📜
නමො තස්ස භගවතො අරහතො සම්මාසම්බුද්ධස්ස
ඛුද්දකනිකායෙ
පෙතවත්ථුපාළි
1. උරගවග්ගො
1. ඛෙත්තූපමපෙතවත්ථු
‘‘ඛෙත්තූපමා ¶ ¶ ¶ ¶ අරහන්තො, දායකා කස්සකූපමා;
බීජූපමං දෙය්යධම්මං, එත්තො නිබ්බත්තතෙ ඵලං.
‘‘එතං බීජං කසි ඛෙත්තං, පෙතානං දායකස්ස ච;
තං පෙතා පරිභුඤ්ජන්ති, දාතා පුඤ්ඤෙන වඩ්ඪති.
‘‘ඉධෙව ¶ කුසලං කත්වා, පෙතෙ ච පටිපූජිය;
සග්ගඤ්ච කමති [ගමති (ක.)] ට්ඨානං, කම්මං කත්වාන භද්දක’’න්ති.
ඛෙත්තූපමපෙතවත්ථු පඨමං.
2. සූකරමුඛපෙතවත්ථු
‘‘කායො ¶ තෙ සබ්බසොවණ්ණො, සබ්බා ඔභාසතෙ දිසා;
මුඛං තෙ සූකරස්සෙව, කිං කම්මමකරී පුරෙ’’ [මකරා පුරෙ (ක.)].
‘‘කායෙන සඤ්ඤතො ආසිං, වාචායාසිමසඤ්ඤතො;
තෙන මෙතාදිසො වණ්ණො, යථා පස්සසි නාරද.
‘‘තං ¶ ත්යාහං [තාහං (ක.)] නාරද බ්රූමි, සාමං දිට්ඨමිදං තයා;
මාකාසි ¶ මුඛසා පාපං, මා ඛො සූකරමුඛො අහූ’’ති.
සූකරමුඛපෙතවත්ථු දුතියං.
3. පූතිමුඛපෙතවත්ථු
‘‘දිබ්බං සුභං ධාරෙසි වණ්ණධාතුං, වෙහායසං තිට්ඨසි අන්තලික්ඛෙ;
මුඛඤ්ච තෙ කිමයො පූතිගන්ධං, ඛාදන්ති කිං කම්මමකාසි පුබ්බෙ’’.
‘‘සමණො අහං පාපොතිදුට්ඨවාචො [පාපො දුට්ඨවාචො (සී.), පාපො දුක්ඛවාචො (ස්යා. පී.)], තපස්සිරූපො මුඛසා අසඤ්ඤතො;
ලද්ධා ච මෙ තපසා වණ්ණධාතු, මුඛඤ්ච මෙ පෙසුණියෙන පූති.
‘‘තයිදං තයා නාරද සාමං දිට්ඨං,
අනුකම්පකා යෙ කුසලා වදෙය්යුං;
‘මා පෙසුණං මා ච මුසා අභාණි,
යක්ඛො තුවං හොහිසි කාමකාමී’’’ති.
පූතිමුඛපෙතවත්ථු තතියං.
4. පිට්ඨධීතලිකපෙතවත්ථු
‘‘යං ¶ ¶ කිඤ්චාරම්මණං කත්වා, දජ්ජා දානං අමච්ඡරී;
පුබ්බපෙතෙ ච ආරබ්භ, අථ වා වත්ථුදෙවතා.
‘‘චත්තාරො ච මහාරාජෙ, ලොකපාලෙ යසස්සිනෙ [යසස්සිනො (සී. ස්යා.)];
කුවෙරං ධතරට්ඨඤ්ච, විරූපක්ඛං විරූළ්හකං;
තෙ ¶ චෙව පූජිතා හොන්ති, දායකා ච අනිප්ඵලා.
‘‘න ¶ හි රුණ්ණං වා සොකො වා, යා චඤ්ඤා පරිදෙවනා;
න තං පෙතස්ස අත්ථාය, එවං තිට්ඨන්ති ඤාතයො.
‘‘අයඤ්ච ඛො දක්ඛිණා දින්නා, සඞ්ඝම්හි සුප්පතිට්ඨිතා;
දීඝරත්තං හිතායස්ස, ඨානසො උපකප්පතී’’ති.
පිට්ඨධීතලිකපෙතවත්ථු චතුත්ථං.
