📜

(22) 2. අක්කොසකවග්ගො

1. අක්කොසකසුත්තවණ්ණනා

211. දුතියස්ස පඨමෙ අක්කොසකපරිභාසකොති දසහි අක්කොසවත්ථූහි අක්කොසකො, භයදස්සනෙන පරිභාසකො. ඡින්නපරිපන්ථොති ලොකුත්තරපරිපන්ථස්ස ඡින්නත්තා ඡින්නපරිපන්ථො. රොගාතඞ්කන්ති රොගොයෙව කිච්ඡජීවිකායාවහනතො රොගාතඞ්කො නාම.

2. භණ්ඩනකාරකසුත්තවණ්ණනා

212. දුතියෙ අධිකරණකාරකොති චතුන්නං අධිකරණානං අඤ්ඤතරස්ස කාරකො. අනධිගතන්ති පුබ්බෙ අප්පත්තවිසෙසං.

3. සීලසුත්තවණ්ණනා

213. තතියෙ දුස්සීලොති අසීලො නිස්සීලො. සීලවිපන්නොති විපන්නසීලො භින්නසංවරො. පමාදාධිකරණන්ති පමාදකාරණා. ඉදඤ්ච සුත්තං ගහට්ඨානං වසෙන ආගතං, පබ්බජිතානම්පි පන ලබ්භතෙව . ගහට්ඨො හි යෙන යෙන සිප්පට්ඨානෙන ජීවිකං කප්පෙති, යදි කසියා, යදි වණිජ්ජාය, පාණාතිපාතාදිවසෙන පමත්තො තං තං යථාකාලං සම්පාදෙතුං න සක්කොති, අථස්ස මූලං විනස්සති. මාඝාතකාලෙපි පාණාතිපාතං අදින්නාදානාදීනි ච කරොන්තො දණ්ඩවසෙන මහතිං භොගජානිං නිගච්ඡති. පබ්බජිතො දුස්සීලො පමාදකාරණා සීලතො බුද්ධවචනතො ඣානතො සත්තඅරියධනතො ච ජානිං නිගච්ඡති. ගහට්ඨස්ස ‘‘අසුකො අසුකකුලෙ ජාතො දුස්සීලො පාපධම්මො පරිච්චත්තඉධලොකපරලොකො සලාකභත්තමත්තම්පි න දෙතී’’ති චතුපරිසමජ්ඣෙ පාපකො කිත්තිසද්දො අබ්භුග්ගච්ඡති. පබ්බජිතස්ස ‘‘අසුකො නාසක්ඛි සීලං රක්ඛිතුං බුද්ධවචනං ගහෙතුං, වෙජ්ජකම්මාදීහි ජීවති, ඡහි අගාරවෙහි සමන්නාගතො’’ති එවං අබ්භුග්ගච්ඡති.

අවිසාරදොති ගහට්ඨො තාව ‘‘අවස්සං බහූනං සන්නිපාතට්ඨානෙ කොචි මම කම්මං ජානිස්සති, අථ මං නිග්ගණ්හිස්සන්ති වා, රාජකුලස්ස වා දස්සන්තී’’ති සභයො උපසඞ්කමති. මඞ්කුභූතො ච පතිතක්ඛන්ධො අධොමුඛො අඞ්ගුට්ඨකෙන භූමිං කසන්තො නිසීදති, විසාරදො හුත්වා කථෙතුං න සක්කොති. පබ්බජිතොපි ‘‘බහූ භික්ඛූ සන්නිපතිතා, අවස්සං කොචි මම කම්මං ජානිස්සති, අථ මෙ උපොසථම්පි පවාරණම්පි ඨපෙත්වා සාමඤ්ඤා චාවෙත්වා නික්කඩ්ඪිස්සන්තී’’ති සභයො උපසඞ්කමති, විසාරදො හුත්වා කථෙතුං න සක්කොති. එකච්චො පන දුස්සීලොපි දප්පිතො විය චරති, සොපි අජ්ඣාසයෙන මඞ්කු හොතියෙව.

සම්මූළ්හො කාලං කරොතීති තස්ස හි මරණමඤ්චෙ නිපන්නස්ස දුස්සීලකම්මං සමාදාය වත්තිතට්ඨානං ආපාථං ආගච්ඡති. සො උම්මීලෙත්වා ඉධලොකං පස්සති, නිම්මීලෙත්වා පරලොකං. තස්ස චත්තාරො අපායා උපට්ඨහන්ති, සත්තිසතෙන සීසෙ පහරියමානො විය හොති. සො ‘‘වාරෙථ වාරෙථා’’ති විරවන්තො මරති. තෙන වුත්තං – ‘‘සම්මූළ්හො කාලං කරොතී’’ති. පඤ්චමපදං උත්තානමෙව. ආනිසංසකථා වුත්තවිපරියායෙන වෙදිතබ්බා.

4. බහුභාණිසුත්තවණ්ණනා

214. චතුත්ථෙ බහුභාණිස්මින්ති පඤ්ඤාය අපරිච්ඡින්දිත්වා බහුං භණන්තෙ. මන්තභාණිස්මින්ති මන්තා වුච්චති පඤ්ඤා, තාය පරිච්ඡින්දිත්වා භණන්තෙ.

5. පඨමඅක්ඛන්තිසුත්තවණ්ණනා

215. පඤ්චමෙ වෙරබහුලොති පුග්ගලවෙරෙනපි අකුසලවෙරෙනපි බහුවෙරො. වජ්ජබහුලොති දොසබහුලො.

6. දුතියඅක්ඛන්තිසුත්තවණ්ණනා

216. ඡට්ඨෙ ලුද්දොති දාරුණො කක්ඛළො. විප්පටිසාරීති මඞ්කුභාවෙන සමන්නාගතො.

7.පඨමඅපාසාදිකසුත්තවණ්ණනා

217. සත්තමෙ අපාසාදිකෙති අපාසාදිකෙහි කායකම්මාදීහි සමන්නාගතෙ. පාසාදිකෙති පසාදාවහෙ පරිසුද්ධසමාචාරෙ. අට්ඨමනවමානි උත්තානත්ථානෙව.

10. මධුරාසුත්තවණ්ණනා

220. දසමෙ පඤ්චිමෙ, භික්ඛවෙ, ආදීනවා මධුරායන්ති එකං සමයං භගවා භික්ඛුසඞ්ඝපරිවුතො චාරිකං චරමානො මධුරානගරං සම්පාපුණිත්වා අන්තොනගරං පවිසිතුං ආරභි. අථෙකා මිච්ඡාදිට්ඨිකා යක්ඛිනී අචෙලා හුත්වා ද්වෙ හත්ථෙ පසාරෙත්වා ජිව්හං නිල්ලාලෙත්වා දසබලස්ස පුරතො අට්ඨාසි. සත්ථා අන්තොනගරං අප්පවිසිත්වා තතොව නික්ඛමිත්වා විහාරං අගමාසි. මහාජනො ඛාදනීයභොජනීයඤ්චෙව සක්කාරසම්මානඤ්ච ආදාය විහාරං ගන්ත්වා බුද්ධප්පමුඛස්ස භික්ඛුසඞ්ඝස්ස දානං අදාසි. සත්ථා තස්ස නගරස්ස නිග්ගණ්හනත්ථාය ඉමං සුත්තං ආරභි. තත්ථ විසමාති න සමතලා. බහුරජාති වාතපහරණකාලෙ උද්ධතෙන රජක්ඛන්ධෙන පරියොනද්ධා විය හොති. සෙසං සබ්බත්ථ උත්තානමෙවාති.

අක්කොසකවග්ගො දුතියො.