නමො නරසීහො.
(චිත්රපදාගාථා)
බුද්ධං ¶ සුද්ධං ලොකෙසීතං, උක්කං යුත්තං යොගෙ හං;
වන්තාතීතං ඔඝෙ සීදං, වන්දාපීහං සොකෙහීහං.
(විජ්ජුම්මාලාගාථා)
භොගවතී යොපඛමී, සීතදයා ලොකසඛා;
ධාතුතයෙ කිත්ති ස වෙ, දාතු ජයෙ-තස්ස ච මෙ;
(මාණවකගාථා)
මානිතො ලුඛො රුතොථ, සන්නිභො සුභො සුඛො ච;
ජානිතො ධරො නමො ච, තස්ස යො ථුතො ගුණොව.
(සමානිකාගාථා)
ජයං ¶ ධජං පජාපුගෙ, ඨිතං ලිලං මහාසුඛෙ;
සුභං ඵුටං පභං නමෙ, හිතං සුඛං දදාතු මෙ.
(පමාණිකාගාථා)
පුණ්ණපුඤ්ඤජනිතසුභං, ජාතිඤාතිථුතියගුණං;
භෙදවෙරවිමලජිනං, ඤාණපාදචරණ-මහං.
(හලමුඛීගාථා)
සති මති සුචි යො-භාසො, ථුති මුනි සුඛිතො කායො;
මනුජපුමසුතො නාථො, ජයවර මු-සභො දාතො.
(භුජගසුසුගාථා)
යො ¶ බුද්ධො පවරො ලිලො පුගෙ,
ලොකුත්තො අභයො ඨිතො සුඛෙ;
උත්තිණ්ණං නිසභං හිතං වහෙ,
මොනින්දං විමලං ජිනං නමෙ.
(සුද්ධවිරාජිතගාථා)
දෙවින්දං වරගණථෙරින්දං,
නිට්ඨානං භවජනනිබ්බානං;
නිද්දොසං රණරජනිප්ඵොටං,
වන්දෙ-හං සුභමුඛසොණ්ණෙමං.
(පණවගාථා)
ගොතමගොත්තෙ ¶ කෙතුව ඤාතං,
ලොකජඛෙත්තෙ මෙරුව ජාතං;
ථන්දිලජෙට්ඨෙ භෙදිතමාරං,
පණ්ඩිතමජ්ඣෙ මෙධිව භාණං;
මන්තිය වන්දෙ සෙවිතනාථං.
(රුම්මවතීගාථා)
බුද්ධො සුක්කො අමිතගුණීසො,
යුත්තො මුත්තො සසිව තිමීතො;
ඛෙ යො තෙජො තපසිව අක්කො,
ඵෙලො ථෙතො තව නමකාරො.
(මත්තාගාථා)
යො ¶ ජිතමාරෙ වෙ අජි සබ්බං,
ථො මිතසාරෙ හෙ-ධිතපත්තං;
සංසිතපුණ්ණො සො නමි තස්ස,
පණ්ඩිතඵුල්ලො සො මතිකස්ස.
(චම්පකමාලාගාථා)
කනකරූප ¶ මූපමෙය්යකං,
පවරසූර පූජසෙවතං;
කමලභූම ධූරදෙසකං,
නරමරූප රූ නමෙ ත-හං.
(මනොරමාගාථා)
දෙවෙ ගතෙ ද්වෙවාරා ගමාසි,
සෙලෙ චලෙ යෙ ඤාතා පචායි;
උද්ධං තලෙ තෙවාසං අකාසි,
බුද්ධං මතෙ එසාහං නමාමි.
(උබ්භාසකන්තගාථා)
උක්කෙ සුනුතං පුථුකඤ්ච ථෙරං,
වුත්තෙ සුඛුමං උජුකං තථෙතං;
දිබ්බෙ පටිමං කිරියං වදෙතං,
ඉද්ධෙ මහිතං කථිතං නමෙහං.
(උපට්ඨිතගාථා)
20. දිබ්බස්ස ¶ පූරෙ පවරෙහි ගුත්තො,
සිද්ධත්ථ භූතෙ නගරෙහි වුට්ඨො;
සඞ්කස්ස පූරෙ ම-ගණෙහි බුද්ධො,
අඤ්ඤත්ථ පූජෙ පනමෙ නි කුබ්බො.
