📜
සීල-නිද්දෙස
පමාදං ¶ භයතො දිස්වා,
අ-ප්පමාදඤ්ච ඛෙමතො;
භාවෙථ අට්ඨඞ්ගිකං මග්ගං,
එසා බුද්ධානුසාසනී.
හීනෙන ¶ බ්රහ්ම-චරියෙන,
ඛත්තියෙ උපපජ්ජති;
මජ්ඣිමෙන ච දෙවත්තං,
උත්තමෙන වි-සුජ්ඣති.
ක.
නගරෙ ¶ බන්ධුමතියා,
බන්ධුමා නාම ඛත්තියො;
දිවසෙ පුණ්ණමාය සො,
උපගච්ඡි උපොසථං.
ඛ.
අහං තෙන සමයෙන,
ගුම්භ-දාසී අහං තහිං;
දිස්වා ස-රාජකං සෙනං,
එවාහං චින්තයිං තදා.
ග.
රාජාපි ¶ රජ්ජං ඡට්ටෙත්වා,
උපගච්ඡි උපොසථං;
ස-ඵලං නූන තං කම්මං,
ජන-කායො පමොදිතො.
ඝ.
යොනිසො ¶ පච්චවෙක්ඛිත්වා,
දුග්ගච්චඤ්ච දලිද්දතං;
මානසං සම්පහංසිත්වා,
උපගච්ඡිමු පොසථං.
ඞ.
අහං ¶ උපොසථං කත්වා,
සම්මා-සම්බුද්ධසාසනෙ;
තෙන කම්මෙන සු-කතෙන,
තාවතිංසං අගච්ඡහං.
ච.
තත්ථ මෙ සු-කතං බ්යම්හං,
උබ්භ-යොජනමුග්ගතං;
කූටාගාර-වරූපෙතං,
මහාසනසු-භූසිතං.
ඡ.
අච්ඡරා ¶ සත-සහස්සා,
උපතිට්ඨන්ති මං සදා;
අඤ්ඤෙ දෙවෙ අතික්කම්ම,
අතිරොචාමි සබ්බදා.
ජ.
චතුසට්ඨි-දෙව-රාජූනං ¶ ,
මහෙසිත්තමකාරයිං;
තෙසට්ඨි-චක්කවත්තිනං,
මහෙසිත්තමකාරයිං.
ඣ.
සුවණ්ණ-වණා ¶ හුත්වාන,
භවෙසු සංසරාමහං;
සබ්බත්ථ පවරා හොමි,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ඤ.
හත්ථි-යානං අස්ස-යානං,
රථ-යානඤ්ච සිවිකං;
ලභාමි සබ්බමෙතම්පි,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ට.
සොණ්ණ-මයං ¶ රූපි-මයං,
අථොපි ඵලිකා-මයං;
ලොහිතඞ්ග-මයඤ්චෙව,
සබ්බං පටිලභාමහං.
ඨ.
කොසෙය්ය-කම්බලියානි ¶ ,
ඛොම-කප්පාසිකානි ච;
මහග්ඝානි ච වත්ථානි,
සබ්බං පටිලභාමහං.
ඩ.
අන්නං ¶ පානං ඛාදනීයං,
වත්ථං සෙනාසනානි ච;
සබ්බමෙතං පටිලභෙ,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ඪ.
වර-ගන්ධඤ්ච මාලඤ්ච,
චුණ්ණකඤ්ඡ විලෙපනං;
සබ්බමෙතං පටිලභෙ,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ණ.
කූටාගාරඤ්ච ¶ පාසාදං,
මණ්ඩපං හම්මියං ගුහං;
සබ්බමෙතං පටිලභෙ,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ත.
ජාතියා ¶ සත්ත-වස්සාහං,
පබ්බජිං අන-ගාරියං;
අඩ්ඪ-මාසෙ අ-සප්පත්තෙ,
අර හත්තං අපාපුණිං.
ථ.
කිලෙසා ¶ ඣාපිතා මය්හං,
භවා සබ්බෙ සමූහතා;
සබ්බාසව-පරික්ඛීණා,
නත්ථි දානි පුන-බ්භවො.
ද.
එක-නවුතිතො ¶ කප්පෙ,
යං කම්මමකරිං තදා;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි,
උපොසථස්සිදං ඵලං.
ධ.
ස්වාගතං ¶ වත මෙ ආසි,
මම බුද්ධස්ස සන්තිකෙ;
තිස්සො විජ්ජා අනු-පත්තා,
කතං බුද්ධස්ස සාසනං.
න.
පටිසම්භිදා චතස්සො,
විමොකාපි ච අට්ඨිමෙ;
ඡළාභිඤ්ඤා සච්ඡිකතා,
කතං බුද්ධස්ස සාසනං.
