📜
සම්භෙදකථා
සත්ථ ¶ කප්පවිචාරෙන,
කාලො ගච්ඡති ධීමතං;
බ්යසනෙන අසාධූනං,
නිද්දාය කලහෙනවා.
සොකඨානසහස්සානි,
භයඨානසතානිච;
දිවසෙදිවසෙ මුළ්හං,
ආවීසන්ති නපණ්ඩිතං.
අතිදීඝො ¶ මහාමුළ්හො,
මජ්ඣිමොච විචක්ඛණො;
වාසුදෙවං පුරක්ඛිත්වා,
සබ්බෙවාමනකා සට්ඨා.
න ලොකෙ සොභතෙ මුළ්හො,
කෙවලත්තපසංසකො;
අපි සම්පිහිතෙ කූපෙ,
කතවිජ්ජො පකාසතෙ.
මදන්තදමනං සත්ථං,
ඛලානං කුරුතෙ මදං;
චක්ඛුසඞ්ඛාරකං තෙජං,
උලුඞ්කාන මිවන්ධකං.
අත්යප්පමපි ¶ සාධූනං,
සිලාලෙඛෙව තිට්ඨතෙ;
ජලෙලෙඛෙව නීචානං,
යං කතං තංපි නස්සති.
දබ්බමප්පංපි සාධූනං,
ජලං කූපෙව නිස්සයො;
බහුත්තංපි අසාධූනං,
නච වාරිව අණ්ණවෙ.
දුට්ඨචිත්තො ¶ පනාහිස්ස,
කොධො පාසාණලික්ඛිතො;
කුජ්ඣිතබ්බෙ සුජනස්ස,
ජලෙලෙඛා චිරට්ඨිතො.
බාලස්ස ජීවිතං පාපං,
මිතරස්සි තරං භවෙ;
ජනකායස්ස රාජාව,
රාජධම්මොව රාජුනං.
සප්පාදානං බලී සීහො,
පුළාවකො තතො කිප්පීලිකා,
නරා තතො බලී රාජා,
සබ්බෙස මන්තකො බලී.
භූපොණ්ණව ¶ ග්ගි ථී සිප්පි,
අභිජ්ඣාලුචපුග්ගලො;
එතෙසංපි මහිච්ඡානං,
මහිච්ඡිතා අනිච්චතා.
නිද්දාලුකො අසන්තුට්ඨො,
අකතඤ්ඤූච භීරුකො;
සක්කුණන්තින සාචාරං,
සික්ඛිතුං තෙ කදාචිපි.
නිද්දාලු ¶ කාමරාමොච,
සුඛිතො භොගවාලසො;
නිච්ඡන්තො කම්මරාමො ච,
සත්තෙතෙ සත්ථවජ්ජිතා.
සමිද්ධො ධනධඤ්ඤෙන,
කට්ඨො දකතිණග්ගිහි;
සබ්බතො දුග්ගතෙනට්ඨො,
තස්මා නදුක්කතං කරෙ.
පුඤ්ඤපාපඵලං ¶ යො චෙ,
නසද්ධහති සච්චතො;
සො වෙ ඛිප්පංව අත්තානං,
ආදාසතලමානයෙ.
සම්පරායිකමත්ථං යො,
නසද්ධහති චෙපිසො;
ආවාසෙ සග්ග ගාමීනං,
මාක්කභෙ කිංනපස්සති.
මහන්තං වට්ටරුක්ඛාදිං,
ඛුද්දබීජං බහූඵලං;
සක්ඛිකත්වා උදික්ඛෙය්ය,
පුඤ්ඤපාපකරො නරො.
යස්ස ¶ සල්ලහුකං හොති,
ගුරුසක්කාරමානනං;
තස්ස සල්ලහුකායෙව,
විජ්ජාසම්පත්තිසම්පදා.
උපජ්ඣාචරියානඤ්ච,
මාතාපිතූනමෙවච;
සක්කච්චං යොනුපට්ඨාති,
සුතො තස්සපිතාදිසො.
දෙසෙ දෙසෙ කුලානීච,
දෙසෙදෙසෙ ච බන්ධවො;
තාදිසං සහජා යත්ථ,
දෙසං පස්සාමිනෙවතු.
පුත්තංවා ¶ භාතරං දුට්ඨං,
අනුසාසෙය්ය නොජහෙ;
කිංනු ඡෙජ්ජං කරංපාදං,
ලිත්තං අසුචිනා සියා;
බහුපුත්තෙ පිතාඑකො,
අවස්සං පොසෙති සදා;
බහුපුත්තා නසක්කොන්ති,
පොසෙතුං පිතරෙකකං.
අතිජාතමනුජාතං ¶ ,
පුත්තමිච්ඡන්ති පණ්ඩිතා;
අවජාතං නඉච්ඡන්ති,
යොහොති කුලගන්ධනො.
පඤ්චඨානානි සම්පස්සං,
පුත්තමිච්ඡන්ති පණ්ඩිතා;
ජාතොවා නො භරිස්සති,
කිච්චංවා නො කරිස්සති.
කුලවංසො ¶ චිරං තිට්ඨෙ,
දායජ්ජං පටිපච්චති;
අථවාපන පෙතානං,
දක්ඛිණංනුපදස්සති.
අන්තොජාතො ධනක්කීතො,
දාසබ්යොපගතො සයං;
දාසාකරමරානීතො,
ච්චෙවන්තෙ චතුධා සියුං.
දාසා පඤ්චෙව චොරය්ය-
සඛඤාත්යත්තසදිසා;
තථා විඤ්ඤූහි විඤ්ඤෙය්යා,
මිත්තාදාරාච බන්ධවා.
තයොව ¶ පණ්ඩිතා සත්ථෙ,
අහමෙවාතිවාදීච,
අහමපිති වාදීච,
නාහන්තිච ඉමෙතයො.
විනා සත්ථං නගච්ඡෙය්ය,
සූරො සඞ්කාමභූමියං;
පණ්ඩිතද්ධගූ වාණිජ්ජො,
විදෙසගමනො තථා.
සම්මා ¶ උපපරික්ඛිත්වා,
අක්ඛරෙසු පදෙසුච;
චොරඝාතො සියා සිස්සො,
ගුරු චොරට්ටකාරකො.
සාධුත්තං සුජනසමාගමා ඛලානං,
සාධූනං නඛලසමාගමා ඛලත්තං;
ආමොදංකුසුමභවංදධාතිභූමි,
භූගන්ධං නච කුසුමානි ධාරයන්ති.
සට්ඨෙන ¶ මිත්තං කලුසෙන ධම්මං,
පරොපතාපෙන සමිද්ධිභාවං;
සුඛෙන විජ්ජං ඵරුසෙන නාරිං,
ඉච්ඡන්ති යෙ තෙ නවපණ්ඩිතාව.