📜
11. නාරදබුද්ධවංසො
පදුමස්ස ¶ ¶ අපරෙන, සම්බුද්ධො ද්විපදුත්තමො;
නාරදො නාම නාමෙන, අසමො අප්පටිපුග්ගලො.
සො බුද්ධො චක්කවත්තිස්ස, ජෙට්ඨො දයිතඔරසො;
ආමුක්කමාලාභරණො, උය්යානං උපසඞ්කමි.
තත්ථාසි රුක්ඛො යසවිපුලො, අභිරූපො බ්රහා සුචි;
තමජ්ඣපත්වා උපනිසීදි, මහාසොණස්ස හෙට්ඨතො.
තත්ථ ¶ ඤාණවරුප්පජ්ජි, අනන්තං වජිරූපමං;
තෙන විචිනි සඞ්ඛාරෙ, උක්කුජ්ජමවකුජ්ජකං [කුජ්ජතං (ස්යා. කං.)].
තත්ථ සබ්බකිලෙසානි, අසෙසමභිවාහයි;
පාපුණී කෙවලං බොධිං, බුද්ධඤාණෙ ච චුද්දස.
පාපුණිත්වාන ¶ සම්බොධිං, ධම්මචක්කං පවත්තයි;
කොටිසතසහස්සානං, පඨමාභිසමයො අහු.
මහාදොණං නාගරාජං, විනයන්තො මහාමුනි;
පාටිහෙරං තදාකාසි, දස්සයන්තො සදෙවකෙ.
තදා දෙවමනුස්සානං, තම්හි ධම්මප්පකාසනෙ;
නවුතිකොටිසහස්සානි, තරිංසු සබ්බසංසයං.
යම්හි කාලෙ මහාවීරො, ඔවදී සකමත්රජං;
අසීතිකොටිසහස්සානං, තතියාභිසමයො අහු.
සන්නිපාතා තයො ආසුං, නාරදස්ස මහෙසිනො;
කොටිසතසහස්සානං, පඨමො ආසි සමාගමො.
යදා බුද්ධො බුද්ධගුණං, සනිදානං පකාසයි;
නවුතිකොටිසහස්සානි, සමිංසු විමලා තදා.
යදා වෙරොචනො නාගො, දානං දදාති සත්ථුනො;
තදා සමිංසු ජිනපුත්තා, අසීතිසතසහස්සියො.
අහං ¶ තෙන සමයෙන, ජටිලො උග්ගතාපනො;
අන්තලික්ඛචරො ආසිං, පඤ්චාභිඤ්ඤාසු පාරගූ.
තදාපාහං අසමසමං, සසඞ්ඝං සපරිජ්ජනං;
අන්නපානෙන තප්පෙත්වා, චන්දනෙනාභිපූජයිං.
සොපි මං තදා බ්යාකාසි, නාරදො ලොකනායකො;
‘‘අපරිමෙය්යිතො ¶ කප්පෙ, අයං බුද්ධො භවිස්සති.
‘‘පධානං පදහිත්වාන…පෙ… ¶ හෙස්සාම සම්මුඛා ඉමං’’.
තස්සාපි ¶ වචනං සුත්වා, භිය්යො හාසෙත්ව මානසං;
අධිට්ඨහිං වතං උග්ගං, දසපාරමිපූරියා.
නගරං ධඤ්ඤවතී නාම, සුදෙවො නාම ඛත්තියො;
අනොමා නාම ජනිකා, නාරදස්ස මහෙසිනො.
නවවස්සසහස්සානි ¶ , අගාරං අජ්ඣ සො වසි;
ජිතො විජිතාභිරාමො, තයො පාසාදමුත්තමා.
තිචත්තාරීසසහස්සානි, නාරියො සමලඞ්කතා;
විජිතසෙනා නාම නාරී, නන්දුත්තරො නාම අත්රජො.
නිමිත්තෙ චතුරො දිස්වා, පදසා ගමනෙන නික්ඛමි;
සත්තාහං පධානචාරං, අචරී පුරිසුත්තමො [ලොකනායකො (සී. ක.)].
බ්රහ්මුනා ¶ යාචිතො සන්තො, නාරදො ලොකනායකො;
වත්ති චක්කං මහාවීරො, ධනඤ්චුය්යානමුත්තමෙ.
භද්දසාලො ජිතමිත්තො, අහෙසුං අග්ගසාවකා;
වාසෙට්ඨො නාමුපට්ඨාකො, නාරදස්ස මහෙසිනො.
උත්තරා ඵග්ගුනී චෙව, අහෙසුං අග්ගසාවිකා;
බොධි තස්ස භගවතො, මහාසොණොති වුච්චති.
උග්ගරින්දො වසභො ච, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨකා;
ඉන්දාවරී ච වණ්ඩී [උන්දී (සී.), ගණ්ඩී (ස්යා. කං.)] ච, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨිකා.
අට්ඨාසීතිරතනානි ¶ , අච්චුග්ගතො මහාමුනි;
කඤ්චනග්ඝියසඞ්කාසො, දසසහස්සී විරොචති.
තස්ස බ්යාමප්පභා කායා, නිද්ධාවති දිසොදිසං;
නිරන්තරං දිවාරත්තිං, යොජනං ඵරතෙ සදා.
න කෙචි තෙන සමයෙන, සමන්තා යොජනෙ ජනා;
උක්කාපදීපෙ උජ්ජාලෙන්ති, බුද්ධරංසීහි ඔත්ථටා.
නවුතිවස්සසහස්සානි, ආයු විජ්ජති තාවදෙ;
තාවතා තිට්ඨමානො සො, තාරෙසි ජනතං බහුං.
යථා උළූහි ගගනං, විචිත්තං උපසොභති;
තථෙව සාසනං තස්ස, අරහන්තෙහි සොභති.
සංසාරසොතං තරණාය, සෙසකෙ පටිපන්නකෙ;
ධම්මසෙතුං ¶ දළ්හං කත්වා, නිබ්බුතො සො නරාසභො.
සොපි බුද්ධො අසමසමො, තෙපි ඛීණාසවා අතුලතෙජා;
සබ්බං තමන්තරහිතං, නනු රිත්තා සබ්බසඞ්ඛාරා.
නාරදො ජිනවසභො, නිබ්බුතො සුදස්සනෙ පුරෙ;
තත්ථෙවස්ස ථූපවරො, චතුයොජනමුග්ගතොති.
නාරදස්ස භගවතො වංසො නවමො.