ඤාතීනඤ්ච ¶ පියො හොති,
මිත්තෙසු ච විරොචති;
කායස්ස භෙදා සු-ගතිං,
උපපජ්ජති සීලවා.
නිබ්බානං ¶ පත්ථයන්තෙන සමාදින්නං,
පඤ්ච-සීලම්පි අධි-සීලං;
දස-සීලම්පි අධි-සීලමෙව.
ක.
නගරෙ ¶ චන්දවතියා,
භටකො ආසහං තදා;
පර-කම්මායනෙ යුත්තො,
පබ්බජ්ජං න ලභාමහං.
ඛ.
මහන්ධකාර-පිහිතා ¶ ,
තිවිධග්ගීහි ඩය්හරෙ;
කෙන නුඛො උපායෙන,
වි-සංයුත්තො භවෙ අහං.
ග.
දෙය්යධම්මො ¶ ච මෙ නත්ථි,
භටකො දුක්ඛිතො අහං;
යං නූනාහං පඤ්ච-සීලං,
රක්ඛෙය්යං පරිපූරයං.
ඝ.
අනොමදස්සිස්ස මුනිනො,
නිසභො නාම සාවකො;
තමහං උපසඞ්කම්ම,
පඤ්ච-සික්ඛාපදග්ගහිං.
ඞ.
වස්ස-සත-සහස්සානි ¶ ,
ආයු විජ්ජති තාවදෙ;
තාවතා පඤ්ච-සීලානි,
පරිපුණ්ණානි ගොපයිං.
ච.
මච්චු-කාලම්හි ¶ සම්පත්තෙ,
දෙවා අස්සාසයන්ති මං;
රථො සහස්ස-යුත්තො තෙ,
මාරිසස්ස උපට්ඨිතො.
ඡ.
වත්තන්තෙ ¶ චරිමෙ චිත්තෙ,
මම සීලං අනුස්සරිං;
තෙන කම්මෙන සු-කතෙන,
තාවතිංසං අගච්ඡහං.
ජ.
තිංසඛත්තුඤ්ච දෙවින්දො,
දෙව-රජ්ජමකාරයිං;
දිබ්බ-සුඛං අනුභවිං,
අච්ඡරාහි පුරක්ඛත්තො.
ඣ.
පඤ්ච-සත්තතිඛත්ත්තු-ඤ්ච ¶ ,
චක්කවත්තී අහොසහං;
පදෙස-රජ්ජං විපුලං,
ගණනාතො අ-සඞ්ඛයං.
ඤ.
දෙව-ලොකා ¶ චවිත්වාන,
සුක්ක-මූලෙන චොදිතො;
පුරෙ වෙසාලියං ජාතො,
මහා-කුලෙ සු-අඩ්ඪකෙ.
ට.
වස්සූපනායිකෙ කාලෙ,
දිබ්බන්තෙ ජින-සාසනෙ;
මාතා ච මෙ පිතා චෙව,
පඤ්ච-සික්ඛාපදග්ගහුං.
ඨ.
සහ ¶ සුත්වානහං සීලං,
මම සීලං අනුස්සරිං;
එකාසනෙ නිසීදිත්වා,
අරහත්තමපාපුණිං.
ඩ.
ජාතියා ¶ පඤ්ච-වස්සෙන,
අරහත්තමපාපුණිං;
උපසම්පාදයි බුද්ධො,
ගුණමඤ්ඤාය චක්ඛුමා.
ඪ.
පරිපුණ්ණානි ¶ ගොපෙත්වා,
පඤ්ච-සික්ඛාපදානහං;
අ-පරිමෙය්යිතො කප්පෙ,
විනිපාතං න ගච්ඡහං.
ණ.
ස්වාහං යසමනුභවිං,
තෙසං සීලාන වාහසා;
කප්ප-කොටිපි කිත්තෙන්තො,
කිත්තයෙ එක-දෙසකං.
ත.
පඤ්ච-සීලානි ¶ ගොපෙත්වා,
තයො හෙතූ ලභාමහං;
දීඝායුකො මහා-භොගො,
තික්ඛ-පඤ්ඤො භවාමහං.
ථ.
සංකිත්තෙන්තො ¶ ච සබ්බෙසං,
අධි-මත්තඤ්ච පොරිසං;
භවාභවෙ සංසරිත්වා,
එතෙ ඨානෙ ලභමහං.
ද.
අ-පරිමෙය්ය-සීලෙසු ¶ ,
වත්තන්තා ජින-සාවකා;
භවෙසු යදි රජ්ජෙය්යුං,
විපාකො කීදිසො භවෙ.
ධ.
සු-චිණ්ණං මෙ පඤ්ච-සීලං,
භටකෙන තපස්සිනා;
තෙන සීලෙනහං අජ්ජ,
මොචයිං සබ්බ-බන්ධනා.
