📜
4. පුප්ඵවග්ගො
කො ¶ ¶ ¶ ඉමං [කොමං (ක.)] පථවිං විචෙස්සති [විජෙස්සති (සී. ස්යා. පී.)], යමලොකඤ්ච ඉමං සදෙවකං;
කො ධම්මපදං සුදෙසිතං, කුසලො පුප්ඵමිව පචෙස්සති [පුප්ඵමිවප්පචෙස්සති (ක.)].
සෙඛො පථවිං විචෙස්සති, යමලොකඤ්ච ඉමං සදෙවකං;
සෙඛො ධම්මපදං සුදෙසිතං, කුසලො පුප්ඵමිව පචෙස්සති.
ඵෙණූපමං ¶ කායමිමං විදිත්වා, මරීචිධම්මං අභිසම්බුධානො;
ඡෙත්වාන මාරස්ස පපුප්ඵකානි [සපුප්ඵකානි (ටීකා)], අදස්සනං මච්චුරාජස්ස ගච්ඡෙ.
පුප්ඵානි හෙව පචිනන්තං, බ්යාසත්තමනසං [බ්යාසත්තමානසං (ක.)] නරං;
සුත්තං ගාමං මහොඝොව, මච්චු ආදාය ගච්ඡති.
පුප්ඵානි හෙව පචිනන්තං, බ්යාසත්තමනසං නරං;
අතිත්තඤ්ඤෙව කාමෙසු, අන්තකො කුරුතෙ වසං.
යථාපි භමරො පුප්ඵං, වණ්ණගන්ධමහෙඨයං [වණ්ණගන්ධමපොඨයං (ක.)];
පලෙති රසමාදාය, එවං ගාමෙ මුනී චරෙ.
න පරෙසං විලොමානි, න පරෙසං කතාකතං;
අත්තනොව අවෙක්ඛෙය්ය, කතානි අකතානි ච.
යථාපි ¶ ¶ රුචිරං පුප්ඵං, වණ්ණවන්තං අගන්ධකං;
එවං සුභාසිතා වාචා, අඵලා හොති අකුබ්බතො.
යථාපි ¶ රුචිරං පුප්ඵං, වණ්ණවන්තං සුගන්ධකං [සගන්ධකං (සී. ස්යා. කං. පී.)];
එවං සුභාසිතා වාචා, සඵලා හොති කුබ්බතො [සකුබ්බතො (සී. පී.), පකුබ්බතො (සී. අට්ඨ.), සුකුබ්බතො (ස්යා. කං.)].
යථාපි ¶ පුප්ඵරාසිම්හා, කයිරා මාලාගුණෙ බහූ;
එවං ජාතෙන මච්චෙන, කත්තබ්බං කුසලං බහුං.
න පුප්ඵගන්ධො පටිවාතමෙති, න චන්දනං තගරමල්ලිකා [තගරමල්ලිකා (සී. ස්යා. කං. පී.)];
සතඤ්ච ගන්ධො පටිවාතමෙති, සබ්බා දිසා සප්පුරිසො පවායති.
චන්දනං තගරං වාපි, උප්පලං අථ වස්සිකී;
එතෙසං ගන්ධජාතානං, සීලගන්ධො අනුත්තරො.
අප්පමත්තො අයං ගන්ධො, ය්වායං තගරචන්දනං [යායං තගරචන්දනී (සී. ස්යා. කං. පී.)];
යො ච සීලවතං ගන්ධො, වාති දෙවෙසු උත්තමො.
තෙසං සම්පන්නසීලානං, අප්පමාදවිහාරිනං;
සම්මදඤ්ඤා විමුත්තානං, මාරො මග්ගං න වින්දති.
යථා සඞ්කාරඨානස්මිං [සඞ්කාරධානස්මිං (සී. ස්යා. කං. පී.)], උජ්ඣිතස්මිං මහාපථෙ;
පදුමං තත්ථ ජායෙථ, සුචිගන්ධං මනොරමං.
එවං ¶ සඞ්කාරභූතෙසු, අන්ධභූතෙ [අන්ධීභූතෙ (ක.)] පුථුජ්ජනෙ;
අතිරොචති පඤ්ඤාය, සම්මාසම්බුද්ධසාවකො.
පුප්ඵවග්ගො චතුත්ථො නිට්ඨිතො.