📜
4. කුණ්ඩධානවග්ගො
1. කුණ්ඩධානත්ථෙරඅපදානං
‘‘සත්තාහං ¶ ¶ පටිසල්ලීනං, සයම්භුං අග්ගපුග්ගලං;
පසන්නචිත්තො සුමනො, බුද්ධසෙට්ඨං උපට්ඨහිං.
‘‘වුට්ඨිතං කාලමඤ්ඤාය, පදුමුත්තරං මහාමුනිං;
මහන්තිං කදලීකණ්ණිං, ගහෙත්වා උපගච්ඡහං.
‘‘පටිග්ගහෙත්වා ¶ [පටිග්ගහෙසි (ස්යා. ක.)] භගවා, සබ්බඤ්ඤූ [තං ඵලං (සී.)] ලොකනායකො;
මම චිත්තං පසාදෙන්තො, පරිභුඤ්ජි මහාමුනි.
‘‘පරිභුඤ්ජිත්වා සම්බුද්ධො, සත්ථවාහො අනුත්තරො;
සකාසනෙ නිසීදිත්වා, ඉමා ගාථා අභාසථ.
‘‘‘යෙ ¶ ච සන්ති සමිතාරො [යෙ වසන්ති සමෙතාරො (සී.)], යක්ඛා ඉමම්හි පබ්බතෙ;
අරඤ්ඤෙ භූතභබ්යානි [භූතගණා සබ්බෙ (ස්යා.)], සුණන්තු වචනං මම’.
‘‘යො සො බුද්ධං උපට්ඨාසි, මිගරාජංව කෙසරිං [මිගරාජාව කෙසරී (සී.)];
තමහං කිත්තයිස්සාමි, සුණාථ මම භාසතො.
‘‘‘එකාදසඤ්චක්ඛත්තුං, සො [සොයමෙකාදසක්ඛත්තුං (සී.)] දෙවරාජා භවිස්සති;
චතුතිංසතික්ඛත්තුඤ්ච, චක්කවත්තී භවිස්සති.
‘‘‘කප්පසතසහස්සම්හි, ඔක්කාකකුලසම්භවො;
ගොතමො නාම ගොත්තෙන, සත්ථා ලොකෙ භවිස්සති.
‘‘‘අක්කොසිත්වාන සමණෙ, සීලවන්තෙ අනාසවෙ;
පාපකම්මවිපාකෙන, නාමධෙය්යං ලභිස්සති [භවිස්සති (ක.)].
‘‘‘තස්ස ධම්මෙසු දායාදො, ඔරසො ධම්මනිම්මිතො;
කුණ්ඩධානොති නාමෙන, සාවකො සො භවිස්සති’.
‘‘පවිවෙකමනුයුත්තො, ඣායී ඣානරතො අහං;
තොසයිත්වාන සත්ථාරං, විහරාමි අනාසවො.
‘‘සාවකෙහි ¶ ¶ [සාවකග්ගෙහි (සී.)] පරිවුතො, භික්ඛුසඞ්ඝපුරක්ඛතො;
භික්ඛුසඞ්ඝෙ නිසීදිත්වා, සලාකං ගාහයී ජිනො.
‘‘එකංසං ¶ චීවරං කත්වා, වන්දිත්වා ලොකනායකං;
වදතං වරස්ස පුරතො, පඨමං අග්ගහෙසහං.
‘‘තෙන කම්මෙන භගවා, දසසහස්සීකම්පකො;
භික්ඛුසඞ්ඝෙ නිසීදිත්වා, අග්ගට්ඨානෙ ඨපෙසි මං.
‘‘වීරියං මෙ ධුරධොරය්හං, යොගක්ඛෙමාධිවාහනං;
ධාරෙමි අන්තිමං දෙහං, සම්මාසම්බුද්ධසාසනෙ.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො, විමොක්ඛාපි ච අට්ඨිමෙ;
ඡළභිඤ්ඤා සච්ඡිකතා, කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා කුණ්ඩධානො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
කුණ්ඩධානත්ථෙරස්සාපදානං පඨමං.
2. සාගතත්ථෙරඅපදානං
‘‘සොභිතො ¶ නාම නාමෙන, අහොසිං බ්රාහ්මණො තදා;
පුරක්ඛතො සසිස්සෙහි, ආරාමං අගමාසහං.
