📜

๒๓. เตวีสติโม ปริจฺเฉโท

กิเลสปฺปหานกถา

๑๓๗๕.

เอเตสุ เยน เย ธมฺมา, ปหาตพฺพา ภวนฺติ หิ;

เตสํ ทานิ กริสฺสามิ, ปกาสนมิโต ปรํ.

อิเมสุ ปน จตูสุ มคฺคาเณสุ เย ธมฺมา เยน าเณน ปหาตพฺพา, เตสํ ปหานเมวํ เวทิตพฺพํ. เอตานิ หิ ยถาโยคํ สํโยชนกิเลสมิจฺฉตฺตโลกธมฺมมจฺฉริยวิปลฺลาสคนฺถาคติอาสว- โอฆโยคนีวรณปรามาสอุปาทานานุสยมลอกุสลกมฺมปถ- อกุสลจิตฺตุปฺปาทสงฺขาตานํ ปหานกรานิ.

ตตฺถ สํโยชนานีติ ทส สํโยชนานิ. เสยฺยถิทํ – รูปราคารูปราคมานอุทฺธจฺจาวิชฺชาติ อิเม ปฺจ อุทฺธํภาคิยสํโยชนานิ นาม. สกฺกายทิฏฺิ วิจิกิจฺฉา สีลพฺพตปรามาโส กามราโค ปฏิโฆติ อิเม ปฺจ อโธภาคิยสํโยชนานิ นาม.

กิเลสาติ ทส กิเลสา. เสยฺยถิทํ – โลโภ โทโส โมโห มาโน ทิฏฺิ วิจิกิจฺฉา ถินํ อุทฺธจฺจํ อหิริกํ อโนตฺตปฺปนฺติ.

มิจฺฉตฺตาติ ทส มิจฺฉตฺตา. เสยฺยถิทํ – มิจฺฉาทิฏฺิ มิจฺฉาสงฺกปฺโป มิจฺฉาวาจา มิจฺฉากมฺมนฺโต มิจฺฉาอาชีโว มิจฺฉาวายาโม มิจฺฉาสติ มิจฺฉาสมาธิ มิจฺฉาาณํ มิจฺฉาวิมุตฺตีติ.

โลกธมฺมาติ อฏฺ โลกธมฺมา ลาโภ อลาโภ ยโส อยโส นินฺทา ปสํสา สุขํ ทุกฺขนฺติ. อิธ ปน การณูปจาเรน ลาภาทิวตฺถุกสฺส อนุนยสฺส, อลาภาทิวตฺถุกสฺส ปฏิฆสฺส เจตํ โลกธมฺมคหเณน คหณํ กตนฺติ เวทิตพฺพํ.

มจฺฉริยานีติ ปฺจ มจฺฉริยานิ อาวาสมจฺฉริยํ กุลมจฺฉริยํ ลาภมจฺฉริยํ ธมฺมมจฺฉริยํ วณฺณมจฺฉริยนฺติ. อิมานิ อาวาสาทีสุ อฺเสํ สาธารณภาวํ อสหนากาเรน ปวตฺตานิ มจฺฉริยานิ.

วิปลฺลาสาติ อนิจฺจทุกฺขอนตฺตอสุเภสุเยว วตฺถูสุ ‘‘นิจฺจํ สุขํ อตฺตา สุภ’’นฺติ เอวํ ปวตฺตา สฺาวิปลฺลาโส จิตฺตวิปลฺลาโส ทิฏฺิวิปลฺลาโสติ อิเม ตโย วิปลฺลาสา.

คนฺถาติ จตฺตาโร คนฺถา อภิชฺฌากายคนฺโถ, พฺยาปาโท, สีลพฺพตปรามาโส, อิทํสจฺจาภินิเวโส กายคนฺโถติ.

อคตีติ ฉนฺทโทสโมหภยานิ. อาสวาติ จตฺตาโร อาสวา – กามราคภวราคมิจฺฉาทิฏฺิอวิชฺชาสโวติ. โอฆโยคานีติปิ เตสเมวาธิวจนํ. นีวรณานีติ กามจฺฉนฺทาทโย. ปรามาโสติ มิจฺฉาทิฏฺิยา อธิวจนํ.

