📜

ปตฺถนาทีปนีคาถา

๒๔๒.

อสฺมึ จ ปุพฺเพปิ จ อตฺตภาเว,

สพฺเพหิ ปุฺเหิ มยา กเตหิ;

ปูชาวิธาเนหิ จ สฺเมหิ,

ภเว ภเว เปมนิโย ภเวยฺยํ.

๒๔๓.

สทฺธา หิโรตฺตปฺปพหุสฺสุตตฺตํ,

ปรกฺกโม เจว สติสฺสมาธิ;

นิพฺเพธภาคี วชิรูปมาติ,

ปฺา จ เม สิชฺฌตุ ยาว โพธึ.

๒๔๔.

ราคฺจ โทสฺจ ปหาย โมหํ,

ทิฏฺิฺจ มานํ วิจิกิจฺฉิตฺจ;

มจฺเฉเรอิสฺสามลวิปฺปหีโน,

อนุทฺธโต อจฺจปโล ภเวยฺยํ.

๒๔๕.

ภเวยฺยหํ เกนจิ นปฺปเสยฺโห,

โภโค จ ทินฺเนหิ ปเฏหิ;

โภโค จ กาโย จ มเมส ลทฺโธ,

ปรูปการาย ภเวยฺยํ นูน.

๒๔๖.

ธมฺเมนา มาลาปิตโร ภเรยฺยํ,

วุฑฺฒปจายี จ พหูปการี;

าตีสุ มิตฺเตสุ สปตฺตเกสุ,

วุฑฺฒึ กเรยฺยํ หิตมตฺตโน จ.

๒๔๗.

เมตฺเตยฺยนาถํ อุปสงฺกมิตฺวา,

ตสฺสตฺตภาวํ อภิปูชยิตฺวา;

ลทฺธาน เวยฺยากรณํ อนูนํ,

พุทฺโธ อยํ เหสฺสตินาคเตสุ.

๒๔๘.

โลเกน เกนาปิ อนุปลิตฺโต,

ทาเน รโต สีลคุเณ สุสาณฺิโต;

เนกฺขมฺมภาคิ วราณลาภี,

ภเวยฺยหํ ถามพลุปปนฺโน.

๒๔๙.

สีสํ สมํสมํ มม หตฺถปาเท,

สํฉินทมาเนปิ กเรยฺยขนฺตึ;

สจฺเจ ิโต กาลุมธิฏฺิเต ว,

เมตฺตายุเปกฺขาย ยุโต ภเวยฺยํ.

๒๕๐.

มหาปริจฺจาคํ กตฺวา ปฺจ,

สมฺโพธิมคฺคํ อวิราธยนฺโต;

เฉตฺวา กิเลเส จิตปฺจมาโร,

พุทฺโธ ภวิสฺสามิ อนาคเตสุ.