📜

5. භික්ඛුනීසංයුත්තං

1. ආළවිකාසුත්තං

162. එවං මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජෙතවනෙ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමෙ. අථ ඛො ආළවිකා භික්ඛුනී පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා පත්තචීවරමාදාය සාවත්ථිං පිණ්ඩාය පාවිසි. සාවත්ථියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තා යෙන අන්ධවනං තෙනුපසඞ්කමි විවෙකත්ථිනී. අථ ඛො මාරො පාපිමා ආළවිකාය භික්ඛුනියා භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො විවෙකම්හා චාවෙතුකාමො යෙන ආළවිකා භික්ඛුනී තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආළවිකං භික්ඛුනිං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘නත්ථි නිස්සරණං ලොකෙ, කිං විවෙකෙන කාහසි;

භුඤ්ජස්සු කාමරතියො, මාහු පච්ඡානුතාපිනී’’ති.

අථ ඛො ආළවිකාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘කො නු ඛ්වායං මනුස්සො වා අමනුස්සො වා ගාථං භාසතී’’ති? අථ ඛො ආළවිකාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘මාරො ඛො අයං පාපිමා මම භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො විවෙකම්හා චාවෙතුකාමො ගාථං භාසතී’’ති. අථ ඛො ආළවිකා භික්ඛුනී ‘‘මාරො අයං පාපිමා’’ ඉති විදිත්වා මාරං පාපිමන්තං ගාථාහි පච්චභාසි –

‘‘අත්ථි නිස්සරණං ලොකෙ, පඤ්ඤාය මෙ සුඵුස්සිතං [සුඵස්සිතං (සී. පී.)];

පමත්තබන්ධු පාපිම, න ත්වං ජානාසි තං පදං.

‘‘සත්තිසූලූපමා කාමා, ඛන්ධාසං අධිකුට්ටනා;

යං ත්වං කාමරතිං බ්රූසි, අරති මය්හ සා අහූ’’ති.

අථ ඛො මාරො පාපිමා ‘‘ජානාති මං ආළවිකා භික්ඛුනී’’ති දුක්ඛී දුම්මනො තත්ථෙවන්තරධායීති.

2. සොමාසුත්තං

163. සාවත්ථිනිදානං . අථ ඛො සොමා භික්ඛුනී පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා පත්තචීවරමාදාය සාවත්ථිං පිණ්ඩාය පාවිසි. සාවත්ථියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තා යෙන අන්ධවනං තෙනුපසඞ්කමි දිවාවිහාරාය. අන්ධවනං අජ්ඣොගාහෙත්වා අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ දිවාවිහාරං නිසීදි. අථ ඛො මාරො පාපිමා සොමාය භික්ඛුනියා භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො යෙන සොමා භික්ඛුනී තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා සොමං භික්ඛුනිං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘යං තං ඉසීහි පත්තබ්බං, ඨානං දුරභිසම්භවං;

න තං ද්වඞ්ගුලපඤ්ඤාය, සක්කා පප්පොතුමිත්ථියා’’ති.

අථ ඛො සොමාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘කො නු ඛ්වායං මනුස්සො වා අමනුස්සො වා ගාථං භාසතී’’ති? අථ ඛො සොමාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘මාරො ඛො අයං පාපිමා මම භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො ගාථං භාසතී’’ති. අථ ඛො සොමා භික්ඛුනී ‘‘මාරො අයං පාපිමා’’ ඉති විදිත්වා මාරං පාපිමන්තං ගාථාහි පච්චභාසි –

‘‘ඉත්ථිභාවො කිං කයිරා, චිත්තම්හි සුසමාහිතෙ;

ඤාණම්හි වත්තමානම්හි, සම්මා ධම්මං විපස්සතො.

‘‘යස්ස නූන සියා එවං, ඉත්ථාහං පුරිසොති වා;

කිඤ්චි වා පන අඤ්ඤස්මි [අස්මීති (ස්යා. කං. පී.)], තං මාරො වත්තුමරහතී’’ති.

අථ ඛො මාරො පාපිමා ‘‘ජානාති මං සොමා භික්ඛුනී’’ති දුක්ඛී දුම්මනො තත්ථෙවන්තරධායීති.

