මූල > සුත්තපිටක > සංයුත්තනිකාය > සගාථාවග්ගපාළි

82. එවං ¶ ¶ ¶ ¶ මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජෙතවනෙ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමෙ. අථ ඛො කස්සපො දෙවපුත්තො අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණො කෙවලකප්පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්වා යෙන භගවා තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතො ඛො කස්සපො දෙවපුත්තො භගවන්තං එතදවොච – ‘‘භික්ඛුං භගවා පකාසෙසි, නො ච භික්ඛුනො අනුසාස’’න්ති. ‘‘තෙන හි කස්සප, තඤ්ඤෙවෙත්ථ පටිභාතූ’’ති.

‘‘සුභාසිතස්ස සික්ඛෙථ, සමණූපාසනස්ස ච;

එකාසනස්ස ච රහො, චිත්තවූපසමස්ස චා’’ති.

ඉදමවොච කස්සපො දෙවපුත්තො; සමනුඤ්ඤො සත්ථා අහොසි. අථ ඛො කස්සපො දෙවපුත්තො ‘‘සමනුඤ්ඤො මෙ සත්ථා’’ති භගවන්තං අභිවාදෙත්වා පදක්ඛිණං කත්වා තත්ථෙවන්තරධායීති.

83. සාවත්ථිනිදානං. එකමන්තං ඨිතො ඛො කස්සපො දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමං ගාථං අභාසි –

‘‘භික්ඛු ¶ ¶ සියා ඣායී විමුත්තචිත්තො,

සුචෙතසො අනිස්සිතො තදානිසංසො’’ති.

84. සාවත්ථිනිදානං ¶ . අථ ඛො මාඝො දෙවපුත්තො අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණො කෙවලකප්පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්වා යෙන භගවා තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි ¶ . එකමන්තං ඨිතො ඛො මාඝො දෙවපුත්තො භගවන්තං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘කිංසු ඡෙත්වා සුඛං සෙති, කිංසු ඡෙත්වා න සොචති;

කිස්සස්සු එකධම්මස්ස, වධං රොචෙසි ගොතමා’’ති.

‘‘කොධං ඡෙත්වා සුඛං සෙති, කොධං ඡෙත්වා න සොචති;

කොධස්ස විසමූලස්ස, මධුරග්ගස්ස වත්රභූ;

වධං අරියා පසංසන්ති, තඤ්හි ඡෙත්වා න සොචතී’’ති.

85. සාවත්ථිනිදානං. එකමන්තං ඨිතො ඛො මාගධො දෙවපුත්තො භගවන්තං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘කති ¶ ලොකස්මිං පජ්ජොතා, යෙහි ලොකො පකාසති;

භවන්තං පුට්ඨුමාගම්ම, කථං ජානෙමු තං මය’’න්ති.

‘‘චත්තාරො ¶ ලොකෙ පජ්ජොතා, පඤ්චමෙත්ථ න විජ්ජති;

දිවා තපති ආදිච්චො, රත්තිමාභාති චන්දිමා.

‘‘අථ අග්ගි දිවාරත්තිං, තත්ථ තත්ථ පකාසති;

සම්බුද්ධො තපතං සෙට්ඨො, එසා ආභා අනුත්තරා’’ති.

86. සාවත්ථිනිදානං. අථ ඛො දාමලි දෙවපුත්තො අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණො කෙවලකප්පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්වා යෙන භගවා තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතො ඛො දාමලි දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමං ගාථං අභාසි –

‘‘කරණීයමෙතං බ්රාහ්මණෙන, පධානං අකිලාසුනා;

කාමානං විප්පහානෙන, න තෙනාසීසතෙ භව’’න්ති.

‘‘නත්ථි කිච්චං බ්රාහ්මණස්ස (දාමලීති භගවා),

නායූහතී ¶ පාරගතො හි සොව [සොති (සී. පී. ක.), හොති (ස්යා. කං.), සො (?)].

නායූහතී පාරගතො හි සො’’ති [හොතීති (ස්යා. කං.)].

