📜
නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස
ඛුද්දකනිකායෙ
ධම්මපද-අට්ඨකථා
(පඨමො භාගො)
ගන්ථාරම්භකථා
මහාමොහතමොනද්ධෙ ¶ ¶ ¶ , ලොකෙ ලොකන්තදස්සිනා;
යෙන සද්ධම්මපජ්ජොතො, ජාලිතො ජලිතිද්ධිනා.
තස්ස පාදෙ නමස්සිත්වා, සම්බුද්ධස්ස සිරීමතො;
සද්ධම්මඤ්චස්ස පූජෙත්වා, කත්වා සඞ්ඝස්ස චඤ්ජලිං.
තං තං කාරණමාගම්ම, ධම්මාධම්මෙසු කොවිදො;
සම්පත්තසද්ධම්මපදො, සත්ථා ධම්මපදං සුභං.
දෙසෙසි ¶ කරුණාවෙග-සමුස්සාහිතමානසො;
යං වෙ දෙවමනුස්සානං, පීතිපාමොජ්ජවඩ්ඪනං.
පරම්පරාභතා තස්ස, නිපුණා අත්ථවණ්ණනා;
යා තම්බපණ්ණිදීපම්හි, දීපභාසාය සණ්ඨිතා.
න සාධයති සෙසානං, සත්තානං හිතසම්පදං;
අප්පෙව නාම සාධෙය්ය, සබ්බලොකස්ස සා හිතං.
ඉති ආසීසමානෙන, දන්තෙන සමචාරිනා;
කුමාරකස්සපෙනාහං, ථෙරෙන ථිරචෙතසා.
සද්ධම්මට්ඨිතිකාමෙන ¶ , සක්කච්චං අභියාචිතො;
තං භාසං අතිවිත්ථාර-ගතඤ්ච වචනක්කමං.
පහායාරොපයිත්වාන ¶ , තන්තිභාසං මනොරමං;
ගාථානං බ්යඤ්ජනපදං, යං තත්ථ න විභාවිතං.
කෙවලං තං විභාවෙත්වා, සෙසං තමෙව අත්ථතො;
භාසන්තරෙන භාසිස්සං, ආවහන්තො විභාවිනං;
මනසො පීතිපාමොජ්ජං, අත්ථධම්මූපනිස්සිතන්ති.