5. තිරොකුට්ටපෙතවත්ථු
[ඛු. පා. 7.1 ඛුද්දකපාඨෙ] ‘‘තිරොකුට්ටෙසු [තිරොකුඩ්ඩෙසු (සී. ස්යා. පී.)] තිට්ඨන්ති, සන්ධිසිඞ්ඝාටකෙසු ච;
ද්වාරබාහාසු තිට්ඨන්ති, ආගන්ත්වාන සකං ඝරං.
‘‘පහූතෙ අන්නපානම්හි, ඛජ්ජභොජ්ජෙ උපට්ඨිතෙ;
න තෙසං කොචි සරති, සත්තානං කම්මපච්චයා.
‘‘එවං ¶ දදන්ති ඤාතීනං, යෙ හොන්ති අනුකම්පකා;
සුචිං පණීතං කාලෙන, කප්පියං පානභොජනං;
‘ඉදං වො ඤාතීනං හොතු, සුඛිතා හොන්තු ඤාතයො’.
‘‘තෙ ච තත්ථ සමාගන්ත්වා, ඤාතිපෙතා සමාගතා;
පහූතෙ අන්නපානම්හි, සක්කච්චං අනුමොදරෙ.
‘‘‘චිරං ජීවන්තු නො ඤාතී, යෙසං හෙතු ලභාමසෙ;
අම්හාකඤ්ච කතා පූජා, දායකා ච අනිප්ඵලා’.
‘‘‘න හි තත්ථ කසි අත්ථි, ගොරක්ඛෙත්ථ න විජ්ජති;
වණිජ්ජා තාදිසී නත්ථි, හිරඤ්ඤෙන කයාකයං [කයොක්කයං (සී. ක.) කයොකයං (ඛු. පා. 7.6)];
ඉතො ¶ දින්නෙන යාපෙන්ති, පෙතා කාලගතා [කාලකතා (සී. ස්යා. පී.)] තහිං’.
‘‘‘උන්නමෙ ¶ උදකං වුට්ඨං, යථා නින්නං පවත්තති;
එවමෙව ඉතො දින්නං, පෙතානං උපකප්පති’.
‘‘‘යථා වාරිවහා පූරා, පරිපූරෙන්ති සාගරං;
එවමෙව ඉතො දින්නං, පෙතානං උපකප්පති’.
‘‘‘අදාසි ¶ මෙ අකාසි මෙ, ඤාති මිත්තා [ඤාති මිත්තො (?)] සඛා ච මෙ;
පෙතානං දක්ඛිණං දජ්ජා, පුබ්බෙ කතමනුස්සරං’.
‘‘‘න හි රුණ්ණං වා සොකො වා, යා චඤ්ඤා පරිදෙවනා;
න තං පෙතානමත්ථාය, එවං තිට්ඨන්ති ඤාතයො’.
‘‘‘අයඤ්ච ඛො දක්ඛිණා දින්නා, සඞ්ඝම්හි සුප්පතිට්ඨිතා;
දීඝරත්තං හිතායස්ස, ඨානසො උපකප්පති’.
‘‘සො ඤාතිධම්මො ච අයං නිදස්සිතො, පෙතාන පූජා ච කතා උළාරා;
බලඤ්ච භික්ඛූනමනුප්පදින්නං, තුම්හෙහි පුඤ්ඤං පසුතං අනප්පක’’න්ති.
තිරොකුට්ටපෙතවත්ථු පඤ්චමං.
6. පඤ්චපුත්තඛාදපෙතිවත්ථු
‘‘නග්ගා ¶ දුබ්බණ්ණරූපාසි, දුග්ගන්ධා පූති වායසි;
මක්ඛිකාහි පරිකිණ්ණා [මක්ඛිකාපරිකිණ්ණා ච (සී.)], කා නු ත්වං ඉධ තිට්ඨසී’’ති.
‘‘අහං භදන්තෙ [භද්දන්තෙ (ක.)] පෙතීම්හි, දුග්ගතා යමලොකිකා;
පාපකම්මං ¶ කරිත්වාන, පෙතලොකං ඉතො ගතා.
‘‘කාලෙන පඤ්ච පුත්තානි, සායං පඤ්ච පුනාපරෙ;
විජායිත්වාන ඛාදාමි, තෙපි නා හොන්ති මෙ අලං.
‘‘පරිඩය්හති ධූමායති, ඛුදාය [ඛුද්දාය (ක.)] හදයං මම;
පානීයං න ලභෙ පාතුං, පස්ස මං බ්යසනං ගත’’න්ති.