87. සාවත්ථිනිදානං ¶ . එකමන්තං ඨිතො ඛො කාමදො දෙවපුත්තො භගවන්තං එතදවොච – ‘‘දුක්කරං භගවා, සුදුක්කරං භගවා’’ති.

‘‘දුක්කරං වාපි කරොන්ති (කාමදාති භගවා),

‘‘දුල්ලභා භගවා යදිදං තුට්ඨී’’ති.

‘‘දුල්ලභං වාපි ලභන්ති (කාමදාති භගවා),

‘‘දුස්සමාදහං භගවා යදිදං චිත්ත’’න්ති.

‘‘දුස්සමාදහං වාපි සමාදහන්ති (කාමදාති භගවා),

‘‘දුග්ගමො ¶ භගවා විසමො මග්ගො’’ති.

‘‘දුග්ගමෙ විසමෙ වාපි, අරියා ගච්ඡන්ති කාමද;

අනරියා විසමෙ මග්ගෙ, පපතන්ති අවංසිරා;

අරියානං සමො මග්ගො, අරියා හි විසමෙ සමා’’ති.

88. සාවත්ථිනිදානං ¶ . එකමන්තං ¶ ඨිතො ඛො පඤ්චාලචණ්ඩො දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමං ගාථං අභාසි –

‘‘සම්බාධෙ වත ඔකාසං, අවින්දි භූරිමෙධසො;

යො ඣානමබුජ්ඣි [ඣානමබුධා (ක. සී.), ඣානමබුද්ධි (ස්යා. කං. පී. ක.)] බුද්ධො, පටිලීනනිසභො මුනී’’ති.

‘‘සම්බාධෙ වාපි වින්දන්ති (පඤ්චාලචණ්ඩාති භගවා),

89. සාවත්ථිනිදානං. අථ ¶ ඛො තායනො දෙවපුත්තො පුරාණතිත්ථකරො අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණො කෙවලකප්පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්වා යෙන භගවා තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතො ඛො තායනො දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමා ගාථායො අභාසි –

‘‘ඡින්ද සොතං පරක්කම්ම, කාමෙ පනුද බ්රාහ්මණ;

නප්පහාය මුනී කාමෙ, නෙකත්තමුපපජ්ජති.

‘‘කයිරා චෙ කයිරාථෙනං, දළ්හමෙනං පරක්කමෙ;

සිථිලො හි පරිබ්බාජො, භිය්යො ආකිරතෙ රජං.

‘‘අකතං ¶ දුක්කටං [දුක්කතං (සී. පී.)] සෙය්යො, පච්ඡා තපති දුක්කටං;

කතඤ්ච සුකතං සෙය්යො, යං කත්වා නානුතප්පති.

‘‘කුසො ¶ ¶ යථා දුග්ගහිතො, හත්ථමෙවානුකන්තති;

සාමඤ්ඤං දුප්පරාමට්ඨං, නිරයායූපකඩ්ඪති.

‘‘යං කිඤ්චි සිථිලං කම්මං, සංකිලිට්ඨඤ්ච යං වතං;

සඞ්කස්සරං බ්රහ්මචරියං, න තං හොති මහප්ඵල’’න්ති.

ඉදමවොච තායනො දෙවපුත්තො; ඉදං වත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා පදක්ඛිණං කත්වා තත්ථෙවන්තරධායීති.

අථ ඛො භගවා තස්සා රත්තියා අච්චයෙන භික්ඛූ ආමන්තෙසි – ‘‘ඉමං, භික්ඛවෙ, රත්තිං තායනො නාම දෙවපුත්තො පුරාණතිත්ථකරො අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණො කෙවලකප්පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්වා යෙනාහං තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා මං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතො ඛො, භික්ඛවෙ, තායනො දෙවපුත්තො මම සන්තිකෙ ඉමා ගාථායො අභාසි –

‘‘ඡින්ද සොතං පරක්කම්ම, කාමෙ පනුද බ්රාහ්මණ;

නප්පහාය මුනී කාමෙ, නෙකත්තමුපපජ්ජති.

‘‘කයිරා චෙ කයිරාථෙනං, දළ්හමෙනං පරක්කමෙ;

සිථිලො ¶ හි පරිබ්බාජො, භිය්යො ආකිරතෙ රජං.

