📜
๑๒. ทฺวาทสโม ปริจฺเฉโท
ปฺตฺตินิทฺเทสวณฺณนา
สงฺขายตีติ ¶ สงฺขา, กถียตีติ อตฺโถ. กินฺติ กึ อิติ กถียติ. ‘‘อห’’นฺติ ‘‘มม’’นฺติ กถียติ.
ตชฺชาปฺตฺตีติ ตสฺส จกฺขุโสตาทิกสฺส อนุรูปวเสน ชาตา ปฺตฺตีติ อตฺโถ.
เอกสฺสวาติ เอกสฺส นามธมฺมสฺส ‘‘อจฺโฉ’’ติ นามํ คเหตฺวา พหูนํ นามธมฺมานํ ‘‘อจฺโฉ’’ติ นามํ คเหตฺวา. สมูหเมวาติ นามธมฺมานํ สมูหํ เอว.
คหิโต ปุพฺเพ สงฺเกโต เอเตนาติ คหิตปุพฺพสงฺเกตํ. กึ ตํ? มโนทฺวาราวชฺชนชวนวิฺาณํ. เตน คหิตาย ปฺตฺติยา วิฺายติ ‘‘สตฺตา’’ติ ‘‘กมฺมชา’’ติ กถียติ.
อิตฺถี ¶ จ ปุริโส จ อิตฺถิปุริสา, เต อาทโย เยสํ เต อิตฺถิปุริสาทโย, เตสํ.
๗๗๘. ตติยา โกฏีติ ตติโย โกฏฺาโส.
อิติ อภิธมฺมาวตารฏีกาย
ปฺตฺตินิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺิตา.
ทฺวาทสโม ปริจฺเฉโท.