‘‘කිං නු කායෙන වාචාය, මනසා දුක්කටං කතං;
කිස්ස කම්මවිපාකෙන, පුත්තමංසානි ඛාදසී’’ති.
‘‘සපතී [සපත්තී (සී.)] මෙ ගබ්භිනී ආසි, තස්සා පාපං අචෙතයිං;
සාහං පදුට්ඨමනසා, අකරිං ගබ්භපාතනං.
‘‘තස්සා ¶ ¶ ද්වෙමාසිකො ගබ්භො, ලොහිතඤ්ඤෙව පග්ඝරි;
තදස්සා මාතා කුපිතා, මය්හං ඤාතී සමානයි;
සපථඤ්ච මං කාරෙසි, පරිභාසාපයී ච මං.
‘‘සාහං ඝොරඤ්ච සපථං, මුසාවාදං අභාසිසං;
පුත්තමංසානි ඛාදාමි, සචෙ තං පකතං මයා.
‘‘තස්ස කම්මස්ස විපාකෙන [විපාකං (ස්යා. ක.)], මුසාවාදස්ස චූභයං;
පුත්තමංසානි ඛාදාමි, පුබ්බලොහිතමක්ඛිතා’’ති.
පඤ්චපුත්තඛාදපෙතිවත්ථු [පඤ්චපුත්තඛාදපෙතවත්ථු (සී. ස්යා. පී.) එවමුපරිපි] ඡට්ඨං.
7. සත්තපුත්තඛාදපෙතිවත්ථු
‘‘නග්ගා ¶ දුබ්බණ්ණරූපාසි, දුග්ගන්ධා පූති වායසි;
මක්ඛිකාහි ¶ පරිකිණ්ණා, කා නු ත්වං ඉධ තිට්ඨසී’’ති.
‘‘අහං භදන්තෙ පෙතීම්හි, දුග්ගතා යමලොකිකා;
පාපකම්මං කරිත්වාන, පෙතලොකං ඉතො ගතා.
‘‘කාලෙන සත්ත පුත්තානි, සායං සත්ත පුනාපරෙ;
විජායිත්වාන ඛාදාමි, තෙපි නා හොන්ති මෙ අලං.
‘‘පරිඩය්හති ධූමායති, ඛුදාය හදයං මම;
නිබ්බුතිං නාධිගච්ඡාමි, අග්ගිදඩ්ඪාව ආතපෙ’’ති.
‘‘කිං නු කායෙන වාචාය, මනසා දුක්කටං කතං;
කිස්ස කම්මවිපාකෙන, පුත්තමංසානි ඛාදසී’’ති.
‘‘අහූ මය්හං දුවෙ පුත්තා, උභො සම්පත්තයොබ්බනා;
සාහං පුත්තබලූපෙතා, සාමිකං අතිමඤ්ඤිසං.
‘‘තතො මෙ සාමිකො කුද්ධො, සපත්තිං මය්හමානයි;
සා ච ගබ්භං අලභිත්ථ, තස්සා පාපං අචෙතයිං.
‘‘සාහං ¶ පදුට්ඨමනසා, අකරිං ගබ්භපාතනං;
තස්සා තෙමාසිකො ගබ්භො, පුබ්බලොහිතකො [පුබ්බලොහිතකො (ක.)] පති.
‘‘තදස්සා මාතා කුපිතා, මය්හං ඤාතී සමානයි;
සපථඤ්ච මං කාරෙසි, පරිභාසාපයී ච මං.
‘‘සාහං ¶ ඝොරඤ්ච සපථං, මුසාවාදං අභාසිසං;
‘පුත්තමංසානි ඛාදාමි, සචෙ තං පකතං මයා’.
‘‘තස්ස ¶ කම්මස්ස විපාකෙන, මුසාවාදස්ස චූභයං;
පුත්තමංසානි ඛාදාමි, පුබ්බලොහිතමක්ඛිතා’’ති.
සත්තපුත්තඛාදපෙතිවත්ථු සත්තමං.
8. ගොණපෙතවත්ථු
‘‘කිං ¶ නු උම්මත්තරූපොව, ලායිත්වා හරිතං තිණං;
ඛාද ඛාදාති ලපසි, ගතසත්තං ජරග්ගවං.
‘‘න හි අන්නෙන පානෙන, මතො ගොණො සමුට්ඨහෙ;
ත්වංසි බාලො ච [බාලොව (ක.)] දුම්මෙධො, යථා තඤ්ඤොව දුම්මතී’’ති.