‘‘භගවා තම්හි සමයෙ, භික්ඛුසඞ්ඝපුරක්ඛතො;
ආරාමද්වාරා නික්ඛම්ම, අට්ඨාසි පුරිසුත්තමො.
‘‘තමද්දසාසිං සම්බුද්ධං, දන්තං දන්තපුරක්ඛතං;
සකං චිත්තං පසාදෙත්වා, සන්ථවිං ලොකනායකං.
‘‘යෙ කෙචි පාදපා සබ්බෙ, මහියා තෙ විරූහරෙ;
බුද්ධිමන්තො ¶ තථා සත්තා, රුහන්ති ජිනසාසනෙ.
‘‘සත්ථවාහොසි සප්පඤ්ඤො, මහෙසි බහුකෙ ජනෙ;
විපථා උද්ධරිත්වාන, පථං ආචික්ඛසෙ තුවං.
‘‘දන්තො ¶ දන්තපරිකිණ්ණො [පුරක්ඛතො (ස්යා.)], ඣායී ඣානරතෙහි ච;
ආතාපී පහිතත්තෙහි, උපසන්තෙහි තාදිභි.
‘‘අලඞ්කතො පරිසාහි, පුඤ්ඤඤාණෙහි සොභති;
පභා නිද්ධාවතෙ තුය්හං, සූරියොදයනෙ යථා.
‘‘පසන්නචිත්තං ¶ දිස්වාන, මහෙසී පදුමුත්තරො;
භික්ඛුසඞ්ඝෙ ඨිතො සත්ථා, ඉමා ගාථා අභාසථ.
‘‘‘යො සො හාසං ජනෙත්වාන, මමං කිත්තෙසි බ්රාහ්මණො;
කප්පානං සතසහස්සං, දෙවලොකෙ රමිස්සති.
‘‘‘තුසිතා හි චවිත්වාන, සුක්කමූලෙන චොදිතො;
ගොතමස්ස භගවතො, සාසනෙ පබ්බජිස්සති.
‘‘‘තෙන කම්මෙන සුකතෙන, අරහත්තං [තුට්ඨහට්ඨං (ස්යා. ක.)] ලභිස්සති;
සාගතො නාම නාමෙන, හෙස්සති සත්ථු සාවකො’.
‘‘පබ්බජිත්වාන කායෙන, පාපකම්මං විවජ්ජයිං;
වචීදුච්චරිතං හිත්වා, ආජීවං පරිසොධයිං.
‘‘එවං ¶ විහරමානොහං, තෙජොධාතූසු කොවිදො;
සබ්බාසවෙ පරිඤ්ඤාය, විහරාමි අනාසවො.
‘‘පටිසම්භිදා ¶ චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා සාගතො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
සාගතත්ථෙරස්සාපදානං දුතියං.
3. මහාකච්චානත්ථෙරඅපදානං
‘‘පදුමුත්තරනාථස්ස, පදුමං නාම චෙතියං;
සිලාසනං [සීහාසනං (ක.)] කාරයිත්වා, සුවණ්ණෙනාභිලෙපයිං.
‘‘රතනාමයඡත්තඤ්ච, පග්ගය්හ වාළබීජනිං [වාළබීජනී (සී. ස්යා.)];
බුද්ධස්ස අභිරොපෙසිං, ලොකබන්ධුස්ස තාදිනො.
‘‘යාවතා ¶ දෙවතා භුම්මා [භූමා (ක.)], සබ්බෙ සන්නිපතුං තදා;
රතනාමයඡත්තානං, විපාකං කථයිස්සති.
‘‘තඤ්ච සබ්බං සුණිස්සාම, කථයන්තස්ස සත්ථුනො;
භිය්යො හාසං ජනෙය්යාම, සම්මාසම්බුද්ධසාසනෙ.
‘‘හෙමාසනෙ නිසීදිත්වා, සයම්භූ අග්ගපුග්ගලො;
භික්ඛුසඞ්ඝපරිබ්යූළ්හො [පරිබ්බූළ්හො (සී.)], ඉමා ගාථා අභාසථ.
‘‘‘යෙනිදං ¶ ආසනං දින්නං, සොවණ්ණං රතනාමයං;
තමහං කිත්තයිස්සාමි, සුණාථ මම භාසතො.
‘‘‘තිංසකප්පානි ¶ දෙවින්දො, දෙවරජ්ජං කරිස්සති;
සමන්තා යොජනසතං, ආභායාභිභවිස්සති.
