📜
කායඛමනීය-නිද්දෙස
අභිවාදන-සීලිස්ස ¶ ,
නිච්චං වුඩ්ඪාපචායිනො;
චත්තාරො ධම්මා වඩ්ඪන්ති,
ආයු වණ්ණො සුඛං බලං.
235. පඤ්චිමෙ ¶ භික්ඛවෙ ධම්මා ආයුස්සා, කතමෙ පඤ්ච. සප්පාය-කාරී හොති. සප්පායෙච මත්තං ජානාති. පරිණත්තභොජී ච හොති. කාල-චාරී ච, බ්රහ්ම-චාරීච. ඉමෙ ඛො භික්ඛවෙ පඤ්ච ධම්මා ආයුස්සාති.
236. පඤ්චිමෙ ¶ භික්ඛවෙ ධම්මා ආයුස්සා, කතමෙ පඤ්ච. සප්පාය-කාරී හොති. සප්පායෙච මත්තං ජානාති. පරිණතභොජීචහොති. සීලවාච, කල්යාණ මිත්තොච. ඉමෙ ඛො භික්ඛවෙ පඤ්ච ධම්මා ආයුස්සාති.
පඤ්ච-සීලං ¶ සමාදාය,
සමං කත්වා දිනෙ දිනෙ;
සතිමා පඤ්ඤවා හුත්වා,
චරෙ සබ්බිරියාපථෙ.
238. පඤ්චිමෙ ¶ භික්ඛවෙ චඞ්කමෙ ආනිසංසා, කතමෙ පඤ්ච, අද්ධානක්ඛමො හොති. පධානක්ඛමො හොති. අප්පාබාධො හොති. අසිතංපීතංඛායිතංසායිතං සම්මා පරිණාමං ගච්ඡති. චඞ්කමාධිගතො සමාධි චිරට්ඨිතිකො හොති. ඉමෙඛො භික්ඛවෙ පඤ්ච චඞ්කමෙ ආනි සංසාති.
පරිස්සාවන-දානඤ්ච ¶ ,
ආවාස-දානමෙව ච;
ගිලාන-වත්ථු-දානඤ්ච,
දාතබ්බං මනුජාධිප.
කාතබ්බං ¶ ජිණ්ණකාවාසං,
පටිසඞ්ඛරණං තථා;
පඤ්ච-සීල-සමාදානං,
කත්වා තං සාධු-රක්ඛිතං;
උපොසථොපවාසො ච,
කාතබ්බොපොසථෙ ඉති.
අති-භොත්තා ¶ රොග-මූලං,
ආයුක්ඛයං කරොති වෙ;
තස්මා තං අති-භුත්තිංව,
පරිහරෙය්ය පණ්ඩිතො.
අ-ජිණ්ණෙ ¶ භොජනං විසං,
දුල්ලද්ධෙ අ-විචාරකෙ;
ජිණ්ණෙ සු-ලද්ධෙ විචාරෙ,
න වජ්ජං සබ්බ-භොජනං.
චත්තාරො ¶ පඤ්ච ආලොපෙ,
ආභුත්වා උදකං පිවෙ;
අලං ඵාසු-විහාරාය;
පහිතත්තස්ස භික්ඛුනො.
මනුජස්ස ¶ සදා සතිමතො,
මත්තං ජානතො ලද්ධ-භොජනං;
තනුකස්ස භවන්ති වෙදනා,
සනිකං ජීරති ආයු පාලයං.
ගරූනං ¶ අඩ්ඪ-සොහිච්චං,
ලහූනං නාති-කිත්තියා;
මත්තා-පමාණං නිද්දිට්ඨං,
සුඛං ජීරති තාවතා.
තොයාභාවෙ ¶ පිපාසත්තා,
ඛණා පාණෙහි මුච්චතෙ;
තස්මා සබ්බාසුවත්ථාසු,
දෙය්යං වාරිං පිපාසයෙ.
සීතොදකං ¶ පයො ඛුද්දං,
ඝතමෙකෙකසො ද්විසො;
තිස්සො සමග්ගමථ වා,
පගෙ පිතං යුවත්තදං.
අන්නං ¶ බ්රහ්මා රසෙ විණ්හු,
භුත්තෙ චෙව මහෙසරො;
එවං ඤත්වාතු යො භුඤ්ජෙ,
අන්න-දොසං න ලිම්පතෙ.
කත්තිකස්සන්තිමො ¶ භාගො,
යං චාදො මිග-මාසජො;
තාවුභො යම-දාඨාඛ්යො,
ලඝ්වාහාරොව ජීවති.
සත්ථානුකුල-චරියා ¶ ,
චිත්තඤ්ඤාවසවත්තිනා;
බුද්ධි-රක්ඛිලිතත්ථෙන,
පරිපුණ්ණං රසායනං.
අ-ජාතියා ¶ අ-ජාතානං,
ජාතානං විනිවත්තියා;
රොගානං යො විධි දිට්ඨො,
තං සුඛත්ථී සමාචරෙ.
ආරොග්යං ¶ පරමා ලාභා,
සන්තුට්ඨි පරමං ධනං;
විස්සාසා පරමා ඤාති,
නිබ්බානං පරමං සුඛං.