อุปาทานาติ จตฺตาริ อุปาทานานิ กามุปาทานาทีนีติ. อนุสยาติ สตฺต อนุสยา กามราคานุสโย ปฏิฆมานทิฏฺิวิจิกิจฺฉาภวราคาวิชฺชานุสโยติ. มลาติ ตโย มลา – โลโภ โทโส โมโหติ.

อกุสลกมฺมปถาติ ทส อกุสลกมฺมปถา. เสยฺยถิทํ – ปาณาติปาโต อทินฺนาทานํ กาเมสุมิจฺฉาจาโร มุสาวาโท ปิสุณวาจา ผรุสวาจา สมฺผปฺปลาโป อภิชฺฌา พฺยาปาโท มิจฺฉาทิฏฺีติ ทส.

อกุสลจิตฺตุปฺปาทาติ โลภมูลานิ อฏฺ, โทสมูลานิ ทฺเว, โมหมูลานิ ทฺเวติ อิเม ทฺวาทสาติ.

เอเตสํ สํโยชนาทีนํ เอตานิ ยถาสมฺภวํ ปหานกรานิ. กถํ? สํโยชเนสุ ตาว สกฺกายทิฏฺิวิจิกิจฺฉาสีลพฺพตปรามาสา อปายคมนียา กามราคปฏิฆาติ เอเต ปมมคฺคาณวชฺฌา, เสสา กามราคปฏิฆา โอฬาริกา ทุติยมคฺคาณวชฺฌา, สุขุมา ตติยมคฺคาณวชฺฌา, รูปราคาทโย ปฺจปิ จตุตฺถมคฺคาณวชฺฌา เอว.

กิเลเสสุ ทิฏฺิวิจิกิจฺฉา ปมมคฺคาณวชฺฌา, โทโส ตติยมคฺคาณวชฺโฌ, โลภโมหมานถินอุทฺธจฺจอหิริกาโนตฺตปฺปานิ จตุตฺถมคฺคาณวชฺฌานิ.

มิจฺฉตฺเตสุ มิจฺฉาทิฏฺิ มุสาวาโท มิจฺฉากมฺมนฺโต มิจฺฉาอาชีโวติ อิเม ปมมคฺคาณวชฺฌา, มิจฺฉาสงฺกปฺโป ปิสุณวาจา ผรุสวาจาติ อิเม ตติยมคฺคาณวชฺฌา, เจตนาเยว เจตฺถ มิจฺฉาวาจาติ เวทิตพฺพา, สมฺผปฺปลาปมิจฺฉาวายามสติสมาธิวิมุตฺติาณานิ จตุตฺถมคฺคาณวชฺฌานิ.

โลกธมฺเมสุ ปฏิโฆ ตติยมคฺคาณวชฺโฌ, อนุนโย จตุตฺถมคฺคาณวชฺโฌ, ยเส ปสํสาย จ อนุนโย จตุตฺถมคฺคาณวชฺโฌติ เอเก.

มจฺฉริยานิ ปมมคฺคาณวชฺฌานิ เอว.

วิปลฺลาเสสุ ปน อนิจฺเจ นิจฺจํ, อนตฺตนิ อตฺตาติ จ สฺาจิตฺตทิฏฺิวิปลฺลาสา , ทุกฺเข สุขํ, อสุเภ สุภนฺติ ทิฏฺิวิปลฺลาโส จาติ อิเม ปมมคฺคาณวชฺฌา, อสุเภ สุภนฺติ สฺาจิตฺตวิปลฺลาสา ตติยมคฺคาณวชฺฌา, ทุกฺเข สุขนฺติ จตุตฺถมคฺคาณวชฺฌา.

คนฺเถสุ สีลพฺพตปรามาสอิทํสจฺจาภินิเวสกายคนฺถา ปมมคฺคาณวชฺฌา, พฺยาปาทกายคนฺโถ ตติยมคฺคาณวชฺโฌ, อภิชฺฌากายคนฺโถ จตุตฺถมคฺคาณวชฺโฌว.

อคติโย ปมมคฺคาณวชฺฌา.

