📜
20. සට්ඨිනිපාතො
1. මහාමොග්ගල්ලානත්ථෙරගාථා
‘‘ආරඤ්ඤිකා ¶ ¶ ¶ පිණ්ඩපාතිකා, උඤ්ඡාපත්තාගතෙ රතා;
දාලෙමු මච්චුනො සෙනං, අජ්ඣත්තං සුසමාහිතා.
‘‘ආරඤ්ඤිකා පිණ්ඩපාතිකා, උඤ්ඡාපත්තාගතෙ රතා;
ධුනාම ¶ මච්චුනො සෙනං, නළාගාරංව කුඤ්ජරො.
‘‘රුක්ඛමූලිකා සාතතිකා, උඤ්ඡාපත්තාගතෙ රතා;
දාලෙමු මච්චුනො සෙනං, අජ්ඣත්තං සුසමාහිතා.
‘‘රුක්ඛමූලිකා සාතතිකා, උඤ්ඡාපත්තාගතෙ රතා;
ධුනාම මච්චුනො සෙනං, නළාගාරංව කුඤ්ජරො.
‘‘අට්ඨිකඞ්කලකුටිකෙ, මංසන්හාරුපසිබ්බිතෙ;
ධිරත්ථු පුරෙ දුග්ගන්ධෙ, පරගත්තෙ මමායසෙ.
‘‘ගූථභස්තෙ තචොනද්ධෙ, උරගණ්ඩිපිසාචිනි;
නව සොතානි තෙ කායෙ, යානි සන්දන්ති සබ්බදා.
‘‘තව සරීරං නවසොතං, දුග්ගන්ධකරං පරිබන්ධං;
භික්ඛු පරිවජ්ජයතෙ තං, මීළ්හං ච යථා සුචිකාමො.
‘‘එවඤ්චෙ තං ජනො ජඤ්ඤා, යථා ජානාමි තං අහං;
ආරකා පරිවජ්ජෙය්ය, ගූථට්ඨානංව පාවුසෙ’’.
‘‘එවමෙතං මහාවීර, යථා සමණ භාසසි;
එත්ථ චෙකෙ විසීදන්ති, පඞ්කම්හිව ජරග්ගවො.
‘‘ආකාසම්හි හලිද්දියා, යො මඤ්ඤෙථ රජෙතවෙ;
අඤ්ඤෙන වාපි රඞ්ගෙන, විඝාතුදයමෙව තං.
‘‘තදාකාසසමං චිත්තං, අජ්ඣත්තං සුසමාහිතං;
මා පාපචිත්තෙ ආසාදි, අග්ගිඛන්ධංව පක්ඛිමා.
‘‘පස්ස චිත්තකතං බිම්බං, අරුකායං සමුස්සිතං;
ආතුරං බහුසඞ්කප්පං, යස්ස නත්ථි ධුවං ඨිති.
‘‘පස්ස ¶ චිත්තකතං රූපං, මණිනා කුණ්ඩලෙන ච;
අට්ඨිං තචෙන ඔනද්ධං, සහ වත්ථෙහි සොභති.
‘‘අලත්තකකතා ¶ පාදා, මුඛං චුණ්ණකමක්ඛිතං;
අලං බාලස්ස මොහාය, නො ච පාරගවෙසිනො.
‘‘අට්ඨපදකතා කෙසා, නෙත්තා අඤ්ජනමක්ඛිතා;
අලං බාලස්ස මොහාය, නො ච පාරගවෙසිනො.
‘‘අඤ්ජනීව නවා චිත්තා, පූතිකායො අලඞ්කතො;
අලං බාලස්ස මොහාය, නො ච පාරගවෙසිනො.
‘‘ඔදහි මිගවො පාසං, නාසදා වාගුරං මිගො;
භුත්වා නිවාපං ගච්ඡාම, කද්දන්තෙ මිගබන්ධකෙ.
‘‘ඡින්නො පාසො මිගවස්ස, නාසදා වාගුරං මිගො;
භුත්වා නිවාපං ගච්ඡාම, සොචන්තෙ මිගලුද්දකෙ.
‘‘තදාසි යං භිංසනකං, තදාසි ලොමහංසනං;
අනෙකාකාරසම්පන්නෙ, සාරිපුත්තම්හි නිබ්බුතෙ.
