📜
35. එකපදුමියවග්ගො
1. එකපදුමියත්ථෙරඅපදානං
‘‘පදුමුත්තරො ¶ ¶ ¶ නාම ජිනො, සබ්බධම්මාන පාරගූ;
භවාභවෙ විභාවෙන්තො, තාරෙසි ජනතං බහුං.
‘‘හංසරාජා තදා හොමි, දිජානං පවරො අහං;
ජාතස්සරං සමොගය්හ, කීළාමි හංසකීළිතං.
‘‘පදුමුත්තරො ලොකවිදූ, ආහුතීනං පටිග්ගහො;
ජාතස්සරස්ස උපරි, ආගච්ඡි තාවදෙ ජිනො.
‘‘දිස්වානහං දෙවදෙවං, සයම්භුං ලොකනායකං;
වණ්ටෙ ඡෙත්වාන පදුමං, සතපත්තං මනොරමං.
‘‘මුඛතුණ්ඩෙන පග්ගය්හ, පසන්නො ලොකනායකෙ [විප්පසන්නෙන චෙතසා (ස්යා.)];
උක්ඛිපිත්වාන ගගණෙ [උක්ඛිපිත්වා නලාටෙන (ක.)], බුද්ධසෙට්ඨං අපූජයිං.
‘‘පදුමුත්තරො ලොකවිදූ, ආහුතීනං පටිග්ගහො;
අන්තලික්ඛෙ ඨිතො සත්ථා, අකා මෙ අනුමොදනං.
‘‘‘ඉමිනා එකපදුමෙන, චෙතනාපණිධීහි ච;
කප්පානං සතසහස්සං, විනිපාතං න ගච්ඡසි’.
‘‘ඉදං වත්වාන සම්බුද්ධො, ජලජුත්තමනාමකො;
මම කම්මං පකිත්තෙත්වා, අගමා යෙන පත්ථිතං.
‘‘සතසහස්සිතො ¶ ¶ කප්පෙ, යං කම්මමකරිං තදා;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, බුද්ධපූජායිදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො, විමොක්ඛාපි ච අට්ඨිමෙ;
ඡළභිඤ්ඤා සච්ඡිකතා, කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා එකපදුමියො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
එකපදුමියත්ථෙරස්සාපදානං පඨමං.
2. තීණුප්පලමාලියත්ථෙරඅපදානං
‘‘චන්දභාගානදීතීරෙ ¶ ¶ , අහොසිං වානරො තදා;
අද්දසං විරජං බුද්ධං, නිසින්නං පබ්බතන්තරෙ.
‘‘ඔභාසෙන්තං දිසා සබ්බා, සාලරාජංව ඵුල්ලිතං;
ලක්ඛණබ්යඤ්ජනූපෙතං, දිස්වා අත්තමනො අහුං.
‘‘උදග්ගචිත්තො සුමනො, පීතියා හට්ඨමානසො;
තීණි උප්පලපුප්ඵානි, මත්ථකෙ අභිරොපයිං.
‘‘පුප්ඵානි අභිරොපෙත්වා, විපස්සිස්ස මහෙසිනො;
සගාරවො භවිත්වාන [ගමිත්වාන (සී.), නමිත්වාන (ක.)], පක්කාමිං උත්තරාමුඛො.
‘‘ගච්ඡන්තො පටිකුටිකො, විප්පසන්නෙන චෙතසා;
සෙලන්තරෙ පතිත්වාන [පපතිත්වා (ස්යා. ක.)], පාපුණිං ජීවිතක්ඛයං.
‘‘තෙන ¶ කම්මෙන සුකතෙන, චෙතනාපණිධීහි ච;
ජහිත්වා මානුසං දෙහං [පුරිමං ජාතිං (?) උපරි 38 වග්ගෙ තතියාපදානෙ එවමෙව දිස්සති], තාවතිංසමගච්ඡහං.
‘‘සතානං ¶ තීණික්ඛත්තුඤ්ච, දෙවරජ්ජං අකාරයිං;
සතානං පඤ්චක්ඛත්තුඤ්ච, චක්කවත්තී අහොසහං.
‘‘එකනවුතිතො කප්පෙ, යං පුප්ඵමභිපූජයිං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, බුද්ධපූජායිදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා තීණුප්පලමාලියො [තිඋප්පලමාලියො (සී.)] ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
තීණුප්පලමාලියත්ථෙරස්සාපදානං දුතියං.
3. ධජදායකත්ථෙරඅපදානං
‘‘තිස්සො නාම අහු සත්ථා, ලොකජෙට්ඨො නරාසභො;
තයොපධික්ඛයෙ [තස්සොපධික්ඛයෙ (සී.)] දිස්වා, ධජං ආරොපිතං මයා.
‘‘තෙන ¶ කම්මෙන සුකතෙන, චෙතනාපණිධීහි ච;
ජහිත්වා මානුසං දෙහං, තාවතිංසමගච්ඡහං.