(ඉන්දවජිරාගාථා)
සුභං ථුතං යො රජතං බලත්ථං,
යුගං හුතං සො කනකං කමත්ථං;
චිතං ඨිතං ලොහිතකං මනාපං,
ලිලං ඉතං සොරචි තං නමාහං.
(උපෙන්දවජිරාගාථා)
පිනිතං ¶ විණං සඛිලං යජි තං,
සුසුඛං ධුජං බිලුවං නියුතං;
ඨපියං සිමං ථුනුතං පුථුලං,
නමි හං ඛිණං සුඛුමං මුදුකං.
(සුමුඛීගාථා)
සොගති ¶ බොධයිං ගාහිය පත්තං,
ඔතරි සොනමි ජානිත අත්ථං;
භූපති පූජයි සාකිය වංසං,
සූජධි ඌපධි භාසිත ධම්මං.
(දොධකගාථා)
චත්තාරො-මෙ යාචිතෙ සො පවුත්ථෙ,
ලද්ධා භොගෙ කාමිතෙ ඔඝමුත්තෙ;
කත්තා තොසෙ-තං නමෙ චොලයුත්තෙ,
තත්ථා-ලොකෙ තංපතෙ ඛො පදුක්කෙ.
(සාලිනීගාථා)
සත්තා-ලොකො ¶ සරිතො යො ධජුක්කං,
තත්ථා-ගොපො රචියො-නොජ-මුද්ධං;
භද්දා-සොකො-පචිතො-භො පබුද්ධං,
සද්ධායොගො භජි සො-හො-නමුච්චං.
(වාතොම්පීගාථා)
ඤාතමරූනං උපරි ඨිතානං,
වාලපසූකං හුවති ජිනානං;
දෙවසුයාමො ජිනමිති ඤාතො,
තෙන සුඛා-භො විනමි ඉදා සො.
(සිරීගාථා)
පුණ්ණකෙන ¶ කුසුමෙන සෙවතං,
කුඤ්ජරෙව ථුනුතෙන ඛෙ ගතං;
සුන්දරෙන නමි තෙන මෙ ජයං,
පුඤ්ඤතෙජකරි-ධෙස වෙ දදං.
(රථොද්ධතාගාථා)
මාතු ආයු ඛිණු-කෙ ඉහ පුබ්බෙ,
තාසු සාධු විසුතෙ-දිසකුච්චෙ;
වාත තාල ඛචිතෙනි-ධ සොණ්ණෙ,
‘‘තාත තාත’’ යජි තෙ-තිස වන්දෙ.
(ස්වාගතගාථා)
උපරි ¶ කමලයොනි සොභිතං,
ජුහති ධවලජොති-දොසිතං;
සුකරි ය-මතබොධි-මොචිතං,
සුනමි චරණලොකි-ධො-රිමං.
(භද්දිකාගාථා)
වනෙ ¶ ජිනො යො විනයං සුපෙක්ඛි-මං,
මතෙ ඨිතො-භො දිජකං දුබජ්ජිතං;
අඝෙ-නිධො ඛොභි-තරං මුනෙ-ච්ඡි-දං,
නමෙ-භිතො බොධිමහං ලුඛ-ජ්ඣිතං.
(වංසට්ඨගාථා)
යො ජාති-දොමානී-මුපාසි ලම්බි තං,
කොධෙහි ලොකෙහි දුභාසි පණ්ඩිතං;
පූරෙපි මූලෙපි පහාසි දිට්ඨිකං,
සබ්බෙහි පත්තෙහි නමාමි ඉච්ඡිතං.
(ඉන්දවංසාගාථා)
වෙරඤ්ජකෙ ¶ පූරවරෙ විභූසිතෙ,
නෙලඤ්ජනෙ දූමවනෙ විකූජිතෙ;
ඛෙමඞ්කරෙ ථූලතරෙ විදූ සිතෙ,
එත-ඞ්ගමෙ පූන නමෙ විරූපි වෙ.
(ඉන්දවංසාගාථා)
අධුනාපි ස සාරිසුතො නිමලං,
තමුපාසි මතාපි කුතො චි නයං;
කරුණායි ධ යාචි බුධො විනයං,
ගරුකාපි නමාමි සු-යො ජිත-හං.
