📜
14. සුජාතබුද්ධවංසො
තත්ථෙව ¶ මණ්ඩකප්පම්හි, සුජාතො නාම නායකො;
සීහහනුසභක්ඛන්ධො, අප්පමෙය්යො දුරාසදො.
චන්දොව විමලො සුද්ධො, සතරංසීව පතාපවා;
එවං සොභති සම්බුද්ධො, ජලන්තො සිරියා සදා.
පාපුණිත්වාන ¶ සම්බුද්ධො, කෙවලං බොධිමුත්තමං;
සුමඞ්ගලම්හි නගරෙ, ධම්මචක්කං පවත්තයි.
දෙසෙන්තෙ ¶ [දෙසෙන්තො (ස්යා. කං.)] පවරං ධම්මං, සුජාතෙ ලොකනායකෙ [සුජාතො ලොකනායකො (ස්යා. කං.)];
අසීතිකොටී අභිසමිංසු, පඨමෙ ධම්මදෙසනෙ.
යදා සුජාතො අමිතයසො, දෙවෙ වස්සං උපාගමි;
සත්තතිංසසතසහස්සානං, දුතියාභිසමයො අහු.
යදා සුජාතො අසමසමො, උපගච්ඡි පිතුසන්තිකං;
සට්ඨිසතසහස්සානං [සත්තතිංසසහස්සානං (සී.)], තතියාභිසමයො අහු.
සන්නිපාතා තයො ආසුං, සුජාතස්ස මහෙසිනො;
ඛීණාසවානං විමලානං, සන්තචිත්තාන තාදිනං.
අභිඤ්ඤාබලප්පත්තානං ¶ , අප්පත්තානං භවාභවෙ;
සට්ඨිසතසහස්සානි, පඨමං සන්නිපතිංසු තෙ.
පුනාපරං සන්නිපාතෙ, තිදිවොරොහණෙ ජිනෙ;
පඤ්ඤාසසතසහස්සානං, දුතියො ආසි සමාගමො.
උපසඞ්කමන්තො නරාසභං, තස්ස යො අග්ගසාවකො;
චතූහි සතසහස්සෙහි, සම්බුද්ධං උපසඞ්කමි.
අහං තෙන සමයෙන, චතුදීපම්හි ඉස්සරො;
අන්තලික්ඛචරො ආසිං, චක්කවත්තී මහබ්බලො.
ලොකෙ අච්ඡරියං දිස්වා, අබ්භුතං ලොමහංසනං;
උපගන්ත්වාන වන්දිං සො, සුජාතං ලොකනායකං.
චතුදීපෙ මහාරජ්ජං, රතනෙ සත්ත උත්තමෙ;
බුද්ධෙ නිය්යාදයිත්වාන, පබ්බජිං තස්ස සන්තිකෙ.
ආරාමිකා ජනපදෙ, උට්ඨානං පටිපිණ්ඩිය;
උපනෙන්ති ¶ භික්ඛුසඞ්ඝස්ස, පච්චයං සයනාසනං.
සොපි මං බුද්ධො [තදා (ස්යා. කං.)] බ්යාකාසි, දසසහස්සිම්හි ඉස්සරො;
‘‘තිංසකප්පසහස්සම්හි, අයං බුද්ධො භවිස්සති.
‘‘පධානං ¶ පදහිත්වාන…පෙ… හෙස්සාම සම්මුඛා ඉමං’’.
තස්සාපි වචනං සුත්වා, භිය්යො හාසං ජනෙසහං;
අධිට්ඨහිං වතං උග්ගං, දසපාරමිපූරියා.
සුත්තන්තං ¶ විනයඤ්චාපි, නවඞ්ගං සත්ථුසාසනං;
සබ්බං පරියාපුණිත්වාන, සොභයිං ජිනසාසනං.
තත්ථප්පමත්තො විහරන්තො, බ්රහ්මං භාවෙත්ව භාවනං;
අභිඤ්ඤාපාරමිං ගන්ත්වා, බ්රහ්මලොකමගඤ්ඡහං.
සුමඞ්ගලං නාම නගරං, උග්ගතො නාම ඛත්තියො;
මාතා පභාවතී නාම, සුජාතස්ස මහෙසිනො.
නවවස්සසහස්සානි ¶ , අගාරං අජ්ඣ සො වසි;
සිරී උපසිරී නන්දො, තයො පාසාදමුත්තමා.
තෙවීසතිසහස්සානි ¶ , නාරියො සමලඞ්කතා;
සිරිනන්දා නාම නාරී, උපසෙනො නාම අත්රජො.
නිමිත්තෙ චතුරො දිස්වා, අස්සයානෙන නික්ඛමි;
අනූනනවමාසානි, පධානං පදහී ජිනො.
බ්රහ්මුනා යාචිතො සන්තො, සුජාතො ලොකනායකො;
වත්ති චක්කං මහාවීරො, සුමඞ්ගලුය්යානමුත්තමෙ.
සුදස්සනො සුදෙවො ච, අහෙසුං අග්ගසාවකා;
නාරදො නාමුපට්ඨාකො, සුජාතස්ස මහෙසිනො.
නාගා ච නාගසමාලා ච, අහෙසුං අග්ගසාවිකා;
බොධි තස්ස භගවතො, මහාවෙළූති වුච්චති.
සො ච රුක්ඛො ඝනක්ඛන්ධො [ඝනරුචිරො (සී. ක.)], අච්ඡිද්දො හොති පත්තිකො;
උජු වංසො බ්රහා හොති, දස්සනීයො මනොරමො.
එකක්ඛන්ධො පවඩ්ඪිත්වා, තතො සාඛා පභිජ්ජති;
යථා සුබද්ධො මොරහත්ථො, එවං සොභති සො දුමො.
න තස්ස කණ්ටකා හොන්ති, නාපි ඡිද්දං මහා අහු;
විත්ථිණ්ණසාඛො අවිරලො, සන්දච්ඡායො මනොරමො.
සුදත්තො චෙව චිත්තො ච, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨකා;
සුභද්දා ච පදුමා ච, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨිකා.
පඤ්ඤාසරතනො ¶ ආසි, උච්චත්තනෙන සො ජිනො;
සබ්බාකාරවරූපෙතො, සබ්බගුණමුපාගතො.
තස්ස පභා අසමසමා, නිද්ධාවති සමන්තතො;
අප්පමාණො අතුලියො, ඔපම්මෙහි අනූපමො.
නවුතිවස්සසහස්සානි ¶ , ආයු විජ්ජති තාවදෙ;
තාවතා තිට්ඨමානො සො, තාරෙසි ජනතං බහුං.
යථාපි සාගරෙ ඌමී, ගගනෙ තාරකා යථා;
එවං තදා පාවචනං, අරහන්තෙහි චිත්තිතං [චිත්තකං (ස්යා. කං.)].
සො ¶ ¶ ච බුද්ධො අසමසමො, ගුණානි ච තානි අතුලියානි;
සබ්බං තමන්තරහිතං, නනු රිත්තා සබ්බසඞ්ඛාරා.
සුජාතො ජිනවරො බුද්ධො, සිලාරාමම්හි නිබ්බුතො;
තත්ථෙව තස්ස චෙතියො [තත්ථෙව චෙතියො සත්ථු (ස්යා. කං.)], තීණිගාවුතමුග්ගතොති.
සුජාතස්ස භගවතො වංසො ද්වාදසමො.