📜
තිවඤ්ඤාසතිම පච්ඡෙද
ලංකාවිලොපොනාම
මහින්දො තං කණිට්ඨො සො, රාජපුත්තො තදච්චයෙ;
උස්සාපිය සෙතච්ඡත්ත-මනුරාධපුරෙ වරෙ.
සෙන සෙනානීනා’නීත දෙසන්තරජනා කුලෙ;
තත්ථ වාසමකප්පෙසි, කිච්ඡෙන දසවච්ඡරෙ.
අපෙතනීති මග්ගස්ස, මුදුභූතස්ස සබ්බසො;
උප්පාදභාගං නාදංසු, තස්ස ජානපදා තදා.
අච්චන්තං ඛීණචිත්තො සො, වස්සම්හි දසමෙ විභූ;
වුත්තිදානෙන නාසක්ඛි, සඞ්ගහෙතුං සකං බලං.
අලද්ධ වුත්තිනො සබ්බෙ, කෙරළා සහිතා තතො;
න වුත්තිදානං නො යාව, හොති මාතාව භුඤ්ජතු.
ඉති රාජඝරද්වාරෙ, සාහසෙකරසා භුසං;
චාපහතා නිසීදිංසු, සන්නද්ධඡුරිකායුධා.
හත්ථසාරං සමාදාය, තෙ විවඤ්චිය භූපති;
උම්මග්ගතො විනිග්ගම්ම, තුරිතො රොහණං අගා.
සීදුපබ්බතගාමම්හි ¶ , ඛන්ධවාරං නිබන්ධිය;
භාතු ජායම්ම හෙසිත්තෙ, ඨපෙත්වා සො තහිං වසී.
න චිරස්සෙව තස්සාය, මතා යසමහීපති;
මහෙසිත්තෙ නිවෙසෙසි, සකභාතුස්ස ධීතරං.
දෙවියා තාය සඤ්ජාතෙ, සුතෙ කස්සපනාමකෙ;
අජ්ඣාවුත්තං විහායා’ථ, ඛන්ධාවාරං මහීමති.
කාරයිත්වාන නගරං, කප්පගල්ලකගාමකෙ;
අධිපච්චං පවත්තෙන්තො, රොහණෙ සුචිරං වසී.
තතො සෙසෙසු ඨානෙසු, කෙරළා සීහළා තදා;
කණ්ණාටා ච යථාකාම-මාධිපච්චං පවත්තයුං.
අථස්ස වාණිජො එකො, පරතීරං ඉධාගතො;
ගන්ත්වා පවත්තිං ලංකාය, චොළරඤ්ඤො නිවෙදයි.
සොතං සුණිත්වා පෙසෙසි, ලංකාගහණමානසො;
බලං මහන්තං බලවා, තං ඛිප්පං ලංකමොතරි.
පට්ඨායො තිණ්ණඨානම්හා, විහෙඨෙන්තං බහූ ජනෙ;
අනුක්කමෙන තං චොළ-බලං රොහණමජ්ඣගා.
ඡත්තිංසෙ රාජිනො වස්සෙ, මහෙසිං රතනානි ච;
මකුටඤ්ච කමායාතං, සබ්බමාභරණං තථා.
අමූලිකඤ්චවජිර-වලයං දෙවදත්තියං;
අච්ඡෙජ්ජච්ඡුරිකං ඡින්න-පට්ටිකා ධාතුකඤ්ච තෙ.
පවිට්ඨං වනදුග්ගම්හි, භයාතඤ්ච මහීපතිං;
ජීවග්ගාහමගණ්හිංසු, සන්ධිලෙසම්පදස්සිය.
මහීපාලං ධනං තඤ්ච, සබ්බං හත්ථගතං තතො;
පෙසයිංසු ලහුං චොළ-මහීපාලස්ස සන්තිකං.
නිකායත්තිතයෙ ධාතු-ගබ්භෙ ලංකාතලෙ ඛිලෙ;
මහාරහෙ සුවණ්ණාදි-පටිබිම්බෙ ච’නප්පකෙ.
භින්දිත්වා සහසා සබ්බෙ, විහාරෙ ච තහිං තහිං;
යථො ජොහාරිනො යක්ඛා, ලඞ්කායං සාරමග්ගහුං.
තෙ චොළා රාජරට්ඨං තං, පුලත්ථිපුරනිස්සිතා;
රක්ඛපාසාණකණ්ඩව්හ, ඨානාවධිමභුඤ්ජිසුං.
තං ¶ කුමාරකමාදාය, කස්සපං රට්ඨවාසිනො;
වඩ්ඪෙන්ති චොළභයතො, ගොපයන්තා සුසාදරා.
චොළරාජා කුමාරං තං, සුත්වා ද්වාදසවස්සිකං;
ගහණත්ථාය පෙසෙසි, මහාමච්චෙ මහාබලෙ.
ඌනං පඤ්චසහස්සෙන, යොධලක්ඛං සමාදිය;
සබ්බං තෙ රොහණං දෙසං, සඞ්ඛොභෙසු මිතො තතො.
කිත්තිනාමො’ථ සචිවො, මක්ඛකුද්රූසවාසිකො;
මුද්ධනාමො තථාමච්චො, මාරගල්ලකවාසිකො.
උභොපි තෙ මහාවීරා, යුද්ධොපායවිචක්ඛණා;
චොළසෙනං විනාසෙතු-මච්චන්තකතනිච්ඡයා.
පලුට්ඨගිරිනාමම්හි, ඨානෙ දුග්ගෙ නිවෙසිය;
කත්වා ඡමාසං සඞ්ගාමං, හනිංසු දමිළෙ බහූං.
හතාවසිට්ඨා චොළාතා, රණෙ තස්මිං භයද්දිතා;
පලායිත්වා යථාපුබ්බං, පුලත්තිපුරමාවසුං.
කුමාරො ජයිතො දිස්වා, උභො තෙ සචිවෙ තදා;
හට්ඨතුට්ඨො ‘‘වරං තාතා, ගණ්හථා’’ති ස චබ්රවී.
බුද්ධො පවෙණිගාමං සො, වරං යාචිත්ථ කිත්තිකො;
සඞ්ඝිකං ගහිතං භාගං, විස්සජ්ජෙතුං වරං වරි.
රාජපුත්තවරාලද්ධ-වරා’මච්චවරා තදා;
නිද්දරා සාදරා වීරා, පාදෙ වන්දිංසු තස්ස තෙ.
රාජා ද්වාදසවස්සානි, වසිත්වා චොළමණ්ඩලෙ;
අට්ඨතාලීසවස්සම්හි, මහින්දො සො දිවංගතො.
පමාද දොසානගතෙන එවං,
ලද්ධා’පි භොගානනථිරා භවන්ති;
ඉච්චප්පමංදං හිතමාසසානො,
නිච්චං සුවිඤ්ඤූසුසමා චරෙය්ය.
සුජනප්පසාදසංවෙගත්ථාය කතෙ මහාවංසෙ
ලංකාවිලොපො නාම
තිපඤ්ඤාසතිමො පරිච්ඡෙදො.