(තොටකගාථා)
ජනවරො ¶ මුනි සො සරිතො වනෙ,
වසභතො උදිතො-පරි ගොතමෙ;
ගමනසො ගුණිකො ගමි-තො නමෙ,
නගර-දො ජුති-මො ඝතිතො-සථෙ.
(දුතවිලම්බිතගාථා)
භගවති ¶ කුටිගාරෙ යො නිසින්නෙ,
ධනවති සුවිසාලෙ-කො ඉසින්දෙ;
ය-මලභි මුනි ලාභෙ මොලිඡින්නෙ,
ස පනමි ජුති-මාසෙ-තො කිලින්නෙ.
(පුටගාථා)
පඨපිත-මිච්චස්ස සිදතු සබ්බං,
පඨමි-ධ සික්ඛස්ස හිතසුඛත්ථං;
පවදිය ගිද්ධස්ස ඛිණලුඛත්ථං,
පනමි ච කිච්චස්ස සිඛමුකප්පං.
(කුසුමවිචිත්තාගාථා)
නිලොභාසි ¶ ධූමෙහි යු-ච්චො විලාසෙ,
ඨිතො චා-භි භූ තෙහි රුක්ඛො-දිගාහෙ;
යි-තො තානි පූරෙපි ලුද්ධො ද්විවාරෙ,
ජිනො-කාසි පූජෙමි බුද්ධො හිතා-සෙ.
(භුජඞ්ගප්පයාතගාථා)
ජනරමෙ ¶ දසසරෙ විසාලකෙ,
මුනිවරෙ කුටිඝරෙ-රියාපථෙ;
ධුතතරෙ-සුභකථෙ චජි ස වෙ,
තතියකෙ-ත-මිධ වෙ ඨපි නමෙ.
(පියංවදාගාථා)
වෙසාලිකෙ තු වසි කාතු චාතුකං,
තෙ ඤාහි තෙසු ලභි-ධා-මුකා-මුකං;
නෙගාමිකෙසු භජි ඵාසු සා-යුකං,
එතා-ධිකෙසු නමි-කාසු-දා-තුලං.
(ලලිතාගාථා)
වදි ¶ සුප්පියො දුවචනං තමතො,
සහි මුත්තිකො ගුණකථං තථතො;
ගමි මාණවො දුරපථං චරතො,
නමි සාධවො බුධවරං පරසො.
(පමිතක්ඛරාගාථා)
යු-පගමි විමලො සඛිලො තදා,
යුවවති-පිවනො රමි යො බ්රහ්මා;
එකසයි ¶ ඨිතතො කථි ඛො ගුණෙ,
එස නමි ජින-මො පධි-දො-ජුකෙ.
(උජ්ජලාගාථා)
ජානං සබ්බෙසං දෙසි යො ඛො-ධිමුත්තං,
ආනන්දත්ථෙරං වෙදිතො චොළිසුත්තං;
කායස්සම්මුඛෙ කාතුනො-ලොකියං-සෙ,
ඨාන-ස්ස-ප්පුගෙ කාරුණො හොති වන්දෙ.
(වෙස්සදෙවී ගාථා)
සුකථිය ¶ මජ්ඣිමසීල-මපරං,
යු-පචිත-මෙත්ථි-ධ චීර-මනයං;
බුධයි ච භජ්ජිත-මීණවතරං,
සුනමි පවජ්ජිත-මීහ-මමලං.
(තාමරසගාථා)
මහකඤ්හි සීලම්පි අභාසි කන්තෙ,
බ්රහ්මථන්දිලී මම්හි මනාපි රම්මෙ;
චලකම්පි ගීරම්පි කදාචි අම්බෙ,
වරපණ්ඩි ඛීණම්පි නමාමි තං වෙ.
(කමලාගාථා)
මොහන්තෙ ¶ ජිනි පඨමෙ ජයෙ ජිතායං,
සොරම්මෙ ඉසිපතනෙ වනෙ නිවාසං.
ඛොභන්තෙ කිරි සකලෙ වදෙ විලාසං,
ඝොරංවෙ විනිදමනෙ නමෙ ජිනා-හං.
(පහාසිනීගාථා)
දිවාරකං බජනගරං ඵිතං වසෙ,
නිසාය තං ජනගණනං ඨිතං මතෙ;
විජානකං තමජටකං සිතං වනෙ,
හිතාවහං නරපවරං ඉමං නමෙ.
