📜
12. පදුමුත්තරබුද්ධවංසො
නාරදස්ස ¶ ¶ අපරෙන, සම්බුද්ධො ද්විපදුත්තමො;
පදුමුත්තරො නාම ජිනො, අක්ඛොභො සාගරූපමො.
මණ්ඩකප්පොව සො ආසි, යම්හි බුද්ධො අජායථ;
උස්සන්නකුසලා ජනතා, තම්හි කප්පෙ අජායථ.
පදුමුත්තරස්ස භගවතො, පඨමෙ ධම්මදෙසනෙ;
කොටිසතසහස්සානං, ධම්මාභිසමයො අහු.
තතො පරම්පි වස්සන්තෙ, තප්පයන්තෙ ච පාණිනෙ;
සත්තතිංසසතසහස්සානං, දුතියාභිසමයො අහු.
යම්හි ¶ කාලෙ මහාවීරො, ආනන්දං උපසඞ්කමි;
පිතුසන්තිකං උපගන්ත්වා, ආහනී අමතදුන්දුභිං.
ආහතෙ අමතභෙරිම්හි, වස්සන්තෙ ධම්මවුට්ඨියා;
පඤ්ඤාසසතසහස්සානං, තතියාභිසමයො අහු.
ඔවාදකො ¶ විඤ්ඤාපකො, තාරකො සබ්බපාණිනං;
දෙසනාකුසලො බුද්ධො, තාරෙසි ජනතං බහුං.
සන්නිපාතා තයො ආසුං, පදුමුත්තරස්ස සත්ථුනො;
කොටිසතසහස්සානං, පඨමො ආසි සමාගමො.
යදා බුද්ධො අසමසමො, වසි වෙභාරපබ්බතෙ;
නවුතිකොටිසහස්සානං, දුතියො ආසි සමාගමො.
පුන චාරිකං පක්කන්තෙ, ගාමනිගමරට්ඨතො;
අසීතිකොටිසහස්සානං, තතියො ආසි සමාගමො.
අහං තෙන සමයෙන, ජටිලො නාම රට්ඨිකො;
සම්බුද්ධප්පමුඛං සඞ්ඝං, සභත්තං දුස්සමදාසහං.
සොපි මං බුද්ධො බ්යාකාසි, සඞ්ඝමජ්ඣෙ නිසීදිය;
‘‘සතසහස්සිතො කප්පෙ, අයං බුද්ධො භවිස්සති.
‘‘පධානං ¶ පදහිත්වාන…පෙ… ¶ හෙස්සාම සම්මුඛා ඉමං’’.
තස්සාපි වචනං සුත්වා, උත්තරිං වතමධිට්ඨහිං;
අකාසිං උග්ගදළ්හං ධිතිං, දසපාරමිපූරියා.
බ්යාහතා තිත්ථියා සබ්බෙ, විමනා දුම්මනා තදා;
න තෙසං කෙචි පරිචරන්ති, රට්ඨතො නිච්ඡුභන්ති තෙ.
සබ්බෙ ¶ තත්ථ සමාගන්ත්වා, උපගච්ඡුං බුද්ධසන්තිකෙ;
තුවං නාථො මහාවීර, සරණං හොහි චක්ඛුම.
අනුකම්පකො කාරුණිකො, හිතෙසී සබ්බපාණිනං;
සම්පත්තෙ තිත්ථියෙ සබ්බෙ, පඤ්චසීලෙ පතිට්ඨපි.
එවං නිරාකුලං ආසි, සුඤ්ඤතං තිත්ථියෙහි තං;
විචිත්තං අරහන්තෙහි, වසීභූතෙහි තාදිහි.
නගරං ¶ හංසවතී නාම, ආනන්දො නාම ඛත්තියො;
සුජාතා නාම ජනිකා, පදුමුත්තරස්ස සත්ථුනො.
දසවස්සසහස්සානි, අගාරං අජ්ඣ සො වසි;
නරවාහනො යසො වසවත්තී [නාරිවාහනො යසවතී (ස්යා. කං.)], තයො පාසාදමුත්තමා.
තිචත්තාරීසසහස්සානි, නාරියො සමලඞ්කතා;
වසුදත්තා නාම නාරී, උත්තමො නාම අත්රජො.
නිමිත්තෙ චතුරො දිස්වා, පාසාදෙනාභිනික්ඛමි;
සත්තාහං පධානචාරං, අචරී පුරිසුත්තමො.
බ්රහ්මුනා ¶ යාචිතො සන්තො, පදුමුත්තරො විනායකො;
වත්ති චක්කං මහාවීරො, මිථිලුය්යානමුත්තමෙ.
දෙවලො ච සුජාතො ච, අහෙසුං අග්ගසාවකා;
සුමනො නාමුපට්ඨාකො, පදුමුත්තරස්ස මහෙසිනො.
අමිතා ච අසමා ච, අහෙසුං අග්ගසාවිකා;
බොධි තස්ස භගවතො, සලලොති පවුච්චති.
විතිණ්ණො චෙව [අමිතො චෙව (ස්යා.)] තිස්සො ච, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨකා;
හට්ඨා චෙව විචිත්තා ච, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨිකා.
අට්ඨපණ්ණාසරතනං, අච්චුග්ගතො මහාමුනි;
කඤ්චනග්ඝියසඞ්කාසො, ද්වත්තිංසවරලක්ඛණො.
කුට්ටා ¶ කවාටා භිත්තී ච, රුක්ඛා නගසිලුච්චයා;
න තස්සාවරණං අත්ථි, සමන්තා ද්වාදසයොජනෙ.
වස්සසතසහස්සානි, ආයු විජ්ජති තාවදෙ;
තාවතා තිට්ඨමානො සො, තාරෙසි ජනතං බහුං.
සන්තාරෙත්වා බහුජනං, ඡින්දිත්වා සබ්බසංසයං;
ජලිත්වා අග්ගික්ඛන්ධොව නිබ්බුතො සො සසාවකො.
පදුමුත්තරො ජිනො බුද්ධො, නන්දාරාමම්හි නිබ්බුතො;
තත්ථෙවස්ස ථූපවරො, ද්වාදසුබ්බෙධයොජනොති.
පදුමුත්තරස්ස භගවතො වංසො දසමො.