‘‘සතානං ¶ තීණික්ඛත්තුඤ්ච, දෙවරජ්ජං අකාරයිං;
සතානං පඤ්චක්ඛත්තුඤ්ච, චක්කවත්තී අහොසහං.
‘‘පදෙසරජ්ජං ¶ විපුලං, ගණනාතො අසඞ්ඛියං;
අනුභොමි සකං කම්මං, පුබ්බෙ සුකතමත්තනො.
‘‘ද්වෙනවුතෙ ඉතො කප්පෙ, යං කම්මමකරිං තදා;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, ධජදානස්සිදං ඵලං.
‘‘ඉච්ඡමානො චහං අජ්ජ, සකානනං සපබ්බතං;
ඛොමදුස්සෙන ඡාදෙය්යං, තදා මය්හං කතෙ ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා ධජදායකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
ධජදායකත්ථෙරස්සාපදානං තතියං.
4. තිකිඞ්කණිපූජකත්ථෙරඅපදානං
‘‘හිමවන්තස්සාවිදූරෙ, භූතගණො නාම පබ්බතො;
තත්ථද්දසං පංසුකූලං, දුමග්ගම්හි විලග්ගිතං.
‘‘තීණි කිඞ්කණිපුප්ඵානි, ඔචිනිත්වානහං තදා;
හට්ඨො හට්ඨෙන චිත්තෙන, පංසුකූලං අපූජයිං.
‘‘එකත්තිංසෙ ඉතො කප්පෙ, යං කම්මමකරිං තදා;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, තිණ්ණං පුප්ඵානිදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා ¶ චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා තිකිඞ්කණිපූජකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
තිකිඞ්කණිපූජකත්ථෙරස්සාපදානං චතුත්ථං.
5. නළාගාරිකත්ථෙරඅපදානං
‘‘හිමවන්තස්සාවිදූරෙ ¶ , හාරිතො නාම පබ්බතො;
සයම්භූ නාරදො නාම, රුක්ඛමූලෙ වසී තදා.
‘‘නළාගාරං කරිත්වාන, තිණෙන ඡාදයිං අහං;
චඞ්කමං සොධයිත්වාන, සයම්භුස්ස අදාසහං.
‘‘චතුද්දසසු ¶ කප්පෙසු, දෙවලොකෙ රමිං අහං;
චතුසත්තතික්ඛත්තුඤ්ච, දෙවරජ්ජං අකාරයිං.
‘‘චතුසත්තති [සත්තසත්තති (සී.)] ක්ඛත්තුඤ්ච ¶ , චක්කවත්තී අහොසහං;
පදෙසරජ්ජං විපුලං, ගණනාතො අසඞ්ඛියං.
‘‘උබ්බිද්ධං භවනං මය්හං, ඉන්දලට්ඨීව උග්ගතං;
සහස්සථම්භං අතුලං, විමානං සපභස්සරං.
‘‘ද්වෙ සම්පත්තී අනුභොත්වා, සුක්කමූලෙන චොදිතො;
ගොතමස්ස භගවතො, සාසනෙ පබ්බජිං අහං.
‘‘පධානපහිතත්තොම්හි ¶ , උපසන්තො නිරූපධි;
නාගොව බන්ධනං ඡෙත්වා, විහරාමි අනාසවො.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා නළාගාරිකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
නළාගාරිකත්ථෙරස්සාපදානං පඤ්චමං.
6. චම්පකපුප්ඵියත්ථෙරඅපදානං
‘‘හිමවන්තස්සාවිදූරෙ, ජාපලො [චාපලො (සී.), ඡාපලො (ස්යා.)] නාම පබ්බතො;
බුද්ධො සුදස්සනො නාම, විහාසි පබ්බතන්තරෙ.
‘‘පුප්ඵං හෙමවන්තං [හෙමවතං (සී.), හෙමවණ්ණං (ස්යා.)] ගය්හ, ගච්ඡං වෙහායසෙනහං;
අද්දසං විරජං බුද්ධං, ඔඝතිණ්ණමනාසවං.
‘‘සත්ත ¶ චම්පකපුප්ඵානි, සීසෙ කත්වානහං තදා;
බුද්ධස්ස අභිරොපෙසිං, සයම්භුස්ස මහෙසිනො.
‘‘එකත්තිංසෙ ඉතො කප්පෙ, යං පුප්ඵමභිරොපයිං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, බුද්ධපූජායිදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං ¶ සුදං ආයස්මා චම්පකපුප්ඵියො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
චම්පකපුප්ඵියත්ථෙරස්සාපදානං ඡට්ඨං.
7. පදුමපූජකත්ථෙරඅපදානං
‘‘හිමවන්තස්සාවිදූරෙ ¶ , රොමසො නාම පබ්බතො;
බුද්ධොපි සම්භවො නාම, අබ්භොකාසෙ වසී තදා.
‘‘භවනා නික්ඛමිත්වාන, පදුමං ධාරයිං අහං;
එකාහං ධාරයිත්වාන, පුන භවනුපාගමිං.
