📜
2. අප්පමාදවග්ගො
අප්පමාදො ¶ ¶ ¶ අමතපදං [අමතං පදං (ක.)], පමාදො මච්චුනො පදං;
අප්පමත්තා න මීයන්ති, යෙ පමත්තා යථා මතා.
එවං [එතං (සී. ස්යා. කං. පී.)] විසෙසතො ඤත්වා, අප්පමාදම්හි පණ්ඩිතා;
අප්පමාදෙ පමොදන්ති, අරියානං ගොචරෙ රතා.
තෙ ඣායිනො සාතතිකා, නිච්චං දළ්හපරක්කමා;
ඵුසන්ති ධීරා නිබ්බානං, යොගක්ඛෙමං අනුත්තරං.
උට්ඨානවතො සතීමතො [සතිමතො (සී. ස්යා. ක.)], සුචිකම්මස්ස නිසම්මකාරිනො;
සඤ්ඤතස්ස ධම්මජීවිනො, අප්පමත්තස්ස [අපමත්තස්ස (?)] යසොභිවඩ්ඪති.
උට්ඨානෙනප්පමාදෙන ¶ , සංයමෙන දමෙන ච;
දීපං කයිරාථ මෙධාවී, යං ඔඝො නාභිකීරති.
පමාදමනුයුඤ්ජන්ති, බාලා දුම්මෙධිනො ජනා;
අප්පමාදඤ්ච මෙධාවී, ධනං සෙට්ඨංව රක්ඛති.
මා පමාදමනුයුඤ්ජෙථ, මා කාමරතිසන්ථවං [සන්ධවං (ක)];
අප්පමත්තො හි ඣායන්තො, පප්පොති විපුලං සුඛං.
පමාදං අප්පමාදෙන, යදා නුදති පණ්ඩිතො;
පඤ්ඤාපාසාදමාරුය්හ, අසොකො සොකිනිං පජං;
පබ්බතට්ඨොව භූමට්ඨෙ [භුම්මට්ඨෙ (සී. ස්යා.)], ධීරො බාලෙ අවෙක්ඛති.
අප්පමත්තො ¶ ¶ පමත්තෙසු, සුත්තෙසු බහුජාගරො;
අබලස්සංව ¶ සීඝස්සො, හිත්වා යාති සුමෙධසො.
අප්පමාදෙන මඝවා, දෙවානං සෙට්ඨතං ගතො;
අප්පමාදං පසංසන්ති, පමාදො ගරහිතො සදා.
අප්පමාදරතො භික්ඛු, පමාදෙ භයදස්සි වා;
සංයොජනං අණුං ථූලං, ඩහං අග්ගීව ගච්ඡති.
අප්පමාදරතො භික්ඛු, පමාදෙ භයදස්සි වා;
අභබ්බො පරිහානාය, නිබ්බානස්සෙව සන්තිකෙ.
අප්පමාදවග්ගො දුතියො නිට්ඨිතො.