📜
2. මරණස්සතිනිද්දෙස
මරණස්සති ¶ මිච්ඡන්තො, තාව බුද්ධවචො සුණ;
අවික්ඛිත්තෙන චිත්තෙන, සම්බුද්ධ වචනං හිදං.
අනිමිත්ත ¶ මනඤ්ඤාතං, මච්චානං ඉධ ජීවිතං;
කසිරඤ්ච පරිත්තඤ්ච, තඤ්ච දුක්ඛෙන සංයුතං.
න හි සො පක්කමො අත්ථි, යෙන ජාතා නමිය්යරෙ;
ජරම්පි පත්වා මරණං, එවංධම්මා හි පාණිනො.
ඵලාන ¶ මිව පක්කානං, පාතො පතනතො භයං;
එවං ජාතාන මච්චානං, නිච්චං මරණ තො භයං.
යථාපි කුම්භකාරස්ස, කතා මත්තිකභාජනා;
සබ්බෙ භෙදපරියන්තා, එවං මච්චාන ජීවිතං.
දහරාච ¶ මහන්තාච, යෙබාලා යෙච පණ්ඩිතා;
සබ්බෙ මච්චුවසං යන්ති, සබ්බෙ මච්චුපරායනා.
තෙසං මච්චුපරෙතානං, ගච්ඡතං පරලොකතො;
නපිතා තායතෙ පුත්තං, ඤාතිවාපන ඤාතකෙ;
පෙක්ඛතඤ්ඤෙව ¶ ඤාතීනං, පස්ස ලාලප්පතං පුථු;
එකමෙකොව මච්චානං, ගො වජ්ඣොවිය නිය්යති.
එව මබ්භාහතො ලොකො, මච්චුනාච ජරායච;
තස්මා ධීරා නසොචන්ති, විදිත්වා ලොක පරියායං.
අඤ්ඤෙපි ¶ පස්ස ගමනෙ, යථා කම්මුපගෙ නරෙ;
මච්චුනො වසමාගම්ම, ඵන්දන්තෙවිධ පාණිනො.
යෙන යෙනහි මඤ්ඤන්ති,
තතොතස්ස හි අඤ්ඤථා;
එතාදිසො විනාභාවො,
පස්ස ලොකස්ස පරියායන්ති.
[සුල්ල සුත්තෙ වුත්තං.]
යථාපි ¶ සෙලා විපුලා,
නභං ආහච්ච පච්චතා;
සමන්තා අනුපරි යෙය්යුං,
නිප්පොථෙන්තා චතුද්දිසා.
එවං ජරාච මච්චුච,
අධිවත්තන්ති පාණිනෙ;
ඛත්තියෙබ්රාහ්මණෙ වෙස්සෙ,
සුද්දෙ චණ්ඩාල පක්කුසෙ;
නකිඤ්චි පරිවජ්ජෙති,
සබ්බමෙවා භිමද්දති.
න ¶ තත්ථ හත්ථි නං භුම්මි, න රථානං නපත්තියා;
න චාපි මන්තයුද්ධෙන, සක්කා ජෙතුං ධනෙනවා.
තස්මාහි ¶ පණ්ඩිතො පොසො,
සම්පස්සං අත්ථ මත්තනො;
බුද්ධෙ ධම්මෙ ච සඞ්ඝෙච,
ධීරො සද්දං නිවෙසයෙ.
යො ධම්මචාරී කායෙන, වාචාය උද චෙතසා;
ඉධෙවනං පසංසන්ති, පච්චසග්ගෙ පමොදතීති.
[පබ්බතූ මම සුත්තෙ වුත්තං.]
යථා ¶ වාරිවහො පූරො, වහෙ රුක්ඛෙ පකූලජෙ;
එවං ජරාමරණෙන, වුය්හන්තෙ සබ්බ පාණිනො.