‘‘ඉමෙ පාදා ඉදං සීසං, අයං කායො සවාලධි;
නෙත්තා තථෙව තිට්ඨන්ති, අයං ගොණො සමුට්ඨහෙ.
‘‘නාය්යකස්ස හත්ථපාදා, කායො සීසඤ්ච දිස්සති;
රුදං මත්තිකථූපස්මිං, නනු ත්වඤ්ඤෙව දුම්මතී’’ති.
‘‘ආදිත්තං වත මං සන්තං, ඝතසිත්තංව පාවකං;
වාරිනා විය ඔසිඤ්චං, සබ්බං නිබ්බාපයෙ දරං.
‘‘අබ්බහී [අබ්බූළ්හං (බහූසු)] වත මෙ සල්ලං, සොකං හදයනිස්සිතං;
යො මෙ සොකපරෙතස්ස, පිතුසොකං අපානුදි.
‘‘ස්වාහං අබ්බූළ්හසල්ලොස්මි, සීතිභූතොස්මි නිබ්බුතො;
න සොචාමි න රොදාමි, තව සුත්වාන මාණව’.
එවං ¶ කරොන්ති සප්පඤ්ඤා, යෙ හොන්ති අනුකම්පකා;
විනිවත්තයන්ති සොකම්හා, සුජාතො පිතරං යථාති.
ගොණපෙතවත්ථු අට්ඨමං.
9. මහාපෙසකාරපෙතිවත්ථු
‘‘ගූථඤ්ච ¶ ¶ ¶ මුත්තං රුහිරඤ්ච පුබ්බං, පරිභුඤ්ජති කිස්ස අයං විපාකො;
අයං නු කිං කම්මමකාසි නාරී, යා සබ්බදා ලොහිතපුබ්බභක්ඛා.
‘‘නවානි වත්ථානි සුභානි චෙව, මුදූනි සුද්ධානි ච ලොමසානි;
දින්නානි මිස්සා කිතකා [කිටකා (ක.)] භවන්ති, අයං නු කිං කම්මමකාසි නාරී’’ති.
‘‘භරියා මමෙසා අහූ භදන්තෙ, අදායිකා මච්ඡරිනී කදරියා;
සා මං දදන්තං සමණබ්රාහ්මණානං, අක්කොසති ච පරිභාසති ච.
‘‘‘ගූථඤ්ච මුත්තං රුහිරඤ්ච පුබ්බං, පරිභුඤ්ජ ත්වං අසුචිං සබ්බකාලං;
එතං තෙ පරලොකස්මිං හොතු, වත්ථා ච තෙ කිටකසමා භවන්තු’;
එතාදිසං දුච්චරිතං චරිත්වා, ඉධාගතා චිරරත්තාය ඛාදතී’’ති.
මහාපෙසකාරපෙතිවත්ථු නවමං.
10. ඛල්ලාටියපෙතිවත්ථු
‘‘කා ¶ ¶ නු අන්තොවිමානස්මිං, තිට්ඨන්තී නූපනික්ඛමි;
උපනික්ඛමස්සු භද්දෙ, පස්සාම තං බහිට්ඨිත’’න්ති.
‘‘අට්ටීයාමි ¶ හරායාමි, නග්ගා නික්ඛමිතුං බහි;
කෙසෙහම්හි පටිච්ඡන්නා, පුඤ්ඤං මෙ අප්පකං කත’’න්ති.
‘‘හන්දුත්තරීයං දදාමි තෙ, ඉදං දුස්සං නිවාසය;
ඉදං දුස්සං නිවාසෙත්වා, එහි නික්ඛම සොභනෙ;
උපනික්ඛමස්සු භද්දෙ, පස්සාම තං බහිට්ඨිත’’න්ති.
‘‘හත්ථෙන හත්ථෙ තෙ දින්නං, න මය්හං උපකප්පති;
එසෙත්ථුපාසකො සද්ධො, සම්මාසම්බුද්ධසාවකො.
‘‘එතං අච්ඡාදයිත්වාන, මම දක්ඛිණමාදිස;
තථාහං [අථාහං (සී.)] සුඛිතා හෙස්සං, සබ්බකාමසමිද්ධිනී’’ති.
තඤ්ච තෙ න්හාපයිත්වාන, විලිම්පෙත්වාන වාණිජා;
වත්ථෙහච්ඡාදයිත්වාන, තස්සා දක්ඛිණමාදිසුං.
