📜
පකිණ්ණකකණ්ඩො
ඉදානි ¶ සප්පුරිසාති දුල්ලභාති ඉමස්ස සංවණ්ණනාක්කමො සම්පත්තො තථා හි ලොකෙ සප්පුරිසාපි අතිදුල්ලභායෙව. සප්පුරිසාති කල්යාණගුණසම්පන්නා උත්තමපුරිසා. තෙ නිස්සාය ජාතිධම්මා සත්තා ජාතියා, මරණධම්මා සත්තා මරණතො මුච්චන්ති වුත්තඤ්හෙතං භගවතා ‘‘මමඤ්හි ආනන්ද කල්යාණමිත්තං ආගම්ම ජාතියා පරිමුච්චන්ති, ජරාධම්මා සත්තා ජරාය මුච්චන්තී’’ති ආදි වචනතො පන සම්මාසම්බුද්ධොයෙව සබ්බාකාරසම්පන්නො කල්යාණමිත්තො නාම. තං අලභන්තෙන සාරිපුත්තමොග්ගලානාදයො අරියපුග්ගලා වා. තෙපි අලභන්තෙන එකන්තජහිතං සිවට්ඨිකං කල්යාණමිත්තං ලභිතබ්බං, වුත්තඤ්හෙතං පොරාණෙහි.
‘‘පියො ගරු භාවනීයො, වත්තා ච වචනක්ඛමො;
ගම්භීරඤ්ච කථං කත්තා, නොචාඨානෙ නියොජයෙ’’ති.
එවමාදිගුණසමන්නාගතො වඩ්ඪිපක්ඛෙ ඨිතපණ්ඩිතපුග්ගලො ලොකෙ දුල්ලභොව. කතමො පණ්ඩිතපුග්ගලො බුද්ධපච්චෙකබුද්ධා අසීති ච මහාසාවකා අඤ්ඤෙ ච තථාගතස්ස සාවකා සුනෙත්තමහාගොවින්දවිධුරසරභඞ්ගමහොසධසුතසොමනිමිරාජඅයොඝරකුමාරක අකත්තිපණ්ඩිතාදයො ච පණ්ඩිතාති වෙදිතබ්බා. තෙ භයෙ විය රක්ඛා, අන්ධකාරෙ විය පදීපා, ඛුප්පිපාසාදිදුක්ඛාභිභවෙ විය අන්නපානාදිපටිලාභො, අත්තනො වචනකරානං සබ්බභයඋපද්දවූපසග්ගවිද්ධංසනසමත්ථා හොන්ති තථා හි තථාගතං ආගම්ම අසඞ්ඛ්යෙය්යා අපරිමාණා දෙවමනුස්සා ආසවක්ඛයං පත්තා බ්රහ්මලොකෙ පතිට්ඨිතා, දෙවලොකෙ උප්පන්නා. සාරිපුත්තත්ථෙරෙ චිත්තං පසාදෙත්වා චතූහි ච පච්චයෙහි ථෙරං උපට්ඨහිත්වා අසීති කුසලහස්සානි සග්ගෙ නිබ්බත්තානි, තථා මහාමොග්ගලානමහාකස්සපපභුති සුනෙත්තස්ස සත්ථුනො සාවකා අප්පෙකච්චෙ බ්රහ්මලොකෙ උපපජ්ජිංසු, අප්පෙකච්චෙ පරනිම්මිතවසවත්තීනං දෙවානං සහබ්යතං…පෙ… අප්පෙකච්චෙ ගහපතිමහාසාලකුලානං සහබ්යතං උපපජ්ජිංසු, වුත්තඤ්හෙතං ‘‘නත්ථි භික්ඛවෙ පණ්ඩිතතො භයං, නත්ථි පණ්ඩිතතො උපද්දවො, නත්ථි පණ්ඩිතතො උපසග්ගො’’ති. අපිච තග්ගරමාලාදිගන්ධභණ්ඩසදිසො පණ්ඩිතො, තග්ගරමාලාදිගන්ධභණ්ඩපලිවෙඨනපත්තසදිසො තදුපසෙවී වුත්තඤ්හෙතං නාරදජාතකෙ.
‘‘තග්ගරඤ්ච ¶ පලාසෙන, යො නරො උපනය්හති;
පත්තාපි සුරභි වායන්ති, එවං ධීරූපසෙවනා’’ති.
