📜
6. ඡක්කනිපාතො
1. උරුවෙළකස්සපත්ථෙරගාථා
‘‘දිස්වාන ¶ ¶ ¶ පාටිහීරානි, ගොතමස්ස යසස්සිනො;
න තාවාහං පණිපතිං, ඉස්සාමානෙන වඤ්චිතො.
‘‘මම සඞ්කප්පමඤ්ඤාය, චොදෙසි නරසාරථි;
තතො ¶ මෙ ආසි සංවෙගො, අබ්භුතො ලොමහංසනො.
‘‘පුබ්බෙ ජටිලභූතස්ස, යා මෙ සිද්ධි පරිත්තිකා;
තාහං තදා නිරාකත්වා [නිරංකත්වා (ස්යා. ක.)], පබ්බජිං ජිනසාසනෙ.
‘‘පුබ්බෙ යඤ්ඤෙන සන්තුට්ඨො, කාමධාතුපුරක්ඛතො;
පච්ඡා රාගඤ්ච දොසඤ්ච, මොහඤ්චාපි සමූහනිං.
‘‘පුබ්බෙනිවාසං ජානාමි, දිබ්බචක්ඛු විසොධිතං;
ඉද්ධිමා පරචිත්තඤ්ඤූ, දිබ්බසොතඤ්ච පාපුණිං.
‘‘යස්ස චත්ථාය පබ්බජිතො, අගාරස්මානගාරියං;
සො මෙ අත්ථො අනුප්පත්තො, සබ්බසංයොජනක්ඛයො’’ති.
… උරුවෙළකස්සපො ථෙරො….
2. තෙකිච්ඡකාරිත්ථෙරගාථා
‘‘අතිහිතා වීහි, ඛලගතා සාලී;
න ච ලභෙ පිණ්ඩං, කථමහං කස්සං.
‘‘බුද්ධමප්පමෙය්යං අනුස්සර පසන්නො;
පීතියා ඵුටසරීරො හොහිසි සතතමුදග්ගො.
‘‘ධම්මමප්පමෙය්යං අනුස්සර පසන්නො;
පීතියා ඵුටසරීරො හොහිසි සතතමුදග්ගො.
‘‘සඞ්ඝමප්පමෙය්යං අනුස්සර පසන්නො;
පීතියා ඵුටසරීරො හොහිසි සතතමුදග්ගො.
‘‘අබ්භොකාසෙ ¶ ¶ විහරසි, සීතා හෙමන්තිකා ඉමා රත්යො;
මා සීතෙන පරෙතො විහඤ්ඤිත්ථො, පවිස ¶ ත්වං විහාරං ඵුසිතග්ගළං.
‘‘ඵුසිස්සං චතස්සො අප්පමඤ්ඤායො, තාහි ච සුඛිතො විහරිස්සං;
නාහං සීතෙන විහඤ්ඤිස්සං, අනිඤ්ජිතො විහරන්තො’’ති.
… තෙකිච්ඡකාරී [තෙකිච්ඡකානි (සී. ස්යා. පී.)] ථෙරො….
3. මහානාගත්ථෙරගාථා
‘‘යස්ස ¶ සබ්රහ්මචාරීසු, ගාරවො නූපලබ්භති;
පරිහායති සද්ධම්මා, මච්ඡො අප්පොදකෙ යථා.
‘‘යස්ස සබ්රහ්මචාරීසු, ගාරවො නූපලබ්භති;
න විරූහති සද්ධම්මෙ, ඛෙත්තෙ බීජංව පූතිකං.
‘‘යස්ස සබ්රහ්මචාරීසු, ගාරවො නූපලබ්භති;
ආරකා හොති නිබ්බානා [නිබ්බාණා (සී.)], ධම්මරාජස්ස සාසනෙ.
‘‘යස්ස සබ්රහ්මචාරීසු, ගාරවො උපලබ්භති;
න විහායති සද්ධම්මා, මච්ඡො බව්හොදකෙ [බහ්වොදකෙ (සී.), බහොදකෙ (ස්යා.)] යථා.
‘‘යස්ස සබ්රහ්මචාරීසු, ගාරවො උපලබ්භති;
සො විරූහති සද්ධම්මෙ, ඛෙත්තෙ බීජංව භද්දකං.
‘‘යස්ස සබ්රහ්මචාරීසු, ගාරවො උපලබ්භති;
සන්තිකෙ හොති නිබ්බානං [නිබ්බාණං (සී.)], ධම්මරාජස්ස සාසනෙ’’ති.