‘‘‘මනුස්සලොකමාගන්ත්වා, චක්කවත්තී භවිස්සති;
පභස්සරොති නාමෙන, උග්ගතෙජො භවිස්සති.
‘‘‘දිවා වා යදි වා රත්තිං, සතරංසීව උග්ගතො;
සමන්තා අට්ඨරතනං, උජ්ජොතිස්සති ඛත්තියො.
‘‘‘කප්පසතසහස්සම්හි, ඔක්කාකකුලසම්භවො;
ගොතමො නාම ගොත්තෙන, සත්ථා ලොකෙ භවිස්සති.
‘‘‘තුසිතා ¶ හි චවිත්වාන, සුක්කමූලෙන චොදිතො;
කච්චානො නාම නාමෙන, බ්රහ්මබන්ධු භවිස්සති.
‘‘‘සො පච්ඡා පබ්බජිත්වාන, අරහා හෙස්සතිනාසවො;
ගොතමො ලොකපජ්ජොතො, අග්ගට්ඨානෙ ඨපෙස්සති.
‘‘‘සංඛිත්තපුච්ඡිතං [සංඛිත්තං පුච්ඡිතං (ස්යා. ක.)] පඤ්හං, විත්ථාරෙන කථෙස්සති;
කථයන්තො ච තං පඤ්හං, අජ්ඣාසයං [අජ්ඣාසං (සී.), අබ්භාසං (ක.)] පූරයිස්සති’.
‘‘අඩ්ඪෙ කුලෙ අභිජාතො, බ්රාහ්මණො මන්තපාරගූ;
ඔහාය ධනධඤ්ඤානි, පබ්බජිං අනගාරියං.
‘‘සංඛිත්තෙනපි පුච්ඡන්තෙ, විත්ථාරෙන කථෙමහං;
අජ්ඣාසයං තෙසං පූරෙමි, තොසෙමි ද්විපදුත්තමං.
‘‘තොසිතො ¶ මෙ මහාවීරො, සයම්භූ අග්ගපුග්ගලො;
භික්ඛුසඞ්ඝෙ නිසීදිත්වා, එතදග්ගෙ ඨපෙසි මං.
‘‘පටිසම්භිදා ¶ චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා මහාකච්චානො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
මහාකච්චානත්ථෙරස්සාපදානං තතියං.
4. කාළුදායිත්ථෙරඅපදානං
‘‘පදුමුත්තරබුද්ධස්ස ¶ , ලොකජෙට්ඨස්ස තාදිනො;
අද්ධානං පටිපන්නස්ස, චරතො චාරිකං තදා.
‘‘සුඵුල්ලං පදුමං ගය්හ, උප්පලං මල්ලිකඤ්චහං;
පරමන්නං ගහෙත්වාන, අදාසිං සත්ථුනො අහං.
‘‘පරිභුඤ්ජි මහාවීරො, පරමන්නං සුභොජනං;
තඤ්ච පුප්ඵං ගහෙත්වාන, ජනස්ස සම්පදස්සයි.
‘‘ඉට්ඨං කන්තං [කන්තයිදං (ස්යා.)], පියං ලොකෙ, ජලජං පුප්ඵමුත්තමං;
සුදුක්කරං කතං තෙන, යො මෙ පුප්ඵං අදාසිදං.
‘‘යො ¶ පුප්ඵමභිරොපෙසි, පරමන්නඤ්චදාසි මෙ;
තමහං කිත්තයිස්සාමි, සුණාථ මම භාසතො.
‘‘‘දස අට්ඨ චක්ඛත්තුං [දස චට්ඨක්ඛත්තුං (සී.), දසමට්ඨක්ඛත්තුං (ස්යා.)] සො, දෙවරජ්ජං කරිස්සති;
උප්පලං පදුමඤ්චාපි, මල්ලිකඤ්ච තදුත්තරි.
‘‘‘අස්ස ¶ පුඤ්ඤවිපාකෙන, දිබ්බගන්ධසමායුතං;
ආකාසෙ ඡදනං කත්වා, ධාරයිස්සති තාවදෙ.
‘‘‘පඤ්චවීසතික්ඛත්තුඤ්ච, චක්කවත්තී භවිස්සති;
පථබ්යා රජ්ජං පඤ්චසතං, වසුධං ආවසිස්සති.
