📜

ธมฺมปทฏฺกถากรณํ

อปราปิ ติสฺโส อฏฺกถาโย สนฺติ ขุทฺทกปาฏฺกถา ธมฺมปทฏฺกถา สุตฺตนิปาตฏฺกถา จาติ, ยา ตาสุ ทิสฺสมานนิคมนวเสน อาจริยพุทฺธโฆเสเนว กตาติ ปฺายนฺติ. ตตฺถ ปน วุตฺตวจนานิ กานิจิ กานิจิ อาคมฏฺกถาสุ วุตฺตากาเรน น โหนฺติ. ตสฺมา เอเก วทนฺติ ‘‘เนตา อาจริยพุทฺธโฆสสฺสา’’ติ. เอกจฺเจ ปน ‘‘อาจริยสฺส อุปถมฺภกตฺเถเรหิ ปมํ กตา, ปจฺฉา อาจริเยน โอสานโสธนวเสน ปริโยสาปิตา วา ภเวยฺยุํ, อภิธมฺมฏฺกถํ อายาจนฺเตน จูฬพุทฺธโฆเสน วา กตา ภเวยฺยุ’’นฺติ วทนฺติ.

ตํ ตถา วา โหตุ อฺถา วา, อิทานิ เอกนฺตโต วินิจฺฉินิตุํ น สุกรเมว. ตสฺมา ตาสํ นิคมนวจนวเสเนว เอตฺถ ปกาสยิสฺสาม. ตาสุ หิ ธมฺมปทฏฺกถํ กุมารกสฺสปตฺเถเรน อายาจิโต สิริกูฏสฺส (สิริกุฑฺฑสฺส) รฺโ ปาสาเท วิหรนฺโต ปรมฺปราภตํ สีหฬภาสาย สณฺิตํ โปราณฏฺกถํ ปาฬิภาสาย อาโรเปตฺวา วิตฺถารคตฺจ วจนกฺกมํ สมาเสตฺวา คาถาสุ อสํวณฺณิตปทพฺยฺชนานิ สํวณฺเณตฺวา อกาสิ. วุตฺตฺหิ ตตฺถ คนฺถารมฺเภ –

‘‘ปรมฺปราภตา ตสฺส, นิปุณา อตฺถวณฺณนา;

ยา ตมฺพปณฺณิทีปมฺหิ, ทีปภาสาย สณฺิตา…เป…

กุมารกสฺสเปนาหํ, เถเรน ถิรเจตสา;

สทฺธมฺมฏฺิติกาเมน, สกฺกจฺจํ อภิยาจิโต…เป…

ตํ ภาสํ อติวิตฺถาร, คตฺจ วจนกฺกมํ;

ปหายาโรปยิตฺวาน, ตนฺติภาสํ มโนรมํ.

คาถานํ พฺยฺชนปทํ, ยํ ตตฺถ น วิภาวิตํ;

เกวลํ ตํ วิภาเวตฺวา, เสสํ ตเมว อตฺถโต.

ภาสนฺตเรน ภาสิสฺส’’นฺติ [ธ. ป. อฏฺ. ๑.คนฺถารมฺภกถา]

นิคมเน จ วุตฺตํ –

‘‘วิหาเร อธิราเชน, การิตมฺหิ กตฺุนา;

ปาสาเท สิริกูฏสฺส, รฺโ วิหรตา มยา’’ติ [ธ. ป. อฏฺ. ๒.นิคมนกถา].

เอตฺถ จ สิริกูโฏ นาม สมนฺตปาสาทิกานิคมเน สิริปาโลติ วุตฺโต มหานาโมเยว ราชาติ วทนฺติ. เอวํ สติ มเหสิยา อานยนํ สมาทาปนมารพฺภ เตน รฺา ทินฺเน ธูมรกฺขปพฺพตวิหาเร วสนฺเตน สา กตาติ เวทิตพฺพา. วุตฺตฺเหตํ มหาวํเส –

๓๗-๒๑๒.

‘‘โลหทฺวาร-รลคฺคาม-โกฏิปสฺสาวนวฺหเย;

ตโย วิหาเร กาเรตฺวา, ภิกฺขูนํ อภยุตฺตเร.

๒๑๓.

วิหารํ การยิตฺวาน, ธูมรกฺขมฺหิ ปพฺพเต;

มเหสิยา’นเยนา’ทา, ภิกฺขูนํ เถรวาทิน’’นฺติ.

ตสฺส ปน รฺโ กาเล สา นิฏฺาปิตาติ น สกฺกา คเหตุํ. ตสฺส หิ รฺโ เอกวีสติมวสฺเส สมนฺตปาสาทิกํ นิฏฺาเปสิ. โส จ ราชา ทฺวาวีสติมวสฺเส ทิวงฺคโต. เอตฺถนฺตเร สาธิกเอกวสฺเสน ‘‘จตสฺโส จ อาคมฏฺกถาโย ติสฺโส จ อภิธมฺมฏฺกถาโย อยฺจ ธมฺมปทฏฺกถา’’ติ สพฺพา เอตา น สกฺกา นิฏฺาเปตุนฺติ.