(රුචිරගාථා)
රචිත-මවිරලං ¶ මනුස්ස මථා පණං,
පසිය තතියකං චතුත්ථ මකා සයං;
කරිත-මධිකතං අඛුබ්භමලා සභං,
ජහිතගතිපරං පනුජ්ජ නමාම-හං.
(පරාජිතාගාථා)
නගර-මජය-මෙස නිවසි ථ පරෙ,
මහති ස මණිකෙ සකුණකුජවනෙ;
යපති වසති වෙ හිතසිවවහනෙ,
සුරත මුභයමෙ-සිත මිම පනමෙ.
(පහරණකලිකාගාථා)
ඡට්ඨං ¶ වසෙ අථු-ද තත්ථ වනෙ මුනෙ සං,
සබ්බං ධරෙ මකුලපබ්බතකෙ උපෙදං;
චත්තං මලෙ මනුජ මත්ථවසෙ සුදෙසං,
භත්තං නමෙ ලහුක මප්ප මරෙ ධුනෙ තං.
(වසන්තතිලකගාථා)
නුන ¶ උපවසති ඉධ ථ පුන පරිමෙ,
සුඛගුණමහති තිදසපුර අජිතෙ;
යුගනුත මවදි විතථ මුඝතරි වෙ,
හුතථුන මනමි සිමද තුල මරියෙ.
(සසිකලාගාථා)
ජිනපති සුසුමාරං භෙසකල්ලාවනෙ-සං,
නිවසති පුථුඤාණං ඛ්වෙ-ස නන්දාලයෙ-තං;
විමල-මි ධු-ජුකායං භෙදසන්තාප-සෙසං,
විජහ-පි සුඛුමාලං එසමන්තා නමෙ-හං.
(මාලිනීගාථා)
මහති ¶ සුකන්තියෙ අථ ච තත්ථ සීතලෙ,
වසති කුසම්බියෙ නවමවස්ස-පී-තරෙ;
අවහි සුඛ-න්තිමෙ පජහ-මත්ථ-මී-ධ වෙ,
පනමි නුදං හිනෙ සකලසත්ථවසයෙ.
(පභද්දකගාථා)
යුධවති පාලිලෙය්යක වනෙ පහාය නාගෙ,
උපඨහි නාගි-ධෙ-ස දසමෙ ජහාය බාලෙ;
සුඛවසි කායිකෙ ච මනකෙ තදාස සාතෙ,
යුත-මධි වාහිතෙ ච පනමෙ පයාත මාරෙ.
(වාණිනීගාථා)
ඉතො ¶ පත්තෙ නාළෙ වසති දිජගාමෙපි දසමෙ,
හිතොපත්ථෙනා-යෙක අධිකි-ධ වාදෙහි වදකෙ;
විලොමත්ථෙහා-නෙක-සහි ඨිත-මාඝෙපි සමයෙ,
වියොගත්ථෙ-තා-නෙජ-මපි පිහවාසෙහි පනමෙ.
(සිඛරණීගාථා)
ද්විඅධිකි-තරෙ ¶ වෙරඤ්ජායං තතො දසමං පරෙ,
නිවසි නිලකෙ ඛෙදඞ්ඝාතං කරො පරමං වනෙ;
කිලමි ඉධ වෙ වෙහඞ්ගානං මනොරමකං වසෙ,
විරජි-සිගණෙ මෙධඞ්කාරං අසොකදදං නමෙ.
(හිරිණීගාථා)
යො සම්පුණ්ණෙ උපරි තිරසෙ චාලියෙ පබ්බතෙපි,
සොභං ඵුල්ලෙ සුවසි ඉතරෙ කාමිතෙ අප්පමෙහි;
සාවත්ථික්කෙනු-ද චතුදසෙ කාරිතෙ ආලයෙපි,
කාමො-ච්ඡිද්දෙ තු භය මුනමෙ ඤාතිමෙ ද්වාරකෙහි.
(මන්දක්කන්තාගාථා)
සක්කො ¶ කප්පිලෙ කරිය මදකෙ නිග්ගහො යොති පඤ්චෙ,
දක්ඛො කප්පියෙ වසිධ යමකෙ ඉද්ධකො භොහි අඤ්ඤෙ;
යක්ඛො දබ්බිකෙ දමිය නගරෙ සොළසෙ-තොපි වඞ්කෙ,
අග්ගො-ඝත්තිතෙ පචිය පනමෙ බොධකෙ මොනිපඤ්ඤෙ.