‘‘එකනවුතිතො ¶ කප්පෙ, යං පුප්ඵමභිරොපයිං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, බුද්ධපූජායිදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා පදුමපූජකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
පදුමපූජකත්ථෙරස්සාපදානං සත්තමං.
තෙරසමං භාණවාරං.
8. තිණමුට්ඨිදායකත්ථෙරඅපදානං
‘‘හිමවන්තස්සාවිදූරෙ, ලම්බකො නාම පබ්බතො;
උපතිස්සො නාම සම්බුද්ධො, අබ්භොකාසම්හි චඞ්කමි.
‘‘මිගලුද්දො ¶ ¶ තදා ආසිං, අරඤ්ඤෙ කානනෙ අහං;
දිස්වාන තං දෙවදෙවං, සයම්භුං අපරාජිතං.
‘‘විප්පසන්නෙන චිත්තෙන, තදා තස්ස මහෙසිනො;
නිසීදනත්ථං බුද්ධස්ස, තිණමුට්ඨිමදාසහං.
‘‘දත්වාන දෙවදෙවස්ස, භිය්යො චිත්තං පසාදයිං;
සම්බුද්ධං අභිවාදෙත්වා, පක්කාමිං උත්තරාමුඛො.
‘‘අචිරං ගතමත්තං මං, මිගරාජා අපොථයි [අහෙඨයි (සී. ස්යා.)];
සීහෙන පොථිතො [පාතිතො (සී. ස්යා.)] සන්තො, තත්ථ කාලඞ්කතො අහං.
‘‘ආසන්නෙ මෙ කතං කම්මං, බුද්ධසෙට්ඨෙ අනාසවෙ;
සුමුත්තො සරවෙගොව, දෙවලොකං අගඤ්ඡහං.
‘‘යූපො ¶ තත්ථ සුභො ආසි, පුඤ්ඤකම්මාභිනිම්මිතො;
සහස්සකණ්ඩො සතභෙණ්ඩු, ධජාලු හරිතාමයො.
‘‘පභා නිද්ධාවතෙ තස්ස, සතරංසීව උග්ගතො;
ආකිණ්ණො දෙවකඤ්ඤාහි, ආමොදිං කාමකාමහං.
‘‘දෙවලොකා චවිත්වාන, සුක්කමූලෙන චොදිතො;
ආගන්ත්වාන මනුස්සත්තං, පත්තොම්හි ආසවක්ඛයං.
‘‘චතුන්නවුතිතො කප්පෙ, නිසීදනමදාසහං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, තිණමුට්ඨියිදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං ¶ සුදං ආයස්මා තිණමුට්ඨිදායකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
තිණමුට්ඨිදායකත්ථෙරස්සාපදානං අට්ඨමං.
9. තින්දුකඵලදායකත්ථෙරඅපදානං
‘‘කණිකාරංව ¶ ජොතන්තං, නිසින්නං පබ්බතන්තරෙ;
අද්දසං විරජං බුද්ධං, ඔඝතිණ්ණමනාසවං.
‘‘තින්දුකං ¶ සඵලං දිස්වා, භින්දිත්වාන සකොසකං [සකොටකං (සී.), සකොටිකං (ස්යා.)];
පසන්නචිත්තො සුමනො, සයම්භුස්ස මදාසහං [වෙස්සභුස්ස අදාසහං (සී.)].
‘‘එකනවුතිතො කප්පෙ, යං ඵලමදදිං තදා;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, ඵලදානස්සිදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා තින්දුකඵලදායකො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
තින්දුකඵලදායකත්ථෙරස්සාපදානං නවමං.
10. එකඤ්ජලියත්ථෙරඅපදානං
‘‘රොමසො [රෙවතො (සී.)] නාම සම්බුද්ධො, නදීකූලෙ වසී තදා;
අද්දසං විරජං බුද්ධං, පීතරංසිංව භාණුමං.
‘‘උක්කාමුඛපහට්ඨංව ¶ ¶ , ඛදිරඞ්ගාරසන්නිභං;
ඔසධිංව විරොචන්තං, එකඤ්ජලිමකාසහං.
‘‘චතුන්නවුතිතො කප්පෙ, යං අඤ්ජලිමකාසහං;
දුග්ගතිං නාභිජානාමි, අඤ්ජලියා ඉදං ඵලං.
‘‘පටිසම්භිදා චතස්සො…පෙ… කතං බුද්ධස්ස සාසනං’’.
ඉත්ථං සුදං ආයස්මා එකඤ්ජලියො ථෙරො ඉමා ගාථායො අභාසිත්ථාති.
එකඤ්ජලියත්ථෙරස්සාපදානං දසමං.
එකපදුමියවග්ගො පඤ්චතිංසතිමො.
තස්සුද්දානං –
පදුමී උප්පලමාලී, ධජො කිඞ්කණිකං නළං [කිඞ්කණිකො නළො (සී.)];
චම්පකො පදුමො මුට්ඨි, තින්දුකෙකඤ්ජලී තථා;
ඡ ච සට්ඨි ච ගාථායො, ගණිතායො විභාවිභි.