… මහානාගො ථෙරො….
4. කුල්ලත්ථෙරගාථා
‘‘කුල්ලො සිවථිකං ගන්ත්වා, අද්දස ඉත්ථිමුජ්ඣිතං;
අපවිද්ධං ¶ සුසානස්මිං, ඛජ්ජන්තිං කිමිහී ඵුටං.
‘‘ආතුරං ¶ අසුචිං පූතිං, පස්ස කුල්ල සමුස්සයං;
උග්ඝරන්තං පග්ඝරන්තං, බාලානං අභිනන්දිතං.
‘‘ධම්මාදාසං ගහෙත්වාන, ඤාණදස්සනපත්තියා;
පච්චවෙක්ඛිං ඉමං කායං, තුච්ඡං සන්තරබාහිරං.
‘‘යථා ඉදං තථා එතං, යථා එතං තථා ඉදං;
යථා අධො තථා උද්ධං, යථා උද්ධං තථා අධො.
‘‘යථා ¶ දිවා තථා රත්තිං, යථා රත්තිං තථා දිවා;
යථා පුරෙ තථා පච්ඡා, යථා පච්ඡා තථා පුරෙ.
‘‘පඤ්චඞ්ගිකෙන තුරියෙන, න රතී හොති තාදිසී;
යථා එකග්ගචිත්තස්ස, සම්මා ධම්මං විපස්සතො’’ති.
… කුල්ලො ථෙරො….
5. මාලුක්යපුත්තත්ථෙරගාථා
‘‘මනුජස්ස පමත්තචාරිනො, තණ්හා වඩ්ඪති මාලුවා විය;
සො ප්ලවතී [ප්ලවති (සී. පී. ක.), පරිප්ලවති (ස්යා.)] හුරා හුරං, ඵලමිච්ඡංව වනස්මි වානරො.
‘‘යං එසා සහතෙ [සහති (පී. ක.)] ජම්මී, තණ්හා ලොකෙ විසත්තිකා;
සොකා තස්ස පවඩ්ඪන්ති, අභිවට්ඨංව [අභිවුට්ඨංව (ස්යා.), අභිවඩ්ඪංව (ක.)] බීරණං.
‘‘යො චෙතං සහතෙ [සහති (පී. ක.)] ජම්මිං, තණ්හං ලොකෙ දුරච්චයං;
සොකා තම්හා පපතන්ති, උදබින්දූව පොක්ඛරා.
‘‘තං ¶ වො වදාමි භද්දං වො, යාවන්තෙත්ථ සමාගතා;
තණ්හාය ¶ මූලං ඛණථ, උසීරත්ථොව බීරණං;
මා වො නළංව සොතොව, මාරො භඤ්ජි පුනප්පුනං.
‘‘කරොථ බුද්ධවචනං, ඛණො වො මා උපච්චගා;
ඛණාතීතා හි සොචන්ති, නිරයම්හි සමප්පිතා.
‘‘පමාදො රජො පමාදො [සබ්බදා (සී. ක.), සුත්තනිපාතට්ඨකථායං උට්ඨානසුත්තවණ්ණනා ඔලොකෙතබ්බා], පමාදානුපතිතො රජො;
අප්පමාදෙන විජ්ජාය, අබ්බහෙ සල්ලමත්තනො’’ති.
… මාලුක්යපුත්තො [මාලුඞ්ක්යපුත්තො (සී. ස්යා. පී.)] ථෙරො….
6. සප්පදාසත්ථෙරගාථා
‘‘පණ්ණවීසතිවස්සානි ¶ , යතො පබ්බජිතො අහං;
අච්ඡරාසඞ්ඝාතමත්තම්පි, චෙතොසන්තිමනජ්ඣගං.
‘‘අලද්ධා චිත්තස්සෙකග්ගං, කාමරාගෙන අට්ටිතො [අද්දිතො (ස්යා. සී. අට්ඨ.), අඩ්ඩිතො (ක.)];
බාහා පග්ගය්හ කන්දන්තො, විහාරා උපනික්ඛමිං [නූපනික්ඛමිං (සබ්බත්ථ), දුපනික්ඛමිං (?)].
‘‘සත්ථං වා ආහරිස්සාමි, කො අත්ථො ජීවිතෙන මෙ;
කථං හි සික්ඛං පච්චක්ඛං, කාලං කුබ්බෙථ මාදිසො.
‘‘තදාහං ¶ ඛුරමාදාය, මඤ්චකම්හි උපාවිසිං;
පරිනීතො ඛුරො ආසි, ධමනිං ඡෙත්තුමත්තනො.