(කුසුමිතලතාවෙල්ලිතගාථා)
දුලද්ධෙ ¶ පූරෙ යොපරි ච දසතො රාජගෙහං භජන්තො,
තු සත්තෙ කූලෙ ඛො කරි ධ යපතො වාසමෙජං ජහන්තො;
දුමට්ඨෙ පූනෙසො රමිත-චලතො ට්ඨාරසෙතං දදං සො,
ගුණස්සෙ වූපෙතො නමිධ කරභො කායඛෙදං සහන්තො.
(මෙඝවිප්ඵුජ්ජිතගාථා)
චාලීයෙ ¶ පරිමෙ තථෙව අචලෙ-කූනෙපි වීසෙ ලිලං,
භාගී චෙ ස හිතෙ පගෙව පවසෙ සූරෙහි නිසෙවිතං;
කාරිතෙ රමිකෙ පරෙ ච නගරෙ පූරෙපි වීසෙ ඉමං,
හාරිතෙ වසිමෙ ජහෙන පනමෙ මූලෙපි ඛීණෙ ජිතං.
(සද්දූලවික්කීලිතගාථා)
පඤ්චපඤ්ච-මාකරෙ තතොපි පිණ්ඩකෙන ජෙතකානනෙ ච,
අඤ්ඤමඤ්ඤ-මාදරෙන යො නිසින්නකෙන තෙ ච මාපයෙව;
පුබ්බපුබ්බආරාමෙ පයොජි-පාසිකාය වාරමාවසෙධ,
සුද්ධසුද්ධ-මාමලෙන පොරියාතිමාය මානසා නමෙස.
(වුත්තගාථා)
පුඤ්ඤෙනා’නෙන ¶ සංසාරමුපධි සුචි සප්පූරිසෙ වො පසෙවෙ,
තෙහා දින්නං සුගාහො සුචිපරිසඋපෙතො අරොගො භවෙය්යං;
දීඝායූකො මහාපඤ්ඤ යසධනසුලාභො ච කල්යාණමිත්තො,
ලොකාදිබ්බො ච මග්ගො සමමතිපරිවාරොව නිබ්බානපත්තො.
(සද්ධරාගාථා)
ක.
නස්සති ¶ සාසනෙ ඡනවුතාධිකෙ ච තිවිසෙ සතෙ කලියුගෙ,
ද්වෙසතචුද්දසාධිකසහස්සකෙ සකලරට්ඨකං ඛුභි ගතෙ;
භාතිකයුද්ධකෙන නගරං තදා භවති ඡාරිකා යතිගණො,
දුක්ඛගතො මහාපහරණෙහි ජිවිතඛයම්පි එති පිටකෙ.
(භද්දකගාථා)
ඛ.
උදිසක ¶ චෙත්යකෙපි විකිරිය නාසති ධ සො ථිරො සගණතො,
විජහිය පුරතො ත්තරවනෙක කුම්භකරගාමකං නිවසයෙ;
සතගණකෙහි තත්ථ ජනකොපි ‘‘භොත ඉධ වාස සබ්බයතිනං,
උපට්ඨහමී’’ති තම්හි කතිපාහනං වසති ඛො විමංසිය සුඛං.
(ලලිතගාථා)
ග.
තත්ථ අරඤ්ඤෙ රමිතො සුචරි සද්ධම්ම-තිමානි සුයතීහි තිපීකො,
ධූරසුයුත්තො පරිගාහිය සුජාතො සුපට්ඨාති කුනදිත-මුයානං;
සො සතමච්චෙහි කතං නගරි දං තස්ස ච පාචින රහ ධිකකොසෙ,
පච්චයනායාසු ද ඡායබහුකො සුද්ධයතිපි ඉධ වසනකාලෙ.
(තනුගාථා)
ඝ.
ඵග්ගුණමාසෙ ඡදිනෙ රචිය නිට්ඨංව ගතො පරමරි ඉමිනා-යං,
සිජ්ඣතු පෙමං වත රක්ඛතු සුදෙවො උද වඩ්ඪතු ජිනවචනෙ තං;
වාසමාලිනී නිට්ඨිතා.