📜

5. මඞ්ගලසුත්තං

1. එවං මෙ සුතං – එකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජෙතවනෙ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමෙ. අථ ඛො අඤ්ඤතරා දෙවතා අභික්කන්තාය රත්තියා අභික්කන්තවණ්ණා කෙවලකප්පං ජෙතවනං ඔභාසෙත්වා යෙන භගවා තෙනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදෙත්වා එකමන්තං අට්ඨාසි. එකමන්තං ඨිතා ඛො සා දෙවතා භගවන්තං ගාථාය අජ්ඣභාසි –

2.

‘‘බහූ දෙවා මනුස්සා ච, මඞ්ගලානි අචින්තයුං;

ආකඞ්ඛමානා සොත්ථානං, බ්රූහි මඞ්ගලමුත්තමං’’.

3.

‘‘අසෙවනා ච බාලානං, පණ්ඩිතානඤ්ච සෙවනා;

පූජා ච පූජනෙය්යානං [පූජනීයානං (සී. ස්යා. කං. පී.)], එතං මඞ්ගලමුත්තමං.

4.

‘‘පතිරූපදෙසවාසො ච, පුබ්බෙ ච කතපුඤ්ඤතා;

අත්තසම්මාපණිධි [අත්ථසම්මාපණීධී (කත්ථචි)] ච, එතං මඞ්ගලමුත්තමං.

5.

‘‘බාහුසච්චඤ්ච සිප්පඤ්ච, විනයො ච සුසික්ඛිතො;

සුභාසිතා ච යා වාචා, එතං මඞ්ගලමුත්තමං.

6.

‘‘මාතාපිතු උපට්ඨානං, පුත්තදාරස්ස සඞ්ගහො;

අනාකුලා ච කම්මන්තා, එතං මඞ්ගලමුත්තමං.

7.

‘‘දානඤ්ච ධම්මචරියා ච, ඤාතකානඤ්ච සඞ්ගහො;

අනවජ්ජානි කම්මානි, එතං මඞ්ගලමුත්තමං.

8.

‘‘ආරතී විරතී පාපා, මජ්ජපානා ච සංයමො;

අප්පමාදො ච ධම්මෙසු, එතං මඞ්ගලමුත්තමං.

9.

‘‘ගාරවො ච නිවාතො ච, සන්තුට්ඨි ච කතඤ්ඤුතා;

කාලෙන ධම්මස්සවනං [ධම්මස්සාවණං (ක. සී.), ධම්මසවනං (ක. සී.)], එතං මඞ්ගලමුත්තමං.

10.

‘‘ඛන්තී ච සොවචස්සතා, සමණානඤ්ච දස්සනං;

කාලෙන ධම්මසාකච්ඡා, එතං මඞ්ගලමුත්තමං.

11.

‘‘තපො ච බ්රහ්මචරියඤ්ච, අරියසච්චාන දස්සනං;

නිබ්බානසච්ඡිකිරියා ච, එතං මඞ්ගලමුත්තමං.

12.

‘‘ඵුට්ඨස්ස ලොකධම්මෙහි, චිත්තං යස්ස න කම්පති;

අසොකං විරජං ඛෙමං, එතං මඞ්ගලමුත්තමං.

13.

‘‘එතාදිසානි කත්වාන, සබ්බත්ථමපරාජිතා;

සබ්බත්ථ සොත්ථිං ගච්ඡන්ති, තං තෙසං මඞ්ගලමුත්තම’’න්ති.

මඞ්ගලසුත්තං නිට්ඨිතං.