[දී. නි. 2.221, 272; සං. නි. 1.186; 2.143; අප. ථෙර 1.2.115; ජා. 1.1.95] ‘‘අනිච්චා ¶ ¶ වත සඞ්ඛාරා උප්පාදවය ධම්මිනො.
උපජ්ජිත්වා නිරුජ්ඣන්ති, තෙසං වූපසමො සුඛො.
‘‘සුඛුමං තෙ පටිවිජ්ඣන්ති, වාලග්ගං උසුනා යථා;
යෙ පඤ්චක්ඛන්ධෙ පස්සන්ති, පරතො නො ච අත්තතො.
‘‘යෙ ච පස්සන්ති සඞ්ඛාරෙ, පරතො නො ච අත්තතො;
පච්චබ්යාධිංසු නිපුණං, වාලග්ගං උසුනා යථා.
[සං. නි. 1.21, 97] ‘‘සත්තියා විය ඔමට්ඨො, ඩය්හමානොව මත්ථකෙ;
කාමරාගප්පහානාය, සතො භික්ඛු පරිබ්බජෙ.
[සං. නි. 1.21, 97]‘‘සත්තියා විය ඔමට්ඨො, ඩය්හමානොව මත්ථකෙ;
භවරාගප්පහානාය, සතො භික්ඛු පරිබ්බජෙ’’.
‘‘චොදිතො භාවිතත්තෙන, සරීරන්තිමධාරිනා;
මිගාරමාතුපාසාදං, පාදඞ්ගුට්ඨෙන කම්පයිං.
‘‘නයිදං සිථිලමාරබ්භ, නයිදං අප්පෙන ථාමසා;
නිබ්බානමධිගන්තබ්බං, සබ්බගන්ථ-පමොචනං.
‘‘අයඤ්ච ¶ දහරො භික්ඛු, අයමුත්තමපොරිසො;
ධාරෙති අන්තිමං දෙහං, ජෙත්වා මාරං සවාහිනිං [සවාහනං (ක.)].
‘‘විවරමනුපභන්ති ¶ විජ්ජුතා, වෙභාරස්ස ච පණ්ඩවස්ස ච;
නගවිවරගතො ඣායති, පුත්තො අප්පටිමස්ස තාදිනො.
‘‘උපසන්තො උපරතො, පන්තසෙනාසනො මුනි;
දායාදො ¶ බුද්ධසෙට්ඨස්ස, බ්රහ්මුනා අභිවන්දිතො.
‘‘උපසන්තං උපරතං, පන්තසෙනාසනං මුනිං;
දායාදං බුද්ධසෙට්ඨස්ස, වන්ද බ්රාහ්මණ කස්සපං.
‘‘යො ච ජාතිසතං ගච්ඡෙ, සබ්බා බ්රාහ්මණජාතියො;
සොත්තියො වෙදසම්පන්නො, මනුස්සෙසු පුනප්පුනං.
‘‘අජ්ඣායකොපි චෙ අස්ස, තිණ්ණං වෙදාන පාරගූ;
එතස්ස වන්දනායෙතං, කලං නාග්ඝති සොළසිං.
‘‘යො සො අට්ඨ විමොක්ඛානි, පුරෙභත්තං අඵස්සයි [අපස්සයි (සී. ක.), අඵුස්සයි (ස්යා.)];
අනුලොමං පටිලොමං, තතො පිණ්ඩාය ගච්ඡති.
‘‘තාදිසං භික්ඛුං මාසාදි [මා හනි (සී.)], මාත්තානං ඛණි බ්රාහ්මණ;
අභිප්පසාදෙහි මනං, අරහන්තම්හි තාදිනෙ;
ඛිප්පං පඤ්ජලිකො වන්ද, මා තෙ විජටි මත්ථකං.
‘‘නෙසො පස්සති සද්ධම්මං, සංසාරෙන පුරක්ඛතො;
අධොගමං ජිම්හපථං, කුම්මග්ගමනුධාවති.
‘‘කිමීව මීළ්හසල්ලිත්තො, සඞ්ඛාරෙ අධිමුච්ඡිතො;
පගාළ්හො ලාභසක්කාරෙ, තුච්ඡො ගච්ඡති පොට්ඨිලො.
