📜

නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස

නරදක්ඛදීපනී

පාලිතො යෙව සද්ධම්මො,

පාලිතෙන වරෙන ච;

පාලිතෙ සුට්ඨු යං සීලං,

පාලිතං ධම්ම-සුන්දරං.

සම්මා ආරද්ධං සබ්බ-සම්පත්තීනං,

මූලං හොතීති දට්ඨබ්බං.

වීරියාරබ්භො භික්ඛවෙ,

මහතො අත්ථාය සංවත්තතීති.

තස්මා වීරියමෙව කත්තබ්බං,

වීරියවතො හි අචින්තිතංපි හොති.

යථා හි තච්ඡකානං සුත්තං,

පමාණං හොති;

එව මෙතම්පි විඤ්ඤූනං.

සුවිජානො භවං හොති,

දුබ්බිජානො පරාභවො;

ධම්මකාමො භවං හොති,

ධම්මදෙස්සී පරාභවො.

අයං ධම්මතාති අයං සභාවො,

අයං නියාමොති වුත්තං හොති.

යෙ ධම්මා හෙතුපභවා,

තෙසං හෙතුං තථාගතො.

රතනත්තයං , සන්තතං, අහං වන්දාමි;

ආචරියං, සො අහං, නිච්චං නමාමි;

‘‘හොතු සබ්බං, මඞ්ගලං, මමං සබ්බධි’’.

නරදක්ඛදීපනී

නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස