📜
8. නිධිකණ්ඩසුත්තං
නිධිං ¶ නිධෙති පුරිසො, ගම්භීරෙ ඔදකන්තිකෙ;
අත්ථෙ කිච්චෙ සමුප්පන්නෙ, අත්ථාය මෙ භවිස්සති.
රාජතො වා දුරුත්තස්ස, චොරතො පීළිතස්ස වා;
ඉණස්ස වා පමොක්ඛාය, දුබ්භික්ඛෙ ආපදාසු වා;
එතදත්ථාය ලොකස්මිං, නිධි නාම නිධීයති.
තාවස්සුනිහිතො [තාව සුනිහිතො (සී.)] සන්තො, ගම්භීරෙ ඔදකන්තිකෙ;
න සබ්බො සබ්බදා එව, තස්ස තං උපකප්පති.
නිධි වා ඨානා චවති, සඤ්ඤා වාස්ස විමුය්හති;
නාගා වා අපනාමෙන්ති, යක්ඛා වාපි හරන්ති නං.
අප්පියා ¶ වාපි දායාදා, උද්ධරන්ති අපස්සතො;
යදා පුඤ්ඤක්ඛයො හොති, සබ්බමෙතං විනස්සති.
යස්ස ¶ දානෙන සීලෙන, සංයමෙන දමෙන ච;
නිධී සුනිහිතො හොති, ඉත්ථියා පුරිසස්ස වා.
චෙතියම්හි ¶ ච සඞ්ඝෙ වා, පුග්ගලෙ අතිථීසු වා;
මාතරි පිතරි චාපි [වාපි (ස්යා. කං.)], අථො ජෙට්ඨම්හි භාතරි.
එසො නිධි සුනිහිතො, අජෙය්යො අනුගාමිකො;
පහාය ගමනීයෙසු, එතං ආදාය ගච්ඡති.
අසාධාරණමඤ්ඤෙසං, අචොරාහරණො නිධි;
කයිරාථ ධීරො පුඤ්ඤානි, යො නිධි අනුගාමිකො.
එස දෙවමනුස්සානං, සබ්බකාමදදො නිධි;
යං යදෙවාභිපත්ථෙන්ති, සබ්බමෙතෙන ලබ්භති.
සුවණ්ණතා සුසරතා, සුසණ්ඨානා සුරූපතා [සුසණ්ඨානසුරූපතා (සී.), සුසණ්ඨානං සුරූපතා (ස්යා. කං.)];
ආධිපච්චපරිවාරො, සබ්බමෙතෙන ලබ්භති.
පදෙසරජ්ජං ඉස්සරියං, චක්කවත්තිසුඛං පියං;
දෙවරජ්ජම්පි දිබ්බෙසු, සබ්බමෙතෙන ලබ්භති.
මානුස්සිකා ච සම්පත්ති, දෙවලොකෙ ච යා රති;
යා ච නිබ්බානසම්පත්ති, සබ්බමෙතෙන ලබ්භති.
මිත්තසම්පදමාගම්ම, යොනිසොව [යොනිසො වෙ (සී.), යොනිසො චෙ (ස්යා.), යොනිසො ච (?)] පයුඤ්ජතො;
විජ්ජා විමුත්ති වසීභාවො, සබ්බමෙතෙන ලබ්භති.
පටිසම්භිදා ¶ විමොක්ඛා ච, යා ච සාවකපාරමී;
පච්චෙකබොධි බුද්ධභූමි, සබ්බමෙතෙන ලබ්භති.
එවං ¶ මහත්ථිකා එසා, යදිදං පුඤ්ඤසම්පදා;
තස්මා ධීරා පසංසන්ති, පණ්ඩිතා කතපුඤ්ඤතන්ති.
නිධිකණ්ඩසුත්තං නිට්ඨිතං.