අකිත්තිපණ්ඩිතො සක්කෙන දෙවානමින්දෙන වරෙ දිය්යමානෙ එවමාහ
‘‘ධීරං පස්සෙ සුණෙ ධීරං, ධීරෙන සහ සංවසෙ;
ධීරෙනා’ලාපසල්ලාපං, තං කරෙ තඤ්ච රොචයෙ.
කිං නු තෙ අකරං ධීරො, වද කස්සප කාරණං;
කෙන කස්සප ධීරස්ස, දස්සනං අභිකඞ්ඛසි.
නයං නයති මෙධාවී, අදුරායං න යුඤ්ජති;
සනරො සෙය්යසො හොති, සම්මා වුත්තො න කුප්පති;
විනයං සො පජානාති, සාධු තෙන සමාගමො’’ති.
අපිච තෙපි සප්පුරිසෙ සඞ්ගම්ම අස්සුතපුබ්බම්පි උභයලොකහිතාවහං වාචං සුය්යතෙව, වුත්තම්පි චෙතං.
‘‘සුභාසිතං උත්තමමාහු සන්තො, ධම්මං භණෙ නාධම්මං තං දුතියං;
පියං භණෙ නාප්පියං තං තතියං, සච්චං භණෙ නාලීකං තං චතුත්ථ’’න්ති ච.
‘‘යං බුද්ධො භාසති වාචං, ඛෙමං නිබ්බානපත්තියා;
දුක්ඛස්සන්තකිරියාය, සා වෙ වාචානමුත්තමා’’ති.
සප්පුරිසූපනිස්සයසෙවනපච්චයායෙව දානාදිකුසලසමායොගෙන අපායදුක්ඛතො මුච්චන්ති වුත්තඤ්හෙතං ‘‘අපිච නෙරයිකාදිදුක්ඛපරිත්තාණතො පුඤ්ඤානි එව පාණීනං බහූපකාරානි, යතො තෙසම්පි උපකාරානුස්සරණතා කතඤ්ඤුතා සප්පුරිසෙහි පසංසනීයාදිනානප්පකාරවිසෙසාධිගමහෙතූච හොන්ති වුත්තඤ්හෙතං භගවතා, ‘‘ද්වෙ මෙ භික්ඛවෙ පුග්ගලා දුල්ලභා ලොකස්මිං, කතමෙ ද්වෙ, යො ච පුබ්බකාරී, යො ච කතඤ්ඤු කතවෙදී’’ති. අපිච විධුරමහොසධජාතකාදිකාලෙපි ඉධලොකපරලොකසම්පත්තිඅත්ථමෙව අත්තනො වචනකරෙ සම්මා යොජෙන්ති. අනාකුලකම්මන්තාධිට්ඨානෙන කාලඤ්ඤුතාය පතිරූපකාරිතාය අනලසතාය උට්ඨානවීරියසමතාය අබ්යසනියතාච කාලානතික්කමනඅප්පතිරූපකරණඅකරණසිථිලකරණාහි අකුසලාදීහි රහිතකසිගොරක්ඛවාණිජ්ජාදයො කම්මන්තා, එතෙ අත්තනො වා පුත්තදාරස්ස වා දාසකම්මකරානං වා බ්යත්තතාය එවං පයොජිතා දිට්ඨෙව ධම්මෙ ධනධඤ්ඤවිත්ති පටිලාභහෙතූ හොන්ති, වුත්තඤ්හෙතං භගවතා.
පතිරූපකාරීරි ¶ ධුරවා, උට්ඨානතා වින්දතෙ ධනන්ති ච;
න දිවා සොප්පසීලෙ, රත්තිං උට්ඨානදස්සිනා;
නිච්චප්පමත්තෙන සොණ්ඩෙන, සක්කා ආවසිතුං ඝරං.
අතීසිතං අතිඋණ්හං, අතිසාරමිදං අහු;
ඉති විස්සට්ඨකම්මන්තෙ, අත්ථා අච්චෙන්ති මාණවෙ.
යො ච සීතඤ්ච උණ්හඤ්ච; තිණානි යො න මඤ්ඤති;
සප්පුරිසකිච්චානි, සො සුඛං න විහායතී’’ති ච.