‘‘තතො මෙ මනසීකාරො, යොනිසො උදපජ්ජථ;
ආදීනවො පාතුරහු, නිබ්බිදා සමතිට්ඨථ.
‘‘තතො චිත්තං විමුච්චි මෙ, පස්ස ධම්මසුධම්මතං;
තිස්සො ¶ විජ්ජා අනුප්පත්තා, කතං බුද්ධස්ස සාසන’’න්ති.
… සප්පදාසො ථෙරො….
7.කාතියානත්ථෙරගාථා
‘‘උට්ඨෙහි නිසීද කාතියාන, මා නිද්දාබහුලො අහු ජාගරස්සු;
මා තං අලසං පමත්තබන්ධු, කූටෙනෙව ජිනාතු මච්චුරාජා.
‘‘සෙය්යථාපි [සයථාපි (සී. පී.)] මහාසමුද්දවෙගො, එවං ජාතිජරාතිවත්තතෙ තං;
සො කරොහි සුදීපමත්තනො ත්වං, න හි තාණං තව විජ්ජතෙව අඤ්ඤං.
‘‘සත්ථා හි විජෙසි මග්ගමෙතං, සඞ්ගා ජාතිජරාභයා අතීතං;
පුබ්බාපරරත්තමප්පමත්තො, අනුයුඤ්ජස්සු දළ්හං කරොහි යොගං.
‘‘පුරිමානි ¶ පමුඤ්ච බන්ධනානි, සඞ්ඝාටිඛුරමුණ්ඩභික්ඛභොජී;
මා ඛිඩ්ඩාරතිඤ්ච මා නිද්දං, අනුයුඤ්ජිත්ථ ඣාය කාතියාන.
‘‘ඣායාහි ¶ ජිනාහි කාතියාන, යොගක්ඛෙමපථෙසු ¶ කොවිදොසි;
පප්පුය්ය අනුත්තරං විසුද්ධිං, පරිනිබ්බාහිසි වාරිනාව ජොති.
‘‘පජ්ජොතකරො පරිත්තරංසො, වාතෙන විනම්යතෙ ලතාව;
එවම්පි තුවං අනාදියානො, මාරං ඉන්දසගොත්ත නිද්ධුනාහි;
සො වෙදයිතාසු වීතරාගො, කාලං කඞ්ඛ ඉධෙව සීතිභූතො’’ති.
… කාතියානො ථෙරො….
8. මිගජාලත්ථෙරගාථා
‘‘සුදෙසිතො චක්ඛුමතා, බුද්ධෙනාදිච්චබන්ධුනා;
සබ්බසංයොජනාතීතො, සබ්බවට්ටවිනාසනො.
‘‘නිය්යානිකො උත්තරණො, තණ්හාමූලවිසොසනො;
විසමූලං ආඝාතනං, ඡෙත්වා පාපෙති නිබ්බුතිං.
‘‘අඤ්ඤාණමූලභෙදාය ¶ , කම්මයන්තවිඝාටනො;
විඤ්ඤාණානං පරිග්ගහෙ, ඤාණවජිරනිපාතනො.
‘‘වෙදනානං විඤ්ඤාපනො, උපාදානප්පමොචනො;
භවං අඞ්ගාරකාසුංව, ඤාණෙන අනුපස්සනො [අනුපස්සකො (සී. පී.)].
‘‘මහාරසො සුගම්භීරො, ජරාමච්චුනිවාරණො;
අරියො ¶ අට්ඨඞ්ගිකො මග්ගො, දුක්ඛූපසමනො සිවො.
‘‘කම්මං කම්මන්ති ඤත්වාන, විපාකඤ්ච විපාකතො;
පටිච්චුප්පන්නධම්මානං, යථාවාලොකදස්සනො;
මහාඛෙමඞ්ගමො සන්තො, පරියොසානභද්දකො’’ති.
… මිගජාලො ථෙරො….
9. පුරොහිතපුත්තජෙන්තත්ථෙරගාථා
‘‘ජාතිමදෙන ¶ මත්තොහං, භොගඉස්සරියෙන ච;
සණ්ඨානවණ්ණරූපෙන, මදමත්තො අචාරිහං.
‘‘නාත්තනො සමකං කඤ්චි, අතිරෙකං ච මඤ්ඤිසං;
අතිමානහතො බාලො, පත්ථද්ධො උස්සිතද්ධජො.
‘‘මාතරං පිතරඤ්චාපි, අඤ්ඤෙපි ගරුසම්මතෙ;
න කඤ්චි අභිවාදෙසිං, මානත්ථද්ධො අනාදරො.