‘‘අකතං දුක්කටං සෙය්යො, පච්ඡා තපති දුක්කටං;

කතඤ්ච සුකතං සෙය්යො, යං කත්වා නානුතප්පති.

‘‘කුසො ¶ යථා දුග්ගහිතො, හත්ථමෙවානුකන්තති;

සාමඤ්ඤං දුප්පරාමට්ඨං, නිරයායූපකඩ්ඪති.

‘‘යං ¶ කිඤ්චි සිථිලං කම්මං, සංකිලිට්ඨඤ්ච යං වතං;

සඞ්කස්සරං බ්රහ්මචරියං, න තං හොති මහප්ඵල’’න්ති.

‘‘ඉදමවොච, භික්ඛවෙ, තායනො දෙවපුත්තො, ඉදං වත්වා මං අභිවාදෙත්වා පදක්ඛිණං කත්වා තත්ථෙවන්තරධායි. උග්ගණ්හාථ, භික්ඛවෙ, තායනගාථා; පරියාපුණාථ, භික්ඛවෙ, තායනගාථා; ධාරෙථ, භික්ඛවෙ, තායනගාථා. අත්ථසංහිතා, භික්ඛවෙ, තායනගාථා ආදිබ්රහ්මචරියිකා’’ති.

90. සාවත්ථිනිදානං ¶ . තෙන ඛො පන සමයෙන චන්දිමා දෙවපුත්තො රාහුනා අසුරින්දෙන ගහිතො හොති. අථ ඛො චන්දිමා දෙවපුත්තො භගවන්තං අනුස්සරමානො තායං වෙලායං ඉමං ගාථං අභාසි –

‘‘නමො තෙ බුද්ධ වීරත්ථු, විප්පමුත්තොසි සබ්බධි;

සම්බාධපටිපන්නොස්මි, තස්ස මෙ සරණං භවා’’ති.

අථ ඛො භගවා චන්දිමං දෙවපුත්තං ආරබ්භ රාහුං අසුරින්දං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘තථාගතං අරහන්තං, චන්දිමා සරණං ගතො;

රාහු චන්දං පමුඤ්චස්සු, බුද්ධා ලොකානුකම්පකා’’ති.

අථ ඛො රාහු අසුරින්දො චන්දිමං දෙවපුත්තං මුඤ්චිත්වා තරමානරූපො යෙන වෙපචිත්ති අසුරින්දො තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා සංවිග්ගො ¶ ලොමහට්ඨජාතො එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතං ඛො රාහුං අසුරින්දං වෙපචිත්ති අසුරින්දො ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘කිං නු සන්තරමානොව, රාහු චන්දං පමුඤ්චසි;

සංවිග්ගරූපො ආගම්ම, කිං නු භීතොව තිට්ඨසී’’ති.

‘‘සත්තධා ¶ මෙ ඵලෙ මුද්ධා, ජීවන්තො න සුඛං ලභෙ;

බුද්ධගාථාභිගීතොම්හි, නො චෙ මුඤ්චෙය්ය චන්දිම’’න්ති.

91. සාවත්ථිනිදානං. තෙන ¶ ඛො පන සමයෙන සූරියො දෙවපුත්තො රාහුනා අසුරින්දෙන ගහිතො හොති. අථ ඛො සූරියො දෙවපුත්තො භගවන්තං අනුස්සරමානො තායං වෙලායං ඉමං ගාථං අභාසි –

‘‘නමො තෙ බුද්ධ වීරත්ථු, විප්පමුත්තොසි සබ්බධි;

සම්බාධපටිපන්නොස්මි, තස්ස මෙ සරණං භවා’’ති.

අථ ඛො භගවා සූරියං දෙවපුත්තං ආරබ්භ රාහුං අසුරින්දං ගාථාහි අජ්ඣභාසි –

‘‘තථාගතං ¶ අරහන්තං, සූරියො සරණං ගතො;

රාහු සූරියං [සුරියං (සී. ස්යා. කං. පී.)] පමුඤ්චස්සු, බුද්ධා ලොකානුකම්පකා.

පජං මමං රාහු පමුඤ්ච සූරිය’’න්ති.