භොගෙ සංහරමානස්ස, පරස්සෙව ඉරයතො;
භොගා සන්නිචයං යන්ති, වම්මිකොවූපචීයතීති.
එවමාදිප්පභෙදා සප්පුරිසා ලොකෙ අතිදුල්ලභාව. තබ්බිගමෙන දුප්පුරිසා බාලජනා අගවෙසන්තොපි ලබ්භන්තෙව තෙ බාලා අත්තානං සෙවමානෙ පරජනෙ සංසාරදුක්ඛෙයෙව ඔසීදෙන්ති භවතො වුට්ඨානං න දෙන්ති තථා හි පූරණකස්සපාදයො ඡසත්ථාරා දෙවදත්තකොකාලික-මොදකතිස්ස ඛණ්ඩදෙවියාපුත්තසමුද්දදත්තචිඤ්චමාණවිකාදයො අතීතකාලෙ ච දීඝදුක්ඛස්ස ලාභාති ඉමෙ අඤ්ඤෙ ච එවරූපා සත්තා බාලා අග්ගිපදිත්තමිව අගාරං අත්තනා දුග්ගහිතෙන අත්තානඤ්ච අත්තනො වචනකාරකෙ ච විනාසෙන්ති තථා හි දෙවදත්තමාගම්ම රාජා අජාතසත්තු-කොකාලිකාදයො තදඤ්ඤෙපි පුග්ගලා අපායෙ නිබ්බත්තන්ති. රාජා අජාතසත්තු සාමඤ්ඤඵලසුත්තන්තසවනකාලෙ යදි පිතරං අඝාතෙය්ය, සොතාපන්නො භවෙය්ය පිතරං ඝාතිතත්තා මග්ගඵලම්පි අප්පත්වා ලොහකුම්භියං සට්ඨිවස්සසහස්සානි පච්චිත්වා මුච්චිස්සති අනාගතෙපි පච්චෙකබුද්ධො භවිස්සති. කොකාලිකොපි සාරිපුත්තමොග්ගලානත්ථෙරෙ අනපචායිත්වා මහානිරයෙ පදුමගණනාය පච්චනොකාසෙ නිරයපදෙසෙ පදුමනිරයෙ…පෙ… පදුමං ඛො පන අඤ්ඤතරො භික්ඛු නිරයං කොකාලිකො භික්ඛු උපපන්නො සාරිපුත්තමොග්ගලානෙසු චිත්තං ආඝාතෙත්වා’’ති ආහ. තත්ථ අඤ්ඤතරො භික්ඛූති නාමගොත්තෙන අපාකටං ‘‘කිං ව දීඝං නුඛො භන්තෙ පදුමෙ නිරයෙ ආයුප්පමාණ’’න්ති පඤ්හං පුච්ඡිත්වා නිසින්නං එකං භික්ඛුං එවමාහ ‘‘දීඝං ඛො භික්ඛු නිරයෙ ආයුප්පමාණං, තං න සුකරං සඞ්ඛාතුං එත්තකානි වස්සානීති වා එත්තකානි වස්සසතානීති වා එත්තකානි වස්සසහස්සානීති වා එත්තකානි වස්සසතසහස්සානී’’ති ¶ වා සක්කා පන භන්තෙ උපමං කාතුන්ති. ‘‘සක්කා භික්ඛූ’’ති භගවා අවොච. සෙය්යථාපි භික්ඛු වීසතිඛාරිකො කොසලකො තිලවාහො හොති, තතො පුරිසො වස්සසතස්ස වස්සසහස්සස්ස අච්චයෙන එකමෙකං තිලං උද්ධරෙය්ය, ඛිප්පතරං ඛො සො භික්ඛු වීසතිඛාරිකො කොසලකො තිලවාහො ඉමිනා උපක්කමෙන පරික්ඛයං පරියාදානං ගච්ඡෙය්ය, න ත්වෙව එකො අබ්බුදො නිරයො. සෙය්යථාපි භික්ඛු වීස අබ්බුදො නිරයො, එවමෙකො නිරබ්බුදො නිරයො’’ති ආදි. වීසතිඛාරිකො ති මාගධිකෙන පත්ථෙන චත්තාරො පත්ථා කොසලරට්ඨෙ එකො පත්ථො හොති. තෙන පත්ථෙන චත්තාරො පත්ථා