3. කිසාගොතමීසුත්තං

164. සාවත්ථිනිදානං. අථ ඛො කිසාගොතමී භික්ඛුනී පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා පත්තචීවරමාදාය සාවත්ථිං පිණ්ඩාය පාවිසි. සාවත්ථියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තා යෙන අන්ධවනං තෙනුපසඞ්කමි , දිවාවිහාරාය. අන්ධවනං අජ්ඣොගාහෙත්වා අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ දිවාවිහාරං නිසීදි. අථ ඛො මාරො පාපිමා කිසාගොතමියා භික්ඛුනියා භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො යෙන කිසාගොතමී භික්ඛුනී තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා කිසාගොතමිං භික්ඛුනිං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘කිං නු ත්වං මතපුත්තාව, එකමාසි රුදම්මුඛී;

වනමජ්ඣගතා එකා, පුරිසං නු ගවෙසසී’’ති.

අථ ඛො කිසාගොතමියා භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘කො නු ඛ්වායං මනුස්සො වා අමනුස්සො වා ගාථං භාසතී’’ති? අථ ඛො කිසාගොතමියා භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘මාරො ඛො අයං පාපිමා මම භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො ගාථං භාසතී’’ති.

අථ ඛො කිසාගොතමී භික්ඛුනී ‘‘මාරො අයං පාපිමා’’ ඉති විදිත්වා මාරං පාපිමන්තං ගාථාහි පච්චභාසි –

‘‘අච්චන්තං මතපුත්තාම්හි, පුරිසා එතදන්තිකා;

න සොචාමි න රොදාමි, න තං භායාමි ආවුසො.

‘‘සබ්බත්ථ විහතා නන්දී, තමොක්ඛන්ධො පදාලිතො;

ජෙත්වාන මච්චුනො [ජෙත්වා නමුචිනො (සී.)] සෙනං, විහරාමි අනාසවා’’ති.

අථ ඛො මාරො පාපිමා ‘‘ජානාති මං කිසාගොතමී භික්ඛුනී’’ති දුක්ඛී දුම්මනො තත්ථෙවන්තරධායීති.

4. විජයාසුත්තං

165. සාවත්ථිනිදානං. අථ ඛො විජයා භික්ඛුනී පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා…පෙ… අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ දිවාවිහාරං නිසීදි. අථ ඛො මාරො පාපිමා විජයාය භික්ඛුනියා භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො යෙන විජයා භික්ඛුනී තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා විජයං භික්ඛුනිං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘දහරා ත්වං රූපවතී, අහඤ්ච දහරො සුසු;

පඤ්චඞ්ගිකෙන තුරියෙන, එහය්යෙභිරමාමසෙ’’ති [එහි අය්යෙ රමාමසෙති (සී.)].

අථ ඛො විජයාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘කො නු ඛ්වායං මනුස්සො වා අමනුස්සො වා ගාථං භාසතී’’ති? අථ ඛො විජයාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘මාරො ඛො අයං පාපිමා මම භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො ගාථං භාසතී’’ති. අථ ඛො විජයා භික්ඛුනී ‘‘මාරො අයං පාපිමා’’ ඉති විදිත්වා මාරං පාපිමන්තං ගාථාහි පච්චභාසි –

‘‘රූපා සද්දා රසා ගන්ධා, ඵොට්ඨබ්බා ච මනොරමා;

නිය්යාතයාමි තුය්හෙව, මාර නාහං තෙනත්ථිකා.

‘‘ඉමිනා පූතිකායෙන, භින්දනෙන පභඞ්ගුනා;

අට්ටීයාමි හරායාමි, කාමතණ්හා සමූහතා.

‘‘යෙ ච රූපූපගා සත්තා, යෙ ච අරූපට්ඨායිනො [ආරුප්පට්ඨායිනො (සී. පී.)];

යා ච සන්තා සමාපත්ති, සබ්බත්ථ විහතො තමො’’ති.

අථ ඛො මාරො පාපිමා ‘‘ජානාති මං විජයා භික්ඛුනී’’ති දුක්ඛී දුම්මනො තත්ථෙවන්තරධායීති.