‘‘‘කප්පසතසහස්සම්හි, ඔක්කාකකුලසම්භවො;
ගොතමො නාම ගොත්තෙන [නාමෙන (සී. ස්යා. ක.)], සත්ථා ලොකෙ භවිස්සති.
‘‘‘සකකම්මාභිරද්ධො ¶ සො, සුක්කමූලෙන චොදිතො;
සක්යානං නන්දිජනනො, ඤාතිබන්ධු භවිස්සති.
‘‘‘සො පච්ඡා පබ්බජිත්වාන, සුක්කමූලෙන චොදිතො;
සබ්බාසවෙ පරිඤ්ඤාය, නිබ්බායිස්සතිනාසවො.
‘‘‘පටිසම්භිදමනුප්පත්තං, කතකිච්චමනාසවං;
ගොතමො ලොකබන්ධු තං [සො (සී.)], එතදග්ගෙ ඨපෙස්සති.
‘‘‘පධානපහිතත්තො සො, උපසන්තො නිරූපධි;
උදායී නාම නාමෙන, හෙස්සති සත්ථු සාවකො’.
‘‘රාගො ¶ දොසො ච මොහො ච, මානො මක්ඛො ච ධංසිතො;
සබ්බාසවෙ පරිඤ්ඤාය, විහරාමි අනාසවො.
‘‘තොසයිඤ්චාපි සම්බුද්ධං, ආතාපී නිපකො අහං;
පසාදිතො [පමොදිතො (සී.)] ච සම්බුද්ධො, එතදග්ගෙ ඨපෙසි මං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං ¶ සුදං ආයස්මා කාළුදායී ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති;
කාළුදායීථෙරස්සාපදානං චතුත්ථං.
5. මොඝරාජත්ථෙරඅපදානං
‘‘අත්ථදස්සී ¶ තු භගවා, සයම්භූ අපරාජිතො;
භික්ඛුසඞ්ඝපරිබ්යූළ්හො, රථියං පටිපජ්ජථ.
‘‘සිස්සෙහි සම්පරිවුතො, ඝරම්හා අභිනික්ඛමිං;
නික්ඛමිත්වානහං තත්ථ, අද්දසං ලොකනායකං.
‘‘අභිවාදිය සම්බුද්ධං, සිරෙ කත්වාන අඤ්ජලිං;
සකං චිත්තං පසාදෙත්වා, සන්ථවිං ලොකනායකං.
‘‘යාවතා රූපිනො සත්තා, අරූපී වා අසඤ්ඤිනො;
සබ්බෙ තෙ තව ඤාණම්හි, අන්තො හොන්ති සමොගධා.
‘‘සුඛුමච්ඡිකජාලෙන ¶ , උදකං යො පරික්ඛිපෙ;
යෙ කෙචි උදකෙ පාණා, අන්තොජාලෙ භවන්ති තෙ.
‘‘යෙසඤ්ච චෙතනා අත්ථි, රූපිනො ච අරූපිනො;
සබ්බෙ තෙ තව ඤාණම්හි, අන්තො හොන්ති සමොගධා.
‘‘සමුද්ධරසිමං ලොකං, අන්ධකාරසමාකුලං;
තව ධම්මං සුණිත්වාන, කඞ්ඛාසොතං තරන්ති තෙ.
‘‘අවිජ්ජානිවුතෙ ලොකෙ, අන්ධකාරෙන ඔත්ථටෙ;
තව ¶ ඤාණම්හි ජොතන්තෙ, අන්ධකාරා පධංසිතා.
‘‘තුවං චක්ඛූසි සබ්බෙසං, මහාතමපනූදනො;
තව ධම්මං සුණිත්වාන, නිබ්බායති බහුජ්ජනො.
‘‘පුටකං ¶ පූරයිත්වාන [පීඨරං (සී.), පුතරං (ස්යා.)], මධුඛුද්දමනෙළකං;
උභො හත්ථෙහි පග්ගය්හ, උපනෙසිං මහෙසිනො.
‘‘පටිග්ගණ්හි මහාවීරො, සහත්ථෙන මහා ඉසී;
භුඤ්ජිත්වා තඤ්ච සබ්බඤ්ඤූ, වෙහාසං නභමුග්ගමි.
‘‘අන්තලික්ඛෙ ඨිතො සත්ථා, අත්ථදස්සී නරාසභො;
මම චිත්තං පසාදෙන්තො, ඉමා ගාථා අභාසථ.