ආළ්හකං. චත්තාරි ආළ්හකානි දොණං. චතුදොණා මානිකා. චතුමානිකා ඛාරී. තායඛාරියා වීසතිඛාරිකො තිලවාහො. තිලවාහොති තිලසකටං. අබ්බුදො නිරයොති අබ්බුදො නාම එකො පච්චෙකනිරයො නත්ථි, අවීචිම්හි එව පන අබ්බුදගණනාය පච්චනොකාසො ‘‘අබ්බුදො නිරයො’’ති වුත්තො. එස නයො නිරබ්බුදාදීසුපි. තත්ථ වස්සගණනාපි එවං වෙදිතබ්බා යථාහ ‘‘සතංසතසහස්සානි කොටි හොති එවං සතංසහස්සකොටියො පකොටි නාම. සතංසතසහස්සපකොටියො කොටිපකොටි නාම. සතං සතසහස්සකොටිපකොටියො නහුතං. සතංසතසහස්සනහුතානි නින්නහුතං. සතංසතසහස්සනින්නහුතානි එකො අබ්බුදො. තතො වීසතිගුණො නිරබ්බුදො. එස නයො සබ්බත්ථ අයඤ්ච ගණනා අපරිචිතානං දුක්කරා’’ති වුත්තං තං න සුකරං සඞ්ඛාතු’න්ති කෙචි පන තත්ථ පරිදෙවනානත්තෙනපි කම්මකරණනානත්තෙනපි ඉමානි නාමානි ලද්ධානීති වදන්ති. අපරෙපි වානකාරණෙහීති ටීකානෙත්ති. යථා ච දීඝවිදස්සආඝාතා ච බුද්ධන්තරං සට්ඨියොජනමත්තෙන අත්තභාවෙන උත්තානො පතිතො මහානිරයෙ පච්චති යථා ච, තස්ස දිට්ඨිඅභිරුචිතානි පඤ්ච කුලසතානි තස්සෙව සහබ්යතං උප්පන්නානි මහානිරයෙ පච්චන්ති. වුත්තඤ්චෙතං භගවතා ‘‘සෙය්යථාපි භික්ඛවෙ නළාගාරං වා තිණාගාරං වා අග්ගිඵුට්ඨො කූටාගාරානි දහති උල්ලිත්තාවලිත්තානි නිවාතානි ඵුසිතග්ගළානි පිහිත වාතපානානි එවමෙව ඛො භික්ඛවෙ යානිකානිචි භයානි උප්පජ්ජන්ති, සබ්බානි බාලතො උප්පජ්ජන්ති, නො පණ්ඩිතතො යෙකෙචි උපද්දවා උප්පජ්ජන්ති, නො පණ්ඩිතතො, යෙකෙචි උපසග්ගා…පෙ… නො පණ්ඩිතතො. ඉති ඛො භික්ඛවෙ සප්පටිභයො ¶ බාලො අප්පටිභයො පණ්ඩිතො සඋපද්දවො බාලො අනුපද්දවො පණ්ඩිතො, සඋපසග්ගො බාලො අනුපසග්ගො පණ්ඩිතොති. අපි ච පූතිමච්ඡසදිසො බාලො, පූතිමච්ඡබද්ධපත්ත පුතිසදිසො හොති තදුපසෙවී. ඡඩ්ඩනීයතං ජිගුච්ඡනීයතඤ්ච ආපජ්ජති විඤ්ඤූනං වුත්තම්පි චෙතං නාරදජාතකෙ.
‘‘පූතිමච්ඡං කුසග්ගෙන, යො නරො උපනය්හති;
කුසාපි පූති වායන්ති, එවං බාලූපසෙවනා’’ති.
අකත්තිපණ්ඩිතොචාපි සක්කෙන දෙවානමින්දෙන වරෙ දිය්යමානෙ එවමාහ
‘‘බාලං න පස්සෙ න සුණෙ, න ච බාලෙන සංවසෙ;
බාලෙනා’ල්ලාපසල්ලාපං, න කරෙ න ච රොචයෙ.
කිංනු තෙ අකරං බාලො, වද කස්සප කාරණං;
කෙන කස්සප බාලස්ස, දස්සනං නාභිකඞ්ඛසි.