න.
අ-පරිමෙය්යිතො ¶ කප්පෙ,
පඤ්ච-සීලානි ගොපයිං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි,
පඤ්ච-සීලානිදං ඵලං.
ප.
පටිසම්භිදා ¶ චතස්සො,
විමොක්ඛාපි ච අට්ඨිමෙ;
ඡළාභිඤ්ඤා සච්ඡිකතා,
කතං බුද්ධස්ස සාසනං.
ක.
තං ¶ නමස්සන්ති තෙ විජ්ජා,
සබ්බෙ භූමා ච ඛත්තියා;
චත්තාරො ච මහා-රාජා,
තිදසා ච යසස්සිනො;
අථ කො නාම සො යක්ඛො,
යං ත්වං සක්ක නමස්සසි.
ඛ.
මං ¶ නමස්සන්ති තෙ-විජ්ජා,
සබ්බෙ භූමා ච ඛත්තියා;
චත්තාරො ච මහා-රාජා,
තිදසා ච යසස්සිනො.
ග.
අහඤ්ච ¶ සීල-සම්පන්නෙ,
චිරරත්ත-සමාහිතෙ;
සම්මා පබ්බජිතෙ වන්දෙ,
බ්රහ්ම-චරිය පරායනෙ.
ඝ.
යෙ ¶ ගහට්ඨා පුඤ්ඤ-කරා,
සීලවන්තො උපාසකා;
ධම්මෙන දාරං පොසෙන්ති,
තෙ නමස්සාමි මාතලි.
ඞ.
සෙට්ඨා ¶ හි කිර ලොකස්මිං,
යෙ ත්වං සක්ක නමස්සසි;
අහම්පි තෙ නමස්සාමි,
යෙ නමස්සසි වාසව.
පාලිතත්ථෙරනාගෙන ¶ ,
විසුද්ධාරාමවාසිනා;
සුතිච්ඡිතානමත්ථාය,
කතා නරදක්ඛදීපනී.
පුබ්බාචරිය-සීහානං ¶ ,
ආලම්බිත්වාන නිස්සයං;
පාලිතො නාම යො ථෙරො,
ඉමං ගන්ථ සු-ලෙඛනී;
සුන්දරමෙව පස්සිතුං,
යුඤ්ජෙය්යාථීධ සාධවෙ.
‘‘ඡප්පදිකා’’.
ඉමං ¶ ගන්ථං වාචුග්ගතො,
සචෙ භවසි මාණව;
පුණ්නමායං යථා චන්දො,
අති-සුද්ධො විරොචති;
තථෙව ත්වං පුණ්ණ-මනො,
විරොච සිරියා ධුවං.
සු-නිට්ඨිතො ¶ අයං ගන්ථො,
සක්කරාජෙ දඣම්ඵියෙ;
පොට්ඨපාදම්හි සූරම්හි,
කාලපක්ඛෙ චතුද්දසිං.
සඤ්චිතෙතං ¶ මයා පුඤ්ඤං,
තං-කම්මෙන වරෙන ච;
චිරං තිට්ඨතු සද්ධම්මො,
අ-වෙරා හොන්තු පාණිනො.
ඉමං ¶ ගන්ථං පස්සිත්වාන,
හොන්තු සබ්බෙපි ජන්තුනො;
සුඛිතා ධම්මිකා ඤාණී,
ධම්මං පාලෙතු පත්ථිවො.
නිබ්බානං ¶ පත්ථයන්තෙන,
සීලං රක්ඛන්තු සජ්ජනා;
ඤත්වා ධම්මං සුඛාවහං,
පාපුණන්තු අනාසවං.
අට්ඨ-කණ්ඩ-මණ්ඩිතාය ¶ ,
දක්ඛය අත්ථ-දීපකො;
නර-සාරො අයං ගන්ථො,
චිර-කාලං පතිට්ඨතු.
යාවතා චන්ද-සූරියා,
නාගච්ඡෙය්යුං මහී-තලෙ;
පමොදිතා ඉමං ගන්ථං,
දිස්සන්තු නය-කොවිදා.
සම්මා ¶ ඡන්දෙනිමං ගන්ථ,
වාචෙන්තා පරියාපුණා;
පසන්නෙනානායාසෙන,
පත්වා සුඛෙන කොවිදං.
චන්දාදිච්චාව ¶ ආකාසෙ,
බහුස්සුතෙහි සම්පදා;
විසෙස-පුග්ගලා හුත්වා,
පප්පොන්තු අමතං පදං.
උක්කට්ඨ-ධම්ම-දානෙන ¶ ,
පාපුණෙය්යමනුත්තරං;
ලිඞ්ග-සම්පත්ති-මෙධාවී,
තක්කී-පඤ්ඤා සු-පෙසලී.