5. උප්පලවණ්ණාසුත්තං

166. සාවත්ථිනිදානං. අථ ඛො උප්පලවණ්ණා භික්ඛුනී පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා…පෙ… අඤ්ඤතරස්මිං සුපුප්ඵිතසාලරුක්ඛමූලෙ අට්ඨාසි. අථ ඛො මාරො පාපිමා උප්පලවණ්ණාය භික්ඛුනියා භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො යෙන උප්පලවණ්ණා භික්ඛුනී තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා උප්පලවණ්ණං භික්ඛුනිං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘සුපුප්ඵිතග්ගං උපගම්ම භික්ඛුනි,

එකා තුවං තිට්ඨසි සාලමූලෙ;

න චත්ථි තෙ දුතියා වණ්ණධාතු,

බාලෙ න ත්වං භායසි ධුත්තකාන’’න්ති.

අථ ඛො උප්පලවණ්ණාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘කො නු ඛ්වායං මනුස්සො වා අමනුස්සො වා ගාථං භාසතී’’ති? අථ ඛො උප්පලවණ්ණාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘මාරො ඛො අයං පාපිමා මම භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො ගාථං භාසතී’’ති. අථ ඛො උප්පලවණ්ණා භික්ඛුනී ‘‘මාරො අයං පාපිමා’’ ඉති විදිත්වා මාරං පාපිමන්තං ගාථාහි පච්චභාසි –

‘‘සතං සහස්සානිපි ධුත්තකානං,

ඉධාගතා තාදිසකා භවෙය්යුං;

ලොමං න ඉඤ්ජාමි න සන්තසාමි,

න මාර භායාමි තමෙකිකාපි.

‘‘එසා අන්තරධායාමි, කුච්ඡිං වා පවිසාමි තෙ;

පඛුමන්තරිකායම්පි, තිට්ඨන්තිං මං න දක්ඛසි.

‘‘චිත්තස්මිං වසීභූතාම්හි, ඉද්ධිපාදා සුභාවිතා;

සබ්බබන්ධනමුත්තාම්හි, න තං භායාමි ආවුසො’’ති.

අථ ඛො මාරො පාපිමා ‘‘ජානාති මං උප්පලවණ්ණා භික්ඛුනී’’ති දුක්ඛී දුම්මනො තත්ථෙවන්තරධායීති.

6. චාලාසුත්තං

167. සාවත්ථිනිදානං. අථ ඛො චාලා භික්ඛුනී පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා…පෙ… අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ දිවාවිහාරං නිසීදි. අථ ඛො මාරො පාපිමා යෙන චාලා භික්ඛුනී තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා චාලං භික්ඛුනිං එතදවොච – ‘‘කිං නු ත්වං, භික්ඛුනි, න රොචෙසී’’ති? ‘‘ජාතිං ඛ්වාහං, ආවුසො, න රොචෙමී’’ති.

‘‘කිං නු ජාතිං න රොචෙසි, ජාතො කාමානි භුඤ්ජති;

කො නු තං ඉදමාදපයි, ජාතිං මා රොච [මා රොචෙසි (සී. පී.)] භික්ඛුනී’’ති.

‘‘ජාතස්ස මරණං හොති, ජාතො දුක්ඛානි ඵුස්සති [පස්සති (සී. පී.)];

බන්ධං වධං පරික්ලෙසං, තස්මා ජාතිං න රොචයෙ.

‘‘බුද්ධො ධම්මමදෙසෙසි, ජාතියා සමතික්කමං;

සබ්බදුක්ඛප්පහානාය, සො මං සච්චෙ නිවෙසයි.

‘‘යෙ ච රූපූපගා සත්තා, යෙ ච අරූපට්ඨායිනො;

නිරොධං අප්පජානන්තා, ආගන්තාරො පුනබ්භව’’න්ති.

අථ ඛො මාරො පාපිමා ‘‘ජානාති මං චාලා භික්ඛුනී’’ති දුක්ඛී දුම්මනො තත්ථෙවන්තරධායීති.

7. උපචාලාසුත්තං

168. සාවත්ථිනිදානං . අථ ඛො උපචාලා භික්ඛුනී පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා…පෙ… අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ දිවාවිහාරං නිසීදි. අථ ඛො මාරො පාපිමා යෙන උපචාලා භික්ඛුනී තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා උපචාලං භික්ඛුනිං එතදවොච – ‘‘කත්ථ නු ත්වං, භික්ඛුනි, උප්පජ්ජිතුකාමා’’ති? ‘‘න ඛ්වාහං, ආවුසො, කත්ථචි උප්පජ්ජිතුකාමා’’ති.

