📜
8. සොභිතබුද්ධවංසො
රෙවතස්ස ¶ ¶ ¶ අපරෙන, සොභිතො නාම නායකො;
සමාහිතො සන්තචිත්තො, අසමො අප්පටිපුග්ගලො.
සො ජිනො සකගෙහම්හි, මානසං විනිවත්තයි;
පත්වාන කෙවලං බොධිං, ධම්මචක්කං පවත්තයි.
යාව හෙට්ඨා අවීචිතො, භවග්ගා චාපි උද්ධතො;
එත්ථන්තරෙ එකපරිසා, අහොසි ධම්මදෙසනෙ.
තාය පරිසාය සම්බුද්ධො, ධම්මචක්කං පවත්තයි;
ගණනාය න වත්තබ්බො, පඨමාභිසමයො අහු.
තතො පරම්පි දෙසෙන්තෙ, මරූනඤ්ච සමාගමෙ;
නවුතිකොටිසහස්සානං, දුතියාභිසමයො අහු.
පුනාපරං රාජපුත්තො, ජයසෙනො නාම ඛත්තියො;
ආරාමං රොපයිත්වාන, බුද්ධෙ නිය්යාදයී තදා.
තස්ස යාගං පකිත්තෙන්තො, ධම්මං දෙසෙසි චක්ඛුමා;
තදා කොටිසහස්සානං, තතියාභිසමයො අහු.
සන්නිපාතා තයො ආසුං, සොභිතස්ස මහෙසිනො;
ඛීණාසවානං විමලානං, සන්තචිත්තාන තාදිනං.
උග්ගතො නාම සො රාජා, දානං දෙති නරුත්තමෙ;
තම්හි දානෙ සමාගඤ්ඡුං, අරහන්තා [අරහතං (ක.)] සතකොටියො.
පුනාපරං ¶ පුරගණො [පුගගණො (ක.)], දෙති දානං නරුත්තමෙ;
තදා නවුතිකොටීනං, දුතියො ආසි සමාගමො.
දෙවලොකෙ ¶ වසිත්වාන, යදා ඔරොහතී ජිනො;
තදා අසීතිකොටීනං, තතියො ආසි සමාගමො.
අහං තෙන සමයෙන, සුජාතො නාම බ්රාහ්මණො;
තදා සසාවකං බුද්ධං, අන්නපානෙන තප්පයිං.
සොපි මං බුද්ධො බ්යාකාසි, සොභිතො ලොකනායකො;
‘‘අපරිමෙය්යිතො කප්පෙ, අයං බුද්ධො භවිස්සති.
‘‘පධානං ¶ පදහිත්වාන…පෙ… ¶ හෙස්සාම සම්මුඛා ඉමං’’.
තස්සාපි වචනං සුත්වා, හට්ඨො සංවිග්ගමානසො;
තමෙවත්ථමනුප්පත්තියා, උග්ගං ධිතිමකාසහං.
සුධම්මං නාම නගරං, සුධම්මො නාම ඛත්තියො;
සුධම්මා නාම ජනිකා, සොභිතස්ස මහෙසිනො.
නවවස්සසහස්සානි ¶ ¶ , අගාරං අජ්ඣ සො වසි;
කුමුදො නාළිනො පදුමො, තයො පාසාදමුත්තමා.
සත්තතිංසසහස්සානි, නාරියො සමලඞ්කතා;
මණිලා [මඛිලා (අට්ඨ.), සමඞ්ගී (සී.), මකිලා (ස්යා. කං.)] නාම සා නාරී, සීහො නාමාසි අත්රජො.
නිමිත්තෙ චතුරො දිස්වා, පාසාදෙනාභිනික්ඛමි;
සත්තාහං පධානචාරං, චරිත්වා පුරිසුත්තමො.
බ්රහ්මුනා යාචිතො සන්තො, සොභිතො ලොකනායකො;
වත්ති චක්කං මහාවීරො, සුධම්මුය්යානමුත්තමෙ.
අසමො ච සුනෙත්තො ච, අහෙසුං අග්ගසාවකා;
අනොමො නාමුපට්ඨාකො, සොභිතස්ස මහෙසිනො.
නකුලා ච සුජාතා ච, අහෙසුං අග්ගසාවිකා;
බුජ්ඣමානො ච සො බුද්ධො, නාගමූලෙ අබුජ්ඣථ.
රම්මො චෙව සුදත්තො ච, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨකා;
නකුලා චෙව චිත්තා ච, අහෙසුං අග්ගුපට්ඨිකා.
අට්ඨපණ්ණාසරතනං, අච්චුග්ගතො මහාමුනි;
ඔභාසෙති දිසා සබ්බා, සතරංසීව උග්ගතො.
යථා ¶ සුඵුල්ලං පවනං, නානාගන්ධෙහි ධූපිතං;
තථෙව තස්ස පාවචනං, සීලගන්ධෙහි ධූපිතං.
යථාපි සාගරො නාම, දස්සනෙන අතප්පියො;
තථෙව තස්ස පාවචනං, සවණෙන අතප්පියං.
නවුතිවස්සසහස්සානි ¶ , ආයු විජ්ජති තාවදෙ;
තාවතා තිට්ඨමානො සො, තාරෙසි ජනතං බහුං.
ඔවාදං අනුසිට්ඨිඤ්ච, දත්වාන සෙසකෙ ජනෙ;
හුතාසනොව තාපෙත්වා, නිබ්බුතො සො සසාවකො.
සො ¶ ච බුද්ධො අසමසමො, තෙපි සාවකා බලප්පත්තා;
සබ්බං තමන්තරහිතං, නනු රිත්තා සබ්බසඞ්ඛාරා.
සොභිතො වරසම්බුද්ධො, සීහාරාමම්හි නිබ්බුතො;
ධාතුවිත්ථාරිකං ආසි, තෙසු තෙසු පදෙසතොති.
සොභිතස්ස භගවතො වංසො ඡට්ඨො.