‘‘‘යෙනිදං ථවිතං ඤාණං, බුද්ධසෙට්ඨො ච ථොමිතො;
තෙන චිත්තප්පසාදෙන, දුග්ගතිං සො න ගච්ඡති.
‘‘‘චතුද්දසඤ්චක්ඛත්තුං [චතුසට්ඨිඤ්ච (ස්යා.)] සො, දෙවරජ්ජං කරිස්සති;
පථබ්යා රජ්ජං අට්ඨසතං, වසුධං ආවසිස්සති.
‘‘‘පඤ්චෙව ¶ සතක්ඛත්තුඤ්ච [අථ පඤ්චසතක්ඛත්තුං (සී.)], චක්කවත්තී භවිස්සති;
පදෙසරජ්ජං අසඞ්ඛෙය්යං, මහියා කාරයිස්සති.
‘‘‘අජ්ඣායකො මන්තධරො, තිණ්ණං වෙදාන පාරගූ;
ගොතමස්ස භගවතො, සාසනෙ පබ්බජිස්සති.
‘‘‘ගම්භීරං නිපුණං අත්ථං, ඤාණෙන විචිනිස්සති;
මොඝරාජාති නාමෙන, හෙස්සති සත්ථු සාවකො.
‘‘‘තීහි ¶ විජ්ජාහි සම්පන්නං, කතකිච්චමනාසවං;
ගොතමො ¶ සත්ථවාහග්ගො, එතදග්ගෙ ඨපෙස්සති’.
‘‘හිත්වා මානුසකං යොගං, ඡෙත්වාන භවබන්ධනං;
සබ්බාසවෙ පරිඤ්ඤාය, විහරාමි අනාසවො.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං ¶ සුදං ආයස්මා මොඝරාජො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති;
මොඝරාජත්ථෙරස්සාපදානං පඤ්චමං.
6. අධිමුත්තත්ථෙරඅපදානං
‘‘නිබ්බුතෙ ලොකනාථම්හි, අත්ථදස්සීනරුත්තමෙ;
උපට්ඨහිං භික්ඛුසඞ්ඝං, විප්පසන්නෙන චෙතසා.
‘‘නිමන්තෙත්වා ¶ භික්ඛුසඞ්ඝං [සංඝරතනං (සී. ස්යා.)], උජුභූතං සමාහිතං;
උච්ඡුනා මණ්ඩපං කත්වා, භොජෙසිං සඞ්ඝමුත්තමං.
‘‘යං යං යොනුපපජ්ජාමි, දෙවත්තං අථ මානුසං;
සබ්බෙ සත්තෙ අභිභොමි [අතිභොමි (සී. ක.)], පුඤ්ඤකම්මස්සිදං ඵලං.
‘‘අට්ඨාරසෙ කප්පසතෙ, යං දානමදදිං තදා;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, උච්ඡුදානස්සිදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා අධිමුත්තො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති;
අධිමුත්තත්ථෙරස්සාපදානං ඡට්ඨං.
7. ලසුණදායකත්ථෙරඅපදානං
‘‘හිමවන්තස්සාවිදූරෙ ¶ , තාපසො ආසහං තදා;
ලසුණං උපජීවාමි, ලසුණං මය්හභොජනං.
‘‘ඛාරියො ¶ පූරයිත්වාන, සඞ්ඝාරාමමගච්ඡහං;
හට්ඨො හට්ඨෙන චිත්තෙන, සඞ්ඝස්ස ලසුණං අදං.
‘‘විපස්සිස්ස නරග්ගස්ස, සාසනෙ නිරතස්සහං;
සඞ්ඝස්ස ලසුණං දත්වා, කප්පං සග්ගම්හි මොදහං.
‘‘එකනවුතිතො කප්පෙ, ලසුණං යමදං තදා;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, ලසුණස්ස ඉදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා ලසුණදායකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති;
ලසුණදායකත්ථෙරස්සාපදානං සත්තමං.
8. ආයාගදායකත්ථෙරඅපදානං
‘‘නිබ්බුතෙ ¶ ලොකනාථම්හි, සිඛිම්හි වදතං වරෙ;
හට්ඨො හට්ඨෙන චිත්තෙන, අවන්දිං ථූපමුත්තමං.