‘‘තාවතිංසා ච යාමා ච, තුසිතා චාපි දෙවතා;

නිම්මානරතිනො දෙවා, යෙ දෙවා වසවත්තිනො;

තත්ථ චිත්තං පණිධෙහි, රතිං පච්චනුභොස්සසී’’ති.

‘‘තාවතිංසා ච යාමා ච, තුසිතා චාපි දෙවතා;

නිම්මානරතිනො දෙවා, යෙ දෙවා වසවත්තිනො;

කාමබන්ධනබද්ධා තෙ, එන්ති මාරවසං පුන.

‘‘සබ්බො ආදීපිතො [සබ්බොව ආදිත්තො (ස්යා. කං.)] ලොකො, සබ්බො ලොකො පධූපිතො;

සබ්බො පජ්ජලිතො [පජ්ජලිතො (සබ්බත්ථ)] ලොකො, සබ්බො ලොකො පකම්පිතො.

‘‘අකම්පිතං අපජ්ජලිතං [අචලිතං (සී. ස්යා. කං. පී.)], අපුථුජ්ජනසෙවිතං;

අගති යත්ථ මාරස්ස, තත්ථ මෙ නිරතො මනො’’ති.

අථ ඛො මාරො පාපිමා ‘‘ජානාති මං උපචාලා භික්ඛුනී’’ති දුක්ඛී දුම්මනො තත්ථෙවන්තරධායීති.

8. සීසුපචාලාසුත්තං

169. සාවත්ථිනිදානං . අථ ඛො සීසුපචාලා [සීසූපචාලා (සී.)] භික්ඛුනී පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා …පෙ… අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ දිවාවිහාරං නිසීදි. අථ ඛො මාරො පාපිමා යෙන සීසුපචාලා භික්ඛුනී තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා සීසුපචාලං භික්ඛුනිං එතදවොච – ‘‘කස්ස නු ත්වං, භික්ඛුනි, පාසණ්ඩං රොචෙසී’’ති? ‘‘න ඛ්වාහං, ආවුසො, කස්සචි පාසණ්ඩං රොචෙමී’’ති.

‘‘කං නු උද්දිස්ස මුණ්ඩාසි, සමණී විය දිස්සසි;

න ච රොචෙසි පාසණ්ඩං, කිමිව චරසි මොමූහා’’ති.

‘‘ඉතො බහිද්ධා පාසණ්ඩා, දිට්ඨීසු පසීදන්ති තෙ;

න තෙසං ධම්මං රොචෙමි, තෙ ධම්මස්ස අකොවිදා.

‘‘අත්ථි සක්යකුලෙ ජාතො, බුද්ධො අප්පටිපුග්ගලො;

සබ්බාභිභූ මාරනුදො, සබ්බත්ථමපරාජිතො.

‘‘සබ්බත්ථ මුත්තො අසිතො, සබ්බං පස්සති චක්ඛුමා;

සබ්බකම්මක්ඛයං පත්තො, විමුත්තො උපධිසඞ්ඛයෙ;

සො මය්හං භගවා සත්ථා, තස්ස රොචෙමි සාසන’’න්ති.

අථ ඛො මාරො පාපිමා ‘‘ජානාති මං සීසුපචාලා භික්ඛුනී’’ති දුක්ඛී දුම්මනො තත්ථෙවන්තරධායීති.

9. සෙලාසුත්තං

170. සාවත්ථිනිදානං . අථ ඛො සෙලා භික්ඛුනී පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා…පෙ… අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ දිවාවිහාරං නිසීදි. අථ ඛො මාරො පාපිමා සෙලාය භික්ඛුනියා භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො…පෙ… සෙලං භික්ඛුනිං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘කෙනිදං පකතං බිම්බං, ක්වනු [ක්වන්නු (සී. පී.), ක්වචි (ස්යා. කං. ක.)] බිම්බස්ස කාරකො;

ක්වනු බිම්බං සමුප්පන්නං, ක්වනු බිම්බං නිරුජ්ඣතී’’ති.