‘‘ඉමඤ්ච පස්ස ආයන්තං, සාරිපුත්තං සුදස්සනං;
විමුත්තං උභතොභාගෙ, අජ්ඣත්තං සුසමාහිතං.
‘‘විසල්ලං ¶ ඛීණසංයොගං, තෙවිජ්ජං මච්චුහායිනං;
දක්ඛිණෙය්යං ¶ මනුස්සානං, පුඤ්ඤක්ඛෙත්තං අනුත්තරං.
‘‘එතෙ සම්බහුලා දෙවා, ඉද්ධිමන්තො යසස්සිනො;
දස දෙවසහස්සානි, සබ්බෙ බ්රහ්මපුරොහිතා;
මොග්ගල්ලානං නමස්සන්තා, තිට්ඨන්ති පඤ්ජලීකතා.
‘‘‘නමො ¶ තෙ පුරිසාජඤ්ඤ, නමො තෙ පුරිසුත්තම;
යස්ස තෙ ආසවා ඛීණා, දක්ඛිණෙය්යොසි මාරිස’.
‘‘පූජිතො ¶ නරදෙවෙන, උප්පන්නො මරණාභිභූ;
පුණ්ඩරීකංව තොයෙන, සඞ්ඛාරෙනුපලිප්පති.
‘‘යස්ස මුහුත්තෙන සහස්සධා ලොකො, සංවිදිතො සබ්රහ්මකප්පො වසි;
ඉද්ධිගුණෙ චුතුපපාතෙ කාලෙ, පස්සති දෙවතා ස භික්ඛු.
‘‘සාරිපුත්තොව පඤ්ඤාය, සීලෙන උපසමෙන ච;
යොපි පාරඞ්ගතො භික්ඛු, එතාවපරමො සියා.
‘‘කොටිසතසහස්සස්ස, අත්තභාවං ඛණෙන නිම්මිනෙ;
අහං විකුබ්බනාසු කුසලො, වසීභූතොම්හි ඉද්ධියා.
‘‘සමාධිවිජ්ජාවසිපාරමීගතො, මොග්ගල්ලානගොත්තො අසිතස්ස සාසනෙ;
ධීරො සමුච්ඡින්දි සමාහිතින්ද්රියො, නාගො ¶ යථා පූතිලතංව බන්ධනං.
‘‘පරිචිණ්ණො මයා සත්ථා, කතං බුද්ධස්ස සාසනං;
ඔහිතො ගරුකො භාරො, භවනෙත්ති සමූහතා.
‘‘යස්ස චත්ථාය පබ්බජිතො, අගාරස්මානගාරියං;
සො මෙ අත්ථො අනුප්පත්තො, සබ්බසංයොජනක්ඛයො.
[ම. නි. 1.513] ‘‘කීදිසො නිරයො ආසි, යත්ථ දුස්සී අපච්චථ;
විධුරං සාවකමාසජ්ජ, කකුසන්ධඤ්ච බ්රාහ්මණං.
‘‘සතං ආසි අයොසඞ්කූ, සබ්බෙ පච්චත්තවෙදනා;
ඊදිසො නිරයො ආසි, යත්ථ දුස්සී අපච්චථ;
විධුරං සාවකමාසජ්ජ, කකුසන්ධඤ්ච බ්රාහ්මණං.
‘‘යො එතමභිජානාති, භික්ඛු බුද්ධස්ස සාවකො;
තාදිසං භික්ඛුමාසජ්ජ, කණ්හ දුක්ඛං නිගච්ඡසි.
‘‘මජ්ඣෙසරස්මිං ¶ [සරස්ස (සී.), සාගරස්මිං (ක.)] තිට්ඨන්ති, විමානා කප්පඨායිනො;
වෙළුරියවණ්ණා රුචිරා, අච්චිමන්තො පභස්සරා;
අච්ඡරා තත්ථ නච්චන්ති, පුථු නානත්තවණ්ණියො.
‘‘යො ¶ ¶ එතමභිජානාති…පෙ… කණ්හ දුක්ඛං නිගච්ඡසි.
‘‘යො වෙ බුද්ධෙන චොදිතො, භික්ඛුසඞ්ඝස්ස පෙක්ඛතො;
මිගාරමාතුපාසාදං, පාදඞ්ගුට්ඨෙන කම්පයි.
