📜
පඤ්ඤත්තිවාරවණ්ණනා
1. විසුද්ධපරිවාරස්ස ¶ ¶ සීලක්ඛන්ධාදිධම්මක්ඛන්ධසරීරස්ස භගවතො විනයපරියත්තිසාසනෙ ඛන්ධකානං අනන්තරං පරිවාරොති යො විනයො සඞ්ගහං සමාරුළ්හො, තස්ස දානි අනුත්තානත්ථවණ්ණනං කරිස්සාමීති යොජනා.
සමන්තචක්ඛුනාති සබ්බඤ්ඤුතඤ්ඤාණෙන. අතිවිසුද්ධෙන මංසචක්ඛුනාති රත්තින්දිවං සමන්තා යොජනප්පමාණෙ අතිසුඛුමානිපි රූපානි පස්සනතො අතිවිය පරිසුද්ධෙන පසාදචක්ඛුනා. ‘‘අත්ථි තත්ථ පඤ්ඤත්තී’’තිආදීසු අත්ථි නු ඛො තත්ථ පඤ්ඤත්තීතිආදිනා අත්ථො ගහෙතබ්බොති ආහ ‘‘තත්ථ පඤ්ඤත්ති…පෙ… කෙනාභතන්ති පුච්ඡා’’ති.
2. පුච්ඡාවිස්සජ්ජනෙති ¶ පුච්ඡාය විස්සජ්ජනෙ. විනීතකථාති විනීතවත්ථුකථා, අයමෙව වා පාඨො.
ද්වඞ්ගිකෙන එකෙන සමුට්ඨානෙනාති අඞ්ගද්වයසමුදායභූතෙන එකෙන. අඞ්ගද්වයවිමුත්තස්ස සමුට්ඨානස්ස අභාවෙපි තෙසු එකෙනඞ්ගෙන විනා අයං ආපත්ති න හොතීති දස්සනත්ථමෙව ‘‘එකෙන සමුට්ඨානෙනා’’ති වුත්තං. ඉදානි තෙසු ද්වීසු අඞ්ගෙසු පධානඞ්ගං දස්සෙතුමාහ ‘‘එත්ථ හි චිත්තං අඞ්ගං හොතී’’තිආදි. යස්මා පන මග්ගෙනමග්ගප්පටිපත්තිසඞ්ඛාතාය කායවිඤ්ඤත්තියා සෙවනචිත්තෙනෙව සම්භවෙ සති අයං තං අඞ්ගද්වයං උපාදාය භගවතා පඤ්ඤත්තා ආපත්තිසම්මුති හොති, නාසති. තස්මා තං චිත්තං කායවිඤ්ඤත්තිසඞ්ඛාතස්ස කායස්ස අඞ්ගං කාරණං හොති, න ආපත්තියා. තස්ස පන තංසමුට්ඨිතකායො එව අඞ්ගං අබ්යවහිතකාරණං, චිත්තං පන කාරණකාරණන්ති අධිප්පායො. එවං උපරිපි සබ්බත්ථ චිත්තඞ්ගයුත්තසමුට්ඨානෙසු අධිප්පායො ¶ වෙදිතබ්බො. ‘‘එකෙන සමුට්ඨානෙන සමුට්ඨාතී’’තිආදිපරිවාරවචනෙනෙව ආපත්තියා අකුසලාදිපරමත්ථසභාවතා පාළිඅට්ඨකථාසු පරියායතොව වුත්තා, සම්මුතිසභාවා එව ආපත්තීති සිජ්ඣති සමුට්ඨානසමුට්ඨිතානං භෙදසිද්ධිතොති ගහෙතබ්බං. ඉමමත්ථං සන්ධායාති ආපන්නාය පාරාජිකාපත්තියා කෙහිචිපි සමථෙහි අනාපත්තිභාවාපාදනස්ස අසක්කුණෙය්යත්තසඞ්ඛාතමත්ථං සන්ධාය.
3. පොරාණකෙහි මහාථෙරෙහීති සඞ්ගීතිත්තයතො පච්ඡා පොත්ථකසඞ්ගීතිකාරකෙහි ඡළභිඤ්ඤාපඅසම්භිදාදිගුණසමුජ්ජලෙහි මහාථෙරෙහි. චතුත්ථසඞ්ගීතිසදිසා හි පොත්ථකාරොහසඞ්ගීති.
188. මහාවිභඞ්ගෙති භික්ඛුවිභඞ්ගෙ. සොළස වාරා දස්සිතාති යෙහි වාරෙහි ආදිභූතෙහි උපලක්ඛිතත්තා අයං සකලොපි පරිවාරො සොළසපරිවාරොති වොහරීයති, තෙ සන්ධාය වදති.
පඤ්ඤත්තිවාරවණ්ණනා නිට්ඨිතා.