දහරාපි හි මිය්යන්ති,
නරාච අථනාරියො;
තත්ථ කො විසාසෙපොසො,
දහරො ම්හීතිජීවිතෙ.
සාය ¶ මෙකෙ නිදිස්සන්ති, පාතො දිට්ඨා බහුජ්ජනා;
පාතො එකෙ නදිස්සන්ති, සායං දිට්ඨා බහුජ්ජනා.
අජ්ජෙව කිච්චං ආතප්පං, කො ජඤ්ඤා මරණං සුවෙ;
නහි නො සඞ්කරං තෙන, මහාසෙනන මච්චුනාති.
[ජාතකෙසුවුත්තං.]
නත්ථෙත්ථඤ්ඤො ¶ නුසාසන්තො, සයංවත්තාන මොවද;
ජිනෙරිතා නුසාරෙන, භික්ඛු සංසාර භීරුකො.
අහිවාපි ¶ මං ඩංසෙය්ය, අඤ්ඤෙපි විසධාරිනො;
අපියාපිච ඝාතෙය්යුං, උප්පජ්ජෙය්යුං රුජාපිමෙ.
මච්චුසෙනා වුධාසඞ්ඛ්යා, බාහිරජ්ඣත්තු පද්දවා;
තෙහායු පීළිතංඡෙජ්ජං, මරිස්ස මජ්ජවා සුවෙ.
අළක්කා ¶ හි ගවාදීහි, චොරාදීහි අරීහිපි;
අභිණ්හ සන්නිපාතෙහි, රුජා ඡනවුතීහිපි.
බහූන මුපකාරෙහි, අන්නොදකාදිකෙහිපි;
මරිස්සං පීළිතො නිච්චං, නිරුජ්ඣෙය්යායු අජ්ජවා.
බහ්වාවුධෙ ¶ විසජ්ජෙති, නිල්ලෙණං මච්චුනිද්දයො;
වසන්තං භවසඞ්ගාමෙ, නමුත්තො කොචි ආවුධා;
මහබ්බලා මහාපඤ්ඤා, මහිද්ධිකා මහද්ධනා;
නමුත්තා සම්මාසම්බුද්ධො, සබ්බලොකාධිපො අපි;
මයා ¶ සමා නවා වුද්ධා, තදාවුධෙහි තෙ මතා;
තථා හම්පි මරිස්සාමි, ලෙණං පුඤ්ඤංව මෙ කතං.
පථබ්යාපාදයො ධාත්ථූ,
ආහාරා භොජනාදයො;
සීතුණ්හ මුතුනාමෙතං,
දොසා පිත්තසෙම්හානිලා.
ධාත්වාහාරු ¶ තුදොසානං, සමත්තෙ වායු තිට්ඨති;
විසමෙ තඞ්ඛණඤ්ඤෙව, ඡෙජ්ජ මප්පං පරාධිනං.
ධාත්වා හාරුතු දොසානං, විසමා ස්වෙප්යකල්ලකො;
උස්සාහෙ කල්ලකාලෙව, කිංකරෙය්යඅකල්ලකො;
උප්පජ්ජෙය්යුං ¶ රුජා ස්වෙපි, අසාතො දුක්ඛමා ඛරා;
පුරෙතරංව ආරබ්භෙ, මාපච්ඡා අනුතාපනං.
සත්තානං ¶ නීචකම්මානං, සරණොපි භයඞ්කරො;
නීචානීචං නජානාමි, මරණාසන්නතම්පිච.
කම්ම පීළිත සත්තානං, තඞ්ඛණම්පි භයුබ්භවො;
මරෙය්ය මජ්ජවා ස්වෙවා, නයුත්තොව පමජ්ජිතුං.
පුඤ්ඤක්ඛීණා පජා ඛිප්පං, අහෙතුනාපි නස්සයෙ;
සුද්ධචිත්තො මරිස්සාමි, න කිලිට්ඨෙන චෙතසා.
