📜
6. පණ්ඩිතවග්ගො
නිධීනංව ¶ ¶ පවත්තාරං, යං පස්සෙ වජ්ජදස්සිනං;
නිග්ගය්හවාදිං මෙධාවිං, තාදිසං පණ්ඩිතං භජෙ;
තාදිසං භජමානස්ස, සෙය්යො හොති න පාපියො.
ඔවදෙය්යානුසාසෙය්ය, අසබ්භා ච නිවාරයෙ;
සතඤ්හි සො පියො හොති, අසතං හොති අප්පියො.
න භජෙ පාපකෙ මිත්තෙ, න භජෙ පුරිසාධමෙ;
භජෙථ මිත්තෙ කල්යාණෙ, භජෙථ පුරිසුත්තමෙ.
ධම්මපීති ¶ සුඛං සෙති, විප්පසන්නෙන චෙතසා;
අරියප්පවෙදිතෙ ධම්මෙ, සදා රමති පණ්ඩිතො.
උදකඤ්හි ¶ නයන්ති නෙත්තිකා, උසුකාරා නමයන්ති [දමයන්ති (ක.)] තෙජනං;
දාරුං නමයන්ති තච්ඡකා, අත්තානං දමයන්ති පණ්ඩිතා.
සෙලො යථා එකඝනො [එකග්ඝනො (ක.)], වාතෙන න සමීරති;
එවං නින්දාපසංසාසු, න සමිඤ්ජන්ති පණ්ඩිතා.
යථාපි රහදො ගම්භීරො, විප්පසන්නො අනාවිලො;
එවං ධම්මානි සුත්වාන, විප්පසීදන්ති පණ්ඩිතා.
සබ්බත්ථ වෙ සප්පුරිසා චජන්ති, න ¶ කාමකාමා ලපයන්ති සන්තො;
සුඛෙන ඵුට්ඨා අථ වා දුඛෙන, න උච්චාවචං [නොච්චාවචං (සී. අට්ඨ.)] පණ්ඩිතා දස්සයන්ති.
න ¶ අත්තහෙතු න පරස්ස හෙතු, න පුත්තමිච්ඡෙ න ධනං න රට්ඨං;
න ඉච්ඡෙය්ය [නයිච්ඡෙ (පී.), නිච්ඡෙ (?)] අධම්මෙන සමිද්ධිමත්තනො, ස සීලවා පඤ්ඤවා ධම්මිකො සියා.
අප්පකා තෙ මනුස්සෙසු, යෙ ජනා පාරගාමිනො;
අථායං ඉතරා පජා, තීරමෙවානුධාවති.
යෙ ¶ ච ඛො සම්මදක්ඛාතෙ, ධම්මෙ ධම්මානුවත්තිනො;
තෙ ජනා පාරමෙස්සන්ති, මච්චුධෙය්යං සුදුත්තරං.
කණ්හං ¶ ධම්මං විප්පහාය, සුක්කං භාවෙථ පණ්ඩිතො;
ඔකා අනොකමාගම්ම, විවෙකෙ යත්ථ දූරමං.
තත්රාභිරතිමිච්ඡෙය්ය, හිත්වා කාමෙ අකිඤ්චනො;
පරියොදපෙය්ය [පරියොදාපෙය්ය (?)] අත්තානං, චිත්තක්ලෙසෙහි පණ්ඩිතො.
යෙසං සම්බොධියඞ්ගෙසු, සම්මා චිත්තං සුභාවිතං;
ආදානපටිනිස්සග්ගෙ, අනුපාදාය යෙ රතා;
ඛීණාසවා ජුතිමන්තො, තෙ ලොකෙ පරිනිබ්බුතා.
පණ්ඩිතවග්ගො ඡට්ඨො නිට්ඨිතො.