‘‘දිස්වා විනායකං අග්ගං, සාරථීනං වරුත්තමං;
තපන්තමිව ආදිච්චං, භික්ඛුසඞ්ඝපුරක්ඛතං.
‘‘මානං මදඤ්ච ඡඩ්ඩෙත්වා, විප්පසන්නෙන චෙතසා;
සිරසා අභිවාදෙසිං, සබ්බසත්තානමුත්තමං.
‘‘අතිමානො ¶ ච ඔමානො, පහීනා සුසමූහතා;
අස්මිමානො සමුච්ඡින්නො, සබ්බෙ මානවිධා හතා’’ති.
… ජෙන්තො පුරොහිතපුත්තො ථෙරො….
10. සුමනත්ථෙරගාථා
‘‘යදා ¶ නවො පබ්බජිතො, ජාතියා සත්තවස්සිකො;
ඉද්ධියා අභිභොත්වාන, පන්නගින්දං මහිද්ධිකං.
‘‘උපජ්ඣායස්ස ¶ උදකං, අනොතත්තා මහාසරා;
ආහරාමි තතො දිස්වා, මං සත්ථා එතදබ්රවි’’.
‘‘සාරිපුත්ත ඉමං පස්ස, ආගච්ඡන්තං කුමාරකං;
උදකකුම්භමාදාය, අජ්ඣත්තං සුසමාහිතං.
‘‘පාසාදිකෙන වත්තෙන, කල්යාණඉරියාපථො;
සාමණෙරොනුරුද්ධස්ස, ඉද්ධියා ච විසාරදො.
‘‘ආජානීයෙන ආජඤ්ඤො, සාධුනා සාධුකාරිතො;
විනීතො අනුරුද්ධෙන, කතකිච්චෙන සික්ඛිතො.
‘‘සො පත්වා පරමං සන්තිං, සච්ඡිකත්වා අකුප්පතං;
සාමණෙරො ස සුමනො, මා මං ජඤ්ඤාති ඉච්ඡතී’’ති.
… සුමනො ථෙරො….
11. න්හාතකමුනිත්ථෙරගාථා
‘‘වාතරොගාභිනීතො ¶ ත්වං, විහරං කානනෙ වනෙ;
පවිද්ධගොචරෙ ලූඛෙ, කථං භික්ඛු කරිස්සසි’’.
‘‘පීතිසුඛෙන විපුලෙන, ඵරිත්වාන සමුස්සයං;
ලූඛම්පි අභිසම්භොන්තො, විහරිස්සාමි කානනෙ.
‘‘භාවෙන්තො සත්ත බොජ්ඣඞ්ගෙ, ඉන්ද්රියානි බලානි ච;
ඣානසොඛුම්මසම්පන්නො [ඣානසුඛුමසම්පන්නො (ස්යා. ක.)], විහරිස්සං අනාසවො.
‘‘විප්පමුත්තං ¶ කිලෙසෙහි, සුද්ධචිත්තං අනාවිලං;
අභිණ්හං පච්චවෙක්ඛන්තො, විහරිස්සං අනාසවො.
‘‘අජ්ඣත්තඤ්ච බහිද්ධා ච, යෙ මෙ විජ්ජිංසු ආසවා;
සබ්බෙ අසෙසා උච්ඡින්නා, න ච උප්පජ්ජරෙ පුන.
‘‘පඤ්චක්ඛන්ධා පරිඤ්ඤාතා, තිට්ඨන්ති ඡින්නමූලකා;
දුක්ඛක්ඛයො අනුප්පත්තො, නත්ථි දානි පුනබ්භවො’’ති.
… න්හාතකමුනිත්ථෙරො….
12. බ්රහ්මදත්තත්ථෙරගාථා
‘‘අක්කොධස්ස කුතො කොධො, දන්තස්ස සමජීවිනො;
සම්මදඤ්ඤා විමුත්තස්ස, උපසන්තස්ස තාදිනො.
‘‘තස්සෙව ¶ ¶ තෙන පාපියො, යො කුද්ධං පටිකුජ්ඣති;
කුද්ධං අප්පටිකුජ්ඣන්තො, සඞ්ගාමං ජෙති දුජ්ජයං.
[සං. නි. 1.188, 250] ‘‘උභින්නමත්ථං චරති, අත්තනො ච පරස්ස ච;
පරං සඞ්කුපිතං ඤත්වා, යො සතො උපසම්මති.