උපච්ඡෙදාපි ¶ මෙ සන්ති, භවාභවචිතා බහූ;
ඡෙජ්ජං තෙහායු අජ්ජාපි, සාධ්වාසුමාරභෙ මතං;
කම්මා පරාධ සත්තානං, විනාසෙ පච්චුපට්ඨිතෙ;
අනයො නයරූපෙන, බුද්ධිමාකම්ය තිට්ඨති.
මරණාසන්න ¶ තඤ්ඤෙව, චින්තෙය්ය පඤ්ඤවා සතො;
එවං චින්තයන්තො සන්තො, නපාපං කත්තු මුස්සහෙ.
මරණාසන්න තඤ්ඤෙව, චින්තෙය්ය බුද්ධසාවකො;
එවං චින්තයන්තො සන්තො, කදාචිපි අනුණ්ණතො.
අද්ධාග ¶ මරණං පඤ්ඤො, පුරෙතරංව චින්තයෙ;
කරෙ කාතබ්බ කම්මඤ්ච, එවං සො නානුසොචති.
මරණාසන්න සඤ්ඤී සො, අප්පමත්තො විචක්ඛණො;
පත්තෙපි මරණෙ කාලෙ, න සම්මුළ්හො නසොකවා.
මරණා ¶ සන්නසඤ්ඤී සො, සොධෙති අත්තනො මලං;
නිම්මලෙන චුතො භික්ඛු, නත්වෙවා පාය ගාමිකො.
සති ආසන්න මරණෙ,
දූරසඤ්ඤී පමාද වා;
යො කරොති අකාතබ්බං,
තදා සො අතිසොචති.
සති ¶ ආසන්නමරණෙ, දූරසඤ්ඤී පමාදවා;
ආකිණ්ණො පාපධම්මෙහි, පජ්ඣායි දුම්මනො තදා.
සති ආසන්න මරණෙ, දුට්ඨො දොසොති ථද්ධවා;
අභිනන්දති සාදෙති, තදාසො අතිදුක්ඛිතො.
සති ¶ ආසන්නමරණෙ, තුවටං න චිකිච්ඡති;
සඤ්චිච්චාපත්ති මාපන්නො, තදා සො පරිදෙවති.
සති ආසන්න මරණෙ, ගිහීහි නවකෙහිච;
සංසට්ඨො න නුලොමෙහි, ස්වතිවස්සු මුඛො තදා.
සති ¶ ආසන්න මරණෙ, කුහකො කුලදූසකො;
මිච්ඡාජීව සමාපන්නො, දුන්නිමිත්තොව සො චුතො.
සසොකී ¶ සහනන්දීච, දුක්ඛෙ දුක්ඛො සුඛෙ සුඛො;
ගිහිකම්මෙසු උස්සුක්කො, පස්සං ගිජ්ඣකූටං චුතො.
මරිස්සන්ති අනාවජ්ජ, කිලෙසාතුර පීළිතො;
කිමිඛජ්ජවණො සාව, භන්තො කිං සුගතිං වජෙ.
මරිස්සන්ති ¶ අනාවජ්ජ, ධුරද්වයං න පූරති;
ගන්ථං විපස්සනං තන්දී, කාරුඤ්ඤොයෙව සො චුතො.
මරිස්සන්ති අනාවජ්ජ, කිලෙසානං වසානුගො;
සම්බුද්ධා-ණං වීතික්කන්තො, කාරුඤ්ඤො නත්ථි තස්සමො.
මරිස්සන්ති ¶ අනාවජ්ජං, ධනමෙසී අධම්මතො;
පුඤ්ඤෙ චින්තාපි නුප්පජ්ජි, නිරයං සො මනං ගතො.
මරෙය්යන්ති අනාවජ්ජං, ධනං චිනි අධම්මතො;
චිතං චිතං ඉහෙවෙතං, තස්මිංගිද්ධො ස පෙත්තිකො.
