📜
๖. อตีตกฺขนฺธาทิกถา
๑. นสุตฺตสาธนกถาวณฺณนา
๒๙๗. อิทานิ ‘‘อตีตํ ขนฺธา’’ติอาทิกถา โหติ. ตตฺถ ขนฺธาทิภาวาวิชหนโต อตีตานาคตานํ อตฺถิตํ อิจฺฉนฺตสฺส อตีตํ ขนฺธาติ ปุจฺฉา ปรวาทิสฺส, อตีตสฺส ขนฺธสงฺคหิตตฺตา อามนฺตาติ ปฏิฺา สกวาทิสฺส. ปุน อตีตํ ¶ นตฺถีติ ปุจฺฉา ปรวาทิสฺส, ตสฺส นิรุตฺติปถสุตฺเตน อตฺถิตาย วาริตตฺตา ปฏิกฺเขโป สกวาทิสฺส. อายตนธาตุปุจฺฉาสุปิ อนาคตปฺเหสุปิ ปจฺจุปฺปนฺเนน สทฺธึ สํสนฺทิตฺวา อนุโลมปฏิโลมโต อาคตปฺเหสุปิ ‘‘อตีตํ รูป’’นฺติอาทิปฺเหสุปิ อิมินาวุปาเยน อตฺโถ เวทิตพฺโพ.
๒. สุตฺตสาธนวณฺณนา
๒๙๘. สุตฺตสาธเน ¶ ปน น วตฺตพฺพนฺติ ปุจฺฉา สกวาทิสฺส. ตตฺถ นตฺถิ เจเตติ นตฺถิ จ เอเต ธมฺมาติ อตฺโถ. ขนฺธาทิภาเว สติ นตฺถิตํ อนิจฺฉนฺตสฺส อามนฺตาติ ปฏิฺา ปรวาทิสฺส, อถ เนสํ นตฺถิภาวสาธนตฺถํ สุตฺตาหรณํ สกวาทิสฺส. ทุติยปุจฺฉาปิ ปรวาทิสฺส, ปฏิฺา สกวาทิสฺส, สุตฺตาหรณํ ปรวาทิสฺส. ตํ ปน เนสํ ขนฺธาทิภาวเมว สาเธติ, น อตฺถิภาวนฺติ อาหฏมฺปิ อนาหฏสทิสเมวาติ.
อตีตํ ขนฺธาติอาทิกถาวณฺณนา.