අනයං නයති දුම්මෙධො, අධුරායං නියුඤ්ජති;
දුන්නයො සෙය්යසො හොති, සම්මා වුත්තො පකුප්පති;
විනයං සො න ජානාති, සාධු තස්ස අදස්සන’’න්ති.
එවං බාලදුජ්ජනසංසග්ගවසෙනෙව සබ්බානි භයුපද්දවානි උප්පජ්ජන්ති, නො පණ්ඩිතසෙවනවසෙනාතිසබ්බසො සප්පුරිසා අතිදුල්ලභාව.
ඉදානි.
‘‘දුල්ලභඤ්ච මනුස්සත්තං, බුද්ධුප්පාදො ච දුල්ලභො;
දුල්ලභා ඛණසම්පත්ති, සද්ධම්මො පරමදුල්ලභො’’ති.
ඉමිස්සා ගාථාය වණ්ණනාක්කමො සම්පත්තො. තත්ථ දුල්ලභඤ්ච මනුස්සත්තන්ති මනුස්සභාවොපි දුල්ලභොයෙව මනුස්සස්ස දුල්ලභභාවො කාණකච්ඡපොපමාදීහි වෙදිතබ්බො එකො කිර කස්සකො ගඞ්ගාතීරෙ තීණි සංවච්ඡරානි කසිත්වා කිඤ්චිමත්තම්පි අලභිත්වා නඞ්ගලඵාලං ද්වෙධා භින්දිත්වා ගඞ්ගායං ඛිපි තෙන ගඞ්ගානදියා වාහෙන එකො උද්ධං එකො හෙට්ඨාති එවං ද්වෙ නඞ්ගලඵාලකා ගඞ්ගායං වුය්හන්තා චිරෙන එකො උද්ධං එකො හෙට්ඨාති ද්වෙ එකතො හුත්වා පාකතිකා යුජ්ජන්ති තස්මිං ඛණෙ වස්සසතවස්සසහස්සච්චයෙන එකවාරං උම්මුජ්ජමානො කාණකච්ඡපො උම්මුජ්ජමානක්ඛණෙ තස්ස ගීවා ද්වින්නං නඞ්ගලඵාලානමන්තරෙ හොති අයං කාලො ¶ දුල්ලභොව එවමෙව මනුස්සත්තභාවොපි දුල්ලභොයෙව තථාහි මනුස්සත්තභාවං අලභිත්වාව නිරයපෙතඅසුරකායතිරච්ඡානභූමීසුයෙව සංසරිත්වා සීසම්පි උක්ඛිපිතුං අලභන්තා එකබුද්ධන්තරා ද්වෙ බුද්ධන්තරා තයො බුද්ධන්තරා චත්තාරො බුද්ධන්තරා එකාසඞ්ඛ්යෙය්යවසෙන නිරයෙ පච්චනකසත්තානං ගණනපථං වීතිවත්තා, තථා පෙතඅසුරකායතිරච්ඡානභූමීසුපි අතිඛුද්දකෙන අත්තභාවෙන තිලබීජසාසපබීජස්ස චතුපඤ්චඡසත්තඅට්ඨකලභාගමත්තෙනෙව අඞ්ගුලියා පතිට්ඨිතට්ඨානමත්තෙයෙව භූමිපදෙසෙ නිසින්නානං අතිඛුද්දකසත්තානං ගණනපථම්පි වීතිවත්තා තෙ හි ගණිතුං ඉද්ධිමන්තපුග්ගලෙ ඨපෙත්වා අඤ්ඤො කො නාම සක්ඛිස්සති තෙහි මොහන්ධභාවෙන කණ්හසුක්කපක්ඛම්පි අජානන්තා අනෙකෙසු බුද්ධසතෙසු වා බුද්ධසහස්සෙසු වා උප්පජ්ජමානෙසුපි බුද්ධොතිසද්දං අසුත්වා වීතිවත්තා, එවං මනුස්සත්තභාවොපි දුල්ලභොයෙව. මනුස්සත්තභාවෙ ලභමානෙපි බුද්ධුප්පාදකාලො අතිදුල්ලභොව. බුද්ධුප්පාදකාලෙපි සම්මාදිට්ඨි හුත්වා කුසලූපපත්තිසඞ්ඛාතා ඛණසම්පත්ති දුල්ලභාව, සද්ධම්මදෙසකස්සාපි දුල්ලභත්තා, තස්මිම්පි සති අඞ්ගවිකලභාවෙන සද්ධම්මසවනස්සාපි දුල්ලභත්තාති එවමාදිප්පභෙදා