අත්ථා ¶ ගෙහෙ නිවත්තන්තෙ, සුසානෙ මිත්තබන්ධවා;
සුකතං දුක්කතං කම්මං, ගච්ඡන්ත මනුගච්ඡති.
මරෙය්යන්ති අනාවජ්ජං, ඉහත්ථං වා නුයුඤ්ජති;
සම්පරාය මනපෙක්ඛො, සුජුං වා පායගාමිකො.
මරෙය්යන්ති ¶ සමාවජ්ජ, ධම්මතො ධන මෙසති;
පුඤ්ඤකාරී සුලද්ධෙන, මරණෙපි ස මොදති.
පඤ්චසීල සදාරක්ඛො, යථාබලඤ්ච දායකො;
කාලෙ උපොසථාවාසො, සො නිච්චං සුගතිං වජ්ජෙ.
ධොවාපත්තිමලං ¶ ඛිප්පං, මච්චු අද්ධා ගමිස්සති;
මිච්ඡාවිතක්ක මුච්ඡිජ්ජ, කර කාතබ්බභාවනං.
අතික්කන්තා බහූ රත්යො, ඛෙපෙත්වා මම ජීවිතං;
මන්දායුනා පමාදෙන, යුත්තො විහරිතුං කථං.
හාසන්තං ¶ නන්දි මත්තානං, මච්චුසන්ධීහි තච්ඡයෙ;
කුච්ඡි මෙය්යචුතො අජ්ජ, කො හාසනන්දිතබ්බකො.
මච්චුසෙනාවුධා සඞ්ඛ්යා, මරණාභිමුඛො අහං;
අච්චායිතබ්බ කාලො යං, ඉක්ඛිතබ්බ මුදික්ඛතු.
පුරෙමරාමි ¶ දට්ඨබ්බං,
දක්ඛෙය්යං මච්චු එස්සති;
අච්චායිතබ්බ කාලො යං,
නොකාසො හාසතුට්ඨියා.
ආකිණ්ණමච්චුසෙනානං ¶ , අජ්ජ ස්වෙවා විනාසිනං;
අද්ධා පහාය ගාමීනං, කිං පමාද විහාරිනා.
ඛණමත්තොව පච්චක්ඛො, අජ්ජ ස්වෙවා අතිස්සති;
සම්පරායො අතිදීඝො, පරම්පරො අනන්තිකො.
ඛණමත්තොව ¶ පච්චක්ඛො, මච්චුනා තං ජහිස්සති;
පහාය ගමනීයෙ-ස්මිං, මහුස්සාහො නිරත්ථකො.
සම්පරායො අතිදීඝො, අපාථෙය්යෙ සුදුත්තරො;
මහුස්සාහෙන කාතබ්බො, තදත්ථො දීඝදස්සිනා.
සද්ධා ¶ බන්ධතු පාථෙය්යං, තදෙසනං ඉහෙව හි;
භවන්තරෙ නලබ්භෙය්ය, අපාථෙය්ය තිදුක්ඛිතො.
සංසාර තරණත්ථාය, මහොලුම්පානි බන්ධථ;
භාවනා දාන සීලෙහි, තිවිත්තිණ්ණො භවණ්ණවො.
භුඤ්ජං ¶ භුඤ්ජං ජනං කාමෙ,
කාලාකාලා-බුධොන්තකො;
කන්තෙකන්තෙති මංසාසො,
පිවංපිවංව කං මිගං.
කාමෙ කාමෙසනායෙය්ය,
කාලොකාලො මතෙට්ඨියා;
පූරෙ පූරෙතබ්බං ධම්මං,
අද්ධා අද්ධාන සංසරං.
මරෙය්යන්ති ¶ අනුබ්බිග්ගො, පාපකං කත්තුමුස්සහෙ;
කරෙය්ය හාසනන්දිඤ්ච, චාපල්ලඤ්ච පමාද වා.
මරෙය්යමිති ¶ සංවිග්ගො, ලෙණමෙව ගවෙසති;
න හාසි නෙවනන්දීච, න චාපල්ලො කදාචිපි.