อาสเวสุ ทิฏฺาสโว ปมาณวชฺโฌ, กามาสโว ตติยาณวชฺโฌ, อิตเร ทฺเว จตุตฺถาณวชฺฌา. โอฆโยเคสุปิ เอเสว นโย.

นีวรเณสุ วิจิกิจฺฉานีวรณํ ปมาณวชฺฌํ, กามจฺฉนฺโท พฺยาปาโท กุกฺกุจฺจนฺติ ตีณิ ตติยาณวชฺฌานิ, ถินมิทฺธอุทฺธจฺจานิ จตุตฺถาณวชฺฌานิ.

ปรามาโส ปมาณวชฺโฌ.

อุปาทาเนสุ สพฺเพสมฺปิ โลกิยธมฺมานํ วตฺถุกามวเสน ‘‘กามา’’ติ อาคตตฺตา รูปารูเปสุ ราโคปิ กามุปาทาเน ปตติ, ตสฺมา ตฺจ กามุปาทานํ จตุตฺถาณวชฺฌํ, เสสานิ ปมาณวชฺฌานิ.

อนุสเยสุ ทิฏฺิวิจิกิจฺฉานุสยา ปมาณวชฺฌา, กามราคปฏิฆานุสยา ตติยาณวชฺฌา, มานภวราคาวิชฺชานุสยา จตุตฺถาณวชฺฌา.

มเลสุ โทสมลํ ตติยาณวชฺฌํ, อิตรานิ จตุตฺถาณวชฺฌาเนว.

อกุสลกมฺมปเถสุ ปาณาติปาโต อทินฺนาทานํ มิจฺฉาจาโร มุสาวาโท มิจฺฉาทิฏฺีติ อิเม ปมาณวชฺฌา, ปิสุณวาจา ผรุสวาจา พฺยาปาโทติ ตติยาณวชฺฌา, สมฺผปฺปลาโป อภิชฺฌา จตุตฺถาณวชฺฌาว.

อกุสลจิตฺตุปฺปาเทสุ จตฺตาโร ทิฏฺิคตจิตฺตุปฺปาทา, วิจิกิจฺฉาสมฺปยุตฺโต จาติ ปฺจ ปมาณวชฺฌา, ทฺเว ปฏิฆสมฺปยุตฺตา ตติยาณวชฺฌา, เสสา จตุตฺถาณวชฺฌาติ.

ยฺจ เยน วชฺฌํ, ตํ เตน ปหาตพฺพํ นาม. เตน วุตฺตํ ‘‘เอเตสํ สํโยชนาทีนํ ธมฺมานํ เอตานิ ยถาโยคํ ปหานกรานี’’ติ.

๑๓๗๖.

เอเตสุ าเณสุ จ เยน เยน,

โย โย หิ ธมฺโม สมุเปติ ฆาตํ;

โส โส อเสเสน จ เตน เตน,

สนฺทสฺสิโต สาธุ มยา ปเนวํ.

กิเลสปหานกฺกมกถายํ.

๑๓๗๗.

ปริฺาทีนิ กิจฺจานิ, ยานิ วุตฺตานิ สตฺถุนา;

สจฺจาภิสมเย ตานิ, ปวกฺขามิ อิโต ปรํ.

๑๓๗๘.

เอเกกสฺส ปเนเตสุ,

าณสฺเสกกฺขเณ สิยา;

ปริฺา จ ปหานฺจ,

สจฺฉิกิริยา จ ภาวนา.

๑๓๗๙.

ปริฺาทีนิ เอตานิ, กิจฺจาเนกกฺขเณ ปน;

ยถาสภาวโต ตานิ, ชานิตพฺพานิ วิฺุนา.

๑๓๘๐.

ปทีโป หิ ยถา โลเก, อปุพฺพาจริมํ อิธ;

จตฺตาริ ปน กิจฺจานิ, กโรเตกกฺขเณ ปน.

๑๓๘๑.

อาโลกฺจ วิทํเสติ, นาเสติ ติมิรมฺปิ จ;

ปริยาทิยติ เตลฺจ, วฏฺฏึ ฌาเปติ เอกโต.