‘‘යො එතමභිජානාති…පෙ… කණ්හ දුක්ඛං නිගච්ඡසි.
‘‘යො ¶ වෙජයන්තපාසාදං, පාදඞ්ගුට්ඨෙන කම්පයි;
ඉද්ධිබලෙනුපත්ථද්ධො, සංවෙජෙසි ච දෙවතා.
‘‘යො එතමභිජානාති…පෙ… කණ්හ දුක්ඛං නිගච්ඡසි.
‘‘යො එතමභිජානාති…පෙ… කණ්හ දුක්ඛං නිගච්ඡසි.
‘‘යො වෙජයන්තපාසාදෙ, සක්කං සො පරිපුච්ඡති;
අපි ආවුසො ජානාසි, තණ්හක්ඛයවිමුත්තියො;
තස්ස සක්කො වියාකාසි, පඤ්හං පුට්ඨො යථාතථං.
‘‘යො එතමභිජානාති…පෙ… කණ්හ දුක්ඛං නිගච්ඡසි.
‘‘යො බ්රහ්මානං පරිපුච්ඡති, සුධම්මායං ඨිතො [සුධම්මායා’භිතො (ස්යා.)] සභං;
අජ්ජාපි ත්යාවුසො සා දිට්ඨි, යා තෙ දිට්ඨි පුරෙ අහු;
පස්සසි වීතිවත්තන්තං, බ්රහ්මලොකෙ පභස්සරං.
‘‘තස්ස බ්රහ්මා වියාකාසි, පඤ්හං පුට්ඨො යථාතථං;
න මෙ මාරිස සා දිට්ඨි, යා මෙ දිට්ඨි පුරෙ අහු.
‘‘පස්සාමි වීතිවත්තන්තං, බ්රහ්මලොකෙ පභස්සරං;
සොහං අජ්ජ කථං වජ්ජං, අහං නිච්චොම්හි සස්සතො.
‘‘යො එතමභිජානාති…පෙ… කණ්හ දුක්ඛං නිගච්ඡසි.
‘‘යො මහානෙරුනො කූටං, විමොක්ඛෙන අඵස්සයි [අපස්සයි (සී. ක.)];
වනං පුබ්බවිදෙහානං, යෙ ච භූමිසයා නරා.
‘‘යො එතමභිජානාති, භික්ඛු බුද්ධස්ස සාවකො;
තාදිසං භික්ඛුමාසජ්ජ, කණ්හ දුක්ඛං නිගච්ඡසි.
‘‘න වෙ අග්ගි චෙතයති, අහං බාලං ඩහාමීති;
බාලොව ජලිතං අග්ගිං, ආසජ්ජ නං පඩය්හති.
‘‘එවමෙව තුවං මාර, ආසජ්ජ නං තථාගතං;
සයං ඩහිස්සසි අත්තානං, බාලො අග්ගිංව සම්ඵුසං.
‘‘අපුඤ්ඤං ¶ ¶ පසවී මාරො, ආසජ්ජ නං තථාගතං;
කිං නු මඤ්ඤසි පාපිම, න මෙ පාපං විපච්චති.
‘‘කරතො තෙ චීයතෙ [මිය්යතෙ (සබ්බත්ථ) ම. නි. 1.513 පස්සිතබ්බං] පාපං, චිරරත්තාය අන්තක;
මාර නිබ්බින්ද බුද්ධම්හා, ආසං මාකාසි භික්ඛුසු.
‘‘ඉති ¶ ¶ මාරං අතජ්ජෙසි, භික්ඛු භෙසකළාවනෙ;
තතො සො දුම්මනො යක්ඛො, තත්ථෙවන්තරධායථා’’ති.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා මහාමොග්ගල්ලානො [මහාමොග්ගලානො (ක.)] ථෙරො ගාථායො අභාසිත්ථාති.
සට්ඨිනිපාතො නිට්ඨිතො.
තත්රුද්දානං –
සට්ඨිකම්හි නිපාතම්හි, මොග්ගල්ලානො මහිද්ධිකො;
එකොව ථෙරගාථායො, අට්ඨසට්ඨි භවන්ති තාති.