අච්චුට්ඨිත රුජග්ගීහි, අච්චායාසෙ භයානකෙ;
නොසධෙ මරණාසන්නෙ, කතපුඤ්ඤංව සාත-දං.
ඤාතිසඞ්ඝා ¶ වියොජෙන්තා, මරණන්ත භුසාතුරා;
සබ්බං පහාය ගන්තාපි, නන්දිතබ්බානි පුඤ්ඤිනො.
පස්සන්තා සුනිමිත්තානි, පාකටානි සකම්මුනා;
සුඛන්ති මරණෙ කාලෙ, නුමොදන්තා කතානිච.
සාත-දාතානි ¶ පුඤ්ඤානි, එවං මහබ්භයෙ අපි;
සුගතිං ලහුනෙතානි, කාතබ්බානි පුරෙතරං.
දෙවදූතෙ ¶ පකාසෙත්වා, යමපුට්ඨො සයංකතං;
පුඤ්ඤං සරති චෙ සත්තො, තදෙව සුගතිං වජෙ.
පාප ¶ කඩ්ඪම්පි නිරයෙ, මනං දුක්ඛගතං පජං;
දුක්ඛා මොචෙති යංපුඤ්ඤං, සදා කාතබ්බමෙව තං.
පහායකංව පුඤ්ඤඤ්හි, පහාතබ්බංව පාපකං;
තං පදීපන්ධකාරංව, ද්වයං ඔත්වා ඛුකං විය.
ඤාතිසඞ්ඝා ¶ වියොජෙන්තා, මරණන්ත භුසාතුරා;
සබ්බං පහාය ගන්තාරො, භයානකානි පාපිනො.
පස්සන්තා දුන්නිමිත්තානි, පාකටානි සකම්මුනා;
මරණෙ අතිදුක්ඛන්ති, නුතාපෙන්තා කතානිච.
පටිපීළානි ¶ පාපානි, එවං මහබ්භයෙ සති;
දුග්ගතිං ලහුනෙතානි, යුත්තොව පරිවජ්ජිතුං.
දෙවදූතෙ ¶ පකාසෙත්වා, යමරාජෙන පුච්ඡිතො;
පමාදස්සන්ති චික්ඛන්තො, මහග්ගිම්හි තුරං පති.
පුඤ්ඤං අකරිවා මාවා, යමරාජින්ද පුච්ඡිතො;
පමාදස්සන්ති චික්ඛන්තො, මහාදුක්ඛං තුරං ගමි.
පාපං ¶ අකරිවා මාවා, පුච්ඡිතො යමසාමිනා;
පමාදස්සන්ති චික්ඛන්තො, තත්තං ගුළං තුරං ගිලි.
ජාතමත්තා තිජිණ්ණාච, ආතුරාච මතා වුධා;
දෙවදූතෙ ඉමෙ පඤ්ච, දිස්වා සංවිග්ගතං වජෙ.
චොදිතා ¶ දෙවදූතෙහි, යෙ පමජ්ජන්ති මානවා;
තෙ දීඝරත්තං සොචන්ති, හින කායූ පගානරා.
ධුරද්වය ¶ මනාරබ්භ, ගිහිකම්මාදිකෙ රතො;
කථං ගිජ්ඣකූටං සෙසං, පෙතාවාසං අතිස්සති.
පරියත්ති මසික්ඛන්තො,
නාරද්ධො පටිපත්තියං;
අලසො දුබ්බිතක්කො සො,
කිං තංසෙලං අතිස්සති.
මොචනත්ථාය ¶ පබ්බජ්ජ, සංකිලිට්ඨා පමාදිනො;
සුගත්යාපිච තෙ භට්ඨා, අතිදූරාව මුත්තිතො.
සීදන්තෙව ¶ ජලෙ ඛිත්තා, සිලා මහාව ඛුද්දකා;
පතන්ති ඛුද්දකෙනාපි, අපායං පාප කම්මුනා.
