📜
3. දීපඞ්කරබුද්ධවංසො
තදා ¶ තෙ භොජයිත්වාන, සසඞ්ඝං ලොකනායකං;
උපගච්ඡුං සරණං තස්ස, දීපඞ්කරස්ස සත්ථුනො.
සරණාගමනෙ කඤ්චි, නිවෙසෙසි තථාගතො;
කඤ්චි පඤ්චසු සීලෙසු, සීලෙ දසවිධෙ පරං.
කස්සචි දෙති සාමඤ්ඤං, චතුරො ඵලමුත්තමෙ;
කස්සචි අසමෙ ධම්මෙ, දෙති සො පටිසම්භිදා.
කස්සචි වරසමාපත්තියො, අට්ඨ දෙති නරාසභො;
තිස්සො කස්සචි විජ්ජායො, ඡළභිඤ්ඤා පවෙච්ඡති.
තෙන යොගෙන ජනකායං, ඔවදති මහාමුනි;
තෙන විත්ථාරිකං ආසි, ලොකනාථස්ස සාසනං.
මහාහනුසභක්ඛන්ධො ¶ , දීපඞ්කරස්ස නාමකො;
බහූ ජනෙ තාරයති, පරිමොචෙති දුග්ගතිං.
බොධනෙය්යං ජනං දිස්වා, සතසහස්සෙපි යොජනෙ;
ඛණෙන උපගන්ත්වාන, බොධෙති තං මහාමුනි.
පඨමාභිසමයෙ ¶ බුද්ධො, කොටිසතමබොධයි;
දුතියාභිසමයෙ නාථො, නවුතිකොටිමබොධයි.
යදා ච දෙවභවනම්හි, බුද්ධො ධම්මමදෙසයි;
නවුතිකොටිසහස්සානං, තතියාභිසමයො අහු.
සන්නිපාතා තයො ආසුං, දීපඞ්කරස්ස සත්ථුනො;
කොටිසතසහස්සානං, පඨමො ආසි සමාගමො.
පුන ¶ නාරදකූටම්හි, පවිවෙකගතෙ ජිනෙ;
ඛීණාසවා වීතමලා, සමිංසු සතකොටියො.
යම්හි කාලෙ මහාවීරො, සුදස්සනසිලුච්චයෙ;
නවකොටිසහස්සෙහි, පවාරෙසි මහාමුනි.
දසවීසසහස්සානං, ධම්මාභිසමයො අහු;
එකද්වින්නං අභිසමයා, ගණනාතො අසඞ්ඛියා.
විත්ථාරිකං බාහුජඤ්ඤං, ඉද්ධං ඵීතං අහූ තදා;
දීපඞ්කරස්ස භගවතො, සාසනං සුවිසොධිතං.
චත්තාරි ¶ සතසහස්සානි, ඡළභිඤ්ඤා මහිද්ධිකා;
දීපඞ්කරං ලොකවිදුං, පරිවාරෙන්ති සබ්බදා.
යෙ කෙචි තෙන සමයෙන, ජහන්ති මානුසං භවං;
අපත්තමානසා සෙඛා, ගරහිතා භවන්ති තෙ.
සුපුප්ඵිතං පාවචනං, අරහන්තෙහි තාදිහි;
ඛීණාසවෙහි විමලෙහි, උපසොභති සබ්බදා.
නගරං රම්මවතී නාම, සුදෙවො නාම ඛත්තියො;
සුමෙධා නාම ජනිකා, දීපඞ්කරස්ස සත්ථුනො.
දසවස්සසහස්සානි ¶ , අගාරං අජ්ඣ සො වසි [අජ්ඣාවසී ජිනො (ස්යා. ක.)];
හංසා කොඤ්චා මයූරා ච, තයො පාසාදමුත්තමා.
තීණිසතසහස්සානි, නාරියො සමලඞ්කතා;
පදුමා නාම සා නාරී, උසභක්ඛන්ධො අත්රජො.
නිමිත්තෙ චතුරො දිස්වා, හත්ථියානෙන නික්ඛමි;
අනූනදසමාසානි, පධානෙ පදහී ජිනො.
පධානචාරං ¶ චරිත්වාන, අබුජ්ඣි මානසං මුනි;
බ්රහ්මුනා යාචිතො සන්තො, දීපඞ්කරො මහාමුනි.
වත්ති චක්කං මහාවීරො, නන්දාරාමෙ සිරීඝරෙ [සිරීධරෙ (සී.)];
නිසින්නො සිරීසමූලම්හි, අකා තිත්ථියමද්දනං.
සුමඞ්ගලො ¶ ච තිස්සො ච, අහෙසුං අග්ගසාවකා;
සාගතො [සොභිතො (ක.)] නාමුපට්ඨාකො, දීපඞ්කරස්ස සත්ථුනො.
නන්දා ¶ චෙව සුනන්දා ච, අහෙසුං අග්ගසාවිකා;
බොධි තස්ස භගවතො, පිප්ඵලීති පවුච්චති.
තපුස්සභල්ලිකා [තපස්සුභල්ලිකා (සී.)] නාම, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨකා;
සිරිමා කොණා උපට්ඨිකා, දීපඞ්කරස්ස සත්ථුනො.
අසීතිහත්ථමුබ්බෙධො, දීපඞ්කරො මහාමුනි;
සොභති දීපරුක්ඛොව, සාලරාජාව ඵුල්ලිතො.
සතසහස්සවස්සානි, ආයු තස්ස මහෙසිනො;
තාවතා තිට්ඨමානො සො, තාරෙසි ජනතං බහුං.
ජොතයිත්වාන සද්ධම්මං, සන්තාරෙත්වා මහාජනං;
ජලිත්වා අග්ගික්ඛන්ධොව, නිබ්බුතො සො සසාවකො.
සා ච ඉද්ධි සො ච යසො, තානි ච පාදෙසු චක්කරතනානි;
සබ්බං තමන්තරහිතං [සමන්තරහිතං (සී. ස්යා. ක.)], නනු රිත්තා සබ්බසඞ්ඛාරා [සබ්බසඞ්ඛාරාති (සබ්බත්ථ)].
දීපඞ්කරො ජිනො සත්ථා, නන්දාරාමම්හි නිබ්බුතො;
තත්ථෙවස්ස ජිනථූපො, ඡත්තිංසුබ්බෙධයොජනොති.
දීපඞ්කරස්ස භගවතො වංසො පඨමො.