๑๓๘๒.

เอวํ ตํ มคฺคาณมฺปิ, อปุพฺพาจริมํ ปน;

จตฺตาริปิ จ กิจฺจานิ, กโรเตกกฺขเณ ปน.

๑๓๘๓.

ปริฺาภิสมเยเนว, ทุกฺขํ อภิสเมติ โส;

ปหานาภิสมเยเนว, ตถา สมุทยมฺปิ จ.

๑๓๘๔.

ภาวนาวิธินาเยว, มคฺคํ อภิสเมติ ตํ;

อารมฺมณกฺริยาเยว, นิโรธํ สจฺฉิกโรติ โส.

วุตฺตมฺปิ เจตํ ‘‘มคฺคสมงฺคิสฺส าณํ ทุกฺเขเปตํ าณํ, ทุกฺขสมุทเยเปตํ าณํ, ทุกฺขนิโรเธเปตํ าณํ, ทุกฺขนิโรธคามินิยา ปฏิปทายเปตํ าณ’’นฺติ. ตตฺถ ยถา ปทีโป วฏฺฏึ ฌาเปติ, เอวํ มคฺคาณํ ทุกฺขํ ปริชานาติ. ยถา อนฺธการํ นาเสติ, เอวํ สมุทยํ ปชหติ. ยถา อาโลกํ วิทํเสติ, เอวํ สหชาตาทิปจฺจยตาย สมฺมาสงฺกปฺปาทิมคฺคํ ภาเวติ. ยถา เตลํ ปริยาทิยติ, เอวํ กิเลสปริยาทาเนน นิโรธํ สจฺฉิกโรตีติ เวทิตพฺพํ.

๑๓๘๕.

อุคฺคจฺฉนฺโต ยถาทิจฺโจ, อปุพฺพาจริมํ ปน;

จตฺตาริ ปน กิจฺจานิ, กโรเตกกฺขเณ อิธ.

๑๓๘๖.

โอภาเสติ จ รูปานิ, นาเสติ ติมิรมฺปิ จ;

อาโลกฺจ วิทํเสติ, สีตฺจ ปฏิหฺติ.

๑๓๘๗.

ยถา จ มหตี นาวา, อปุพฺพาจริมํ ปน;

จตฺตาริ ปน กิจฺจานิ, กโรเตกกฺขเณ ปน.

๑๓๘๘.

ชหตี โอริมํ ตีรํ, โสตํ ฉินฺทติ สา ปน;

ตถา วหติ ภณฺฑฺจ, ตีรมปฺเปติ ปาริมํ.

๑๓๘๙.

นาวาโยริมตีรสฺส, ยถา ปชหนํ ปน;

ตเถว มคฺคาณสฺส, ทุกฺขสฺส ปริชานนํ.

๑๓๙๐.

ยถา ฉินฺทติ ตํ โสตํ, ตณฺหํ ชหติ ตํ ตถา;

ยถา วหติ ตํ ภณฺฑํ, สหชาตาทินา ปน.

๑๓๙๑.

ตเถว ปจฺจยตฺเตน, มคฺคํ ภาเวติ นาม โส;

ยถา ปารํ ปน เอวํ, นิโรธารมฺมณํ ภเว.

๑๓๙๒.

โลกุตฺตเรน นิทฺทิฏฺา, ยา โลกุตฺตรภาวนา;

สา สงฺเขปนเยเนวํ, มยา สาธุ ปกาสิตา.

๑๓๙๓.

โก หิ นาม นโร โลเก,

โลกุตฺตรสุขาวหํ;

ภาวนํ ปน ปฺาย,

น จ ภาเวยฺย ปณฺฑิโต.

๑๓๙๔.

อิมํ วิทิตฺวา หิตภาวนํ วนํ,

อุเปติ โย เว สุขสํหิตํ หิตํ;

วิธูย จิตฺตสฺส อนุตฺตมํ ตมํ,

อุเปติ จาวิคฺคหกมฺปทํ ปทํ.

อิติ อภิธมฺมาวตาเร าณทสฺสนวิสุทฺธินิทฺเทโส นาม

เตวีสติโม ปริจฺเฉโท.