සමනන්තරානුද්දිට්ඨෙ ¶ [සමනන්තරා අනුද්දිට්ඨෙ (ස්යා. ක.)], විපාකො උදපජ්ජථ [උපපජ්ජථ (සී. ස්යා.)];
භොජනච්ඡාදනපානීයං [භොජනච්ඡාදනං පානීයං (ස්යා. ක.)], දක්ඛිණාය ඉදං ඵලං.
තතො සුද්ධා සුචිවසනා, කාසිකුත්තමධාරිනී;
හසන්තී විමානා නික්ඛමි, ‘දක්ඛිණාය ඉදං ඵල’’’න්ති.
‘‘සුචිත්තරූපං රුචිරං, විමානං තෙ පභාසති;
දෙවතෙ පුච්ඡිතාචික්ඛ, කිස්ස කම්මස්සිදං ඵල’’න්ති.
‘‘භික්ඛුනො ¶ චරමානස්ස, දොණිනිම්මජ්ජනිං අහං;
අදාසිං උජුභූතස්ස, විප්පසන්නෙන චෙතසා.
‘‘තස්ස කම්මස්ස කුසලස්ස, විපාකං දීඝමන්තරං;
අනුභොමි විමානස්මිං, තඤ්ච දානි පරිත්තකං.
‘‘උද්ධං ¶ චතූහි මාසෙහි, කාලංකිරියා [කාලංකිරියා (ක.)] භවිස්සති;
එකන්තකටුකං ඝොරං, නිරයං පපතිස්සහං.
[ම. නි. 3.250, 267; අ. නි. 3.36; පෙ. ව. 240, 693] ‘‘චතුක්කණ්ණං චතුද්වාරං, විභත්තං භාගසො මිතං;
අයොපාකාරපරියන්තං, අයසා පටිකුජ්ජිතං.
‘‘තස්ස ¶ අයොමයා භූමි, ජලිතා තෙජසා යුතා;
සමන්තා යොජනසතං, ඵරිත්වා තිට්ඨති සබ්බදා.
‘‘තත්ථාහං දීඝමද්ධානං, දුක්ඛං වෙදිස්ස වෙදනං;
ඵලඤ්ච පාපකම්මස්ස, තස්මා සොචාමහං භුස’’න්ති.
ඛල්ලාටියපෙතිවත්ථු දසමං.
11. නාගපෙතවත්ථු
‘‘පුරතොව ¶ [පුරතො ච (ස්යා.)] සෙතෙන පලෙති හත්ථිනා, මජ්ඣෙ පන අස්සතරීරථෙන;
පච්ඡා ච කඤ්ඤා සිවිකාය නීයති, ඔභාසයන්තී දස සබ්බතො [සබ්බතො (ක.)] දිසා.
‘‘තුම්හෙ පන මුග්ගරහත්ථපාණිනො, රුදංමුඛා ඡින්නපභින්නගත්තා;
මනුස්සභූතා ¶ කිමකත්ථ පාපං, යෙනඤ්ඤමඤ්ඤස්ස පිවාථ ලොහිත’’න්ති.
‘‘පුරතොව යො ගච්ඡති කුඤ්ජරෙන, සෙතෙන නාගෙන චතුක්කමෙන;
අම්හාක පුත්තො අහු ජෙට්ඨකො සො [සොව ජෙට්ඨො (ක.)], දානානි දත්වාන සුඛී පමොදති.
‘‘යො ¶ සො මජ්ඣෙ අස්සතරීරථෙන, චතුබ්භි යුත්තෙන සුවග්ගිතෙන;
අම්හාක පුත්තො අහු මජ්ඣිමො සො, අමච්ඡරී දානවතී විරොචති.
‘‘යා සා ච පච්ඡා සිවිකාය නීයති, නාරී සපඤ්ඤා මිගමන්දලොචනා;
අම්හාක ධීතා අහු සා කනිට්ඨිකා, භාගඩ්ඪභාගෙන සුඛී පමොදති.
‘‘එතෙ ¶ ච දානානි අදංසු පුබ්බෙ, පසන්නචිත්තා සමණබ්රාහ්මණානං;
මයං පන මච්ඡරිනො අහුම්හ, පරිභාසකා සමණබ්රාහ්මණානං;
එතෙ ච දත්වා පරිචාරයන්ති, මයඤ්ච ¶ සුස්සාම නළොව ඡින්නො’’ති [ඛිත්තොති (සී.)].
