📜

11. නාරදබුද්ධවංසො

1.

පදුමස්ස අපරෙන, සම්බුද්ධො ද්විපදුත්තමො;

නාරදො නාම නාමෙන, අසමො අප්පටිපුග්ගලො.

2.

සො බුද්ධො චක්කවත්තිස්ස, ජෙට්ඨො දයිතඔරසො;

ආමුක්කමාලාභරණො, උය්යානං උපසඞ්කමි.

3.

තත්ථාසි රුක්ඛො යසවිපුලො, අභිරූපො බ්රහා සුචි;

තමජ්ඣපත්වා උපනිසීදි, මහාසොණස්ස හෙට්ඨතො.

4.

තත්ථ ඤාණවරුප්පජ්ජි, අනන්තං වජිරූපමං;

තෙන විචිනි සඞ්ඛාරෙ, උක්කුජ්ජමවකුජ්ජකං [කුජ්ජතං (ස්යා. කං.)].

5.

තත්ථ සබ්බකිලෙසානි, අසෙසමභිවාහයි;

පාපුණී කෙවලං බොධිං, බුද්ධඤාණෙ ච චුද්දස.

6.

පාපුණිත්වාන සම්බොධිං, ධම්මචක්කං පවත්තයි;

කොටිසතසහස්සානං, පඨමාභිසමයො අහු.

7.

මහාදොණං නාගරාජං, විනයන්තො මහාමුනි;

පාටිහෙරං තදාකාසි, දස්සයන්තො සදෙවකෙ.

8.

තදා දෙවමනුස්සානං, තම්හි ධම්මප්පකාසනෙ;

නවුතිකොටිසහස්සානි, තරිංසු සබ්බසංසයං.

9.

යම්හි කාලෙ මහාවීරො, ඔවදී සකමත්රජං;

අසීතිකොටිසහස්සානං, තතියාභිසමයො අහු.

10.

සන්නිපාතා තයො ආසුං, නාරදස්ස මහෙසිනො;

කොටිසතසහස්සානං, පඨමො ආසි සමාගමො.

11.

යදා බුද්ධො බුද්ධගුණං, සනිදානං පකාසයි;

නවුතිකොටිසහස්සානි, සමිංසු විමලා තදා.

12.

යදා වෙරොචනො නාගො, දානං දදාති සත්ථුනො;

තදා සමිංසු ජිනපුත්තා, අසීතිසතසහස්සියො.

13.

අහං තෙන සමයෙන, ජටිලො උග්ගතාපනො;

අන්තලික්ඛචරො ආසිං, පඤ්චාභිඤ්ඤාසු පාරගූ.

14.

තදාපාහං අසමසමං, සසඞ්ඝං සපරිජ්ජනං;

අන්නපානෙන තප්පෙත්වා, චන්දනෙනාභිපූජයිං.

15.

සොපි මං තදා බ්යාකාසි, නාරදො ලොකනායකො;

‘‘අපරිමෙය්යිතො කප්පෙ, අයං බුද්ධො භවිස්සති.

16.

‘‘පධානං පදහිත්වාන…පෙ… හෙස්සාම සම්මුඛා ඉමං’’.

17.

තස්සාපි වචනං සුත්වා, භිය්යො හාසෙත්ව මානසං;

අධිට්ඨහිං වතං උග්ගං, දසපාරමිපූරියා.

18.

නගරං ධඤ්ඤවතී නාම, සුදෙවො නාම ඛත්තියො;

අනොමා නාම ජනිකා, නාරදස්ස මහෙසිනො.

19.

නවවස්සසහස්සානි , අගාරං අජ්ඣ සො වසි;

ජිතො විජිතාභිරාමො, තයො පාසාදමුත්තමා.

20.

තිචත්තාරීසසහස්සානි, නාරියො සමලඞ්කතා;

විජිතසෙනා නාම නාරී, නන්දුත්තරො නාම අත්රජො.

21.

නිමිත්තෙ චතුරො දිස්වා, පදසා ගමනෙන නික්ඛමි;

සත්තාහං පධානචාරං, අචරී පුරිසුත්තමො [ලොකනායකො (සී. ක.)].

22.

බ්රහ්මුනා යාචිතො සන්තො, නාරදො ලොකනායකො;

වත්ති චක්කං මහාවීරො, ධනඤ්චුය්යානමුත්තමෙ.

23.

භද්දසාලො ජිතමිත්තො, අහෙසුං අග්ගසාවකා;

වාසෙට්ඨො නාමුපට්ඨාකො, නාරදස්ස මහෙසිනො.

24.

උත්තරා ඵග්ගුනී චෙව, අහෙසුං අග්ගසාවිකා;

බොධි තස්ස භගවතො, මහාසොණොති වුච්චති.

25.

උග්ගරින්දො වසභො ච, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨකා;

ඉන්දාවරී ච වණ්ඩී [උන්දී (සී.), ගණ්ඩී (ස්යා. කං.)] ච, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨිකා.

26.

අට්ඨාසීතිරතනානි , අච්චුග්ගතො මහාමුනි;

කඤ්චනග්ඝියසඞ්කාසො, දසසහස්සී විරොචති.

27.

තස්ස බ්යාමප්පභා කායා, නිද්ධාවති දිසොදිසං;

නිරන්තරං දිවාරත්තිං, යොජනං ඵරතෙ සදා.

28.

න කෙචි තෙන සමයෙන, සමන්තා යොජනෙ ජනා;

උක්කාපදීපෙ උජ්ජාලෙන්ති, බුද්ධරංසීහි ඔත්ථටා.

29.

නවුතිවස්සසහස්සානි, ආයු විජ්ජති තාවදෙ;

තාවතා තිට්ඨමානො සො, තාරෙසි ජනතං බහුං.

30.

යථා උළූහි ගගනං, විචිත්තං උපසොභති;

තථෙව සාසනං තස්ස, අරහන්තෙහි සොභති.

31.

සංසාරසොතං තරණාය, සෙසකෙ පටිපන්නකෙ;

ධම්මසෙතුං දළ්හං කත්වා, නිබ්බුතො සො නරාසභො.

32.

සොපි බුද්ධො අසමසමො, තෙපි ඛීණාසවා අතුලතෙජා;

සබ්බං තමන්තරහිතං, නනු රිත්තා සබ්බසඞ්ඛාරා.

33.

නාරදො ජිනවසභො, නිබ්බුතො සුදස්සනෙ පුරෙ;

තත්ථෙවස්ස ථූපවරො, චතුයොජනමුග්ගතොති.

නාරදස්ස භගවතො වංසො නවමො.