📜
สาคลิยนิกายุปฺปตฺติ
ปุนปิ เต อภยคิริวาสิโน โคาภยรฺโ กาเล (๗๙๗-๘๑๐-พุ-ว) เวตุลฺลวาทํ ตเถว ทสฺเสนฺติ. ตทา ปน เตสุ อุสฺสิลิยาติสฺโส นาม มหาเถโร โวหารกติสฺสราชกาเล เวตุลฺลวาทีนํ ภิกฺขูนํ กตนิคฺคหํ สุตฺวา ‘‘วิจารณสมฺปนฺนสฺส รฺโ สมเย ตเถว ภเวยฺย, น ภทฺทกเมต’’นฺติ จินฺเตตฺวา ‘‘น มยํ เตหิ เอกโต โหมา’’ติ ติสตมตฺเต ภิกฺขู คเหตฺวา ทกฺขิณคิริวิหารํ คนฺตฺวา ธมฺมรุจินิกายโต วิสุํ หุตฺวา วสิ. เตสุ สาคโล นาม มหาเถโร ตตฺเถว ทกฺขิณคิริมฺหิ วสนฺโต อาคมพฺยาขฺยานมกาสิ. ตโต ปฏฺาย ตํ เถรมารพฺภ ตสฺสนฺเตวาสิโน สาคลิยา นาม อเหสุํ. เตสมฺปิ ¶ วาโท ปจฺฉา มหาเสนราชกาเล เชตวนวิหาเร ปตฺถริ [นิกาย ๑๓-ปิฏฺเ].