අථ ඛො සෙලාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘කො නු ඛ්වායං මනුස්සො වා අමනුස්සො වා ගාථං භාසතී’’ති? අථ ඛො සෙලාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘මාරො ඛො අයං පාපිමා මම භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො ගාථං භාසතී’’ති. අථ ඛො සෙලා භික්ඛුනී ‘‘මාරො අයං පාපිමා’’ ඉති විදිත්වා මාරං පාපිමන්තං ගාථාහි පච්චභාසි –

‘‘නයිදං අත්තකතං [නයිදං පකතං (ස්යා. කං.)] බිම්බං, නයිදං පරකතං [නයිදං පකතං (ස්යා. කං.)] අඝං;

හෙතුං පටිච්ච සම්භූතං, හෙතුභඞ්ගා නිරුජ්ඣති.

‘‘යථා අඤ්ඤතරං බීජං, ඛෙත්තෙ වුත්තං විරූහති;

පථවීරසඤ්චාගම්ම, සිනෙහඤ්ච තදූභයං.

‘‘එවං ඛන්ධා ච ධාතුයො, ඡ ච ආයතනා ඉමෙ;

හෙතුං පටිච්ච සම්භූතා, හෙතුභඞ්ගා නිරුජ්ඣරෙ’’ති.

අථ ඛො මාරො පාපිමා ‘‘ජානාති මං සෙලා භික්ඛුනී’’ති දුක්ඛී දුම්මනො තත්ථෙවන්තරධායීති.

10. වජිරාසුත්තං

171. සාවත්ථිනිදානං . අථ ඛො වජිරා භික්ඛුනී පුබ්බණ්හසමයං නිවාසෙත්වා පත්තචීවරමාදාය සාවත්ථිං පිණ්ඩාය පාවිසි. සාවත්ථියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තා යෙන අන්ධවනං තෙනුපසඞ්කමි දිවාවිහාරාය. අන්ධවනං අජ්ඣොගාහෙත්වා අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලෙ දිවාවිහාරං නිසීදි. අථ ඛො මාරො පාපිමා වජිරාය භික්ඛුනියා භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො යෙන වජිරා භික්ඛුනී තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා වජිරං භික්ඛුනිං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

‘‘කෙනායං පකතො සත්තො, කුවං සත්තස්ස කාරකො;

කුවං සත්තො සමුප්පන්නො, කුවං සත්තො නිරුජ්ඣතී’’ති.

අථ ඛො වජිරාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘කො නු ඛ්වායං මනුස්සො වා අමනුස්සො වා ගාථං භාසතී’’ති? අථ ඛො වජිරාය භික්ඛුනියා එතදහොසි – ‘‘මාරො ඛො අයං පාපිමා මම භයං ඡම්භිතත්තං ලොමහංසං උප්පාදෙතුකාමො සමාධිම්හා චාවෙතුකාමො ගාථං භාසතී’’ති. අථ ඛො වජිරා භික්ඛුනී ‘‘මාරො අයං පාපිමා’’ ඉති විදිත්වා, මාරං පාපිමන්තං ගාථාහි පච්චභාසි –

‘‘කිං නු සත්තොති පච්චෙසි, මාර දිට්ඨිගතං නු තෙ;

සුද්ධසඞ්ඛාරපුඤ්ජොයං, නයිධ සත්තුපලබ්භති.

‘‘යථා හි අඞ්ගසම්භාරා, හොති සද්දො රථො ඉති;

එවං ඛන්ධෙසු සන්තෙසු, හොති සත්තොති සම්මුති [සම්මති (ස්යා. කං.)].

‘‘දුක්ඛමෙව හි සම්භොති, දුක්ඛං තිට්ඨති වෙති ච;

නාඤ්ඤත්ර දුක්ඛා සම්භොති, නාඤ්ඤං දුක්ඛා නිරුජ්ඣතී’’ති.

අථ ඛො මාරො පාපිමා ‘‘ජානාති මං වජිරා භික්ඛුනී’’ති දුක්ඛී දුම්මනො තත්ථෙවන්තරධායීති.

භික්ඛුනීසංයුත්තං සමත්තං.

තස්සුද්දානං –

ආළවිකා ච සොමා ච, ගොතමී විජයා සහ;

උප්පලවණ්ණා ච චාලා, උපචාලා සීසුපචාලා ච;

සෙලා වජිරාය තෙ දසාති.