📜

13. තෙරසනිපාතො

1. සොණකොළිවිසත්ථෙරගාථා

632.

‘‘යාහු රට්ඨෙ සමුක්කට්ඨො, රඤ්ඤො අඞ්ගස්ස පද්ධගූ [පත්ථගූ (ස්යා.), පට්ඨගූ (ක.)];

ස්වාජ්ජ ධම්මෙසු උක්කට්ඨො, සොණො දුක්ඛස්ස පාරගූ.

633.

‘‘පඤ්ච ඡින්දෙ පඤ්ච ජහෙ, පඤ්ච චුත්තරි භාවයෙ;

පඤ්චසඞ්ගාතිගො භික්ඛු, ඔඝතිණ්ණොති වුච්චති.

634.

‘‘උන්නළස්ස පමත්තස්ස, බාහිරාසස්ස [බාහිරාසයස්ස (ක.)] භික්ඛුනො;

සීලං සමාධි පඤ්ඤා ච, පාරිපූරිං න ගච්ඡති.

635.

‘‘යඤ්හි කිච්චං අපවිද්ධං [තදපවිද්ධං (සී. ස්යා.)], අකිච්චං පන කරීයති;

උන්නළානං පමත්තානං, තෙසං වඩ්ඪන්ති ආසවා.

636.

‘‘යෙසඤ්ච සුසමාරද්ධා, නිච්චං කායගතා සති;

අකිච්චං තෙ න සෙවන්ති, කිච්චෙ සාතච්චකාරිනො;

සතානං සම්පජානානං, අත්ථං ගච්ඡන්ති ආසවා.

637.

‘‘උජුමග්ගම්හි අක්ඛාතෙ, ගච්ඡථ මා නිවත්තථ;

අත්තනා චොදයත්තානං, නිබ්බානමභිහාරයෙ.

638.

‘‘අච්චාරද්ධම්හි වීරියම්හි, සත්ථා ලොකෙ අනුත්තරො;

වීණොපමං කරිත්වා මෙ, ධම්මං දෙසෙසි චක්ඛුමා;

තස්සාහං වචනං සුත්වා, විහාසිං සාසනෙ රතො.

639.

‘‘සමථං පටිපාදෙසිං, උත්තමත්ථස්ස පත්තියා;

තිස්සො විජ්ජා අනුප්පත්තා, කතං බුද්ධස්ස සාසනං.

640.

‘‘නෙක්ඛම්මෙ [නික්ඛමෙ (ක.), නෙක්ඛම්මං (මහාව. 244; අ. නි. 6.55)] අධිමුත්තස්ස, පවිවෙකඤ්ච චෙතසො;

අබ්යාපජ්ඣාධිමුත්තස්ස [අබ්යාපජ්ඣාධිම්හත්තස්ස (ක.)], උපාදානක්ඛයස්ස ච.

641.

‘‘තණ්හක්ඛයාධිමුත්තස්ස, අසම්මොහඤ්ච චෙතසො;

දිස්වා ආයතනුප්පාදං, සම්මා චිත්තං විමුච්චති.

642.

‘‘තස්ස සම්මා විමුත්තස්ස, සන්තචිත්තස්ස භික්ඛුනො;

කතස්ස පටිචයො නත්ථි, කරණීයං න විජ්ජති.

643.

‘‘සෙලො යථා එකඝනො [එකඝනො (ක.)], වාතෙන න සමීරති;

එවං රූපා රසා සද්දා, ගන්ධා ඵස්සා ච කෙවලා.

644.

‘‘ඉට්ඨා ධම්මා අනිට්ඨා ච, නප්පවෙධෙන්ති තාදිනො;

ඨිතං චිත්තං විසඤ්ඤුත්තං, වයඤ්චස්සානුපස්සතී’’ති.

… සොණො කොළිවිසො ථෙරො….

තෙරසනිපාතො නිට්ඨිතො.

තත්රුද්දානං –

සොණො කොළිවිසො ථෙරො, එකොයෙව මහිද්ධිකො;

තෙරසම්හි නිපාතම්හි, ගාථායො චෙත්ථ තෙරසාති.