‘‘කිං තුම්හාකං භොජනං කිං සයානං, කථඤ්ච යාපෙථ සුපාපධම්මිනො;
පහූතභොගෙසු අනප්පකෙසු, සුඛං විරාධාය [විරාගාය (ස්යා. ක.)] දුක්ඛජ්ජ පත්තා’’ති.
‘‘අඤ්ඤමඤ්ඤං වධිත්වාන, පිවාම පුබ්බලොහිතං;
බහුං පිත්වා න ධාතා හොම, නච්ඡාදිම්හසෙ [නරුච්චාදිම්හසෙ (ක.)] මයං.
‘‘ඉච්චෙව මච්චා පරිදෙවයන්ති, අදායකා පෙච්ච [මච්ඡරිනො (ක.)] යමස්ස ඨායිනො;
යෙ තෙ විදිච්ච [විදිත්වා (සී.)] අධිගම්ම භොගෙ, න භුඤ්ජරෙ නාපි කරොන්ති පුඤ්ඤං.
‘‘තෙ ¶ ඛුප්පිපාසූපගතා පරත්ථ, පච්ඡා [පෙතා (සී.)] චිරං ඣායරෙ ඩය්හමානා;
කම්මානි කත්වාන දුඛුද්රානි, අනුභොන්ති දුක්ඛං කටුකප්ඵලානි.
‘‘ඉත්තරං හි ධනං ධඤ්ඤං, ඉත්තරං ඉධ ජීවිතං;
ඉත්තරං ඉත්තරතො ඤත්වා, දීපං කයිරාථ පණ්ඩිතො.
‘‘යෙ තෙ එවං පජානන්ති, නරා ධම්මස්ස කොවිදා;
තෙ දානෙ නප්පමජ්ජන්ති, සුත්වා අරහතං වචො’’ති.
නාගපෙතවත්ථු එකාදසමං.
12. උරගපෙතවත්ථු
‘‘උරගොව ¶ ¶ ¶ තචං ජිණ්ණං, හිත්වා ගච්ඡති සන්තනුං;
එවං සරීරෙ නිබ්භොගෙ, පෙතෙ කාලඞ්කතෙ සති.
‘‘ඩය්හමානො න ජානාති, ඤාතීනං පරිදෙවිතං;
තස්මා එතං න රොදාමි, ගතො සො තස්ස යා ගති’’.
‘‘අනබ්භිතො [අනව්හිතො (සී.)] තතො ආගා, නානුඤ්ඤාතො ඉතො ගතො;
යථාගතො තථා ගතො, තත්ථ කා [කා තත්ථ (සී.)] පරිදෙවනා.
‘‘ඩය්හමානො ¶ න ජානාති, ඤාතීනං පරිදෙවිතං;
තස්මා එතං න රොදාමි, ගතො සො තස්ස යා ගති’’.
‘‘සචෙ රොදෙ කිසා අස්සං, තත්ථ මෙ කිං ඵලං සියා;
ඤාතිමිත්තසුහජ්ජානං, භිය්යො නො අරතී සියා.
‘‘ඩය්හමානො න ජානාති, ඤාතීනං පරිදෙවිතං;
තස්මා එතං න රොදාමි, ගතො සො තස්ස යා ගති’’.
‘‘යථාපි දාරකො චන්දං, ගච්ඡන්තමනුරොදති;
එවං සම්පදමෙවෙතං, යො පෙතමනුසොචති.
‘‘ඩය්හමානො න ජානාති, ඤාතීනං පරිදෙවිතං;
තස්මා එතං න රොදාමි, ගතො සො තස්ස යා ගති’’.
‘‘යථාපි බ්රහ්මෙ උදකුම්භො, භින්නො අප්පටිසන්ධියො;
එවං සම්පදමෙවෙතං, යො පෙතමනුසොචති.
‘‘ඩය්හමානො න ජානාති, ඤාතීනං පරිදෙවිතං;
තස්මා ¶ එතං න රොදාමි, ගතො සො තස්ස යා ගතී’’ති.
උරගපෙතවත්ථු ද්වාදසමං.
උරගවග්ගො පඨමො නිට්ඨිතො.
තස්සුද්දානං –
ඛෙත්තඤ්ච සූකරං පූති, පිට්ඨං චාපි තිරොකුට්ටං;
පඤ්චාපි ¶ සත්තපුත්තඤ්ච, ගොණං පෙසකාරකඤ්ච;
තථා ඛල්ලාටියං නාගං, ද්වාදසං උරගඤ්චෙවාති.