[සං. නි. 1.188, 250] ‘‘උභින්නං තිකිච්ඡන්තං තං, අත්තනො ච පරස්ස ච;
ජනා මඤ්ඤන්ති බාලොති, යෙ ධම්මස්ස අකොවිදා.
‘‘උප්පජ්ජෙ තෙ සචෙ කොධො, ආවජ්ජ කකචූපමං;
උප්පජ්ජෙ චෙ රසෙ තණ්හා, පුත්තමංසූපමං සර.
‘‘සචෙ ධාවති චිත්තං තෙ, කාමෙසු ච භවෙසු ච;
ඛිප්පං ¶ නිග්ගණ්හ සතියා, කිට්ඨාදං විය දුප්පසු’’න්ති;
… බ්රහ්මදත්තො ථෙරො….
13. සිරිමණ්ඩත්ථෙරගාථා
[උදා. 45; චූළව. 385; පරි. 339] ‘‘ඡන්නමතිවස්සති ¶ , විවටං නාතිවස්සති;
තස්මා ඡන්නං විවරෙථ, එවං තං නාතිවස්සති.
[සං. නි. 1.66; නෙත්ති. 18] ‘‘මච්චුනාබ්භහතො ලොකො, ජරාය පරිවාරිතො;
තණ්හාසල්ලෙන ඔතිණ්ණො, ඉච්ඡාධූපායිතො සදා.
‘‘මච්චුනාබ්භහතො ලොකො, පරික්ඛිත්තො ජරාය ච;
හඤ්ඤති නිච්චමත්තාණො, පත්තදණ්ඩොව තක්කරො.
‘‘ආගච්ඡන්තග්ගිඛන්ධාව, මච්චු බ්යාධි ජරා තයො;
පච්චුග්ගන්තුං බලං නත්ථි, ජවො නත්ථි පලායිතුං.
‘‘අමොඝං දිවසං කයිරා, අප්පෙන බහුකෙන වා;
යං යං විජහතෙ [විරහතෙ (සී. පී.), විවහතෙ (ස්යා.)] රත්තිං, තදූනං තස්ස ජීවිතං.
‘‘චරතො තිට්ඨතො වාපි, ආසීනසයනස්ස වා;
උපෙති චරිමා රත්ති, න තෙ කාලො පමජ්ජිතු’’න්ති.
… සිරිමණ්ඩො [සිරිමන්දො (සී.)] ථෙරො….
14. සබ්බකාමිත්ථෙරගාථා
‘‘ද්විපාදකොයං අසුචි, දුග්ගන්ධො පරිහීරති [පරිහරති (ක.)];
නානාකුණපපරිපූරො, විස්සවන්තො තතො තතො.
‘‘මිගං ¶ නිලීනං කූටෙන, බළිසෙනෙව අම්බුජං;
වානරං විය ලෙපෙන, බාධයන්ති පුථුජ්ජනං.
‘‘රූපා ¶ සද්දා රසා ගන්ධා, ඵොට්ඨබ්බා ච මනොරමා;
පඤ්ච කාමගුණා එතෙ, ඉත්ථිරූපස්මි දිස්සරෙ.
‘‘යෙ ¶ එතා උපසෙවන්ති, රත්තචිත්තා පුථුජ්ජනා;
වඩ්ඪෙන්ති කටසිං ඝොරං, ආචිනන්ති පුනබ්භවං.
‘‘යො චෙතා පරිවජ්ජෙති, සප්පස්සෙව පදා සිරො;
සොමං විසත්තිකං ලොකෙ, සතො සමතිවත්තති.
‘‘කාමෙස්වාදීනවං ¶ දිස්වා, නෙක්ඛම්මං දට්ඨු ඛෙමතො;
නිස්සටො සබ්බකාමෙහි, පත්තො මෙ ආසවක්ඛයො’’ති.
… සබ්බකාමිත්ථෙරො….
ඡක්කනිපාතො නිට්ඨිතො.
තත්රුද්දානං –
උරුවෙළකස්සපො ච, ථෙරො තෙකිච්ඡකාරි ච;
මහානාගො ච කුල්ලො ච, මාලුක්යො [මාලුතො (සී. ක.), මාලුඞ්ක්යො (ස්යා.)] සප්පදාසකො.
කාතියානො මිගජාලො, ජෙන්තො සුමනසව්හයො;
න්හාතමුනි බ්රහ්මදත්තො, සිරිමණ්ඩො සබ්බකාමී ච;
ගාථායො චතුරාසීති, ථෙරා චෙත්ථ චතුද්දසාති.