📜
7. රෙවතබුද්ධවංසො
සුමනස්ස අපරෙන, රෙවතො නාම නායකො;
අනූපමො අසදිසො, අතුලො උත්තමො ජිනො.
සොපි ධම්මං ¶ ¶ පකාසෙසි, බ්රහ්මුනා අභියාචිතො;
ඛන්ධධාතුවවත්ථානං, අප්පවත්තං භවාභවෙ.
තස්සාභිසමයා තීණි, අහෙසුං ධම්මදෙසනෙ;
ගණනාය න වත්තබ්බො, පඨමාභිසමයො අහු.
යදා අරින්දමං රාජං [රාජානං (ක.)], විනෙසි රෙවතො මුනි;
තදා කොටිසහස්සානං, දුතියාභිසමයො අහු.
සත්තාහං පටිසල්ලානා, වුට්ඨහිත්වා නරාසභො;
කොටිසතං නරමරූනං, විනෙසි උත්තමෙ ඵලෙ.
සන්නිපාතා ¶ තයො ආසුං, රෙවතස්ස මහෙසිනො;
ඛීණාසවානං විමලානං, සුවිමුත්තාන තාදිනං.
අතික්කන්තා ගණනපථං, පඨමං යෙ සමාගතා;
කොටිසතසහස්සානං, දුතියො ආසි සමාගමො.
යොපි [යො සො (ස්යා. කං. ක.)] පඤ්ඤාය අසමො, තස්ස චක්කානුවත්තකො;
සො තදා බ්යාධිතො ආසි, පත්තො ජීවිතසංසයං.
තස්ස ගිලානපුච්ඡාය, යෙ තදා උපගතා මුනී;
කොටිසහස්සා අරහන්තො, තතියො ආසි සමාගමො.
අහං තෙන සමයෙන, අතිදෙවො නාම බ්රාහ්මණො;
උපගන්ත්වා රෙවතං බුද්ධං, සරණං තස්ස ගඤ්ඡහං.
තස්ස සීලං සමාධිඤ්ච, පඤ්ඤාගුණමනුත්තමං;
ථොමයිත්වා යථාථාමං, උත්තරීයමදාසහං.
සොපි ¶ මං බුද්ධො බ්යාකාසි, රෙවතො ලොකනායකො;
‘‘අපරිමෙය්යිතො කප්පෙ, අයං බුද්ධො භවිස්සති.
‘‘පධානං පදහිත්වාන…පෙ… ¶ හෙස්සාම සම්මුඛා ඉමං’’.
තස්සාපි වචනං සුත්වා, භිය්යො චිත්තං පසාදයිං;
උත්තරිං වතමධිට්ඨාසිං, දසපාරමිපූරියා.
තදාපි තං බුද්ධධම්මං, සරිත්වා අනුබ්රූහයිං;
ආහරිස්සාමි තං ධම්මං, යං මය්හං අභිපත්ථිතං.
නගරං ¶ සුධඤ්ඤවතී නාම [සුධම්මකං නාම (සී.), සුධඤ්ඤකං නාම (ස්යා.)], විපුලො නාම ඛත්තියො;
විපුලා නාම ජනිකා, රෙවතස්ස මහෙසිනො.
ඡ ¶ ච වස්සසහස්සානි [ඡබ්බස්සසහස්සානි (සී. ස්යා.)], අගාරං අජ්ඣ සො වසි;
සුදස්සනො රතනග්ඝි, ආවෙළො ච විභූසිතො;
පුඤ්ඤකම්මාභිනිබ්බත්තා, තයො පාසාදමුත්තමා.
තෙත්තිංස ච සහස්සානි, නාරියො සමලඞ්කතා;
සුදස්සනා නාම නාරී, වරුණො නාම අත්රජො.
නිමිත්තෙ චතුරො දිස්වා, රථයානෙන නික්ඛමි;
අනූනසත්තමාසානි, පධානං පදහී ජිනො.
බ්රහ්මුනා යාචිතො සන්තො, රෙවතො ලොකනායකො;
වත්ති චක්කං මහාවීරො, වරුණාරාමෙ සිරීඝරෙ.
වරුණො ¶ බ්රහ්මදෙවො ච, අහෙසුං අග්ගසාවකා;
සම්භවො නාමුපට්ඨාකො, රෙවතස්ස මහෙසිනො.
භද්දා චෙව සුභද්දා ච, අහෙසුං අග්ගසාවිකා;
සොපි බුද්ධො අසමසමො, නාගමූලෙ අබුජ්ඣථ.
පදුමො කුඤ්ජරො චෙව, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨිකා;
සිරීමා චෙව යසවතී, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨිකා.
උච්චත්තනෙන සො බුද්ධො, අසීතිහත්ථමුග්ගතො;
ඔභාසෙති දිසා සබ්බා, ඉන්දකෙතුව උග්ගතො.
තස්ස සරීරෙ නිබ්බත්තා, පභාමාලා අනුත්තරා;
දිවා වා යදි වා රත්තිං, සමන්තා ඵරති යොජනං.
සට්ඨිවස්සසහස්සානි, ආයු විජ්ජති තාවදෙ;
තාවතා තිට්ඨමානො සො, තාරෙසි ජනතං බහුං.
දස්සයිත්වා බුද්ධබලං, අමතං ලොකෙ පකාසයං;
නිබ්බායි අනුපාදානො, යථග්ගුපාදානසඞ්ඛයා.
සො ච කායො රතනනිභො, සො ච ධම්මො අසාදිසො;
සබ්බං තමන්තරහිතං, නනු රිත්තා සබ්බසඞ්ඛාරා.
රෙවතො ¶ යසධරො බුද්ධො, නිබ්බුතො සො මහාපුරෙ;
ධාතුවිත්ථාරිකං ආසි, තෙසු තෙසු පදෙසතොති.
රෙවතස්ස භගවතො වංසො පඤ්චමො.