📜

නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස.

සීමවිසොධනී

වරදං ¶ වරදං අග්ගං, දිච්චං දිච්චංව වනජං;

බොධකං බොධකං පාණං, දෙව’දෙවං නමාම’හං.

සන්තං සන්තං සදා වට්ටං, පජං’භවෙ සුතං;

නිබ්බුදං නිබ්බුදං තාරං, ධම්මවරං නමාම’හං.

සුතං සුතං භවනෙ යං, නතනං නතනා’රහං;

නරා’නරා සදා’කංසු, සඞ්ඝවරං නමාම’හං.

ඉච්චෙව’මච්චන්තනතස්සනෙය්යං, නතය්යමානො රතනත්තයං යං;

පුඤ්ඤාභිවඩ්ඪිං මහග්ඝං අලත්ථං, තස්සානුභාවෙන හතන්තරායො.

විනයෙ සති ඨිතෙ යං, සාසනං සණ්ඨිතං භවෙ;

විනයෙ සති නට්ඨෙ යං, විනට්ඨං සාසනං භවෙ.

තස්මා දිත්තං මමෙ’දානි, ජොතයිත්වාන සාසනෙ;

භින්දිත්වා ද්වෙළ්හකං වාදං, එකීභාවං කරොම’හං.

අත්තුක්කංසන-භාවඤ්ච, පරවම්භනකම්පිච;

තෙසු චිත්තං අපෙසෙත්වා, සාසනස්ස සුවුඩ්ඪියා.

යදි මෙ ඊදිසං චිත්තං, භවෙය්යුං පාපසඞ්කප්පා;

පච්චිස්සං නිරයෙ භයං, හීන’ජ්ඣාසයකාරණා.

සාසනස්ස ¶ සුලභං’ව පත්ථයන්තො සතා’චාරො;

සංසන්දිස්සමහං දානි, චිරං සද්ධම්ම’සුද්ධියා.

සුදුල්ලභං ලභිත්වාන, පබ්බජ්ජං ජිනසාසනෙ;

සම්බුද්ධස්ස වරං වාදං, කත්වා ද්වෙළ්හක’මෙකිකං.

සීමවිසොධනිං නාම, නානාගන්ථසමාහටං;

කරිස්සං මෙ නිසාමෙන්තු, සාධවො කවිපුඞ්ගවා.

පාළිං අට්ඨකථඤ්චෙව, මාතිකං පදභාජනිං;

ඔගාහෙත්වාන තං සබ්බං, පුනප්පුනං අසෙසතො.

අත්තනොමතිගන්ථෙසු, ටීකාගණ්ඨිපදෙසුච;

විනිච්ඡයවිමතීසු, මාතිකා’ට්ඨකථාසුපි.

සබ්බං අසෙසකං කත්වා, සංසන්දිත්වාන එකතො;

පවත්තා වණ්ණනා එසා, තොසයන්තී විචක්ඛණෙති.

බුද්ධුප්පාදො හි දුල්ලභො, තතො පබ්බජ්ජා ච උපසම්පදා ච, වුත්තඤ්හෙතං

බුද්ධො ච දුල්ලභො ලොකෙ, සද්ධම්මසවනම්පි ච;

සඞ්ඝො ච දුල්ලභො ලොකෙ, සප්පූරිසා’තිදුල්ලභා.

දුල්ලභඤ්ච මනුස්සත්තං, බුද්ධුප්පාදො ච දුල්ලභො;

දුල්ලභා ඛණසම්පත්ති, සද්ධම්මො පරමදුල්ලභො’ති.