📜

කවිදප්පණනීති

1.

පඛුක්කූපුරසෙට්ඨස්ස ¶ , පච්ඡිමෙ ආසි විස්සුතො;

චතුගාවුතදෙසම්හී, කනරයගාමො සුසොභනො.

2.

ද්විනො ¶ ද්විවෙක සාකම්හි, තම්හි ජාතෙන ජාතියා;

ලඞ්කාභාරතආදීසු, වුට්ඨපුබ්බ සුතෙසිනා.

3.

විසුතාරාම සීහානං, සික්ඛිතෙන තිපෙටකං;

සන්තිකෙ නවවස්සානි, සංගීතිකිච්චකාරිනා.

4.

දක්ඛිණාරාම වාසීනං, සන්තිකෙපි සුවිඤ්ඤුනං;

සික්ඛිතෙන සත්තවීස-වස්සිත්වාන යසස්සිනා.

5.

සුන්දරෙ ¶ පුරසෙට්ඨම්හි, සුන්දරෙ විසුතෙ සුභෙ;

සුන්දරෙ ජොතිපාලම්හි, වසතා ගණවාචිනා.

6.

නිස්සාය පෙටකෙ චෙව, අනෙකනීති පොත්ථකෙ;

බහුලෙ ගන්ථසෙට්ඨෙපි, කතොයං විධුමානිතො.

7.

තිට්ඨතං ¶ අයං මෙ ගන්ථො, සුසාරො යාව සාසනං;

තිට්ඨතෙව සුතෙසීනං, සුසාරං සුපකාසයං.

8.

අනෙන සුවිසිට්ඨෙන, පුඤ්ඤෙනඤ්ඤෙන කම්මුනා;

මනිසිභිගුරූහෙව, ගච්ඡෙය්යං අමතං සිවං.

‘‘අඞ්ගාරිනො ¶ දානි දුමා භදන්තෙ’’

‘‘යථාපි රම්මකො මාසො, ගිම්හානං හොති බ්රාහ්මණ;

අතෙ‘ව’ඤ්ඤෙහි මාසෙහි, දුමපුම්ඵෙහි සොභති’’.

‘‘වනප්පගුම්බෙ ¶ යථඵුස්සිතග්ගෙ,

ගිම්හාන මාසෙ පඨමස්මිං ගිම්හෙ’’ –

නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්බාසම්බුද්ධස්ස