‘‘වඩ්ඪකීහි ¶ කථාපෙත්වා, මූලං දත්වානහං තදා;
හට්ඨො හට්ඨෙන චිත්තෙන, ආයාගං කාරපෙසහං.
‘‘අට්ඨ කප්පානි දෙවෙසු, අබ්බොකිණ්ණං [අබ්බොච්ඡින්නං (සී.)] වසිං අහං;
අවසෙසෙසු කප්පෙසු, වොකිණ්ණං සංසරිං අහං.
‘‘කායෙ විසං න කමති, සත්ථානි න ච හන්ති මෙ;
උදකෙහං න මිය්යාමි, ආයාගස්ස ඉදං ඵලං.
‘‘යදිච්ඡාමි අහං වස්සං, මහාමෙඝො පවස්සති;
දෙවාපි මෙ වසං එන්ති, පුඤ්ඤකම්මස්සිදං ඵලං.
‘‘සත්තරතනසම්පන්නො, තිසක්ඛත්තුං අහොසහං;
න මං කෙචාවජානන්ති, පුඤ්ඤකම්මස්සිදං ඵලං.
‘‘එකත්තිංසෙ ¶ ඉතො කප්පෙ, ආයාගං යමකාරයිං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, ආයාගස්ස ඉදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා ¶ චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා ආයාගදායකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
ආයාගදායකත්ථෙරස්සාපදානං අට්ඨමං.
9. ධම්මචක්කිකත්ථෙරඅපදානං
‘‘සිද්ධත්ථස්ස ¶ භගවතො, සීහාසනස්ස සම්මුඛා;
ධම්මචක්කං මෙ ඨපිතං, සුකතං විඤ්ඤුවණ්ණිතං.
‘‘චාරුවණ්ණොව සොභාමි, සයොග්ගබලවාහනො;
පරිවාරෙන්ති මං නිච්චං, අනුයන්තා බහුජ්ජනා.
‘‘සට්ඨිතූරියසහස්සෙහි, පරිචාරෙමහං සදා;
පරිවාරෙන සොභාමි, පුඤ්ඤකම්මස්සිදං ඵලං.
‘‘චතුන්නවුතිතො කප්පෙ, යං චක්කං ඨපයිං අහං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, ධම්මචක්කස්සිදං ඵලං.
‘‘ඉතො එකාදසෙ කප්පෙ, අට්ඨාසිංසු ජනාධිපා;
සහස්සරාජනාමෙන, චක්කවත්තී මහබ්බලා.
‘‘පටිසම්භිදා ¶ චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා ධම්මචක්කිකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
ධම්මචක්කිකත්ථෙරස්සාපදානං නවමං.
10. කප්පරුක්ඛියත්ථෙරඅපදානං
‘‘සිද්ධත්ථස්ස භගවතො, ථූපසෙට්ඨස්ස සම්මුඛා;
විචිත්තදුස්සෙ ලගෙත්වා [ලග්ගෙත්වා (සී. ස්යා.)], කප්පරුක්ඛං ඨපෙසහං.
‘‘යං ¶ ¶ යං යොනුපපජ්ජාමි, දෙවත්තං අථ මානුසං;
සොභයන්තො මම ද්වාරං, කප්පරුක්ඛො පතිට්ඨති.
‘‘අහඤ්ච ¶ පරිසා චෙව, යෙ කෙචි මම වස්සිතා [නිස්සිතා (සී.)];
තම්හා දුස්සං ගහෙත්වාන, නිවාසෙම මයං සදා [තදා (ස්යා.)].
‘‘චතුන්නවුතිතො කප්පෙ, යං රුක්ඛං ඨපයිං අහං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, කප්පරුක්ඛස්සිදං ඵලං.
‘‘ඉතො ච සත්තමෙ කප්පෙ, සුචෙළා අට්ඨ ඛත්තියා;
සත්තරතනසම්පන්නා, චක්කවත්තී මහබ්බලා.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා කප්පරුක්ඛියො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
කප්පරුක්ඛියත්ථෙරස්සාපදානං දසමං.
කුණ්ඩධානවග්ගො චතුත්ථො.
තස්සුද්දානං –
කුණ්ඩසාගතකච්චානා, උදායී මොඝරාජකො;
අධිමුත්තො ලසුණදො, ආයාගී ධම්මචක්කිකො;
කප්පරුක්ඛී ච දසමො, ගාථා ද්වයදසසතං [ගාථායො ද්වාදසසතං (සී.)].