මනුස්සත්තභාවාදිකා ඛණසම්පත්තියො දුල්ලභාති වෙදිතබ්බා. දුල්ලභා ඛණසම්පත්තීති කුසලූපපත්තිසඞ්ඛාතා ඛණසම්පත්ති දුල්ලභායෙව තථා හි පච්චන්තවිසය අරූපඅසඤ්ඤසත්තතිරච්ඡානපෙතනෙරයිකකාලෙ වා මජ්ඣිමදෙසෙපි චක්ඛාදිඅඞ්ගවිකලෙවා පරිපුණ්ණඅඞ්ගභාවෙපි මිච්ඡාදිට්ඨිභූතා වා කුසලූපපත්තිසඞ්ඛාතා ඛණා න හොන්ති පච්චන්තවිසයෙ හි පවත්තා ජනා පාණාතිපාතාදිදසඅකුසලකම්මපථෙයෙව රමන්ති අභිරමන්ති, චණ්ඩසභාවා ච තෙ හොන්ති, රතනත්තයගුණම්පි න ජානන්ති. අරූපිනොපි පුග්ගලා පරතොඝොසවිරහිතත්තා සොතාපත්තිමග්ගපටිලාභොපි තෙසං නත්ථි, බුද්ධදස්සනාදීනිපි න ලභන්ති. අසඤ්ඤසත්තතිරච්ඡානපෙතනෙරයිකකාලෙසු පන පගෙව පූරිතපාරමීනං සත්තානං පවත්තනම්පි අබ්බොහාරිකං, සම්මාදිට්ඨිකුලෙ ජායමානාපි චක්ඛුවිකලෙන බුද්ධසඞ්ඝරතනානං අදස්සනං, සොතවිකලෙන ධම්මසවනතොපි හායති එළමූගාදිභාවෙන කුසලසමාදානා න හොන්ති. අඞ්ගසම්පන්නෙපි මිච්ඡාදිට්ඨිභාවෙන ද්වත්තිංසමහාපුරිසලක්ඛණඅසීතිඅනුබ්යඤ්ජනබ්යාමප්පභාපරික්ඛිත්තං සබ්බජනානං ¶ නයනරසායතනභූතං සබ්බඤ්ඤුබුද්ධම්පි දිස්වා පසාදසොම්මෙන චක්ඛුනා ඔලොකෙතබ්බම්පි න මඤ්ඤන්ති මනොපදොසවසෙනෙව යුගග්ගාහා හුත්වා යමකපාටිහාරියකාලාදීසු අනෙකෙපි මිච්ඡාදිට්ඨිනො මහානිරයෙ උප්පජ්ජන්ති. එවං කුසලූපපත්තිඛණසම්පත්තිපි දුල්ලභායෙව.
‘‘දුල්ලභඤ්ච මනුස්සත්තං, බුද්ධුප්පාදො ච දුල්ලභො;
දුල්ලභා ඛණසම්පත්ති, සද්ධම්මො පරමදුල්ලභො’’ති.
ඉමිස්සා ගාථාය අත්ථො වුත්තොයෙව.
ඉති සාගරබුද්ධිත්ථෙරවිරචිතෙ සීමවිසොධනෙ
පකිණ්ණකකණ්ඩො නාම පඤ්චමො පරිච්ඡෙදො.
එවං සත්ථුපරිනිබ්බානතො වස්සසතච්චයෙන පතිට්ඨිතෙ ඉසිනා කාරිතත්තා’ ඉසිනගර’න්ති ලද්ධනාමෙ ද්වත්තපාදිභූපාලානං නිවාසට්ඨානභූතෙ සීරිඛෙත්තනගරෙ එරාවතියා නදියා පාරිමතීරභූතෙ පබ්බතසානුම්හි පතිට්ඨිතස්ස කඤ්චනවරමහාථූපස්ස දායකස්ස සත්විවමහාධම්මරඤ්ඤො කාලෙ සාසනස්ස ද්විසහස්සසතාධිකඑකතිංසතිමෙ වස්සෙ සාසනෙ පටිලද්ධසද්ධානං කුලපුත්තානං මහාජානිකරණවසෙන විමතිවිනොදනියා වුත්තවචනං සද්දයුත්තිඅත්ථයුත්තිවසෙන සාධුකං අවිචිනිත්වා නදියා උදකුක්ඛෙපං අකත්වා උපසම්පදා කම්මස්ස කාරිතත්තා සාසනෙ පරාජයමාපන්නෙ කුලපුත්තෙ උපාරම්භකරණවසෙන සීමවිපත්තිහාරකො සීමසම්පත්තිප්පකාසකො ගන්ථො පවත්තති.
