📜
25. භික්ඛුවග්ගො
චක්ඛුනා සංවරො සාධු, සාධු සොතෙන සංවරො;
ඝානෙන සංවරො සාධු, සාධු ජිව්හාය සංවරො.
කායෙන සංවරො සාධු, සාධු වාචාය සංවරො;
මනසා සංවරො සාධු, සාධු සබ්බත්ථ සංවරො;
සබ්බත්ථ සංවුතො භික්ඛු, සබ්බදුක්ඛා පමුච්චති.
හත්ථසංයතො පාදසංයතො, වාචාසංයතො සංයතුත්තමො;
අජ්ඣත්තරතො සමාහිතො, එකො සන්තුසිතො තමාහු භික්ඛුං.
යො ¶ මුඛසංයතො භික්ඛු, මන්තභාණී අනුද්ධතො;
අත්ථං ධම්මඤ්ච දීපෙති, මධුරං තස්ස භාසිතං.
ධම්මාරාමො ¶ ¶ ¶ ධම්මරතො, ධම්මං අනුවිචින්තයං;
ධම්මං අනුස්සරං භික්ඛු, සද්ධම්මා න පරිහායති.
සලාභං නාතිමඤ්ඤෙය්ය, නාඤ්ඤෙසං පිහයං චරෙ;
අඤ්ඤෙසං පිහයං භික්ඛු, සමාධිං නාධිගච්ඡති.
අප්පලාභොපි චෙ භික්ඛු, සලාභං නාතිමඤ්ඤති;
තං වෙ දෙවා පසංසන්ති, සුද්ධාජීවිං අතන්දිතං.
සබ්බසො නාමරූපස්මිං, යස්ස නත්ථි මමායිතං;
අසතා ච න සොචති, ස වෙ ‘‘භික්ඛූ’’ති වුච්චති.
මෙත්තාවිහාරී යො භික්ඛු, පසන්නො බුද්ධසාසනෙ;
අධිගච්ඡෙ පදං සන්තං, සඞ්ඛාරූපසමං සුඛං.
සිඤ්ච භික්ඛු ඉමං නාවං, සිත්තා තෙ ලහුමෙස්සති;
ඡෙත්වා රාගඤ්ච දොසඤ්ච, තතො නිබ්බානමෙහිසි.
පඤ්ච ඡින්දෙ පඤ්ච ජහෙ, පඤ්ච චුත්තරි භාවයෙ;
පඤ්ච සඞ්ගාතිගො භික්ඛු, ‘‘ඔඝතිණ්ණො’’ති වුච්චති.
ඣාය භික්ඛු [ඣාය තුවං භික්ඛු (?)] මා පමාදො [මා ච පමාදො (සී. ස්යා. පී.)], මා තෙ කාමගුණෙ රමෙස්සු [භමස්සු (සී. පී.), භවස්සු (ස්යා.), රමස්සු (ක.)] චිත්තං;
මා ලොහගුළං ගිලී පමත්තො, මා කන්දි ‘‘දුක්ඛමිද’’න්ති ඩය්හමානො.
නත්ථි ඣානං අපඤ්ඤස්ස, පඤ්ඤා නත්ථි අඣායතො [අජ්ඣායිනො (ක.)];
යම්හි ඣානඤ්ච පඤ්ඤා ච, ස වෙ නිබ්බානසන්තිකෙ.
සුඤ්ඤාගාරං ¶ ¶ ¶ ¶ පවිට්ඨස්ස, සන්තචිත්තස්ස භික්ඛුනො;
අමානුසී රති හොති, සම්මා ධම්මං විපස්සතො.
යතො යතො සම්මසති, ඛන්ධානං උදයබ්බයං;
ලභතී [ලභති (පී.), ලභතෙ (ක.)] පීතිපාමොජ්ජං, අමතං තං විජානතං.
තත්රායමාදි භවති, ඉධ පඤ්ඤස්ස භික්ඛුනො;
ඉන්ද්රියගුත්ති සන්තුට්ඨි, පාතිමොක්ඛෙ ච සංවරො.
මිත්තෙ භජස්සු කල්යාණෙ, සුද්ධාජීවෙ අතන්දිතෙ;
පටිසන්ථාරවුත්යස්ස [පටිසන්ධාරවුත්යස්ස (ක.)], ආචාරකුසලො සියා;
තතො පාමොජ්ජබහුලො, දුක්ඛස්සන්තං කරිස්සති.
වස්සිකා විය පුප්ඵානි, මද්දවානි [මජ්ජවානි (ක. ටීකා) පච්චවානි (ක. අට්ඨ.)] පමුඤ්චති;
එවං රාගඤ්ච දොසඤ්ච, විප්පමුඤ්චෙථ භික්ඛවො.
සන්තකායො සන්තවාචො, සන්තවා සුසමාහිතො [සන්තමනො සුසමාහිතො (ස්යා. පී.), සන්තමනො සමාහිතො (ක.)];
වන්තලොකාමිසො භික්ඛු, ‘‘උපසන්තො’’ති වුච්චති.
අත්තනා චොදයත්තානං, පටිමංසෙථ අත්තනා [පටිමාසෙ අත්තමත්තනා (සී. පී.), පටිමංසෙ තමත්තනා (ස්යා.)];
සො අත්තගුත්තො සතිමා, සුඛං භික්ඛු විහාහිසි.
අත්තා හි අත්තනො නාථො, (කො හි නාථො පරො සියා) [( ) විදෙසපොත්ථකෙසු නත්ථි]
අත්තා හි අත්තනො ගති;
තස්මා සංයමමත්තානං [සංයමය’ත්තානං (සී. පී.)], අස්සං භද්රංව වාණිජො.
පාමොජ්ජබහුලො ¶ භික්ඛු, පසන්නො බුද්ධසාසනෙ;
අධිගච්ඡෙ පදං සන්තං, සඞ්ඛාරූපසමං සුඛං.
යො ¶ ¶ හවෙ දහරො භික්ඛු, යුඤ්ජති බුද්ධසාසනෙ;
සොමං ¶ [සො ඉමං (සී. ස්යා. කං. පී.)] ලොකං පභාසෙති, අබ්භා මුත්තොව චන්දිමා.
භික්ඛුවග්ගො පඤ්චවීසතිමො නිට්ඨිතො.