අථ ඛො රාහු අසුරින්දො සූරියං දෙවපුත්තං මුඤ්චිත්වා තරමානරූපො යෙන වෙපචිත්ති අසුරින්දො තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා සංවිග්ගො ලොමහට්ඨජාතො එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතං ඛො රාහුං අසුරින්දං වෙපචිත්ති අසුරින්දො ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘කිං නු සන්තරමානොව, රාහු සූරියං පමුඤ්චසි;

සංවිග්ගරූපො ආගම්ම, කිං නු භීතොව තිට්ඨසී’’ති.

‘‘සත්තධා ¶ මෙ ඵලෙ මුද්ධා, ජීවන්තො න සුඛං ලභෙ;

බුද්ධගාථාභිගීතොම්හි, නො චෙ මුඤ්චෙය්ය සූරිය’’න්ති.

ද්වෙ කස්සපා ච මාඝො ච, මාගධො දාමලි කාමදො;

පඤ්චාලචණ්ඩො තායනො, චන්දිමසූරියෙන තෙ දසාති.

92. සාවත්ථිනිදානං ¶ . අථ ඛො චන්දිමසො [චන්දිමාසො (ක.)] දෙවපුත්තො අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණො කෙවලකප්පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්වා යෙන භගවා ¶ තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි ¶ . එකමන්තං ඨිතො ඛො චන්දිමසො දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමං ගාථං අභාසි –

‘‘තෙ හි සොත්ථිං ගමිස්සන්ති, කච්ඡෙ වාමකසෙ මගා;

ඣානානි උපසම්පජ්ජ, එකොදි නිපකා සතා’’ති.

‘‘තෙ හි පාරං ගමිස්සන්ති, ඡෙත්වා ජාලංව අම්බුජො;

ඣානානි උපසම්පජ්ජ, අප්පමත්තා රණඤ්ජහා’’ති.

93. එකමන්තං ¶ ඨිතො ඛො වෙණ්ඩු [වෙණ්හු (සී.)] දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමං ගාථං අභාසි –

‘‘සුඛිතාව තෙ [සුඛිතා වත තෙ (සී. ස්යා. කං.)] මනුජා, සුගතං පයිරුපාසිය;

යුඤ්ජං [යුජ්ජ (සී.), යුඤ්ජ (ස්යා. කං. පී.)] ගොතමසාසනෙ, අප්පමත්තා නු සික්ඛරෙ’’ති.

‘‘යෙ ¶ මෙ පවුත්තෙ සිට්ඨිපදෙ [සත්ථිපදෙ (සී. ස්යා. කං. පී.)] (වෙණ්ඩූති භගවා),

94. එවං මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා රාජගහෙ විහරති වෙළුවනෙ කලන්දකනිවාපෙ. අථ ඛො දීඝලට්ඨි දෙවපුත්තො අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණො කෙවලකප්පං වෙළුවනං ඔභාසෙත්වා යෙන භගවා තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතො ඛො දීඝලට්ඨි දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමං ගාථං අභාසි –

‘‘භික්ඛු සියා ඣායී විමුත්තචිත්තො,

සුචෙතසො අනිස්සිතො තදානිසංසො’’ති.

95. එකමන්තං ¶ ඨිතො ඛො නන්දනො දෙවපුත්තො භගවන්තං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

96. එකමන්තං ඨිතො ඛො චන්දනො දෙවපුත්තො භගවන්තං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘කථංසු [කොසුධ (සී.)] තරති ඔඝං, රත්තින්දිවමතන්දිතො;

අප්පතිට්ඨෙ අනාලම්බෙ, කො ගම්භීරෙ න සීදතී’’ති.

‘‘සබ්බදා සීලසම්පන්නො, පඤ්ඤවා සුසමාහිතො;

ආරද්ධවීරියො පහිතත්තො, ඔඝං තරති දුත්තරං.

‘‘විරතො ¶ කාමසඤ්ඤාය, රූපසංයොජනාතිගො;

නන්දීරාගපරික්ඛීණො, සො ගම්භීරෙ න සීදතී’’ති.