එත්තාවතා ච සිරිඛෙත්තනගරගොචරගාමෙන සත්විවමහාධම්මරාජගුරුභූතෙන මහාවෙය්යාකරණෙන තිපිටකධරෙන’සද්ධම්මකොවිදො’ති පාකට නාමධෙය්යෙන මහාථෙරෙන උපජ්ඣායො හුත්වා පඤ්ඤාධිපතීනං නිවාසභූතෙ පච්ඡිමජිනචක්කසාසනවරෙ වාසිගණාචරියෙන ගණවාචකෙන විනයධරෙන මහාසාමිනා ච, රාජගුරුනා තිපිටකනාගත්ථෙරෙන ච ආචරියො හුත්වා වෙජ්ජකම්මජඞ්ඝපෙසනකම්මාදිවසෙන අනෙසනං පහාය සම්මා ආජීවෙන විසුද්ධාජීවෙහි සඞ්ඝගණෙහි කාරකසඞ්ඝා හුත්වා සිරිඛෙත්තනගරස්ස දක්ඛිණදිසාභාගෙ දීඝපබ්බතසානුම්හි එරාවතියා නදියා තීරෙ වාලිකපුළිනෙ සීමාපෙක්ඛාය සහ උදකුක්ඛෙපං ¶ කත්වා පවත්තාය උදකුක්ඛෙපසීමාය දසධා බ්යඤ්ජනවිපත්තිං අකත්වා ඨානාරහෙන ඤත්තිචතුත්ථෙන කම්මෙන උපසම්පදාය වීසතිවස්සෙන සාගරබුද්ධීති ගරූහි ගහිතනාමධෙය්යෙන භික්ඛුනා රචිතො සාසනවිපත්තිහාරකො සීමවිසොධනී නාම ගන්ථො සමත්තො.
එත්තාවතා විභත්තා හි, සප්පභෙදප්පවත්තිකා;
සීමවිසොධනීහෙසා, නිපුණා සාධුචින්තිතා.
සිරිඛෙත්තාති පඤ්ඤාතෙ, පුරෙ අපරනාමකෙ;
දක්ඛිණෙය්යදිසාභාගෙ, උච්චනෙන කතාලයෙ.
වසන්තො භික්ඛු නාමෙන, සාගරබුද්ධීති විස්සුතො;
පුණ්ණෙ වීසතිවස්සම්හි, ගන්ථොයං සාධුචින්තිතො.
මයායං රචිතො ගන්ථො, නිට්ඨප්පත්තො අනාකුලො;
එවං පාණිනං සබ්බෙ, සීඝං සිජ්ඣන්තු සඞ්කප්පා.
යාව බුද්ධොතිනාමම්පි ලොකජෙට්ඨස්ස තාදිනො;
තාව තිට්ඨතු යං ගන්ථො, සාසනෙ හාරයං තමං.
උද්ධං යාව භවග්ගා ච, අධො යාව අවීචිතො;
සමන්තා චක්කවාළෙසු, යෙ සත්තා පථවීචරා.
තෙපි සබ්බෙ මයා හොන්තු, සමසමවිපාකිනො;
චිරං ජීවතු නො රාජා, සාසනස්ස උජ්ජොතකො.
දිබ්බන්තො රාජධම්මෙන, අරොගො සහ ඤාතිභි;
අනෙන පුඤ්ඤකම්මෙන, භවෙය්යං ජාතිජාතියං.
සාසනං ජොතයන්තොව, සක්යපුත්තස්ස සාසනෙ;
යදා නස්සති සද්ධම්මො, අන්ධීභූතො මහීතලෙ;
දෙවලොකෙ තදා හෙස්සං, තුසිතෙ ඨානමුත්තමෙති.
සීමවිසොධනී නිට්ඨිතා.