📜

12. ද්වාදසකනිපාතො

1. සීලවත්ථෙරගාථා

608.

‘‘සීලමෙවිධ ¶ ¶ ¶ සික්ඛෙථ, අස්මිං ලොකෙ සුසික්ඛිතං;

සීලං හි සබ්බසම්පත්තිං, උපනාමෙති සෙවිතං.

609.

‘‘සීලං රක්ඛෙය්ය මෙධාවී, පත්ථයානො තයො සුඛෙ;

පසංසං විත්තිලාභඤ්ච, පෙච්ච සග්ගෙ පමොදනං [පෙච්ච සග්ගෙ ච මොදනං (සී. පී.)].

610.

‘‘සීලවා හි බහූ මිත්තෙ, සඤ්ඤමෙනාධිගච්ඡති;

දුස්සීලො පන මිත්තෙහි, ධංසතෙ පාපමාචරං.

611.

‘‘අවණ්ණඤ්ච අකිත්තිඤ්ච, දුස්සීලො ලභතෙ නරො;

වණ්ණං කිත්තිං පසංසඤ්ච, සදා ලභති සීලවා.

612.

‘‘ආදි ¶ සීලං පතිට්ඨා ච, කල්යාණානඤ්ච මාතුකං;

පමුඛං සබ්බධම්මානං, තස්මා සීලං විසොධයෙ.

613.

‘‘වෙලා ච සංවරං සීලං [සංවරො සීලං (සී.), සංවරසීලං (සී. අට්ඨ.)], චිත්තස්ස අභිහාසනං;

තිත්ථඤ්ච සබ්බබුද්ධානං, තස්මා සීලං විසොධයෙ.

614.

‘‘සීලං බලං අප්පටිමං, සීලං ආවුධමුත්තමං;

සීලමාභරණං සෙට්ඨං, සීලං කවචමබ්භුතං.

615.

‘‘සීලං සෙතු මහෙසක්ඛො, සීලං ගන්ධො අනුත්තරො;

සීලං විලෙපනං සෙට්ඨං, යෙන වාති දිසොදිසං.

616.

‘‘සීලං සම්බලමෙවග්ගං, සීලං පාථෙය්යමුත්තමං;

සීලං සෙට්ඨො අතිවාහො, යෙන යාති දිසොදිසං.

617.

‘‘ඉධෙව නින්දං ලභති, පෙච්චාපායෙ ච දුම්මනො;

සබ්බත්ථ දුම්මනො බාලො, සීලෙසු අසමාහිතො.

618.

‘‘ඉධෙව කිත්තිං ලභති, පෙච්ච සග්ගෙ ච සුම්මනො;

සබ්බත්ථ සුමනො ධීරො, සීලෙසු සුසමාහිතො.

619.

‘‘සීලමෙව ¶ ඉධ අග්ගං, පඤ්ඤවා පන උත්තමො;

මනුස්සෙසු ච දෙවෙසු, සීලපඤ්ඤාණතො ජය’’න්ති.

… සීලවො ථෙරො….

2. සුනීතත්ථෙරගාථා

620.

‘‘නීචෙ ¶ කුලම්හි ජාතොහං, දලිද්දො අප්පභොජනො;

හීනකම්මං [හීනං කම්මං (ස්යා.)] මමං ආසි, අහොසිං පුප්ඵඡඩ්ඩකො.

621.

‘‘ජිගුච්ඡිතො ¶ මනුස්සානං, පරිභූතො ච වම්භිතො;

නීචං මනං කරිත්වාන, වන්දිස්සං බහුකං ජනං.

622.

‘‘අථද්දසාසිං ¶ සම්බුද්ධං, භික්ඛුසඞ්ඝපුරක්ඛතං;

පවිසන්තං මහාවීරං, මගධානං පුරුත්තමං.

623.

‘‘නික්ඛිපිත්වාන බ්යාභඞ්ගිං, වන්දිතුං උපසඞ්කමිං;

මමෙව අනුකම්පාය, අට්ඨාසි පුරිසුත්තමො.

624.

‘‘වන්දිත්වා සත්ථුනො පාදෙ, එකමන්තං ඨිතො තදා;

පබ්බජ්ජං අහමායාචිං, සබ්බසත්තානමුත්තමං.

625.

‘‘තතො කාරුණිකො සත්ථා, සබ්බලොකානුකම්පකො;

‘එහි භික්ඛූ’ති මං ආහ, සා මෙ ආසූපසම්පදා.

626.

‘‘සොහං එකො අරඤ්ඤස්මිං, විහරන්තො අතන්දිතො;

අකාසිං සත්ථුවචනං, යථා මං ඔවදී ජිනො.

627.

‘‘රත්තියා පඨමං යාමං, පුබ්බජාතිමනුස්සරිං;

රත්තියා මජ්ඣිමං යාමං, දිබ්බචක්ඛුං විසොධයිං [දිබ්බචක්ඛු විසොධිතං (ක.)];

රත්තියා පච්ඡිමෙ යාමෙ, තමොඛන්ධං පදාලයිං.

628.

‘‘තතො රත්යා විවසානෙ, සූරියස්සුග්ගමනං පති;

ඉන්දො බ්රහ්මා ච ආගන්ත්වා, මං නමස්සිංසු පඤ්ජලී.

629.

‘‘‘නමො තෙ පුරිසාජඤ්ඤ, නමො තෙ පුරිසුත්තම;

යස්ස තෙ ආසවා ඛීණා, දක්ඛිණෙය්යොසි මාරිස’.

630.

‘‘තතො ¶ දිස්වාන මං සත්ථා, දෙවසඞ්ඝපුරක්ඛතං;

සිතං පාතුකරිත්වාන, ඉමමත්ථං අභාසථ.

631.

[සු. නි. 660 සුත්තනිපාතෙපි] ‘‘‘තපෙන ¶ ¶ බ්රහ්මචරියෙන, සංයමෙන දමෙන ච;

එතෙන බ්රාහ්මණො හොති, එතං බ්රාහ්මණමුත්තම’’’න්ති.

… සුනීතො ථෙරො….

ද්වාදසකනිපාතො නිට්ඨිතො.

තත්රුද්දානං –

සීලවා ච සුනීතො ච, ථෙරා ද්වෙ තෙ මහිද්ධිකා;

ද්වාදසම්හි නිපාතම්හි, ගාථායො චතුවීසතීති.