97. එකමන්තං ¶ ¶ ඨිතො ඛො වාසුදත්තො දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමං ගාථං අභාසි –

‘‘සත්තියා විය ඔමට්ඨො, ඩය්හමානොව [ඩය්හමානෙව (සබ්බත්ථ)] මත්ථකෙ;

කාමරාගප්පහානාය, සතො භික්ඛු පරිබ්බජෙ’’ති.

‘‘සත්තියා විය ඔමට්ඨො, ඩය්හමානොව මත්ථකෙ;

සක්කායදිට්ඨිප්පහානාය, සතො භික්ඛු පරිබ්බජෙ’’ති.

98. එකමන්තං ඨිතො ඛො සුබ්රහ්මා දෙවපුත්තො භගවන්තං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘නිච්චං උත්රස්තමිදං චිත්තං, නිච්චං උබ්බිග්ගමිදං [උබ්බිග්ගිදං (මහාසතිපට්ඨානසුත්තවණ්ණනායං)] මනො;

අනුප්පන්නෙසු ¶ කිච්ඡෙසු [කිච්චෙසු (බහූසු)], අථො උප්පතිතෙසු ච;

සචෙ අත්ථි අනුත්රස්තං, තං මෙ අක්ඛාහි පුච්ඡිතො’’ති.

‘‘නාඤ්ඤත්ර බොජ්ඣා තපසා [බොජ්ඣඞ්ගතපසා (සී. ස්යා. කං. පී.)], නාඤ්ඤත්රින්ද්රියසංවරා;

නාඤ්ඤත්ර සබ්බනිස්සග්ගා, සොත්ථිං පස්සාමි පාණින’’න්ති.

‘‘ඉදමවොච…පෙ… තත්ථෙවන්තරධායී’’ති.

99. එවං ¶ මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා සාකෙතෙ විහරති අඤ්ජනවනෙ මිගදායෙ. අථ ඛො කකුධො දෙවපුත්තො අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණො කෙවලකප්පං අඤ්ජනවනං ඔභාසෙත්වා ¶ යෙන භගවා තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතො ඛො කකුධො දෙවපුත්තො භගවන්තං එතදවොච – ‘‘නන්දසි, සමණා’’ති? ‘‘කිං ලද්ධා, ආවුසො’’ති? ‘‘තෙන හි, සමණ, සොචසී’’ති? ‘‘කිං ජීයිත්ථ, ආවුසො’’ති? ‘‘තෙන හි, සමණ, නෙව නන්දසි න ච [නෙව (සී. ස්යා. කං.)] සොචසී’’ති? ‘‘එවමාවුසො’’ති.

‘‘කච්චි ¶ ත්වං අනඝො [අනිඝො (සබ්බත්ථ)] භික්ඛු, කච්චි නන්දී [නන්දි (සී. ස්යා. කං.)] න විජ්ජති;

කච්චි තං එකමාසීනං, අරතී නාභිකීරතී’’ති.

‘‘අනඝො වෙ අහං යක්ඛ, අථො නන්දී න විජ්ජති;

අථො මං එකමාසීනං, අරතී නාභිකීරතී’’ති.

‘‘කථං ත්වං අනඝො භික්ඛු, කථං නන්දී න විජ්ජති;

කථං තං එකමාසීනං, අරතී නාභිකීරතී’’ති.

‘‘අඝජාතස්ස වෙ නන්දී, නන්දීජාතස්ස වෙ අඝං;

අනන්දී අනඝො භික්ඛු, එවං ජානාහි ආවුසො’’ති.

‘‘චිරස්සං වත පස්සාමි, බ්රාහ්මණං පරිනිබ්බුතං;

අනන්දිං අනඝං භික්ඛුං, තිණ්ණං ලොකෙ විසත්තික’’න්ති.

100. රාජගහනිදානං ¶ . එකමන්තං ඨිතො ඛො උත්තරො දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමං ගාථං අභාසි –

පුඤ්ඤානි කයිරාථ සුඛාවහානී’’ති.

ලොකාමිසං පජහෙ සන්තිපෙක්ඛො’’ති.