පතන්තා ඛුද්දකෙනෙව, බහූහි පුන පීළිතා;
මොක්ඛොකාසං නවින්දන්ති, පාපං ඛුද්දම්පි නාචරෙ.
ජෙගුච්ඡිත්ථූදරාගම්ම ¶ , පුනාපි තත්ථ නිච්චගූ;
දුක්ඛාති දුක්ඛ සංකිණ්ණො, හට්ඨුං තුට්ඨුං නසක්කුණෙ.
අතිබ්යාපිගුණො ¶ පුඤ්ඤො,
මහායසො සිරින්ධරො;
කුච්ඡියං රෙතසි වාසො,
අතීව ලජ්ජිතබ්බකො.
මච්චුදුක්ඛං ඛණංයෙව, අතිදුක්ඛං තදුත්තරි;
මාතුගාමුදරෙ සන්ධි, පතිට්ඨානං භයානකං.
මච්චුදුක්ඛං ¶ ඛණංයෙව, අතිදුක්ඛං චිරත්තනං;
ආම පක්කන්තරෙ සන්ධි, පතිට්ඨානං භයානකං.
දුග්ගත්යංඨාතු තංදුක්ඛං, සුණ උච්චකුලෙඅපි;
කුච්ඡියං අතිසම්බාධෙ, ජලාබුම්හි ජිගුච්ඡිතෙ.
මිළ්හ සෙම්හාදි සංකිණ්ණෙ, අති දුග්ගන්ධ වාසිතෙ;
ගූථකූපෙ කිමීවිය, තමෙජා මූලකම්මතො.
පරමාණුකායො ඨාති, දුක්ඛී නෙරයිකො විය;
ධුවාතුරො සුඛාමිස්සො, ආම පක්කාසයන්තරෙ;
වෙදනට්ටොව සංවඩ්ඪො, අචිත්තොවිය නිච්චලො;
දසමාසන්තරෙ කච්චෙ, බහූ මරන්ති පාණිනො.
පරිපක්කො ¶ පමුඤ්ඡො සො,
අතිසම්බාධ යොනිතො;
මලාකිණ්ණෙන ගත්තෙන,
අච්චායාසො විජායති.
එවං ¶ මච්චුඤ්ච සන්ධිඤ්ච, විජායනඤ්ච භෙරවං;
පස්සං නිබ්බින්දන්තො සන්තො, විරජ්ජෙය්ය භවන්දුකෙ.
එවං මච්චුඤ්ච සන්දිඤ්ච, අනුස්සර මභිණ්හසො;
රාජසෙට්ඨි භවාදිම්පි, නඉච්ඡෙය්ය තදන්විතං.
භවෙ ¶ දුක්ඛ මචින්තෙත්වා, භවාසාය පවත්තිතං;
පුඤ්ඤං පුනප්පුනං දෙති, සන්ධිං න නිබ්බුතිං වරං.
භවෙ දුක්ඛං විභායිත්වා, නිබ්බින්දෙන පවත්තිතං;
පුඤ්ඤං භව මතික්කම්ම, නිබ්බානං දෙති නිබ්බුතිං.
භවෙ ¶ දුක්ඛං සරිත්වාන, මච්චුසන්ධි සයාදිකං;
තිභවෙසු විරජ්ජෙය්යා, දිත්ත ගෙහෙව සාමිකො.
සන්තො පුඤ්ඤානි කරොන්තො, සන්ධිදුක්ඛ මනුස්සරං;
නිබ්බින්ද යුත්ත චිත්තෙන, වජ්ජෙය්ය භවසාත තො.
පුඤ්ඤ ¶ නිබ්බත්ත ඨානෙපි, ජෙගුච්ඡෙ සන්ධිසම්භවො;
භව සාත වසා තස්මා, ධීරො තං ලග්ගනං චජෙ.