101. එකමන්තං ඨිතො ඛො අනාථපිණ්ඩිකො දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමා ගාථායො අභාසි –

‘‘ඉදඤ්හි තං ජෙතවනං, ඉසිසඞ්ඝනිසෙවිතං;

ආවුත්ථං ධම්මරාජෙන, පීතිසඤ්ජනනං මම.

‘‘කම්මං ¶ විජ්ජා ච ධම්මො ච, සීලං ජීවිතමුත්තමං;

එතෙන මච්චා සුජ්ඣන්ති, න ගොත්තෙන ධනෙන වා.

‘‘තස්මා හි පණ්ඩිතො පොසො, සම්පස්සං අත්ථමත්තනො;

යොනිසො ¶ ¶ විචිනෙ ධම්මං, එවං තත්ථ විසුජ්ඣති.

‘‘සාරිපුත්තොව පඤ්ඤාය, සීලෙන උපසමෙන ච;

යොපි පාරඞ්ගතො භික්ඛු, එතාවපරමො සියා’’ති.

ඉදමවොච අනාථපිණ්ඩිකො දෙවපුත්තො. ඉදං වත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා පදක්ඛිණං කත්වා තත්ථෙවන්තරධායීති.

අථ ¶ ඛො භගවා තස්සා රත්තියා අච්චයෙන භික්ඛූ ආමන්තෙසි – ‘‘ඉමං, භික්ඛවෙ, රත්තිං අඤ්ඤතරො දෙවපුත්තො අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණො කෙවලකප්පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්වා යෙනාහං තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා මං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතො ඛො, භික්ඛවෙ, සො දෙවපුත්තො මම සන්තිකෙ ඉමා ගාථායො අභාසි –

‘‘ඉදඤ්හි තං ජෙතවනං, ඉසිසඞ්ඝනිසෙවිතං;

ආවුත්ථං ධම්මරාජෙන, පීතිසඤ්ජනනං මම.

‘‘කම්මං විජ්ජා ච ධම්මො ච, සීලං ජීවිතමුත්තමං;

එතෙන මච්චා සුජ්ඣන්ති, න ගොත්තෙන ධනෙන වා.

‘‘තස්මා හි පණ්ඩිතො පොසො, සම්පස්සං අත්ථමත්තනො;

යොනිසො විචිනෙ ධම්මං, එවං තත්ථ විසුජ්ඣති.

‘‘සාරිපුත්තොව පඤ්ඤාය, සීලෙන උපසමෙන ච;

යොපි පාරඞ්ගතො භික්ඛු, එතාවපරමො සියා’’ති.

‘‘ඉදමවොච, භික්ඛවෙ, සො දෙවපුත්තො. ඉදං වත්වා මං අභිවාදෙත්වා පදක්ඛිණං කත්වා තත්ථෙවන්තරධායී’’ති.

එවං ¶ වුත්තෙ, ආයස්මා ආනන්දො භගවන්තං එතදවොච – ‘‘සො හි නූන, භන්තෙ, අනාථපිණ්ඩිකො දෙවපුත්තො භවිස්සති. අනාථපිණ්ඩිකො ගහපති ආයස්මන්තෙ සාරිපුත්තෙ අභිප්පසන්නො අහොසී’’ති. ‘‘සාධු ¶ සාධු, ආනන්ද, යාවතකං ඛො, ආනන්ද, තක්කාය පත්තබ්බං අනුප්පත්තං තං තයා. අනාථපිණ්ඩිකො හි සො, ආනන්ද, දෙවපුත්තො’’ති.

චන්දිමසො ¶ [චන්දිමාසො (පී. ක.)] ච වෙණ්ඩු [වෙණ්හු (සී. ක.)] ච, දීඝලට්ඨි ච නන්දනො;

චන්දනො වාසුදත්තො ච, සුබ්රහ්මා කකුධෙන ච;

උත්තරො නවමො වුත්තො, දසමො අනාථපිණ්ඩිකොති.

102. එවං ¶ මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජෙතවනෙ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමෙ. අථ ඛො සිවො දෙවපුත්තො අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණො කෙවලකප්පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්වා යෙන භගවා තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතො ඛො සිවො දෙවපුත්තො භගවතො සන්තිකෙ ඉමා ගාථායො අභාසි –